Φιλοσοφία του Θανάτου...

[GiorgosAsi]

Φιλοσοφια του θανατου=μαλακια κ μιση
Παντα οταν αντικριζω τον θανατο καμια φιλοσοφια δεν μπορει να με κανει να τον αντιμετωπισω χωρις να λυγισω.Το μονο που πρεπει να γινει ειναι να εχουμε συγκρατημενα και οριοθετημενα συναισθηματα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Ο θάνατος είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής και είναι και το κομμάτι που δίνει νόημα σε όλη την ύπαρξή μας. Πότε ζούμε άραγε πραγματικά αν όχι, όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το θάνατο. Ο λόγος που μας τρομάζει τόσο πολύ ο θάνατος δεν είναι το ότι δεν ξέρουμε τι έπεται, αν κάτι έπεται, αλλά το ότι η ζωή μας τελειώνει και αισθανόμαστε πως την έχουμε σπαταλήσει σε ανούσια πράγματα.

Κάποτε είχα κάνει μια κουβέντα με ένα άτομο που έκανε αρκετές παράτολμες δραστηριότητες, από ακραία σπορ εώς παρανομίες που θα μπορούσαν να του κοστίσουν τη ζωή. Όταν τον ρώτησα "δε φοβάσαι να κάνεις αυτά τα πράγματα?" μου απάντησε "Όλοι θα πεθάνουμε μια μέρα και δεν μπορούμε να διαλέξουμε το που, το πως ή το πότε. Ο μόνος μου φόβος είναι να πεθάνω χωρίς να έχω ζήσει τίποτα πραγματικά. Δες του πάντες γύρω σου, πηγαινοέρχονται καθημερινά σαν ρομπότ βυθισμένοι στην ρουτίνα περιμένοντας το αναπόφευκτο τέλος τους. Αν αυτοί δεν είναι νεκροί τότε ποιοι είναι? Η ζωή είναι μια έκρηξη, μια αναλαμπή, και διαρκεί ένα τίποτα. Μόνο όταν αντιληφθείς πόσο εύθραυστη και πόσο τετελεσμένη είναι η ύπαρξή σου, μπορείς να ζήσεις πραγματικά, γιατί μόνο τότε αποδέχεσαι τον αναπόφευκτο θάνατό σου και κοιτάς να γεμίσεις τη ζωή σου μόνο με στιγμές που πραγματικά αξίζουν."

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[GiorgosAsi]

Καλη σκεψη εχεις.
Και τα ακραια σπορτς τα κανεις για να περνας καλα.Δεν τα κανεις για να προκαλεις τον θανατο.Δεν πρεπει να φθανεις στα ορια του εαυτου σου/.Δεν ζηλευω τετοια πραγματα.Σκεψου ο αλλος παει και ανεβαινει στο εβερεστ.Και τι καταλαβε?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Κατάλαβε ότι ανέβηκε στο Έβερεστ. Ότι έθεσε μια πρόκληση στον εαυτό του και υπερνικώντας τις δυσκολίες τα κατάφερε. Γιατί δεν πρέπει να φτάνεις στα όρια του εαυτού σου? Μόνο έτσι μαθαίνεις ποιος πραγματικά είσαι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

... Γιατί δεν πρέπει να φτάνεις στα όρια του εαυτού σου? ...

: Μήπως επειδή δεν τα ξέρουμε; Μήπως, όταν

... έτσι μαθαίνεις ποιος πραγματικά είσαι

, είναι αργά;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 781029]

Το θέμα δεν είναι να μη φοβάσαι το θάνατο, γιατί όλοι τον φοβόμαστε. Ούτε να τον αγνοήσεις. Το θέμα είναι να ζήσεις στιγμές παρά τη γνώση οτι κάποτε όλο αυτό θα τελειώσει. Όταν σβήσουν τα φώτα θα έχεις ζήσει δίπλα σε άτομα που δε γούσταρες, κάνοντας πράγματα που δεν ήθελες, μακριά από αυτούς που ήθελες πλάι σου. Και μάντεψε: δεν θα σου φταίει κανένας που θα στέκεσαι μπροστά στο θάνατο ως άλλο ένα ανθρωπάκι με καταπιεσμένα “θέλω“ και ανεκπλήρωτα όνειρα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[VeeM]

Το θέμα δεν είναι να μη φοβάσαι το θάνατο, γιατί όλοι τον φοβόμαστε. Ούτε να τον αγνοήσεις. Το θέμα είναι να ζήσεις στιγμές παρά τη γνώση οτι κάποτε όλο αυτό θα τελειώσει. Όταν σβήσουν τα φώτα θα έχεις ζήσει δίπλα σε άτομα που δε γούσταρες, κάνοντας πράγματα που δεν ήθελες, μακριά από αυτούς που ήθελες πλάι σου. Και μάντεψε: δεν θα σου φταίει κανένας που θα στέκεσαι μπροστά στο θάνατο ως άλλο ένα ανθρωπάκι με καταπιεσμένα “θέλω“ και ανεκπλήρωτα όνειρα.

Μα οταν ερθει ο θανατος ολα αυτα δεν θα εχουν σημασια. Οταν εισαι νεκρος δεν θα υπαρχεις ωστε να μετανιωσεις που δεν εζησες καλα την ζωη σου .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Apep]

Οταν εισαι νεκρος δεν θα υπαρχεις

Εξαϋλώνεται η ύλη το σώμα, αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Αλλά ο άνθρωπος, ως γνωστόν, δεν αποτελείται μόνο από αυτό!

ΥΓ μη μου υπενθυμίσει κανείς το #119 μήνυμα μου, εκεί απευθυνόμουν σε άλλη...τοποθέτηση!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 781029]

Μα οταν ερθει ο θανατος ολα αυτα δεν θα εχουν σημασια. Οταν εισαι νεκρος δεν θα υπαρχεις ωστε να μετανιωσεις που δεν εζησες καλα την ζωη σου .

Ίσως, αλλά όπως το σκέφτομαι τουλάχιστον εγώ, είναι πολύ προτιμότερο να πεθαίνεις ξέροντας ότι έζησες στο έπακρο, πραγματοποίησες τις επιθυμίες σου, και άφησες “κάτι“ πίσω σου. Επιτεύγματα; Δόξα; Ευχάριστες αναμνήσεις; Ανάλογα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[VeeM]

Εξαϋλώνεται η ύλη το σώμα, αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Αλλά ο άνθρωπος, ως γνωστόν, δεν αποτελείται μόνο από αυτό!

ΥΓ μη μου υπενθυμίσει κανείς το #119 μήνυμα μου, εκεί απευθυνόμουν σε άλλη...τοποθέτηση!

Ολα στηριζονται σε υποθεσεις , ισως ολα αυτα που αισθανομαστε και τα λεμε ψυχη ειναι απλη χημεια που δινει τετοια ψευδαισθηση στον εγκεφαλο μας. Ισως απο την αλλη οταν πεθαινουμε περναμε σε εναν αλλο κοσμο που ειτε θυμομαστε αυτον το κοσμο (μετανιωνοντας ή οχι) ειτε καν δεν θυμασαι τιποτα οπως και δεν θυμασαι που ησουν πριν γεννηθεις. Γινεται την στιγμη που το σπερματοζωαριο βρισκει το ωαριο, εκεινη την στιγμη να δημιουργειται μια νεα ψυχη απο το πουθενα ;

Εξαϋλώνεται η ύλη το σώμα, αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Αλλά ο άνθρωπος, ως γνωστόν, δεν αποτελείται μόνο από αυτό!

ΥΓ μη μου υπενθυμίσει κανείς το #119 μήνυμα μου, εκεί απευθυνόμουν σε άλλη...τοποθέτηση!

Ίσως, αλλά όπως το σκέφτομαι τουλάχιστον εγώ, είναι πολύ προτιμότερο να πεθαίνεις ξέροντας ότι έζησες στο έπακρο, πραγματοποίησες τις επιθυμίες σου, και άφησες “κάτι“ πίσω σου. Επιτεύγματα; Δόξα; Ευχάριστες αναμνήσεις; Ανάλογα.

Αρα μιλας για την στιγμη που ξερεις οτι σε λιγο θα πεθανεις, εκει που εισαι ετοιμαθανατος και σκεφτεσαι τι εκανες στην ζωη σου. Ναι εκει σιγουρα θα ευχοσουν να ειχες κανει οσα λες απο πανω, αλλα υποθετω οτι μετα απο λιγες μερες δεν νομιζω να υπαρχεις ωστε να τα σκεφτεσαι . Αλλα απο την αλλη ολα ειναι σχετικα

Παντως δεν ειναι πολυ παραξενο το οτι τα ζωα δεν γνωριζουν πως θα πεθανουν και ετσι ζουν απλα , ενω εμεις τα πιο εξυπνα οντα γνωριζουμε οτι θα πεθανουμε και ομως παραδοξως πασχιζουμε να επιζησουμε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Apep]

VeeM, στο θέμα που αφορά τα...συστατικά που αποτελείται ο άνθρωπος, καθώς και τις ενδείξεις που υπάρχουν για κάτι πέρα από απλή σάρκα που θα φάνε εν τέλει τα σκουλήκια, έχω αναφερθεί πολλές φορές σε πολλές διαδικτυακές συζητήσεις.
Επιφυλάσσομαι για μια συνοπτικά περιεκτική απάντηση, μιας και σε ενδιαφέρει, γιατί τώρα αυτό το απίστευτο χουνέρι του Κασιδιάρη δεν με αφήνει να σκεφτώ τίποτε άλλο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Apep]

Ολα στηριζονται σε υποθεσεις , ισως ολα αυτα που αισθανομαστε και τα λεμε ψυχη ειναι απλη χημεια που δινει τετοια ψευδαισθηση στον εγκεφαλο μας. Ισως απο την αλλη οταν πεθαινουμε περναμε σε εναν αλλο κοσμο που ειτε θυμομαστε αυτον το κοσμο (μετανιωνοντας ή οχι) ειτε καν δεν θυμασαι τιποτα οπως και δεν θυμασαι που ησουν πριν γεννηθεις. Γινεται την στιγμη που το σπερματοζωαριο βρισκει το ωαριο, εκεινη την στιγμη να δημιουργειται μια νεα ψυχη απο το πουθενα ;

Λοιπόν, οι φυσικές και διανοητικές ιδιότητες του ανθρώπου δηλαδή το σώμα και η ευφυία του είναι προφανείς, δεν χρειάζονται συλλογιστική μέθοδο και εξέταση τα επί μέρους στοιχεία τους ώστε να κατανοηθούν.
Το τρίτο ...συστατικό, η ψυχή, όπως πολύ εύστοχα ανέφερες είναι κάτι πιο "ευαίσθητο" και η άυλη φύση του το καθιστά ικανό να ενσωματωθεί σε κάθε πιθανό κόσμο και να μας συνδέσει με το "όλο" σύμπαν.

Μπορεί αυτό να ακούγεται σαν παραλογισμός, όπως όταν σου λένε πως εάν υπερβείς την ταχύτητα του φωτός θα αρχίσεις να ταξιδεύεις στο...παρελθόν, κάτι που ισχύει αλλά πολύ απλά δεν γίνεται να την ξεπεράσεις, άρα δεν θα μπορέσεις ποτέ να γυρίσεις τον χρόνο πίσω.
Έτσι και η ψυχή, ενώ έχει την ικανότητα δεν μπορούμε να την χειριστούμε επειδή δεν πιστεύουμε πραγματικά σε αυτήν.

Η γένεση των ψυχών πάντως, δεν είναι πιστεύω αποτέλεσμα ένωσης σπερματοζωαρίου με ωάριο, αλλά μια θεωρία με περιχέουσα θρησκευτική διάσταση που με την υποστήριξη των μαθηματικών, είναι δυνατόν να διατυπωθεί με την βοήθεια μιας εξίσωσης

Την εξίσωση του...Θεού..!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[transcendence]

Οσο για τον δικο μου θανατο, τρομαζω και μονο στην σκεψη. Εχω απειρα πραγματα ακομα να κανω...

E ναι... να μη προλάβεις να αποκτήσεις μια SLK
Κάπου διάβασα πως το εμβόλιο κατά του (πρόωρου) θανάτου είναι σχεδόν έτοιμο, αλλά πρέπει να το κάνεις μέχρι 10 ετών, το χάσαμε το "τρένο" μάιντ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κούκου-Βάγια]

Δε φοβαμαι το θανατο...Προσπαθω να ζησω αυτα τα 10-20 χρονια που ειναι ο χρονος ζωης μου οσο καλυτερα μπορω...Ισως το μονο που με ανχωνει ειναι μη με φαει κανενας κυνηγος και φυγω ξαφνικα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μαυρίκιος]

Μα οταν ερθει ο θανατος ολα αυτα δεν θα εχουν σημασια. Οταν εισαι νεκρος δεν θα υπαρχεις ωστε να μετανιωσεις που δεν εζησες καλα την ζωη σου .

Συμφωνώ και όπως λέει κάποιο τραγούδι εδώ είναι ο παράδεισος και η κόλαση εδώ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Pazuzu.]

Εγω ζω 14 χρονια (σχεδον) περιμενοντας αυτην την υπεροχη στιγμη

Τώρα που μεγάλωσες, πόσο το μετάνοιωσες

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Scandal]

Λοιπόν εγώ χθες το βράδυ είχα όρεξη και φιλοσοφούσα το θάνατο

Γενικά καταλήγω στο ότι το πιο δίκαιο, σύμφωνα με την ανθρώπινη πεποίθηση, είναι είτε η ανυπαρξία είτε ο παράδεισος (ας πούμε ένας χώρος που μας περιμένουν όσοι έχουν πεθάνει). Ούτε αιώνιες επιστροφές (πράγμα άδικο για όσους βίωσαν μια βάναυση ζωή), ούτε το κόλλημα στη στιγμή του θανάτου (πόνος).

Επίσης σκεφτόμουν, όσο στυγνά λογικό κι αν είναι, ότι ο θάνατος των ανθρώπων κάνει την κοινωνία να εξελίσσεται και να προχωράει. Δηλαδή τα παρωχημένα μυαλά, οι άνθρωποι άλλων εποχών, δίνουν τη θέση τους στους νεότερους κι έτσι εξελίσσεται το σύστημα. Σε κάποια ζητήματα της κοινωνίας και της επιστήμη αυτό είναι πολύ θετικό.

 

[Πουπουλίνα]

Ούτε αιώνιες επιστροφές (πράγμα άδικο για όσους βίωσαν μια βάναυση ζωή), ούτε το κόλλημα στη στιγμή του θανάτου (πόνος).

Γιατί προδικάζεις ότι αν υπαρχουν αιωνιες επιστροφές θα ξαναζούν άσχημη ζωή; Απο που βγαίνει αυτό;
Θα μπορούσε άνετα να ξαναζούμε και να ξαναζούμε και να ξαναζούμε,όντας την καθε φορά κατι διαφορετικό,μάλιστα γιατί όχι αν υπάρχει κάποιο ανώτερο σχέδιο να παιρνάμε ΟΛΟΙ απο όλες τις κοινωνικές τάξεις και καταστασεις. Το να ξαναγεννιόμαστε για να περασουμε τα ιδια οχι μονο δεν εχει νόημα,αλλά ακόμα και ανωτερο σχέδιο να μην υπάρχει παλι δεν προκύπτει απο πουθενα.Εσυ μάλλον 'ετσι το έχεις φτιάξει στο μυαλό σου.
Πιο ''λογικο'' θα πίστευα ακριβως αυτο.Να πεθαίνουμε και να ξαναγενιόμαστε για να περάσουμε απο όλες τις θέσεις και καταστάσεις.
Τότε θα δούνε οι παρτάκιδες πόσα απίδια βάζει ο σάκος.

 

[EvanescenceQ]

Λοιπον επειδη μου το θυμισατε και επειδη ειναι αναλογο και το ποστ το βαζω εδω
"Αυτό που είναι τρομερό δεν είναι ότι γερνάμε, γινόμαστε αδύναμοι, και πεθαίνουμε, αλλά ότι καινούργιοι άνθρωποι, νέοι και διαφορετικοί, έρχονται ορμητικά από πίσω μας. Ουσιαστικά αυτό είναι ο θάνατος. Κανένας δεν μας τραβάει προς τον τάφο, από πίσω μας σπρώχνουν."
Ίβο Άντριτς, από Το χρονικό τού Τράβνικ.

 

[Lady M]

Γιατί προδικάζεις ότι αν υπαρχουν αιωνιες επιστροφές θα ξαναζούν άσχημη ζωή; Απο που βγαίνει αυτό;
Θα μπορούσε άνετα να ξαναζούμε και να ξαναζούμε και να ξαναζούμε,όντας την καθε φορά κατι διαφορετικό,μάλιστα γιατί όχι αν υπάρχει κάποιο ανώτερο σχέδιο να παιρνάμε ΟΛΟΙ απο όλες τις κοινωνικές τάξεις και καταστασεις. Το να ξαναγεννιόμαστε για να περασουμε τα ιδια οχι μονο δεν εχει νόημα,αλλά ακόμα και ανωτερο σχέδιο να μην υπάρχει παλι δεν προκύπτει απο πουθενα.Εσυ μάλλον 'ετσι το έχεις φτιάξει στο μυαλό σου.
Πιο ''λογικο'' θα πίστευα ακριβως αυτο.Να πεθαίνουμε και να ξαναγενιόμαστε για να περάσουμε απο όλες τις θέσεις και καταστάσεις.
Τότε θα δούνε οι παρτάκιδες πόσα απίδια βάζει ο σάκος.

Τι ωραία σκέψη Averkina! Μου αρέσει πολύ αυτό το μοντέλο δικαιοσύνης, δίνει νόημα.
Μου έδωσες τροφή για σκέψη