Άνδρας "μαμάκιας" και τα πεθερικά

Μάρκος Βασίλης

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
Το να σέβεσαι τους άλλους σημαίνει για εσένα να γίνεσαι δούλος σε αυτούς και να τους υπακούς συνέχεια; Αν ναι τότε είναι μαλθακότητα συγγνώμη αλλά είναι. Έχω την εντύπωση ότι επίτηδες ξαναλές τα ίδια και τα ίδια. Αυτό σου λέμε ότι δεν το θέλουμε, το πρότυπα του σεξιστή και άγριου άντρα αλλά παρομοίως δεν θέλουμε και την τωρινή κατάσταση όπου η γυναίκα σέρνει τον άντρα από την μύτη. Είναι τόσο παράλογο; Πραγματικά για εσένα είναι ή θα μου γλείφουν τα πόδια οι άλλοι ή θα τους τα γλείφω εγώ; Το ενδεχόμενο να είναι όλοι όρθιοι ισάξια ο ένας δίπλα στον άλλον δεν το σκέφτηκες ποτέ; Αν εσένα σου αρέσει κανένα πρόβλημα σαφώς δεν θα κάνουμε κουμάντο στις προτιμήσεις σου αλλά η σημερινή κατάσταση είναι παράλογη. Φύγαμε από το ένα άκρο για να πάμε στο άλλο.

Μόνος σου μιλάς, νομίζω, κανείς εδώ μέσα δεν είπε ότι πρέπει ένας άνθρωπος να είναι «μαλθακός» κ.λπ.. Αλλά, θα επιμείνω, γιατί επί της ουσίας δεν μου απάντησες. Πώς βλέπεις αυτήν την «ανδρική αίγλη» και το αντίστοιχο «αντρικό πρότυπο» στον 21ο αιώνα. Όσες περιγραφές βλέπω εδώ μέσα είναι για Ούννους και Βίκινγκς, όχι για σύγχρονους δυτικούς άνδρες. Ως τώρα, κενολογείτε συγκρίνοντας τους «άντρες» του παρελθόντος με του παρόντος - βασικά, με την εικόνα που έχετε για το κυρίαρχο αντρικό πρότυπο του παρόντος. Πώς τον θέλετε τον άντρα τον «αιγλάτο» στον 21ο αιώνα;
 

giannhs2001

Επιφανές μέλος

Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 17,635 μηνύματα.
Μόνος σου μιλάς, νομίζω, κανείς εδώ μέσα δεν είπε ότι πρέπει ένας άνθρωπος να είναι «μαλθακός» κ.λπ.. Αλλά, θα επιμείνω, γιατί επί της ουσίας δεν μου απάντησες. Πώς βλέπεις αυτήν την «ανδρική αίγλη» και το αντίστοιχο «αντρικό πρότυπο» στον 21ο αιώνα. Όσες περιγραφές βλέπω εδώ μέσα είναι για Ούννους και Βίκινγκς, όχι για σύγχρονους δυτικούς άνδρες. Ως τώρα, κενολογείτε συγκρίνοντας τους «άντρες» του παρελθόντος με του παρόντος - βασικά, με την εικόνα που έχετε για το κυρίαρχο αντρικό πρότυπο του παρόντος. Πώς τον θέλετε τον άντρα τον «αιγλάτο» στον 21ο αιώνα;

Μα σου έχω απαντήσει εμμέσως πεντακόσιες φορές. Αλλά αν μιλάω μόνος μου όπως λες λογικό είναι αφού κάνεις πως δεν βλέπεις τα όσα γράφω. Ο άνδρας του 21ου αιώνα παραείναι μαλθακός, φυγόπονος και φτάνει στα όρια της εθελοδουλίας. Εμείς θέλουμε το πρότυπο ενός άντρα που απλά δεν θα γίνεται υποχείριο του καθενός, θα έχει δικιά του άποψη και θα την υποστηρίζει ( όχι να καταθέτει τα όπλα με το πρώτο όχι και να σκύβει το κεφάλι ). Κάτι που δεν υπάρχει πλέον στην σημερινή κοινωνία γιατί αν δεν κάνεις αυτό που σου πούνε είσαι φαλλοκράτης ( η γνωστή magic card της εποχής όπως το φασίστας κλπ.) Πως έφτασες εσύ στους Βίκινγκς ακόμα προσπαθώ να το καταλάβω. Είναι τα γνωστά άκρα όπου αν δεν συμφωνείς με τις θέσεις κάποιου σε κατατάσσει στο αμέσως αντίθετο άκρο " δεν συμφωνείς με τα κομμούνια είσαι φασίστας " ή " δεν συμφωνείς με το τρίτο-τέταρτο κύμα φεμινισμού είσαι φαλλοκράτης ". Κάποια στιγμή ξεκολλήστε από τα άκρα, επειδή θέλουμε ΌΛΟΙ να έχουν γνώμη για τα πάντα χωρίς κάποιου να είναι υποδεέστερη εξαιτίας του φύλου του δεν σημαίνει ότι προβάλουμε το πρότυπο των Βίκινγκς.

Είναι καλά και σκόπιμα επιλεγμένα τα λόγια σου. Ξέρεις πως να διεγείρεις το συναίσθημα των πάντων υπέρ σου. Διαστρεβλώνοντας τα λόγια του άλλου με αυτά που δεν εννοεί για να φανεί " ο κακός " της υπόθεσης. Και δεν το έκανες μία φορά, αλλά σε κάθε μήνυμα σου.
 

Μάρκος Βασίλης

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
Μα σου έχω απαντήσει εμμέσως πεντακόσιες φορές. Αλλά αν μιλάω μόνος μου όπως λες λογικό είναι αφού κάνεις πως δεν βλέπεις τα όσα γράφω. Ο άνδρας του 21ου αιώνα παραείναι μαλθακός, φυγόπονος και φτάνει στα όρια της εθελοδουλίας. Εμείς θέλουμε το πρότυπο ενός άντρα που απλά δεν θα γίνεται υποχείριο του καθενός, θα έχει δικιά του άποψη και θα την υποστηρίζει ( όχι να καταθέτει τα όπλα με το πρώτο όχι και να σκύβει το κεφάλι ). Κάτι που δεν υπάρχει πλέον στην σημερινή κοινωνία γιατί αν δεν κάνεις αυτό που σου πούνε είσαι φαλλοκράτης ( η γνωστή magic card της εποχής όπως το φασίστας κλπ.) Πως έφτασες εσύ στους Βίκινγκς ακόμα προσπαθώ να το καταλάβω. Είναι τα γνωστά άκρα όπου αν δεν συμφωνείς με τις θέσεις κάποιου σε κατατάσσει στο αμέσως αντίθετο άκρο " δεν συμφωνείς με τα κομμούνια είσαι φασίστας " ή " δεν συμφωνείς με το τρίτο-τέταρτο κύμα φεμινισμού είσαι φαλλοκράτης ". Κάποια στιγμή ξεκολλήστε από τα άκρα, επειδή θέλουμε ΌΛΟΙ να έχουν γνώμη για τα πάντα χωρίς κάποιου να είναι υποδεέστερη εξαιτίας του φύλου του δεν σημαίνει ότι προβάλουμε το πρότυπο των Βίκινγκς.

Είναι καλά και σκόπιμα επιλεγμένα τα λόγια σου. Ξέρεις πως να διεγείρεις το συναίσθημα των πάντων υπέρ σου. Διαστρεβλώνοντας τα λόγια του άλλου με αυτά που δεν εννοεί για να φανεί " ο κακός " της υπόθεσης. Και δεν το έκανες μία φορά, αλλά σε κάθε μήνυμα σου.

Μα, το να μη γίνεται κάποιος υποχείριο κανενός είναι νομίζω κάτι που επιζητούν όλοι οι άνθρωποι, όχι μόνο οι άντρες. Εγώ παραπάνω έβλεπα κάτι για αδέλφια που πηγαίνουν στις μάχες και πετσοκόβουν κόσμο, για χαρέμια και για τέτοια (Βϊκινγκς, Ούννοι, αρχαίοι υμών πρόγονοι κ.λπ.), σε αντιδιαστολή με τις δουλειές γραφείου με ωράριο 9-5 κ.λπ. Επίσης, πού στηρίζεις το ότι σήμερα οι άντρες δεν έχουν δικιά τους άποψη; Εννοώ, έχεις τέτοια παραδείγματα στον περίγυρό σου, νιώθεις κι εσύ έτσι ή απλά το φαντάζεσαι, επειδή πλέον, ας πούμε, έχουν και οι γυναίκες, τουλάχιστον στα χαρτιά, τα ίδια δικαιώματα με τους άντρες;

Τώρα, την πρόταση «αν δεν κάνεις αυτό που σου πούνε είσαι φαλλοκράτης» δεν την κατάλαβα ούτε μπορώ να την επιβεβαιώσω κάπως από την εμπειρία μου - ότι, δηλαδή, αν πω κάτι αντίθετο στον τωρινό μου εργοδότη, θα με πει φαλλοκράτη;

Τώρα, τα άλλα που με κάνουν να φαίνομαι τόσο μάστορας όσο ο Γκέμπελς, δεν ξέρω, ίσως με κάνουν να δώσω κατατακτήριες για καμία νομική - μπορεί να χαραμίζομαι στα μαθηματικά, τελικά.
 

giannhs2001

Επιφανές μέλος

Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 17,635 μηνύματα.
Μα, το να μη γίνεται κάποιος υποχείριο κανενός είναι νομίζω κάτι που επιζητούν όλοι οι άνθρωποι, όχι μόνο οι άντρες. Εγώ παραπάνω έβλεπα κάτι για αδέλφια που πηγαίνουν στις μάχες και πετσοκόβουν κόσμο, για χαρέμια και για τέτοια (Βϊκινγκς, Ούννοι, αρχαίοι υμών πρόγονοι κ.λπ.), σε αντιδιαστολή με τις δουλειές γραφείου με ωράριο 9-5 κ.λπ. Επίσης, πού στηρίζεις το ότι σήμερα οι άντρες δεν έχουν δικιά τους άποψη; Εννοώ, έχεις τέτοια παραδείγματα στον περίγυρό σου, νιώθεις κι εσύ έτσι ή απλά το φαντάζεσαι, επειδή πλέον, ας πούμε, έχουν και οι γυναίκες, τουλάχιστον στα χαρτιά, τα ίδια δικαιώματα με τους άντρες;

Τώρα, την πρόταση «αν δεν κάνεις αυτό που σου πούνε είσαι φαλλοκράτης» δεν την κατάλαβα ούτε μπορώ να την επιβεβαιώσω κάπως από την εμπειρία μου - ότι, δηλαδή, αν πω κάτι αντίθετο στον τωρινό μου εργοδότη, θα με πει φαλλοκράτη;

Τώρα, τα άλλα που με κάνουν να φαίνομαι τόσο μάστορας όσο ο Γκέμπελς, δεν ξέρω, ίσως με κάνουν να δώσω κατατακτήριες για καμία νομική - μπορεί να χαραμίζομαι στα μαθηματικά, τελικά.

Παραδείγματα παντού έχω σε αυτό το θέμα. Σε ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία και του τώρα και του τότε ( γιατί και στα παραδοσιακά χρόνια συνήθως η γυναίκα έκανε ό,τι ήθελε μέσα στο σπίτι ). Αυτά με τις μάχες δεν μπορούμε να τα έχουμε τώρα για ευνόητους λόγους. Ε όχι και τουλάχιστον στα χαρτιά μην αρχίζουμε τώρα τις χαζομάρες, κανονικότητα ισότητα έχουμε πια. Αλλά δεν είναι αυτό προφανώς το πρόβλημα, είναι ότι υπάρχει μία διαρκής υποχωρητικότητα και οι άντρες χάνουν τον ισχυρό χαρακτήρα τους.

Θα έπρεπε να την καταλάβεις. Προφανώς μίλαγα ειδικά και όχι γενικά. Αναφερόμουν στην ενδοοικογενειακή επικοινωνία.

Μπα δεν είναι κάτι το τόσο δύσκολο να το κάνεις. Έχεις έτσι κι αλλιώς εξαρχής την κοινή γνώμη υπέρ σου άρα παίζεις λίγο με τις λέξεις του συνομιλητή σου και τον κάνεις εύκολα να φαίνεται σαν αυτό που ΔΕΝ πρέπει ( και δεν επιδιώκει ) στην κοινωνία.
 

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Μόνος σου μιλάς, νομίζω, κανείς εδώ μέσα δεν είπε ότι πρέπει ένας άνθρωπος να είναι «μαλθακός» κ.λπ.. Αλλά, θα επιμείνω, γιατί επί της ουσίας δεν μου απάντησες. Πώς βλέπεις αυτήν την «ανδρική αίγλη» και το αντίστοιχο «αντρικό πρότυπο» στον 21ο αιώνα. Όσες περιγραφές βλέπω εδώ μέσα είναι για Ούννους και Βίκινγκς, όχι για σύγχρονους δυτικούς άνδρες. Ως τώρα, κενολογείτε συγκρίνοντας τους «άντρες» του παρελθόντος με του παρόντος - βασικά, με την εικόνα που έχετε για το κυρίαρχο αντρικό πρότυπο του παρόντος. Πώς τον θέλετε τον άντρα τον «αιγλάτο» στον 21ο αιώνα;

Ο Βίκινγκ, ο Ουννος, ο Ρωμαίος λεγεωναριος και Ισπανός κονκισταδόρ ήταν πολλές κλάσεις ανώτερα αρσενικά από τον μοντέρνο δυτικό άντρα. Δεν έχω την απαίτηση φυσικά ούτε να συμφωνήσεις ούτε να καταλάβεις γιατί. Δεν γίνεται άλλωστε είσαι εμποτισμενος με άλλες αξίες.
 

paskmak

Διάσημο μέλος

Ο paskmak αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, επαγγέλεται Γιατρός και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 2,503 μηνύματα.
. Πώς τον θέλετε τον άντρα τον «αιγλάτο» στον 21ο αιώνα;

4F17ED0B-EAEB-49E0-BDBD-054AECC2B386.jpeg
4469469C-BB36-4D22-A9C9-BB0C8ADEAF2A.jpeg
 

Μάρκος Βασίλης

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
Παραδείγματα παντού έχω σε αυτό το θέμα. Σε ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία και του τώρα και του τότε ( γιατί και στα παραδοσιακά χρόνια συνήθως η γυναίκα έκανε ό,τι ήθελε μέσα στο σπίτι ). Αυτά με τις μάχες δεν μπορούμε να τα έχουμε τώρα για ευνόητους λόγους. Ε όχι και τουλάχιστον στα χαρτιά μην αρχίζουμε τώρα τις χαζομάρες, κανονικότητα ισότητα έχουμε πια. Αλλά δεν είναι αυτό προφανώς το πρόβλημα, είναι ότι υπάρχει μία διαρκής υποχωρητικότητα και οι άντρες χάνουν τον ισχυρό χαρακτήρα τους.

Θα έπρεπε να την καταλάβεις. Προφανώς μίλαγα ειδικά και όχι γενικά. Αναφερόμουν στην ενδοοικογενειακή επικοινωνία.

Μπα δεν είναι κάτι το τόσο δύσκολο να το κάνεις. Έχεις έτσι κι αλλιώς εξαρχής την κοινή γνώμη υπέρ σου άρα παίζεις λίγο με τις λέξεις του συνομιλητή σου και τον κάνεις εύκολα να φαίνεται σαν αυτό που ΔΕΝ πρέπει ( και δεν επιδιώκει ) στην κοινωνία.

Συνεχίζεις να μην παραθέτεις παραδείγματα - αυτό το «έχω παντού», αλλά δεν αναφέρω κανένα δε μου λέει κάτι. Αν δεν έχεις να πεις κάτι παραπέρα, δεκτό, αλλά τότε μάλλον επιβεβαιώνεται ότι τόσην ώρα κενολογείς για το «πρότυπο του άντρα στον 21ο αιώνα». Ως τώρα έχεις πει μια γενικολογία περί μη άβουλου όντος κ.λπ., αλλά, είπαμε, αυτό δεν είναι αντρικό θέμα, αφορά όλα τα άτομα.

Ο Βίκινγκ, ο Ουννος, ο Ρωμαίος λεγεωναριος και Ισπανός κονκισταδόρ ήταν πολλές κλάσεις ανώτερα αρσενικά από τον μοντέρνο δυτικό άντρα. Δεν έχω την απαίτηση φυσικά ούτε να συμφωνήσεις ούτε να καταλάβεις γιατί. Δεν γίνεται άλλωστε είσαι εμποτισμενος με άλλες αξίες.

Το ότι μπορεί να μη συμφωνήσω - πιθανότατα όχι, αλλά ποτέ δεν ξέρεις - δε νομίζω ότι αποτελεί λόγο για να μην εξηγήσεις τα όσα λες/πιστεύεις. Πετάς την μπάλα στην εξέδρα τώρα. Κάνεις λόγο για ένα «ελλατωματικό» πρότυπο άντρα στην εποχή μας, συγκρίνοντάς το με το ιδανικότερο πρότυπο που ανέφερες, αλλά δε μιλάς για το παρόν και το τι θα ήθελες να είναι το πρότυπο του άντρα στα μέτρα του 21ου αιώνα.
 

Guest 875331

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Το ότι μπορεί να μη συμφωνήσω - πιθανότατα όχι, αλλά ποτέ δεν ξέρεις - δε νομίζω ότι αποτελεί λόγο για να μην εξηγήσεις τα όσα λες/πιστεύεις. Πετάς την μπάλα στην εξέδρα τώρα. Κάνεις λόγο για ένα «ελλατωματικό» πρότυπο άντρα στην εποχή μας, συγκρίνοντάς το με το ιδανικότερο πρότυπο που ανέφερες, αλλά δε μιλάς για το παρόν και το τι θα ήθελες να είναι το πρότυπο του άντρα στα μέτρα του 21ου αιώνα.
δεν υπαρχει αντρισμος τον 21ο αιωνα και οι τελευταιοι που μπορουν να τον ιδιοποιουν ειναι "τρελοι" σαν τον mad mike hoare.
 

Agaphbou

Περιβόητο μέλος

Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
Σκιαγραφώντας τον "μαμάκια" του 21ου αιώνα:

Μέρος 1ο: Η μάνα.

Καταρχάς, για όλους τους μαμάκηδες της γης ευθύνονται οι μανάδες, ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Η μάνα είναι αυτή που δημιουργεί αλληλοεξαρτώμενη σχέση με το παιδί της γιατί δεν του δίνει χώρο να πάρει τις δικές του αποφάσεις, να κάνει τα δικά του λάθη και να υποστεί τις συνέπειες απ' τα δικά του ατυχήματα. Δεν είναι δυνατόν να παίρνει κάθε μέρα τηλέφωνο τον γιόκα της που σπουδάζει σε άλλη πόλη για να τον ρωτήσει αν έφαγε, τι έφαγε, αν διάβασε, αν καθάρισε, πού πήγε, με ποιον είναι. Όπως και να το κάνουμε, δεν είναι δουλειά ενός 20χρονου+ άντρα να δίνει λογαριασμό στη μάνα του όπως έδινε στο δημοτικό, τελεία και παύλα.

Μέρος 2ο: Η καλή ζωή.

Αυτό δεν αφορά μόνο τους άντρες φυσικά, αφορά γενικότερα τους νέους ανθρώπους. Οι περισσότεροι από εμάς μεγαλώσαμε μια εύκολη ζωή· είχαμε πλούσια τροφή, στέγη με θέρμανση, ζεστό νερό, ρεύμα, ίντερνετ, παιχνίδια, χαρτζιλίκι, καλοπέραση χωρίς καμία ανάγκη για δουλειά, κόπο και μοχθο. Το αποτέλεσμα; Δεν έχουμε κίνητρο. Δε μας συγκινεί κάτι. Παλιά οι άντρες (γιατί οι γυναίκες ήταν πιο περιορισμένες) κάπου στα 18 έφευγαν απ' το χωριό τους που με το ζόρι είχαν παπούτσια και ρεύμα και πήγαιναν στην πόλη για να γίνουν κάποιοι, να αποκτήσουν κάτι, να έχουν άνετα γηρατειά. Σήμερα γεννιόμαστε μέσα στο περιβάλλον που ονειρεύονταν οι παππούδες/γονείς μας, οπότε το ένα μας βρωμάει, το άλλο μας ξινίζει και η παραμικρή δυσκολία της ζωής μάς φαίνεται βουνό. Όλα αυτά μας έχουν κάνει σαφώς πιο μαλθακούς και αδιάφορους απέναντι στη ζωή.

Μέρος 3ο: Η κοινωνία

Προτιμάς το παραδοσιακό πρότυπο οικογένειας, με τη γυναίκα στα οικιακά, με τα παιδιά ή/και μια μερική απασχόληση και τον άντρα καριερίστα; = μισογύνης.
Θες η γυναίκα σου να προσέχει την εμφάνισή της και να μην έχει πολλά παραπανίσια κιλά; = μισογύνης.
Δε σου αρέσουν οι αξύριστες μασχάλες; = μισογύνης.
Κάθεσαι με τα πόδια ανοιχτά; = τοξική αρρενωπότητα, μισογύνης.
Αναπνέεις έντονα; = μισογύνης.
No further explanation needed.

Μέρος 4ο: Οι γυναίκες.

Δε γίνεται ένας άντρας απ' τη μία να εκφράζει λεκτικά όλα του τα συναισθήματα, να είναι ευαίσθητος, συνεχώς τρυφερός, ρομαντικός, να μη φοβάται να κλάψει, να μας έχει σαν βασίλισσες, να μας κάνει όλα τα χατίρια, να μην κοιτάει ούτε θηλυκή μύγα στον δρόμο και ταυτόχρονα να είναι άντρας πολλάν βαρύς που διατηρεί την ψυχραιμία του στα δύσκολα, βρίσκει λύσεις και μπορεί να επιβληθεί στη μάνα του, τον πατέρα του, τον γείτονα ή τον προϊστάμενό του όταν χρειάζεται. Δε γίνεται, δε συμβαδίζουν αυτές οι δύο όψεις, κάθε μία έχει τα καλά και τα κακά της. Πλέον η μέση γυναίκα με οκ εμφάνιση, μέτριο μυαλό, βασικό μισθό και neutral έως κακό χαρακτήρα έχει τρελές απαιτήσεις από τον άντρα που θα παντρευτεί και θεωρεί τον εαυτό της κελεπούρι. Γιατί; Γιατί μια γυναίκα που μεγαλώνει ένα παιδί και έχει οικονομική βοήθεια απ'τους δικούς της είναι "μια χαρά κοπέλα". Μια γυναίκα που δουλεύει 8ωρο, καθαρίζει σπίτι, μεγαλώνει παιδιά και διατηρεί το σώμα της σε οκ επίπεδο θεωρείται ήρωας. Ένας άντρας που δουλεύει 8ωρο και καθαρίζει το σπίτι του είναι ένα σκαλοπάτι πάνω απ τον μέσο φοιτητή. Ένας άντρας που έχει οικονομική βοήθεια απ' τους δικούς του χωρίς να είναι φοιτητής, είναι περίγελος. Είναι η ίδια η ζωή έτσι χτισμένη πλέον που δημιουργεί πολύ μεγαλύτερη ανασφάλεια στους άντρες απ' ό,τι στις γυναίκες.


Τι συνθέτουν όλα τα παραπάνω:

Έναν μπερδεμένο, ευνουχισμένο άντρα που ούτε αγαπά ιδιαίτερα αλλά ούτε μπορεί να κάνει χωρίς τις γυναίκες, δηλαδή χωρίς τη μαμά του και την κοπέλα που θα του τη θυμίζει. Είναι ιδιότροπος, κακομαθημένος κι αδύναμος, οπότε όλα αυτά τα καλύπτει μ' ένα πέπλο, ευαισθησίας, αγάπης και στοργής. Δίνει αναφορά από μόνος του για το τι κάνει, και συνήθως δεν κάνει πολλά πράγματα, πέρα από αυτά που πρέπει. Οι γυναίκες ξεκινάνε χαρούμενες τη ζωή τους μαζί του γιατί επιτέλους βρήκαν κάποιον "που δεν είναι σαν τα άλλα τα γουρούνια και με καταλαβαίνει, είναι καλό και ήσυχο παιδί", μέχρι που ανακαλύπτουν τα κενά του και παίρνουν αυτές το "τιμόνι" της σχέσης. Γερνάνε, μένουν ανικανοποίητες και στα παιδιά τους αναφέρουν τον άντρα τους ως "ο αχαΐρευτος ο πατέρας σου".
 

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Συνεχίζεις να μην παραθέτεις παραδείγματα - αυτό το «έχω παντού», αλλά δεν αναφέρω κανένα δε μου λέει κάτι. Αν δεν έχεις να πεις κάτι παραπέρα, δεκτό, αλλά τότε μάλλον επιβεβαιώνεται ότι τόσην ώρα κενολογείς για το «πρότυπο του άντρα στον 21ο αιώνα». Ως τώρα έχεις πει μια γενικολογία περί μη άβουλου όντος κ.λπ., αλλά, είπαμε, αυτό δεν είναι αντρικό θέμα, αφορά όλα τα άτομα.



Το ότι μπορεί να μη συμφωνήσω - πιθανότατα όχι, αλλά ποτέ δεν ξέρεις - δε νομίζω ότι αποτελεί λόγο για να μην εξηγήσεις τα όσα λες/πιστεύεις. Πετάς την μπάλα στην εξέδρα τώρα. Κάνεις λόγο για ένα «ελλατωματικό» πρότυπο άντρα στην εποχή μας, συγκρίνοντάς το με το ιδανικότερο πρότυπο που ανέφερες, αλλά δε μιλάς για το παρόν και το τι θα ήθελες να είναι το πρότυπο του άντρα στα μέτρα του 21ου αιώνα.

Ο πρωτεύων ρόλος κάθε άντρα στον δυτικό πολιτισμό είναι αυτός του πολεμιστή. Ο δυτικός άνθρωπος επέλεξε σαν τρόπο ζωής την ελευθερία κυρίως λόγο των γεωγραφικών ιδαιτεροτητων στις οποίες έζησε (διάσπαρτη παραγωγή - απουσία ενός κεντρικού σημείου παραγωγης όπως ο Νείλος η ο Ευφράτης που να κάνει εύκολη τη δημιουργία κεντρικής εξουσίας). Όταν επιλέγεις λοιπόν ως τρόπο ζωής την ελευθερία ο μόνος τρόπος οργάνωσης που μπορείς να επιλέξεις είναι η αμοιβαιοτητα (reciprocity). Η αμοιβαιοτητα είναι η εξασφάλιση του ενός προς τον άλλο απέναντι σε εξωτερικές απειλές υπό το κόστος της προσωπικής ζημίας, με την υπόσχεση ότι και ο άλλος θα κάνει το ίδιο για εσένα. Μέσα από αυτό το θεσμό γεννάται η έννοια του πολίτη-στρατιώτη η οποία αποτελεί τον πυλώνα κάθε ελεύθερης κοινωνίας (βλέπε Ελληνικές πόλεις κράτη). Ο θεσμός αυτός είναι υψίστης σημασίας, καθώς επιβάλλει ένα χρέος σε κάθε άντρα και ενα καθήκον το οποίο αυτός πρέπει να εκπληρώσει απέναντι στην κοινωνία. Η διαδικασία εκπλήρωσης αυτου του καθήκοντος είναι που τον διδάσκει έννοιες όπως η υπευθυνότητα, η γενναιότητα, η διαχείριση του κυνδίνου, η ενασχόληση με τα κοινά, η πειθαρχία, η επιμονή και η αξιοκρατία. Κοινώς αυτός είναι ο δρόμος μέσα από τον οποίο ένα αγόρι γινεται άντρας και καταλαμβάνει την θέση του ως υγείες μέλος του συνόλου και δίνει νόημα στην ζωή του στα πλαίσια της κοινωνίας.

Με την εκπλήρωση του καθήκοντος αυτού απέναντι στην κοινωνία και την πολιτεία ο άντρας μπορεί να αισθάνεται περήφανος, είναι άξιος σεβασμού και μπορεί δικαίως πλέον να πει πως του ανήκει ένα κομμάτι του δυτικού πολιτισμου.

Η αποσύνθεση του θεσμού του πολίτη στρατιώτη είναι και το κομβικό σημείο όπου μια κοινωνία αρχίζει να εκφυλίζεται καθώς πλέον έχει πεθάνει η βασική της αξία, η ελευθερία και η αμοιβαιότητα. Ο σημερινός άντρας δεν έχει αξίες, καθήκον και σκοπό και αρα δεν έχει τα μέσα για να είναι άντρας οπότε παραμένει επ αόριστον αγόρι.

Ο άντρας σημερα δεν έχει ηγετικό ρόλο στην κοινωνία και συνεπώς δεν απολαμβάνει κανένα σεβασμό. Ο ρόλος που οι γυναίκες σεβόντουσαν τους άντρες στο παρελθόν δεν ήταν το γεγονός πως είχανε αρχίδια η φέρνανε λεφτά στο σπίτι, αλλά το ότι ήταν πολεμιστές και επωμίζονταν το φυσικό κόστος της προστασίας τους από εξωτερικές απειλές, επιτρέποντας έτσι στα παιδιά τους να μεγαλώσουν σε ασφαλές περιβάλλον.

Στις σημερινές δυτικές κοινωνίες αυτός ο θεσμός δεν υπάρχει πλέον. Ζούμε σε μια φούσκα ευημερίας και ειρήνης (κυρίως επειδή το κόστος της προστασίας μας το έχει αναλάβει η Αμερική) και ως εκ τούτου έχουμε εκφυλιστει εντελώς ως άντρες και ως γυναίκες φυσικά σαν γνήσιο επακόλουθο. Το να μιλάς πλέον γι αυτά τα πράγματα, τους πυλώνες του δυτικού πολιτισμου, σε κάνει στρατοκαυλο φασίστα και παρακμιακό ακροδεξιο τύπο. Πλέον οι αξίες μας είναι ακυνδινοτητα, η ισότητα και η αδελφοσύνη καθαρά γυναικείες αξίες, η αξία και η χρήση των οποίων έχουν νόημα μόνο στο εσωτερικό της οικογένειας. Η νέα μόδα πλέον είναι πως άντρας είσαι επειδή γεννήθηκες και όχι επειδή απέδειξες πως είσαι, κάνοντας το καθήκον σου υπό το κόστος της προσωπικής ζημίας (όπως συνέβαινε σε κάθε άλλη εποχή) και άρα η έννοια του αντρα έχει γινει συνώνυμη με την έννοια του αρσενικού. Έχουμε επιτρέψει ως αποτέλεσμα της αδυναμίας, της αβουλίας και του εκφυλισμου μας να διεισδύσει στην κοινωνία μας πάσης φύσεως καταστρεπτικη ιδεολογία, και δικαιολογουμε τα κρίματα μας λέγοντας πως είμαστε μοντέρνοι, ανεκτικοί και πολιτισμένοι, ενώ το μόνο που είμαστε είναι πνευματικά ευνουχισμένοι, φοβισμενοι και αβουλοι. Ο κάθε μαλακας πλέον, που όλη του ή ύπαρξη δεν αντιστοιχεί ούτε σε μια τρίχα από τα αρχιδια παλαιότερων αντρών, θεωρείται de facto ισότιμο μέλος της κοινωνίας κι ας μην έχει καταφέρει η αποδείξει τίποτα και δικαιούται να έχει άποψη και να ψηφίζει για να εξασφαλίζεται η πολυφωνία της δημοκρατιας των τελευταίων.

Και θες τώρα να μου πεις ότι αυτός ο σημερινός άντρας είναι το ίδιο και καλύτερος από τον Βίκινγκ που έπαιρνε με το σπαθί του αυτό που ήθελε από τη ζωή, ζώντας ελεύθερος, με τον Αθήναιο που έλεγε όχι στον ανατολο σατραπη στα πεδία του Μαραθώνα κάνοντας το καθήκον του, η με τον Ρωμαίο λεγεώναριο που έλεγε αναπολογητικα στην ανθρωπότητα ότι ο πολιτισμός του ήταν ανωτερος των βαρβάρων και είχε τα μέσα και την πυγμή να υποστηρίξει τα λόγια του.
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

akikos

Επιφανές μέλος

Ο Ανδρέας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 11,842 μηνύματα.
Iσότητα των 2 φίλων...

Συνήθως μαμάκιας είναι η γυναίκα αλλά αυτό είναι κοινωνικά αποδεκτό.
 

Μάρκος Βασίλης

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
Ο πρωτεύων ρόλος κάθε άντρα στον δυτικό πολιτισμό είναι αυτός του πολεμιστή. Ο δυτικός άνθρωπος επέλεξε σαν τρόπο ζωής την ελευθερία κυρίως λόγο των γεωγραφικών ιδαιτεροτητων στις οποίες έζησε (διάσπαρτη παραγωγή - απουσία ενός κεντρικού σημείου παραγωγης όπως ο Νείλος η ο Ευφράτης που να κάνει εύκολη τη δημιουργία κεντρικής εξουσίας). Όταν επιλέγεις λοιπόν ως τρόπο ζωής την ελευθερία ο μόνος τρόπος οργάνωσης που μπορείς να επιλέξεις είναι η αμοιβαιοτητα (reciprocity). Η αμοιβαιοτητα είναι η εξασφάλιση του ενός προς τον άλλο απέναντι σε εξωτερικές απειλές υπό το κόστος της προσωπικής ζημίας, με την υπόσχεση ότι και ο άλλος θα κάνει το ίδιο για εσένα. Μέσα από αυτό το θεσμό γεννάται η έννοια του πολίτη-στρατιώτη η οποία αποτελεί τον πυλώνα κάθε ελεύθερης κοινωνίας (βλέπε Ελληνικές πόλεις κράτη). Ο θεσμός αυτός είναι υψίστης σημασίας, καθώς επιβάλλει ένα χρέος σε κάθε άντρα και ενα καθήκον το οποίο αυτός πρέπει να εκπληρώσει απέναντι στην κοινωνία. Η διαδικασία εκπλήρωσης αυτου του καθήκοντος είναι που τον διδάσκει έννοιες όπως η υπευθυνότητα, η γενναιότητα, η διαχείριση του κυνδίνου, η ενασχόληση με τα κοινά, η πειθαρχία, η επιμονή και η αξιοκρατία. Κοινώς αυτός είναι ο δρόμος μέσα από τον οποίο ένα αγόρι γινεται άντρας και καταλαμβάνει την θέση του ως υγείες μέλος του συνόλου και δίνει νόημα στην ζωή του στα πλαίσια της κοινωνίας.

Με την εκπλήρωση του καθήκοντος αυτού απέναντι στην κοινωνία και την πολιτεία ο άντρας μπορεί να αισθάνεται περήφανος, είναι άξιος σεβασμού και μπορεί δικαίως πλέον να πει πως του ανήκει ένα κομμάτι του δυτικού πολιτισμου.

Η αποσύνθεση του θεσμού του πολίτη στρατιώτη είναι και το κομβικό σημείο όπου μια κοινωνία αρχίζει να εκφυλίζεται καθώς πλέον έχει πεθάνει η βασική της αξία, η ελευθερία και η αμοιβαιότητα. Ο σημερινός άντρας δεν έχει αξίες, καθήκον και σκοπό και αρα δεν έχει τα μέσα για να είναι άντρας οπότε παραμένει επ αόριστον αγόρι.

Ο άντρας σημερα δεν έχει ηγετικό ρόλο στην κοινωνία και συνεπώς δεν απολαμβάνει κανένα σεβασμό. Ο ρόλος που οι γυναίκες σεβόντουσαν τους άντρες στο παρελθόν δεν ήταν το γεγονός πως είχανε αρχίδια η φέρνανε λεφτά στο σπίτι, αλλά το ότι ήταν πολεμιστές και επωμίζονταν το φυσικό κόστος της προστασίας τους από εξωτερικές απειλές, επιτρέποντας έτσι στα παιδιά τους να μεγαλώσουν σε ασφαλές περιβάλλον.

Στις σημερινές δυτικές κοινωνίες αυτός ο θεσμός δεν υπάρχει πλέον. Ζούμε σε μια φούσκα ευημερίας και ειρήνης (κυρίως επειδή το κόστος της προστασίας μας το έχει αναλάβει η Αμερική) και ως εκ τούτου έχουμε εκφυλιστει εντελώς ως άντρες και ως γυναίκες φυσικά σαν γνήσιο επακόλουθο. Το να μιλάς πλέον γι αυτά τα πράγματα, τους πυλώνες του δυτικού πολιτισμου, σε κάνει στρατοκαυλο φασίστα και παρακμιακό ακροδεξιο τύπο. Πλέον οι αξίες μας είναι ακυνδινοτητα, η ισότητα και η αδελφοσύνη καθαρά γυναικείες αξίες, η αξία και η χρήση των οποίων έχουν νόημα μόνο στο εσωτερικό της οικογένειας. Η νέα μόδα πλέον είναι πως άντρας είσαι επειδή γεννήθηκες και όχι επειδή απέδειξες πως είσαι, κάνοντας το καθήκον σου υπό το κόστος της προσωπικής ζημίας (όπως συνέβαινε σε κάθε άλλη εποχή) και άρα η έννοια του αντρα έχει γινει συνώνυμη με την έννοια του αρσενικού. Έχουμε επιτρέψει ως αποτέλεσμα της αδυναμίας, της αβουλίας και του εκφυλισμου μας να διεισδύσει στην κοινωνία μας πάσης φύσεως καταστρεπτικη ιδεολογία, και δικαιολογουμε τα κρίματα μας λέγοντας πως είμαστε μοντέρνοι, ανεκτικοί και πολιτισμένοι, ενώ το μόνο που είμαστε είναι πνευματικά ευνουχισμένοι, φοβισμενοι και αβουλοι. Ο κάθε μαλακας πλέον, που όλη του ή ύπαρξη δεν αντιστοιχεί ούτε σε μια τρίχα από τα αρχιδια παλαιότερων αντρών, θεωρείται de facto ισότιμο μέλος της κοινωνίας κι ας μην έχει καταφέρει η αποδείξει τίποτα και δικαιούται να έχει άποψη και να ψηφίζει για να εξασφαλίζεται η πολυφωνία της δημοκρατιας των τελευταίων.

Και θες τώρα να μου πεις ότι αυτός ο σημερινός άντρας είναι το ίδιο και καλύτερος από τον Βίκινγκ που έπαιρνε με το σπαθί του αυτό που ήθελε από τη ζωή, ζώντας ελεύθερος, με τον Αθήναιο που έλεγε όχι στον ανατολο σατραπη στα πεδία του Μαραθώνα κάνοντας το καθήκον του, η με τον Ρωμαίο λεγεώναριο που έλεγε αναπολογητικα στην ανθρωπότητα ότι ο πολιτισμός του ήταν ανωτερος των βαρβάρων και είχε τα μέσα και την πυγμή να υποστηρίξει τα λόγια του.

Ωραία, παρέθεσες αναλυτικότερα το σκεπτικό σου, το νόημα παραμένει το ίδιο όμως: εξηγείς περαιτέρω γιατί θεωρείς ότι ένας άντρας του παρελθόντος είναι «καλύτερος» από έναν σύγχρονο άντρα. Δεν απαντάς όμως στην απλή, νομίζω, ερώτηση που θέτω εδώ και τόσην ώρα: Στον 21ο αιώνα, πώς θα έπρεπε κατ' εσέ να είναι είναι το πρότυπο του άνδρα. Δε ζητάω να μου εξηγήσεις γιατί θεωρείς τον Βίκινγκ του παρελθόντος «καλύτερο» από τον σύγχρονο 9-5 άντρα, αλλά πώς τώρα, στο παρόν, στη ζωή που ζούμε και όχι κάποτε, θα έπρεπε να είναι οι άντρες.
 

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ωραία, παρέθεσες αναλυτικότερα το σκεπτικό σου, το νόημα παραμένει το ίδιο όμως: εξηγείς περαιτέρω γιατί θεωρείς ότι ένας άντρας του παρελθόντος είναι «καλύτερος» από έναν σύγχρονο άντρα. Δεν απαντάς όμως στην απλή, νομίζω, ερώτηση που θέτω εδώ και τόσην ώρα: Στον 21ο αιώνα, πώς θα έπρεπε κατ' εσέ να είναι είναι το πρότυπο του άνδρα. Δε ζητάω να μου εξηγήσεις γιατί θεωρείς τον Βίκινγκ του παρελθόντος «καλύτερο» από τον σύγχρονο 9-5 άντρα, αλλά πώς τώρα, στο παρόν, στη ζωή που ζούμε και όχι κάποτε, θα έπρεπε να είναι οι άντρες.

Στο εξήγησα αδερφέ. Πρέπει να είναι στρατιωτικοποιημένος, όπως στρατιωτικοποιημένη πρέπει να είναι η κοινωνία. Αυτό σημαίνει σοβαρή, μακρόχρονη θητεία (16 - 25) ας πούμε και εκπαίδευση σε πάσης φύσεως κακουχίες που θα καλλιεργεί εθνική συνείδηση και θα αποτελεί μέσο κτήσης των πολιτικών δικαιωμάτων, στην διάρκεια την οποίας θα μπορείς να μορφωθείς ή να αποκτήσεις επαγγελματική κατάρτιση.
 

giannhs2001

Επιφανές μέλος

Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 17,635 μηνύματα.
Στο εξήγησα αδερφέ. Πρέπει να είναι στρατιωτικοποιημένος, όπως στρατιωτικοποιημένη πρέπει να είναι η κοινωνία. Αυτό σημαίνει σοβαρή, μακρόχρονη θητεία (16 - 25) ας πούμε και εκπαίδευση σε πάσης φύσεως κακουχίες που θα καλλιεργεί εθνική συνείδηση και θα αποτελεί μέσο κτήσης των πολιτικών δικαιωμάτων, στην διάρκεια την οποίας θα μπορείς να μορφωθείς ή να αποκτήσεις επαγγελματική κατάρτιση.


Έλα φίλε Τόλη τρολαρεις τώρα δεν μπορώ να το πιστέψω ότι εσύ τα λες αυτά. Εγώ που υποστήριζα ανέκαθεν μια απόλυτα στρατιωτικά δομημένη και οργανωμένη κοινωνία δεν υποστηρίζω μια ακρότητα όπως την 9χρονη θητεία .. Η στρατιωτική θητεία κατά την γνώμη μου πράγματι πρέπει να αυξηθεί για όσο υπάρχει κίνδυνος με την Τουρκία στα 2 χρονια για τους άνδρες και να γίνει υποχρεωτικη στις γυναίκες για τουλάχιστον 1 χρόνο ( και έναν ακόμη μόνο εθελοντικά ) και για όλους από τα 18, τελείωσες σχολείο;; Έφυγες στρατό, μετά σπουδάζουν και την κάνουν έτσι γλιτώνουν τις υποχρεώσεις που έχουν προς την Πατρίδα τους οι φυγοπονοι. Ενδιαφέροντα αυτά που λες παρακάτω για τις περαιτέρω δράσεις της θητείας.

* μια οργάνωση νεολαίας που θα έχει γενικα και άλλες δραστηριότητες όπως πυρόσβεση, πρώτες βοήθειες, γυμναστικές επιδείξεις δεν είναι άσχημη ιδέα. Εκτός αν εννοείς ότι όλα αυτά πρέπει να περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα της στρατιωτικής θητείας.
 
Τελευταία επεξεργασία:

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
Όλοι και όλες γνωρίζουμε την Ελληνίδα μάνα και τη σχέση που αναπτύσσει με τον γιο ή την κορη της! Το θέμα γίνεται κουραστικό όμως ,όταν ο γιος και η κορη δεν είναι πλέον 5 αλλά 25, 35, και εξακολουθουν να διατηρουν τον ομφάλιο λώρο -η ζωή τους και η καθημερινότητα τους είναι σε άμεση σύνδεση και ανταπόκριση με τη μάνα τους.Μιλάνε μεταξύ τους πολύ και η μάνα ανακατεύεται έντονα σε σημείο να μη νιώθεις οτι αποφασίζει ο γιος ή η κόρη αλλά η ίδια η μαμά τους.Είναι ανυπόφορο και τα άτομα με μαμακίαση ειναι δύσκολο να αλλάξουν, να ξεκολλήσουν εντελώς.Το καλύτερο είναι να φεύγει κανείς όταν βλέπει οτι δεν υπάρχει και προοπτική αλλαγής ή βελτίωσης.
Μήπως έχετε πέσει κι εσεις σε τέτοια περίπτωση; Τι έχετε να πειτε για όλα αυτά;
 

Guest 890013

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Έχουμε γίνει διλλήματα.




Να πώ και κατι ον τοπικ: πιστεύω σε αυτό φταίνε και οι δύο.
Η αδερφή μου( παντρεμενη με δυο παιδια) είναι τεραστιος μαμάκιας και της λεει ΤΑ ΠΑΝΤΑ . Σε αηδιαστικο βαθμο τα παντα.
Μετα οταν εμπλεκεται κανει παραπονα.
Φυσικα ο αντρας της εχει τρελαθει μιας και η μανα μου ειναι κλασικη ελληνιδα μανα που χωνεται παντου. Sadly
Εμενα ολα αυτα με αηδιαζουν αυτη ειναι αποψη μου γενικα παντα υπηρξα προσωπικα το ακριβως αντιθετο του μαμακια και τα θεωρω παιδιάστικα και γελοια.
Οχι κουκλα μου δεν θα σου λυσει η μαμα τον διαλυμενο γαμο η σχεση, απλα παρε την αποφαση.
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
Έχουμε γίνει διλλήματα.




Να πώ και κατι ον τοπικ: πιστεύω σε αυτό φταίνε και οι δύο.
Η αδερφή μου( παντρεμενη με δυο παιδια) είναι τεραστιος μαμάκιας και της λεει ΤΑ ΠΑΝΤΑ . Σε αηδιαστικο βαθμο τα παντα.
Μετα οταν εμπλεκεται κανει παραπονα.
Φυσικα ο αντρας της εχει τρελαθει μιας και η μανα μου ειναι κλασικη ελληνιδα μανα που χωνεται παντου. Sadly
Εμενα ολα αυτα με αηδιαζουν αυτη ειναι αποψη μου γενικα παντα υπηρξα προσωπικα το ακριβως αντιθετο του μαμακια και τα θεωρω παιδιάστικα και γελοια.
Οχι κουκλα μου δεν θα σου λυσει η μαμα τον διαλυμενο γαμο η σχεση, απλα παρε την αποφαση.
πολυ σωστα,μα δε φταιει κανεις ας πουμε για τα προβληματα που προκυπτουν σε μια σχεση ή σε ενα γαμο,αν αυτα ειναι αναμεσα στο ζευγαρι και οχι προβληματα τριτων ή που προκαλουνται απο τριτους.Το ζευγαρι και μονο το ζευγαρι να σηκωσει τα μανικια και να πει,τι εχουμε εδω?τι κανουμε?που παμε?
Πιστευω το να τα λεει καποιος/α στη μαμα του ολα μα ολα,εκει δειχνει μια καποια αδυναμια αν θελεις να αντιμετωπισει μονος/η την κατασταση και θελει μια πατεριτσα.Γνωμη μου ειναι τερμα διαφορετικο να της πεις της μανα σου,ο καθενας μας ξερεις?εχω ενα θεμα τι θα εκανες εσυ?λεμε τωρα.Και να σου πει τη γνωμη της,και θα ηταν σαν να συζητητουσατε για ενα θεμα,οχι για σενα την ιδια για παραδειγμα.
Να παρεις μια α γνωμη ναι.Να μην επιτρεψεις στη μανα να γινει ανακατωστρα εκει τα εχεις τιναξει ολα στον αερα αυτη ειναι η αποψη μου.
Και παλι εγω προσωπικα δεν τα ελεγα ολα στους γονεις,δεν συνεχισα και να τα λεω,καποια πραγματα πηρα το ρισκο αν θελετε να τα τραβηξω τερμα μονη.Δυσκολο ετσι?Γιατι καποιες φορες δεν ηταν ολα θεματα σχεσεων,αλλα νιωθω περηφανη που το παλεψα μονη και τα καταφερα.
Επισης καλο ειναι οι γονεις να μην ξερουν τα παντα ολα,πχ ας πουμε κατι με το οποιο θα αντιδρουσαν υπερβολικα ισως,ο καθενας μας ξερει τις αντιδρασεις των γονιων του,ε πιστευω υπαρχουν καποια πραγματα που να μη μαθευτουν δεν εγινε και κατι.
Δεν μιλω για περιπτωσεις κακοποιησης μεσα στο ζευγαρι,εκει μιλας εννοειται και ζητας βοηθεια.
Απλα οι γονεις εχουν την κοσμοθεωρια τους και αν θελετε τις δικες τους αντιδρασεις δεν θα με καταλαβουν εμενα αν το αμορε δεν γουσταρει να παταει εκκλησια,σας λεω ενα παραδειγμα,θα μου πουν αμεσως τι?με αθεο εμπλεξες?καμια σχεση εντωμεταξυ,οποτε επειδη δε θα καταλαβουν και επειδη θα το εκλαβουν ως μειον συμφωνα με τα δικα τους πιστευω,ε θα με πρηζουν συνεχεια καλα να παθεις,αυτον διαλεξες κλπ κλπ
και ολο αυτο θα ναι καθημερινο.
Εγω πιστευω ειναι οσο επιτρεπουμε εμεις οι ιδιοι στους γονεις μας να ανακατευτουν ειναι.Οσο τους επιτρεπουμε να εισελθουν στα χωραφια μας και να κανουν τα κουμαντα τους.Εκει μετα οχι μονο δε λενε να φυγουν αλλα αποκτουν εξουσιες απο μονοι τους και θελουν να διαχειριστουν κιολας.
Να υπαρχουν ορια αυτη ειναι η γνωμη μου.Οπως εγω ως παιδι δεν ανακατευτηκα στα δικα τους ορια ως γονιων και γενικα στις επιλογες τους,ετσι και εκεινοι να σεβαστουν τα θελω μου και τη ζωη μου.Αυτο ειναι το κυριως πιστευω.Να βαζει καποιος γραμμες,να μην υπαρχουν παρεξηγησεις και εμπλοκες και φυσικα συγκρουσεις.
Γιατι και η σχεση εδω που τα λεμε,δε θα νιωσει ασχημα?δε θα πει εδω αυτη εχει κολλησει με τη μανα της αντε γεια και θα φυγει?θα το πει επομενο ειναι.
Και μετα ποιος θα φταιει?
Οι μαμακηδες αντρες γυναικες ειναι ατομα που δεν καταφεραν να ξεκολλησουν ποτε απο τους γονεις τους,που δεν ειχαν πρωτοβουλια για το παραμικρο αλλα τις αποφασεις ολες τις επαιρναν οι γονεις και εκει ακριβως που χτιζει κανεις χαρακτηρα και παιρνει αποφασεις,εκεινοι περιμεναν τους γονεις να τους ξελασπωσουν ακομα και να παρουν την πιο απλη αποφαση,εδωσαν τα ηνια της ζωης τους στους γονεις και αυτο ειναι ασχημο.
Δεν ζουνε συμφωνα με τα θελω τους αλλα σε καθε βημα τους περιμενουν την επιβεβαιωση της μαμας και τη συμβουλη της.
Εχω γνωρισει ανδρες σε σχεση τετοιους και σε φιλιες.Ειναι οσοι ελεγαν συνεχεια εμενα η μαμα μου αυτο κι εκεινο και το αλλο,μιλουσαν με τη μαμα τους καθημερινα μεχρι και αναφορα της εδιναν τι εκανα εγω μαζι τους ως σχεση,εκει εφυγα εκει φευγεις οταν βλεπεις οτι παρολο που ζητας απο τον αλλον να βαλει καποια ορια και δεν το κανει,ε τοτε δεν υπαρχει και λογος να μενει κανεις.Εχω γνωρισει και γυναικες φιλες που ηταν κολλητες με τη μαμα τους σε βαθμο αηδιας,η μαμα φορουσε τα δικα τους ρουχα και οταν τις εβλεπες εξω δεν ηξερες ποια ειναι η μανα και ποια η κορη(αλλη παθολογικη κατασταση αυτη εντωμεταξυ),ηταν αυτες που ουτε μυστικο δεν εκρυβαν απο τη μαμα τους τα ελεγαν ολα χαρτι και καλαμαρι ,επισης και στους δυο και πιο πολυ στα κοριτσια η μανα ηταν εκεινη που αποφασιζε που θα μεινουν,τι επιπλα θα βαλουν,τι αντρα θα διαλεξουν,το διαλεγε πρωτη αυτη,και τις νυφες αντιστοιχα στους γιους,και μαλιστα τους τα πληρωνε ολα στις περιπτωσεις που γνωρισα,ολα τα πληρωσε η μανα,για να εχει το πανω χερι μετα και να την υπακουουν τυφλα,τους το κοπαναγε κιολας εγω τοσα σας εδωσα εγω εκεινο το αλλο,η μανα αποφασιζε και για τις δουλειες τους τα παντα ολα,σκετος δερβεναγας που λεμε.
Δεν αντεχεται αυτο το πραγμα ειλικρινα,εγω αν έμενα περισσοτερο σε μια τετοια σχεση ε θα πιεζομουν ε δεν υποφερεται μια τετοια κατασταση σε βγαζει τερμα εκτος.
Αυτα:P
 

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 27,881 μηνύματα.
Τι έγινε ρε παιδιά; Ποιός μας βγήκε μαμάκιας;


Λοιπόν αν και λαλίστατος συνήθως, εδω θα χρησιμοποιήσω μια ατάκα που χρησιμοποιούν συνήθως για άλλο σκοπο, συγκεκριμένα για single-moms, κάποιοι (όχι εγω).


Ε εδω θα το χρησιμοποιήσω για όσες έρχονται αυτοκόλλητες με τη μαμά τους.


I don't date families.-


Αντε σας κλείνω τωρα, γιατί έχω να πάρω και τη μάνα μου το καθιερωμένο τηλέφωνο να τα πούμε, φελάκια πολλά και να περνάτε όμορφα.:jester:
 

Cody

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Cody αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 27 ετών. Έχει γράψει 958 μηνύματα.
Έχω πέσει σε "πεθερά" που το έπαιζε πάντα στεναχωρημένη και θύμα όταν δεν της έκανα τα χατίρια. Έτσι χειραγωγούσε την κόρη της, σε εμένα δεν περνάνε αυτά και την έκανα. Άι σιχτίρ.
 

Devil

Επιφανές μέλος

Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 20,600 μηνύματα.
Εγώ ψάχνω για καλά παιδιά και μου βγαίνουν καφροι. Τα σιγανα ποταμακια πλέον τα αποφευγω όπως ο διάολος το λιβάνι. Πολλές φορές τα φαινόμενα απατουν. Νομίζεις ότι ένα φαινομενικά καλό παιδί θα είναι πιστός και τρυφερός και σου βγαίνει άπιστος και θέλει να σου φάει λεφτά. Δεν σου κινει υποψίες και ριχνεις το τείχος σου γιατί νομίζεις ότι δεν είναι μαλακας. Ενώ με έναν μαλακά είσαι πάντα σε επιφυλακή.

Νομίζεις ότι ψάχνεις καλά παιδια. Στη πραγματικοτητα ψάχνεις αυτους που βρίσκεις. Και όχι μόνο εσυ ο οποιοσδήποτε.

Εχω καταλήξει πως καθένας παιρνει τελικά αυτό που του αξίζει.

Ας πουμε κάποιος μπορεί να ειναι μεν καλό παιδι πολυ γενική έννοια στο μεταξυ... Καλο παιδι σε τι; δε ληστευει; δε σκοτώνει ;

Αλλά στις σχέσεις να είναι ανώριμος κ εγωιστής. Game Over τόσο απλά. Αυτός βέβαια θα συνεχίζει να κλαιγεται για την ποτανα τη τυχη.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Τις προαλλες μ λέει ένας γνωστός καλά δε βαριέσαι μόνο με μια ;;; αυτός παλια κλαιγοταν ότι δεν τον θέλουν οι γυναίκες.

Βγάλε άκρη.

Σε κάποια φάση μ πεταξε κιόλας για ένα κλαμπ στο Πειραιά που έχει ανταλλαγές ζευγαριών. Και ενώ ξέρει οτι συζω με κάποια εδώ κ λίγους μήνες.

Ανωριμος τελείως 30+ δεν έχει κάνει σχέση ποτε. Ποια γυναίκα θα ασχοληθεί σοβαρά με αυτόν;

Μια άλλη γνωστή όταν της το ειχα πει μου λέει από τώρα;;;;; της λέω έφτασες 40 ... Για σένα οι σχέσεις τι είναι πλεον; βγαίνουμε μια φορά την εβδομάδα στα ρεπο κ μετα ο καθένας σπίτι του; ανωριμότητα φουλ.

Για αυτό λέμε καθένας με τα μυαλά π έχει κ δεν θέλει να αλλάξει θα έχει κ την ανάλογη πορεια. Μη ψάχνουμε δαίμονες από έξω. Όποιος είναι έξυπνος, κάνει αυτοκριτική όσο πιο γρήγορα γίνεται διορθώνει τα στραβά του κ προχωραει.

Ακόμη κ το να μένεις σε μια σχεση που δινεις κ ο άλλος δεν το σέβεται δικό σ προβλημα ειναι.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Για να μην πέσουμε γι' άλλη μια φορά στη λούπα του να διευκρινίσουμε πως ορίζει ο καθένας το «καλό παιδί», ας πούμε ότι μια ποιοτική γυναίκα, έχουσα σώας τας φρένας κ.λπ. σε γενικές γραμμές ΔΕΝ θέλει έναν άντρα:
- Άπιστο και «γυναικά»
- Μαμάκια (το 'χουμε πολύ στην Ελλάδα αυτό δυστυχώς)
- Τσιγκούνη
- Βίαιο
- Τεμπέλη
- Παθολογικό ψεύτη
- Τζογαδόρο
- Εξαρτημένο από ουσίες
Κι ας πούμε ότι όποιος είναι το ΑΝΤΙΘΕΤΟ απ' ΟΛΑ τα παραπάνω είναι το «καλό παιδί» (με την καλή έννοια)...
Προφανώς κι υπάρχουν ΠΟΛΛΕΣ γυναίκες με τόνους ψυχολογικών κ.λπ. προβλημάτων που γουστάρουν π.χ. δολοφόνους, άντρες να τις χτυπάνε, να τις εξευτελίζουν κ.λπ. αυτές χρίζουν άμεσης ψυχιατρικής βοήθειας και καλό είναι ν' αποφεύγονται...

Συμπάθα με αλλά ο «λιγούρης» (τουλάχιστον στα δικά μου μάτια) φαίνεται σχεδόν αμέσως...

Θα δεχόμουν να με κρινει κάποια ως μαμάκια αφου έχει γίνει πληρως ανεξάρτητη δηλαδή μένει μοναχή της... Πληρώνει τους λογαριασμους κ έχει αυτοκίνητο στο όνομα της. Και ταυτόχρονα εγώ δεν θέλω να φυγω απο το πατρικο μου.

Αν οι γονείς της άλλης πλευρας ειναι εντάξει άνθρωποι δεν έχω προβλημα να μιλάω κ κάθε μέρα με τη μαμά κ το μπαμπά της.

Είναι ωραίο. Οι μανάδες κ οι μπαμπάδες εκτιμουν τους καλους συντρόφους για τις κόρες τους. Το έχω δει.

Όποτε κομπλεξισμος του στυλ " Εγώ δε θέλω πολλα πολλα με τη μανα σ η το μπαμπά σ" Απορρίπτονται συντριπτικά. Από μένα.
 
Top