Θα σας πείραζε να πάει ο σύντροφος σας λίγες μέρες διακοπές χωρίς εσάς;

[WhiteDrum]

Δεν έχω μάρσιπο να κουβαλάω ένα άτομο συνέχεια μαζί μου, σε όλες τις δραστηριότητες και σε όλα τα πλαίσια στα οποία κινούμαι. Δεν χωρούσα; Τί σχέση έχει αυτό; Μπορούσα να πάω αλλά πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους ότι το να αγαπάμε κάποιον δεν σημαίνει και ότι θα τα μοιραζόμαστε όλα. Όποιος υποστηρίζει το αντίθετο είναι αιθεροβάμων. Είναι θέμα προσωπικού χώρου και όχι αλλαγής συμπεριφοράς-μάσκας. Επίσης δεν ανέφερα κάτι για διαφορετικές συμπεριφορές.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Καταλαβαινω πως το εννοεις, αλλα ο ερωτας οντως εχει το χαρακτηριστικο που ανεφερα...σαν το μαρσιπο ενα πραγμα που και εσυ ειπες.
Οταν αυτος καταλαγιαζει και αρχιζει να φθινει, τοτε οπως προειπα, ξυπνουν και οι αναγκες για "χωριστες" καταστασεις...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[WhiteDrum]

Είναι η δική σου προσωπική άποψη, δεν είναι οικουμενική αλήθεια. Μην το παρουσιάζεις ως τέτοια λοιπόν. Αν ο σύντροφος που επιλέγεις είναι παρόμοιας ή ταυτόσημης ιδεολογίας τότε είσαι τυχερή. Αν όμως ερωτευτείς κάποιον που δεν το υποστηρίζει αυτό, τότε τί; Θα βάλεις φραγμούς στα συναισθήματά σου ή θα προσπαθήσεις να εκλογικεύσεις την άποψή σου; Μιας και συχνά δεν επιλέγουμε ποιους ερωτευόμαστε at some point , ίσως να εκπλαγείς από την νοητική πρόκληση αν σου συμβεί. Τί θα του έλεγες για να τον πείσεις ότι τον εμπιστεύεσαι; Τί θα του απαντούσες αν όντως χρειαζόταν προσωπικό χώρο; Θα αμφισβητούσες ελαφρά τη καρδία τα συναισθήματά του επειδή θα ήθελε να περάσει λίγο χρόνο με φίλους; Ή εστω μόνος;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Εγώ πάντως τελικά έχω καταλήξει ότι στην εξιδανικευμένη του μορφή, τον έρωτα όχι μόνο δεν τον βρίσκεις έυκολα αλλά και δεν τον θέλει κανείς μας κατά βάθος. Είναι κατάρα, όχι παράδεισος. Ο εξιδανικευμένος, τέλειος έρωτας, όπως παρουσιάζεται σε πάσης μορφής μυθιστορήματα και πολύ σπάνια in real life, είναι ό,τι πιο αντιπαραγωγικό και αντικοινωνικό υπάρχει. Ο "ιδανικός έρωτας" που τόσοι κυνηγούν και ελάχιστοι τελικά βρίσκουν (ευτυχώς γι'αυτούς) ουσιαστικά αποτελεί εμμονή, παράνοια, ψύχωση με ο,τι αρνητικές συνέπειες έχουν αυτά.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο έρωτας της Sibyl Vane για τον Dorian Gray, στο αντίστοιχο μυθιστόρημα του Oscar Wilde. Ενώ πριν ήταν μια αξιοθαύμαστη δημιουργική καλλιτέχνις, απώλεσε κάθε δημιουργικότητα και πλέον επίκεντρο κάθε σκέψης της έγινε ο Dorian Gray. Στο τέλος τον έχασε και αυτόν, αφού αυτό που τον είχε τραβήξει σε εκείνη ήταν το ταλέντο της, και αυτοκτόνησε.

Ναι, στον "ιδανικό" έρωτα δεν χωράνε χωριστές διακοπές. Ούτε χωριστή δουλειά, ούτε χωριστή δημιουργικότητα, ούτε καν χωριστή σκέψη... Αλλά κανείς δεν θέλει κάτι τέτοιο κατά βάθος, do we?
Ένα συμβιβασμό μεταξύ του ιδανικού έρωτα και προσωπικού χώρου ψάχνει ο καθένας μας κατά βάση. Απλά βάζουμε σε διαφορετικό σημείο το slider, εξ'ού και διαφωνίες σαν αυτές περί χωριστών διακοπών...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[WhiteDrum]

Θα δανειστώ μια έκφραση της obscura για να εκφράσω πώς εγώ αντιλαμβάνομαι ένα μέρος του προσωπικού χώρου και χρόνου μακριά από το άτομο με το οποιο είμαι ερωτευμένη. Όταν η εσωτερικευμένη του αναπαράσταση είναι τόσο ζωντανή και ενισχυμένη από ουσιαστικές και fullfilling στιγμές που περνάμε μαζί, τότε δεν θα αισθανθώ ότι χάνω πολύτιμο χρόνο μακριά του. Θα αποκομίσω περισσότερες εμπειρίες μαζί με φίλους , με σκέψεις και ρετροσκόπηση των στιγμών που περνάω μαζί του, μιας και in real time δεν τις επεξεργάζομαι αλλά αφήνομαι στην συγκινησιακή ροή της στιγμής. Εγώ έτσι το αντιλαμβάνομαι, Δεν υπάρχουν πρότυπα έρωτα , πρότυπα φιλίας etc από τη στιγμή που έχουμε ζήσει τις διαπροσωπικές σχέσεις εκτός θεωριών και εξιδανικευμένων προτύπων που διαιωνίζονται μέσω ταινιών και μυθιστορημάτων.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Είναι η δική σου προσωπική άποψη, δεν είναι οικουμενική αλήθεια. Μην το παρουσιάζεις ως τέτοια λοιπόν. Αν ο σύντροφος που επιλέγεις είναι παρόμοιας ή ταυτόσημης ιδεολογίας τότε είσαι τυχερή. Αν όμως ερωτευτείς κάποιον που δεν το υποστηρίζει αυτό, τότε τί; Θα βάλεις φραγμούς στα συναισθήματά σου ή θα προσπαθήσεις να εκλογικεύσεις την άποψή σου; Μιας και συχνά δεν επιλέγουμε ποιους ερωτευόμαστε at some point , ίσως να εκπλαγείς από την νοητική πρόκληση αν σου συμβεί. Τί θα του έλεγες για να τον πείσεις ότι τον εμπιστεύεσαι; Τί θα του απαντούσες αν όντως χρειαζόταν προσωπικό χώρο; Θα αμφισβητούσες ελαφρά τη καρδία τα συναισθήματά του επειδή θα ήθελε να περάσει λίγο χρόνο με φίλους; Ή εστω μόνος;

Εχω δει ατομο, που δεν ειναι οπως εγω, αλλα οταν ερωτευτηκε εγινε, και οταν αρχισε να φθινει, να καταλαγιαζει ο ερωτας του, θυμηθηκε οτι πρεπει να εχει προσωπικο χρονο για φιλους και παρεες χωρις το ετερον ημισυ.
Συνεχιζε να δηλωνει ερωτευμενος βεβαια, απλα αναγκαστηκε καποια στιγμη μετα απο συζητησεις να παραδεχτει οτι αυτο που αισθανεται δεν ειναι πλεον τοσο εντονο οσο ηταν.
Και επειδη για μενα ερωτας και ενταση πανε μαζι, οτιδηποτε χλιαρο προσωπικα δεν το θεωρω ερωτα. Δεν ειναι ρε παιδι μου, πως να το κανουμε?! Εαν αυτος δεν ειναι εντονος, τι στο Δια και την Αθηνα ειναι τοτε?!

Ελαφρα τη καρδια δε θα αμφισβητουσα τιποτα. Αλλα σιγουρα υποσυνειδητα θα ξενερωνα σιγα-σιγα και καποια στιγμη δε θα ημουν πλεον ερωτευμενη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[jrot6]

Να σχολιασω κατι πανω στον διαλογο νεραιδας-whitedrum..

Ειναι κακο να οδηγουμαστε με βαση το χαρακτηρα μας, το πως νιωθουμε εμεις οταν ειμαστε ερωτευμενοι, τα βιωματα μας και τα βιωματα του περιβαλλοντος μας στο συμπερασμα οτι κατεχουμε την πληρη αληθεια..

Εγω συμφωνω σε πολλα απο αυτα που εγραψαν και τα δυο μελη..Απλα δεν μου αρεσουν τα ευκολα συμπερασματα:

Νεραιδα: Αν θελεις χωριστες διακοπες η το δικο σου χρονο σε μια σχεση δεν εισαι ερωτευμενος..

Whitedrum: Αν θελεις να εισαι 24 ωρες με τον αλλο αυτο κρυβει απο πισω του ανασφαλειες..

Ειναι καλο να γνωριζουμε ο καθενας μας τι θελει απο τον συντροφο του και να λεει την γνωμη του με βαση τα δικα του πιστευω..

Απλα δεν το θεωρω καλο να βγαζουμε ευκολα συμπερασματα για σχεσεις που ξεφευγουν απο το καλουπι των θελω μας..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Αν ο άλλος θέλει να πάει μόνος του διακοπές επειδή έχουν γίνει οι αδένες του αερόστατα στην στρατόσφαιρα της γκρίνιας τότε δύο τινά συμβαίνουν :

1. Η μέθοδος "κωλοβράκι" τον ενοχλεί. Ειδικά όταν κάνει το πρώτο συνθετικό. Δεν είναι δυνατόν να είναι 24/7 ένα ζευγάρι μαζί, ούτε να μην περνάει χρόνο με τους φίλους του/της ακόμα κι αν ο σύντροφος είναι διαθέσιμος. Ζωή δεν είχαν πριν αυτοί οι δύο; Πόση ανασφάλεια να χωρέσει πια σε ένα άτομο;
2. Είναι αρκετά βλάκας/στόκος ώστε να θέλει να βρει νέα γκόμενα μέσω διακοπών. Guess what, σε απαλλάσσει από μελοντικό κεράτωμα σε μη τουριστική σεζόν, αν ήταν να γίνει με τέτοιο τρόπο θα γινόταν και χωρις να πάει διακοπές με φιλαράκια.

Ότι η σχέση είχε φτ'ασει σε τέλμα σύμφωνα με το ξυράφι του όκαμ και όχι σύμφωνα με συμπεράσματα αλά Λίτσα Πατέρα. Οι σχέσεις διαλύονται, what's new pussycat? Η δική της διαλύθηκε έτσι, υπάρχουν βαθύτερα αίτια και όχι, ο ήλιος, το αντηλιακό και η tequila sunrise δεν πυροδότησαν καμία από τις διαδικασίες που τον οδήγησαν στην ανεύρεση νέας σχέσης. Αμοραλισμός, τριβή, διάλυση σχέσης. Nothing new again.

Άρα συμφωνούσαν στο θέμα "διακοπές χωριστά" και απλά ήταν εγωιστές. Με την ίδια τσουβαλιστική και μπακαλίστικη λογική αν σκεφτούμε το κλισέ "οι σχέσεις διαλύονται από την συνεχή τριβή" θα ακροβατούμε ξανά με βεβιασμένα συμπεράσματα και γενικολογίες. Δεν μου λέει τίποτα either.





Ότι ως στατιστικά δείγματα για να εξάγουμε συμπεράσματα ως παρατηρητές είναι αμελητέα. Μηδαμινά.

Μοντέρνοι; Ας μείνουμε στο θέμα ειλικρίνια με το οποίο συμφωνώ. Μήπως όμως πίσω από την απολυτότητα του "έρως και χωριστές διακοπές δεν συμβαδίζουν" λανθάνει χμμ... *surprise* ανασφάλεια; (αυτό το ρωτάω όχι μονο στην mindcircus αλλά σε όλους όσους υποστήριξαν το περιεχόμενο των εισαγωγικών.

ομολογω πως χαμογελασα με το γραπτο σου, παρολο που οι χαρακτηρισμοι σου για τους ανθρωπους με εξεπληξαν.(τι ακριβως υποστηριξα με εισαγωγικα, γιατι δεν καταλαβα που αναφερεσαι)

Δε διαφωνω μαζι σου σε αρκετα κομματια, μπορω ομως να κανω εναν σχολιασμο σε αυτα που λες,
τα παραδειγματα δεν ηταν για να βγουν στατιστικα, η ερωτηση μου για την γνωμη ηταν κυριως ρητορικη αλλα υποθετω πως οσοι εγραφαν τις αποψεις τους θα συμφωνουσαν πως ο καθενας σκεφτεται διαφορετικα και δεν υπαρχει καποιο στανταρ σε αυτα.

προκειται οχι μονο για ανασφαλεια, αλλα και για εγωισμο, αλλα ειναι συναισθηματα συνηθη και φυσιολογικα και θα σου πω γιατι το λεω αυτο.
Σχετικα με το θεμα της πιεσης και με το (κατσε να το βρω)''επειδή έχουν γίνει οι αδένες του αερόστατα στην στρατόσφαιρα της γκρίνιας'' υπαρχουν γυναικες που δεν ειναι καθολου πιεστικες με αλλους συντροφους και με αλλον μπορει να νιωθουν απολυτη σιγουρια. Τους το προκαλουν πολλες φορες οι ιδιοι αντρες με την ας πουμε γαιδουρια τους (οπως λεν οι γυναικες) και την ανικανοτητα τους στο να εκφραζουν αμεσα αυτο που θελουν/ Επισης,η γυναικα απο τη φυση της εχει γκρινια και ανασφαλεια, περισσοτερη του αντρα.

Οσο για την ανασφαλεια, αλλα αυτο σε αλλο θεμα αν μου δοθει η ευκαιρια, ολη μας λιγο πολυ την εχουμε.
Δε νοειται ανθρωπος που να μην εχει ανησυχιες και ανασφαλειες για ''κατι''. Το θεμα ειναι κατα ποσο την αφηνουμε να μεγαλωνει και να μας τρωει και το χειροτερο δε, να τρωει εμας και ταυτοχρονα τη σχεση μας.
Η γκρινια φθειρει συμφωνω, αλλα και η υπεμετρη ελευθερια το ιδιο κανει, ισως κατι χειροτερο, δημιουργει τεραστια κενα με πολλη ψυχρα εξαιτιας της αδιαφοριας. Κανεις δε προτιμα να αδιαφορουν γιαυτον απο το να τον πιεζουν και να του τα ''κανουν τοσα''!
Μετρο(συμπερασματικα και ισως σαν αντιδοτο κατα του εγωισμου και της ανασφαλειας), τωρα κατα ποσο υπαρχει και μπορει να υπαρξει σε ενα ζευγαρι, αυτο εξαρταται απο τους δυο αυτους ανθρωπους..
Εσυ τι λες? Η δικη σου αποψη αν καταλαβα καλα ειναι πως ειναι εντελως βλακεια να μην πηγαινουν ξεχωριστα διακοπες?
Εμενα η δικη μου ειναι κατι στο ενδιαμεσο εξαρταται απο ποιον εχω απεναντι μου και τι συναισθηματα μου βγαζει.

βρε κοριτσια τι ειναι το μαρσιπο?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

Μάρσιπος...είναι η "τσέπη" που έχει το καγκουρό για να βάζει το μικρό του...γι' αυτό και ονομάζεται μαρσιποφόρο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[love_angel]

ποτε με καποια σχεση μου δεν ειμασταν κολλημενοι πανω ο ενας στον αλλον. ισως επειδη ειμαι μικρη και δεν εχω και τοσο μεγαλη εμπειρια. η μονη μου ουσιαστικη σχεση κρατησε ομως περιπου 3 χρονια και δεν ημασταν ετσι.
δε θελω να μπω στη διαδικασια να βαλω τη παρεα πανω απο το ετερον ημισι ή το αναποδο, ουτε να κατηγορηθω για κατι τετοιο.

πρπσωπικα με εκνευριζει παρα πολυ που η κολλητη μου κουβαλαει παντα οταν βγαινουμε μαζι ταγορι της, παρολο που ειναι και δικος μου φιλος αφου εγω τους γνωρισα, μιας και νοσταλγω τις στιγμες που ειμασταν οι δυο μας και μιλαγαμε για πιο προσωπικα θεματα. ειδικα απο τη στιγμη που εγω σπανια στις συναντησεις μας επαιρνα μαζι και εκεινον.

ειναι πραγματα τα οποια θελω να τα συζητησουμε οι δυο μας, να κανουμε τις χαζομαρες που καναμε παλια οι δυο μας.

ισως φταιει το οτι πια δεν ειμαστε τριτη λυκειου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[WhiteDrum]

ομολογω πως χαμογελασα με το γραπτο σου, παρολο που οι χαρακτηρισμοι σου για τους ανθρωπους με εξεπληξαν.(τι ακριβως υποστηριξα με εισαγωγικα, γιατι δεν καταλαβα που αναφερεσαι)

Σε εξέπληξαν; Ας πούμε ότι διαφωνούμε σε αυτό το σημείο. Αν και οι χαρακτηρισμοί που παρέθεσα αποτελούν απότοκα δικής μου έκπληξης. Τα εισαγωγικά δεν αναφέρονται σε σένα αλλά σε όσους συμφωνούσαν με το περιεχόμενό τους.

Τους το προκαλουν πολλες φορες οι ιδιοι αντρες με την ας πουμε γαιδουρια τους (οπως λεν οι γυναικες) και την ανικανοτητα τους στο να εκφραζουν αμεσα αυτο που θελουν/ Επισης,η γυναικα απο τη φυση της εχει γκρινια και ανασφαλεια, περισσοτερη του αντρα.

Για να προκληθεί μία αντίδραση χρειάζεται ή ένας απλός καταλύτης για να την πυροδοτήσει και να φέρει στην επιφάνεια ανεξερεύνητες πτυχές της προσωπικότητας ή απλά να προστεθεί στην εξίσωση μεγάλη πίεση που να οδηγήσει και τον πιο ήρεμο άνθρωπο σε ακραίες συμπεριφορές. Ό,τι δεν προϋπήρχε δεν θα βγει έτσι απλά σε συμπεριφορά, κυρίως στον σύντροφο στον οποίο επιθυμεί η πλειοψηφία να φέρεται όσο το δυνατόν πιο επιεικώς.
Η γυναίκα από "τη φύση της" δεν διαφέρει μορφολογικά και χημικά στις παραγόμενες εγκεφαλικές ορμόνες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν τέτοιου είδους συμπεριφορές στον άνθρωπο. Εκτός κι αν μας λένε ψέματα στη σχολή, ε τους τσαρλατάνους! Απλά είναι κοινωνικά "αποδεκτό" να φέρεται έτσι μια γυναίκα όταν το αισθάνεται αφού θα χαρακτηριστεί ως "τυπική γυναικεία συμπεριφορά" ενώ αν συμπεριφερθεί έτσι ένας ανηρ θα τον χαρακτηρίσουν γυναικούλα και υστερικό. Κοινωνικά κατάλοιπα διαιώνισης μοτίβων συμπεριφοράς που δεν σχετίζονται με παθολογικές και ανατομικές δυσλειτουργίες/διαφορές αλλά ας μην το εξειδικεύσουμε. Δεν έχει να κάνει πάντως με την "γυναικεία φύση". Ούτε καν με την υπό-φυση, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Δε νοειται ανθρωπος που να μην εχει ανησυχιες και ανασφαλειες για ''κατι''. Το θεμα ειναι κατα ποσο την αφηνουμε να μεγαλωνει και να μας τρωει και το χειροτερο δε, να τρωει εμας και ταυτοχρονα τη σχεση μας.

Ένα πρώτο βήμα είναι η παραδοχή. Συμφωνώ εδώ.

Η γκρινια φθειρει συμφωνω, αλλα και η υπεμετρη ελευθερια το ιδιο κανει, ισως κατι χειροτερο, δημιουργει τεραστια κενα με πολλη ψυχρα εξαιτιας της αδιαφοριας. Κανεις δε προτιμα να αδιαφορουν γιαυτον απο το να τον πιεζουν και να του τα ''κανουν τοσα''!

Όσα και να του τα κάνουν (τα ποιά; οκ, I got your point) καλύτερα να μην κινούμαστε στα άκρα.

Εσυ τι λες? Η δικη σου αποψη αν καταλαβα καλα ειναι πως ειναι εντελως βλακεια να μην πηγαινουν ξεχωριστα διακοπες?

Ops, πότε το είπα εγώ αυτό; Υποστήριξα κάτι τέτοιο; Δεν νομίζω. Απλά είπα ότι εγώ διαφωνώ με την άποψη της Νεράιδας ότι ο έρως απαιτεί 24/7 συνύπαρξη , διακοπές μαζί αλλιώς σημαίνει ότι η σχέση φθίνει. Η διαφωνία μου με την Νεράιδα βασίζεται στο γεγονός ότι παρουσίασε την δική της άποψη και τον τρόπο με τον οποίο ερωτεύεται ως οικουμενική αλήθεια. Η δική μου άποψη είναι οτι ο προσωπικός χώρος και χρόνος για σκέψη και κίνηση με φίλους είναι απαραίτητος, δεν την ανήγαγα σε παγκόσμια σταθερά αγάπης.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Σε εξέπληξαν; Ας πούμε ότι διαφωνούμε σε αυτό το σημείο. Αν και οι χαρακτηρισμοί που παρέθεσα αποτελούν απότοκα δικής μου έκπληξης. Τα εισαγωγικά δεν αναφέρονται σε σένα αλλά σε όσους συμφωνούσαν με το περιεχόμενό τους.


Για να προκληθεί μία αντίδραση χρειάζεται ή ένας απλός καταλύτης για να την πυροδοτήσει και να φέρει στην επιφάνεια ανεξερεύνητες πτυχές της προσωπικότητας ή απλά να προστεθεί στην εξίσωση μεγάλη πίεση που να οδηγήσει και τον πιο ήρεμο άνθρωπο σε ακραίες συμπεριφορές. Ό,τι δεν προϋπήρχε δεν θα βγει έτσι απλά σε συμπεριφορά, κυρίως στον σύντροφο στον οποίο επιθυμεί η πλειοψηφία να φέρεται όσο το δυνατόν πιο επιεικώς.
Η γυναίκα από "τη φύση της" δεν διαφέρει μορφολογικά και χημικά στις παραγόμενες εγκεφαλικές ορμόνες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν τέτοιου είδους συμπεριφορές στον άνθρωπο. Εκτός κι αν μας λένε ψέματα στη σχολή, ε τους τσαρλατάνους! Απλά είναι κοινωνικά "αποδεκτό" να φέρεται έτσι μια γυναίκα όταν το αισθάνεται αφού θα χαρακτηριστεί ως "τυπική γυναικεία συμπεριφορά" ενώ αν συμπεριφερθεί έτσι ένας ανηρ θα τον χαρακτηρίσουν γυναικούλα και υστερικό. Κοινωνικά κατάλοιπα διαιώνισης μοτίβων συμπεριφοράς που δεν σχετίζονται με παθολογικές και ανατομικές δυσλειτουργίες/διαφορές αλλά ας μην το εξειδικεύσουμε. Δεν έχει να κάνει πάντως με την "γυναικεία φύση". Ούτε καν με την υπό-φυση, κυριολεκτικά και μεταφορικά.





Ένα πρώτο βήμα είναι η παραδοχή. Συμφωνώ εδώ.

Όσα και να του τα κάνουν (τα ποιά; οκ, I got your point) καλύτερα να μην κινούμαστε στα άκρα.

Ops, πότε το είπα εγώ αυτό; Υποστήριξα κάτι τέτοιο; Δεν νομίζω. Απλά είπα ότι εγώ διαφωνώ με την άποψη της Νεράιδας ότι ο έρως απαιτεί 24/7 συνύπαρξη , διακοπές μαζί αλλιώς σημαίνει ότι η σχέση φθίνει. Η διαφωνία μου με την Νεράιδα βασίζεται στο γεγονός ότι παρουσίασε την δική της άποψη και τον τρόπο με τον οποίο ερωτεύεται ως οικουμενική αλήθεια. Η δική μου άποψη είναι οτι ο προσωπικός χώρος και χρόνος για σκέψη και κίνηση με φίλους είναι απαραίτητος, δεν την ανήγαγα σε παγκόσμια σταθερά αγάπης.

Μαλιστα..
ενδιαφεροντα οσα λες κυριως στη δευτερη παραγραφο. Κοινωνικοι οι λογοι, μου φαινεται πολυ σωστο αυτο, ομως υπαρχουν κι αυτοι εστω και υπολογιζονται αρκετα, ισως και ναναι πρωτα αυτοι κι επειτα ολα τα υπολοιπα.
Τι σπουδαζεις αν επιτρεπεται? Ιατρος? Βιολογος?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[WhiteDrum]

Ιατρική. Τί σχέση έχει αυτό με το θέμα μας; Ας μείνουμε εντός θέματος για να μην βγουν offtopic απαντήσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[jrot6]

Ops, πότε το είπα εγώ αυτό; Υποστήριξα κάτι τέτοιο; Δεν νομίζω. Απλά είπα ότι εγώ διαφωνώ με την άποψη της Νεράιδας ότι ο έρως απαιτεί 24/7 συνύπαρξη , διακοπές μαζί αλλιώς σημαίνει ότι η σχέση φθίνει. Η διαφωνία μου με την Νεράιδα βασίζεται στο γεγονός ότι παρουσίασε την δική της άποψη και τον τρόπο με τον οποίο ερωτεύεται ως οικουμενική αλήθεια. Η δική μου άποψη είναι οτι ο προσωπικός χώρος και χρόνος για σκέψη και κίνηση με φίλους είναι απαραίτητος, δεν την ανήγαγα σε παγκόσμια σταθερά αγάπης.

Ενω συμφωνω στο δευτερο μερος του κειμενου σου (αλλωστε το ειπα και σε προηγουμενο μου ποστ) διαφωνω στο οτι δεν το ειπες..

Ειπες οτι σε ενα τετοιο ζευγαρι που ειναι κωλος και βρακυ κρυβονται ανασφαλειες..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[WhiteDrum]

Εσυ τι λες? Η δικη σου αποψη αν καταλαβα καλα ειναι πως ειναι εντελως βλακεια να μην πηγαινουν ξεχωριστα διακοπες?

Αυτό όχι. Δεν το είπα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Ιατρική. Τί σχέση έχει αυτό με το θέμα μας; Ας μείνουμε εντός θέματος για να μην βγουν offtopic απαντήσεις.

Μιλησες καπου για καποια πραματα που γνωριζεις απο την σχολη, γιαυτο!
Κι εγω καπως ετσι το καταλαβα ντραμ χωρις να πεις ακριβως τι πιστευεις, γιαυτο ισως να μπερδευτηκα(ισως και ο τζει). Ομως ειπες στην προηγουμενη σελιδα για τον χωρο και τον χρονο που χρειαζονται τα ζευγαρια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[WhiteDrum]

Ναι, εξέφρασα την προσωπική μου άποψη, επαναλαμβάνω! Ο μόνος χαρακτηρισμός που παραπέμπει σε "βλακεία" ήταν στην πρώτη παράγραφο με τις 2 αριθμημένες υπο-απαντήσεις και αναφερόταν σε κάποιον που περιμένει τις διακοπές για να βρει νέο ταίρι ενώ είναι ηδη σε σχέση. Το σέβομαι να μην έχει τη διάθεση κάποιος να διαβάσει όλη την απάντηση που αράδιασα, αλλά όχι να μου καταλογίζει ότι χαρακτηρίζω βλάκες τα άτομα με τα οποία διαφωνώ.

Αν ο άλλος θέλει να πάει μόνος του διακοπές επειδή έχουν γίνει οι αδένες του αερόστατα στην στρατόσφαιρα της γκρίνιας τότε δύο τινά συμβαίνουν :

1. Η μέθοδος "κωλοβράκι" τον ενοχλεί. Ειδικά όταν κάνει το πρώτο συνθετικό. Δεν είναι δυνατόν να είναι 24/7 ένα ζευγάρι μαζί, ούτε να μην περνάει χρόνο με τους φίλους του/της ακόμα κι αν ο σύντροφος είναι διαθέσιμος. Ζωή δεν είχαν πριν αυτοί οι δύο; Πόση ανασφάλεια να χωρέσει πια σε ένα άτομο;
2. Είναι αρκετά βλάκας/στόκος ώστε να θέλει να βρει νέα γκόμενα μέσω διακοπών. Guess what, σε απαλλάσσει από μελοντικό κεράτωμα σε μη τουριστική σεζόν, αν ήταν να γίνει με τέτοιο τρόπο θα γινόταν και χωρις να πάει διακοπές με φιλαράκια.

Επέλεξα ακραίες περιπτώσεις. Ο χαρακτηρισμός "βλάκας/στόκος" επίσης είχε σαφή στόχο έστω και υποθετικό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Να ρωτήσω κάτι θέλω: αν το ζευγάρι αποκτά παιδιά, αλλάζει τίποτα στην αντίληψη «είναι απόλυτα φυσιολογικό να κάνουμε (και) ξεχωριστά διακοπές»;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

Να ρωτήσω κάτι θέλω: αν το ζευγάρι αποκτά παιδιά, αλλάζει τίποτα στην αντίληψη «είναι απόλυτα φυσιολογικό να κάνουμε (και) ξεχωριστά διακοπές»;

Ωραία τα λέτε, βρε παιδιά, για τους ερωτευμένους και μη, αλλά μη ξεχνάμε, ότι το μεδούλι του έρωτα( η κυριολεκτική σημασία) είναι ο "ηρωισμός". Επίσης, και δυστυχώς, σπάνια σε μία σχέση υπάρχει αμοιβαία τέτοιος έρωτας. Δύο "ήρωες" μαζί; Αλλάζει όλος ο κόσμος τους!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Θα με πείραζε αν (όπως είπε και ο jrot νομίζω) είχε μια βδομάδα άδεια όλη κι όλη το καλοκαίρι και επέλεγε να πάει με τους φίλους του.
Δε θα περίμενα μόνο από αυτό να καταλάβω ότι δεν είναι ερωτευμένος, θα μου το είχε δείξει και νωρίτερα αλλά είναι ένας σοβαρός λόγος για να δω ότι μας έχει φάει η μαρμάγκα.

Από κει και πέρα κάθε άνθρωπος δίνεται σε μια σχέση διαφορετικά και σε κάθε σχέση αυτό είναι που την κάνει και ξεχωριστή. Κάποιος που είναι έξω από τη σχέση δεν μπορεί να έχει ολοκληρωμένη εικόνα και δεν μπορεί να συμπεράνει αν κάποιος αγαπάει τον άλλον, αν είναι ευτυχισμένος,ερωτευμένος και τα συναφή.

Ο έρωτας είναι τόσο περίπλοκος και έχει τόσες μορφές που οι κατηγοριοποιήσεις και οι ορισμοί δε σε οδηγούν σε ασφαλή συμπεράσματα. Κι αυτή ακριβώς είναι η μαγεία του.
Αν δηλαδή εγώ νιώθω ερωτευμένος και θέλω από την άλλη να πάω ένα τριήμερο με τον φίλο μου τον Μάκη στις Κουκουβάουνες, χωρίς την ερώμενή μου, ποιος μπορεί να μου πει ότι δεν είμαι;

Η ερώτηση της Μαργαρίτας λοιπόν προς τον Φάουστ θα μπορούσε να έχει τη μορφή:
Πιστεύεις ότι είσαι ερωτευμένος;
Και να λάβει την ίδια αποστομωτική απάντηση:
Ποιος τολμά να πει πως είναι;
Ποιος τολμά να πει πως δεν είναι;


Και επειδή το κούρασα.. με τη μορφή που έχει η σχέση μου θα ήταν πολύ περίεργο κάποιος από τους δύο να έλεγε ότι πάει ένα σκ με τους φίλους του.
Γιατί πρώτον τρελαινόμαστε και οι 2 για τέτοιες αποδράσεις και δεύτερον έχουμε ενώσεις τις παρέες μας και διακοπές μικρές ή μεγάλες πηγαίνουμε πάντα όλοι μαζί. Έτσι είμαστε και μαζί και ""χώρια"" ευχαριστημένοι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.