Μεγάλα Ρεζιλίκια

[mafalda8520]

μια μερα εψαχνα τον πατερα μου για να με παει στο τζαμπο για να παρω σχολικα, αποφασισα λοιπον να τον παρω στο κινητο αλλα ετσι οπως πατησα τα κουμπια γρηγορα πηρα καποιον αλλο και το σηκωνει ενω εγω νομιζα οτι ηταν ο μπαμπας μου του λεω
-<<ελα μπαμπα θελω να με πας στα τζαμπο>>
-<<ποτε σε βολευει?>>
-<<το απογευμα οποτε μπορεις, θα με πας?>>
-<< ποιος ειναι?>>
κ ειχα μεινει λιγο γιατι μεχρι εκεινη τη στιγμη δεν το ειχα καταλαβει οτι μιλουσα με αλλον και ζητησα συγγνωμη και το εκλεισα!!!

ποιος ηταν ?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Muxu Su]

Στο σχολειο μας , μιας που φέτος η πρωτη λυκειου κανει καλλιτεχνικά, εχουν φέρει έναν καθηγητή ο οποίος εχει τελειώσει την καλών τεχνών, διορισμένος και ειναι απλά κουκλος. Επειδή ειναι και ο νεότερος εκει, μαζεύονται ολα τα μικρά απο γύρω και πάω και γω καμία φορά αλλα δυστυχώς δεν μου δίνει σημασία.. Μαζι με τα παιδια έκαναν ενα πίνακα αφηρημένης τέχνης και ήταν μονος του στο διάλειμμα και τον κοιτούσε. Λέω αυτο ειναι πάω και εγω τωρα απο διπλα του. Πηγαίνω, κοιτάζω τον πίνακα, κοιτάζω αυτόν και του λέω: και εγω της αφηρημένης τέχνης είμαι! Γύρισε με κοίταξε, και σηκώθηκε και έφυγε. Φ*κ λέω δεν πειράζει αλλη φορά. Μια επόμενη μερα είμασταν μαζι με τα παιδια στο διάλειμμα και ξέρουν οτι τον τριγυρναω! Και τους λέω: Πάω μα ακολουθήσω τον έρωτα, ξεκίνησα λοιπόν και τον ακολούθησα, ήμουνα απο πίσω σε απόσταση αναπνοής. Ενώ περπατουσα μου απέσπασε κάτι την πρόσοχη και τον πατησα τον άνθρωπο. Ωχ συγνώμη του λέω κύριε δεν το ήθελα κτλ κτλ δεν προσεχα. Ρεζίλι έγινα. Τέλος πάντων δεν παραιτούμαι απο τον αγώνα!
Χαχα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[SuperSquirrel]

Στο σχολειο μας , μιας που φέτος η πρωτη λυκειου κανει καλλιτεχνικά, εχουν φέρει έναν καθηγητή ο οποίος εχει τελειώσει την καλών τεχνών, διορισμένος και ειναι απλά κουκλος. Επειδή ειναι και ο νεότερος εκει, μαζεύονται ολα τα μικρά απο γύρω και πάω και γω καμία φορά αλλα δυστυχώς δεν μου δίνει σημασία.. Μαζι με τα παιδια έκαναν ενα πίνακα αφηρημένης τέχνης και ήταν μονος του στο διάλειμμα και τον κοιτούσε. Λέω αυτο ειναι πάω και εγω τωρα απο διπλα του. Πηγαίνω, κοιτάζω τον πίνακα, κοιτάζω αυτόν και του λέω: και εγω της αφηρημένης τέχνης είμαι! Γύρισε με κοίταξε, και σηκώθηκε και έφυγε. Φ*κ λέω δεν πειράζει αλλη φορά. Μια επόμενη μερα είμασταν μαζι με τα παιδια στο διάλειμμα και ξέρουν οτι τον τριγυρναω! Και τους λέω: Πάω μα ακολουθήσω τον έρωτα, ξεκίνησα λοιπόν και τον ακολούθησα, ήμουνα απο πίσω σε απόσταση αναπνοής. Ενώ περπατουσα μου απέσπασε κάτι την πρόσοχη και τον πατησα τον άνθρωπο. Ωχ συγνώμη του λέω κύριε δεν το ήθελα κτλ κτλ δεν προσεχα. Ρεζίλι έγινα. Τέλος πάντων δεν παραιτούμαι απο τον αγώνα!
Χαχα

σου ευχομαι μεχρι το τελος της χρονιας να κατακτησεις την καρδια του

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Muxu Su]

σου ευχομαι μεχρι το τελος της χρονιας να κατακτησεις την καρδια του

Χαχα ευχαριστώ! Γιατι κάτι τετοια θα χουμε να θυμόμαστε απο το σχολειο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[SuperSquirrel]

τα παραλιγο ρεζιλικια πιανονται?

Tσικνοπεμπτη..ειμαι ντυμενη εγγυος (υπερπαραγωγη)..η παρεα μου να μου λεει μην πινεις, δεν κανει για το παιδι...δεν τους ακουω πινω λιγο ακομα..και αποφασιζω περηφανα να εξομολογηθω αιωνια αγαπη στην Χαρουλα (my crash ..τoν θυμαστε? ) εγω αποφασισμενη να τρεχω πανω κατω στο μαγαζι να τον βρω, να ρωταω τους φιλους του..αφαντος ..τελικα εμαθα οτι ηταν λιωμα και τον συμμαζεψαν σπιτι του..παλι καλα να λεμε..που πας ρε καραμητρο να κανεις ερωτικη εξομολογηση με την κοιλαρα και την παντουφλα-τσοκαρο. ?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Muxu Su]

τα παραλιγο ρεζιλικια πιανονται?

Tσικνοπεμπτη..ειμαι ντυμενη εγγυος (υπερπαραγωγη)..η παρεα μου να μου λεει μην πινεις, δεν κανει για το παιδι...δεν τους ακουω πινω λιγο ακομα..και αποφασιζω περηφανα να εξομολογηθω αιωνια αγαπη στην Χαρουλα (my crash ..τoν θυμαστε? ) εγω αποφασισμενη να τρεχω πανω κατω στο μαγαζι να τον βρω, να ρωταω τους φιλους του..αφαντος ..τελικα εμαθα οτι ηταν λιωμα και τον συμμαζεψαν σπιτι του..παλι καλα να λεμε..που πας ρε καραμητρο να κανεις ερωτικη εξομολογηση με την κοιλαρα και την παντουφλα-τσοκαρο. ?

Χαλάλι τόσος αγώνας για την Χαρούλα πια!! Να μας κρατας ενημερους για τις εξελιξεις!!

Οn:
Πριν μια βδομάδα μιλούσα στο τηλέφωνο με τον καθηγητή της χημείας στο σχολείο και μου έκαναν πλάκα. Δεν ήξερα με ποιον μιλούσα οπότε εγώ του έλεγα πολλές βλακειες. Στο τέλος του λέω: ποιος είσαι εσύ ρε γαμώτο που μιλάς και χωριάτικά; ΟΚ!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[SuperSquirrel]

Χαλάλι τόσος αγώνας για την Χαρούλα πια!! Να μας κρατας ενημερους για τις εξελιξεις!!

Οn:
Πριν μια βδομάδα μιλούσα στο τηλέφωνο με τον καθηγητή της χημείας στο σχολείο και μου έκαναν πλάκα. Δεν ήξερα με ποιον μιλούσα οπότε εγώ του έλεγα πολλές βλακειες. Στο τέλος του λέω: ποιος είσαι εσύ ρε γαμώτο που μιλάς και χωριάτικά; ΟΚ!!

χαχαχ...θα σας ενημερωνω...
καημενος χημικουλης

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Italian dream...]

Στην τριημερη την προηγούμενη βδομάδα, 3 η ώρα το βράδυ και κάνουμε τηλ. φάρσες από δωμάτιο σε δωμάτιο... Παίρνουμε κι εμείς ένα τυχαίο δωμάτιο, το σηκώνει μία κοπέλα και αρχίζω εγώ να τραγουδάω άσχετα πράγματα, να βρίζω, να λέω ασυναρτησίες και να πετάω άκυρες φιλοσοφίες... Αυτή αρχισε να γελάει, το διασκέδαζε κιολας και μου ελεγε πες μου κι άλλα πες μου κι άλλα, ε έλεγα κι εγώ ότι μου κατέβαινε στο κεφάλι, να βρίζω καθηγητες, να βδίσκω το νόημα της ζωής κλπ κλπ.. Ε μετά από κάνα 20λεπτο, και αφού είχαμε ξεραθεί στο γέλιο βαρέθηκα και τιος λέω αντε κλείνω τωρα πάω για ύπνο, και λέει κι εκείνη άντε όνειρα γλυκά κι ασκανδάλιστα... Μετά συνεχίσαμε τις βλακείες και ήρθε μία καθηγητρια να μας κάνει παρατήρηση.. Χτυπάει την πόρτα, ανοιγω εγώ, μου λέει ησυχία κλπ, και λέει άντε και όνειρα γλυκά κι ασκανδάλιστα... Και να έχω μεινει εγω κόκκαλο
Και μετά πεσαν όλοι να με φάνε ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΔΩΜΑΤΙΑ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟ ΒΡΗΚΕΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ κλπ, αλλα είχε πολύ πλακα, αν είχα καταλάβει και ποιά ήτανε θα είχα ρίξει ένα δουλεμα... Αντι για αυτό όμως το έφαγα εγώ το δούλεμα και ησύχασα

Μία άλλη φορά, γύρω στα Χριστούγεννα, ήμασταν με μία φιλη μου στο σπίτι... Στο μεταξύ, εγώ έχω μία καθηγήτρια που μου έκανε μάθημα πέρσυ και αργότερα έφυγε από το σχολείο, αλλά ήμασταν πολύ δεμένες και κρατάμε επαφή μέχρι τώρα με μαιλ, facebook και, καμιά φορά, από κοντά. Συζητούσαμε λοιπόν για εκείνη και έλεγα εγώ τον πόνο μου, πόσο μου λείπει κλπ, και μου λέει αν ήθελες να της πείς κάτι τι θα της έλεγες? Και αρχισα να λέω να λέω να λέω, και μου λέει κάτσε γράψτα να τα βγάλεις από μέσα σου... Κάθισα κι εγώ το βλαμμένο και, καθώς έχω και ευχέρεια στο γράψιμο, κατέληξα να γεμίσω 4 σελίδες του word.. Το διαβάζει, ενθουσιάζεται (του στυλ είναι τέλειο υπεροχο συγκινητικό αυθορμητο κλπ), και μου λέει κάτσε να το στείλω στην *ταδε* να το διαβάσει... Ότι θες κάνε, της λέω...
Μετά από λίγο:
"Βλακα..."
"Τι?"
"Ποιανού είναι το mail@hotmail.gr?"
"Της καθηγητριας, μην διαβάσεις τίποτα από εκεί, γιατι ρωτας??"
"Εε.. Γιατι.. Παίζει να εστειλα καταλάθος..."
"ΤΙΙΙ???????????????????"
Και ναι.. Είχε στειλει το κειμενάκι μου.....
Εκείνη την ώρα, αν πω ότι ήθελα να αυτοκτονήσω, είναι λίγο... Μετά από λίγο καιρό έλαβα απάντηση του στυλ "ολοι εχουμε πρότυπα κοπελα μου, είναι φυσιολογικο, σ'ευχαριστω για τα λόγια σου κλπ"... Μέχρι σήμερα όσο σκέφτομαι ότι αυτη η γυναίκα έχει διαβάσει όλα αυτα, με πιάνει ταχυπαλμία....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Εκτός από τα γνωστά (να μιλάω σε μια φίλη μου για κάποιον που μου άρεσε και αυτός να είναι από πίσω), τα ρεζιλίκια μου έχουν φτάσει και στην ελβετία...
Είχαμε πάει εκδρομή στο CERN με το σχολείο. Είχαμε μείνει πρώτα στην ιταλία και πήγαμε οδικώς στην ελβετία... Φτάσαμε μετά από πολλές ώρες ταξίδι και ήμασταν κουρασμένοι, δεν είχαμε χρόνο να ξεκουραστούμε, μας πήγαν κατευθείαν στo cern, σε διάφορες ομιλίες, κτλ... Στη διάρκεια μιας ομιλίας, επειδή δεν άντεχα άλλο, βγήκα σιγά σιγά έξω από την αίθουσα που ήμασταν,έκανα μια βόλτα και μετά αποφάσισα να πάω στις τουαλέτες... Που να ξέρω όμως ότι οι τουαλέτες είχαν... ωράρια λειτουργίας Τις τουαλέτες τις κλείδωναν για κάποιες ώρες και με κλείδωσαν μέσα, ενώ ένας υπάλληλος με είχε δει να μπαίνω εκεί! και μετά άρχισαν κάποιες καθηγήτριες να χτυπάνε την πόρτα, να εξηγούν στον υπάλληλο ότι είναι κάποιος μέσα ενώ αυτός να λέει ότι δεν είναι κανείς... ξέχασα και τα γυαλιά ηλίου εκεί :/

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dimpaokara]

Έχω την τάση να λέω ότι μου κατέβει και ένα από αυτά είναι και ένα ερώτημα που έθεσα σε μια κύπρια.Ήμασταν στο αστικό και πηγαίναμε κέντρο και στην διπλανή τετράδα καθόντουσαν δυο κύπριες καθώς μιλούσαν από την προφορά κατάλαβα ότι είναι από την Κύπρο
-Από την Κύπρο είσαστε?
-Ναι
-Να σας ρωτήσω γράφετε όπως μιλάτε?
η κοπέλα με απάντησε ένα αμήχανο "ναι" και κατέβηκε από το λεωφορείο οι φίλοι με έριξαν κάτι μούτζες και τότε κατάλαβα τι βλακεία είπα και όταν είδα μια κοπελίτσα να βάζει την παλάμη της στο πρόσωπο της κοκκίνισα .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Ένα άλλο που θυμήθηκα τώρα... Δεν είναι δικό μου ρεζιλίκι,αλλά είχε πολύ πλάκα..! Λοιπόν,σε μια τριήμερη που είχαμε πάει στα Γιάννενα, όλοι έπαιρναν τηλέφωνο σε άλλα δωμάτια για να μιλήσουν με τους άλλους και ξέρετε πως είναι αυτά,έλεγαν βλακείες, έβριζαν, κτλ. Κάποια αγόρια έπαιρναν συνέχεια τηλέφωνο ο ένας τον άλλον για πλάκα και για να τους ενοχλήσουν. Ένα από αυτά τα αγόρια όμως είχε αρρωστήσει. Παίρνει λοιπόν μια καθηγήτρια τηλέφωνο αυτό το παιδί. Αυτός όμως νόμιζε ότι ήταν ένας φίλος του που τον είχε πρήξει στα τηλέφωνα. Σηκώνει λοιπόν το τηλέφωνο, η καθηγήτρια ίσα ίσα που πρόλαβε να ψιθυρίσει "πώς είσαι" και αρχίζει αυτός να φωνάζει "ρε μ*α, θα σε γ* ανάποδα..." και κάτι τέτοια που ας μην τα γράψω καλύτερα. Ε,η καθηγήτρια βγήκε στο διάδρομο,άρχισε να ουρλιάζει, και...επικράτησε πανικός...!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Italian dream...]

Ένα άλλο που θυμήθηκα τώρα... Δεν είναι δικό μου ρεζιλίκι,αλλά είχε πολύ πλάκα..! Λοιπόν,σε μια τριήμερη που είχαμε πάει στα Γιάννενα, όλοι έπαιρναν τηλέφωνο σε άλλα δωμάτια για να μιλήσουν με τους άλλους και ξέρετε πως είναι αυτά,έλεγαν βλακείες, έβριζαν, κτλ. Κάποια αγόρια έπαιρναν συνέχεια τηλέφωνο ο ένας τον άλλον για πλάκα και για να τους ενοχλήσουν. Ένα από αυτά τα αγόρια όμως είχε αρρωστήσει. Παίρνει λοιπόν μια καθηγήτρια τηλέφωνο αυτό το παιδί. Αυτός όμως νόμιζε ότι ήταν ένας φίλος του που τον είχε πρήξει στα τηλέφωνα. Σηκώνει λοιπόν το τηλέφωνο, η καθηγήτρια ίσα ίσα που πρόλαβε να ψιθυρίσει "πώς είσαι" και αρχίζει αυτός να φωνάζει "ρε μ*α, θα σε γ* ανάποδα..." και κάτι τέτοια που ας μην τα γράψω καλύτερα. Ε,η καθηγήτρια βγήκε στο διάδρομο,άρχισε να ουρλιάζει, και...επικράτησε πανικός...!!

Κάτι τέτοιο περιγράφω Κι εγώ λίγο πιο πάνω, μόνο που εγώ ήταν ότι καλύτερο έχω να θυμάμαι από εκείνη την τριήμερη :p

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iwalkinamaze]

To φετινο Πασχα ημουν με την αδερφη μου στο δωματιο του ξενοδοχειου αργα το βραδυ και ειπαμε να παρουμε τηλεφωνο του ξενοδοχειου στο δωματιο των φιλων μας απο το αλλο δωματιο να παιξουμε κανα χαρτακι.Σπαει ο διαολος το ποδι του και παιρνω στις 2 η ωρα τη νυχτα λαθος δωματιο και λεω κατευθειαν ελα ρε σεις θα ρθετε?Και απανταει μια κοπελα που να ερθουμε?Κλααατς το κλεισα σε δευτερολεπτα και εδωσα στην αδερφη μου να παρει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[captain elena]

εγω εχω ενα θεμα με τις ελευθερες πτωσεις για καποιο λογο... πεφτω απο παντου απο σκαλες, καρεκλες,παγκακια απο παντουυυ.! θυμαμαι χαρακτηριστικα πριν 6 χρονια που ειχαμε παει με το σχολειο μονοημερη στο λαυριο και παιζαμε ολοι μαζι βολει σε μια πλατεια με πολλες καφετεριες. καποια στιγμη διψαω και πηγαινω μαζι με κατι αλλα κοριτσια να πιω νεροσε μια καφετερια που ειχε εναν ψυκτη εξω απο το μαγαζι κοντα στα τραπεζια. εδω πρεπει να αναφερω οτι η καφετερια ηταν γεματη απο 17χρονα, κυριως αγορια.για κακη μου τυχη στο πατωμα ειχαν πεσει νερα και εγω δεν τα προσεξα , με αποτελεσμα να γλυστρισω και ναπεσω με την πλατη κατω και με τα ποδια στη σουζα!!! χαχαχαχαχχαχαχχαχα μπροστα σε ολον τον κοσμο!!! οταν επεσα ηρθε ενας να με σηκωσει και θελοντας να με βοηθεησει μου ειπε" το παντελονι σου εχει γινει μουσκεμα . πρεπει να το πεις στην κυρια σου" και επειδη ειχα νευριασει με τους αλλους πυ γελαγαν του απαντησε" και τι θα μου κανει ρε η κυρια μου? θα με πλυνει?" εκει τα παιδια που επιναν καφε τα εδωσαν ολα!!!!!!!ΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΑΧ ειλικριν καθε φορα που το θυμαμαι δεν μπορω να σταματησω να γελαω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[captain elena]

είχα πάει πριν έναν μήνα περίπου στη τράπεζα και δεν ξέρω τι σκατά σκεφτόμουν εκείνη την ώρα και δεν πρόσεξα την ουρά που είχε. Πάω λοιπόν κατευθείαν μπροστά στον υπάλληλο και του δίνω το χαρτί που έγραφε τον λογαριασμό που ήθελα να βάλω λεφτά και του λέω "θα ήθελα να κάνω μια κατάθεση" και μου λέει "και αυτοί από πίσω σου τι περιμένουν δλδ ?

αφου δεν σε εδειρε καμια γρια με τη μαγκουρα μην μιλας καθολου! ΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΑ

χαχαχαχαχααααααα...άπαιχτη!!
κι εγώ είχα πάθει παρόμοιο σκηνικό,μόνο που το παιδί που ήμουν μαζί,δεν ήταν κάποιος φίλος μου,αλλά κάποιος που μου άρεσε πολύ κι εγώ όταν έπεσα,προσγειώθηκα σε στάση χορευτική..πώς κάνουν οι Ρώσσοι όταν σταυρώνουν τα χέρια και κάνουν βαθύ κάθισμα χοροπηδώντας..?ε,ένα τέτοιο πράγμα..και συν τοις άλλοις,πέφτοντας ανεφώνησα ένα υπέροχο :"Ουόόό Παναγία μουυυ.."!!! και καλά όλα τ'άλλα,αλλά αυτό το "ουόόόόό" το το ήθελα..??καλά,από τέτοια σκηνικά,άλλο τίποτα..!

ΦΙΛΕ ΕΧΩ ΛΙΩΣΕΙΙΙΙΙΙ!!!!! ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΧΑ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[SuperSquirrel]

αποφασιζω μετα απο πολυ καιρο να παω σχολειο σημερα(τριτη λυκειου honey)...αλλα ελα που μου εστειλε το βραδυ η Χαρουλα (wink wink ) και μιλουσαμε..εεε κοιμηθηκα αργαμιση...που να ανοιξει το ματι το πρωι..ξυπναω λοιπον στις 8..φοραω το παντελονι χοροπηδωντας και κινουμενη προς το μπανιο, αρπαζω ενα μολυβι χειλιων και το βαζω χωρις καθρεφτη ενω ταυτοχρονα φοραω μπουφαν..αρπαζω κινητο και μπαινω στο ασανσερ...με πετυχαινει ο ξαδερφος μου "πουλακι μου γιατι εισαι σαν τον green lantern? " λεει , "ελα μου? "λεω και κοιταζομαι στον καθρεφτη

ειχα βαλει το βληματακι στα χειλια,κατα λαθος, ενα μολυβι ματιων πρασινο με γκλιτερ...
εννοειται πως αργησα στο σχολειο μεχρι να βγαλω τη "βδελλα"...αλλα ευτυχως ειχαμε παει εκδρομη

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Θεσσαλονίκη αστικό, χαζεύω από το παράθυρο διερχόμενες κορασίδες. Σε κάποια στιγμή ανεβαίνει στο λεωφορείο μια μάνα - πρεζόνι με ένα κοριτσάκι 5-6 χρονών.
Η μάνα κάθεται σε μια καρέκλα και πέφτει σε νιρβάνα πιο γρήγορα και απ'το Δαλάι λάμα, ενώ το κοριτσάκι ανεβαίνει όρθιο πάνω στη ρόδα του λεωφορείου και αρχίζει να κρεμιέται από τις χειρολαβές. Εκείνη τη στιγμή λέω θα φρενάρει τώρα ο οδηγός και το μωρό θα φύγει σφαίρα στο παρμπρίζ. Ο οδηγός φρενάρει, το μωρό εκτινάζεται αλλά προλαβαίνω και το πιάνω πριν σκάσει στο τζάμι. Εκείνη τη στιγμή η μάνα ξυπνάει από τη νιρβάνα και αρχίζει να φωνάζει "Βοήθεια, βοήθεια παιδεραστής, ανώμαλος θέλει να μου κλέψει το παιδί μου! " Εγώ έχω μείνει μαλάκας. Μια γιαγιά από πίσω βγάζει το κινητό και παίρνει το 100 μουρμουρίζοντας, "τον είδα εγώ τον αλήτη, τον είδα". Εγώ να έχω φάει ότι βρισίδι μπορείς να φανταστείς από την μάνα, και να είμαι έτοιμος να της ορμήξω. Σε 5 λεπτά έρχεται και η αστυνομία. Ευτυχώς υπήρχαν και άλλοι στο λεωφορείο που είδαν τι έγινε και εξήγησαν την κατάσταση, είδαν και τη μάνα με το μάτι γαρίφαλο και πήραν αυτήν αντί για μένα. Παρ' όλα αυτά μέχρι να κατέβω σπίτι μου άκουγα τη γιαγιά να μουρμουρίζει "τον είδα εγώ τον αλήτη, τον είδα".....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iwalkinamaze]

3η γυμνασιου λιγο πριν κλεισουν τα σχολεια.Ειχαμε τελευταια ωρα γυμναστικη και ο ηλιος με ειχε χτυπησει κατακεφαλα οποτε πηγαινω στο γραφειο να αφησω το απουσιολογιο και λεω στο διευθυντη καλο σαββατοκυριακο.
Ηταν Τεταρτη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Muxu Su]

Πενθήμερη Αθηνα, τελευταίο βράδυ και 6 η ώρα μόλις είχαμε γυρίσει απο Σαμπάνη. 6:30 άνοιγε το εστιατόριο για πρωινό οποτε ειχα σκοπό να κάτσω μέχρι εκείνη την ώρα και μετα να το πάρω σερί μέχρι τις 11.
Σκηνικό 1ο: Απο εμάς κανεις δεν είχε πέσει για ύπνο. Σε κατι παραδίπλα δωμάτια ήταν ενα άλλο σχολειο και δεν είχαν κλείσει και αυτα μάτι. Εμείς ωστόσο ψάχναμε να κάνουμε καμία καινούργια γνωριμία. Οποτε οπως καθόμασταν στους καναπέδες, βγαίνουν 4 κορίτσια και μας κανουν νόημα να παμε απο κει. Εγω η έξυπνη και παντα κοινωνική λέω, ελάτε παμε, οποτε ακολούθησαν ακομη 2 κοπελες. Ωστόσο δεν ήμουνα σίγουρη απο ποιο δωμάτιο είχαν βγει, εννοω πόρτα οποτε το ένστικτο μου με οδήγησε. Η μια χτυπούσε σιγα την πόρτα, η αλλη φιλούσε τσίλιες και εγω με σιγανη φωνη ( τπ ζώον ), έλεγα: "ελάτε κορίτσια, ανοίξτε! Εμείς ειμαστε."
Η πόρτα ανοίγει και.. God ήταν η πενήνταχρονη καθηγήτρια της η οποια γυρνάει και μας λέει με αυστηροί ύφος: "ψάχνετε κάποιον σε λαθος δωμάτιο;" Οκ ηθελα απλα να ανοίξει η γη να με καταπιεί.

2ο σκηνικό: Αφου φόρεσα τις άνετες και πορτοκαλί πυζαμες μου και με αυτα και με εκείνα έφτασε 7 η ώρα, άρχισα να ρωτάω ποιος ειναι ια πρωινό. Μαζευτήκαμε πέντε άτομα και πήγαμε. Όλοι οι άλλοι με κανονικα ρούχα, εγω με τις πορτοκαλί τις ωραίες τις πυζαμες που χαν λουλούδακια . Κατεβαίνουμε με το ασανσέρ στο λόμπυ, και περιμενε μια αλλη γυναικα για να παει πανω. Με βλέπει, μου λέει, μπράβο κοπελα μου, ωραια εισαι και άρχισε να γελάει. Ευχαριστω πολυ να στε καλα της λέω, γιατι εγω δεν τα νιωθω καθόλου κατι τετοια. Μπαίνω μέσα στο εστιατόριο, είχε 10 άτομα εδω και εκει, αρπάζω ενα πιάτο και παω στο μπουφέ. Με πλησιάζει με διακριτικό τροπο ενας υπάλληλος και μου λέει: "Δεν επιτρέπεται να φοράς πυζαμες εδω." και του λέω: "Επειδη δεν εχει τοσο κοσμο τωρα, και θα κανω και μονο 5 λεπτα γινεται να με αφήσετε να καθησω;" Καλώς μου λέει και συνέχισα να γεμίζω το πιάτο μου. Τι το θέλα; Μέσα σε ενα λεπτό μπήκαν μέσα 30 κινέζοι, μπούγιο μιλαμε, και με κοιτούσαν με περιέργεια. Έρχεται ο υπάλληλος ξανά, και μου λέει: "τωρα ομως πρεπει να φύγεις, εχεις γινει θεάμα", τα παιδια απο διπλα να εχουν λυθεί στο γέλιο και εγω να θέλω να φάω. Τελικα πηγα άλλαξα και ξανά κατέβηκα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[panagiotists13]

Όταν ήμουν νιάτο, φορούσα σιδεράκια. Ανάμεσα από τα σιδεράκια υπήρχαν κάποια λαστιχάκια για να τραβούν την οδοντοστοιχία (λοιπές λεπτομέρειες στον ορθοδοντικό...). Ήμουν σε ένα πάρτυ και χόρευα με το αγόρι που είχα βάλει στο μάτι από καιρό! (Επιτέλους!!) Μου χάιδευε και την πλάτη και όλα ήταν πολύ ρομαντικά και ωραία... ώσπου μου ψιθύρισε ένα αστείο στο αυτί, εγώ γέλασα, και γελώντας ένα από τα λαστιχάκια έφυγε από τη θέση του ....και πετάχτηκε στο πρόσωπο του... most embarsing...

Σε πάρτι και πήγες με τα λαστιχάκια?????? Τα' θελες και τα' παθες! Κι εγώ φοράω σιδεράκια και λαστιχάκια εδώ και 3 χρόνια αλλά μόνο στο σπίτι.Όταν βγαίνω έξω τα βγάζω!
Και κάπου εδώ κολλάει κι ένα από τα μεγάλα ρεζιλίκια μου.Μία μέρα είχα ξεχάσει να τα βγάλω πριν πάω στο σχολείο και πήγα στο σχολείο με τα λαστιχάκια.Ευτυχώς το αντιλήφθηκα εγκαίρως και πήγα αμέσως στην τουαλέτα να τα βγάλω.Αλλά δεν μπορούσα να τα βγάλω γιατί ήταν άλλο ένα παιδί εκεί και κοιταζόταν στον καθρέφτη.Κι εγώ τι να κάνω για να τα βγάλω;Μπροστά του?Την επόμενη μέρα θα γελούσε όλο το σχολείο μαζί μου.Στάθηκα σε μία γωνία και προσποιήθηκα πως κοιτάζω έξω απ' το παράθυρο μέχρι να φύγει για να πάω στον καθρέφτη και να τα βγάλω.Το παιδί με κοιτούσε κάπως αλλά τέλος καλό όλα καλά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.