Άγχος

[kalypso]

Καλυψάκι ... κι εγώ τα ίδια έπαθα. Ταλαιπωρούμαι εδώ και 2 εβδομάδες από αλλεργία, ψάχνομαι, κάνω εξετάσεις και τελικά μάλλον είναι από στρες!

Περαστικά σου Σιμπυ μου

Μακάρι να μπορούσα να βοηθήσω, μα κι εγώ στα ίδια είμαι. Μέσα στην εβδομάδα μάλλον θα ξαναπάω για εξετάσεις.. Προς το παρόν παίρνω φάρμακο κάθε μέρα, για να μην έχω τουλάχιστον τον κνησμό που πάει πακέτο με τις κοκκινίλες

κι όλα από το άγχος.. :S

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

Καλυψάκι ... κι εγώ τα ίδια έπαθα. Ταλαιπωρούμαι εδώ και 2 εβδομάδες από αλλεργία, ψάχνομαι, κάνω εξετάσεις και τελικά μάλλον είναι από στρες!

Και να σκεφθείς, φίλη μου, ότι κατά τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, όλοι αυτοί, που σήμερα ευθύνονται για την "παγκόσμια κρίση", μιλούσαν για "δημιουργικό στρες"!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cibyllian]

Περαστικά σου Σιμπυ μου

Μακάρι να μπορούσα να βοηθήσω, μα κι εγώ στα ίδια είμαι. Μέσα στην εβδομάδα μάλλον θα ξαναπάω για εξετάσεις.. Προς το παρόν παίρνω φάρμακο κάθε μέρα, για να μην έχω τουλάχιστον τον κνησμό που πάει πακέτο με τις κοκκινίλες

κι όλα από το άγχος.. :S

Εγώ Καλυψώ τις τελευταίες φορές δεν πήρα φάρμακο.... απλά προσπάθησα να ηρεμήσω, είτε με ύπνο, είτε με πράγματα που με ευχαριστούσαν. Η αλήθεια είναι ότι κάπως καλά τα έχω καταφέρει και έχω ηρεμήσει. Τώρα μόλις δω ότι πάω να πετάξω κάτι, χαλαρώνω αμέσως και προσπαθώ να γίνω "χοντρόπετση".

Και να σκεφθείς, φίλη μου, ότι κατά τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, όλοι αυτοί, που σήμερα ευθύνονται για την "παγκόσμια κρίση", μιλούσαν για "δημιουργικό στρες"!

"Δημιουργικό" είναι σίγουρα .... αφού δημιουργεί τόσα προβλήματα!

Δεν πίστευα ποτέ ότι θα πάθω κάτι τέτοιο ... ειλικρινά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

Εγώ Καλυψώ τις τελευταίες φορές δεν πήρα φάρμακο.... απλά προσπάθησα να ηρεμήσω, είτε με ύπνο, είτε με πράγματα που με ευχαριστούσαν. Η αλήθεια είναι ότι κάπως καλά τα έχω καταφέρει και έχω ηρεμήσει. Τώρα μόλις δω ότι πάω να πετάξω κάτι, χαλαρώνω αμέσως και προσπαθώ να γίνω "χοντρόπετση".

Δυστυχώς είμαι πολύ παστ δατ..
Όσες φορές δοκίμασα να κόψω το φάρμακο (το οποίο μου χορήγησε γιατρός, δεν το πήρα μόνη φυσικά ) μετά από ένα εικοσιτετράωρο ξανα τα ίδια.
Εύχομαι πάντως σε σένα να μην είναι τπτ, και να είναι περαστικό!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cibyllian]

Δυστυχώς είμαι πολύ παστ δατ..
Όσες φορές δοκίμασα να κόψω το φάρμακο (το οποίο μου χορήγησε γιατρός, δεν το πήρα μόνη φυσικά ) μετά από ένα εικοσιτετράωρο ξανα τα ίδια.
Εύχομαι πάντως σε σένα να μην είναι τπτ, και να είναι περαστικό!

Καλυψώ μου ακριβώς τα ίδια κι εγώ. Έπαιρνα xozal και μόλις το έκοβα ξανά τα ίδια.... μέσα σε 24 ή 48 ώρες κι εγώ και έψαχνα συνέχεια να δω τι μου προκαλούσε αλλεργία. Μέχρι που συνειδητοποίησα ότι μόλις για κάποιο - έστω και αστείο λόγο- πιεζόμουν, φούντωνα! Την τελευταία φορά που έπαθα έξαρση ξυνόμουν σαν τρελή. Αλλά χάπι δεν πήρα, έπεσα και ξεράθηκα στον ύπνο και είδα ότι αυτά ηρεμούσαν τότε. Και στη συνέχεια είδα ότι μόλις πάνε να "πετάξουν" αν εκείνη την ώρα ηρεμήσω και χαλαρώσω, τότε ηρεμούν κι αυτά! Ελπίζω να μη συνεχίσουν ... μέχρι στιγμής σου λέω δείχνει να το ελέγχω. Απλά αποφεύγω οτιδήποτε με στρεσάρει, οτιδήποτε όμως!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

... μέχρι στιγμής σου λέω δείχνει να το ελέγχω. Απλά αποφεύγω οτιδήποτε με στρεσάρει, οτιδήποτε όμως!

Ωπ...πάει να σου ξεφύγει! (Έλα, μην κάνεις έτσι...πάντα να το ισορροπείς, με σκέψεις που γλυκαίνουν ...το μυαλό σου, αγαπημένη μου φίλη! Είναι μία συνήθεια εύκολη, αν την αρχίσεις κάποτε!)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cibyllian]

Ωπ...πάει να σου ξεφύγει! (Έλα, μην κάνεις έτσι...πάντα να το ισορροπείς, με σκέψεις που γλυκαίνουν ...το μυαλό σου, αγαπημένη μου φίλη! Είναι μία συνήθεια εύκολη, αν την αρχίσεις κάποτε!)

Δεν ξέρω αν τελικά θα τα καταφέρω, στην πορεία θα δούμε.
Αυτό που συνειδητοποιώ όμως είναι ότι, υπάρχουν κάποια πράγματα στη ζωή μου και φαντάζομαι στη ζωή όλων, που φαινομενικά δεν μας ενοχλούν ή πείθουμε τον εαυτό μας ότι δεν μας ενοχλούν, δεν ξέρω ... γενικά δεν είμαι άνθρωπος, που αν με ενοχλεί κάτι δεν θα αντιδράσω και θα το κάνω γαργάρα. Ωστόσο όλοι κάποιες φορές χωρίς να το καταλάβουμε αφήνουμε τα πράγματα να μας "παρασύρουν" ... δεν ξέρω τι φταίει. Θα το παλέψω όμως όσο μπορώ..... το πρώτο πράγμα που λέω στον εαυτό μου είναι το "φτάνει". Φτάνει πια!!!!! Ούτε υπεράνθρωπος είμαι, ούτε και θέλω να γίνω. Και δεν υπάρχει το "όσο μπορώ", υπάρχει το "λιγότερο από όσο μπορώ". Καιρός να πάρω ανάσα κι εγώ. Δεν έχω κανένα λόγο να πιέζομαι, κανέναν απολύτως όμως!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

Δεν ξέρω αν τελικά θα τα καταφέρω, στην πορεία θα δούμε.
Αυτό που συνειδητοποιώ όμως είναι ότι, υπάρχουν κάποια πράγματα στη ζωή μου και φαντάζομαι στη ζωή όλων, που φαινομενικά δεν μας ενοχλούν ή πείθουμε τον εαυτό μας ότι δεν μας ενοχλούν, δεν ξέρω ... γενικά δεν είμαι άνθρωπος, που αν με ενοχλεί κάτι δεν θα αντιδράσω και θα το κάνω γαργάρα. Ωστόσο όλοι κάποιες φορές χωρίς να το καταλάβουμε αφήνουμε τα πράγματα να μας "παρασύρουν" ... δεν ξέρω τι φταίει. Θα το παλέψω όμως όσο μπορώ..... το πρώτο πράγμα που λέω στον εαυτό μου είναι το "φτάνει". Φτάνει πια!!!!! Ούτε υπεράνθρωπος είμαι, ούτε και θέλω να γίνω. Και δεν υπάρχει το "όσο μπορώ", υπάρχει το "λιγότερο από όσο μπορώ". Καιρός να πάρω ανάσα κι εγώ. Δεν έχω κανένα λόγο να πιέζομαι, κανέναν απολύτως όμως!!!!

Λοιπόν, πειράζει, λίγο να το "φιλοσοφήσουμε"; Ελπίζω, πως όχι...
Δεν ειπώθηκε τυχαία, πριν από τόσες χιλιάδες χρόνια: "Μην αντιστέκεσαι στον πονηρό!" Όσα περισσότερα θαυμαστικά θα "βάζεις", τόσο πιο πολύ θα γλιστράς, κοπελιά μου! Χαλαραααά...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cibyllian]

Λοιπόν, πειράζει, λίγο να το "φιλοσοφήσουμε"; Ελπίζω, πως όχι...
Δεν ειπώθηκε τυχαία, πριν από τόσες χιλιάδες χρόνια: "Μην αντιστέκεσαι στον πονηρό!" Όσα περισσότερα θαυμαστικά θα "βάζεις", τόσο πιο πολύ θα γλιστράς, κοπελιά μου! Χαλαραααά...

Κάτσε καλέ μου .... προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου. Σε αυτό το στάδιο είμαι. One step at time!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Boom]

Είμαι αρκετά αγχώδης άνθρωπος κυρίως , λόγω ηλικίας, σε θέματα σχολείου. Τον τελευτααίο καιρό (1+ χρόνο) όταν αγχώνομαι υπερβολικά, λυποθυμώ και it's ok


Τώρα που τελείωσα το σχολείο δεν αγχώνομαι τόσο συχνά αλλά προσφάτως άρχισα να αγχώνομαι για την εξεταστική..


Τελικά, ότι και να κάνω δεν νομίζω να φτάσω ποτέ στο άλλο άκρο (αναισθησία) ή σε μια ενδιάμεση κατάσταση. Μάλλον η καλύτερη λύση για το θέμα που αγχώνομαι, είναι το τέλειο διάβασμα..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Burp]

Είμαι αρκετά αγχώδης άνθρωπος κυρίως , λόγω ηλικίας, σε θέματα σχολείου. Τον τελευτααίο καιρό (1+ χρόνο) όταν αγχώνομαι υπερβολικά, λυποθυμώ και it's ok

εγώ πάλι δν είμαι καθόλου αγχώδης τύπος ουκ ολίγες φορές με έχουν κατηγορήσει για αναισθησία

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Boom]

εγώ πάλι δν είμαι καθόλου αγχώδης τύπος ουκ ολίγες φορές με έχουν κατηγορήσει για αναισθησία

Την καλύτερη δουλειά κάνεις!
Είναι βλακεία να αγχώνεσε για αμελητέα πράγματα, δίνοντας τους με αυτό τον τρόπο τόσο μεγάλη αξία, αλλά νομίζω πως αυτό το κομμάτι δεν μπορώ να το αλλάξω τόσο εύκολα. Νόμιζα πως με το τέλος του σχολείου θα τελείωνε και το άγχος, όμως επέλεξε να με ακολουθήσει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[haniel]

και εγώ μια απ'τα ίδιακρίσεις πανικού-αγοραφοβία-ψυχοσωματικά-τα πάντα όλα
2 απαίσια χρόνια..δυστυχώς..η αποψή μου μετά απ'αυτή την εμπειρία..είναι ψυχίατρος+ψυχολόγος,όσο πιο γρήγορα το συνειδιτοποιήσεις,το αποδεχτείς και κάνεις κάτι,τόσο πιο γρήγορα θα απαλλαγείς,αν και ακόμα αμφιβάλω για την 100% αποκατάστασηαπλά δε μπορώ να δεχτώ το"μάθε να ζείς μ'αυτό"-σε καμία περίπτωση

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[chrisss]

αγχος ιζ μαι νειμ!!!!!
αν καπνιζεις--που δε στο συνιστω--- καπνιζε περισσοτερο!!!!!
βεβαια εγω απο τοτε που εκοψα το καπνισμα νιωθω λιγοτερο αγχος...περιεργο οντως...
κανε εντονη γυμναστικη και τρεξιμο--βοηθαει πολυ
πιες τσαι!!!!ακομα και αυτο καλμαρει το αγχος!!!
μη το αγνοεις αλλα μη το αφηνεις να σε κατακλυσει.
επαθε και μενα το στομαχι μου απο το αγχος πριν 1-2 χρονια
ο γιατρος---στον οποιο πηγα αφου εγινα καλα απο μονη μου γιατι το ραντεβου ηταν μετα 2 μηνες--καταλαβαινεις ποσος κοσμος υποφερει απο το στομαχι και εντερο...τεσπα-----αποφανθει:
''γαστροοισοφαγικη παλινδρομηση.....μπλα μπλα μπλα...''

καθε πρωι θρυματιζα φυσικη μαστιχα χιου οσο ενα κουταλακι του γλυκου και την καταπινα με νερο και αδειο στομαχι μολις ξυπνουσα 4-5 εβδομαδες μετα ημουν περδικι.
παραλληλα βρηκα ολα αυτα που με αγχωσαν εκεινη την περιοδο της ζωης μου και τα τακτοποιησα και το εριξα λιγακι εξω λιγο παραπανω ξενυχτι βολτες γελιο πολυ γελιο.....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ceres Victoria]

ειχα παρα πολυ αγχος πριν 2 χρονια αλλα απο τη μερα που πηρα τον γατο μου εξαφανιστηκε το αγχος μου εντελως. Ενω πριν αγχωνομουν για το παραμικρο (πχ μηπως χασω το λεωφορειο), τωρα ειμαι εντελως αφασια ακομα και οταν δινω εξετασεις ή εχω παρουσιαση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[chrisss]

ειχα παρα πολυ αγχος πριν 2 χρονια αλλα απο τη μερα που πηρα τον γατο μου εξαφανιστηκε το αγχος μου εντελως. Ενω πριν αγχωνομουν για το παραμικρο (πχ μηπως χασω το λεωφορειο), τωρα ειμαι εντελως αφασια ακομα και οταν δινω εξετασεις ή εχω παρουσιαση.

τι ρατσα ειναι?να παρω και γω εναν αν ειναι!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[gatouni8400]

Κάποιοι το έχουν στη ζωή τους πολυ κ κάποιοι λίγο..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ceres Victoria]

τι ρατσα ειναι?να παρω και γω εναν αν ειναι!!!!

χαχα!!! Ημιαιμος ειναι (μαμα ιμαλαιων, μπαμπας δεν ξερουμε ). Ακομα και στο σχολειο οταν πηγαινα (απο δημοτικο ως λυκειο) δεν ειχα καθολου αγχος γιατι και τοτε ειχα γατα (αδεσποτη). Δεν εχει σημασια η ρατσα ή ακομα αν ειναι και σκυλος αντι για γατα. Ειναι το οτι με τις γκαφες τους σε κανουν να γελας, οταν εισαι χαλια ερχονται διπλα σου και σε αναγκαζουν να παιξεις μαζι τους και ξεχνας τα παντα. Δεν ειναι και λιγες οι ερευνες που δειχνουν οτι ενα κατοικιδιο μας βοηθαει ψυχικα και σωματικα! Μεχρι και η αλλεργια μου στις γατες εχει σχεδον εξαφανιστει! 2 χρονια τωρα παντως δεν εχω σχεδον καθολου αγχος Ειχα φτασει σε πολυ ασχημο σημειο με το αγχος. Ετρεμα, με ελουζε κρυος ιδρωτας, δεν μπορουσα να κοιμηθω, δεν μπορουσα να συγκεντρωθω, προσπαθουσα να διαβασω και δεν εμενε απολυτως τιποτα στην μνημη μου και γενικα ημουν χαλια. Πρεπει ομως να σου αρεσει το κατοικιδιο για να σου φυγει το αγχος. Αν εισαι απο τα ατομα που σιχαινονται τις τριχες κτλ, τοτε μαλλον θα σου φερει τα αντιθετα αποτελεσματα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DreamsRevenge]

χαχα!!! Ημιαιμος ειναι (μαμα ιμαλαιων, μπαμπας δεν ξερουμε ). Ακομα και στο σχολειο οταν πηγαινα (απο δημοτικο ως λυκειο) δεν ειχα καθολου αγχος γιατι και τοτε ειχα γατα (αδεσποτη). Δεν εχει σημασια η ρατσα ή ακομα αν ειναι και σκυλος αντι για γατα. Ειναι το οτι με τις γκαφες τους σε κανουν να γελας, οταν εισαι χαλια ερχονται διπλα σου και σε αναγκαζουν να παιξεις μαζι τους και ξεχνας τα παντα. Δεν ειναι και λιγες οι ερευνες που δειχνουν οτι ενα κατοικιδιο μας βοηθαει ψυχικα και σωματικα! Μεχρι και η αλλεργια μου στις γατες εχει σχεδον εξαφανιστει! 2 χρονια τωρα παντως δεν εχω σχεδον καθολου αγχος Ειχα φτασει σε πολυ ασχημο σημειο με το αγχος. Ετρεμα, με ελουζε κρυος ιδρωτας, δεν μπορουσα να κοιμηθω, δεν μπορουσα να συγκεντρωθω, προσπαθουσα να διαβασω και δεν εμενε απολυτως τιποτα στην μνημη μου και γενικα ημουν χαλια. Πρεπει ομως να σου αρεσει το κατοικιδιο για να σου φυγει το αγχος. Αν εισαι απο τα ατομα που σιχαινονται τις τριχες κτλ, τοτε μαλλον θα σου φερει τα αντιθετα αποτελεσματα

Έχεις απόλυτο δίκιο!

Ακόμα και όταν κοιτάζω τα δικά μου να κοιμούνται, νιώθω καλύτερα. Όταν έχω ένα "λιωμένο" στην αγκαλιά μου να γουργουρίζει, ή όταν είμαι ξαπλωμένη και χώνει το κεφαλάκι του στην καμπύλη του λαιμού μεταξύ κεφαλιού και ώμων, η αίσθηση είναι απίστευτη. Όταν δουλεύω με τον υπολογιστή στα γόνατα και κουλουριάζονται κολλητά δίπλα μου στον καναπέ, χαλαρώνω και δουλεύω καλύτερα...

Αυτό με την αλλεργία σου είναι καταπληκτικό πάντως, χαίρομαι πολύ για σένα

Και κάτι τελευταίο.

Τα παιδιά φεύγουν. Φεύγουν για καφέ το σαβατόβραδο, για εκδρομή το Σ-Κ, για λίγες μέρες διακοπές με τους φίλους τους, για τα μαθήματα τους κάθε μέρα όλη μέρα. Και κάποια στιγμή για περισσότερο. Και έτσι πρέπει άλλωστε. Δεν τα κάνουμε για να τα έχουμε ως bonsai στο σαλόνι. Υποθέτω τουλάχιστον.
Κι άλλοι φεύγουν. Σύντροφοι, συγγενείς, φίλοι, κάποιες φορές κι εμείς οι ίδιοι αποζητάμε την απομόνωση και την ενδοσκόπηση. Λογικό και υπάκουο στους φυσικούς νόμους, στο αιώνιο ζευγάρι της συστολής και της διαστολής που δεν μπορούν να υπάρξουν η μια χωρίς την άλλη.

Τα ζώα μας όμως, είναι πάντα εκεί και μας δίνουν ανυπόκριτα και ανιδιοτελώς την αγάπη τους για να έχουμε κι εμείς να δίνουμε με τη σειρά μας... Μπορεί οι ανταλλαγές μας μαζί τους να μην είναι του ίδιου είδους με εκείνες που έχουμε με τον ανθρώπινο περίγυρό μας, αλλά δεν υστερούν σε ποιότητα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[summer life]

Βόλτες με φίλους παιδιά και χαλαρά. Έχω περάσει και εγώ απο άγχος και ξέρω και συνήθως οι περισσότεροι άνθρωοι σε αρκετές φάσεις της ζωής τους αντιμετωπίζουν άγχος. Το θέμα είναι να μην το αφήνουμε να μας χαλάει τη διάθεση συνέχεια. Πρέπει γενικά τα πράγματα που μας συμβαίνουν να τα αντιμετωπίζουμε ψύχραιμα, άλλωστε και τα προβλήματα μέσα στη ζωή ειναι. Ας βγουμε εξω να τρέξουμε, ας πάμε καμιά βόλτα, ας γελάσουμε και ας χαρούμε τη ζωή. Να σήμερα για παράδειγμα ειναι μια υπέροχη μέρα ότι πρέπει για βόλτα. Το καλοκαίρι πλησιάζει και νέες εξορμήσεις έρχονται στο προσκήνιο. Ας χαρούμε την κάθε στιγμή και πανω απ όλα ας βάλουμε το γέλιο στις ζωές μας. Χαλαραααααα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.