Ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων

[back2967]

Οι γονείς όχι,τα παιδιά όμως;

Εδώ τώρα θα πάμε στο κοινωνικοπολιτικό...

Τα παιδιά μαθαίνουν από μικρά να τα έχουν όλα εύκολα και άμεσα, χωρίς προσπάθεια και υπομονή. Τα πρότυπα που βλέπουν μέσω των social media το κάνουν ακόμα χειρότερο.

Δεν απαξιώνουν τις πανελλήνιες ή το δημόσιο πανεπιστήμιο συγκεκριμένα, απαξιώνουν το σχολείο, το πανεπιστήμιο και τη μόρφωση γενικότερα.

Βλέπουν και την κατάσταση στην κοινωνία αλλά και την κατάσταση των γονιών τους που πιθανώς είναι μορφωμένοι αλλά τα βγάζουν πέρα με το ζόρι και σου λέει άχρηστο το πανεπιστήμιο και το σχολείο γιατί να παιδεύομαι τόσα χρόνια για να βγάζω ένα χιλιάρικο.

Σε συνδυασμό με τη μακακία της ηλικίας και τα πρότυπα που βλέπουν λεει εγώ θα κάνω ότι (λένε πως) κάνουν οι τράπερ, θα τα βάλω στα crypto να γίνω εκατομμυριούχος και τέτοιες ομορφιές.

Τέτοιοι πχ είναι το κλασσικό παράδειγμα ανθρώπων που δίνουν πανελλήνιες επειδή οι γονείς τους υποχρεώνουν να το κάνουν, γράφουν ένα 5, αν οι γονείς έχουν 5 φράγκα τους γράφουν σε ένα ιεκ ή ενα από τα κολέγια που πληρώνεις και έρχεται το πτυχίο σπίτι με κούριερ(δεν έχουν τα προσόντα να βγάλουν ούτε καν ένα μέτριο κολέγιο) για να πάρουν ένα χαρτί και συνήθως μετά δουλεύουν εστίαση και ντελίβερι και βρίζουν την άτιμη κοινωνία. Όχι γιατί είναι χαζοί αλλά γιατί δεν έκατσαν ποτέ να προσπαθήσουν για το οτιδήποτε.

Αυτή η κατηγορία παιδιών δεν μπορεί να είναι το target group κανενός πανεπιστημίου.

 

[nPb]

Mπορεί να υπάρχουν πολλά προβλήματα με την παρούσα Κυβέρνηση όμως σε πολλά θέματα προωθείται μια σειρά αλλαγών. Ξεκινάω με τον ΔΟΑΤΑΠ που έχω προσωπική εμπειρία και η διαφορά είναι τεράστια με το προηγούμενο «κράτος» του παρελθόντος. Υπάρχουν αστοχίες αλλά καλό θα ήταν να μην γενικεύουμε. Για όποιον έχει μια ιδέα από διοικητικό δίκαιο και οργάνωση διοίκησης, το Ελληνικό κράτος είναι το πιο σύγχρονο κράτος στον κόσμο από το 2001 και μετά. Πριν, απλά δεν υπήρχε κράτος με όρους νομικής τάξης. Υπήρχε μια συναισθηματική οντότητα που ο μέσος Έλληνας θεωρεί ότι είναι απόγονος του Σωκράτη ενώ δεν υπάρχει ούτε το σπίτι του Σωκράτη! Δεδομένου και της χρεωκοπίας, η επανίδρυση του Ελληνικού κράτους έγινε το 2019. Πόσα κράτη γνωρίζετε σε όλο τον κόσμο με τόσο μικρή διάρκεια ζωής να έχουν μια κανονικότητα; Θέλετε να γίνουμε Ελβετία ή Ολλανδία ενώ μιλάμε για τελείως διαφορετικούς κόσμους και με διαφορετική ιστορική πορεία.

Για το θέμα των ιδιωτικών Πανεπιστημίων νομίζω ότι το πρόβλημα είναι η λάθος επικοινωνιακή τοποθέτηση και η κοινωνική δυσπιστία επειδή μεγάλο μέρος της Ελληνικής κοινωνίας ιδεοληπτικά προτιμά έναν προβληματικό τύπο δημόσιας εκπαίδευσης προπληρωμένης μέσω φορολογίας ενώ την ίδια στιγμή στηρίζει μέσω φοιτητικού συναλλάγματος άλλες οικονομίες γιατί το παιδί πρέπει να έχει Bachelor και από την Αγγλία. Γενικά όπου μπαίνει ο ιδιωτικός τομέας αναγκαστικά δημιουργείται μια πίεση στην κοινωνία για αλλαγές, επειδή δημιουργείται μια νέα πραγματικότητα. Υπάρχει η εξέλιξη στο παρόν ενώ στην χώρα μας σε πολλούς τομείς προσπαθούμε να κατανοήσουμε το σήμερα με γλώσσα 50 χρόνων πίσω. Η μόνη ένστασή μου είναι ότι δεν υπάρχει η αγορά εργασίας που μπορεί να στηρίξει την αίγλη των ιδιωτικών Πανεπιστημίων οπότε αναγκαστικά, οι απόφοιτοι απλά θα εργάζονται στο εξωτερικό! Βέβαια θα έχουν καλύτερες γνώσεις επειδή τα μαθήματα θα γίνονται με δομημένα προγράμματα, θα υπάρχουν alumni που θα στηρίζουν την δικτύωση κτλ, πράγματα που καλώς ή κακώς το δημόσιο Πανεπιστήμιο δεν παρέχει. Δεν θυμάμαι ποτέ ως προπτυχιακός φοιτητής να έγινε ποτέ μια σοβαρή συζήτηση για την δουλειά μετά τις σπουδές, ή γιατί να επιλέξουμε την τάδε κατεύθυνση. Υπήρχε μια νοοτροπία κακού δημοσίου, με καθηγητές που απλά μας θεωρούσαν ως την κακή τους μοίρα. Δεν μας ήθελαν ως φοιτητές ή δεν ήξεραν ούτε αυτοί τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν. Υπήρχε έλλειψη οράματος, μια μιζέρια γύρω από βαθμούς και καμία επαφή με την πραγματικότητα. Αυτά εννοείται ότι δεν θα υπάρχουν ακόμη και σε ένα Κολέγιο. Όχι για λόγους πελατείας αλλά για λόγους εργασιακής ηθικής που λείπει από το ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο.

Για να προλάβω αντίλογο ή κράξιμο, τα δημόσια Πανεπιστήμια πολλών χωρών της δ.Ευρώπης δεν έχουν καμία σχέση με τα δημόσια Πανεπιστήμια της χώρας μας και ο λόγος δεν είναι οικονομικός. Υπάρχει τελείως άλλη κουλτούρα για την δημόσια διοίκηση και το ιδιωτικό δίκαιο που στη χώρα μας δεν λειτουργούν, ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Δεν φτιάχνουν τα χρήματα μόνο ένα ωραίο περιβάλλον. Είναι οι άνθρωποι πως το σέβονται, το βελτιώνουν και γενικά πως η κοινωνία αγκαλιάζει τη δημόσια περιουσία και πως η ίδια η κοινωνία επενδύει στη δημόσια εκπαίδευση μέσω της εργασίας. Στην Ελλάδα επικρατεί μια ανθρωποφαγεία, ένα μίσος στην πρόοδο, αρκετοί ζουν με φαντάσματα και παραμύθια. Ας ξεκινήσουμε να δούμε γιατί κάποιοι 30χρονοι κλωτσάνε γάτες ή πετάνε σκουπίδια τουαλέτας στο πεζοδρόμιο και μετά ας πάμε στη συζήτηση για το δημόσιο Πανεπιστήμιο.

 

[amarelia]

δυστυχώς αρχίζω να πιστεύω κι εγώ πως είναι θέμα ιδεολογίας και έχω εκφράσει στο παρελθόν πως ήμουν αρνητική.

Έριξα μια ματιά στον ΔΟΑΤΑΠ και στην λίστα των πτυχίων που αναγνώριζε έως τώρα και αναγνωρίζονται μέχρι και πτυχία εξ αποστάσεως απο τρίτες χώρες (μπαγκλαντέζ κτλ).
Δεν ξέρω για όλα τα κολλέγια και δεν ξέρω και κάποιον που φοίτησε σε αυτά αλλά δε μαρεσει να πάιρνω κατι άκριτα όπως "είναι μαγαζιά εκπαίδευσης" κάτι δε μου καθόταν καλά στο οτι το μητρικό πανεπιστήμιο δίνει ακριβώς το ίδιο πτυχίο, τι διάολο δε γινεται να μπαίνεις ετσι ξεμπαρκος, να μην κανεις τίποτα και να παίρνεις πτυχίο..και το μητρικο πανεπιστημιο που εχει τεραστιο όνομα να μη δινει δεκάρα για τις συνθήκες αυτές.
Χθές εστειλα ενα λινκ απο το york και είδα τους καθηγητές του και το πρόγραμμα σπουδών μου φάνηκε μια χαρά οι καθηγητές του εχουν κανονικα phd δημοσιεύσεις, ερευνητικό έργο κτλ κτλ. Άρα που ακριβώς είναι η μούφα; Δεν καταλαβαίνω.
Μάλλον δεν ειστε εξοικειωμένοι με το αγγλικό σύστημα για να ξέρετε πως το πρόγραμμα σπουδών είναι πολύ διαφορετικό απο το δικό μας αλλά και η εξέταση είναι πολύ διαφορετική με εργασίες άπειρες, με εξετάσεις στο ενδιάμεσο και μια εξέταση στο τέλος τελική για κάθε μάθημα.
Δεν καταλαβαίνω ξαναλέω γιατι αυτό είναι χειρότερο απο το δικό μας που μας είχαν πλήρως παρατημένους κι αν δεν εγραφες στο τελος για οποιον λόγο (προσωπικα ειχα παναθλιους καθηγητες σε αρκετα μαθηματα που χαίρονταν να σε κόβουν) έπρεπε να ξαναδώσεις το μάθημα.

Τέλος πάντων,αυτά σε ο,τι αφορά στη ποιότητα σπουδών ξαναλέω δεν ξέρω τι γίνεται κι αν ισχύει για όλα τα κολλέγια αλλά επειδή δε ξέρω δε θέλω να απορρίψω κάτι λόγω ιδεολογίας και μόνο.

Απο την άλλη έχουν άπειρα δίδακτρα πράγμα που οκ, είμαστε σε αυτό το σύστημα, προφανώς δεν είναι για όλους τους υποψηφίους αλλά για όσους το σηκώνει η τσέπη τους, αυτό δεν ισχύει παντού;
Σάμπως στην αγγλία και στην αμερική αλλά και αλλού δεν έχουν δίδκατρα και μάλιστα άφταστα.

Το μόνο που με θλίβει είναι πως θα συνεχίσει η υποβάθμιση των πανεπιστημίων ή και θα γίνει πολύ χειρότερη αλλά έχοντας περάσει απο ελληνικό πανεπιστήμιο επιμένω στο γεγονός οτι θα πρέπει οι καθηγητές να αξιολογούνται απο τους φοιτητές(ας ξεκινήσουμε απο αυτό) .
πράγμα που στο αγγλικό σύστημα συμβαίνει κανονικά.

Δεν θέλω να γίνω ο κυρ Παντελής που κράζω οπότε αυτή είναι η ολοκληρωμένη μου άποψη

 

[nPb]

Nα αγιάσει το στόμα σου amarelia.

Όσο και παραμάγαζο να είναι ένα ιδιωτικό ΑΕΙ σίγουρα λόγω εργασιακού καθήκοντος δεν θα υπάρχουν ούτε οι "επαναστάτες" φοιτητές και ούτε οι καθηγητές που κλειδώνονται στο γραφείο τους για να κάνουν τα τηλέφωνά τους με κόστος στον κρατικό προϋπολογισμό. Μόνιμα προσπαθούμε σε ένα τέτοιο θέμα να αναδείξουμε τα καλά των δημοσίων Πανεπιστημίων που έχει η χώρα μας. Ξαφνικά και αόριστα. Όμως κανείς δεν λέει σε τι ακριβώς θα υποβαθμιστεί η δημόσια ανώτατη παιδεία; Το γεγονός ότι παρακολουθούσα μαθήματα στοιβαγμένος σε μια αίθουσα σεμιναρίων με 120 άτομα ενώ έπρεπε να είναι 15 άτομα το πολύ, ή ότι έπρεπε να παίζω το διαβάσμά μου 50-50 ανάλογα με τις ορέξεις του καθηγητή; Αυτό σε ποια ακαδημαϊκή ηθική υπάρχει;