Δημιουργία νέων φίλων

[Scandal]

Μια φιλία θέλει και σχετική συντήρηση. Δηλαδή όταν νιώθεις ότι χάνεσαι με τον άλλον, να επιδιώκεις να επικοινωνήσεις μαζί του, να κάνετε πράγματα μαζί (όχι μόνο καφέ και κουβεντούλα), να μιλάτε ο ένας στον άλλον και για τον εαυτό σας κτλ.

Επιπλέον έχω καταλάβει ότι με τα χρόνια οι πιο πολλοί φίλοι χάνονται μεταξύ τους, συνεπώς χρειάζεται να είσαι συνέχεια σε μια εγρήγορση να γνωρίζεις νέους ανθρώπους που θα πλαισιώσουν το φιλικό σου περιβάλλον στην "τρέχουσα περίοδο της ζωής σου".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Εγώ πάλι έχω ακούσει ανθρώπους να λένε ότι ο τάδε είναι τόσο πολύ φίλος μου που και μήνες να έχω να του μιλήσω, μόλις του ξαναμιλήσω θα είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα ή ξέρω ότι θα είναι εκεί όταν τον χρειαστώ (συναισθηματικά, όχι οικονομικά ξέρω γω) και θα είμαι κι εγώ εκεί για κείνον. Δεν χρειάζονται δηλαδή αυτή τη συνεχή επιβεβαίωση και αναθέρμανση αφού για αυτούς επιβεβαίωση αρκετή είναι το παρελθόν που έχουν μαζί, οι δύσκολες στιγμές που πιθανόν έχουν περάσει μαζί, οι περιπτώσεις που αλληλοβοηθήθηκαν.

Εμένα αυτη η συνεχής συντηρηση που λες Πέτρο πιο πολύ με αγχωνει και μου δείχνει ότι οι βάσεις αυτής της φιλίας δεν είναι τελικά και τόσο γερές αφού χρειάζονται συνέχεια φροντίδα.

Επίσης, είναι τόσο εύκολο για όλους να κάνουν διαρκώς νέους φίλους; Μήπως μιλάμε για απλά γνωστούς με τους οποίους λεμε και δύο προσωπικά μας;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Scandal]

Το καταλαβαίνω, απλά οι περισσότεροι άνθρωποι τελικά χάνονται αν περάσουν πολλοί μήνες. Καλά φυσικά δεν μιλάμε για κολλητούς αλλά για φίλους που θέλουν να κάνουν πράγματα μαζί και να έχουν θέματα να συζητάνε (πχ μιλώντας για τον εαυτό τους, για πράγματα που έχουν κάνει μαζί πέραν από το να βρίσκονται σε καφετέριες κτλ).

Εγώ έτσι το βλέπω πάντως. Άλλο "κύκλο" φίλων μπορεί να έχει κάποιος στα 20 του κι άλλον στα 30 του. Πχ σκέψου ότι σε εύρος μιας δεκαετίας μπορεί από φοιτητής (παρέες από τη σχολή) να γίνεις εργαζόμενος (σύναψη φιλίας με συναδέλφους) ή και αργότερα να αλλάξεις δουλειά (άλλοι συνάδελφοι κτλ) ή να μετακομίσεις σε άλλη πόλη. Κι έτσι εν τέλει δεν μπορείς καθώς περνάνε τα χρόνια να έχεις επαφές με όλους. Το βρίσκω φυσιολογικό.
Η παραπάνω λογική αφορά βέβαια περισσότερο αυτό που λέμε "γνωστός", όμως μέσα από τους - πολλούς - γνωστούς προκύπτουν οι πιο κανονικές φιλίες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Μα αυτό λέω, οτι κάποιους δεν τους πειράζει να χαθούν και δεν αρχίζουν να αμφισβητούν την αγάπη και τη φιλία του φίλου τους αν δε βρεθούν για καιρό. Ξέρουν οτι ο φίλος τους είναι εκεί και ανά πάσα στιγμή σηκώσουν το τηλέφωνο, θα τον βρουν και θα είναι πάλι μια χαρά. Αν τελικά κάποιοι χαθούν και τους παρασύρει τόσο πολύ η ζωή, ας το πούμε έτσι, αρχίζω να αμφισβητώ την εξ' αρχής φιλία τους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DarthFederer]

Εγώ πάλι έχω ακούσει ανθρώπους να λένε ότι ο τάδε είναι τόσο πολύ φίλος μου που και μήνες να έχω να του μιλήσω, μόλις του ξαναμιλήσω θα είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα ή ξέρω ότι θα είναι εκεί όταν τον χρειαστώ (συναισθηματικά, όχι οικονομικά ξέρω γω) και θα είμαι κι εγώ εκεί για κείνον. Δεν χρειάζονται δηλαδή αυτή τη συνεχή επιβεβαίωση και αναθέρμανση αφού για αυτούς επιβεβαίωση αρκετή είναι το παρελθόν που έχουν μαζί, οι δύσκολες στιγμές που πιθανόν έχουν περάσει μαζί, οι περιπτώσεις που αλληλοβοηθήθηκαν.

Εμένα αυτη η συνεχής συντηρηση που λες Πέτρο πιο πολύ με αγχωνει και μου δείχνει ότι οι βάσεις αυτής της φιλίας δεν είναι τελικά και τόσο γερές αφού χρειάζονται συνέχεια φροντίδα.

Επίσης, είναι τόσο εύκολο για όλους να κάνουν διαρκώς νέους φίλους; Μήπως μιλάμε για απλά γνωστούς με τους οποίους λεμε και δύο προσωπικά μας;

Ναι, για τετοιους προκειται. Πραγματικους φιλους, που μπορεις να μοιραζεσαι τα παντα και να σε στηριζουν, εχεις το πολυ 3-4. Μπορει και μονο εναν. Απο την αλλη εχεις φιλους/γνωστους που το επιπεδο "φιλιας" μπορει να κυμαινεται απο το πινουμε μαζι καφε στο διαλειμμα απο τη δουλεια μεχρι παμε μαζι και κανα ΣΚ διακοπες. Αυτοι ομως πολλες φορες ειναι προσκαιροι που πανε κι ερχονται. Ουτως ή αλλως οι ζωες μας κινουνται σε γρηγορους ρυθμους, πολυς κοσμος αλλαζει δουλεια ή τοπο κατοικιας οποτε ειναι δυσκολο να διατηρηθουν ολες αυτες οι σχεσεις.

Αυτο που σου ειπαν ισχυει. Δεν ειναι αναγκη να μιλας καθε μερα με τον αλλο για να επιβεβαιωνεις το "δεσιμο" σας. Μπορει να εχεις να του μιλησεις και ενα μηνα και να κανεις παρεα με αλλους καθε μερα λογω δουλειας πχ, αλλα αμα εχεις αναγκη ενα βραδυ ξερεις οτι μπορεις να τον παρεις τηλεφωνο κι οτι θα ερθει και με τις πυτζαμες να σε βοηθησει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 092312]

Μα αυτό λέω, οτι κάποιους δεν τους πειράζει να χαθούν και δεν αρχίζουν να αμφισβητούν την αγάπη και τη φιλία του φίλου τους αν δε βρεθούν για καιρό. Ξέρουν οτι ο φίλος τους είναι εκεί και ανά πάσα στιγμή σηκώσουν το τηλέφωνο, θα τον βρουν και θα είναι πάλι μια χαρά. Αν τελικά κάποιοι χαθούν και τους παρασύρει τόσο πολύ η ζωή, ας το πούμε έτσι, αρχίζω να αμφισβητώ την εξ' αρχής φιλία τους.

Στο τελευταίο κομμάτι ψιλοδιαφωνώ. Το ότι μια φιλία δεν θα αποδειχτεί φιλιά ζωής δεν νομίζω πως "ακυρώνει" την φιλία για όσο καιρό κράτησε. Όπως πχ συμβαίνει (κατ εμέ ) και στις ερωτικές σχέσεις που ένας χωρισμός δεν σημαίνει πως η σχέση δεν άξιζε για όσο κράτησε.
Είναι απόλυτα φυσιολογικό μεγαλώνοντας να χάνεις κάποιους φίλους και ισως να αποκτάς καινούριους. Μεγαλώνεις, αλλάζεις παραστάσεις, αλλάζεις και ανάγκες. Αντίστοιχα μεγαλώνουν και οι φίλοι σου και πολλές φορές you grow apart. Και είναι οκέι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnny15]

Ισχύει αυτό που λέει η Ολίβια. Κάποια στιγμή απλώς οι άνθρωποι προχωρούν στη ζωή τους. Παίρνουν αποφάσεις, αλλάζουν ενδιαφέρονται, αλλάζουν ευθύνες. Αν διακοπεί η στενή φιλία δυο ατόμων δεν σημαίνει ότι ήταν ψεύτικη. Όλα τα πράγματα στη ζωή τελειώνουν. Υπάρχουν και φιλίες που κρατάνε, αλλά είναι φυσιολογικό πως συνήθως δε θα μένουν για πάντα ίδιες στην πάροδο του χρόνου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Καταλαβαίνω πώς το λέτε αλλά λόγω που είμαι άνθρωπος των άκρων, δεν μπορώ να πιστέψω οτι όταν αγαπώ πραγματικά έναν άνθρωπο ως φίλο μου θα έρθει στιγμή που θα σταματήσω να νοιάζομαι για αυτόν. Το οτι έτσι τα έφερε η ζωή, αυτός πχ παντρεύτηκε και εργάζεται και δεν προλαβαίνει ή μετακόμισε κλπ δε μού είναι αρκετή δικαιολογία. Ζούμε στην εποχή της τεχνολογίας, μπορείς πάντα να ξοδέψεις 10 δευτερόλεπτα και να γράψεις σε κάποιον ένα μήνυμα, μέιλ, οτιδήποτε και να τους πεις "ήθελα να σού γράψω οτι σε σκέφτομαι και σε αγαπάω". Αυτό που περιγράφετε μού κάνει πιο πολύ για συμβατικές φιλίες που βολεύουν εκείνη την περίοδο και τους δύο και έχουν ελεύθερο χρόνο αλλά όταν αλλάζουν τα δεδομένα ο ένας ή και οι δύο απομακρύνονται. Για μένα βέβαια υπάρχουν είτε γνωστοί είτε φίλοι της καρδιάς, δεν έχω κάτι ενδιάμεσο. Οπότε ίσως εγώ βλέπω τα πράγματα διαφορετικά.

Γενικά, όπως είχα πει και στο θέμα "γιατί αργεί να απαντήσει στο μήνυμα;", όταν κάποιος ενδιαφέρεται και θέλει να μάθει αν είσαι καλά και νοιάζεται, θα κινήσει γη και ουρανό να στείλει έστω ένα μήνυμα. Εδώ οι άνθρωποι στους προηγούμενους αιώνες επικοινωνούσαν εν μέσω πολέμων με γράμματα. Αλίμονο αν συγχωρώ κάποιον όταν μού διατείνεται οτι δεν βρήκε χρόνο ή τρόπο να επικοινωνήσει μαζί μου με τέτοια τεχνολογία. Όχι. Δεν το δέχομαι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Και εγώ πιστεύω ότι οι καλοι φίλοι με τους οποίους ένας άνθρωπος είναι πραγματικά κοντά,είναι το πολύ 3-4. Οι υπόλοιποι είναι γνωστοί με τους οποίους ναι μεν θα βγείτε, θα συζητήσετε και θα περάσατε καλά αλλά δεν είναι τόσο κοντά σου. Ίσως όσο μεγαλώνουμε να είναι πιο δύσκολο να βρούμε πραγματικούς φίλους και να μην μένουμε στις επιφανειακές γνωριμίες, αλλά και αυτό δεν είναι απόλυτο.
Πάντως,θεωρείτε και εσεις ότι οι παιδικές φιλίες είναι συνηθως οι πιο δυνατές και αυτές που αντέχουν στον χρόνο; Με άτομα που ήμουν πολύ δεμένη στο σχολείο, μπορεί να χανόμαστε ή να κάνουμε να μιλήσουμε ακόμα και παραπάνω από χρόνο, και όταν βρισκόμαστε παλι είναι όντως σαν να μην περασε μια μέρα. Η πιο κολλητή μου φίλη είναι φίλη μου από το δημοτικό, είμαστε πάντα εκεί η μια για την άλλη και πλεον νομίζω ότι είμαστε περισσότερο σαν αδερφές παρα φίλες Νιώθω πολύ τυχερή που έχουμε μια τόσο δυνατή φιλία.
Γενικά, με τους κοντινούς μου φίλους, ακόμα και αν κάνουμε να μιλήσουμε πάνω από μήνα, είναι όντως σαν να μην πέρασε μια μέρα και δεν τους παρεξηγώ ούτε εγώ, ούτε αυτοί εμενα. Άνθρωποι είμαστε, έχουμε υποχρεώσεις και δεν γίνεται να είμαστε όλη την ώρα έξω για καφε ή να μιλάμε στο τηλέφωνο όλη μέρα. Εννοείται ότι θα στείλω ένα μήνυμα και ότι δεν θα τους γράψω κανονικότατα Απλά πιστεύω ότι είναι λογικό μερικες φορές να απομακρύνεσαι για λίγο αν υπάρχουν υποχρεώσεις ή αλλά προβλήματα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Fotini_mp]

Καλησπέρα στην παρέα.
Είμαι καινούρια εδώ και σκέφτηκα ότι από κάπου πρέπει να ξεκινήσω να γράφω

Οι φίλοι που έχω είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Γνωστούς έχω πάρα πολλούς και πιστεύω ότι όλοι γνωρίζουμε πολύ συχνά νέα άτομα. Το αν θα κάνουμε παρέα μαζί τους ή όχι είναι το κατα πόσο θα ταιριάξουμε.
Σίγουρα μεγαλώνοντας είναι πιο δύσκολο να κάνεις φίλους λόγο υποχρεώσεων , δουλειάς, ίσως κάποιας σοβαρής σχέσης ή και γάμου/παιδιών.
Παρόλα αυτά πιστεύω πως αν κάνεις φίλους σε μεγαλύτερη ηλικία σίγουρα θα είναι καλοί φίλοι μιας και σας δένουν κοινά πράγματα σε αντίθεση με τους φίλους απο το σχολείο που μιλάτε απλά γιατί έχετε ένα όμορφο παρελθόν και νιώθετε οικία

Σίγουρα θα μου άρεσε να γνωρίσω κάποιον/κάποια και να γίνουμε φίλοι με όλη τη σημασία της λέξης , γιατί είναι όμορφο να δένεσαι με ένα άτομο είτε σε φιλικό επίπεδο είτε σε ερωτικό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πάνθηρας!]

Καλησπέρα στην παρέα.
Είμαι καινούρια εδώ και σκέφτηκα ότι από κάπου πρέπει να ξεκινήσω να γράφω

Οι φίλοι που έχω είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Γνωστούς έχω πάρα πολλούς και πιστεύω ότι όλοι γνωρίζουμε πολύ συχνά νέα άτομα. Το αν θα κάνουμε παρέα μαζί τους ή όχι είναι το κατα πόσο θα ταιριάξουμε.
Σίγουρα μεγαλώνοντας είναι πιο δύσκολο να κάνεις φίλους λόγο υποχρεώσεων , δουλειάς, ίσως κάποιας σοβαρής σχέσης ή και γάμου/παιδιών.
Παρόλα αυτά πιστεύω πως αν κάνεις φίλους σε μεγαλύτερη ηλικία σίγουρα θα είναι καλοί φίλοι μιας και σας δένουν κοινά πράγματα σε αντίθεση με τους φίλους απο το σχολείο που μιλάτε απλά γιατί έχετε ένα όμορφο παρελθόν και νιώθετε οικία

Σίγουρα θα μου άρεσε να γνωρίσω κάποιον/κάποια και να γίνουμε φίλοι με όλη τη σημασία της λέξης , γιατί είναι όμορφο να δένεσαι με ένα άτομο είτε σε φιλικό επίπεδο είτε σε ερωτικό.

Καλώς την
Οποιος ειναι χαλαρος άνθρωπος γνωριζει πολυ ευκολα νέους φιλους και φιλες. Έχουμε γράψει αρκετά πράγματα στο θρεντ των απροσδοκητων γνωριμιων ειναι γνωριμιες που μπορουν να γινουν οπουδηποτε ... σε ενα μπαρ , σε μια βιβλιοθηκη , σε μια καφετερια , στο πανεπιστημιο κτλπ.

Αρκει να έχεις χαλαρη διάθεση και να μην έχεις ανούσια κολλήματα. Τα υπολοιπα στις απροσδοκητες γνωριμιες! Έχουμε και νέες εξελιξεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.