Φιλοσοφία του Θανάτου...

[ελλόγιμος λαγός]

Δεν με τρομάζει ο θάνατος

ουτε εμενα με τρομάζει ο θανατος

Δεν φοβαμαι τον θανατο μου

Εσείς οι τρεις, πλησιάστε....

Άλλωστε όταν ο Καρυωτάκης έγραφε "ο ήλιος, θάνατος μες στους θανάτους" τι νομίζετε εννοούσε από το ..."ότι σου δίνει ζωή στην ουσία σε οδηγεί στο θάνατο";

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[artemaki]

Δεν φοβαμαι τον θανατο μου.
Δεν φοβαμαι το θανατο των δικων μου η οποιουδηποτε αλλου ανθρωπου.
Αλλα νομιζω υπαρχει παρομοιο θεμα.

-και σιγουρα δεν ταιριαζει στις ερωτικες σχεσεις-​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ελλόγιμος λαγός]

δεν ταιριαζει στις ερωτικες σχεσεις

Γιατί το λες, έρωτας για πάντα μιας και μόνο ο θάνατος είναι αθάνατος.....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

-και σιγουρα δεν ταιριαζει στις ερωτικες σχεσεις-​

Πώς δεν ταιριάζει. Έχουμε μια ερωτική σχέση με το θάνατο. Χωρίς αυτόν δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε. Ό,τι γεννάται πεθαίνει, μαζί και οι έρωτες. Γι' αυτό δεν μιλά η θεματοθέτης; (Αλλά ποιος διαβάζει τους θεματοθέτες...)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ελλόγιμος λαγός]

Έχει ψηλό θόλο ο Άδης κατάλληλο για ελεύθερες πτήσεις

Όσο ψηλό κι αν έχει, σου βάζει όρια! Βέβαια, για πολλούς αυτό είναι το άλλοθι που ανακουφίζει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[artemaki]

Γιατί το λες, έρωτας για πάντα μιας και μόνο ο θάνατος είναι αθάνατος.....

Πώς δεν ταιριάζει. Έχουμε μια ερωτική σχέση με το θάνατο. Χωρίς αυτόν δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε. Ό,τι γεννάται πεθαίνει, μαζί και οι έρωτες. Γι' αυτό δεν μιλά η θεματοθέτης; (Αλλά ποιος διαβάζει τους θεματοθέτες...)

Αν ειναι δυνατον ρε παιδια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[prinCess.]

Μη μου φοβάσαι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώργος]

Πολλές φορές το να πεθάνεις είναι το λιγότερο. Ίσως και το να φοβάσαι να πεθάνεις, να είναι το λιγότερο τελικά. Αν και το έχω παραθέσει σε κάποιες σκόρπιες σκέψεις, θα ξαναγράψω ένα ωραίο απόσπασμα από ένα κλασικό βιβλίο.

The raft was not as seaworthy as I'd hoped. The waves repeatedly threatened to swamp it. I wasn't afraid to die. I was afraid of the emptiness that I felt inside. I couldn't feel anything. And that's what scared me. You came into my thoughts. I felt them. It felt good.​

-Searider Falcon, Chapter 7

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ajusshi]

"That is not dead which can eternal lie. Yet with strange aeons even death may die."

h.p Lovecraft

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[venividivici]

Σημείωση:
Τα θέματα 1. "Περί θανάτου ο λόγος..." 2. "Φιλοσοφία του Θανάτου..." και 3. "Ο Θάνατος" συνενώθηκαν όλα μαζί κάτω απο το γενικό τίτλο "Φιλοσοφία του Θανάτου...", καθώς πραγματεύονται και έχουν το ίδιο αντικείμενο συζήτησης.
Καλές αναρτήσεις!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Βλα]

«Η αγάπη και ο θάνατος εξισώνουν όλες τις τάξεις.»
Έντουαρντ Μπάλγουερ Λίτον
​

Θα συμφωνούσα, αν υπήρχαν σε όλες τις τάξεις οι ίδιες προϋποθέσεις ζωής, άρα και θανάτου.
Εννοώ ότι ένας άστεγος μπορεί να πεθάνει από γρίπη που έγινε πνευμονία, γιατί δεν μπορεί να πάει ούτε στο νοσοκομείο, ενώ ένας πλούσιος μπορεί να πολεμάει τον καρκίνο μέχρι τα 100 του.
Επειδή υπάρχει ταξική διαφορά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[~Melania~]

Θα συμφωνούσα, αν υπήρχαν σε όλες τις τάξεις οι ίδιες προϋποθέσεις ζωής, άρα και θανάτου.
Εννοώ ότι ένας άστεγος μπορεί να πεθάνει από γρίπη που έγινε πνευμονία, γιατί δεν μπορεί να πάει ούτε στο νοσοκομείο, ενώ ένας πλούσιος μπορεί να πολεμάει τον καρκίνο μέχρι τα 100 του.
Επειδή υπάρχει ταξική διαφορά.

Νομίζω ότι εννοεί την έννοια του θανάτου περισσότερο... τον πόνο (είναι ο ίδιος για όλες τις τάξεις, ανεξαρτήτως την οικονομική κατάσταση), και επιπροσθέτως όλοι θα έχουμε ένα τέλος... από αυτήν την πλευρά εγώ συμφωνώ! Από αυτήν που διευκρινίζεις εσύ έχεις σαφώς δίκιο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 781029]

Θα συμφωνούσα, αν υπήρχαν σε όλες τις τάξεις οι ίδιες προϋποθέσεις ζωής, άρα και θανάτου.
Εννοώ ότι ένας άστεγος μπορεί να πεθάνει από γρίπη που έγινε πνευμονία, γιατί δεν μπορεί να πάει ούτε στο νοσοκομείο, ενώ ένας πλούσιος μπορεί να πολεμάει τον καρκίνο μέχρι τα 100 του.
Επειδή υπάρχει ταξική διαφορά.

Συμφωνώ μαζί σου αλλά όσον αφορά το θάνατο είτε πεθάνεις σε χαρτόκουτα είτε στο Metropolitan Hospital το ίδιο είναι. Όλοι γεννιόμαστε για να ζήσουμε διαφορετικά, αλλά στο θάνατο είμαστε όλοι ίδιοι. Ο πλούσιος εξισώνεται με τον φτωχότερο φτωχό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Βλα]

Συμφωνώ μαζί σου αλλά όσον αφορά το θάνατο είτε πεθάνεις σε χαρτόκουτα είτε στο Metropolitan Hospital το ίδιο είναι. Όλοι γεννιόμαστε για να ζήσουμε διαφορετικά, αλλά στο θάνατο είμαστε όλοι ίδιοι. Ο πλούσιος εξισώνεται με τον φτωχότερο φτωχό.

Ε όχι δεν θα εξίσωνα ποτέ τον θάνατο του Γεωργάκη με αυτό.
Όταν πεθαίνει αφήνεις (όπως και στην ίδια σου τη ζωή και το έργο σου) ένα "κτήμα ες αεί".
Κάθε θάνατος είναι διαφορετικός και υπάρχουν θάνατοι που έχουν εμπνεύσει ολόκληρες επαναστάσεις.
Δεν θα έλεγα ότι στον θάνατο είμαστε όλοι ίδιοι. Απλά μια μέρα όλοι θα πεθάνουμε. Έχουμε μια κοινή "μεταβλητή".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 781029]

Ε όχι δεν θα εξίσωνα ποτέ τον θάνατο του Γεωργάκη με αυτό.
Όταν πεθαίνει αφήνεις (όπως και στην ίδια σου τη ζωή και το έργο σου) ένα "κτήμα ες αεί".
Κάθε θάνατος είναι διαφορετικός και υπάρχουν θάνατοι που έχουν εμπνεύσει ολόκληρες επαναστάσεις.
Δεν θα έλεγα ότι στον θάνατο είμαστε όλοι ίδιοι. Απλά μια μέρα όλοι θα πεθάνουμε. Έχουμε μια κοινή "μεταβλητή".

Ντρέπομαι αλλά με το δεύτερο πέθανα στα γέλια

Δεν ήμουν σαφής, είμαστε όλοι ίδιοι ως προς τον ίδιο το θάνατο ως "σταθμό". Βεβαίως πεθαίνουμε με διαφορετικό τρόπο. Άλλος πεθαίνει για την ιδέα, για την πατρίδα ή ακόμα και για ένα αγαπημένο του πρόσωπο, και άλλος για... την έλλειψη κινητού.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[VeeM]

Οπως λεει ο Σοπενχαουερ : " και μονο την ωρα του θανατου θα αντιληφθουμε τελικα οτι μια ψευδαιαθηση ειχε στριμωξει την υπαρξη μας στο ατομο μας." Κι που ξερουμε, ισως η ζωη που ζουμε δεν ειναι παρα ενα τιποτα μια "ψευδαισθηση" και οτι απλως ο θανατος ειναι η αρχη της πραγματικης μας υπαρξης . γιατι αραγε προσπαθουμε να κρατηθουμε στην κατασταση που ονομαζεται ζωη εξαιτιας του φοβου του θανατου; Τελικα ο θανατος ειναι το μονο πραγμα που μας αποδεικνυει οτι πραγματικα υπαρχουμε εδω . Γιατι χωρις τελος δεν υπαρχει και αρχη. Και ολοι οι ανυπομονοι που θελουν να μαθουν που πανε μετα το θανατο, ειναι πολυ απλο πανε εκει που ηταν πριν γεννηθουν. Και αυτο που ειναι ουσιαστικα αξιο αποριας ειναι οχι που παμε οταν πεθαινουμε αλλα γιατι ερχομαστε στην ζωη. Η ανυπαρξια τελικα ειναι η πιο ευκολη λυση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Αλκίμαχος]

Δεν ξέρω τι παίζει με την φιλοσοφία του θανάτου. Αυτό που ξέρω είναι πως ακόμα και ο θάνατος είναι υπόθεση των ζωντανών.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[VeeM]

Θα μπορουσε να ηταν διαφορετικα ; εννοω οτι παρα μονο υποθεση των ζωντανων δεν μπορει να ειναι αφου ολοι προς τα εκει πηγαινουμε ;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Apep]

Δεν ξέρω τι παίζει με την φιλοσοφία του θανάτου. Αυτό που ξέρω είναι πως ακόμα και ο θάνατος είναι υπόθεση των ζωντανών.

Αλκίμαχε, σωστή η σκέψη σου. Το "λούκι" κάθε θανάτου το τραβάνε οι (ζωντανοί) συγγενείς, ο εκλιπών ....χαμπάρι δεν παίρνει!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Θα φανει λιγακι περιεργη η σκεψη μου, μην πω αρρωστημενη, αλλα εδω τοσα και τοσα εχετε πει, θα πω κι εγω!
Καμμια φορα, ειδικα οταν εχω κανει καποιο λαθος, εχω στεναχωρησει καποιον που με αγαπαει πολυ, σκεφτομαι πως θα ηταν αν μαθαινα οτι εφυγε απο την ζωη... Ταραζομαι! Αμεσως σπευδω να διορθωσω το λαθος μου και δεν ξεχνω να δειξω αγαπη και να το πω...
Οσο για τον δικο μου θανατο, τρομαζω και μονο στην σκεψη. Εχω απειρα πραγματα ακομα να κανω...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.