Όταν η κατάθλιψη παραφυλά

[Lorien]

Mπα , δε βλεπω να μιμουμαστε τους αμερικανους στο θεμα ψυχολογικων. Γιατι απλα ο τροπος ζωης μας και η ιδιοσυγκρασια μας, εχουν επιβραδυνει το "πεσιμο" σε αυτην την κατασταση. Τις προαλλες, ενας νεαρος σκοτωσε μια ντουζινα ατομα και μετα αυτοκτονησε, γιατι "ηθελε να γινει γνωστος". Δεν εχουμε τετοια εδω ακομα. Αλλα προς τα εκει παμε. Δε παει κανεις σε τετοιους ιατρους, απο μιμιτισμο. Παει επειδη η ζωη μετατρεπεται σε παρομοιο στυλ , και οι συνεπειες αυτου, σε αναγκαζουν να βρισκεις τετοιες λυσεις.

Και συμφωνω με τη Michelle οτι δυσκολα θα βρεις ατομα που μπορουν να σου αφιερωθουν τοσο πολυ στα προβληματα σου. Και ακομα και να τα βρεις, δε θα χουν τις γνωσεις και εμπειρεια να σε διαβασουν και να σε βοηθησουν οπως ενας ειδικός.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

Mπα , δε βλεπω να μιμουμαστε τους αμερικανους στο θεμα ψυχολογικων. Γιατι απλα ο τροπος ζωης μας και η ιδιοσυγκρασια μας, εχουν επιβραδυνει το "πεσιμο" σε αυτην την κατασταση. Τις προαλλες, ενας νεαρος σκοτωσε μια ντουζινα ατομα και μετα αυτοκτονησε, γιατι "ηθελε να γινει γνωστος". Δεν εχουμε τετοια εδω ακομα. Αλλα προς τα εκει παμε. Δε παει κανεις σε τετοιους ιατρους, απο μιμιτισμο. Παει επειδη η ζωη μετατρεπεται σε παρομοιο στυλ , και οι συνεπειες αυτου, σε αναγκαζουν να βρισκεις τετοιες λυσεις.
.

Μια διορθώση(συγνώμη κιόλας) το παιδί απο μικρός έτρεχε σε γιατρούς, νοσιλέυτηκε σε κλινική και πρόσφατα μπήκε ξανά σε κοινωνία νομίζοντας ότι είναι καλά, το είπαν οι δικοί του ότι κακώς τον άφησαν να ξαναμπεί σε κοινώνικό περιβάλων

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Idril]

Όταν κάποιος έχει πραγματικά πρόβλημα (κατάθλιψη η κάτι άλλο) εννοείται ότι το να κουβεντιάσει με φίλους δεν είναι αρκετό για να γίνει καλά. Ίσως όμως αν μιλούσε αρκετά με φίλους πριν πάθει την κατάθλιψη να μην έφτανε στο σημείο να την πάθει in the first place.

Tο παραδέχομαι ότι είμαι λίγο προκατειλημμένη με τους ψυχολόγους αλλα μου τη δίνει που έχει γίνει λίγο της μόδας η όλη φάση στο εξωτερικό και χαίρομαι που εδώ τα πράγματα δεν είναι ακόμα έτσι.

Τώρα αν ο εργασιομανής γιάπης αμερικανος πρέπει να πάει στον ειδικότερο ειδικό όλων των ειδικοτήτων προκειμενου αυτός να του εξηγήσει γιατί ξύπνησε το πρωί από τη στραβή μεριά του κρεβατιού, τι να πω? Και σ'άνωτερα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Βρε παιδιά, πραγματικά δεν καταλαβαίνω την προκατάληψη με τους ψυχολόγους (πιθανώς επειδή δουλεύω σε παρεμφερή κλάδο και στην σχολή είχα κατεύθυνση Ψυχολογίας). Αλλά ο φίλος σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποκαθιστήσει έναν ειδικό. Άλλος ο ρόλος του φίλου. Ο φίλος θα σε υποστηρίξει, θα αναλύσει μαζί σου τα διάφορα, πόσες φορές όμως θα αναλωθείτε σε αναλύσεις και δεν θα βρείτε την ουσία του προβλήματος? Κι όταν η καθημερινότητα είναι γεμάτη άγχος και ματαιώσεις, 1 άνθρωπος έχει πολλά προβλήματα πέρα από το αν ξύπνησε από την άλλη πλευρά. Εντάξει, δεν είναι όλοι όσοι πάνε σε ψυχολόγο σαν τους πρωταγωνιστές του Woody Allen.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Δεν μιλάω φυσικά για το ισχυρό βιολογικό υπόβαθρο, αλλά για τις γενικές γνωστικές επεξεργασίες που κάνει το καταθλιπτικό άτομο όπως τις σκέψεις απαξίωσης του εαυτού, το διαστρεβλωμένο είδωλο (π.χ. επικέντρωση στα αρνητικά χαρακτηριστικά του εαυτού) κ.α.

Αφού αυτές οι γνωστικές επεξεργασίες, όπως λες, βρίσκονται στο υπόβαθρο των καταθλίψεων, δεν νομίζεις ότι η σύγχρονη καταναλωτική και άκρως ανταγωνιστική κοινωνία εντείνει κατά πολύ τις αιτίες αυτές;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MonaXoS]

Σαφώς. Διαφώνησα επ' αυτού;

Αυτό που παρατηρώ όμως είναι μια σύγχιση του κλινικού όρου "κατάθλιψη" με άλλες καταστάσεις. Και ναι, ένας φίλος και γενικότερα ο κοινωνικός περίγυρος μπορούν να σε βοηθήσουν να ξεπεράσεις την κατάθλιψη (και μάλιστα είναι απαραίτητο να υπάρχει), αλλά προσωπική μου εκτιμηση είναι ότι για ένα ποσοστό 90% των καταθλιπτικών η κοινωνική στήριξη από μόνη της δεν είναι αρκετή, και αυτό γιατί συντρέχουν και άλλοι παράγοντες στην κατάθλιψη.

Αν θέλετε να μιλήσουμε για την μελαγχολία, πολύ ευχαρίστως. Άλλωστε δηλώνω επί μονίμου βάσεως μελαγχολικός τύπος

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Και συμφωνω με τη Michelle οτι δυσκολα θα βρεις ατομα που μπορουν να σου αφιερωθουν τοσο πολυ στα προβληματα σου. Και ακομα και να τα βρεις, δε θα χουν τις γνωσεις και εμπειρεια να σε διαβασουν και να σε βοηθησουν οπως ενας ειδικός.

Δεν είναι καθόλου δύσκολο, εφ'όσον φυσικά μιλάμε για απλά καθημερινά προβλήματα και όχι για παθολογικές καταστάσεις. Μια κουβέντα με ένα φίλο, μπορεί εύκολα να σου δώσει τη λύση.
Ο ειδικός χρειάζεται όταν πλέον μεσολαβούν άλλου τύπου διαταραχές που καθιστούν το άτομο ανύμπορο να ανταπεξέλθει στην καθημερινότητα.

Βρε παιδιά, πραγματικά δεν καταλαβαίνω την προκατάληψη με τους ψυχολόγους (πιθανώς επειδή δουλεύω σε παρεμφερή κλάδο και στην σχολή είχα κατεύθυνση Ψυχολογίας). Αλλά ο φίλος σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποκαθιστήσει έναν ειδικό. Άλλος ο ρόλος του φίλου. Ο φίλος θα σε υποστηρίξει, θα αναλύσει μαζί σου τα διάφορα, πόσες φορές όμως θα αναλωθείτε σε αναλύσεις και δεν θα βρείτε την ουσία του προβλήματος? Κι όταν η καθημερινότητα είναι γεμάτη άγχος και ματαιώσεις, 1 άνθρωπος έχει πολλά προβλήματα πέρα από το αν ξύπνησε από την άλλη πλευρά. Εντάξει, δεν είναι όλοι όσοι πάνε σε ψυχολόγο σαν τους πρωταγωνιστές του Woody Allen.

Καμιά προκατάληψη, αλλά δεν θα πας στον ψυχολόγο για ένα θέμα που μπορείς να το χειριστείς μόνος σου ή με τη βοήθεια των φίλων σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MonaXoS]

Δεν είναι καθόλου δύσκολο, εφ'όσον φυσικά μιλάμε για απλά καθημερινά προβλήματα και όχι για παθολογικές καταστάσεις. Μια κουβέντα με ένα φίλο, μπορεί εύκολα να σου δώσει τη λύση.
Ο ειδικός χρειάζεται όταν πλέον μεσολαβούν άλλου τύπου διαταραχές που καθιστούν το άτομο ανύμπορο να ανταπεξέλθει στην καθημερινότητα.
----------------------
Καμιά προκατάληψη, αλλά δεν θα πας στον ψυχολόγο για ένα θέμα που μπορείς να το χειριστείς μόνος σου ή με τη βοήθεια των φίλων σου.

+1 Συμφωνώ.

Απλά θέλω να προσθέσω ότι φυσικά ούτε οι ψυχολόγοι επιδιώκουν κάτι τέτοιο...
Ναι... θα μου πείτε για κάποιους που κοιτάνε το πορτοφόλι και μετά την τσέπη σας, αλλά θα σας ρωτήσω:
1)τι ποσοστό των λειτουργών ψυχικής υγείας το κάνει αυτό;
2)πόσο υπαρκτό είναι αυτό το πρόβλημα σε μια χώρα που είναι "αναλφάβητη" σε θέματα ψυχικής υγείας; (υπό την έννοια τόσο της ελλιπούς ενημέρωσης, όσο και των φτωχών υποδομών που δεν επιτρέπουν εύκολη πρόσβαση στο κοινό σε τέτοιες υπηρεσίες)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

+1 Συμφωνώ.

Απλά θέλω να προσθέσω ότι φυσικά ούτε οι ψυχολόγοι επιδιώκουν κάτι τέτοιο...
Ναι... θα μου πείτε για κάποιους που κοιτάνε το πορτοφόλι και μετά την τσέπη σας, αλλά θα σας ρωτήσω:
1)τι ποσοστό των λειτουργών ψυχικής υγείας το κάνει αυτό;
2)πόσο υπαρκτό είναι αυτό το πρόβλημα σε μια χώρα που είναι "αναλφάβητη" σε θέματα ψυχικής υγείας; (υπό την έννοια τόσο της ελλιπούς ενημέρωσης, όσο και των φτωχών υποδομών που δεν επιτρέπουν εύκολη πρόσβαση στο κοινό σε τέτοιες υπηρεσίες)

Ξέρεις πόσες Κολωνακιώτισες κυράτσες θεωρούν τον ψυχολόγο must;
Ο ψαράς, εκεί που έχει ψάρι ρίχνει δίχτυα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MonaXoS]

Ναι, αλλά δεν νομίζω πως η εμμονή κάποιων κολωνακιότισων που πηγαίνουν σε σύμβουλο απλά για να είναι in, μπορούν να αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα συμπεριφοράς μιας ολόκληρης κοινωνίας (Ελλάδα), τη στιγμή που το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελλήνων δεν γνωρίζει ποια είναι η διαφορά ψυχολόγου και ψυχίατρου και ένα πολύ μικρότερο ποσοστό έτυχε να γνωρίσει έστω και μια φορά από κοντά κάποιον εκπρόσωπο του κλάδου.

Και βεβαίως, αυτό περί "ψαράδων" νομίζω πως μπορεί να ειπωθεί για κάθε επάγγελμα. Π.χ. θα μπορούσα να μιλήσω για ιδιώτες γιατρούς που προτρέπουν για απανωτά τσεκ απ σε υποχόνδρια άτομα απλά και μόνο για να πληρώνονται για την επίσκεψη, ή για οδοντιάτρους που λευκαίνουν δόντια γιατί έχει χρήμα η δουλειά, για πλαστικού χειρούργους που τραβάνε και τραβάνε το δέρμα ή φουσκώνουν χείλη/στήθη μόνο και μόνο επειδή η κυρίες έχουν όρεξη να σπαταλήσουν χρήμα κτλ.

Τι θέλω να πω με δυο λόγια... Μια συμπεριφορά που συναντάται σε μέρος του δείγματος (εδώ το δείγμα είναι κάποιοι ψυχολόγοι,γιατροί, οδοντρίατροι κτλ, αλλά και κάποιο μικρό ποσοστό πολιτών, αντίστοιχα) δεν μπορεί αυτόματα να γενικευθεί και να χαρακτηρίσει ολόκληρο τον πληθυσμό...

Σωστά;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Σωστά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

παιδιά μην τα ισοπεδόνουμε όλα...
οι φίλοι όσο καλή διάθεση και να έχουν, υπάρχουν πράγματα τα οποία δεν μπορούν να σε βοηθήσουν όσο και να θέλουν κι όσο κι αν σε ακουν κι όσο κι αν σου λένε ότι μπορούν από μεριάς τους

Οι ψυχολόγοι είναι ειδικοί... όσο δεν γίνεται από ψώνιο και το άτομο νιώθει την ανάγκη να πάει σε ψυχολόγο για τον οποιοδήποτε λόγο, δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρείται κάπως και μιμιτισμός.

Εντάξει οι Αμερικάνοι δεν είναι και οι αγαπημένοι μου αλλά δεν μπορούμε να ξορκίζουμε ό,τι κι αν κάνουν ό,τι κι αν χρησιμοποιούν επειδή δεν τους "γουστάρουμε"
Είναι σε πάρα πολλά πράγματα πολύ μπροστά... κι ένα από αυτά είναι να ζητάν βοήθεια από ειδικούς όταν την χρειάζονται και να μην παίρνουν ασπιρίνη επειδή έχουν αρθριτικά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Μόνο αν αναφέραμε συγκεκριμένα παραδείγματα θα μπορούσαμε να καταλήξουμε υπέρ ή κατά μιας τέτοιας απόφασης.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Όταν λες να αναφέρουμε παραδείγματα... εννοείς παραδείγματα για ποιό λόγο κάποιος θέλησε να επισκεφτεί έναν ψυχολόγο?
Γιατί αν ναι... εγώ μπορώ να σου μιλήσω από προσωπική πείρα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Καλά δεν θέλω να μάθω κάτι τόσο προσωπικό.
Εννοούσα απλά οτι για να κρίνουμε αν κάποιος επισκέπτεται έναν ειδικό ορθώς ή χωρίς λόγο θα πρέπει να γνωρίζουμε τη συγκεκριμένη αιτία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

δεν έχω πρόβλημα γιατί είναι πολύ απλό να το αναφέρω (και νομίζω ότι έτσι κι αλλιώς το είχα ξαναπεί εδώ)

όταν λοιπόν σε ένα διάστημα 3 μηνών έχασα μια προχωρημένη εγκυμοσύνη, τη μαμά μου, τον ξάδερφο μου και ένα πολύ αγαπημένο φίλο... ε ναι, σάλταρα και χρειαζόμουν τη βοήθεια ενός ειδικού κι όχι τον καλό λόγο για υπομονή και κουράγιο απ τους φίλους μου που ομολογουμένως προσπάθησαν σκληρά να με βοηθήσουν

Όμως δε θεωρώ σωστό το σκεπτικό σου
Ναι θα συμφωνήσεις σίγουρα ότι εγώ τον χρειαζόμουν τον ειδικό, ενώ κάποιος άλλος πιθανά να μην τον χρειάζεται...
Μα ... το τι και πως νιώθει ο καθένας μας και το τι είναι ικανός τη δεδομένη χρονική στιγμή να αντιμετωπίσει με δύναμη, κανένας μας δεν το γνωρίζει...

Υπάρχουν άνθρωποι που για τον Χ λόγο που είναι εντελώς άγνωστος για εμάς θα έφταναν στα πρόθυρα της αυτοκτονίας επειδή συνέβησε κάτι που για εμάς είναι πραγματικά γελοίο.
Αυτός όμως, έτσι αισθάνεται και δεν μπορεί να βγει από μόνος του απ τον κυκεώνα των συναισθημάτων του.... ναι χρειάζεται να τον δει ειδικός.
Άλλο ο φίλος, άλλο ο γονιός, άλλο ο συγγενής κι άλλο ο ΕΙΔΙΚΟΣ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Λυπάμαι αλλά θα διαφωνήσω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

διαφώνησε αλλά επιχειρηματολόγησε βρε παιδί μου
εγώ τόσα έγραψα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Μα το έχεις αναφέρει παραπάνω.
Απλά θεωρώ σε αντίθεση με σένα, οτι ο κάθε ένας μπορεί αν προσπαθήσει περισσότερο, να σταθεί στα πόδια του, οτιδήποτε (μα οτιδήποτε όμως) κι αν του συμβεί.
Η ζωή σε κάνει αυτό που είσαι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώργος]

Σίγουρα ο χαρακτήρας μας σφυρηλατείται βάση των εμπειριών που αποκομίζουμε.


Το θέμα είναι πόση δύναμη έχει καθένας μας για να ορθοποδήσει. Για να διαγράψει, για να ξεχάσει βασικά το παρελθόν, καθώς δυστυχώς κάποια πράγματα δεν ξεχνιώνται, και να πει το "παμ' παρακάτω".
Κάποια άτομα έχουν αυτήν τη δυνατότητα να προχωρούν μόνοι τους ό,τι κι αν γίνει. Άλλοι πιο αργά, άλλοι πάλι πιο γρήγορα, χωρίς να λείπει κατ' ανάγκην πάλι η κατάθλιψη.
Κάποιοι άλλοι πάλι χρειάζονται μία δεύτερη γνώμη, μία συζήτηση, ή ακόμα και έναν ειδικό.



Κι ίσως είναι απαραίτητο όταν υπάρχει κατάθλιψη. Η κατάθλιψη μπορεί να σε συντρίψει, να σε πάει πίσω σαν άνθρωπο, να σου απορροφήσει κάθε ίχνος αισιοδοξίας και κάθε ίχνος διάθεσης να συνεχίσεις τη ζωή σου, να βλέπεις παντού αδιέξοδα και να χαλάς 2-3 ζευγάρια φακών από κλάμμα. Μπορείς να την πεις ψυχολογική αρρώστεια - δεν είναι κακό το να 'σαι άρρωστος, και ποιος δεν αρρωσταίνει σήμερον ημέραν;
Το θέμα είναι, έχεις δύναμη να σταθείς στα πόδια σου; Έχεις πραγματικούς φίλους να σε στηρίξουν; Έχεις κόσμο που σ' αγαπάει;




Αν όχι, you're screwed...

Υπάρχουν οι ειδικοί, τουλάχιστον.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.