Το πρώτο σας φιλί

[kalypso]

Βέβαια, όπως θα έλεγε ίσως και ο rempeskes, άλλοι κλείνουν τα μάτια για να μη βλέπουν τι φιλάνε

Χελωνίτσε αμα σου πω ότι έκανα την ίδια ακριβώς σκέψη, αλλά γι αυτό το κομμάτι «Αν μοιράζεσαι τα μικρόβιά σου με κάποιον άλλο, τονώνεις το εσωτερικό ανοσοποιητικό σου σύστημα» . Σε τσιγκλάει να το σχολιάσεις βρε παιδίμ!

Για το φιλί πάντως, συμφωνώ με τη Γιουκι... Δεν θυμάμαι το πρώτο μου καλό φιλί και δε θέλω να θυμάμαι το πρώτο πρώτο μου φιλί. :S Καλά δεν έχει και σημασία- πάντα αμα δεν ξες τι κάνεις (αλήθεια δεν μπορώ να καταλάβω πώς γλιτώσαμε τόοοοτε γλώσσες, δόντια κλπ., ήμασταν από τους τυχερούς!) δεν μπορείς να το απολαύσεις το ίδιο με όταν το χεις εξασκήσει το θέμα. Και όταν το χεις εξασκήσει το θέμα, μάλλον δεν δίνεις και τόση σημασία πια...
Για το πρώτο φιλί που το περιμένεις και αδημονείς, κάθεσαι και το συνδέεις με τα απίστευτα πράγματα- ήταν Τρίτη, έριχνε χιόνι, είχαμε φάει φακές στο σπίτι , μου είχε ξηλωθεί ένα κουμπί από το ζακετάκι που ήθελα να βάλω και ξεσήκωσα τη ντουλάπα γιατί εγώ ήθελα να βάλω ΑΥΤΟ :X
Για τα υπόλοιπα πρώτα φιλιά, απλά θυμόμαστε το εκείνη την ώρα- κι αν...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μελιώ]

Πω-πω μετά από μια μέρα που το μυαλό μου κόντεψε να εκραγεί βλέπω αυτό το τρυφερό θεματάκι , τι καλά !!!
Ήταν καλοκαίρι , ήμουν 14 ήταν 17 ,αλητόφατσα από αυτές που αρέσουν στα κορίτσια αυτής της ηλικίας , τον λέγαν Ηλία αλλά εγώ τον φώναζα Βλάση , καθώς και άλλες τέτοιες μπούρδες για να του τη σπάσω , όπως κάνει κάθε άγουρο κορίτσι που δεν ξέρει πώς να τραβήξει την προσοχή του αγοριού.
« Τα φτιάξαμε» , χωρίς όμως να πούμε αυτή τη φράση γιατί και καλά το παίζαμε ότι αυτά είναι για νιάνιαρα (.. τι τρυφερές χαζομάρες ..)
Με αγκάλιαζε , μου κρατούσε το χέρι κι εγώ έλεγα χίλιες δυο βλακείες για να κρύψω την αμηχανία μου , και να σταθώ στο ύψος των περιστάσεων, χωρίς να φωνάξει το 166 από τις μόνιμες τάσεις λυποθυμίας που είχα λόγω ντροπαλοσύνης.
Κάποια στιγμή ενώ καθόμασταν σε ένα παγκάκι εκεί που δεν το περίμενα … έσκυψε και με φίλησε !!! Δε θα ξεχάσω αυτό το φιλί ποτέ στη ζωή μου ίσως είναι το πιο ωραίο , το πιο άγριο και ταυτόχρονα τρυφερό φιλί που έχω νιώσει . Ένα φιλί με όλη τη ψυχή μου !
Μάλλον πρέπει να διήρκησε ώρα γιατί κάποια στιγμή ακούστηκαν οι ιαχές της παρέας που άρχισαν να μας κοροιδεύουν και τότε κατάλαβα πως σε όλη τη διάρκεια του φιλιού δεν βρισκόμουν εκεί , αλλά σε άλλο τόπο , χρόνο , πλανήτη , σύμπαν , αχ , τι με θυμήσατε ….

Αχ !!!!! Θυμήσου σώμα …. Που λέει κι ο Καβάφης …..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Όντως, πολύ γλυκό το θέμα...
Κάτι με έπιασε τώρα, ας πω και το δικό μου...



Χμμμ, σα να το θυμάμαι, σα να το ξαναζώ...


Όπως ξέρετε, όλες οι αναμνήσεις δεν είναι ίδιες. Δεν εννοώ πως ο καθένας θυμάται ό,τι τον συμφέρει (προς θεού ), απλά λέω πως κάποιες στιγμές στην ζωή ενός ανθρώπου είναι αποτυπωμένες με κωδικό αυτόματης -και συχνά άκομψης- ανάκλησης.

Δηλαδή, είναι συνδεδεμένες με κάποιο συναίσθημα ή φόβο, ή και ακόμα με κάτι τόσο απλό όπως ένα χρώμα, ένα άρωμα, μια μυρωδιά, έναν ήχο, ένα άγγιγμα, μια γεύση.

Και επειδή είναι τόσο ποιητικός ο τροπος με τον οποίο συχνά μας έρχονται απρόσκλητες οι αναμνήσεις, πήρα το θάρρος να κάνω το αντίθετο, και με ένα ποιηματάκι να συνδέσω τις επακριβείς αισθήσεις της στιγμής με την συγκεκριμένη αναμνηση - το πρώτο φιλί.


Δηλαδή... το εξής:

* * *

​

ξαπλωμένοι οι δύο μας σ' άμμο ξανθή
μέσα ένοιωθα σαν η γη να ανθεί


έκαιγε σιγανή φωτιά δίπλα από τα κύματα
αναμμένη καρδιά από ρίγοσκιρτήματα


γλυκά και aνάστατα ο άνεμος γύρω να πνέει
όπως αψήφιστα ερωτοπαίζουν οι νέοι


ενώ έστεκε στρόγγυλο σε χρωμα μούστου
φεγγάρι ολόγιομο του Αυγούστου


γιρλάντες έπεφταν στο πρόσωπό της
τα μαύρα ανάκατα μαλλιά της νιότης


και ενώ μέσα στης νυχτιάς τη ζέση
σφιχτά με κράταγε από τη μέση


έγειρε επάνω μου σαν ήλιου δείλι
και πρωτογεύτηκα άλικα χείλη


λιωμενο χρυσό επάνω μου είχε στάξει
με ένα άγγιμα που θύμιζε μετάξι


ήταν σαν κεραυνός την γή να βρίσκει
πόσο βρώμαγε η ανάσα της ουίσκι


ήταν σαν ηλιοπύρωμα σε άσπρο μεσημέρι
γιατί να κατέβασε κάτω κει το χέρι


ήταν σαν ρωγμή λεπτή, πάνω σε πάγου κρούστα
γιατί να έβγαλε με την μια τη φούστα


ήταν σαν τον Ουρανό, στο χέρι να μαλάξεις
γι αυτό το πράγμα, δεν θέλουμε προφυλάξεις?


ήταν στη θάλασσα γραφτό, δίπλα να με φιλήσεις
μα με τη φορά που βαλες, εσύ θα μας... ... ...

* * *





​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[viko]

Λοιπον η πρωτη μου φορα ηταν για να σκεφτω... φετος που παω 1η γυμνασιου. Ενταξη δεν μπορω να πω οτι συγκλονιστηκα κιολας. Ηταν κατι που ηξερα οτι θα γινει!
Το παιδι ειναι απο το χωριο μου που μπορω να πω οτι το επισκεφτομαι αρκετα συχνα!
Μια μερα λοιπον απογευμα λιγο πριν ανοιξουν τα σχολεια πηφα στο γυμνασιο με μια φιλη μου αφου ηξερα οτι εκει συχναζει. Ο κολλιτος του μου ειχε πει οι του αρεσα απλος ντρεποταν να μου μιλισει (αν και για να πω την αληθεια δεν φαινεται καθολου ντροπαλος). Α ξεχασα να πω οτι ειναι 2 χροναι μεγαλυτερος. Τεσπα καθησαμε με τη φιλη μου σε ενα παγκακι και τους βλεπαμε που επαιζαν ποδοσφαιρο. Μετα απο λιγη ωρα ερχονται και καθονται μαζι μας, εγω για να πω την αληθεια ντεπομουν λιγο γιατι ολη την ωρα με κοιτουσε στα ματια! Μετα απο 10 λεπτα περιπου μου λεει στο αυτι αν θελω να παμε μια βολτα γιατι θελει να μιλησουμε. Εκεινη την ωρα εστανομουν πως ετραμα αλλα τλικα πηγα (χαζη ημουν να μην παω αφου μου αρεσε πολυ). Αφου περπατουσαμε για κανα τεταρτο κατσαμε σε ενα παγκακι απο την αλλη μερια του γυμνασιου και τοτε εβαλε το χερι του στη μεση μου με ρωτησε αν ηθελα να γινω η κοπελα του κοιτοντας με στα ματια και η φωνη του ετρεμε. Ενιωθα την καρδια μου να χτυπαει δυνατα. Εγυρα τοτε στο αυτι του και του απαντησα οτι θελω πολυ. Τοτε μου ψιθιρισε στο αυτι "σε αγαπω" ποτε δν το πιστεψα αλλα τεσπα.Με τα απο κανα διλεπτο στη σιωπη ερχεται λιγο πιο κοντα μου και με κοιταει στα ματια επιτα με σταθερη φωνη με ρωταει την μοιρεα ερωτηση "θες να φιλιθουμε"? Δεν ηξερα τι να κανω απο τη μια σκεφτομουν οτι θελω πολυ να το κανω ανω απο την αλλη οτι δεν ειχα ξαναφιλισει αγορι και καταλαβαινεται δεν ηξερα τι να κανω. Για να μην τα πολυλογω μου δινει ενα πεταχτο φιλακι στο στομα μετα απο ενα λεπτακι αμηχανιας μου χαιδευει λιγο τα μαλλια και επειτα με φιλαει κονονικα στο στομα, με γλωσσα. Δεν σκεφτομουν τπτ αλλο μονο αυτον!!! Αυτα που λετε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Depo0]

Στα 14 μου παιδια με εναν αθλιο τυπο.Στην παραλια και εγω.Ουτε 2 μερες δεν τον ηξερα
Αλλα οκ....καλη εμπειρια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Τοτε μου ψιθιρισε στο αυτι "σε αγαπω" ποτε δν το πιστεψα αλλα τεσπα

Λολ, τι να μας πεί το "πρώτο φιλί" και τα υπόλοιπα υπερτιμημένα κλισέ,
εδώ η (πως τη λένε? α Βίκο) μας παρέδωσε μαθήματα σημαντικών στιγμών:
"Η πρώτη φορά που έμαθα πως δεν πρέπει να πιστεύω στα 'σ'αγαπώ' "

τόπικ κλόουζντ!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vicki]

Γκου χου, γκου χου. Confession time.

Στα 13 μου (περίπου) είχα αυτό που καλούμε "πρώτο εφηβικό έρωτα". Ήταν (και είναι βέβαια ) 4 χρόνια μεγαλύτερός μου. (Σοκ η μαμά μου!) Επίσης, ήταν (και είναι) από το χωριό μου. (Δεύτερο σοκ η μαμά μου "Μα με τον χωριάτη;!" Χα χα, ωραίες εποχές!).

Τέλος πάντων, εγώ ήμουν "κολλημένη" μαζί του για ένα χρόνο σχεδόν. Μάλιστα, όποτε τον σκεφτόμουν, σκεφτόμουν πάντα μία τούφα στη φράτζα του που ήταν -ωχ, δε θυμάμαι.. - ή σγουρή ή πιο ανοιχτόχρωμη.

Ήταν το 2000 αν θυμάμαι καλά (14 πλέον εγώ κι είχαμε πάει για τις εκλογές στο χωριό) και τότε τα "φτιάξαμε". Μες στην τρελή χαρά εγώ! Γύρισα στην Αθήνα, με πήρε και τηλέφωνο να δει πώς φτάσαμε. (Μπλιαχ.. Κάπως μου φαίνονται τώρα όλα αυτά..) Εν πάση περιπτώσει, μετά από 3 βδομάδες ξαναπήγαμε στο χωριό για Πάσχα. Εγώ βέβαια ήθελα να με φιλήσει, εκείνος με θεωρούσε μικρή.

Μία μέρα είχαμε πάει βόλτα στο γήπεδο του χωριού, κι όπως καθόμασταν στον.. πάγκο (μα ούτε βασικοί πια;!) με φίλησε. Με γλώσσα! Γιατί το τονίζω; Επειδή εγώ, όταν έλεγα φιλί, ε, δεν είχα κάτι τέτοιο στο νου μου. Η γλώσσα ήταν κάτι πολύ μακρινό για μένα τότε. Anyway, είχα μαγευτεί πάντως. Το έφερνα στο μυαλό μου όλη την υπόλοιπη μέρα, μη σας πω και την επόμενη. (Εχμ.. Το αναπαρήγαγα κιόλας. )

Βέβαια, λίγες μέρες μετά -δε θυμάμαι πόσες- με χώρισε. Γι' αυτό κι εγώ του ζήτησα πίσω τη φωτογραφία μου! Εμ τι;

Θυμάμαι, είχα ρίξει το περισσότερο κλάμα της ζωής μου. Για μια βδομάδα. Μεγάλος έρωτας! Και μια μέρα που ξύπνησα, δεν ένιωθα πια τίποτα. Περίεργα πράγματα. Μάλλον από τότε μου έχει μείνει το κουσούρι. Το λοιπόν, λίγο καιρό αργότερα τα έφτιαξα (μα πόσο άσχημα ακούγεται τελικά αυτή η φράση; ) με ένα παιδί από την περιοχή μου. Ένα χρόνο μεγαλύτερος και με τη φήμη ενός από τους πιο όμορφους. Από αυτόν δε θυμάμαι καθόλου τα φιλιά. Μόνο πως τον ερωτεύτηκα κι εκείνον. Και πως μου είχε κάνει τη ζωή ποδήλατο. Και πως περιστασιακά, έχει μάλλον φλερτάρει με την ιδέα να προσπαθήσει και πάλι να μου την κάνει δίτροχη.

Αλλά πλέον, χμμ.. έσκασαν οι ροζ φούσκες. Ξέφυγα όμως.

Εν ολίγοις, το πρώτο μου φιλί μου είχε αρέσει τότε πάαααααρα πολύ. Μα τώρα δε με εντυπωσιάζει και τόσο. Αλλά σημασία έχει το τότε, σωστά;


(Πω πω.. Σεντόνι έγραψα τελικά. :-s )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Max_Maroy]

ΟΚ φοβερό το θέμα....

Λοιπόν το δικό μου νομίζω πως είναι το καλυτερο που έχω δώσει(ισως να φταίει οτι ήταν και το πρώτο μου)...
Λοιπόν είμουν σε μία κατασκήνωση 15 χρονών και είχα γνωρίσει μια πολύ γλυκιά κοπέλα... Μου άρεσε πολύ και δεν είμουν σίγουρος αν της άρεσα και εγώ.... Σε ένα απο τα πάρτυ που γίνονταν σε αυτή την κατασκήνωση λοιπόν αποφάσησα να πάρω το θάρρος (μιάς και δεν είχα πολλές εμπειρίες) και να την ρωτήσω γιατί ήταν μόνη... Εκείνη μου απάντησε λοιπόν και μετά απο λίγο κατέλειξα να την κοιτάω σαν χαμένος... Νομίζω πως και οι δυό σε κάποια στιγμη είχαμε μείνει άφωνοι να κοιτάμε ο ένας τον άλλον. Τότε εκείνη μου λέει να πάμε κάπου που να είμαστε μόνοι μας και έτσι έγινε πήγαμε σε ένα μοναχικό μέρος καθήσαμε σε ένα τραπέζι πινκ πονκ και μιλούσαμε... Σε κάποια στιγμη κατάλαβα οτι θα γινόταν ειχε αρχίσει να πλησιάζει πολύ και να χαηδεύει το χέρι μου, εγώ είχα τρομερό άγχος μιάς και δεν είχα ξαναφιλήσει ποτέ αλλά εκείνη προφαβώς καθόλου... Τότε αφού πλησίασε πολύ αρχισε να με φιλά(το ξέρω έπρεπε να κάνω εγώ κίνηση αλλά είχα αγχος)... Με φιλούσε στο μάγουλο και πήγαινε σιγά σιγα προς το στομα (εγώ ενιωθα σαν να μου είχαν κοπεί τα γόνατα)... Τοτε φτάνει στο στόμα και αρχίζει να μου δείνει πεταχτά φιλιά μεχρι που σε κάποια στιγμή ασηναίσθητα καταλήξαμε να φιλιόμαστε κανονικά(γλωσσοφιλο αλλα δεν το είπα γιατί δεν ήθελα να χαλάσω το κλίμα) ένοιωσα πραγματικά υπέροχα λές και δεν υπήρχε τίποτα γύρω μου και πως είμασταν μόνο εμείς οι δύο... Τελικά την επόμενη μέρα εγώ είμουν αφάνταστα χαρούμενος και αυτή κατέληξε να φασώνεται με έναν απο το σπιτάκι μου...
(αυτά έχει η ζωή)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

(το ξέρω έπρεπε να κάνω εγώ κίνηση αλλά είχα αγχος)

Τίποτα δεν "έπρεπε". Τέτοια στερεότυπα μόνο ...άγχος προκαλούν.
Την κίνηση την κάνει αυτός που έχει περισσότερο θάρρος, ανεξαρτήτως φύλου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tetragrammaton]

Τίποτα δεν "έπρεπε". Τέτοια στερεότυπα μόνο ...άγχος προκαλούν.
Την κίνηση την κάνει αυτός που έχει περισσότερο θάρρος, ανεξαρτήτως φύλου.

Ακριβώς! Με τέτοια στερεότυπα αν ήθελαν να φιληθούν δυο γυναίκες τι θα γινόταν; "Παρακαλώ, μετά από εσάς";

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Max_Maroy]

Τι να πώ άλλον έχετε δίκιο γιατί αν δεν είχε κάνει εκείνη την πρώτη κίνηση ακόμα θα το ονειρεύομουν....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rosstrobon]

To πρωτο μου φιλι ηρθε πριν ενα μηνα και κατι.Το περιεργο ηταν το ατομο.Η καλυτερη μου φιλη.Με την συγκεκριμενη κοπελα πριν απο ενα χρονο τα ειχαμε.Τοτε δεν μου αρεζε σαν κοπελα,ντρεπομουν και λιγο και δεν ειχαμε φιληθει.Επειτα φετος αρχισαμε να κανουμε παρεα ωσπου γιναμε κολλητοι.Εγω τοσο καιρο γουσταρα μια αλλη κοπελα και γενικα υπηρχε ενα μπερδεμα με την κοπελα που γουσταρα και η κολλητη μου βοηθουσε.Ολο αυτον τον καιρο η κολλητη μου ειχε κανει και αλλες σχεσεις.Η κολλητη μου ολον αυτον τον καιρο που ειμαστε φιλοι είχε την απορια για το πως φιλαω.Ηξερε οτι δεν εχω ξαναφιλησει.


Πριν απο 1 μηνα λοιπον πηγαμε εκδρομη με το σχολειο.Εκεινη ειχε να κανει σχεση πολυ καιρο.Λεγαμε καμοια φορα να φιληθουμε να δουμε πως ειναι για να της λυθει η απορια και φυσικα να δω και εγω τι εστι φιλι.Λεγαμε πως θα το κανουμε μεσα στην εκδρομη.Η ωρα ειχε περασει και εγω ημουν στο δωματιο με τους φιλους μου και μιλουσαμε.Καναμε κατι σαν παρτυ στο ξενοδοχειο αλλα εμεις δεν πηγαμε με τους φιλους μου.Η ωρα ειχε παει 11 και εγω το ειχα παρει αποφαση πως δεν προκειται να γινει κατι εκεινο το βραδυ.Ειχαμε βαλει και οι δυο τις πυτζαμες μας και πηγα στο δωματιο της γιατι ειχα ψιλοβαρεθει με τα παιδια.Ξαφνηκα λεει στην φιλη της να φυγει απο το δωματιο.Εγω νομιζα πως ηθελε να μου πει κατι και οτι δεν θα συνεβαινε τιποτα παλι.Εμενα τοτε με ειχαν πιασει οι δυσαρεστες σκεψεις και αρχιζα να λεω για την ζωη μου και οτι δεν εχω κανει τιποτα ακομα και οτι ειμαι κολλημενος με μια κοπελα που δεν μου δινει σημασια και οτι δεν βλεπω να βρισκω κατι στο προσεχες μελλον.Σε καποια φαση αρχιζει να με πλησιαζει.Τοτε τα ποδια μου δεν τα ενιωθα.Παει να με φιλησει στο στομα και με φιλαει στο λαιμο,επειτα ξαναπαει να με φιλησει στο στομα κα με φιλαει στο μαγουλο και την τριτη φορα με φιλαει στο στομα.Πεταχτο βεβαια.Τοτε σταματησαν τα παντα.Ισως η πιο ωραια στιγμη της ζωης μου.Χαθηκα μεσα στην μαγεια της στιγμης.Ειμασταν μονο εγω και αυτη.Επειτα απο λιγο σταματησα γιατι σκεφτηκα οτι ηταν λαθος που εκανα κατι τετοιο με την κολλητη μου.Μετα απο δυο μερες φιληθηκαμε με γλωσσα.Ηταν πολυ ωραια.Τωρα ειμαστε ακομα κολλητοι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Noisette]

To πρωτο μου φιλι ηρθε πριν ενα μηνα και κατι.Το περιεργο ηταν το ατομο.Η καλυτερη μου φιλη.Με την συγκεκριμενη κοπελα πριν απο ενα χρονο τα ειχαμε.Τοτε δεν μου αρεζε σαν κοπελα,ντρεπομουν και λιγο και δεν ειχαμε φιληθει.Επειτα φετος αρχισαμε να κανουμε παρεα ωσπου γιναμε κολλητοι.Εγω τοσο καιρο γουσταρα μια αλλη κοπελα και γενικα υπηρχε ενα μπερδεμα με την κοπελα που γουσταρα και η κολλητη μου βοηθουσε.Ολο αυτον τον καιρο η κολλητη μου ειχε κανει και αλλες σχεσεις.Η κολλητη μου ολον αυτον τον καιρο που ειμαστε φιλοι είχε την απορια για το πως φιλαω.Ηξερε οτι δεν εχω ξαναφιλησει.


Πριν απο 1 μηνα λοιπον πηγαμε εκδρομη με το σχολειο.Εκεινη ειχε να κανει σχεση πολυ καιρο.Λεγαμε καμοια φορα να φιληθουμε να δουμε πως ειναι για να της λυθει η απορια και φυσικα να δω και εγω τι εστι φιλι.Λεγαμε πως θα το κανουμε μεσα στην εκδρομη.Η ωρα ειχε περασει και εγω ημουν στο δωματιο με τους φιλους μου και μιλουσαμε.Καναμε κατι σαν παρτυ στο ξενοδοχειο αλλα εμεις δεν πηγαμε με τους φιλους μου.Η ωρα ειχε παει 11 και εγω το ειχα παρει αποφαση πως δεν προκειται να γινει κατι εκεινο το βραδυ.Ειχαμε βαλει και οι δυο τις πυτζαμες μας και πηγα στο δωματιο της γιατι ειχα ψιλοβαρεθει με τα παιδια.Ξαφνηκα λεει στην φιλη της να φυγει απο το δωματιο.Εγω νομιζα πως ηθελε να μου πει κατι και οτι δεν θα συνεβαινε τιποτα παλι.Εμενα τοτε με ειχαν πιασει οι δυσαρεστες σκεψεις και αρχιζα να λεω για την ζωη μου και οτι δεν εχω κανει τιποτα ακομα και οτι ειμαι κολλημενος με μια κοπελα που δεν μου δινει σημασια και οτι δεν βλεπω να βρισκω κατι στο προσεχες μελλον.Σε καποια φαση αρχιζει να με πλησιαζει.Τοτε τα ποδια μου δεν τα ενιωθα.Παει να με φιλησει στο στομα και με φιλαει στο λαιμο,επειτα ξαναπαει να με φιλησει στο στομα κα με φιλαει στο μαγουλο και την τριτη φορα με φιλαει στο στομα.Πεταχτο βεβαια.Τοτε σταματησαν τα παντα.Ισως η πιο ωραια στιγμη της ζωης μου.Χαθηκα μεσα στην μαγεια της στιγμης.Ειμασταν μονο εγω και αυτη.Επειτα απο λιγο σταματησα γιατι σκεφτηκα οτι ηταν λαθος που εκανα κατι τετοιο με την κολλητη μου.Μετα απο δυο μερες φιληθηκαμε με γλωσσα.Ηταν πολυ ωραια.Τωρα ειμαστε ακομα κολλητοι.

αυτά είναι!Εύγε στην νέα γενία!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[love_angel]

το πρωτο μου φιλι ηταν στα 13 μου!! κ ηταν ασχημη εμπειρια το κανα γιατι με ειχαν πρηξει κατι φιλες μου κ χωρις να μαρεσει το τοτε αγορι μου!!! κ μου φανηκε κ τελειως σιχαμενο!!! ευτυχως ομως τα φιλια που ακολουθησαν τα επομενα χρονια αξιζαν κ με το παραπανω^^

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερωφίλη]

Ήταν στα 15 μου με έναν πρώην καλό μου φίλο και συναθλητή..Ένα χρόνο μεγαλυτερός μου..

Δεν κατάλαβα πως έγινε!!Καθόμασταν σε ένα παγκάκι,βράδυ ήτανε.. Σε έναν απο τους κεντρικούς δρόμους της περιοχής..Παράξενο που είχε τόση ησυχία εκείνη την ώρα.. (Τί ήθελα και τα σκεφτόμουν όλα αυτά?) Ε χωρίς να πεί κανείς μας τίποτα ιδιαίτερο σκύβει και με φιλάει..Εγώ ακόμα δεν ήξερα άμα τον ήθελα...Ε μετά κόλλησα...

Και εκέινη τη στιγμή που συνειδητοποιώ τι έγινε ακούω φωνές γύρω μου.. Μη τα πολυλογώ είχε ξεσπάσει ένας καβγάς 5-6 παγκάκια πιο κάτω (τον λόγο δεν τον γνωρίζω).. Τα αμάξια να σταματάνε να χωρίσουν τις 2 παρέες,σε λίγο ήρθε και η αστυνομία..Χαμός σας λέω!!!Και εμείς εκεί..Την επόμενη μέρα οι γόνεις μου ήξεραν τα πάντα,και δυστυχώς όχι απο μένα.. Πως δε το μπορώ το κουτσομπολιό!!!!!!Προσπαθώ να μη το θυμάμαι είναι η αλήθεια..Όχι μόνο το
φιλί και τον επόμενο έναν χρόνο...

Ευτυχώς τώρα είμαι καλύτερα απο ποτέ!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Speedy]

Κορυφη και εγω.. πριν 2 μηνες έδωσα το πρώτο μου φιλί.. με την κοπέλα τα βρήκαμε την μέρα που έφευγε απο το μέρος που σπουδάζω για να πάει εκει απο όπου κατάγομαι εγώ.. δν φιλιθήκαμε.. περιμέναμε έναν μήνα ώσπου να πάω κοντά της και μόλις βρεθήκαμε είμασταν ψιλοαμήχανα μπορείς να πεις.. κάποια στιγμη μου δείνει ένα δώρο που μου είχε αγοράσει και εκεί δίνουμε το πρώτο μας φιλί.. την επόμενη μέρα χωρίσαμε γτ δν ταιριάζαμε καθόλου τελικά είναι η αλήθεια αλλά τα φιλιά εκείνης της νύχτας ήταν όλα τα λεφτα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

την επόμενη μέρα χωρίσαμε γτ δν ταιριάζαμε καθόλου τελικά είναι η αλήθεια αλλά τα φιλιά εκείνης της νύχτας ήταν όλα τα λεφτα...

To καταλάβατε από την πρώτη μέρα;
Μωρέ μπράβο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Katerina-Maria]

Δυστυχως εμενα το πρωτο μου φιλι ηταν στην τεταρτη δημοτικου(αν θυμαμαι καλα)με τον φιλο μου/κολλητο/γειτονα μου ποιο πολυ για να δουμε πως ειναι...θυμαμαι οτι μας αρεσε πολυ και πηγαιναμε τα απογευματα και φιλιομασταν...τωρα που το σκεφτομαι δεν μου αρεσει καθολου αυτο που εκανακαι εχω φιληθει και οταν παιζαμε μπουκαλα με ενα παιδι..ωραιο ηταν αλλα τον γουσταραν ηδη 2 φιλες μου...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[efoulini=$!#]

Είδα πολύ ωραίες ιστορίες και είπα να γράψω και τη δικιά μου! Εγώ το πρώτο μου φιλί το έδωσα μόλις είχα τελειώσει την έκτη δημοτικού καλοκαίρι σ' ένα παρκάκι με ένα παιδί μεγαλύτερό μου πολλά χρόνια θα πήγαινε δευτέρα Λυκείου...εγώ ξεπεταγμένη για την ηλικία μου δείχνοντας πολύ μεγαλύτερη για να μην τον ξενερώσω του είπα οτι είμαι 14...!!!! ήμασταν μεγάλη παρέα μεγαλύτεροί μου όλοι ειχα φρικάρει... κατα τις 10 που εγω έπρεπε ηδη να έχω γυρίσει σπίτι αυτός έκανε κινήσεις να με φιλήσει και να με πιάσει εγω ήθελα πάρα πολύ αλλά φοβόμουν ότι θα γίνω ρεζίλι μιας και δεν ήξερα...τελικά πήρα όλο το θάρρος και τον άφησα στην αρχή κανονικό και μετά με γλώσσαήταν υπέροχη εμπειρία...πετούσα στα σύννεφαμετά από κεινη τη μέρα τα είχαμε για 1.5 χρόνο και κάθε μέρα κάναμε και κάτι διαφορετικό ποτέ δε βαρέθηκα μαζί του μέχρι που έπρεπε να γυρίσει στην Αλβανία...είχα πάθει κατάθλιψη και κατάφερα να τον ξεπεράσω μετά από 2 μήνες... ακόμα τον αγαπώ και αν ερχόταν δεν θα δίσταζα να ξανακάνω κάτι μαζί του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Ήταν στα 15 μου με έναν πρώην καλό μου φίλο και συναθλητή

Θέλω εδώ να προσθέσω πως
είναι τυχαίο και μεγάλη σύμπτωση
το "φιληθήκαμε" με το "πρώην καλός φίλος"

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.