Άγχος

[Johnny15]

Πάντως δεν έχει άμεση σχέση το θέμα της φιλίας με το θέμα του άγχους/πανικού όταν βρίσκεσαι σε ξένο κόσμο.

Ας απαντήσω λίγο πιο αναλυτικά πάντως γιατί έχω βρεθεί σε παρόμοιες καταστάσεις και θέλω να ανοιχτώ λίγο, μπας και έρθει καμιά καλη συμβουλή:

Οταν εχεις προβλήματα που σε κρατάνε πίσω τοτε πως θα κανεις γνωριμίες,σχέσεις και πως θα βάλεις στόχους;
Μερικά προβλήματα πιστευω οτι ειναι δύσκολο να ξεπεραστούν και αν δεν εχεις βοήθεια, θα σε τρώνε για χρονια

Αποδέχεσαι ότι πάντα θα υπάρχουν προβλήματα και προχωράς παρακάτω. Τις σχέσεις τις φοβάμαι. Επειδή από τις σχέσεις ξεκινούν όλα τα προβλήματα. Και για αυτό δεν κάνω σχέσεις. Αλλά γνωριμίες δεν είναι τόσο δύσκολο να κάνεις. Απλώς πρέπει να ρίξεις λίγο τον εγωισμό σου. Απλά μετά προκύπτει το πρόβλημα ότι δεν είσαι ο εαυτό σου. Μην το κάνεις για πολύ γιατί γίνεσαι πιο δυστυχισμένη και έχει ανάποδα αποτελέσματα. Αλλά αυτό που θέλω να πω είναι ότι είναι σχεδόν αδύνατον να ταιριάξεις με άλλους ανθρώπους 100%. Προσπάθησε να εκμεταλλευτείς το 50-60-70% που ταιριάζεται και μην χαλιέσαι στο υπόλοιπο ποσοστό. Επίσης ένα πολύ σημαντικό είναι ότι οι άνθρωποι αλλάζουν. Το έμαθα με τον σκληρό τρόπο. Είχα κάποια παιδιά που θεωρούσα ότι ήταν πολύ κοντά μου αλλά ξαφνικά ξέκοψαν. Όχι τελείως. Απλά πλέον δεν είναι τόσο κοντά μου και φυσικά δεν τους εμπιστεύομαι τόσο. Δεν θυμώνω φυσικά, ο καθένας έχει διαφορετικά πιστεύω/θέλω και διαφορετικούς στόχους. Απλά απογοητεύτηκα.

Όσον αφορά τους στόχους, είχα μηδενικό motivation τα πρώτα 2-3 χρόνια στη σχολή. Πραγματικά τίποτα, δεν ήθελα να κυνηγήσω τίποτα. Ωστόσο κατάλαβα ότι μόνο αν κυνηγήσω αυτό που θέλω μπορώ να αλλάξω και την κατάστασή μου αλλά και να είμαι χαρούμενος. Η υλοποίηση είναι βέβαια λίγο δύσκολη, αλλά έχω πει ότι θέλω να κάνω τα εξής πράγματα τώρα το καλοκαίρι και θα προσπαθήσω να τα κάνω. Όταν ολοκληρώνεις κάποιον μικρό στόχο, όσο μικρός και να είναι, σε γεμίζει Αρκεί να καταλάβεις ότι η πραγματοποίηση του στόχου θα φέρει την ευτυχία και την ικανοποίηση, και όχι η ευτυχία και η ικανοποίηση τον στόχο. Βέβαια όταν εννοώ στόχος δεν εννοώ κάποιον στόχο φιλίας/ερωτικό. Στις ανθρώπινες σχέσεις δεν μπορείς να βάζεις στόχους.

Προσωπικά,απο άγχος και απο προβλήματα αλλο τιποτα αλλα το θεμα μου ειναι οτι δεν μπορώ να ανοιχτώ και να μιλήσω γι'αυτα που με απασχολούν.

Έχω βρεθεί σε αυτήν την κατάσταση πάρα πολλές φορές. Μάλιστα, μια δυο φορές ήθελα να πω στον πιο παλιό μου φίλο αυτό που έγινε/με απασχολεί, αλλά δεν το έκανα. Απλώς αισθάνομαι ότι αυτό το πρόβλημα είναι δικό μου και δεν ενδιαφέρει κανέναν άλλο και επίσης δεν θέλω να φέρω τον εαυτό μου στην αδύναμη θέση του να χρειαστεί να πω το πρόβλημά μου σε κάποιον για να το ξεπεράσω. Τελικά με πίεζε πολύ καιρό, παίζει να ήμουν ένα βήμα πριν από την κατάθλιψη. Με τον χρόνο όλα περνάνε (ή σχεδόν περνάνε).

Και επειδη δεν μπορώ,ή θα αποφεύγω τους αλλους και θα κλείνομαι στον εαυτο μου επειδη δεν θέλω να τους χαλάσω το κέφι, ή θα αστειεύομαι και θα χαζογελαω όλη την ώρα,απ'ο,τι εχω καταλαβει μαλλον το κανω ως coping mechanism αυτο, και μετά οταν ειμαι μόνη μου θα ειμαι παλι χαλια. Και όποτε φυσικα φαίνομαι σαν χαζοχαρουμενο που δεν το νοιάζει τιποτα

Και αυτό... Καμιά φορά ξεκινάνε και πονάνε τα μαγουλά μου από το ψεύτικο χαμόγελο. Λέω θα φαίνομαι σαν βλάκας τώρα αλλά το προτιμώ από το να είμαι σοβαρός. Επειδή συχνά μου λένε "γιατί είσαι τόσο σοβαρός", "δεν περνάς καλά;", "έγινε κάτι;" κλπ, προσπαθώ να τα αποφύγω όλα αυτά.

Γενικα τωρα τελευταια εχω προσθέσει στη...συλλογή μου και κατι κρίσεις άγχους;πανικού; Κατι τέτοιο τελος πάντων,οταν ειμαι σε μέρη με πολυ κόσμο,φασαρία ή και οταν ειμαι μόνη μου μερικές φορες αλλα κυρίως οταν βρίσκομαι ανάμεσα σε πολυ κόσμο.
Παντως ταυτίζομαι με μερικά πόστς στο θεμα και νιώθω λιγο καλυτερα που δεν ειμαι η μόνη που αισθάνεται ετσι

Ακριβώς όπως το λες. Πάλι καλά που δεν είμαι ο μόνος Αλλά αυτό που με απασχολεί πιο πολύ είναι γιατί δεν μπορούμε να το ελέγξουμε Όταν με πιάνει αυτό το αίσθημα που περιγράφεις, όσο και να προσπαθώ να ηρεμήσω δεν μπορώ. Αυτό το "πνίξιμο", το αίσθημα ότι θες να φύγεις κάπου πιο ήρεμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Γενικά είναι πολύ δύσκολο να δεθείς με κάποιον άνθρωπο στην ηλικία μας και μετά.

Όχι δεν είναι. Απλά το να δεθείς με κάποιον προϋποθέτει ειλικρίνεια και από τις δύο πλευρές. Όταν λοιπόν σου φαίνεται δύσκολο είναι επειδή δεν είσαι ειλικρινής αλλά προσπαθείς να κρύψεις τον πραγματικό σου εαυτό από τους άλλους γιατί νομίζεις πως έτσι θα κερδίσεις την συμπάθειά τους. Το άτοπο αυτής της ενέργειας βέβαια είναι πως καταλήγεις με άτομα που θέλουν να συναναστρέφονται με τον ψεύτικο εαυτό σου και όχι με τον αληθινό και συνεπώς αργά ή γρήγορα βρίσκεσαι σε μια κατάσταση συνεχούς υποκρισίας η οποία σε φθείρει.

Και το χειρότερο πράγμα με αυτήν την κατάσταση είναι πως ξοδεύεις το περιορισμένο χρόνο που έχεις σε αυτή τη Γη για να είσαι με άτομα που δεν θες να είσαι πραγματικά. Η μόνη λύση για να μπορείς να δεθείς με κάποιον είναι να είσαι ο εαυτός σου χωρίς να προσπαθείς να κρύψεις τα αδύνατα σημεία σου, διότι έτσι θα προσελκύσεις μόνο άτομα που τους αρέσει όλο το πακέτο.

Στην κοινωνία επικρατεί η λογική του κοπαδιού. Υπάρχει ένα συγκεκριμένο καλούπι το οποίο είναι το κοινωνικά αποδεκτό και όλοι προσπαθούν να βάλουν τους εαυτούς τους σε αυτό το καλούπι. Όποιος λοιπόν είναι διαφορετικός είτε αυτό πρόκειται για ντύσιμο, τρόπο διασκέδασης, πολιτικές απόψεις, θρησκευτικές πεποιθήσεις κ.ο.κ αναγκαστικά θα αντιμετωπίσει τον κοινωνικό παραγκωνισμό. Και επειδή είμαστε εκ φύσεως κοινωνικά όντα δεν μπορούμε να αντέξουμε τον εξοστρακισμό από την ομάδα και γι'αυτό συμμορφωνόμαστε με τα εκάστοτε κοινωνικά πρότυπα.

Όποιος όμως μπορεί να αντέξει αυτόν τον κοινωνικό εξοστρακισμό για κάποιο χρονικό διάστημα και να είναι ο πραγματικός του εαυτός, σύντομα θα προσελκύσει τα αντίστοιχα άτομα που θα τον βρίσκουν συμπαθή και θα δημιουργήσει έτσι τον δικό του κοινωνικό κύκλο.

Εν ολίγοις μην εγκλωβίζεστε σε κοινωνικές σχέσεις μόνο και μόνο επειδή φοβάστε την εναλλακτική την μοναξιάς. Η μοναξιά όταν συνοδεύεται από ειλικρίνεια δεν κρατάει για πολύ καιρό και οδηγεί πάντα σε πολύ καλύτερες και υγιείς σχέσεις.

Αποδέχεσαι ότι πάντα θα υπάρχουν προβλήματα και προχωράς παρακάτω. Τις σχέσεις τις φοβάμαι. Επειδή από τις σχέσεις ξεκινούν όλα τα προβλήματα. Και για αυτό δεν κάνω σχέσεις.

Οι σχέσεις είναι μονάχα προβληματικές όταν υπάρχουν κρυμμένες ατζέντες. Όπως είπα και πριν κάθε νέα σχέση πρέπει να προσεγγίζεται με ειλικρίνεια και το πιο βασικό απ'όλα είναι είσαι ευάλωτος στους άλλους. Συνήθως όλοι έχουμε περάσει από κάποιες σχέσεις στις οποίες κάποια στιγμή ρίξαμε τις άμυνες μας και τότε το εκμεταλλεύτηκαν για να μαν χτυπήσουν εκεί που πονούσε, οπότε είπαμε "ποτέ ξανά" και υψώσαμε τείχη απέναντι στους άλλους, τα οποία όμως γίνανε η ίδια μας η φυλακή.

Με το να είσαι ευάλωτος στους άλλους σίγουρα θα πονέσεις πολλές φορές, αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να βρεις άτομα τα οποία δεν θα χρησιμοποιήσουν της εμπιστοσύνη σου εναντίον σου αλλά θα την τιμήσουν και θα την ανταποδώσουν. Κάθε πράγμα στην ζωή που θες να αποκτήσεις έχει ένα τίμημα που πρέπει να πληρώσεις και το τίμημα για να βρεις σωστούς ανθρώπους, άξιους εμπιστοσύνης είναι να εμπιστευθείς και να προδοθείς όσες φορές χρειαστεί μέχρι να τους βρεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnny15]

Όχι δεν είναι. Απλά το να δεθείς με κάποιον προϋποθέτει ειλικρίνεια και από τις δύο πλευρές.

Δεν είναι τόσο απλό όσο το περιγράφεις. Αν γνωρίσεις κάποιον σήμερα δεν ξέρεις τίποτα για το παρελθόν του. Είναι πολύ δύσκολο να τον εμπιστευτείς πλήρως γιατί πολύ απλά μπορεί να έχει διαφορετικό πρόσωπο για να προσελκύσει κόσμο. Δεν ξέρεις τον χαρακτήρα του, τα θετικά και τα αρνητικά του, πράγματα που τον πειράζουν, πράγματα στα οποια ξεσπάει, σημαντικά πράγματα που βίωσε κλπ. Θέλει πολυυυυ χρόνο για να καταλάβει ο ένας τον άλλον, χρόνια θα έλεγα. Και συνεπώς είναι δύσκολο. Δεν μπορείς απλώς να είσαι "ειλικρινής". Δεν δουλεύουν έτσι οι ανθρώπινες σχέσεις και δεν κάνεις καν σχέσεις έτσι. Μερικά πράγματα δεν μπορείς να τα πεις και σου βγαίνουν μετά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Πάντως επειδή το θέμα ξέφυγε λίγο, προσωπικά δεν νομίζω ότι το πρόβλημά μου είναι οι φίλοι ή το ότι συμβιβάζομαι σε σχέσεις που δεν μου ταιριάζουν. Ίσα ίσα, έχω ξεφύγει από αυτή τη λογική και έχω αποδεχτει ότι δεν γίνεται να ταιριάζουμε με όλους και δεν χρειάζεται να κάνουμε παρέα με άτομα που δεν συμπαθούμε μόνο και μόνο για να μην είμαστε μόνοι, πραγματικά το πιστεύω αυτό. Το πρόβλημά μου είναι ότι υπάρχουν κάποιες φορές που ακόμα και όταν είμαι με φίλους, νιώθω σαν να μην είμαι εκεί, σαν να είμαι αλλού, σε χειρότερες περιπτώσεις νιώθω ότι τους σπάω τα νεύρα.

Πάντως δεν έχει άμεση σχέση το θέμα της φιλίας με το θέμα του άγχους/πανικού όταν βρίσκεσαι σε ξένο κόσμο.

Αυτο ακριβώς, μου έχει τύγχει να αισθανθώ αυτόν τον πανικό/άγχος όταν ήμουν με την παρέα μου...

Όταν ολοκληρώνεις κάποιον μικρό στόχο, όσο μικρός και να είναι, σε γεμίζει Αρκεί να καταλάβεις ότι η πραγματοποίηση του στόχου θα φέρει την ευτυχία και την ικανοποίηση, και όχι η ευτυχία και η ικανοποίηση τον στόχο.

Συμφωνώ απόλυτα. Η λογική μου παλιά ήταν να μην σκέφτομαι τι θα κάνω σε εβδομάδες ή σε ένα μήνα από τώρα, να προσπαθώ να καταφέρω κάτι σήμερα, την επόμενη μέρα να ολοκληρώνω κάποιο άλλο στόχο, την μεθεπόμενη κάτι άλλο,κτλ. Απλά τώρα τελευταία δεν μπορώ να το κάνω αυτό πλέον. Έτσι αντιμετώπισα τις πανελλήνιες και ήμουν πάρα πολύ καλά ψυχολογικά εκείνη την περιοδο,αλλά βλέπω ότι τώρα αγχώνομαι με τα πάντα, αισθάνομαι ότι είναι βουνό και δεν βλέπω καθαρά τα πράγματα.Γενικά υπάρχουν και καλές μέρες που είμαι functional και όλα μια χαρά,και με φίλους και τα πάντα, αλλά υπάρχουν και μέρες (όπως σήμερα καλή ώρα,αν δεν το έχετε ήδη καταλάβει ) που η κατάσταση είναι λίγο περίεργη. Αυτά,δεν θέλω να μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες, αν κάποιος περνάει/έχει περάσει κάτι παρόμοιο,έχει καμιά συμβουλή,ας στείλει πμ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Δεν είναι τόσο απλό όσο το περιγράφεις. Αν γνωρίσεις κάποιον σήμερα δεν ξέρεις τίποτα για το παρελθόν του. Είναι πολύ δύσκολο να τον εμπιστευτείς πλήρως γιατί πολύ απλά μπορεί να έχει διαφορετικό πρόσωπο για να προσελκύσει κόσμο. Δεν ξέρεις τον χαρακτήρα του, τα θετικά και τα αρνητικά του, πράγματα που τον πειράζουν, πράγματα στα οποια ξεσπάει, σημαντικά πράγματα που βίωσε κλπ. Θέλει πολυυυυ χρόνο για να καταλάβει ο ένας τον άλλον, χρόνια θα έλεγα. Και συνεπώς είναι δύσκολο. Δεν μπορείς απλώς να είσαι "ειλικρινής". Δεν δουλεύουν έτσι οι ανθρώπινες σχέσεις και δεν κάνεις καν σχέσεις έτσι. Μερικά πράγματα δεν μπορείς να τα πεις και σου βγαίνουν μετά.

You don't geit it.

Το όλο νόημα της ειλικρίνειας είναι αυτό ακριβώς. Να φιλτράρεις όσο το δυνατόν γρηγορότερα τα σκάρτα άτομα, ώστε να μην χρειαστεί να ξοδέψεις χρόνια όπως λες. Υπάρχει ένας βασικός νόμος της φύσης που λέει πως το ψέμα δεν μπορεί να σταθεί δίπλα στην αλήθεια για πολύ καιρό. Αν δεν ξέρεις τίποτα για το παρελθόν του άλλου, τότε το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ρωτήσεις, αφού παραθέσεις κι εσύ με ειλικρίνεια το δικό σου παρελθόν. Αν δεις πως ο άλλος δεν ανταποκρίνεται σε αυτήν την ειλικρίνεια τότε απλά πας παρακάτω.

Ξέρω άπειρους ανθρώπους που νομίζουν πως είναι φίλοι αλλά δεν ξέρουν τίποτα ουσιαστικό ο ένας για τον άλλο. Really για ποιο λόγο να αφιερώσω χρόνια σε κάποιον άνθρωπο, όταν μπορώ σε μερικές μέρες να γνωρίζω το ποιόν του και αν αξίζει να αφιερώσω χρόνο σε αυτόν? Καταλήγεις να ξοδεύεις χρόνια σε αποτυχημένες σχέσεις, επειδή φοβάσαι να κάνεις εξ αρχής κάποιες βασικές ερωτήσεις στον άλλο, γιατί νομίζεις πως θα παρεξηγηθεί ή θα σε περάσει για αδιάκριτο κ.ο.κ.

Με τους περισσότερους από τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει δεν έχω επαφές, και το πιο πιθανόν είναι να πιστεύουν πως είμαι μαλάκας. Γιατί? Επειδή ακριβώς ήμουν ειλικρινής. Επειδή όταν με ενοχλεί ο άλλος λέω με ενοχλείς, επειδή όταν δεν συμπεριφέρεται σωστά λέω δεν μ'αρέσει η συμπεριφορά σου. Επειδή όταν λέει μπαρούφα του λέω πως κάνεις λάθος.
Επειδή όταν μου ζητάνε συμβουλές για κάποιο πρόβλημα, του τα λέω χύμα αντί να χαϊδεύω αυτιά και να παρηγορώ.

Οι περισσότεροι από αυτούς πιστεύουν πως είμαι ένας εγωπαθής ξερόλας που τους κρίνει αφ' υψηλού. You think I give a shit?
Απεναντίας χαίρομαι διότι ξέρω πως τα συγκεκριμένα άτομα είναι σκάρτα οπότε δεν έχω τίποτα να περιμένω από αυτά. Αυτή η συμπεριφορά μου όμως, έχει προσελκύσει και αυθεντικά κάποια άτομα που έχουν το ίδιο ακριβώς attitude και κατά συνέπεια έχουμε δεθεί. Είναι τα μόνα άτομα από τα οποία θα δεχθώ κριτική και θα λάβω σοβαρά τις απόψεις τους, καθώς υπάρχει αυτή η ειλικρίνεια μεταξύ μας. Είναι τα μόνα άτομα στα οποία θα αφιερώσω τον χρόνο, το κόπο και τα χρήματά μου, γιατί ξέρω πως και αυτοί θα κάνουν το ίδιο πράγμα.

Το θέμα είναι, μπορείς να κάνεις τα παραπάνω? Μπορείς να πληρώσεις αυτό το τίμημα? Αν ναι τότε κάντο. Αξίζει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 875331]

Με τους περισσότερους από τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει δεν έχω επαφές, και το πιο πιθανόν είναι να πιστεύουν πως είμαι μαλάκας. Γιατί? Επειδή ακριβώς ήμουν ειλικρινής. Επειδή όταν με ενοχλεί ο άλλος λέω με ενοχλείς, επειδή όταν δεν συμπεριφέρεται σωστά λέω δεν μ'αρέσει η συμπεριφορά σου. Επειδή όταν λέει μπαρούφα του λέω πως κάνεις λάθος.
Επειδή όταν μου ζητάνε συμβουλές για κάποιο πρόβλημα, του τα λέω χύμα αντί να χαϊδεύω αυτιά και να παρηγορώ.
.

Προσοχη με αυτα μπορει να παιξεις κανα ξυλο

Οι περισσότεροι από αυτούς πιστεύουν πως είμαι ένας εγωπαθής ξερόλας που τους κρίνει αφ' υψηλού. You think I give a shit?
Απεναντίας χαίρομαι διότι ξέρω πως τα συγκεκριμένα άτομα είναι σκάρτα οπότε δεν έχω τίποτα να περιμένω από αυτά. Αυτή η συμπεριφορά μου όμως, έχει προσελκύσει και αυθεντικά κάποια άτομα που έχουν το ίδιο ακριβώς attitude και κατά συνέπεια έχουμε δεθεί. Είναι τα μόνα άτομα από τα οποία θα δεχθώ κριτική και θα λάβω σοβαρά τις απόψεις τους, καθώς υπάρχει αυτή η ειλικρίνεια μεταξύ μας. Είναι τα μόνα άτομα στα οποία θα αφιερώσω τον χρόνο, το κόπο και τα χρήματά μου, γιατί ξέρω πως και αυτοί θα κάνουν το ίδιο πράγμα.

Το θέμα είναι, μπορείς να κάνεις τα παραπάνω? Μπορείς να πληρώσεις αυτό το τίμημα? Αν ναι τότε κάντο. Αξίζει.

Θεωρω πως αυτη η στρατηγικη ειναι κακη καθως πολλες φορες ειναι επικυνδηνη και οδηγει και σε παραπανω σπαταλη χρονου. Δεν εχει νοημα τις περισσοτερες φορες να προσβαλλεις το (συνηθως τεραστιο) εγω καπου ή καποιας για να δεις αν αξιζει, αντιπροτεινω να μαθεις να το καταλαβαινεις απο εμφανιση, χρηση του λογου, γλωσσα του σωματος κλπ. Μαλιστα, αν με σωστο τροπο σταματησεις να ενδιαφερεσαι πολυ για τον αλλον, θα του προκαλεσεις αισθηματα σεβασμου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Προσοχη με αυτα μπορει να παιξεις κανα ξυλο

Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον

Θεωρω πως αυτη η στρατηγικη ειναι κακη καθως πολλες φορες ειναι επικυνδηνη και οδηγει και σε παραπανω σπαταλη χρονου. Δεν εχει νοημα τις περισσοτερες φορες να προσβαλλεις το (συνηθως τεραστιο) εγω καπου ή καποιας για να δεις αν αξιζει, αντιπροτεινω να μαθεις να το καταλαβαινεις απο εμφανιση, χρηση του λογου, γλωσσα του σωματος κλπ. Μαλιστα, αν με σωστο τροπο σταματησεις να ενδιαφερεσαι πολυ για τον αλλον, θα του προκαλεσεις αισθηματα σεβασμου.

Δεν είναι πως προσπαθώ ενεργητικά να μειώσω το εγώ του άλλου, αλλά περισσότερο πως δεν θα κάνω κάποιον ελιγμό για να μην μειώσω το εγώ του αν η κατάσταση οδηγηθεί εκεί. Αυτό που λες για την εμφάνιση, γλώσσα σώματος κτλ ισχύει, αν και δεν είμαι ακόμη αρκετά καλός στο να βγάζω συμπεράσματα αποκλειστικά από αυτό.

Μαλιστα, αν με σωστο τροπο σταματησεις να ενδιαφερεσαι πολυ για τον αλλον, θα του προκαλεσεις αισθηματα σεβασμου.

Τι εννοείς εδώ? Ποιος είναι αυτός ο τρόπος?


Φυσικά για όλα τα παραπάνω αναφέρομαι σε προσωπικές σχέσεις και όχι επαγγελματικές, κοινωνικές. Εκεί τα πράγματα είναι πολύ πιο περίπλοκα και δεν ισχύουν τα παραπάνω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[whitelioness]

αααρκ! μιας και το στεκι δεχτηκε επιθεση απο κακοποια στοιχεια για να ξαναθεσω την ερωτηση μ.
μηπως καποιος απο σας με (χρονιο) αγχος που εχει κουραστει ψυχολογους/ψυχιατρους κλπ εχει δοκιμασει αυτο?
https://www.powerhealth.gr/classics-cool-day/ το ξερω πως εδω μεσα δεν ειμαστε γιατροι αλλα θα μ αρεσε να ακουσω αποψεις.
thanks

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cortomaltese]

Οχι πιστευω οτι ειναι βλακειες ,δεν κανουν τιποτα τα χαπια.Γενικοτερα απο αγχος εγω ειχα μετα την σχολη αρκετο και δεν πηγα σε γιατρους ξεκινησα να διαβαζω αυτα που διαβαζουν οι γιατροι,δηλαδη ακουσα για κατι σεμιναρια για Διαλογισμο της Αλτανη και πηρα τα βιβλια της και μου εφυγε το αγχος απο εκει που μπηκε

https://www.youtube.com/watch?v=0DDS0YmvP9g

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Con_Boo]

Για τα μη συνταγογραφημένα χάπια για το άγχος και το στρες - τύπου συμπληρώματα διατροφής δηλαδή - δεν θα το έλεγα ότι είναι βλακείες.. Σίγουρα για αυτά τα χάπια παίζει μεγάλο ρόλο το placebo effect, πιο πολύ η ψυχολογική τους επίδραση δηλαδή παρά η βιολογική τους. αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι μόνο ψυχολογική η επίδραση μιας και σε πολλές περιπτώσεις άγχους, στρες, κούρασης ακόμα και κατάθλιψης, παίζουν ρόλο και κάποιες βιταμίνες ή η έλλειψη αυτών από τον οργανισμό.. οπότε τουλάχιστον ελαχιστοποιούν τον βιολογικό παράγοντα που μπορεί να προκαλέσει τα παραπάνω.

Εγώ προσωπικά παίρνω που και που βαλεριάνα σε μορφή κάψουλας πριν πάω για ύπνο, ειδικά αν αισθάνομαι άγχος ή υπερένταση μιας και τον τελευταίο καιρό περνάω κ εγώ μια έξαρση συνεχούς άγχους που ευτυχώς όσο πάει και γίνεται πιο αντιμετωπίσιμο (για να μην παρεξηγηθώ, δεν βοήθησε η βαλεριάνα σε αυτό.. ξεκίνησα ψυχοθεραπέια ). Πάντως το χάπι βοηθάει συνήθως στο να κάνω συνεχή και ήρεμο ύπνο τα βράδια, όχι ότι λειτουργεί πάντα! Πιο πολύ με βοηθάνε οι αγκαλίτσες!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mickey_mouse]

Πιο πολύ με βοηθάνε οι αγκαλίτσες!!

Μάθε να είσαι αυτάρκης και σε αυτό και θα γλιτώσεις από κάθε είδους χάπια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Con_Boo]

Μάθε να είσαι αυτάρκης και σε αυτό και θα γλιτώσεις από κάθε είδους χάπια

Οι αγκαλίτσες πάντα βοηθάνε, είσαι δεν είσαι αυτάρκης!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ajusshi]

αααρκ! μιας και το στεκι δεχτηκε επιθεση απο κακοποια στοιχεια για να ξαναθεσω την ερωτηση μ.
μηπως καποιος απο σας με (χρονιο) αγχος που εχει κουραστει ψυχολογους/ψυχιατρους κλπ εχει δοκιμασει αυτο?
https://www.powerhealth.gr/classics-cool-day/ το ξερω πως εδω μεσα δεν ειμαστε γιατροι αλλα θα μ αρεσε να ακουσω αποψεις.
thanks

αυτό το..."ρίχνει τους τόνους αποτελεσματικά"..."και ταυτόχρονα είστε σε πνευματική και εγρήγορση"...
κάτι δεν μου κάνει.

αν και δεν υπέφερα ποτέ από χρόνιο άγχος, παρά από το άγχος της καθημερινότητας
βρήκα λύση στην άσκηση (τρέξιμο)

οι παλμοί μου πια δεν ξεπερνάνε τους 50. αυτό που λέμε χτυποκάρδι, είτε από στεναχώρια,
είτε από έρωτα , έχει εξαφανιστεί.
μάλλον διαστέλλονται οι αρτηρίες και οξυγονώνεται καλύτερα ο εγκέφαλος,
συν κάτι ορμόνες που πετάγονται, μάλλον ενδορφίρνες λεγόνται
κάνουν τη ζωή καλύτερη

επίσης θα σου συνιστούσα και μια πολυβιταμίνη, έτσι για να κλείσεις την πιθανότητα έλλειψης βιταμινών


δεν ξέρω αν βοήθησα, μάλλον όχι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[whitelioness]

ευχαριστω τις απαντησεις
@Con_Boo αυτο με τη ψυχοθεραπεια με εχει κουρασει λιγο (και την τσεπη μου καμποσο). για την ωρα ειμαι σε αναπαυλα και δισταζω να γυρισω πισω σε αυτη τη διαδικασια. την βαλεριανα τη δοκιμασα κι εγω πριν τον υπνο αλλα βρηκα πως το πρωι δεν μπορουσα να σηκωθω με την καμια. θα δω αρρρργκ *frustration*

@Ajussi ειναι αληθεια οτι η γυμναστικη βοηθαει αλλα εδω που ειμαι εχουμε το γυμναστηριο με τους καθρεφτες να βλεπεις τη φατσα σ ή το ορεκτικοτατο καυσαεριο. ειμαι και δυσκολη.
ενω στη θεσσαλονικη...ξεκινας απο το μεγαρο ως το τερμα. ισως λιγο η βρωμα να σε χαλασει αλλα 2 φορες να το κανεις καθε αισθηση σε εγκαταλειπει

anyway, αδικο δεν εχετε τα συμπληρωματα δεν αποτελουν (τουλαχιστον μονιμη) λυση, αλλα οπως ειπα καποτε απλως κουραζεσαι.

Κράτα το​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mάιρα]

@Ajussi ειναι αληθεια οτι η γυμναστικη βοηθαει αλλα εδω που ειμαι εχουμε το γυμναστηριο με τους καθρεφτες να βλεπεις τη φατσα σ ή το ορεκτικοτατο καυσαεριο. ειμαι και δυσκολη.

Βρίσκεις δικαιολογίες πιστεύω, γυμναστήριο οκ το καταλαβαίνω, κανένα πάρκο δεν έχει εκεί κοντά που μένεις; Επίσης μπορείς να κάνεις και στο σπίτι γυμναστική βλέποντας βίντεο στο youtube, έχει ένα σωρό. Για όλα υπάρχει μια λύση φτάνει να είσαι πρόθυμη να τη δοκιμάσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[whitelioness]

Βρίσκεις δικαιολογίες πιστεύω, γυμναστήριο οκ το καταλαβαίνω, κανένα πάρκο δεν έχει εκεί κοντά που μένεις; Επίσης μπορείς να κάνεις και στο σπίτι γυμναστική βλέποντας βίντεο στο youtube, έχει ένα σωρό. Για όλα υπάρχει μια λύση φτάνει να είσαι πρόθυμη να τη δοκιμάσεις.

κοιτα και το να χοροπηδας πανω κατω σε κουραζει δε λεω οχι, το κανω

αλλα και τις δικαιολογιες τις βρισκω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Con_Boo]

ευχαριστω τις απαντησεις
@Con_Boo αυτο με τη ψυχοθεραπεια με εχει κουρασει λιγο (και την τσεπη μου καμποσο). για την ωρα ειμαι σε αναπαυλα και δισταζω να γυρισω πισω σε αυτη τη διαδικασια. την βαλεριανα τη δοκιμασα κι εγω πριν τον υπνο αλλα βρηκα πως το πρωι δεν μπορουσα να σηκωθω με την καμια. θα δω αρρρργκ *frustration*

@Ajussi ειναι αληθεια οτι η γυμναστικη βοηθαει αλλα εδω που ειμαι εχουμε το γυμναστηριο με τους καθρεφτες να βλεπεις τη φατσα σ ή το ορεκτικοτατο καυσαεριο. ειμαι και δυσκολη.
ενω στη θεσσαλονικη...ξεκινας απο το μεγαρο ως το τερμα. ισως λιγο η βρωμα να σε χαλασει αλλα 2 φορες να το κανεις καθε αισθηση σε εγκαταλειπει

anyway, αδικο δεν εχετε τα συμπληρωματα δεν αποτελουν (τουλαχιστον μονιμη) λυση, αλλα οπως ειπα καποτε απλως κουραζεσαι.

Κράτα το​

Με βάση αυτά που λες, αντιλαμβάνομαι ότι γενικά σε έχει κάτι (ή πολλά κάτι) κουράσει και δεν έχεις όρεξη για τίποτα. Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό.. καμιά φορά χρειάζεται! Να κρατήσεις μια απόσταση από όλους και από όλα.. Να πας μια εκδρομή, να ανανεωθείς, .. ή απλά να κάτσεις και να μην κάνεις τίποτα! Σε μένα που και που βοηθάει.. και μετά μου βγαίνει αυθόρμητα πάλι το να ψαχτώ και να ενεργοποιηθώ! Δεν ξέρω αν θα ισχύσει και για σένα.. αλλά ποτέ δεν ξέρεις!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

κοιτα και το να χοροπηδας πανω κατω σε κουραζει δε λεω οχι, το κανω

αλλα και τις δικαιολογιες τις βρισκω

Γενικά η γυμναστικη βοηθαει,αλλά να μην γινεται πολύ αργά,πχ μετά τις 10 το βράδυ γιατί σου προκαλεί υπερένταση και μετά σίγουρα δεν θα μπορείς να κοιμηθείς. Υπάρχουν διάφορα βότανα που βοηθάνε,μπορείς να δοκιμάσεις να αγοράσεις κάποια τέτοια ροφήματα από μαγαζάκια που ειδικεύονται σε αυτά.Εγώ έχω πάρει,σε χαλαρώνει όντως αλλά who knows, μπορεί να οφειλεται και στο γνωστό placebo effect εν μέρει. Αν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που σε αγχώνει τοσο πρέπει να βρεις τι ειναι αλλά λογικά με την ψυχοθεραπεία θα τα έχετε αναλύσει αυτά.Σε βοηθησε καθολου;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fenia00]

Καλησπέρα!Σας τυχαίνει να έχετε άγχος και να ανεβάζετε πυρετό;Αύριο πρόκειται να ταξιδέψω θεσσαλονίκη με αεροπλάνο και δυστυχώς οι γονείς μου δε θα έρθουν μαζί λόγω υποχρεώσεων.Έτσι,πρέπει να ταξιδέψω μόνη μου και έχω καταγχωθεί.Θα καθήσω θεσσαλονίκη μόνο μια μέρα και μετά θα γυρίσω λόγω φροντιστηρίου.Το θέμα είναι το εξής.Σκέφτομαι οτι πρέπει να έρθω σε επαφή με τόσο κόσμο και πραγματικά με πιάνει κρύος ιδρωτάς και τρέμω ολόκληρη.Φοβάμαι μη πάθω καμιά κρίση πανικού στο αεροδρόμιο και λιποθυμήσω.Ανησυχώ μήπως δε φτάσω έγκαιρα στο αεροδρόμιο και χάσω την πτήση.Αποτελεσματικά,το πρωί που σηκώθηκα ένιωθα οτι δε μπορούσα να αναπνεύσω.Τώρα όμως ανέβασα πυρετό και πονάει ο λαιμός μου όμως η δυσφορία μου πέρασε.Τι να κάνω αύριο,φοβάμαι πολύ.
ΥΓ στο αεροδρόμιο θεσσαλονίκης θα με περιμένουν γνωστοί

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερινύς]

Δεν θα γίνει τίποτα, ακολούθα τις ταμπέλες και το πλήθος και θα είσαι μια χαρά. Φρόντισε απλά να ενημερωθείς από πριν για το τι επιτρέπεται ή δεν επιτρέπεται στο αεροπλάνο και στην χειραποσκευή και να έχεις εκτυπωμένο το εισιτήριό σου για να απλοποιήσεις τα πράγματα. Σε επαφή με κόσμο θα έρθεις: α) όταν θα περάσεις τον έλεγχο αποσκευών, β) κατά την επιβίβαση, και γ) αν χρειαστεί να ρωτήσεις κάποιον υπάλληλο για το πού είναι η πύλη σου, αλλά είναι όλοι πολύ ευγενικοί. Αν το σκέφτεσαι τόσο πολύ θα πάθεις όντως κάτι στο τέλος, η αυθυποβολή δεν λειτουργεί μόνο θετικά...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.