Τα αδέρφια μας

[roumana]

Αχ Ρουμάνα μου...! Δύσκολο να είσαι μακριά από την οικογένεια, ε;

Εσυ πόσο καιρό είσαι μακριά απο την οικογένεια σου?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[travel_lover]

έχω ένα αδελφάκι στα 18 τρελλαμένο με τις κιθάρες του, την ψυχεδέλικη μουσική του και τις επαναστατικές του ιδέες, που όμως μου δίνει το τελευταίο κομμάτι σοκολάτας κ ας μην έχει φάει ο ίδιος, και χαίρομαι τρελά που γύρισε (ήταν εσώκλειστος για 5 χρόνια για το σχολείο) γιατί τραβάμε πλέον μαζί την γκρίνια της μάνας μου!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Εσυ πόσο καιρό είσαι μακριά απο την οικογένεια σου?

Δεν είμαι μακριά καιρό, και είχα ευκαιρίες να έρθω...
Πιο πολύ ήταν, ναι, η πρώτη φορά μακριά από το σπίτι παράλληλα με κάμποσες δυσκολίες...
Και η ιδέα ότι δεν ξέρω τι ακόμα και για πόσο ακόμα θα είμαι εκεί...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[stagonitsa]

Για μένα η αδερφή μου είναι ο πιο αγαπημένος μου άνθρωπος στον κόσμο. Και αυτό που έχω διαπιστώσει είναι ότι ακόμα και αν μαλώσουμε δεν θα κρατήσει πάνω από μια μέρα. Είναι ο μόνος άνθρωπος που ότι και να μου κάνει δεν αισθάνομαι ότι πρέπει να ρίξω τον εγωισμό μου για να τα ξαναβρούμε. Απλά θα μιλησουμε στο τηλέφωνο έστω και για άσχετα θέματα για να ξεχαστεί ο καβγάς. Η συγνώμη είναι τόσο αυτονόητη οπότε και δεν χρειάζεται καν να ειπωθεί.
Εύχομαι όλοι να είχανε μια τέτοια σχέση με την αδερφή τους.
Και της στέλνω φιλάκια μέσα από το steki.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Phoebe]

Εμένα η σχέση μου με την αδερφή μου είναι η κλασσική σχέση μεταξύ αδερφών! Πιο παλιά, όταν είμασταν πιο μικρές τσακωνόμασταν συνέχεια, πλακωνόμασταν και κάποιες φορές βριζόμασταν! Τώρα, που εγώ είμαι 20 και η αδερφή μου 22, πιστεύω οτι έχουμε βρει μια ισορροπία! Οι φορές που γελάμε, κάνουμε πλάκα και πειράζουμε η μια την άλλη είναι πολύ περισσότερες από τις φορές που είμαστε τσακωμένες, κάτι το οποίο δεν κρατάει πολύ καιρό!

Γενικά, όσο μεγαλώνω καταλαβαίνω οτι της έχω μεγάλη αδυναμία καθώς δεν μπορώ να της χαλάσω χατήρι, την βοηθάω, την υπερασπίζομαι και γενικά κάνω οτι μου ζητήσει!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[duffy]

Για μενα ο αδερφος μου ειναι τα παντα!Εχουμε 5 χρονια διαφορα(23-28) κ η σχεση μας απο πολυ μικρα,ηταν τελεια.Μπορει καμια φορα να τσακωνομασταν οπως ολα τα αδερφια,αλλα παντα το γυριζαμε στην πλακα
Του εχω κ μου εχει αδυναμια κ ειμαι πολυ χαρουμενη που ειμαστε τοσο αγαπημενοι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[KOULA]

εγω δεν ειχα ποτε καλες σχεσεις με την αδελφη μου [2,5χρονια μικροτερη]και εδω και 12 χρονια δεν μιλαμε καθολου.με ζηλευε και με ζηλευει οταν τυχει να συναντηθουμε σε καποια κηδεια η γαμο ειναι ικανη να τα κανει ολα λιμπα επειδη θα μου μιλησουν και οταν δει οτι δεν γινεται τιποτε αρχιζει τις φασαριες και τις απειλες πριν 2 χρονια αναγκαστηκε να σταματησει γιατι την απειλησα με μηνυση

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fielda]

Εγώ με τον αδερφό μου έχουμε μόνο 1,5 χρόνο διαφορά και ήμασταν πάντα μαζί σε όλα. Μ'αρέσει που μεγαλώσαμε μαζί και είχαμε τις ίδιες ανησυχίες. Είχα πάντα μία παρέα να παίζω, μία περίοδο είχαμε και κοινούς φίλους. Ήμουν χάλια τότε ψυχολογικά (ερωτική απογοήτευση και άγχος για Πανελλήνιες) Με έπαιρνε λοιπόν κάθε μέρα εκείνο το καλοκαίρι και πηγαίναμε για καφέ με την παρέα του για να μη μένω μόνη μου στο σπίτι. Η παρέα του έγινε και παρέα μου και με βοήθησε πολύ να νιώσω καλύτερα... Εδώ και 5 χρόνια έχει πάει στην επαρχία για σπουδές και είναι τώρα είναι φανταράκι. Η αλήθεια είναι ότι τσακωνόμαστε συχνά, πάντα όμως γινόταν αυτό. Τώρα που έχει φύγει έχουμε απομακρυνθεί λίγο αλλά ελπίζω να γίνουμε ξανά όπως παλιά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

Σαν μικρά παιδάκια τσακωνόμασταν συνέχεια με τον αδερφό μου (είναι 5 χρόνια μικρότερος) και ντρέπομαι που το λέω αλλά όταν ήταν μικρούλης και ήθελε να παίξει μαζί μου όταν ήμουν έξω τον έδιωχνα και δεν τον ήθελα (μάλλον φταίει το κόλλημα που μέχρι τελευταία στιγμή ήθελα να γεννηθεί κορίτσι ) και γενικά το σπίτι μύριζε παντού μπαρούτι

Μεγαλώνοντας, σταμάτησαν οι καβγάδες... είχαμε βέβαια τα πολύ τυπικά (εννοώ ότι δεν ανοιγόμασταν...λέγαμε καμία βλακεία...κάναμε χαζομάρες αλλά μέχρι εκεί) άντε και να του βάλω να ορκιστεί ότι δεν θα πει στην μαμά και τον μπαμπά ότι καπνίζω όταν ανακάλυψε τσιγάρα στην τσάντα μου (λύκειο εγώ-γυμνάσιο αυτός )

Καθώς έφυγα από την πόλη μου εδώ και 3 χρόνια έχουμε έρθει πάρα πολύ κοντά... Ανοιγόμαστε συναισθηματικά, τον στηρίζω και με στηρίζει... Βγαίνουμε μαζί με την παρέα του ή τα δυο μας ειδικά σε περιόδους που με πνίγει το σπίτι και είμαι χάλια θα με βγάλει για καφέ να χαλαρώσω ... Μέχρι και διακοπές έχουμε πάει μαζί γιατί δεν έβρισκα παρέα να πάω πουθενά... Τις μετακομίσεις μου τις κάνω μόνο μαζί του και όταν είμαι άρρωστη, χάλια κλπ είναι πάντα εκεί να με πάρει μια τεράστια αγκαλιά και να με νταντέψει....

Θα τον ήθελα βέβαια να μου ανοίγεται πιο πολύ αλλά είναι ο χαρακτήρας του και το σέβομαι... Δεν ξέρω πως φτάσαμε σε αυτό το σημείο... Νομίζω φταίει ότι απλά μεγαλώσαμε... Δεν κάναμε και καμία ιδιαίτερη προσπάθεια δηλαδή...απλά μας βγήκε ... Αλλά είναι όλη μου η ζωή και πραγματικά τον λατρεύω....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Δανάη]

Έμένα οι σχέσεις με την αδερφή μου είναι περίεργες.Δε λέω την αγαπώ πολύ (ασχετα αν δεν το δείχνω καθόλου) και με βοήθησε πολύ ειδικά στην αρχή όταν ήρθα Αθήνα (είναι μεγαλύτερη) μέχρι να προσαρμοστω. Άλλες φορές χαίρομαι που μένουμε μαζί αλλά άλλες με νευριάζει απίστευτα... κ ειδικά όταν τσακωνόμαστε μπορεί να μην μιλάμε για μέρες! Πάντως ώρες ώρες απορώ πώς με αντέχει!
Γενικά νομίζω οτι πολλές φορές παίρνουμε σα δεδομένο ότι ο άλλος μας αγαπάει κ θα είναι πάντα δίπλα μας κ δε βάζουμε λίγο τον εγωισμό μας στην άκρη κ γι'αυτό υπάρχουν και οι προστριβές...
Όσο για τον αδερφό μου δεν το συζητώ είναι 10 χρόνια μικρότερος και τον υπεραγαπώ το μόνο κακό είναι ότι δεν τον βλέπω πλέον πολύ συχνά κ δεν μπορώ να είμαι κοντά του, να τον βλέπω να μεγαλώνει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[FaniFox]

Εγώ με τον αδελφό μου που είναι 3 χρόνια μικρότερος δεθήκαμε μετά το θάνατο του πατέρα μας όταν ήταν αυτός 15 και εγώ 18.
Είναι συγκλονιστικό πώς τέτοιες καταστάσεις φέρνουν κοντά δύο αδέλφια που παρ 'όλο που έχουν χιλιάδες κοινά ενδιαφέροντα δεν είχαν καμμία ουσιαστική επαφή ως τότε...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

2 αδέρφια έχω, η αδερφή μου 6 χρόνια μεγαλύτερη και ο αδερφός 5 χρόνια μεγαλύτερος, μέχρι πρίν 3 χρόνια η σχέση απόμακρη λόγο διαφωράς των χρόνων, τώρα έχω καλύτερη σχέση και συχνή με την αδεφή μου, μου αρέσει πολλύ που είμαστε έτσι, παλιά δεν πολυμηλούσαμε, δεν είχαμε κανένα κενό, η αδερφή μου για μένα ήταν ένα μακρυνό όνειρο η φιλία της, τώρα κάνουμε πράγματα που δεν κάναμε ποτέ μικρές, έχουμε ένα σημείο στο μαντράκι που είναι θέα στην θάλασσα και κλείνουμε ραντευού εκεί, μηλάμε καμιά ώρα η λιγότερο και όπωτε ξανατύχει

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Kakerlak]

Εγώ έχω έναν αδερφό 7 χρόνια μικρότερο, δεν μπορώ να πω ότι η σχέση μας είναι τέλεια,αλλά υπάρχουν κάποιες στιγμές που περνάμε πολύ καλά μαζί.Πιστεύω ότι στο μέλλον όλα θα πάνε καλά,είναι μικρούλης ακόμα....
κρυφά τον αγαπώ πολύ κ είμαι πολύ περήφανη για αυτόν

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[eilat]

Εχω εναν αδερφουλη 1 χρονο μεγαλυτερο,αλληλουποστηριζομαστε ειδικα μπροστα στους γονεις μας ειμασε πολυ ενωμενοι,μοιραζομαστε ταμυστικα μας,αλλα ενιοτε τσακωνομαστε,την τελευταια φορα με χαστουκισε επειδη ρευτικα πινωντας μια coca cola

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dalcfu]

Μια αδερφούλα έχω, 6 χρόνια μικρότερη από μένα, την οποία λατρεύω και προσπαθώ να τη στηρίζω όσο μπορώ περισσότερο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Angie_Ann]

Έχω 2 μικρότερα αδερφάκια.

Με τον 17χρονο αδερφό μου που έχουμε λιγότερο από 2 χρόνια διαφορά μεγαλώσαμε στην κυριολεξία μαζί. Όλα τα καλοκαίρια ήμασταν οι δυο μας και σκαρώναμε 1002 παιχνίδια για να περνάει η ώρα. Τον έχω συνδέσει με τις πιο όμορφες παιδικές μου αναμνήσεις. Τώρα μεγαλώσαμε αλλά έχουμε φοβερή επικοινωνία (με τα μάτια που λένε) και πάντα αλληλουποστηριζόμαστε και κάνουμε 'πλάτες' ο ένας στον άλλον. Επειδή περάσαμε από καταστάσεις που οι γονείς μας και ειδικά η μητέρα μας έλειπε για μεγάλα χρονικά διαστήματα αυτό μας έδεσε πάρα πολύ. Το άλλο το 11χρονοζιζάνιο (κορίτσι είναι) μας κάνει τη ζωή δύσκολη αλλά το αγαπάμε πολύ. Εμείς το μεγαλώσαμε. Είμαι πολύ δεμένη μαζί τους, πιο πολύ από ότι με τους γονείς μου είναι η αλήθεια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Εγώ έχω μία μικρότερη αδερφή είναι 21.

Στα παιδικά μας χρόνια δεν τα πηγαίναμε και τόσο καλά, για την ακρίβεια δεν μπορούσα να κάνω παρέα μαζί της. Είμασταν τόσο διαφορετικές που με ενοχλούσε.Ήταν πολλές φορές νευρική και απότομη απέναντι μου, σε σημείο που με μείωνε μπροστά σε άλλους, έτσι ενώ αυτή ήθελε να περνάμε χρόνο μαζί, εγώ το απέφευγα.
Όταν έφυγα από το σπίτι για σπουδές, είχα πραγματικά ηρεμήσει απ τη γκρίνια της , μπορεί να μου έλειπε αλλά δεν αναζητούσα τη συντροφιά της.
Τον επόμενο χρόνο ήρθε και αυτή Αθήνα και στην αρχή τσακωνόμασταν συνεχώς! Απ την πιο απλή διαφωνία δημιουργόταν μεγάααλοι καβγάδες!
Όμως όλα αυτά τα χρόνια που μένουμε μαζί έχουμε έρθει τόσο κοντά, που δεν μπορώ να φανταστώ ότι κάποια στιγμή θα χωρίσουμε! Ανησυχίες, φόβοι, χαρές.. σε όλα είναι η μία το στήριγμα της άλλης.
Την αγαπάω περισσότερο απ΄τον καθένα! Μπορεί βέβαια ακόμα να τσακωνόμαστε για χαζά πραγματάκια, αλλά πλέον το πολύ σε ένα μισάωρο καταλήγουμε να γελάμε με αυτό!
Πρόσφατα μου είπε το εξής συγκλονιστικό: " Από τότε που γεννήθηκα ήσουν και εξακολουθείς να παραμένεις το πρότυπό μου, γνωρίζοντας πως ποτέ δεν πρόκειται να σε φτάσω... θα ήθελα πολύ να μου μάθεις τον τρόπο που σκέφτεσαι!"
Ουφφ.. συγκινήθηκα

Το αστείο είναι πως τώρα τελευταία καθόμαστε και πλάθουμε ιστοριούλες για το πως θα είμαστε στο μέλλον. Μας φανταζόμαστε λοιπόν γριές ξεδοντιάρες να πίνουμε καφεδάκι και να λέμε :
-θυμάσαι μαρή ένα γκομενάκι που χες χτυπήσει στο super paradise?,
-Αααααααχ ξεχνιέται ο Μπάμπης? τι να κάνει...... λες να πέθανε?
-Οχι μαρή Σάκη τον λέγανε!

Και άλλα τέτοια χαζά!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[κοσμηρα]

εγω εχω εναν αδερφο που ειναι 22(6 χρονια μεγαλυτερος)κ αν και σπουδαζει στην ελλαδα τον βλεπω συνολο 3μηνες...δεν ειναι εκδηλωτικος οσον αφορα τ αισθηματα του κ αυτο μ στεναχωρει..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[FaniFox]

εγω εχω εναν αδερφο που ειναι 22(6 χρονια μεγαλυτερος)κ αν και σπουδαζει στην ελλαδα τον βλεπω συνολο 3μηνες...δεν ειναι εκδηλωτικος οσον αφορα τ αισθηματα του κ αυτο μ στεναχωρει..

Πολλοί άνδρες δεν είναι εκδηλωτικοί, ακόμα και κοντινοί συγγενείς μας...
Άν κάποιος σε αγαπάει και σε νοιάζεται, θα στο δείξει όταν χρειαστεί, πίστεψέ με
Ίσως παίζει και η διαφορά ηλικίας...Ίσως αλλάξουν τα πράγματα όταν ενηλικιωθείς και ίσως αποκτήσετε και κοινά ενδιαφέροντα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[T_Chameleon]

AAA εγώ τα πάω περίφημα τόσο καλά και ήρεμα που είναι σαν να μην έχω…ΧχαΧχαΧχα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.