Φιλοσοφία του Θανάτου...

[EvanescenceQ]

Και να πω και την αποψη μου,πιστευω οτι τελικα μια ζωη εχουμε αυτην εδω που ζουμε,και ολα μα ολα ειναι εδω μεσα της,αυτο που λενε "εδω ειναι η κολαση και ο παραδεισος" και οτι απο κει και περα δεν ξερουμε τι βρισκεται.Και φυσικα και δεν θα μαθουμε ποτέ.
Εχουμε εναν περιορισμενο χωροχρονο ως ανθρωπο,σιγουρα υπαρχουν ψυχες ενταξει,σιγουρα υπαρχει μια ενεργεια στο συμπαν,αλλα απο τη στιγμη που

αυτο θα σταματησει ειναι σα να βγαζεις κατι απο την πριζα,το απολυτο μαυρο,το απολυτο κενο,το απολυτο τιποτα.

 

[Πουπουλίνα]

Και να πω και την αποψη μου,πιστευω οτι τελικα μια ζωη εχουμε αυτην εδω που ζουμε,και ολα μα ολα ειναι εδω μεσα της,αυτο που λενε "εδω ειναι η κολαση και ο παραδεισος" και οτι απο κει και περα δεν ξερουμε τι βρισκεται.Και φυσικα και δεν θα μαθουμε ποτέ.
Εχουμε εναν περιορισμενο χωροχρονο ως ανθρωπο,σιγουρα υπαρχουν ψυχες ενταξει,σιγουρα υπαρχει μια ενεργεια στο συμπαν,αλλα απο τη στιγμη που

αυτο θα σταματησει ειναι σα να βγαζεις κατι απο την πριζα,το απολυτο μαυρο,το απολυτο κενο,το απολυτο τιποτα.

To oτι εδω ολα τα ζουμε και μια φορα, κολαση και παραδεισος εδω,πως εξηγεις λοιπον καλοι ανθρωποι να πεθαινουν δολοφονοιμενοι,βασανισμενοι ή απο καρκινο κλπ;

Δεν παει ετσι.Ασχημη ζωη εχουν πολλοι καλοι ανθρωποι που δεν εφταιξαν σε κατι,κλπ.
Αν το καλοσκεφτεις αυτο που λες ειναι αυτο που λενε και καποια χριστιανα ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΑ(ΤΟΝΙΖΩ ΤΟ ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΑ,δεν εννοω ολους τους χριστιανους),οτι επαθε καρκινο διοτι τον τιμωρησε ο θεος,ηταν κακος ανθρωπος κλπ.

Επισης τα μωρα που πεθαινουν και συμφωνα με αυτην την αντιληψη δεν θα ξαναγεννηθουν ,οποτε δεν προλαβαν να ζησουν τι πληρωνουν για να πεθανουν τοσο μικρα;

Αν υπαρχει κολαση και παραδεισος γα μενα δεν ειναι εδω.Διοτι το βλεπουμε οτι ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ουτε κατα διαννοια.

Εννοειται δνε πιστευω σε υλικες κολασεις και παραδεισους.Θα μπορουσα να σκεφτω υπαρξη συνειδητοτητας μετα θανατον και αν ησουν οκ να ενιωθες αυτη τη χαρα και αγαλιαση αν ησουν παπάρας να νιωθεις τυψεις.Αυτο σκεφτομαι σαν παραδεισο και κολαση.

Αλλα ολο και με κερδιζει η επιστροφη στη ζωη ,σε αλλη κατασταση για να περασουμε απο ολα τα σταδια,ΟΛΟΙ,και πιο δικαιο και εχει νοημα,και βεβαια ποτε δεν αποκλειω και το ΤΙΠΟΤΑ.

 

[EvanescenceQ]

To oτι εδω ολα τα ζουμε και μια φορα, κολαση και παραδεισος εδω,πως εξηγεις λοιπον καλοι ανθρωποι να πεθαινουν δολοφονοιμενοι,βασανισμενοι ή απο καρκινο κλπ;

Δεν παει ετσι.Ασχημη ζωη εχουν πολλοι καλοι ανθρωποι που δεν εφταιξαν σε κατι,κλπ.
Αν το καλοσκεφτεις αυτο που λες ειναι αυτο που λενε και καποια χριστιανα ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΑ(ΤΟΝΙΖΩ ΤΟ ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΑ,δεν εννοω ολους τους χριστιανους),οτι επαθε καρκινο διοτι τον τιμωρησε ο θεος,ηταν κακος ανθρωπος κλπ.

Επισης τα μωρα που πεθαινουν και συμφωνα με αυτην την αντιληψη δεν θα ξαναγεννηθουν ,οποτε δεν προλαβαν να ζησουν τι πληρωνουν για να πεθανουν τοσο μικρα;

Αν υπαρχει κολαση και παραδεισος γα μενα δεν ειναι εδω.Διοτι το βλεπουμε οτι ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ουτε κατα διαννοια.

Εννοειται δνε πιστευω σε υλικες κολασεις και παραδεισους.Θα μπορουσα να σκεφτω υπαρξη συνειδητοτητας μετα θανατον και αν ησουν οκ να ενιωθες αυτη τη χαρα και αγαλιαση αν ησουν παπάρας να νιωθεις τυψεις.Αυτο σκεφτομαι σαν παραδεισο και κολαση.

Αλλα ολο και με κερδιζει η επιστροφη στη ζωη ,σε αλλη κατασταση για να περασουμε απο ολα τα σταδια,ΟΛΟΙ,και πιο δικαιο και εχει νοημα,και βεβαια ποτε δεν αποκλοιω και το ΤΙΠΟΤΑ.

κοιταξε ειχα διαβασει αυτο με τις προηγουμενες επιστροφες,ενταξει σε ενα βαθμο μου δινει και μενα ελπιδα ενα α ωραια θα ξαναρθω καποια αλλη στιγμη.Και αν δεν ερθω ποτέ?
Αυτο που εγραψα το εδω ειναι η κολαση και ο παραδεισος,το εγραψα οχι επειδη τιμωρουνται οι καλοι,αλλα οσα θελουμε και ευελπιστουμε να δουμε καπου αλλου,πχ καποιος να τιμωρηθει εκ των υστερων ή εμεις να δικαιωθουμε,γιαυτο το εβαλα,μπορει αυτο να μη γινει ποτέ.Το τωρα μας ειναι αυτο που εχουμε οσο εχουμε ο καθενας τελωσπαντων.
Αυτη ειναι η γνωμη μου.Ολα ειναι εδω μεσα σε αυτο το περιορισμενο της διαρκειας μας.
Εσυ λες για τους αδικους θανατους,ενταξει υπαρχουν ενταξει ειναι αδικοι,θελω να πω δεν βγαινει κατι με το να βλεπουμε μονο τα ασχημα της ζωης,τους αδικους θανατους κλπ και την αδικια καθε ειδους.
Επισης ολοι οι ανθρωποι μεγαλωνοντας εχουμε απωθημενα α δεν εκανα αυτο δεν εκανα το αλλο,βρες και ρωτησε ατομα μιας καποιας ηλικιας αυτο ακριβως θα σου πουν οι πιο πολλοι,ηθελα να ζησω κι αλλο,ηθελα να εχω κανει και αυτο.
Η ζωη ειναι μικρη ειναι μια αληθεια και να μην την αναλωνουμε σε ασημαντοτητες.Αυτο.
Ο καθενας βαζει τον δικο του παραδεισο και την κολαση εκει που θελει να ειναι,δεν ειμαι εναντια στο οτι καποιοι πιστευουν,ενταξει το δεχομαι σαν αποψη.
Αλλα εχω μονο ενα περιορισμενο τωρα,αυτο εδω,και σε αυτο εδω το τωρα δε με σωζει καμια επιθανατια συμβουλη ελπιδας.
Εδω μονο μπορω να σωθω.
Αυτο θελω να πω

 

[Lady M]

ουφ... Βαρύ το θέμα. Δυστυχώς η ζωή διακρίνεται από μία τυχαιότητα και είναι από τη φύση της άδικη.
Αν πάντως δεν υπάρχει αποκατάσταση της δικαιοσύνης, αν δεν υπάρχει κάτι άλλο από αυτό που ζούμε εδώ τότε τα πάντα είναι μάταια. Όλη αυτή η προσπάθειά μας να δώσουμε νόημα σε κάθε τομέα στη ζωή μας πέφτει στο κενό. Όμως το να δίνουμε νόημα είναι στη φύση μας, είναι εγγενές. Άρα αν η ζωή μας είναι μία πορεία θανάτου και μόνο, αν είμαστε σαν τα φύλλα που πέφτουν από το δέντρο και αποσυντίθενται γιατί μέσα μας θέλουμε τόσο να δίνουμε νόημα, να κάνουμε όνειρα για το μέλλον, να ζούμε για πάντα; Μήπως είμαστε λάθος της φύσης;
Πάντως όσο και να βασανιστούμε με αυτά τα ερωτήματα, δεν ξέρω αν μπορεί να βρεθεί απάντηση. Η αλήθεια είναι ότι ζηλεύω τους ανθρώπους που έχουν βαθιά πίστη (όχι τους θρησκόληπτους), καθώς νιώθουν μια ηρεμία και μια γαλήνη μέσα τους, ενώ εγώ βιώνω τρικυμία.

 

[EvanescenceQ]

ουφ... Βαρύ το θέμα. Δυστυχώς η ζωή διακρίνεται από μία τυχαιότητα και είναι από τη φύση της άδικη.
Αν πάντως δεν υπάρχει αποκατάσταση της δικαιοσύνης, αν δεν υπάρχει κάτι άλλο από αυτό που ζούμε εδώ τότε τα πάντα είναι μάταια. Όλη αυτή η προσπάθειά μας να δώσουμε νόημα σε κάθε τομέα στη ζωή μας πέφτει στο κενό. Όμως το να δίνουμε νόημα είναι στη φύση μας, είναι εγγενές. Άρα αν η ζωή μας είναι μία πορεία θανάτου και μόνο, αν είμαστε σαν τα φύλλα που πέφτουν από το δέντρο και αποσυντίθενται γιατί μέσα μας θέλουμε τόσο να δίνουμε νόημα, να κάνουμε όνειρα για το μέλλον, να ζούμε για πάντα; Μήπως είμαστε λάθος της φύσης;
Πάντως όσο και να βασανιστούμε με αυτά τα ερωτήματα, δεν ξέρω αν μπορεί να βρεθεί απάντηση. Η αλήθεια είναι ότι ζηλεύω τους ανθρώπους που έχουν βαθιά πίστη (όχι τους θρησκόληπτους), καθώς νιώθουν μια ηρεμία και μια γαλήνη μέσα τους, ενώ εγώ βιώνω τρικυμία.

συμφωνω.Βαθια πιστη σε οτιδηποτε ετσι?Γιατι ο αλλος μπορει να τον καλυπτει ο βουδισμος για παραδειγμα.
Να του δινει τις απαντησεις που θελει.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 18 Δεκεμβρίου 2020

To oτι εδω ολα τα ζουμε και μια φορα, κολαση και παραδεισος εδω,πως εξηγεις λοιπον καλοι ανθρωποι να πεθαινουν δολοφονοιμενοι,βασανισμενοι ή απο καρκινο κλπ;

Δεν παει ετσι.Ασχημη ζωη εχουν πολλοι καλοι ανθρωποι που δεν εφταιξαν σε κατι,κλπ.
Αν το καλοσκεφτεις αυτο που λες ειναι αυτο που λενε και καποια χριστιανα ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΑ(ΤΟΝΙΖΩ ΤΟ ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΑ,δεν εννοω ολους τους χριστιανους),οτι επαθε καρκινο διοτι τον τιμωρησε ο θεος,ηταν κακος ανθρωπος κλπ.

Επισης τα μωρα που πεθαινουν και συμφωνα με αυτην την αντιληψη δεν θα ξαναγεννηθουν ,οποτε δεν προλαβαν να ζησουν τι πληρωνουν για να πεθανουν τοσο μικρα;

Αν υπαρχει κολαση και παραδεισος γα μενα δεν ειναι εδω.Διοτι το βλεπουμε οτι ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ουτε κατα διαννοια.

Εννοειται δνε πιστευω σε υλικες κολασεις και παραδεισους.Θα μπορουσα να σκεφτω υπαρξη συνειδητοτητας μετα θανατον και αν ησουν οκ να ενιωθες αυτη τη χαρα και αγαλιαση αν ησουν παπάρας να νιωθεις τυψεις.Αυτο σκεφτομαι σαν παραδεισο και κολαση.

Αλλα ολο και με κερδιζει η επιστροφη στη ζωη ,σε αλλη κατασταση για να περασουμε απο ολα τα σταδια,ΟΛΟΙ,και πιο δικαιο και εχει νοημα,και βεβαια ποτε δεν αποκλειω και το ΤΙΠΟΤΑ.

και κατι ακομα,λες η επιστροφη μου δινει μια πιθανοτητα ας πουμε στην αλλη ζωη να ειμαι λιγο καλυτερα.
Κι αν ειμαι χειροτερα ποιος μου το εγγυαται?Αρα αυτο ειναι χειροτερο απο την αδικια την τωρα της ζωης.
Τουλαχιστον αυτην την βιωνεις την βλεπεις αν τελειωνει ή οχι.
Δεν περιμενω καπου αλλου.

 

[Lady M]

Ναι δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στο Χριστιανισμό. Έχω παρατηρήσει ότι οι βαθιά θρησκευόμενοι έχουν μία αξιοζήλευτη ηρεμία γιατί μάλλον έχουν βρει τις απαντήσεις του όσον αφορά το υπαρξιακό πρόβλημα.

 

[Πουπουλίνα]

κοιταξε ειχα διαβασει αυτο με τις προηγουμενες επιστροφες,ενταξει σε ενα βαθμο μου δινει και μενα ελπιδα ενα α ωραια θα ξαναρθω καποια αλλη στιγμη.Και αν δεν ερθω ποτέ?
Αυτο που εγραψα το εδω ειναι η κολαση και ο παραδεισος,το εγραψα οχι επειδη τιμωρουνται οι καλοι,αλλα οσα θελουμε και ευελπιστουμε να δουμε καπου αλλου,πχ καποιος να τιμωρηθει εκ των υστερων ή εμεις να δικαιωθουμε,γιαυτο το εβαλα,μπορει αυτο να μη γινει ποτέ.Το τωρα μας ειναι αυτο που εχουμε οσο εχουμε ο καθενας τελωσπαντων.
Αυτη ειναι η γνωμη μου.Ολα ειναι εδω μεσα σε αυτο το περιορισμενο της διαρκειας μας.
Εσυ λες για τους αδικους θανατους,ενταξει υπαρχουν ενταξει ειναι αδικοι,θελω να πω δεν βγαινει κατι με το να βλεπουμε μονο τα ασχημα της ζωης,τους αδικους θανατους κλπ και την αδικια καθε ειδους.
Επισης ολοι οι ανθρωποι μεγαλωνοντας εχουμε απωθημενα α δεν εκανα αυτο δεν εκανα το αλλο,βρες και ρωτησε ατομα μιας καποιας ηλικιας αυτο ακριβως θα σου πουν οι πιο πολλοι,ηθελα να ζησω κι αλλο,ηθελα να εχω κανει και αυτο.
Η ζωη ειναι μικρη ειναι μια αληθεια και να μην την αναλωνουμε σε ασημαντοτητες.Αυτο.
Ο καθενας βαζει τον δικο του παραδεισο και την κολαση εκει που θελει να ειναι,δεν ειμαι εναντια στο οτι καποιοι πιστευουν,ενταξει το δεχομαι σαν αποψη.
Αλλα εχω μονο ενα περιορισμενο τωρα,αυτο εδω,και σε αυτο εδω το τωρα δε με σωζει καμια επιθανατια συμβουλη ελπιδας.
Εδω μονο μπορω να σωθω.
Αυτο θελω να πω

Ναι βρε συ αλλα δεν ισχυει αυτο που λες στην ζωη και το βλεπουμε αυτο σου εξηγω.

Βλεπεις παραδειγματα που ειναι μια χαρα ανθρωποι και δεν εχουν καλη ζωη γιατι υπαρχει παντα και ο παραγοντας τυχη,DNA κλπ.Και μια χαρα επιλογες να εχουν κανει αυτο δεν εξασφαλιζει σε κανεναν καλη ζωη. Η ιδια η ζωη καταριπτει αυτο που λες.

Αν εννοεις οτι ολα ειναι θεμα τυχης σαφως και ειναι μια πολυ λογικη αποψη.ΑΛΛΟ ΑΥΤΟ.
Αλλα να λες ο παραδεισος και η κολαση ειναι εδω δεν ισχυει διοτι εκ της ουσιας των εννοιων ''Κολαση'' και ''Παραδεισος'' έχει την ενοια της τιμωριας και ανταμοιβης.Ειναι σαν να μου λες οτι ειτε απο τον θεο ειτε και απο τις ιδιες μας τις πραξεις ανταμιβομαστε ή τιμωρουμαστε ΕΔΩ,οσο ζουμε,αλλα αυτο η ζωη δεν το δειχνει.
Ο θανατος τους χτυπαει ολους,καλους και κακους,ο καρκινος το ιδιο,οι φονοι το ιδιο,επισης ευτυχια εχουν και ΜΑΛΑΚΕΣ ανθρωποι που εχουν κανει κακο κοκ.
Ακομα και σαν συνεπειες των πραξεων μας παλι δεν ισχυει παντου και παντα.Παρα πολλοι κλεβουν κατεξακολουθιση και δεν εννοω κοινους κλεφτες, και μια χαρα ζωουλα εχουν μεχρι τελους.
Η ιδια η ζωη καταρριπτει αυτο το σεναριο.Τουλαχιστον αν την παρατηρουμε σωστα.

 

[EvanescenceQ]

Ναι βρε συ αλλα δεν ισχυει αυτο που λες στην ζωη και το βλεπουμε αυτο σου εξηγω.

Βλεπεις παραδειγματα που ειναι μια χαρα ανθρωποι και δεν εχουν καλη ζωη γιατι υπαρχει παντα και ο παραγοντας τυχη,DNA κλπ.Και μια χαρα επιλογες να εχουν κανει αυτο δεν εξασφαλιζει σε κανεναν καλη ζωη. Η ιδια η ζωη καταριπτει αυτο που λες.

Αν εννοεις οτι ολα ειναι θεμα τυχης σαφως και ειναι μια πολυ λογικη αποψη.ΑΛΛΟ ΑΥΤΟ.
Αλλα να λες ο παραδεισος και η κολαση ειναι εδω δεν ισχυει διοτι εκ της ουσιας των εννοιων ''Κολαση'' και ''Παραδεισος'' έχει την ενοια της τιμωριας και ανταμοιβης.Ειναι σαν να μου λες οτι ειτε απο τον θεο ειτε και απο τις ιδιες μας τις πραξεις ανταμιβομαστε ή τιμωρουμαστε ΕΔΩ,οσο ζουμε,αλλα αυτο η ζωη δεν το δειχνει.
Ο θανατος τους χτυπαει ολους,καλους και κακους,ο καρκινος το ιδιο,οι φονοι το ιδιο,επισης ευτυχια εχουν και ΜΑΛΑΚΕΣ ανθρωποι που εχουν κανει κακο κοκ.
Ακομα και σαν συνεπειες των πραξεων μας παλι δεν ισχυει παντου και παντα.Παρα πολλοι κλεβουν κατεξακολουθιση και δεν εννοω κοινους κλεφτες, και μια χαρα ζωουλα εχουν μεχρι τελους.
Η ιδια η ζωη καταρριπτει αυτο το σεναριο.Τουλαχιστον αν την παρατηρουμε σωστα.

ναι δεν το εγραψα,ισως το ειπα λαθος,το εβαλα για να δειξω το περιορισμενο της διαρκειας και οτι μεσα σε αυτο το περιορισμενο τα βιωνουμε ολα,τα παντα.
Και οτι κανεις δεν ξερει αν θα δικαιωθει/τιμωρηθει ισχυει ναι.
Οχι οτι ολα εδω πληρωνονται,καποια πληρωνονται καποια οχι,αλλα ολα εδω τελειωνουν.
Και αυτη ειναι και η κατακλειδα μου.Ολα εδω τελειωνουν λοιπον.
Συμφωνω σε οσα λες

 

[Guest 209912]

To oτι εδω ολα τα ζουμε και μια φορα, κολαση και παραδεισος εδω,πως εξηγεις λοιπον καλοι ανθρωποι να πεθαινουν δολοφονοιμενοι,βασανισμενοι ή απο καρκινο κλπ;

Δεν παει ετσι.Ασχημη ζωη εχουν πολλοι καλοι ανθρωποι που δεν εφταιξαν σε κατι,κλπ.
Αν το καλοσκεφτεις αυτο που λες ειναι αυτο που λενε και καποια χριστιανα ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΑ(ΤΟΝΙΖΩ ΤΟ ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΑ,δεν εννοω ολους τους χριστιανους),οτι επαθε καρκινο διοτι τον τιμωρησε ο θεος,ηταν κακος ανθρωπος κλπ.

Επισης τα μωρα που πεθαινουν και συμφωνα με αυτην την αντιληψη δεν θα ξαναγεννηθουν ,οποτε δεν προλαβαν να ζησουν τι πληρωνουν για να πεθανουν τοσο μικρα;

Αν υπαρχει κολαση και παραδεισος γα μενα δεν ειναι εδω.Διοτι το βλεπουμε οτι ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ουτε κατα διαννοια.

Εννοειται δνε πιστευω σε υλικες κολασεις και παραδεισους.Θα μπορουσα να σκεφτω υπαρξη συνειδητοτητας μετα θανατον και αν ησουν οκ να ενιωθες αυτη τη χαρα και αγαλιαση αν ησουν παπάρας να νιωθεις τυψεις.Αυτο σκεφτομαι σαν παραδεισο και κολαση.

Αλλα ολο και με κερδιζει η επιστροφη στη ζωη ,σε αλλη κατασταση για να περασουμε απο ολα τα σταδια,ΟΛΟΙ,και πιο δικαιο και εχει νοημα,και βεβαια ποτε δεν αποκλειω και το ΤΙΠΟΤΑ.

Η ζωή δεν είναι δίκαιη, πότε δεν ήτανε και πότε δε θα γίνει. Οι δυνατοί παίρνουν αυτό που θέλουν από την ζωή και υπόλοιποι περιμένουν τις μεταθανατιες ουρανιες ζωές ή να ξαναγεννηθουν οι σημερινοί πρίγκιπες ως κατσαρίδες σαν μια μορφή θεικης δικαιοσυνης, πεποίθηση φυσικά που προέρχεται από το γεγονός πως είναι αδύναμοι και ανίκανοι να πάρουν αυτό που θέλουν εδώ και τώρα.

Εδώ είναι η ζωή μας. Μην πέφτετε σε πλάνες. Κοιτάξτε να την ζήσετε τώρα που γυρνάει, γιατι δεν ξαναγυρναει.

 

[EvanescenceQ]

Ναι δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στο Χριστιανισμό. Έχω παρατηρήσει ότι οι βαθιά θρησκευόμενοι έχουν μία αξιοζήλευτη ηρεμία γιατί μάλλον έχουν βρει τις απαντήσεις του όσον αφορά το υπαρξιακό πρόβλημα.

ακριβως και οσοι το εχουν γενικοτερα φιλοσοφησει

 

[Πουπουλίνα]

Η ζωή δεν είναι δίκαιη, πότε δεν ήτανε και πότε δε θα γίνει. Οι δυνατοί παίρνουν αυτό που θέλουν από την ζωή και υπόλοιποι περιμένουν τις μεταθανατιες ουρανιες ζωές ή να ξαναγεννηθουν οι σημερινοί πρίγκιπες ως κατσαρίδες σαν μια μορφή θεικης δικαιοσυνης, πεποίθηση φυσικά που προέρχεται από το γεγονός πως είναι αδύναμοι και ανίκανοι να πάρουν αυτό που θέλουν εδώ και τώρα.

Εδώ είναι η ζωή μας. Μην πέφτετε σε πλάνες. Κοιτάξτε να την ζήσετε τώρα που γυρνάει, γιατι δεν ξαναγυρναει.

Eιπα εγω καπου οτι πιστευω σε θρησκειες;Ή σε μετα θανατον ζωη; Ή οτι ειναι δικαιη η ζωη; Ακριβως αυτ λεω,δεν ειναι δικαιη,
Εγω λεω τις θεωριες , και οι πολλες ζωες δεν σημαινει απαραιτητα καλο ξερεις,και επισης το ξαναγεννημα εδω ΔΕΝ ειναι μετα θανατον ζωη. Προσπαθησε λιγο να τα ξεχωρισεις αυτα.
Επισης συνεχως επαναλαμβανω οτι δνε ξερω αν υπαρχει κατι η ολα εδω τελειωνουν.
Και μια χαρα ζω,αν μου αγχωνεσαι για αυτο.
Τωρα αν εσυ ζωη εννοεις να πατας σε πτωματα αλλων και να εισαι μαλακας,τετοια ζωη οχι δεν ζω ουτε τη θελω.
Αλλα ομορφη ζωη ,οπως τη θελω οσο γινεται αυτο, την εχω.Και νιωθω και καλα.

 

[EvanescenceQ]

Συμφωνω με αυτο

Eιπα εγω καπου οτι πιστευω σε θρησκειες;Ή σε μετα θανατον ζωη; Ή οτι ειναι δικαιη η ζωη; Ακριβως αυτ λεω,δεν ειναι δικαιη,
Εγω λεω τις θεωριες , και οι πολλες ζωες δεν σημαινει απαραιτητα καλο ξερεις,και επισης το ξαναγεννημα εδω ΔΕΝ ειναι μετα θανατον ζωη.
Ε[ισης συνεχως επαναλαμβανω οτι δνε ξερω αν υπαρχει κατι η ολα εδω τελειωνουν.
Και μια χαρα ζω,αν μου αγχωνεσαι για αυτο.
Τωρα αν εσυ ζωη εννοεις να πατας σε πτωματα αλλων και να εισαι μαλακας,τετοια ζωη οχι δεν ζω ουτε τη θελω.
Αλλα ομορφη ζωη ,οπως τη θελω οσο γινεται αυτο την εχω.Και νιωθω και καλα.

"Αλλα ομορφη ζωη ,οπως τη θελω οσο γινεται αυτο την εχω.Και νιωθω και καλα."
Απο μενα respect

 

[Aura]

Εγώ πιστεύω ότι όσο πιο καλά είσαι τόσο πιο πολύ φοβάσαι τον θάνατο. Αν έχουμε ας πούμε μια καμπύλη ευτυχίας, σαν των μικροβίων ... δεν θυμάμαι μαθηματικά, πριν φτάσεις στο πλατό της ευτυχίας θα λες ''μη πεθάνω τώρα''. Όχι ότι ο μέσος άνθρωπος πλέει σε πελάγη ευτυχίας συνέχεια και θα τρέμει τον θάνατο αλλά θα έχει τέτοιες φάσεις συχνά πυκνά .

Οι δυστυχισμένοι φοβούνται ότι πήγαν 30,40 ή 80 και δεν άδραξαν την ημέρα. Δεν είναι ηλικιακά ότι προσεγγίζεις το θάνατο , είναι ότι δεν σου αρέσει η ζωή σου και νέος να είσαι και πέταξες 1, 2, ή 50 χρόνια στα σκουπίδια.

Έτσι και αλλιώς όλοι οι παππούδες για θάνατο μιλάν, γιατί έχουν συμβιβαστεί. Όσο πιο νέος τόσο πιο ξένη αυτή η αίσθηση.

Κατ τα άλλα είτε ευτυχισμένοι είτε δυστυχισμένοι δεν θέλουμε να χαθεί η ''ψυχή'' μας σαν συνείδηση και αρχίζουμε να λέμε για παραδείσους ή να κοντοστεκόμαστε και λίγο πριν επιχειρήσουμε να αυτοκτονήσουμε .

 

[EvanescenceQ]

Εγώ πιστεύω ότι όσο πιο καλά είσαι τόσο πιο πολύ φοβάσαι τον θάνατο. Αν έχουμε ας πούμε μια καμπύλη ευτυχίας, σαν των μικροβίων ... δεν θυμάμαι μαθηματικά, πριν φτάσεις στο πλατό της ευτυχίας θα λες ''μη πεθάνω τώρα''. Όχι ότι ο μέσος άνθρωπος πλέει σε πελάγη ευτυχίας συνέχεια και θα τρέμει τον θάνατο αλλά θα έχει τέτοιες φάσεις συχνά πυκνά .

Οι δυστυχισμένοι φοβούνται ότι πήγαν 30,40 ή 80 και δεν άδραξαν την ημέρα. Δεν είναι ηλικιακά ότι προσεγγίζεις το θάνατο , είναι ότι δεν σου αρέσει η ζωή σου και νέος να είσαι και πέταξες 1, 2, ή 50 χρόνια στα σκουπίδια.

Έτσι και αλλιώς όλοι οι παππούδες για θάνατο μιλάν, γιατί έχουν συμβιβαστεί. Όσο πιο νέος τόσο πιο ξένη αυτή η αίσθηση.

Κατ τα άλλα είτε ευτυχισμένοι είτε δυστυχισμένοι δεν θέλουμε να χαθεί η ''ψυχή'' μας σαν συνείδηση και αρχίζουμε να λέμε για παραδείσους ή να κοντοστεκόμαστε και λίγο πριν επιχειρήσουμε να αυτοκτονήσουμε .

ακριβως θελουμε το λιγο παραπανω,ελα μωρε να κανω και αλλα πραγματα ναι,και εκει ακριβως οσο πιο πολυ στενευει θα ελεγα το χρονικο περιθωριο (ασχετως λογου μπορει να ειναι απο γεραματα μεχρι ασθενεια μεχρι οτιδηποτε αλλο) οσο πιο πολυ στενευει αυτο το χρονικο πλαισιο σε οποια ηλικια και αν ειναι καποιος,αρκει να εχει συναισθηση των πραττομενων ετσι,δε μιλαμε για περιπτωσεις οπου απουσιαζει η αντιληψη,σε συνειδησιακα ατομα λοιπον,εκει ειναι εντονο αυτο.Το ελαχιστο του χρονου και η θεληση να παραταθει.Ειναι ο κλασικος ορισμος του carpe diem,οπως θελει το ερμηνευει κανεις.

 

[Μάξιμος]

Ναι δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στο Χριστιανισμό. Έχω παρατηρήσει ότι οι βαθιά θρησκευόμενοι έχουν μία αξιοζήλευτη ηρεμία γιατί μάλλον έχουν βρει τις απαντήσεις του όσον αφορά το υπαρξιακό πρόβλημα.

Κάθε βαθιά θρησκευόμενος, στην αρχή της πορείας του, είχε να αντιμετωπίσει πολλά. Ενα ήταν η άγνοια του. Στις απορίες του απευθυνόμενος σε γνώστες του αόρατου πολέμου που δεχόταν, αναζήτησε ανθρώπους με βαθιά γνώση, όπως οι τότε γέροντες Ιάκωβος Τσαλίκης, Πορφύρος, Παϊσιος και αμέτρητοι άλλοι. Γύρω μας υπάρχουν. Δεν έχουν λείψει. Και μόνο ένας γνώστης μπορεί να απαντήσει με σαφήνεια τέτοια θέματα. Για το μόνο που μπορώ να τοποθετηθώ είναι οτι αυτή η αναζήτηση, είναι η βάση, η αφετηρία. Και δίχως αυτή ο άνθρωπος μπορεί να μιλάει για όλα αγνοώντας τα πάντα. Ετσι εξηγούνται τα μυστήρια της Εκκλησίας μας. Τα δεχόμαστε, αλλά αν μας ζητηθεί να πούμε τι γνωρίζουμε, λέμε ότι μας επιτρέπει η άγνοια μας.

 

[Gaspar]

Κάθε βαθιά θρησκευόμενος, στην αρχή της πορείας του, είχε να αντιμετωπίσει πολλά. Ενα ήταν η άγνοια του. Στις απορίες του απευθυνόμενος σε γνώστες του αόρατου πολέμου που δεχόταν, αναζήτησε ανθρώπους με βαθιά γνώση, όπως οι τότε γέροντες Ιάκωβος Τσαλίκης, Πορφύρος, Παϊσιος και αμέτρητοι άλλοι. Γύρω μας υπάρχουν. Δεν έχουν λείψει. Και μόνο ένας γνώστης μπορεί να απαντήσει με σαφήνεια τέτοια θέματα.

Η αρχή της πορείας θα πρέπει να είναι και η αρχή του χριστιανισμού που δεν είναι άλλη από την καινή διαθήκη.

 

[Μάξιμος]

Η αρχή της πορείας θα πρέπει να είναι και η αρχή του χριστιανισμού που δεν είναι άλλη από την καινή διαθήκη.

Η αρχή της πορείας του κάθε πνευματικού αναζητητή, είναι το σκίρτημα που τον ώθησε. Και αδυνατούμε εκ των πραγμάτων να πάρουμε θέση και να μιλάμε για όλους όσοι το έχουν δεχθεί. Παραθέτω μια καλή και δυνατή εικόνα, η οποία προκύπτει και προκαλεί ερωτηματικά αλλά και δίνει απαντήσεις, τον υπέροχο πρώτο ψαλμό του Δαυίδ.
ΨΑΛΜΟΣ 1

Ψαλ. 1,1 Μακάριος ἀνήρ, ὃς οὐκ ἐπορεύθη ἐν βουλῇ ἀσεβῶν καὶ ἐν ὁδῷ ἁμαρτωλῶν οὐκ ἔστη καὶ ἐπὶ καθέδρᾳ λοιμῶν οὐκ ἐκάθισεν.

Ψαλ. 1,1 Τρισευτυχισμένος και ευλογημένος από τον Θεόν είναι ο άνθρωπος εκείνος, που δεν επορεύθη ποτε δρόμον σύμφωνα με τας σκέψεις και τα θελήματα των ασεβών ανθρώπων και ούτε προς στιγμήν δεν εστάθη εκεί, όπου διέρχονται οι αμαρτωλοί, ούτε εκάθισε να λάβη μέρος εις συναναστροφάς ανθρώπων, που είναι διεφθαρμένοι και διαφθείρουν την κοινωνίαν.

Ψαλ. 1,2 ἀλλ᾿ ἤ ἐν τῷ νόμῳ Κυρίου τὸ θέλημα αὐτοῦ, καὶ ἐν τῷ νόμῳ αὐτοῦ μελετήσει ἡμέρας καὶ νυκτός.

Ψαλ. 1,2 Αλλ' εξ αντιθέτου με όλην του την καρδίαν έχει δώσει την θέλησίν του και την σκέψιν του στον νόμον του Κυρίου και τον Νομον αυτόν θα μελετά ημέραν και νύκτα.

Ψαλ. 1,3 καὶ ἔσται ὡς τὸ ξύλον τὸ πεφυτευμένον παρὰ τὰς διεξόδους τῶν ὑδάτων, ὃ τὸν καρπὸν αὐτοῦ δώσει ἐν καιρῷ αὐτοῦ, καὶ τὸ φύλλον αὐτοῦ οὐκ ἀποῤῥυήσεται· καὶ πάντα, ὅσα ἂν ποιῇ, κατευοδωθήσεται.

Ψαλ. 1,3 Αυτός θα ομοιάζη με το δένδρον που είναι φυτευμένον εις τα πλούσια τρεχούμενα νερά και το οποίον θα αποδώση τους ωρίμους καρπούς του εις τυν καταλληλον καιρόν, τα δε φύλλα του ποτέ δεν θα πέσουν. Ετσι και ο άνθρωπος ο αφωσιωμένος στον νόμον του Θεού. Ολα τα έργα, που θα επιχειρή, θα έχουν με την ευλογίαν του Θεού αίσιον πέρας.

Ψαλ. 1,4 οὐχ οὕτως οἱ ἀσεβεῖς, οὐχ οὕτως, ἀλλ᾿ ἢ ὡσεὶ χνοῦς, ὃν ἐκρίπτει ὁ ἄνεμος ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς.

Ψαλ. 1,4 Δεν θα συμβαίνη όμως το ίδιον και μέ, τους ασεβείς, όχι· αλλά αυτοί θα ομοιάζουν σαν το χνούδι, το οποίον παρασύρει ο άνεμος και το εξαφανίζει από το πρόσωπον της γης, από τα μάτια των ανθρώπων.

Ψαλ. 1,5 διὰ τοῦτο οὐκ ἀναστήσονται ἀσεβεῖς ἐν κρίσει, οὐδὲ ἁμαρτωλοὶ ἐν βουλῇ δικαίων·

Ψαλ. 1,5 Δια τούτο, ηθικώς αδύνατοι και άτολμοι, οι ασεβείς δεν θα έχουν το σθένος να σταθούν όρθιοι ενώπιον του Κυρίου κατά την μέλλουσαν κρίσιν. Ούτε και οι αμαρτωλοί θα τολμήσουν, να παρουσιασθούν εις την σύναξιν των δικαίων.

Ψαλ. 1,6 ὅτι γινώσκει Κύριος ὁδὸν δικαίων, καὶ ὁδὸς ἀσεβῶν ἀπολεῖται.

Ψαλ. 1,6 Διότι ο Κυριος γνωρίζει τον δρόμον, την συμπεριφοράν και τα έργα των δικαίων και τους προστατεύει, ενώ οι ασεβείς εγκαταλείπονται από τον Θεόν, καταλήγουν εις την απώλειαν τα έργα των και αυτοί οι ίδιοι.

 

[Lady M]

Κάθε βαθιά θρησκευόμενος, στην αρχή της πορείας του, είχε να αντιμετωπίσει πολλά. Ενα ήταν η άγνοια του. Στις απορίες του απευθυνόμενος σε γνώστες του αόρατου πολέμου που δεχόταν, αναζήτησε ανθρώπους με βαθιά γνώση, όπως οι τότε γέροντες Ιάκωβος Τσαλίκης, Πορφύρος, Παϊσιος και αμέτρητοι άλλοι. Γύρω μας υπάρχουν. Δεν έχουν λείψει. Και μόνο ένας γνώστης μπορεί να απαντήσει με σαφήνεια τέτοια θέματα. Για το μόνο που μπορώ να τοποθετηθώ είναι οτι αυτή η αναζήτηση, είναι η βάση, η αφετηρία. Και δίχως αυτή ο άνθρωπος μπορεί να μιλάει για όλα αγνοώντας τα πάντα. Ετσι εξηγούνται τα μυστήρια της Εκκλησίας μας. Τα δεχόμαστε, αλλά αν μας ζητηθεί να πούμε τι γνωρίζουμε, λέμε ότι μας επιτρέπει η άγνοια μας.

Ευχαριστώ για την απάντηση Μάξιμε. Τι εννοείς με την έκφραση "αόρατος πόλεμος", την άγνοια του ανθρώπου απέναντι στο υπαρξιακό ζήτημα; Συμφωνώ ότι η αρχή για το δρόμο της γνώσης είναι η αναζήτηση, αν και αμφιβάλλω αν μπορεί ποτέ να πει κανείς ότι γνωρίζει όντως. Επίσης τι εννοείς "ετσι εξηγούνται τα μυστήρια"; Με ποιον τρόπο δηλαδη;

 

[Μάξιμος]

Ευχαριστώ για την απάντηση Μάξιμε. Τι εννοείς με την έκφραση "αόρατος πόλεμος", την άγνοια του ανθρώπου απέναντι στο υπαρξιακό ζήτημα; Συμφωνώ ότι η αρχή για το δρόμο της γνώσης είναι η αναζήτηση, αν και αμφιβάλλω αν μπορεί ποτέ να πει κανείς ότι γνωρίζει όντως. Επίσης τι εννοείς "ετσι εξηγούνται τα μυστήρια"; Με ποιον τρόπο δηλαδή;

Αρχικά, μη ψάχνεις απο εμένα τις απαντήσεις.
Κατα δεύτερο, αν googl άρεις τις λέξεις που αναφέρομαι και σε προκαλούν, θα πάρεις απαντήσεις. Βέβαια αυτές που καταγράψει ο σκληρός δίσκος σου. Γιατι διαβάζοντας κάτι, παίρνουμε μια εικόνα. Επαναλαμβάνοντας για δεύτερη και τρίτη φορά το διάβασμα, οι απαντήσεις σταδιακά αποκαλύπτονται σε εσένα που διαβάζεις. Οσα και αν γράψω εγώ, έχουν δευτερεύουσα σημασία για εσένα.
Είναι κάτι το πολύ διαφορετικό απο την ανταλλαγή απόψεων εδώ.

Σαν συμβουλή, μπορώ να σου δώσω μόνο μία.
Αμφισβήτησε ότι θες, ελεύθερα. Και αναζήτησε επίσης ελεύθερα, με όποια μέθοδο σου δίνει η σκέψη σου και δίχως κανενός την παρέμβαση - προτροπή.
Η πνευματική αναζήτηση δεν είναι απλό πράγμα. Κάποιες φορές η ατέλεια μας, μας ζημιώνει και πολύ.

Αρα, σε κάθε πνευματική εμβάθυνση, χρειαζόμαστε και έναν πνευματικό οδηγό.
Εδώ είναι το λεπτό σημείο.
Πώς θα επιλέξουμε και ποιον.
Και ποια κριτήρια είναι ασφαλή για εμάς.

 

[Monte Cristo]

Ναι δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στο Χριστιανισμό. Έχω παρατηρήσει ότι οι βαθιά θρησκευόμενοι έχουν μία αξιοζήλευτη ηρεμία γιατί μάλλον έχουν βρει τις απαντήσεις του όσον αφορά το υπαρξιακό πρόβλημα.

Δε νομίζω ότι οι βαθιά θρησκευόμενοι το έχουν φιλοσοφήσει, με την απόλυτη έννοια της λέξης. Ίσως έχουν βρει μια απάντηση (ή τους την έχουν δώσει έτοιμη) η οποία τους αρκεί και έχουν σταματήσει να ψάχνονται για απαντήσεις και ερμηνείες. Ίσως από εκεί πηγάζει η ηρεμία τους

ακριβως και οσοι το εχουν γενικοτερα φιλοσοφησει

Για μένα η έννοια της φιλοσοφίας είναι η διαρκής σκέψη και τριβή με τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής.
Και αν κρίνουμε πόσοι φιλόσοφοι στο παρελθόν είτε φτάσανε σε παραφροσύνη είτε αυτοκτόνησαν είτε είτε, νομίζω ότι δείχνει ότι η διαρκής ανάλυση και εμβάθυνση στην αναζήτηση απαντήσεων, φέρνει διαφορετικά αποτελέσματα αντί της ηρεμίας