Όταν η κατάθλιψη παραφυλά

[Guest 753952]

Σύμφωνα με έρευνα της Μελβούρνης που διήρκεσε 10 χρόνια, οι γυναίκες οι οποίες τρέφονταν κυρίως με επεξεργασμένα και λιπαρά τρόφιμα εμφάνιζαν συχνότερα διαταραχές στη διάθεσή τους. Επίσης, μια άλλη μελέτη από την Ισπανία έρχεται να τονίσει πόσο σημαντική είναι η μεσογειακή διατροφή, καθώς άτομα που την ακολουθούσαν είχαν 30% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν κατάθλιψη. Επιπλέον, από άλλη ισπανική έρευνα, σε σύγκριση με όσους τρέφονταν υγιεινά, άτομα που κατανάλωναν περισσότερες τροφές πλούσιες σε λιπαρά είχαν 48% μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν κατάθλιψη. Δεν μπορούμε λοιπόν να αμελήσουμε το ρόλο της σωστής διατροφής στην κατάθλιψη, όταν αυτές και άλλες πολυάριθμες έρευνες μας το αποδεικνύουν ξεκάθαρα.

Όταν μιλάμε για σωστή διατροφή εννοούμε μια διατροφή που μας δίνει όλες τις θερμίδες, τις βιταμίνες, τα μέταλλα και τα ιχνοστοιχεία που χρειάζεται ο οργανισμός μας για να παραμένει υγιής. Υπάρχουν βεβαίως ορισμένα θρεπτικά συστατικά τα οποία συμβάλλουν σημαντικά στην καταπολέμηση της κατάθλιψης και γενικά στη βελτίωση της ψυχικής διάθεσης:

Βιταμίνες του συμπλέγματος Β (Β1,Β3-νιασίνη, Β5, Β6, Β9-φολικό οξύ, Β12) : Αυτές οι βιταμίνες σχετίζονται με την υγεία του νευρικού μας συστήματος και είναι απαραίτητες για τις μεταβολικές διεργασίες του οργανισμού. Όταν το σώμα βρίσκεται σε ανεπάρκεια αυτών των βιταμινών, τα συμπτώματα είναι κόπωση, κακή διάθεση, νευρικότητα κ.ά. Τροφές πλούσιες σε αυτές είναι το κρέας, τα ψάρια, οι ξηροί καρποί, τα δημητριακά, το ψωμί ολικής άλεσης, τα όσπρια, τα λαχανικά, η μαγιά μπύρας, τα αυγά και τα γαλακτοκομικά.
Βιταμίνη D : Η βιταμίνη D φαίνεται να επηρεάζει τη λειτουργία της ντοπαμίνης και της νορεπινεφρίνης, νευροδιαβιβαστών που χαρίζουν ενέργεια και θέτουν τον οργανισμό σε εγρήγορση. Θα τη βρούμε στο κρέας, τα ψάρια, τα αυγά, τα γαλακτοκομικά και το βούτυρο. Φυσικά, είναι απαραίτητη και η υπεριώδης ακτινοβολία του ηλίου, καθώς χάρις αυτήν το σώμα μπορεί να την σχηματίσει από μόνο του.
Ω-3 λιπαρά οξέα : Έρευνες δείχνουν πως τα ω-3 λιπαρά μπορούν να βοηθήσουν στην κατάθλιψη, ειδικά όταν λαμβάνονται μαζί με συμβατικά αντικαταθλιπτικά. Τροφές πλούσιες σε ω-3 είναι τα λιπαρά ψάρια, ο λιναρόσπορος, τα λάδια, τα καρύδια, τα φουντούκια, τα όσπρια, το σπανάκι, το μπρόκολο και προϊόντα εμπλουτισμένα με ω-3 λιπαρά (μαργαρίνη, γαλακτοκομικά, αυγά). Κάποιες έρευνες σημειώνουν όμως πως η σωστή αναλογία ω-3/ω-6 λιπαρών παίζει πολύ σημαντικότερο ρόλο ως στοιχείο για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης από ό,τι τα ω-3 λιπαρά από μόνα τους. Μάλιστα, στη σημερινή εποχή η πρόσληψη των ω-6 τείνει να είναι αυξημένη, γεγονός που επηρεάζει την ισορροπία του κλάσματος ω-3/ω-6.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 982117]

@MariaB00 Πώς δηλαδή ένας άνθρωπος που δεν τρέφεται σωστά μπορεί αυτό να οδηγήσει σε κατάθλιψη; Ναι πολλές τροφές έχουν βιταμίνες και συσταστικά στοιχεία που βοηθούν στην καλή διάθεση και ευεξία, συμφωνώ αλλά δεν συμβάλλουν στο να πάθει κάποιος κατάθλιψη σε καμία των περιπτώσεων. Ναι μερικές ασθένειες όντως μπορούν να δημιουργήσουν κατάθλιψη όπως και αρκετά φάρμακα νομίζω βλέπε του θυροειδή (έχω υποθυροειδισμό) που εάν δεν κάνω λάθος οι παρενέργειές του που έχω διαβάσει σχετίζονται με την κατάθλιψη, αλλά δεν μπορώ να το πω με σιγουριά, καθώς δεν είμαι σίγουρη 100%. Καλά ναι, το ξέρω ότι με την ζάχαρη αναπτύσσεται αρκετές φορές ψυχοσυναισθηματικό δέσιμο και πολλοί οι άνθρωποι όταν είναι ψυχολογικά επιβαρυμένοι καταφεύγουν στα γλυκά. Ήθελα να πω ψυχική ασθένεια, δικό μου λάθος που χρησιμοποίησα τον όρο ψυχοσωματική, όντως. Μα εγώ είμαι αυτή που είπα μην συγχέουμε την κατάθλιψη με την κακή διάθεση και εγώ είμαι αυτή που είπα ότι ο γλυκαντικός δείκτης απλά συμβάλλει στην έλλειψη διάθεσης και όχι στην κατάθλιψη. Η κατανάλωση ζάχαρης προφανώς όμως είναι παράγοντας που συμβάλλει τον γλυκαντικό δείκτη και κατά προέκταση και την ρύθμιση της διάθεσης. Ποτέ δεν είπα και "αντέδρασα" στο ότι θεωρώ λάθος να χρησιμοποιούμε τον όρο κατάθλιψη απλά για πεσμένη διάθεση, και εάν διαβάσεις καλύτερα το ποστ μου θα το καταλάβεις. Φυσικά είναι το έχω διαβάσει και εγώ ότι είναι χημικές ουσίες του εγκεφάλου που δημιουργούν την κατάθλιψη, αλλά δεν ξέρουμε πιστεύω ποιες είναι αυτές και πως προκαλούνται, μόνο τι είναι κατάθλιψη γνωρίζω τα συμπτώματα και τι μπορεί να οδηγήσει σε αυτήν και όχι πως αυτή καθαυτή προκαλείται , δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Δηλαδή τι προκαλεί αυτές τις χημικές ουσίες. Σαφώς είναι λάθος να γίνεται χρήση του όρου της ακόμα και μεταφορικά. Συνήθως βαριές μορφές κατάθλιψης έχω ακούσει ότι συνοδεύονται με αυτοκτονικό ιδεασμό και έχω ακούσει ότι τα φάρμακα πολλές φορές ακόμα και με παρακολούθηση μπορούν να υποτροπιάσουν τον ασθενή από την μία στιγμή στην άλλη. Εάν έχει κάποιος κατάθλιψη τι σωστή διατροφή να κάνει, εάν ήδη έχει εκδηλώσει διατροφικές διαταραχές όμως; Και ξαναλέω ότι η διατροφή δεν είναι σύμμαχος της ήδη διεγνωσμένης κατάθλιψης ούτε μπορεί και να την προλάβει.

Αρχικά να σου πω ότι δεν ανέφερα κάπου ότι η μη σωστή διατροφή οδηγεί σε κατάθλιψη. Είπα ότι με σωστή διατροφή μπορούμε να μειώσουμε τα συμπτώματα της ή να βελτιώσουμε όσο το δυνατόν γινεται την ποιοτητα της ζωής μας.

Πολλές .τροφές είναι πλούσιες σε διάφορες ουσίες σημαντικές για τη γενικοτερη λειτουργία του εγκεφάλου.
Πχ πολλές βιταμίνες μπορούμε να τις βρούμε από φρούτα κλπ.
Σεροτονίνη μελατονινη ντοπαμίνη μπορούμε να τα βρούμε από ξηροκαρπια.
Είπα ότι δεν θα χουμε άμεσα αποτελέσματα αλλά θα ναι μακροπρόθεσμα.

Κι γω έχω θέμα με τον θυρεοειδή μου.
Όχι παρενέργειες , άλλα συμπτώματα δυσλειτουργίας μπορεί να ναι και η καταθλιψη.
Ναι δεν διαφωνώ οσον αφορά τον όρο κατάθλιψη και την χρήση της.
Καταλαβαίνω τι εννοεις. Προσθέτω ότι μια κατάθλιψη δεν είν' μια και μοναδικη.μπορει να χει πολλές μορφες.επισης να κυμαίνεται από ήπια ως σοβαρή. Δεν προκαλεί καμία ουσια.
Συνήθως απουσιάζουν ή υποπαραγονται.
Γι αυτό τα αντικαταθλιπτικά έχουν ουσίες που συμβάλλουν στη δημιουργία μιας χημικής ένωσης του εγκεφάλου.

Κοίτα να δεις η διατροφή παιζεί σπουδαιο ρόλο.
Ξαναλέω δεν μίλησα για διατροφή=φάρμακο μίλησα ότι διατροφη+ιατρική καθοδηγηση κλπ κλπ θα έχουν το μεγιστο απότελεσμα.
Η διατροφή δεν είν' μάγος, ούτε τα φαρμακα όμως είναι.
Πολλές ουσίες ξαναλέω μπορούμε να τις βρούμε σε διάφορες τροφες.
Ψάξτο.
Ευεξία και διατροφη.
Ακομα και μαζί με την σωματική άσκηση καταπολεμάμε την κατάθλιψη. Είν' δύσκολο.
Το γνωριζω..

Και πολύ καλά μάλιστα..
Αλλά όλοι τα καταφερνουν ή έχουν ελπίδες τούλαχιστον, προσπαθωντας να αλλάξουν νοοτροπία.
Αυτά απ μενα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dreamer_SW]

Μαρία, μα πώς θα μειώσουμε με την σωστή διατροφή τα συμπτώματα της κατάθλιψης, αφού και η μη σωστή δεν την δημιουργεί ;
Να βελτιώσουμε την ποιότητα της ζωής μας συμφωνώ απόλυτα όπως και το να ρυθμίζουμε και την διάθεσή μας αλλά ως εκεί. Δηλαδή αν πχ τρώω μόνο κρέας μου λείπουν βιταμίνες άλλες που επηρεάζουν και την υγεία μου και κατά προέκταση και την διάθεσή μου. Ναι είναι και αυτό που λες με τα φρούτα, και τις ουσίες που παίρνουμε από αυτά που επηρεάζουν την λειτουργία του εγκεφάλου πχ σεροτονίνη ορμόνη της ευτυχίας. Αλλά δεν σημαίνει ότι εάν κάποιος δεν τρώει φρούτα και έχει πιο χαμηλά επίπεδα ντε και καλά έχει πιθανότητες για ανάπτυξη κατάθλιψης Ναι ισχύει αυτό που λες για τον θυροειδή ως ασθένεια εγώ ήθελα να πω ότι και το φάρμακο έχει παρενέργειες ψυχικές ασθένειες και άγχος αν διαβάσεις τις οδηγίες χρήσης τους στις ανεπιθύμητες παρενέργειες. Μα οι χημικές ουσίες ρυθμίζουν την υγεία του εγκεφάλου άρα αυτές απορρυθμίζονται για ένα λόγο υποθέτω και δημιουργείται η κατάθλιψη. Η διατροφή παίζει για εμένα σπουδαίο ρόλο και μόνο στην διάθεση όχι στην ελαχιστοποίηση εμφάνισης συμπτωμάτων κατάθλιψης δεν έχει σχέση ...Μην μπερδεύουμε την κατάθλιψη με την διάθεση η οποία επηρεάζεται με ποιότητα ζωής και με διατροφή. Η κατάθλιψη είναι άλλο αυτό προσπαθώ να πω. Το ίδιο με την διατροφή ισχύει και με την γυμναστική και αυτή με την σειρά της αναπαράγει ορμόνες χαράς για αυτό νιώθουμε χαρούμενοι δεν καταπολεμά την κατάθλιψη ούτε θεωρώ ότι μειώνει τις πιθανότητες εμφάνισής της.

Η κατάθλιψη εμφανίζεται και δρα αλλιώς πάντως δεν μπορώ να το πω επιστημονικά αλλά δεν σχετίζεται με διατροφή !

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 982117]

Μαρία, μα πώς θα μειώσουμε με την σωστή διατροφή τα συμπτώματα της κατάθλιψης, αφού και η μη σωστή δεν την δημιουργεί ;
Να βελτιώσουμε την ποιότητα της ζωής μας συμφωνώ απόλυτα όπως και το να ρυθμίζουμε και την διάθεσή μας αλλά ως εκεί. Δηλαδή αν πχ τρώω μόνο κρέας μου λείπουν βιταμίνες άλλες που επηρεάζουν και την υγεία μου και κατά προέκταση και την διάθεσή μου. Ναι είναι και αυτό που λες με τα φρούτα, και τις ουσίες που παίρνουμε από αυτά που επηρεάζουν την λειτουργία του εγκεφάλου πχ σεροτονίνη ορμόνη της ευτυχίας. Αλλά δεν σημαίνει ότι εάν κάποιος δεν τρώει φρούτα και έχει πιο χαμηλά επίπεδα ντε και καλά έχει πιθανότητες για ανάπτυξη κατάθλιψης Ναι ισχύει αυτό που λες για τον θυροειδή ως ασθένεια εγώ ήθελα να πω ότι και το φάρμακο έχει παρενέργειες ψυχικές ασθένειες και άγχος αν διαβάσεις τις οδηγίες χρήσης τους στις ανεπιθύμητες παρενέργειες. Μα οι χημικές ουσίες ρυθμίζουν την υγεία του εγκεφάλου άρα αυτές απορρυθμίζονται για ένα λόγο υποθέτω και δημιουργείται η κατάθλιψη. Η διατροφή παίζει για εμένα σπουδαίο ρόλο και μόνο στην διάθεση όχι στην ελαχιστοποίηση εμφάνισης συμπτωμάτων κατάθλιψης δεν έχει σχέση ...Μην μπερδεύουμε την κατάθλιψη με την διάθεση η οποία επηρεάζεται με ποιότητα ζωής και με διατροφή. Η κατάθλιψη είναι άλλο αυτό προσπαθώ να πω. Το ίδιο με την διατροφή ισχύει και με την γυμναστική και αυτή με την σειρά της αναπαράγει ορμόνες χαράς για αυτό νιώθουμε χαρούμενοι δεν καταπολεμά την κατάθλιψη ούτε θεωρώ ότι μειώνει τις πιθανότητες εμφάνισής της.

Η κατάθλιψη εμφανίζεται και δρα αλλιώς πάντως δεν μπορώ να το πω επιστημονικά αλλά δεν σχετίζεται με διατροφή !

Η μη σωστή διατροφή ξαναλέω δεν οδηγεί αλλά συμβάλλει στην μεγαλύτερη ένταση των συμπτωμάτων της. Αυτό προσπαθώ να σου πω .
Μπορείς να τα μειώσεις .
Με σωστή διατροφή και γυμναστική.
Για τις ενδορφινες έχεις ακούσει;;
Οι ενδορφίνες
Παράγονται στον εγκέφαλο και θεωρούνται ότι έχουν αναλγητική δράση για τον οργανισμό.Σχετίζονται με την ευχαρίστηση και την ευεξία και γενικοτερα με την ψυχικη -σωματικη-αρμονια.Πως αυξάνονται; Τα επίπεδά τους αυξάνονται όταν γυμναζόμαστε, όταν γελάμε, όταν κάνουμε σεξ και, σύμφωνα και με ορισμένες έρευνες, όταν τρώμε σοκολάτα, το οποίο δεν έχει ακόμα αποδειχθεί.
Οι έρευνες για τη ζάχαρη και τα γλυκά ποικίλλουν άλλες είναι υπέρ άλλες κατά.
Την κατάθλιψη μπορείς να την συναντήσεις πχ και στο προεμμηνορροϊκό συνδρομο.
Πολλές γυναίκες δυστυχώς από 1-2 εβδομάδες έχουν πολλά συμπτώματα πέρα απο τα γνωστά πρηξιματα , λιγούρες και λίγο κλάμα 1-2 μέρες πριν.
Αυτή η ειδική κατηγορια γυναικών δεν αντέχουν την προσωρινή θλίψη , που είν' κατάθλιψη για μένα , κ καταφεύγουν να λαμβάνουν είτε ηρεμιστικά είτε αντικαταθληπτικα. Όταν το ακουσά να μου το λένε απόρησα. Το έψαξα σε ιντερνετ και πράγματι πολλές γυναίκες μαρτυρούν ότι αυτό κάνουν για να μην βγουν εκτός ρουτινας.
Το μυστικό αυτες τις μερες ξερεις τελικα ποιο είναι;.
Ξερεις τι φωνάζουν οι ιατροι;
Εμείς όμως αδιαφορούμε και προτιμάμε σοκολατα.
Αυτό που λένε είναι
Όχι υδατάνθρακες, γλυκα.
Πιες πολυ νερό, υγρά φρούτα και λαχανικά.
Και γυμναστικη όσο μπορείς.
Ξερεις γιατι;
Γιατί θα σε βοηθήσει όπως λένε να χεις μια ήρεμη ζωή εκείνες τις μέρες και με τον τροπο αυτό θα μειώσεις τους γενικότερου ς πόνους. Ξαναλέω δεν θα τους εξαφανίσεις αλλα θα σε βοηθήσουν.
Μπορώ να πω ότι ισχύει γιατί με βοηθά και εμένα.
Αλλά δεν σου λέω όχι medication φυσικό είναι να παρεις τα σπασμολυτικό και αναλγητικά για να κσταστειλεις τα συμπτώματα όσο γίνεται.
Ειμαι σίγουρη ότι στο μέλλον θα μιλάμε για τα θετικά της διατροφής σε πολλές ασθένειες. Και είμαι σίγουρη επισης ότι θα το αποδείξουμε.
Α επίσης τσεκαρε και για τα αντικαταθλιπτικά της φύσης!
Πάντα όμως με μετρο.!
Γιατί τίποτα δεν είναι αποδεδειγμένο. Αλλά τα περισσότερα πορίσματα ερευνών σε αυτό το κομμάτι δείχνουν ότι η φύση και διατροφη είναι το φάρμακο σου . Δεν μιλάω για αντικατάσταση του φαρμάκου.
Γυμναστικη +διατροφή+ιατρική καθοδηγηση+πίστη και κουράγιο--->νικάμε την κατάθλιψη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 986132]

Ναι βρε, απλά ξέρεις τι πιστεύω ότι όταν έχει κάποιος κατάθλιψη τις περισσότερες φορές, νομίζω τουλάχιστον ότι δεν μπορεί να φάει σωστά μην σου πω και καθόλου για αυτό δεν την θεωρώ καν σύμμαχο όταν την έχει κάποιος. Καλά με την διατροφή όσο και σωστή να είναι σίγουρα δεν σημαίνει ότι δεν θα οδηγηθεί κάποιος στο να διαγνωστεί με κατάθλιψη. Συμφωνώ ότι έχει βαθύτερα και θέλουν ψυχολογική ή ψυχιατρική υποστήριξη και συνεδρίες ,αλλά θεωρώ ότι τα φάρμακα είτε κάποιος κάνει "πετυχημένες" συνεδρίες ή όχι, μπορούν να υποτροπιάσουν την κατάσταση κάποιου για αυτό πχ εγώ σε ψυχικές ασθένειες δεν τα θεωρώ ότι πρέπει να δίνονται. Συνήθως δεν προκαλούν υποτροπή; Όντως υπάρχουν πολλά είδη κατάθλιψης αλλά και βαθμοί σίγουρα. Απλά πιστεύω πως το άτομο με σωστή διατροφή και δη με γυμναστική και γενικότερα με μία ποιοτική δραστήρια ζωή "παράγει" σεροτονίνη που απλά φτιάχνει την διάθεση. Ένα κατιτί ίσως αλλά όχι ως πρόληψη της κατάθλιψης. Γενικότερα δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιος να προλάβει την κατάθλιψη εκτός εάν αφήνει παλιές συναισθηματικές και μη δυσκολίες να τον φθείρουν ψυχικά σε μεγάλο βαθμό.

Δεν είναι απαραίτητο το ότι δεν τρώει. Μπορεί να μην έχει επηρεαστεί η όρεξή του, ή/και να τρώει και περισσότερο από πριν. Όμως, όταν βρίσκεσαι σε κατάθλιψη όλα έρχονται τούμπα, οπότε λίγο σου κάνει το ν' ασχοληθείς με σωστή διατροφή, όταν είσαι μες στη μαυρίλα. Γι' αυτό λέμε πως πρωτεύει το ν' αποταθείς σε κάποιον ειδικό, ο οποίος μπορεί να κατευθύνει ανάλογα. Η διατροφή μπορεί να κουμπώσει στη συνέχεια, όπως κι η γυμναστική, δεν είναι ανάγκη να γίνεται απ' την αρχή (που φαντάζει δύσκολο κείνη τη φάση, έτσι κι αλλιώς).

Για τα φάρμακα, έχεις κάτι συγκεκριμένο κατά νου και το λες; Τα φάρμακα δεν δίνονται σε όλες τις περιπτώσεις, και σαφώς, όταν δίνονται, γίνεται υπό την επίβλεψη του ειδικού - και μάλιστα για ένα συγκεκριμένο διάστημα. Πιο επικίνδυνο το βρίσκω το να μη λάβεις την αγωγή, ενώ επιβάλλεται να τη πάρεις, παρά να τη λάβεις. Δική μου γνώμη, βέβαια.

Τώρα για τη πρόληψη της κατάθλιψης, σίγουρα παίζουν πολλά ρόλο. Πάντως, πιστεύω πως κατά ένα βαθμό παίζουν σημαντικό ρόλο η διατροφή κι η άσκηση. Όταν μπαίνεις σε ένα τέτοιο πρόγραμμα τρόπου ζωής, γίνεσαι άλλος άνθρωπος. Σε συνδυασμό και με έναν δραστήριο τρόπο ζωής, οι πιθανότητες ίσως να μειώνονται - χωρίς να υποστηρίζω πως εκμηδενίζονται και πως δεν παίζει τίποτε άλλο ρόλο. Κατ' αντιστοιχία, βοηθούν κι όταν η κατάθλιψη σου 'χει χτυπήσει τη πόρτα. Εάν διαβάσεις εμπειρίες από άτομα που έχουν βιώσει κατάθλιψη, θα δεις πως έχουν βοηθηθεί πολύ (ιδίως με την άσκηση, καθώς η διατροφή συνήθως περνάει στα ψιλά!). Γενικά, συμφωνώ απόλυτα με τη τοποθέτηση της Μαρίας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 753952]

αφου η διατροφη δεν εχει σχεση με την καταθλιψη τοτε γιατι πολλοι ανθρωποι που πινουν αλκοολ μολις μεθυσουν κλαινε;ειδικα αυτο παρατηρηθηκε σε πολλες γυναικες,επισης εχει αποδειχτει οτι ενα ποτο μπομπα καταστρεφει μονιμα οποιο κυτταρο ερθει σε επαφη,πιστευω πολλα συσκευασμενα προιοντα εχουν μεσα καρκινογονες ουσιες και τις ονομαζουν απλα Ε-200,Ε-350 ωστε σε ερευνα να πουνε απλα ειναι μια ουσια,τι ειναι το Ε-400 σε ολα σχεδον τα τροφιμα?ειναι πολυ απλα καρκινογονες ουσιες,μην μπορωντας να γραψουν καρκινογονες ουσιες βαζουν το Ε.Ε-252 ΝΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ Φυσικό ορυκτό που χρησιμοποιείται συνήθως σε συνδυασμό με το νιτρώδες νάτριο (Ε250).Μορφή : Λευκή, κρυσταλλική,ελαφρά υγροσκοπική σκόνη ή διαφανή πρίσματα με αλμυρή γεύση. Θα το βρούμε σε προϊόντα :

Σκληρά και ημίσκληρα τυριά. Απομίμηση τυριού με βάση γαλακτοκομικά προϊόντα, Επιπτώσεις σε υγεία : Τα νιτρώδη ενοχοποιούνται για πιθανή πρόκληση καρκίνου, όταν λαμβάνονται σε υπερβολικές δόσεις, για αυτό το λόγο, σκόπιμο είναι να γίνεται εκλογικευμένη κατανάλωση.Ε-239 Συντηρητικό που παρασκευάζεται χημικά. Άχρωμη ή λευκή κρυσταλλική σκόνη . Θα το βρούμε στο Τυρί Προβολόνε (ιταλικής προέλευσης). Σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να προκαλέσει εντερικές διαταραχές.
Τα πρόσθετα και τα συντηρητικά τροφίμων είναι φυσικά ή τεχνητά χημικά, τα οποία προσθέτουμε στα τρόφιμα για να μεγαλώσουμε τη διάρκεια ζωής τους ή να βελτιώσουμε το χρώμα και την εμφάνισή τους.

Τέτοιες ουσίες έχουν χρησιμοποιηθεί από τα αρχαία χρόνια στα τρόφιμα, με παράδειγμα το αλάτι, τη ζάχαρη και το ξύδι. Τα τελευταία χρόνια όμως, με την εμφάνιση των έτοιμων φαγητών, έχουν παρουσιαστεί εξαιρετικά πολλά καινούρια πρόσθετα και συντηρητικά, τα οποία δεν είναι όλα ασφαλή για την υγεία μας. Κάποια από αυτά έχουν κατηγορηθεί για καρκινογενέσεις, αλλεργίες, άσθμα, ημικρανίες και πάρα πολλές άλλες ασθένειες.
Ε100 ΑΚΙΝΔΥΝΟ Ε214 ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΟ Ε322 ΑΚΙΝΔΥΝΟ
Ε101 ΑΚΙΝΔΥΝΟ Ε215 ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΟ Ε325 ΑΚΙΝΔΥΝΟ
Ε102 ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ Ε217 ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΟ Ε326 ΑΚΙΝΔΥΝΟ
Ε103 ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ Ε220 ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ Β 12 Ε327 ΑΚΙΝΔΥΝΟ
Ε104 ΥΠΟΠΤΟ Ε221 ΕΝΤΕΡΙΚΕΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕΙΣ Ε330 ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΟ
Ε105 ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ Ε222 ΕΝΤΕΡΙΚΕΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕΙΣ Ε331 ΑΚΙΝΔΥΝΟ
Ε110 ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ Ε223 ΕΝΤΕΡΙΚΕΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕΙΣ Ε332 ΑΚΙΝΔΥΝΟ
Ε111 ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ Ε224 ΕΝΤΕΡΙΚΕΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕΙΣ Ε333 ΑΚΙΝΔΥΝΟ
Ε120 ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ Ε226 ΕΝΤΕΡΙΚΕΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕΙΣ Ε334 ΑΚΙΝΔΥΝΟ
Ε121 ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ Ε230 ΔΕΡΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ Ε335 ΑΚΙΝΔΥΝΟ
Ε122 ΥΠΟΠΤΟ Ε231 ΔΕΡΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ Ε336 ΑΚΙΝΔΥΝΟ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 875331]

Άλλο όμως είναι το correlation, άλλο το causation. Με το πρώτο, μπορεί να υπάρχει ένας άλλος μηχανισμός που να συνδέει αυτά τα δύο. Με το δεύτερο, το ένα προκαλεί το άλλο.

Δεν υπάρχει causation σ' αυτές τις επιστήμες, όταν η συσχέτιση αποδεικνύεται σε διάφορα πειράματα με διαφορετικές συνθήκες τότε θεωρείται έγκυρη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Τάσος97]

Δεν υπάρχει causation σ' αυτές τις επιστήμες, όταν η συσχέτιση αποδεικνύεται σε διάφορα πειράματα με διαφορετικές συνθήκες τότε θεωρείται έγκυρη.

Θα διαφωνήσω. Σαφώς και υπάρχει causation απλώς μερικές φορές χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να βρεθεί η αιτία. Για την κατάθλιψη γνωρίζουμε πως είναι οι λόγοι Α, Β και Γ που μπορούν να την προκαλέσουν (causation). Μέσω συσχετίσεων, μπορούμε να ψάξουμε για τις αιτίες που μπορούν να την προκαλέσουν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 092312]

Δεν έχω πάρει φάρμακα αλλά απ’ο,τι έχω διαβάσει (και ίσως έχω ξαναγράψει εδώ), αυτό που κάνουν τα φάρμακα είναι να σου δίνουν την ενέργεια που χρειάζεσαι για να μπορείς τουλάχιστον να σηκωθείς από το κρεβάτι και να το παλέψεις. Αν οι ειδικοί έχουν δώσει σε κάποιον φάρμακα,για κάποιον λόγο θα τα έχουν δώσει. Είναι πολλοί που λένε σε άτομα που πάσχουν από τέτοιες διαταραχές «αα,μα καλά γιατί παίρνεις φάρμακα,δεν ξερεις ότι είναι κακά κτλ κτλ». Μέγα λάθος να ανακατευόμαστε εκεί που δεν μας αφορα και ειδικά σε διαγνώσεις γιατρών. Μόνο στίγμα δημιουργούμε ετσι και γι’αυτο, όσοι έχουν πραγματικά ανάγκη θα φάρμακα,ντρέπονται να το πουν ή να τα παρουν για να μην στιγματιστούν. Μεγάλο λάθος. Όπως παίρνεις φάρμακα για μια οποιαδήποτε αρρώστια, θα πάρεις και γι’αυτην. Σίγουρα η καλή διατροφή βοηθάει, όπως επίσης ένας σταθερός κύκλος ύπνου, η έκθεση στο φως του ηλίου κτλ, αλλά σε μερικες περιπτώσεις χρειάζονται και τα φάρμακα.

Ξεφεύγω λίγο από το θέμα, αλλά τι ωραία που τα είπες βρε methexys.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dreamer_SW]

@MariaB00
Όταν έχεις κατάθλιψη ναι, η διατροφή παίζει ρόλο ως ένα βαθμό, έχει δεν έχει επηρεαστεί η όρεξή σου για φαγητό. Τι θέλω να πω; Εάν ο Α έχει κατάθλιψη και έχει επηρεαστεί η όρεξη για φαγητό, σίγουρα επιδεινώνει περισσότερο ψυχική και σωματική υγεία εάν δεν τρέφεται σωστά. Εάν πάλι έχει κατάθλιψη αλλά η όρεξή του για φαγητό δεν έχει επηρεαστεί (που σπάνια συμβαίνει) τότε αυτό μπορεί να λειτουργήσει ως σύμμαχος στην αντιμετώπισή της. Και πίστεψέ με, ένα άτομο με κατάθλιψη δεν θα έχει όρεξη ούτε να ασχοληθεί με την διατροφή του στις περισσότερες των περιπτώσεων, ούτε να κάνει γυμναστική τουλάχιστον στα πρώτα στάδια είτε μίας ήπιας, μέτριας ή ακόμα χειρότερα σοβαρής κατάθλιψης. Σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση όμως η κακή διατροφή ΔΕΝ μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη όπως εννοήθηκε σε προηγούμενα ποστ, ούτε η έλλειψη γυμναστικής. Μπορούν αυτά σίγουρα εάν εκλείπουν, να σου προκαλέσουν ΜΟΝΟ πεσμένη διάθεση κακή ποιότητά ζωής αλλά δεν συμβαίνει πάντα και εννοείται ότι δεν συμβαίνει και με όλους.

Δεν διαφωνώ ότι παράγονται οι ενδορφίνες με την γυμναστική και ότι η σωστή διατροφή γενικότερα προσφέρει καλύτερη ποιότητα ζωής μαζί σου είμαι, αλλά μόνο αυτές (γυμναστική και διατροφή) δεν μπορούν να θεραπεύσουν κατάθλιψη ούτε να την αποφύγουν. Απλά σε κάνουν να νιώθεις χαρούμενος και ευδιάθετος εφόσον είσαι καλά ψυχοσωματικά. Όποιος ασκείται και γυμνάζεται δεν σημαίνει παράλληλα ότι δεν θα πάθει ποτέ κατάθλιψη, δηλαδή περιορίζει τα συμπτώματά της. Η κατάθλιψη αρχίζει αλλιώς, δρα αλλιώς!!

Καλές οι γνώσεις σου και όλα αυτά που λες αλλά καλό θα είναι μην τις κολλάς σε μία ψυχική ασθένεια ως ένα μέτρο αντιμετώπισής της, εννοώντας δηλαδή ότι με αυτά θα μειώσεις συμπτώματα κατάθλιψης ή θα την αποτρέψεις. Όλα αυτά που λες βοηθούν έναν άνθρωπο να έχει ποιοτική ζωή όχι στο να μην πάθει κατάθλιψη ή στο να μειώσει τα συμπτώματα αν έχει ή να την αποτρέψει όπως έχω ξαναπεί 1.000.000 φορές. Εάν έχει, το αναφέρω παραπάνω πως λειτουργούν αυτά που λες (1η παράγραφο του ποστ).

Ναι, ένας συνδυασμός διατροφής, γυμναστικής και φαρμάκων σίγουρα είναι ένα τέλειο σετάκι , προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κατάθλιψη αλλά αν την έχει κάποιος δύσκολα θα μπορεί να το εφαρμόσει, ώστε να την αντιμετωπίσει παρά μόνο εάν βρίσκεται στο τέλος και την έχει ξεπεράσει σε ένα μεγάλο ποσοστό. Όταν είναι στην αρχή ή στην μέση της θεραπείας δεν γίνεται. Εσύ τα λες αυτά παίρνοντας ως δεδομένο ότι ο άνθρωπος με κατάθλιψη θα μπορεί να τρέφεται θα γυμνάζεται κλπ κλπ, δεν είναι όμως έτσι. ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΑΥΤΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ!!!

Διάβασε λίγο τι είναι κατάθλιψη, τα συμπτώματά της και πως επηρεάζει τον άνθρωπο στην καθημερινότητά του και θα καταλάβεις γιατί διαφωνώ με αυτά που λες.

Και παράλληλα δες αυτό το βίντεο:


@Lysippe
Επειδή ακριβώς όταν ο άλλος έχει κατάθλιψη και είναι μέσα στην μαυρίλα δεν θα τον νοιάζει στα πρώτα ή στα μεσαία στάδιά της να ασχοληθεί με την διατροφή ή να κάνει γυμναστική. Μάλλον όχι δεν θα τον νοιάζει, δεν θα μπορεί, θα αρνείται , θα θα θα. Η κατάθλιψη συνδυάζεται με διατροφικές διαταραχές είτε βουλιμικά επεισόδεια είτε ανορεξικά ΣΠΑΝΙΑ ΩΣ ΠΟΤΕ θεωρώ ότι η διατροφή ατόμου με κατάθλιψη θα μείνει ανεπηρέαστη.
Έχω ακούσει ότι απλά τα φάρμακα μπορεί υποτροπιάσουν τον ασθενή και πόσο μάλλον αυτόν με αυτοκτονικές προθέσεις και σκέψεις. Εάν χρειαστεί να πάρει και επιβάλλεται οκ, απλά σου λέω ότι ψυχικά φάρμακα για εμένα είναι επικύνδινα. Για την τελευταία σου παράγραφο διαφωνώ κάθετα και η απάντησή μου βρίσκεται σε αυτά που λέω και στην Μαρία παραπάνω.


Και ξαναλέω αυτός που είναι στα τελευταία στάδια της κατάθλιψης και έχει ξεπεράσει το μεγαλύτερο μέρος της, αρχίζει σιγά και με δυσκολία έστω να γυμνάζεται και να τρέφεται σωστά και σταδιακά την ξεπερνάει ακόμα περισσότερο και πλέον βοηθιέται από αυτούς τους 2 παράγοντες, προς θεού ΌΧΙ στα πρώτα ή στα μεσαία στάδια!

Σε αυτά επιβάλλεται ειδικός ο οποίος ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΣ που αποφασίζει κάθε φορά για την θεραπεία ανάλογα την εκάστοτε περίπτωση και μπορεί να κατευθύνει ανάλογα τον ασθενή και σίγουρα δεν θα πει σε ένα ασθενή με κατάθλιψη ξέρεις τι; γυμνάσου και τρέψου σωστά! ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ!!

Πώς να το κάνουμε; Αν αυτά θα βοηθούσαν από την αρχή, θα τα έκανε ο ίδιος ασθενής μόνος του ήδη!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 986132]

@Lysippe
Επειδή ακριβώς όταν ο άλλος έχει κατάθλιψη και είναι μέσα στην μαυρίλα δεν θα τον νοιάζει στα πρώτα ή στα μεσαία στάδιά της να ασχοληθεί με την διατροφή ή να κάνει γυμναστική. Μάλλον όχι δεν θα τον νοιάζει, δεν θα μπορεί, θα αρνείται , θα θα θα. Η κατάθλιψη συνδυάζεται με διατροφικές διαταραχές είτε βουλιμικά επεισόδεια είτε ανορεξικά ΣΠΑΝΙΑ ΩΣ ΠΟΤΕ θεωρώ ότι η διατροφή ατόμου με κατάθλιψη θα μείνει ανεπηρέαστη.
Έχω ακούσει ότι απλά τα φάρμακα μπορεί υποτροπιάσουν τον ασθενή και πόσο μάλλον αυτόν με αυτοκτονικές προθέσεις και σκέψεις. Εάν χρειαστεί να πάρει και επιβάλλεται οκ, απλά σου λέω ότι ψυχικά φάρμακα για εμένα είναι επικύνδινα. Για την τελευταία σου παράγραφο διαφωνώ κάθετα και η απάντησή μου βρίσκεται σε αυτά που λέω και στην Μαρία παραπάνω.


Και ξαναλέω αυτός που είναι στα τελευταία στάδια της κατάθλιψης και έχει ξεπεράσει το μεγαλύτερο μέρος της, αρχίζει σιγά και με δυσκολία έστω να γυμνάζεται και να τρέφεται σωστά και σταδιακά την ξεπερνάει ακόμα περισσότερο και πλέον βοηθιέται από αυτούς τους 2 παράγοντες, προς θεού ΌΧΙ στα πρώτα ή στα μεσαία στάδια!

Σε αυτά επιβάλλεται ειδικός ο οποίος ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΣ που αποφασίζει κάθε φορά για την θεραπεία ανάλογα την εκάστοτε περίπτωση και μπορεί να κατευθύνει ανάλογα τον ασθενή και σίγουρα δεν θα πει σε ένα ασθενή με κατάθλιψη ξέρεις τι; γυμνάσου και τρέψου σωστά! ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ!!

Πώς να το κάνουμε; Αν αυτά θα βοηθούσαν από την αρχή, θα τα έκανε ο ίδιος ασθενής μόνος του ήδη!!

Για την όρεξη, σαφώς, κι είναι ανά περίπτωση. Για τα υπόλοιπα, δεν είπα κάτι διαφορετικό. Όταν είσαι σε κατάθλιψη, δεν έχεις καν ρουτίνα, όλα τα βλέπεις μάταια κλπ κλπ. Σ' αυτή τη φάση ο καταθλιπτικός δεν βρίσκει την ενέργεια για πιο απλά πράγματα, όχι για να κάνει και γυμναστική. Κάποιοι έχουν τη δύναμη να επιβληθούν στον εαυτό τους και να επανέλθουν (μιλάω καθαρά για κατάθλιψη και όχι για μελαγχολία - και μιλάω έχοντας παραδείγματα στο μυαλό μου κι όχι υποθετικά), ενώ άλλοι χρειάζονται κάποιον για να τους βοηθήσει να βγουν απ' αυτό, κι αυτός ο κάποιος είναι ο ειδικός. Όπως και να 'χει, σε πρώτη φάση, θα υπάρχει η άρνηση και τα συναφή, μα, αργά ή γρήγορα, θα τεθεί μια μικρή ρουτίνα, όσο επίπονη κι αν είναι. Για ν' αλλάξεις κάτι, πρέπει ν' αλλάξεις και κάποια πράγματα. Το πόσο αργά ή γρήγορα θα γίνει αυτό, το αφήνω στην άκρη, καθώς έχει να κάνει με την εκάστοτε περίπτωση του καθενός. Όμως, όταν γίνει μια αρχή, με κάποια προσπάθεια μπορεί να κουμπώσει κι η γυμναστική, έστω υπό τη μορφή μιας απλής βόλτας, η οποία κι αυτή μπορεί να φαντάζει δύσκολη. Τ' αποτελέσματα είναι εμφανή... Ίσως όχι στην αρχή, μα στη συνέχεια θα είναι. Και μ' αυτό δεν εννοώ πως η γυμναστική είναι το φάρμακο για να εξαφανιστεί η κατάθλιψη, μα σου δίνει ένα boost (ακόμη κι αν γίνεται με το ζόρι!) για ν' αλλάξει κάπως η ψυχολογία σου κι ίσως ν' αρχίζεις να προσθέτεις έξτρα πραματάκια στη μικρή σου ρουτίνα - σημ: απαραίτητο μέλημα το να δουλεύεται συγχρόνως η αιτία που οδήγησε στη κατάθλιψη, ώστε να ξεπεραστεί αυτή η άσχημη φάση. Αυτό που θέλω να πω είναι πως η γυμναστική είναι ένα ισχυρό χαρτί... Για το πότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί, ας μην είμαστε απόλυτοι. Υπάρχουν περιπτώσεις που τη βάζουν στη ζωή τους όταν αρχίζουν να ξαναβλέπουν το φως, μα υπάρχουν κι οι περιπτώσεις που τη βάζουν στη ζωή τους ευρισκόμενοι ακόμα σε σκοτάδι. Όλα είναι σχετικά!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 982117]

@MariaB00
Όταν έχεις κατάθλιψη ναι, η διατροφή παίζει ρόλο ως ένα βαθμό, έχει δεν έχει επηρεαστεί η όρεξή σου για φαγητό. Τι θέλω να πω; Εάν ο Α έχει κατάθλιψη και έχει επηρεαστεί η όρεξη για φαγητό, σίγουρα επιδεινώνει περισσότερο ψυχική και σωματική υγεία εάν δεν τρέφεται σωστά. Εάν πάλι έχει κατάθλιψη αλλά η όρεξή του για φαγητό δεν έχει επηρεαστεί (που σπάνια συμβαίνει) τότε αυτό μπορεί να λειτουργήσει ως σύμμαχος στην αντιμετώπισή της. Και πίστεψέ με, ένα άτομο με κατάθλιψη δεν θα έχει όρεξη ούτε να ασχοληθεί με την διατροφή του στις περισσότερες των περιπτώσεων, ούτε να κάνει γυμναστική τουλάχιστον στα πρώτα στάδια είτε μίας ήπιας, μέτριας ή ακόμα χειρότερα σοβαρής κατάθλιψης. Σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση όμως η κακή διατροφή ΔΕΝ μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη όπως εννοήθηκε σε προηγούμενα ποστ, ούτε η έλλειψη γυμναστικής. Μπορούν αυτά σίγουρα εάν εκλείπουν, να σου προκαλέσουν ΜΟΝΟ πεσμένη διάθεση κακή ποιότητά ζωής αλλά δεν συμβαίνει πάντα και εννοείται ότι δεν συμβαίνει και με όλους.

Δεν διαφωνώ ότι παράγονται οι ενδορφίνες με την γυμναστική και ότι η σωστή διατροφή γενικότερα προσφέρει καλύτερη ποιότητα ζωής μαζί σου είμαι, αλλά μόνο αυτές (γυμναστική και διατροφή) δεν μπορούν να θεραπεύσουν κατάθλιψη ούτε να την αποφύγουν. Απλά σε κάνουν να νιώθεις χαρούμενος και ευδιάθετος εφόσον είσαι καλά ψυχοσωματικά. Όποιος ασκείται και γυμνάζεται δεν σημαίνει παράλληλα ότι δεν θα πάθει ποτέ κατάθλιψη, δηλαδή περιορίζει τα συμπτώματά της. Η κατάθλιψη αρχίζει αλλιώς, δρα αλλιώς!!

Καλές οι γνώσεις σου και όλα αυτά που λες αλλά καλό θα είναι μην τις κολλάς σε μία ψυχική ασθένεια ως ένα μέτρο αντιμετώπισής της, εννοώντας δηλαδή ότι με αυτά θα μειώσεις συμπτώματα κατάθλιψης ή θα την αποτρέψεις. Όλα αυτά που λες βοηθούν έναν άνθρωπο να έχει ποιοτική ζωή όχι στο να μην πάθει κατάθλιψη ή στο να μειώσει τα συμπτώματα αν έχει ή να την αποτρέψει όπως έχω ξαναπεί 1.000.000 φορές. Εάν έχει, το αναφέρω παραπάνω πως λειτουργούν αυτά που λες (1η παράγραφο του ποστ).

Ναι, ένας συνδυασμός διατροφής, γυμναστικής και φαρμάκων σίγουρα είναι ένα τέλειο σετάκι , προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κατάθλιψη αλλά αν την έχει κάποιος δύσκολα θα μπορεί να το εφαρμόσει, ώστε να την αντιμετωπίσει παρά μόνο εάν βρίσκεται στο τέλος και την έχει ξεπεράσει σε ένα μεγάλο ποσοστό. Όταν είναι στην αρχή ή στην μέση της θεραπείας δεν γίνεται. Εσύ τα λες αυτά παίρνοντας ως δεδομένο ότι ο άνθρωπος με κατάθλιψη θα μπορεί να τρέφεται θα γυμνάζεται κλπ κλπ, δεν είναι όμως έτσι. ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΑΥΤΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ!!!



Και παράλληλα δες αυτό το βίντεο:


@Lysippe
Επειδή ακριβώς όταν ο άλλος έχει κατάθλιψη και είναι μέσα στην μαυρίλα δεν θα τον νοιάζει στα πρώτα ή στα μεσαία στάδιά της να ασχοληθεί με την διατροφή ή να κάνει γυμναστική. Μάλλον όχι δεν θα τον νοιάζει, δεν θα μπορεί, θα αρνείται , θα θα θα. Η κατάθλιψη συνδυάζεται με διατροφικές διαταραχές είτε βουλιμικά επεισόδεια είτε ανορεξικά ΣΠΑΝΙΑ ΩΣ ΠΟΤΕ θεωρώ ότι η διατροφή ατόμου με κατάθλιψη θα μείνει ανεπηρέαστη.
Έχω ακούσει ότι απλά τα φάρμακα μπορεί υποτροπιάσουν τον ασθενή και πόσο μάλλον αυτόν με αυτοκτονικές προθέσεις και σκέψεις. Εάν χρειαστεί να πάρει και επιβάλλεται οκ, απλά σου λέω ότι ψυχικά φάρμακα για εμένα είναι επικύνδινα. Για την τελευταία σου παράγραφο διαφωνώ κάθετα και η απάντησή μου βρίσκεται σε αυτά που λέω και στην Μαρία παραπάνω.


Και ξαναλέω αυτός που είναι στα τελευταία στάδια της κατάθλιψης και έχει ξεπεράσει το μεγαλύτερο μέρος της, αρχίζει σιγά και με δυσκολία έστω να γυμνάζεται και να τρέφεται σωστά και σταδιακά την ξεπερνάει ακόμα περισσότερο και πλέον βοηθιέται από αυτούς τους 2 παράγοντες, προς θεού ΌΧΙ στα πρώτα ή στα μεσαία στάδια!

Σε αυτά επιβάλλεται ειδικός ο οποίος ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΣ που αποφασίζει κάθε φορά για την θεραπεία ανάλογα την εκάστοτε περίπτωση και μπορεί να κατευθύνει ανάλογα τον ασθενή και σίγουρα δεν θα πει σε ένα ασθενή με κατάθλιψη ξέρεις τι; γυμνάσου και τρέψου σωστά! ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ!!

Πώς να το κάνουμε; Αν αυτά θα βοηθούσαν από την αρχή, θα τα έκανε ο ίδιος ασθενής μόνος του ήδη!!

Κοίτα σοφια δεν κατάλαβαινω που κολλάς αυτη τη στιγμή.
Από την δική μου μεριά δεν θεωρώ ότι άφησα να εννοηθει ότι η μη σωστή διατροφή ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΊ την καταθλιψη. Ειπαοτι ΕΝΤΕΊΝΕΙ την συμπτωματολογία. Τώρα δεν ξέρω ακριβώς που έχεις θέμα. Δεν πειράζει.
Δεν μίλησα για μελαγχολια.
Μιλάω τόσο από προσωπική εμπειρία όσο και από προσωπική ενασχοληση. Και συζητήσεις με ειδικούς. Άρα έχω έναν λόγο παραπάνω.
Δεν μίλησα ότι όλα αυτά διατροφή και γυμναστική αποτελούν υποκατάστατα της συμβουλής του ειδικού
Η κατάθλιψη είν' πάθηση. Εννοείται πως αρχιζει αλλιως και δρα αλλιως...
Η κατάθλιψη αλλάζει την ποιότητα ζωής.
Δεν είπα πουθενά ότι με την παραγωγή ενδορφινων θεραπεύεται ή αποφεύγεται η κατάθλιψη. Ελαχιστοποιειται η συμπτωματολογία. Ελαχιστοποιειται ο κινδυνος.
Το τι θεωρώ εγώ ως δεδομένο σαφώς είναι και λαθος ..
Ένας ανθρωποςοταν είν' λιώμα στην ψυχολογία δεν θα κάτσει ν κάνει αυτά. Αναζητά βέβαια βοήθεια που τι σημαίνει αυτο;; Ότι η ποιότητα ζωής του είναι χαλια άρα θέλει αλλαγή.
Διαβασε για την γιόγκα και τα ωφέλη της.
Μιλάω πάντα για σωστό συνδιασμό και καθοδηγηση.
Δεν είπα τρώγε καλά , γυμνασίου καλά , άσε τα φάρμακα για τα σκυλια! ( Ομοιοκαταληξία)!!!
Έστω και το περπατημα θα τον βοηθήσει. Ναι θα τον βοηθησει.
Όπως και να χει.
Το καλύτερο που θα μπορούσες να κάνεις είναι να ξαναδιαβάσει ς προσεκτικά τι έχω γράψει. Θα δείς ότι είσαι καλλυμενη.
Θεωρώ άσκοπη την απάντηση αυτη απλα έπρεπε να απάντησω. Θεωρώ ότι τα χω πει ήδη.
Σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση όμως η κακή διατροφή ΔΕΝ μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη, το έχει επιβεβαιώσει κάνεις;;;
Ικασιες κάνουμε.
Είμ σίγουρη ότι στο μέλλον, ξανά λέω ,θα μιλάω και θα μιλάμε για την ποιότητα της ζωής μας που επιβαρύνει πολλές ασθένειες.
Καλό είναι να μην μιλάς με απόλυτη βεβαιότητα. Οι διατροφικές διαταραχές ολοένα αλλάζουν ποικίλλουν από άτομο σε άτομο. Υπάρχει και η ανορεξία φυσικά.
Κατάθλιψη και αλκοολισμός .
Κλπ
Κλπ
Κλπ
Πέρα από προσωπική αναζήτηση στο νετ, ωραίο κατά εμέ είναι να συζητάς με επαγγελματίες υγείας πάνω σε τέτοια θέματα. Θα δείς θα αλλάξεις πολλές απόψεις!
Δεν ξέρεις βασικά που διαφωνείς!
Μίλησα εγώ πουθενά ότι μόνο διατροφή και γυμναστική θα διώξουν την κατάθλιψη;
Γι αυτό σου λέω πήγαινε και ξαναδιάβασε τα αυτά που έγραψα κι αν όντως λέω κάτι τέτοιο πάω πάσο!
Εννοείται γλυκιά μου ξέρω τι είν' η κατάθλιψη. Τί Τί περιλαμβανει.... Πού οδηγεί....τι νιώθεις.....πώς νιώθεις....τι πράττεις! Και τι κάνεις για να σταθείς! Δεν χρειαζόταν καν να μου το πεις! Εγώ σου λέω να ξαναδιαβασεις τι έχω γράψει. Τότε θα καταλάβεις.

Καλή σου συνέχεια.
Φιλικά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dreamer_SW]

Καλησπέρα κορίτσια

Για την όρεξη, σαφώς, κι είναι ανά περίπτωση. Για τα υπόλοιπα, δεν είπα κάτι διαφορετικό. Όταν είσαι σε κατάθλιψη, δεν έχεις καν ρουτίνα, όλα τα βλέπεις μάταια κλπ κλπ. Σ' αυτή τη φάση ο καταθλιπτικός δεν βρίσκει την ενέργεια για πιο απλά πράγματα, όχι για να κάνει και γυμναστική. Κάποιοι έχουν τη δύναμη να επιβληθούν στον εαυτό τους και να επανέλθουν (μιλάω καθαρά για κατάθλιψη και όχι για μελαγχολία - και μιλάω έχοντας παραδείγματα στο μυαλό μου κι όχι υποθετικά), ενώ άλλοι χρειάζονται κάποιον για να τους βοηθήσει να βγουν απ' αυτό, κι αυτός ο κάποιος είναι ο ειδικός. Όπως και να 'χει, σε πρώτη φάση, θα υπάρχει η άρνηση και τα συναφή, μα, αργά ή γρήγορα, θα τεθεί μια μικρή ρουτίνα, όσο επίπονη κι αν είναι. Για ν' αλλάξεις κάτι, πρέπει ν' αλλάξεις και κάποια πράγματα. Το πόσο αργά ή γρήγορα θα γίνει αυτό, το αφήνω στην άκρη, καθώς έχει να κάνει με την εκάστοτε περίπτωση του καθενός. Όμως, όταν γίνει μια αρχή, με κάποια προσπάθεια μπορεί να κουμπώσει κι η γυμναστική, έστω υπό τη μορφή μιας απλής βόλτας, η οποία κι αυτή μπορεί να φαντάζει δύσκολη. Τ' αποτελέσματα είναι εμφανή... Ίσως όχι στην αρχή, μα στη συνέχεια θα είναι. Και μ' αυτό δεν εννοώ πως η γυμναστική είναι το φάρμακο για να εξαφανιστεί η κατάθλιψη, μα σου δίνει ένα boost (ακόμη κι αν γίνεται με το ζόρι!) για ν' αλλάξει κάπως η ψυχολογία σου κι ίσως ν' αρχίζεις να προσθέτεις έξτρα πραματάκια στη μικρή σου ρουτίνα - σημ: απαραίτητο μέλημα το να δουλεύεται συγχρόνως η αιτία που οδήγησε στη κατάθλιψη, ώστε να ξεπεραστεί αυτή η άσχημη φάση. Αυτό που θέλω να πω είναι πως η γυμναστική είναι ένα ισχυρό χαρτί... Για το πότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί, ας μην είμαστε απόλυτοι. Υπάρχουν περιπτώσεις που τη βάζουν στη ζωή τους όταν αρχίζουν να ξαναβλέπουν το φως, μα υπάρχουν κι οι περιπτώσεις που τη βάζουν στη ζωή τους ευρισκόμενοι ακόμα σε σκοτάδι. Όλα είναι σχετικά!

Καλά όσοι έχουν την δύναμη να πατήσουν μόνοι στα πόδια τους και να επιβληθούν προφανώς δεν είναι σε κατάθλιψη, αλλά μελαγχολία ή κάποια άλλη πιο δύσκολη συναισθηματικά φορτισμένη περίοδο. Γιατί κανείς με κατάθλιψη δεν μπορεί να επιβληθεί στον εαυτό του και για αυτό χρειάζεται επειγόντως την βοήθεια του ειδικού. Για τα υπόλοιπα που είπες ναι ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό ήθελα να πω και χθες και τόσες μέρες.

Κοίτα σοφια δεν κατάλαβαινω που κολλάς αυτη τη στιγμή.
Από την δική μου μεριά δεν θεωρώ ότι άφησα να εννοηθει ότι η μη σωστή διατροφή ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΊ την καταθλιψη. Ειπα οτι ΕΝΤΕΊΝΕΙ την συμπτωματολογία. Τώρα δεν ξέρω ακριβώς που έχεις θέμα. Δεν πειράζει.
Δεν μίλησα για μελαγχολια. Μιλάω τόσο από προσωπική εμπειρία όσο και από προσωπική ενασχοληση. Και συζητήσεις με ειδικούς. Άρα έχω έναν λόγο παραπάνω. Δεν μίλησα ότι όλα αυτά διατροφή και γυμναστική αποτελούν υποκατάστατα της συμβουλής του ειδικού Η κατάθλιψη είν' πάθηση. Εννοείται πως αρχιζει αλλιως και δρα αλλιως... Η κατάθλιψη αλλάζει την ποιότητα ζωής. Δεν είπα πουθενά ότι με την παραγωγή ενδορφινων θεραπεύεται ή αποφεύγεται η κατάθλιψη. Ελαχιστοποιειται η συμπτωματολογία. Ελαχιστοποιειται ο κινδυνος.
Το τι θεωρώ εγώ ως δεδομένο σαφώς είναι και λαθος ..
Ένας ανθρωποςοταν είν' λιώμα στην ψυχολογία δεν θα κάτσει ν κάνει αυτά. Αναζητά βέβαια βοήθεια που τι σημαίνει αυτο;; Ότι η ποιότητα ζωής του είναι χαλια άρα θέλει αλλαγή.
Διαβασε για την γιόγκα και τα ωφέλη της.
Μιλάω πάντα για σωστό συνδιασμό και καθοδηγηση.
Δεν είπα τρώγε καλά , γυμνασίου καλά , άσε τα φάρμακα για τα σκυλια! ( Ομοιοκαταληξία)!!!
Έστω και το περπατημα θα τον βοηθήσει. Ναι θα τον βοηθησει.
Όπως και να χει.
Το καλύτερο που θα μπορούσες να κάνεις είναι να ξαναδιαβάσει ς προσεκτικά τι έχω γράψει. Θα δείς ότι είσαι καλλυμενη.
Θεωρώ άσκοπη την απάντηση αυτη απλα έπρεπε να απάντησω. Θεωρώ ότι τα χω πει ήδη.
Σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση όμως η κακή διατροφή ΔΕΝ μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη, το έχει επιβεβαιώσει κάνεις;;;
Ικασιες κάνουμε.
Είμ σίγουρη ότι στο μέλλον, ξανά λέω ,θα μιλάω και θα μιλάμε για την ποιότητα της ζωής μας που επιβαρύνει πολλές ασθένειες.
Καλό είναι να μην μιλάς με απόλυτη βεβαιότητα. Οι διατροφικές διαταραχές ολοένα αλλάζουν ποικίλλουν από άτομο σε άτομο. Υπάρχει και η ανορεξία φυσικά.
Κατάθλιψη και αλκοολισμός .
Κλπ
Κλπ
Κλπ
Πέρα από προσωπική αναζήτηση στο νετ, ωραίο κατά εμέ είναι να συζητάς με επαγγελματίες υγείας πάνω σε τέτοια θέματα. Θα δείς θα αλλάξεις πολλές απόψεις!
Καλή σου συνέχεια.
Φιλικά.

Ρε συ Μαράκι, μην αρπάζεσαι τόσο πολύ συζήτηση κάνουμε και έχουμε διαφορετική άποψη, απλά!

Πώς ακριβώς εντείνει η κακή διατροφή την συμπτωματολογία της κατάθλιψης,σε κάποιον που ΔΕΝ έχει κατάθλιψη, ή αντίστοιχα η καλή πώς την μειώνει σε κάποιον που πάλι δεν έχει;
Ναι προφανώς εάν έχει κατάθλιψη και δεν ακολουθεί σωστή διατροφή, προφανώς θα εντείνει την συμπτωματολογία, ΑΛΛΑ μόνο ΕΑΝ έχει. ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ, απλά επηρεάζει την ποιότητα ζωής του ατόμου. Αυτό(το πράσινο bold) δεν καταλαβαίνεις και αντιδρώ.

Σου είπε η/ο ειδικός ότι άτομο που ΔΕΝ έχει κατάθλιψη και είναι υγιές ψυχοσωματικά ότι εάν δεν τρέφεται σωστά και δεν γυμνάζεται εντείνει την συμπτωματολογία της κατάθλιψης; Γιατί για να λέμε για συμπτωματολογία πρέπει ο άλλος να έχει εκδηλώσει και ΚΛΙΝΙΚΑ την εκάστοτε ασθένεια . Μήπως δεν κατάλαβες σωστά αυτά που σου είπε; , γιατί εμένα μου φαίνεται παράξενο όλο αυτό. Αυτό που λέτε όλοι επειδή αυτό, έχω ένα λόγο παραπάνω μου την δίνει απίστευτα στα νεύρα, λες ότι οι άλλοι δεν έχουμε ψαχτεί, διαβάσει, ρωτήσει, ενασχοληθεί μόνο εσείς το έχετε κάνει. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας και ούτε θέλω να μπω σε καμία προσωπική διαμάχη.

Πάλι τα ίδια μου λες ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος με την παραγωγή ενδορφινών, ελαχιστοποιείται η συμπτωματολογία ποιανού ;;;του ατόμου που είναι καλά ψυχοσωματικά και δεν γυμνάζεται; Αυτό θες να μου πεις; Δηλαδή εάν ο Β γυμνάζεται και τρέφεται σωστά έχει λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξει κατάθλιψη από τον Α που δεν τρέφεται και δεν γυμνάζεται ; Θα σου απαντήσω ότι έχουν ΙΔΙΕΣ πιθανότητες και οι 2. Απλά ο Β θα έχει σαφώς καλύτερη ποιότητα ζωής σε πολλούς τομείς σε σύγκριση με τον Α. Δεν μπορείς να πεις ότι ο Β αφού γυμνάζεται σωστά και γυμνάζεται ελαχιστοποιεί την συμπτωματολογία της κατάθλιψης ούτε την εντείνει, ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ!! Δεν ξέρω εάν καταλαβαίνεις τι θέλω να πω!!

Εάν έχει ένα άτομο κατάθλιψη μπορεί να γυμνάζεται να τρέφεται σωστά να κάνει γιόγκα κλπ κλπ αν ΠΡΩΤΑ δεν ξεπεράσει τα βασικά πράγματα που απαιτούν πρώτιστα αντιμετώπιση. Εάν ξεπεράσει αυτά, ΝΑΙ ΑΣΦΑΛΩΣ, θα βοηθήσει ένας περίπατος, λίγο γυμναστική και όλα αυτά που αναφέρεις!!

Συγγνώμη, αλλά εσύ μιλάς με απόλυτη βεβαιότητα και είσαι ερειστική, και όχι εγώ και δεν θες να καταλάβεις τι εννοώ σε τόσα ποστ, σε αντίθεση με την Lysippe με την οποία βρήκαμε μία κοινή γραμμή και συμφωνήσαμε στο τέλος!
Καλή συνέχεια και σε εσένα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 986132]

Χαίρομαι που συμφωνήσαμε τελικά.
Ίσως να μην εκφραζόμουν εγώ καλά κι αναλυτικά, δεν ξέρω.

Καλά όσοι έχουν την δύναμη να πατήσουν μόνοι στα πόδια τους και να επιβληθούν προφανώς δεν είναι σε κατάθλιψη, αλλά μελαγχολία ή κάποια άλλη πιο δύσκολη συναισθηματικά φορτισμένη περίοδο. Γιατί κανείς με κατάθλιψη δεν μπορεί να επιβληθεί στον εαυτό του και για αυτό χρειάζεται επειγόντως την βοήθεια του ειδικού. Για τα υπόλοιπα που είπες ναι ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό ήθελα να πω και χθες και τόσες μέρες.

Όχι, όχι. Κανονική κατάθλιψη, αφού α) η μαυρίλα είχε διάρκεια 1+ χρόνου και β) υπήρχαν και αυτοκτονικές τάσεις. Απλά ήταν απ' τα άτομα που εν τέλει μπόρεσαν να βρουν τη δύναμη μέσα τους και να σταθούν στα πόδια τους και πάλι. Συμβαίνει μερικές φορές... Μπορεί να κάθεσαι να γλείφεις τις πληγές σου ξανά και ξανά, μα για πόσο; Κάποια στιγμή ξεχειλίζει η αηδία για τον εαυτό σου, για το πώς έχεις καταντήσει. Κι αυτό είναι δίκοπο μαχαίρι... Μπορεί να σε βουλιάξει περισσότερο ή να σου δώσει το έναυσμα να σηκωθείς στα πόδια σου και ν' αρχίσεις να βαδίζεις, έστω και με αργούς ρυθμούς. Δεν θα το πρότεινα, όμως. Καλό είναι να στρεφόμαστε για βοήθεια, εφόσον βλέπουμε πως βρισκόμαστε σε μια κινούμμενη άμμο που μας καταπίνει.


Κι επειδή έχω καταλάβει τι θέλει να πει η Μαρία, επιτρέψτε μου να χωθώ στη συζήτησή σας.

Σοφία, κι η Μαρία συμφωνεί μ' αυτά που λέμε, η θέση της είναι η ίδια ακριβώς. Όσο για τη θέση της περί διατροφής σε προληπτικά πλαίσια, δεν είναι παγιωμένη. Απλά σκέφτεται το ίσως, πράγμα που το σκέφτομαι κι εγώ. Και φυσικά, δεν ξεχνάμε πως δεν είναι μόνο αυτά που παίζουν ρόλο, η διατροφή και η γυμναστική, αλλά και 1002 άλλα πράγματα που μπαίνουν στην εξισωση. Κάθε άνθρωπος αποσυναρμολογείται σε χιλιάδες πράγματα που μπορούν να συντελέσουν στη κατάθλιψη ή στην αντίσταση προς αυτή. Θα ήταν κουτό να είμαστε απόλυτοι και σίγουροι για την έκβαση του κάθε ανθρώπου.

Ελπίζω να καταλαβαίνουμε τώρα πως κι οι τρεις μας συμφωνούμε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 982117]

Καλησπέρα κορίτσια

Καλά όσοι έχουν την δύναμη να πατήσουν μόνοι στα πόδια τους και να επιβληθούν προφανώς δεν είναι σε κατάθλιψη, αλλά μελαγχολία ή κάποια άλλη πιο δύσκολη συναισθηματικά φορτισμένη περίοδο. Γιατί κανείς με κατάθλιψη δεν μπορεί να επιβληθεί στον εαυτό του και για αυτό χρειάζεται επειγόντως την βοήθεια του ειδικού. Για τα υπόλοιπα που είπες ναι ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό ήθελα να πω και χθες και τόσες μέρες.



Ρε συ Μαράκι, μην αρπάζεσαι τόσο πολύ συζήτηση κάνουμε και έχουμε διαφορετική άποψη, απλά!

Πώς ακριβώς εντείνει η κακή διατροφή την συμπτωματολογία της κατάθλιψης,σε κάποιον που ΔΕΝ έχει κατάθλιψη, ή αντίστοιχα η καλή πώς την μειώνει σε κάποιον που πάλι δεν έχει;
Ναι προφανώς εάν έχει κατάθλιψη και δεν ακολουθεί σωστή διατροφή, προφανώς θα εντείνει την συμπτωματολογία, ΑΛΛΑ μόνο ΕΑΝ έχει. ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ, απλά επηρεάζει την ποιότητα ζωής του ατόμου. Αυτό(το πράσινο bold) δεν καταλαβαίνεις και αντιδρώ.

Σου είπε η/ο ειδικός ότι άτομο που ΔΕΝ έχει κατάθλιψη και είναι υγιές ψυχοσωματικά ότι εάν δεν τρέφεται σωστά και δεν γυμνάζεται εντείνει την συμπτωματολογία της κατάθλιψης; Γιατί για να λέμε για συμπτωματολογία πρέπει ο άλλος να έχει εκδηλώσει και ΚΛΙΝΙΚΑ την εκάστοτε ασθένεια . Μήπως δεν κατάλαβες σωστά αυτά που σου είπε; , γιατί εμένα μου φαίνεται παράξενο όλο αυτό. Αυτό που λέτε όλοι επειδή αυτό, έχω ένα λόγο παραπάνω μου την δίνει απίστευτα στα νεύρα, λες ότι οι άλλοι δεν έχουμε ψαχτεί, διαβάσει, ρωτήσει, ενασχοληθεί μόνο εσείς το έχετε κάνει. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας και ούτε θέλω να μπω σε καμία προσωπική διαμάχη.

Πάλι τα ίδια μου λες ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος με την παραγωγή ενδορφινών, ελαχιστοποιείται η συμπτωματολογία ποιανού ;;;του ατόμου που είναι καλά ψυχοσωματικά και δεν γυμνάζεται; Αυτό θες να μου πεις; Δηλαδή εάν ο Β γυμνάζεται και τρέφεται σωστά έχει λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξει κατάθλιψη από τον Α που δεν τρέφεται και δεν γυμνάζεται ; Θα σου απαντήσω ότι έχουν ΙΔΙΕΣ πιθανότητες και οι 2. Απλά ο Β θα έχει σαφώς καλύτερη ποιότητα ζωής σε πολλούς τομείς σε σύγκριση με τον Α. Δεν μπορείς να πεις ότι ο Β αφού γυμνάζεται σωστά και γυμνάζεται ελαχιστοποιεί την συμπτωματολογία της κατάθλιψης ούτε την εντείνει, ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ!! Δεν ξέρω εάν καταλαβαίνεις τι θέλω να πω!!

Εάν έχει ένα άτομο κατάθλιψη μπορεί να γυμνάζεται να τρέφεται σωστά να κάνει γιόγκα κλπ κλπ αν ΠΡΩΤΑ δεν ξεπεράσει τα βασικά πράγματα που απαιτούν πρώτιστα αντιμετώπιση. Εάν ξεπεράσει αυτά, ΝΑΙ ΑΣΦΑΛΩΣ, θα βοηθήσει ένας περίπατος, λίγο γυμναστική και όλα αυτά που αναφέρεις!!

Συγγνώμη, αλλά εσύ μιλάς με απόλυτη βεβαιότητα και είσαι ερειστική, και όχι εγώ και δεν θες να καταλάβεις τι εννοώ σε τόσα ποστ, σε αντίθεση με την Lysippe με την οποία βρήκαμε μία κοινή γραμμή και συμφωνήσαμε στο τέλος!
Καλή συνέχεια και σε εσένα

Λοιπόν Σοφάκι για να το κλείσουμε το θέμα.
Δεν είμαι καθολου ερειστικη.
Ούτε αρπάζομαι
Ίσα ίσα .
Διάλογο κάνουμε και συγκεκριμενα γραπτό.
Αντιλαμβανεσαι εσύ ότι αρπαζομαι
Λάθος.
Αλλά εν μέρει σωστό γιατι αυτο είν' που νιώθεις.
Ενδεχομένως στις απορίες και στο μενσιον σου να χω δωσει απαντήσεις.
Επειδή σου είπα να ξαναδιαβασεις αυτά που έγραψα δεν σημαινει ότι μιλώ επιθετικά.
Γιατί ίσως αυτά που λες να έχουν ήδη απαντηθεί και ειπωθει άρα θεωρώ άσκοπο να γράψω τα πιστεύω μου , τις γνώσεις μου και τις μελλοντικες μου επιθυμίες στο τι θέλω να αποδειχθεί που θα γίνει.
Άρα λοιπον ενδεχομένως να υπάρχει μια συγκλιση ή ενδεχομένως και απόκλιση.
Σημασία εχει που μαθες κατι παραπανω.
Ότι καλύτερο..
Χαιρετώ!
Φιλικα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dreamer_SW]

Χαίρομαι που συμφωνήσαμε τελικά.
Ίσως να μην εκφραζόμουν εγώ καλά κι αναλυτικά, δεν ξέρω.



Όχι, όχι. Κανονική κατάθλιψη, αφού α) η μαυρίλα είχε διάρκεια 1+ χρόνου και β) υπήρχαν και αυτοκτονικές τάσεις. Απλά ήταν απ' τα άτομα που εν τέλει μπόρεσαν να βρουν τη δύναμη μέσα τους και να σταθούν στα πόδια τους και πάλι. Συμβαίνει μερικές φορές... Μπορεί να κάθεσαι να γλείφεις τις πληγές σου ξανά και ξανά, μα για πόσο; Κάποια στιγμή ξεχειλίζει η αηδία για τον εαυτό σου, για το πώς έχεις καταντήσει. Κι αυτό είναι δίκοπο μαχαίρι... Μπορεί να σε βουλιάξει περισσότερο ή να σου δώσει το έναυσμα να σηκωθείς στα πόδια σου και ν' αρχίσεις να βαδίζεις, έστω και με αργούς ρυθμούς. Δεν θα το πρότεινα, όμως. Καλό είναι να στρεφόμαστε για βοήθεια, εφόσον βλέπουμε πως βρισκόμαστε σε μια κινούμμενη άμμο που μας καταπίνει.


Κι επειδή έχω καταλάβει τι θέλει να πει η Μαρία, επιτρέψτε μου να χωθώ στη συζήτησή σας.

Σοφία, κι η Μαρία συμφωνεί μ' αυτά που λέμε, η θέση της είναι η ίδια ακριβώς. Όσο για τη θέση της περί διατροφής σε προληπτικά πλαίσια, δεν είναι παγιωμένη. Απλά σκέφτεται το ίσως, πράγμα που το σκέφτομαι κι εγώ. Και φυσικά, δεν ξεχνάμε πως δεν είναι μόνο αυτά που παίζουν ρόλο, η διατροφή και η γυμναστική, αλλά και 1002 άλλα πράγματα που μπαίνουν στην εξισωση. Κάθε άνθρωπος αποσυναρμολογείται σε χιλιάδες πράγματα που μπορούν να συντελέσουν στη κατάθλιψη ή στην αντίσταση προς αυτή. Θα ήταν κουτό να είμαστε απόλυτοι και σίγουροι για την έκβαση του κάθε ανθρώπου.

Ελπίζω να καταλαβαίνουμε τώρα πως κι οι τρεις μας συμφωνούμε.

Χαίρομαι πάντως που τα ξεπέρασε και στάθηκε στα πόδια της, χωρίς τελικά να πραγματοποιήσει οριστικό κακό στο εαυτό της. Συγγνώμη που το λέω πλαγίως αλλά κάποιες φορές σοκάρομαι μόνο στην ιδέα ότι κάποιος θέλει να βάλει τέλος στην ζωή του, γιατί δείχνει απόφαση ότι προτιμά να μην αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα που έχει, με τον χειρότερο τρόπο. Να μου πεις χειρότερος τρόπος είναι να αφήσει κάποιος να το φθείρει μέχρι τέλους και αφού τότε έχει καταστρέψει την ζωή του, και απλά δεν ζει μόνο συμβιώνει. Ναι ένας μικρός θάνατος είναι και αυτός.

Μπορεί να συμβεί όντως αλλά υποθέτω όταν πλέον δεν έχει φτάσει η κατάθλιψη στα πολύ σοβαρά στάδια γιατί τότε δύσκολα θα "πείσεις" ένα άτομο μην βάλει τέλος στην ζωή του και ότι πρέπει να ζητήσει βοήθεια γιατί θα νιώθει ότι και να ζητήσει δεν θα βοηθηθεί. Σίγουρα όμως και ο ένας χρόνος του/της έκανε όσο κακό θα πρόλαβε να κάνει. Αλλά μάλλον θα έκανε το μπαμ, είχε ζητήσει ποτέ την βοήθεια ειδικού; Όχι από ότι καταλαβαίνω σωστά; Πιστεύω ότι στην κατάθλιψη εκτός από της χημικές ουσίες που δημιουργεί ο εγκέφαλος (την αίτια δημιουργίας τους, δεν την ξέρω) συμβάλλουν λίγο πολύ τα βιώματα και προσωπικές εμπειρίες του ατόμου, τα οποία δεν μπορεί να ξεπεράσει, στεναχωριέται φθείρεται, μπαίνει σε ένα φαύλο κύκλο και οδηγείται σε μία μαυρίλα. Ίσως αυτό (; ; ) να δημιουργεί αυτές τις χημικές ουσίες να είναι δηλαδή προϊόντα/ συνέπειες όλης αυτής της κατάστασης; Δεν ξέρω, υποθέσεις κάνω. Συμφωνώ με την αναζήτηση βοήθειας ειδικού εννοείται, αρκεί βέβαια αυτός που θέλει ή την αναζητά να μην κωλύεται (όχι οικονομικά γιατί πλέον υπάρχουν και δωρεάν κέντρα) με διάφορους τρόπους που έχω στο νου μου, που προς το παρόν δεν είναι της στιγμής.

Χαχαχα πυροσβέστης

Ναι ρε συ, απλά λέει απ ΄ότι πάντα κατάλαβα εγώ τα εξής:

1)ότι η σωστή διατροφή και η γυμναστική μπορεί να ελαττώσει την συμπτωματολογία και να αποφύγει τον κίνδυνο της κατάθλιψης. Εγώ διαφωνώ στο ότι για να μιλάμε για συμπτωματολογία πρέπει κάποιος να έχει ΉΔΗ εκδηλώσει κατάθλιψη. Κάποιος που δεν έχει, και να τρέφεται σωστά ή να γυμνάζεται απλά έχει ποιοτικότερη ζωή από κάποιον άλλον που δεν το κάνει, χωρίς να σημαίνει ότι ο τελευταίος έχει περισσότερες πιθανότητες να πάθει κατάθλιψη. Αυτή είναι η πρώτη διαφορά μας βασική με την Μαρία.

2) ότι για να αντιμετωπίσει κάποιος την κατάθλιψη πρέπει να γυμναστεί και να κάνει σωστή διατροφή
Και λέω ότι αυτός που έχει κατάθλιψη δεν έχει την ενέργεια να τα κάνει αυτά γιατί είναι βυθισμένος στην μαυρίλα του. Δεν γίνεται ένας με κατάθλιψη να πάει να γυμναστεί ή να προσέξει την διατροφή του, γιατί πολύ απλά δεν τον ενδιαφέρει ο εαυτό τους. Όπως είπες και εσύ αυτά ναι θα βοηθήσουν όπως είπε και η Μαρία στην αντιμετώπιση, δεν διαφώνησα, απλά προκειμένου ότι ο άνθρωπος με κατάθλιψη για να μπορέσει να τα κάνει αυτά, πρέπει πρώτα να λύσει άλλα βασικά πράγματα που τον απασχολούν για να ξαναβρεί την χαμένη του ενέργεια. Είναι σαν να θέλεις ένα αυτοκίνητο με λίγη βενζίνη (ενέργεια) να πάει να κάνει Αθήνα- Θεσαλλονίκη απευθείας.χωρίς να γεμίσει καθόλου το ντεπόζιτο. Έτσι και ο άνθρωπος που είναι σε κατάθλιψη δεν μπορεί στα πρώτα μεσαία στάδια χωρίς την απαιτούμενη ενέργεια και όρεξη ούτε να κάνει γιόγκα, να γυμναστεί , αν τραφεί και να προσέξει τον εαυτό του. Σημ: Όπου ενέργεια: ψυχοσωματική.

Θέλω να προσθέσω ότι πιστεύω ότι δεν είναι αυτά τα φάρμακα μόνο αποκλειστικά που σε κάνουν καλά (είναι περισσότερο επικύνδινα από τ άλλα τα "καθημερινά") αυτά απλά ίσως να σου δίνουν την απαιτούμενη ενέργεια, δεν νομίζω να είναι μαγικά και να σου διώχνουν τις σκέψεις και την μαυρίλα. Περισσότερο εσύ θα βοηθήσεις τον εαυτό σου μαζί με τον ειδικό παρά τα φάρμακα που ναι μεν είναι βοηθητικά αλλά και επικύνδινα (και εγώ είμαι αρνητική σε αυτά) σε συνδυασμό με όλα αυτά που λέει και η Μαρία, αλλά όπως προείπα αφού κάποιος έχει αντιμετωπίσει τα βασικά του προβλήματα και έχει αποκτήσει και την απαιτούμενη ενέργεια.


@MariaB00 όχι δεν με κάλυψες σε τίποτα από όσα έχεις πει. Σου έκανα δύο βασικές ερωτήσεις και δεν μου τις απαντάς πουθενά και υποστηρίζεις αυτά που πιστεύεις και δεν λες τίποτα παραπέρα. Απλά λες αυτά που πιστεύεις τις γνώσεις σου που αναφέρεις και τις επιθυμίες σου και απλά τις κολλάς και επιμένεις. Εγώ σου έχω αιτιολογήσει που κολλάω και σε ποια 2 σημεία με αυτά που λες διαφωνώ. Δεν γίνεσαι επιθετική για αυτό που νομίζεις, αλλά σε άλλο σημείο που τώρα δεν θα κάτσω να το αναλύσω και δεν έχω όρεξη να μπω σε αυτήν την διαδικασία. Φιλικά σου λέω τέλος ότι δεν σημαίνει ντε και καλά ότι επειδή ΊΣΩΣ εσύ έχεις παραπάνω γνώσεις από εμένα ότι αυτά που λες είναι και σωστά γιατί ο τρόπος και το ύφος που τα γράφεις αυτά δείχνουν με ΤΟΣΗ ΣΙΓΟΥΡΙΑ. Δεν μπορείς να έχεις πάντα εσύ δίκιο σε όλα (αλλά ούτε και εγώ βέβαια έτσι) !

Γιατί εγώ από αυτό που καταλαβαίνω από την συμπεριφορά σου είναι ότι έχω γνώσεις αυτά πιστεύω και εγώ έχω δίκιο εσύ όχι , και εσύ έμαθες κάτι παραπάνω και δεν δέχεσαι άλλη γνώμη εμμένοντας ότι αυτά που λες ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΙΣΧΥΟΥΝ. ΔΕΝ είναι έτσι!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 986132]

Χαίρομαι πάντως που τα ξεπέρασε και στάθηκε στα πόδια της, χωρίς τελικά να πραγματοποιήσει οριστικό κακό στο εαυτό της. Συγγνώμη που το λέω πλαγίως αλλά κάποιες φορές σοκάρομαι μόνο στην ιδέα ότι κάποιος θέλει να βάλει τέλος στην ζωή του, γιατί δείχνει απόφαση ότι προτιμά να μην αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα που έχει, με τον χειρότερο τρόπο. Να μου πεις χειρότερος τρόπος είναι να αφήσει κάποιος να το φθείρει μέχρι τέλους και αφού τότε έχει καταστρέψει την ζωή του, και απλά δεν ζει μόνο συμβιώνει. Ναι ένας μικρός θάνατος είναι και αυτός.

Ήταν δύο ξεχωριστές περιπτώσεις, όχι μία. Αλλά, ναι, ευτυχώς όλα πήγαν καλά.
Να 'σαι καλά!


Βρε, και πλαγίως να μη το πεις, δεν θα με πειράξει. Ναι, είναι σοκαριστικό το ότι κάποιος μπορεί να φτάσει ν' αφαιρέσει την ίδια του τη ζωή. Σκέψου, όμως, πως δεν σκέφτεται καθαρά κείνες τις στιγμές. Κι ούτε συμφωνώ πως είναι δειλία αυτή η κίνηση, όπως λέγεται από πολλούς. Υπάρχει πολλή μαυρίλα, απόγνωση και κούραση συσσωρευμένα μέσα του, συν το ισχυρό αίσθημα της ματαιότητας, για να φτάσει να το κάνει πράξη. Και, δυστυχώς, δεν έχουν όλοι το απαραίτητο υποστηρικτικό περιβάλλον, οπότε βοηθά κι αυτό με τον τρόπο του σ' αυτό.

Μπορεί να συμβεί όντως αλλά υποθέτω όταν πλέον δεν έχει φτάσει η κατάθλιψη στα πολύ σοβαρά στάδια γιατί τότε δύσκολα θα "πείσεις" ένα άτομο μην βάλει τέλος στην ζωή του και ότι πρέπει να ζητήσει βοήθεια γιατί θα νιώθει ότι και να ζητήσει δεν θα βοηθηθεί. Σίγουρα όμως και ο ένας χρόνος του/της έκανε όσο κακό θα πρόλαβε να κάνει. Αλλά μάλλον θα έκανε το μπαμ, είχε ζητήσει ποτέ την βοήθεια ειδικού; Όχι από ότι καταλαβαίνω σωστά; Πιστεύω ότι στην κατάθλιψη εκτός από της χημικές ουσίες που δημιουργεί ο εγκέφαλος (την αίτια δημιουργίας τους, δεν την ξέρω) συμβάλλουν λίγο πολύ τα βιώματα και προσωπικές εμπειρίες του ατόμου, τα οποία δεν μπορεί να ξεπεράσει, στεναχωριέται φθείρεται, μπαίνει σε ένα φαύλο κύκλο και οδηγείται σε μία μαυρίλα. Ίσως αυτό (; ; ) να δημιουργεί αυτές τις χημικές ουσίες να είναι δηλαδή προϊόντα/ συνέπειες όλης αυτής της κατάστασης; Δεν ξέρω, υποθέσεις κάνω. Συμφωνώ με την αναζήτηση βοήθειας ειδικού εννοείται, αρκεί βέβαια αυτός που θέλει ή την αναζητά να μην κωλύεται (όχι οικονομικά γιατί πλέον υπάρχουν και δωρεάν κέντρα) με διάφορους τρόπους που έχω στο νου μου, που προς το παρόν δεν είναι της στιγμής.

Μμμμ, θα μείνω περισσότερο στο «δεν ξέρω». Πιστεύω πως παίζουν όλα τα σενάρια, για όλες τις διαβαθμίσεις, καθώς ο καθένας μας είναι διαφορετικός, οπότε άλλοι μπορούν να βρουν πιο εύκολα/γρήγορα τη δύναμη να το παλέψουν. Μεγάλη κουβέντα και το να μπορέσεις να πείσεις κάποιον... Είσαι ο κατάλληλος για να το κάνεις; Έχεις τον σωστό τρόπο; Και το πιο σημαντικό: είναι κι ο άλλος πρόθυμος να δεχτεί τη βοήθεια; Οι αγνές προθέσεις μπορεί να μη λείπουν, αλλά ο τρόπος παίζει να είναι ο χειρότερος. Και, τελικά, αντί να κάνεις το καλό, κάνεις και κακό. Το 'χω δει να συμβαίνει και σε πιο απλά πράγματα. Γενικά, θέλει λεπτούς χειρισμούς σ' αυτές τις περιπτώσεις και προϋποθέτει την ικανότητα του να μπορούμε να σκύψουμε στον άλλο και να τον αφουγκραστούμε. Εάν δεν είμαστε σε θέση, ίσως το καλύτερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να ζητήσουμε συμβουλή ειδικού για το πώς να το χειριστούμε - ιδίως στις περιπτώσεις που αρνείται την όποια στροφή σε ειδικό. Βέβαια, όλα αυτά έχουν να κάνουν με την εκάστοτε περίπτωση, αλίμονο.


*Όχι, καμιά τους δεν αποτάθηκε σε ειδικό.


Για το υπόλοιπο κομμάτι, κι εγώ για νευροχημικούς παράγοντες ξέρω, αλλά δεν κάθισα ποτέ να το ψάξω περισσότερο. Πάντως, σίγουρα σημαντικά συμβάντα (ένας χαμός δικού μας ανθρώπου, οικονομικά αδιέξοδα), που μας διαταράσσουν τις ισορροπίες, είναι συνήθως στη πρώτη γραμμή ως αιτία. Και σαφώς κομμάτι τής πίτας κατέχει και το πώς έχει συμπληρωθεί το παιδικό μας "λεύκωμα", για το εάν θα είμαστε πιο επιρρεπείς. Ελλιπής φροντίδα, κακοποίηση ή δεν ξέρω τι άλλο, συνεπάγονται πολλές φορές άνθρωπο ανασφαλή, που μπορεί να παραπαίει, άρα να είναι πιο αδύναμος κι ευάλωτος στα ΧΥΖ, οπότε να 'χει περισσότερες πιθανότητες στη κατάθλιψη. Ένας ακόμη λόγος μπορεί να είναι κι η κληρονομικότητα.

Ναι ρε συ, απλά λέει απ ΄ότι πάντα κατάλαβα εγώ τα εξής:

1)ότι η σωστή διατροφή και η γυμναστική μπορεί να ελαττώσει την συμπτωματολογία και να αποφύγει τον κίνδυνο της κατάθλιψης. Εγώ διαφωνώ στο ότι για να μιλάμε για συμπτωματολογία πρέπει κάποιος να έχει ΉΔΗ εκδηλώσει κατάθλιψη. Κάποιος που δεν έχει, και να τρέφεται σωστά ή να γυμνάζεται απλά έχει ποιοτικότερη ζωή από κάποιον άλλον που δεν το κάνει, χωρίς να σημαίνει ότι ο τελευταίος έχει περισσότερες πιθανότητες να πάθει κατάθλιψη. Αυτή είναι η πρώτη διαφορά μας βασική με την Μαρία.

2) ότι για να αντιμετωπίσει κάποιος την κατάθλιψη πρέπει να γυμναστεί και να κάνει σωστή διατροφή
Και λέω ότι αυτός που έχει κατάθλιψη δεν έχει την ενέργεια να τα κάνει αυτά γιατί είναι βυθισμένος στην μαυρίλα του. Δεν γίνεται ένας με κατάθλιψη να πάει να γυμναστεί ή να προσέξει την διατροφή του, γιατί πολύ απλά δεν τον ενδιαφέρει ο εαυτό τους. Όπως είπες και εσύ αυτά ναι θα βοηθήσουν όπως είπε και η Μαρία στην αντιμετώπιση, δεν διαφώνησα, απλά προκειμένου ότι ο άνθρωπος με κατάθλιψη για να μπορέσει να τα κάνει αυτά, πρέπει πρώτα να λύσει άλλα βασικά πράγματα που τον απασχολούν για να ξαναβρεί την χαμένη του ενέργεια. Είναι σαν να θέλεις ένα αυτοκίνητο με λίγη βενζίνη (ενέργεια) να πάει να κάνει Αθήνα- Θεσαλλονίκη απευθείας.χωρίς να γεμίσει καθόλου το ντεπόζιτο. Έτσι και ο άνθρωπος που είναι σε κατάθλιψη δεν μπορεί στα πρώτα μεσαία στάδια χωρίς την απαιτούμενη ενέργεια και όρεξη ούτε να κάνει γιόγκα, να γυμναστεί , αν τραφεί και να προσέξει τον εαυτό του. Σημ: Όπου ενέργεια: ψυχοσωματική.

Για το 1. Δεν πιστεύω πως χρησιμοποίησε μ' αυτή την έννοια το "συμπτωματολογία". Απ' όσο κατάλαβα εγώ, εννοεί πως η διατροφή κι η γυμναστική βοηθούν στο να απαλύνει η καταθλιπτική συμπτωματολογία. Δηλαδή, τον καταθλιπτικό, όχι τον υγιή. Ο υγιής απλά θα έχει ποιοτικότερη ζωή. Κι αφήνουμε αμφότερες, εγώ κι η Μαρία, ένα μετέωρο ίσως στο ότι συμβάλλουν στο να τεθείς πιο δυνατός απέναντι σε ένα καταθλιπτικό ενδεχόμενο. Που, βέβαια, είπαμε πως παίζουν και τόσα άλλα, μα βάζουμε μέσα τη πιθανότητα του να παίζει κάποιον ρόλο ως ασπίδα (μεταξύ άλλων).

Για το 2. Δεν υπήρξε κάποια διαφωνία επί τούτου. Κι εκείνη υποστηρίζει πως θα κουμπώσουν τη κατάλληλη στιγμή, πιο αργά ή πιο γρήγορα, δεν έχει σημασία - θα γίνει όταν το νιώσει και το πάρει απόφαση ο καταθλιπτικός. Θα γίνει ακόμη κι εάν γίνεται σαν αγγαρεία, όπως αγγαρεία θα φαντάζει ακόμα κι η μικρή ρουτίνα που επιβάλλεται να τηρεί (να φροντίζει την υγιεινή του, να διεκπεραιώνει ένα μέρος απ' τις υποχρεώσεις του κλπ). Καμιά δεν θέτει χρονικό όριο για το πότε πρέπει να μπουν στο πρόγραμμα, αφού είναι καθαρά πάνω στον καθένα και τη περίπτωσή του.

*Μαρία, αυτά κατάλαβα απ' τα γραφόμενά σου. Εάν κατάλαβα λάθος, να με διορθώσεις, ε; Και συγνώμη που μιλώ εξ ονόματός σου. Απλά σας καταλαβαίνω αμφότερες και προσπαθώ να κάνω τον... μεταφραστή και τον πυροσβέστη, όπως είπε κι η Σοφία.

Θέλω να προσθέσω ότι πιστεύω ότι δεν είναι αυτά τα φάρμακα μόνο αποκλειστικά που σε κάνουν καλά (είναι περισσότερο επικύνδινα από τ άλλα τα "καθημερινά") αυτά απλά ίσως να σου δίνουν την απαιτούμενη ενέργεια, δεν νομίζω να είναι μαγικά και να σου διώχνουν τις σκέψεις και την μαυρίλα. Περισσότερο εσύ θα βοηθήσεις τον εαυτό σου μαζί με τον ειδικό παρά τα φάρμακα που ναι μεν είναι βοηθητικά αλλά και επικύνδινα (και εγώ είμαι αρνητική σε αυτά) σε συνδυασμό με όλα αυτά που λέει και η Μαρία, αλλά όπως προείπα αφού κάποιος έχει αντιμετωπίσει τα βασικά του προβλήματα και έχει αποκτήσει και την απαιτούμενη ενέργεια.

Τα φάρμακα είναι σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όμως - κι εκεί δεν γίνεται διαφορετικά. Εκεί τάσσομαι υπέρ. Πάντως, εννοείται πως από μόνα τους δεν κάνουν θαύματα. Σε ξεθολώνουν... Κι από εκεί και πέρα, σηκώνεις μανίκια και ξεκινάς δουλίτσα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 982117]

Ήταν δύο ξεχωριστές περιπτώσεις, όχι μία. Αλλά, ναι, ευτυχώς όλα πήγαν καλά.
Να 'σαι καλά!


Βρε, και πλαγίως να μη το πεις, δεν θα με πειράξει. Ναι, είναι σοκαριστικό το ότι κάποιος μπορεί να φτάσει ν' αφαιρέσει την ίδια του τη ζωή. Σκέψου, όμως, πως δεν σκέφτεται καθαρά κείνες τις στιγμές. Κι ούτε συμφωνώ πως είναι δειλία αυτή η κίνηση, όπως λέγεται από πολλούς. Υπάρχει πολλή μαυρίλα, απόγνωση και κούραση συσσωρευμένα μέσα του, συν το ισχυρό αίσθημα της ματαιότητας, για να φτάσει να το κάνει πράξη. Και, δυστυχώς, δεν έχουν όλοι το απαραίτητο υποστηρικτικό περιβάλλον, οπότε βοηθά κι αυτό με τον τρόπο του σ' αυτό.

Μμμμ, θα μείνω περισσότερο στο «δεν ξέρω». Πιστεύω πως παίζουν όλα τα σενάρια, για όλες τις διαβαθμίσεις, καθώς ο καθένας μας είναι διαφορετικός, οπότε άλλοι μπορούν να βρουν πιο εύκολα/γρήγορα τη δύναμη να το παλέψουν. Μεγάλη κουβέντα και το να μπορέσεις να πείσεις κάποιον... Είσαι ο κατάλληλος για να το κάνεις; Έχεις τον σωστό τρόπο; Και το πιο σημαντικό: είναι κι ο άλλος πρόθυμος να δεχτεί τη βοήθεια; Οι αγνές προθέσεις μπορεί να μη λείπουν, αλλά ο τρόπος παίζει να είναι ο χειρότερος. Και, τελικά, αντί να κάνεις το καλό, κάνεις και κακό. Το 'χω δει να συμβαίνει και σε πιο απλά πράγματα. Γενικά, θέλει λεπτούς χειρισμούς σ' αυτές τις περιπτώσεις και προϋποθέτει την ικανότητα του να μπορούμε να σκύψουμε στον άλλο και να τον αφουγκραστούμε. Εάν δεν είμαστε σε θέση, ίσως το καλύτερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να ζητήσουμε συμβουλή ειδικού για το πώς να το χειριστούμε - ιδίως στις περιπτώσεις που αρνείται την όποια στροφή σε ειδικό. Βέβαια, όλα αυτά έχουν να κάνουν με την εκάστοτε περίπτωση, αλίμονο.


*Όχι, καμιά τους δεν αποτάθηκε σε ειδικό.


Για το υπόλοιπο κομμάτι, κι εγώ για νευροχημικούς παράγοντες ξέρω, αλλά δεν κάθισα ποτέ να το ψάξω περισσότερο. Πάντως, σίγουρα σημαντικά συμβάντα (ένας χαμός δικού μας ανθρώπου, οικονομικά αδιέξοδα), που μας διαταράσσουν τις ισορροπίες, είναι συνήθως στη πρώτη γραμμή ως αιτία. Και σαφώς κομμάτι τής πίτας κατέχει και το πώς έχει συμπληρωθεί το παιδικό μας "λεύκωμα", για το εάν θα είμαστε πιο επιρρεπείς. Ελλιπής φροντίδα, κακοποίηση ή δεν ξέρω τι άλλο, συνεπάγονται πολλές φορές άνθρωπο ανασφαλή, που μπορεί να παραπαίει, άρα να είναι πιο αδύναμος κι ευάλωτος στα ΧΥΖ, οπότε να 'χει περισσότερες πιθανότητες στη κατάθλιψη. Ένας ακόμη λόγος μπορεί να είναι κι η κληρονομικότητα.


Για το 1. Δεν πιστεύω πως χρησιμοποίησε μ' αυτή την έννοια το "συμπτωματολογία". Απ' όσο κατάλαβα εγώ, εννοεί πως η διατροφή κι η γυμναστική βοηθούν στο να απαλύνει η καταθλιπτική συμπτωματολογία. Δηλαδή, τον καταθλιπτικό, όχι τον υγιή. Ο υγιής απλά θα έχει ποιοτικότερη ζωή. Κι αφήνουμε αμφότερες, εγώ κι η Μαρία, ένα μετέωρο ίσως στο ότι συμβάλλουν στο να τεθείς πιο δυνατός απέναντι σε ένα καταθλιπτικό ενδεχόμενο. Που, βέβαια, είπαμε πως παίζουν και τόσα άλλα, μα βάζουμε μέσα τη πιθανότητα του να παίζει κάποιον ρόλο ως ασπίδα (μεταξύ άλλων).

Για το 2. Δεν υπήρξε κάποια διαφωνία επί τούτου. Κι εκείνη υποστηρίζει πως θα κουμπώσουν τη κατάλληλη στιγμή, πιο αργά ή πιο γρήγορα, δεν έχει σημασία - θα γίνει όταν το νιώσει και το πάρει απόφαση ο καταθλιπτικός. Θα γίνει ακόμη κι εάν γίνεται σαν αγγαρεία, όπως αγγαρεία θα φαντάζει ακόμα κι η μικρή ρουτίνα που επιβάλλεται να τηρεί (να φροντίζει την υγιεινή του, να διεκπεραιώνει ένα μέρος απ' τις υποχρεώσεις του κλπ). Καμιά δεν θέτει χρονικό όριο για το πότε πρέπει να μπουν στο πρόγραμμα, αφού είναι καθαρά πάνω στον καθένα και τη περίπτωσή του.

*Μαρία, αυτά κατάλαβα απ' τα γραφόμενά σου. Εάν κατάλαβα λάθος, να με διορθώσεις, ε; Και συγνώμη που μιλώ εξ ονόματός σου. Απλά σας καταλαβαίνω αμφότερες και προσπαθώ να κάνω τον... μεταφραστή και τον πυροσβέστη, όπως είπε κι η Σοφία.

Τα φάρμακα είναι σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όμως - κι εκεί δεν γίνεται διαφορετικά. Εκεί τάσσομαι υπέρ. Πάντως, εννοείται πως από μόνα τους δεν κάνουν θαύματα. Σε ξεθολώνουν... Κι από εκεί και πέρα, σηκώνεις μανίκια και ξεκινάς δουλίτσα.

Όλα κομπλέ! Η μετάφραση-διερμηνεια καλυπτει πληρως εμένα.
Ευχαριστώ
Δυστυχώς δεν έχει νοημα να συνεχίσω την συζητηση. Χαίρομαι τουλαχιστον που κάποιος κατανοησετα λεγόμενά μου.
Επίσης δεν μιλώ με υπεροψία.
Εκφράζω αυτά που είν' να εκφράσω.
Μοιράζω μια διαφορετική οπτικη γωνιά.
Τόσο απο εμπειρια όσο και από μελέτη- προσωπική έρευνα αλλά και συζητησεις με γνωστους- ειδικούς. Δεν είπα ακολουθήστε το μονοπάτι μου...
Επίσης αν δεν κάνω λάθος μιλησα για άτομα ΜΕ .την πάθηση. Εκτός κι αν δεν το έκανα και δεν το θυμάμαι εγώ τότε συγχωρέστε με.
Τέλος πάντων.
Από μένα έχει κλείσει χωρίς παρεξηγηση και κακοπροαίρετη διάθεση.
Καλή συνεχεια lysippe kai sophie_96

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dreamer_SW]

Ήταν δύο ξεχωριστές περιπτώσεις, όχι μία. Αλλά, ναι, ευτυχώς όλα πήγαν καλά.
Να 'σαι καλά!


Βρε, και πλαγίως να μη το πεις, δεν θα με πειράξει. Ναι, είναι σοκαριστικό το ότι κάποιος μπορεί να φτάσει ν' αφαιρέσει την ίδια του τη ζωή. Σκέψου, όμως, πως δεν σκέφτεται καθαρά κείνες τις στιγμές. Κι ούτε συμφωνώ πως είναι δειλία αυτή η κίνηση, όπως λέγεται από πολλούς. Υπάρχει πολλή μαυρίλα, απόγνωση και κούραση συσσωρευμένα μέσα του, συν το ισχυρό αίσθημα της ματαιότητας, για να φτάσει να το κάνει πράξη. Και, δυστυχώς, δεν έχουν όλοι το απαραίτητο υποστηρικτικό περιβάλλον, οπότε βοηθά κι αυτό με τον τρόπο του σ' αυτό.

Μμμμ, θα μείνω περισσότερο στο «δεν ξέρω». Πιστεύω πως παίζουν όλα τα σενάρια, για όλες τις διαβαθμίσεις, καθώς ο καθένας μας είναι διαφορετικός, οπότε άλλοι μπορούν να βρουν πιο εύκολα/γρήγορα τη δύναμη να το παλέψουν. Μεγάλη κουβέντα και το να μπορέσεις να πείσεις κάποιον... Είσαι ο κατάλληλος για να το κάνεις; Έχεις τον σωστό τρόπο; Και το πιο σημαντικό: είναι κι ο άλλος πρόθυμος να δεχτεί τη βοήθεια; Οι αγνές προθέσεις μπορεί να μη λείπουν, αλλά ο τρόπος παίζει να είναι ο χειρότερος. Και, τελικά, αντί να κάνεις το καλό, κάνεις και κακό. Το 'χω δει να συμβαίνει και σε πιο απλά πράγματα. Γενικά, θέλει λεπτούς χειρισμούς σ' αυτές τις περιπτώσεις και προϋποθέτει την ικανότητα του να μπορούμε να σκύψουμε στον άλλο και να τον αφουγκραστούμε. Εάν δεν είμαστε σε θέση, ίσως το καλύτερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να ζητήσουμε συμβουλή ειδικού για το πώς να το χειριστούμε - ιδίως στις περιπτώσεις που αρνείται την όποια στροφή σε ειδικό. Βέβαια, όλα αυτά έχουν να κάνουν με την εκάστοτε περίπτωση, αλίμονο.


*Όχι, καμιά τους δεν αποτάθηκε σε ειδικό.


Για το υπόλοιπο κομμάτι, κι εγώ για νευροχημικούς παράγοντες ξέρω, αλλά δεν κάθισα ποτέ να το ψάξω περισσότερο. Πάντως, σίγουρα σημαντικά συμβάντα (ένας χαμός δικού μας ανθρώπου, οικονομικά αδιέξοδα), που μας διαταράσσουν τις ισορροπίες, είναι συνήθως στη πρώτη γραμμή ως αιτία. Και σαφώς κομμάτι τής πίτας κατέχει και το πώς έχει συμπληρωθεί το παιδικό μας "λεύκωμα", για το εάν θα είμαστε πιο επιρρεπείς. Ελλιπής φροντίδα, κακοποίηση ή δεν ξέρω τι άλλο, συνεπάγονται πολλές φορές άνθρωπο ανασφαλή, που μπορεί να παραπαίει, άρα να είναι πιο αδύναμος κι ευάλωτος στα ΧΥΖ, οπότε να 'χει περισσότερες πιθανότητες στη κατάθλιψη. Ένας ακόμη λόγος μπορεί να είναι κι η κληρονομικότητα.


Για το 1. Δεν πιστεύω πως χρησιμοποίησε μ' αυτή την έννοια το "συμπτωματολογία". Απ' όσο κατάλαβα εγώ, εννοεί πως η διατροφή κι η γυμναστική βοηθούν στο να απαλύνει η καταθλιπτική συμπτωματολογία. Δηλαδή, τον καταθλιπτικό, όχι τον υγιή. Ο υγιής απλά θα έχει ποιοτικότερη ζωή. Κι αφήνουμε αμφότερες, εγώ κι η Μαρία, ένα μετέωρο ίσως στο ότι συμβάλλουν στο να τεθείς πιο δυνατός απέναντι σε ένα καταθλιπτικό ενδεχόμενο. Που, βέβαια, είπαμε πως παίζουν και τόσα άλλα, μα βάζουμε μέσα τη πιθανότητα του να παίζει κάποιον ρόλο ως ασπίδα (μεταξύ άλλων).

Για το 2. Δεν υπήρξε κάποια διαφωνία επί τούτου. Κι εκείνη υποστηρίζει πως θα κουμπώσουν τη κατάλληλη στιγμή, πιο αργά ή πιο γρήγορα, δεν έχει σημασία - θα γίνει όταν το νιώσει και το πάρει απόφαση ο καταθλιπτικός. Θα γίνει ακόμη κι εάν γίνεται σαν αγγαρεία, όπως αγγαρεία θα φαντάζει ακόμα κι η μικρή ρουτίνα που επιβάλλεται να τηρεί (να φροντίζει την υγιεινή του, να διεκπεραιώνει ένα μέρος απ' τις υποχρεώσεις του κλπ). Καμιά δεν θέτει χρονικό όριο για το πότε πρέπει να μπουν στο πρόγραμμα, αφού είναι καθαρά πάνω στον καθένα και τη περίπτωσή του.

*Μαρία, αυτά κατάλαβα απ' τα γραφόμενά σου. Εάν κατάλαβα λάθος, να με διορθώσεις, ε; Και συγνώμη που μιλώ εξ ονόματός σου. Απλά σας καταλαβαίνω αμφότερες και προσπαθώ να κάνω τον... μεταφραστή και τον πυροσβέστη, όπως είπε κι η Σοφία.

Τα φάρμακα είναι σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όμως - κι εκεί δεν γίνεται διαφορετικά. Εκεί τάσσομαι υπέρ. Πάντως, εννοείται πως από μόνα τους δεν κάνουν θαύματα. Σε ξεθολώνουν... Κι από εκεί και πέρα, σηκώνεις μανίκια και ξεκινάς δουλίτσα.

Τέλεια, χαίρομαι που όλα πήγαν καλά ! ...


Ναι, συμφωνώ απόλυτα σε αυτό που λες σχετικά με την αυτοχειρία. Απλά είναι μερικοί που κάνουν δηλώσεις (ίσως να μην είναι σίγουροι) και άλλοι που απλά το κάνουν δεν βρίσκω την λέξη (φτου ) μία και έξω. Ωστόσο ίσως κάποιος που να θέλει να βάλει τέλος στην ζωή του πιθανώς να δείχνει σημάδια στους γύρω του ότι σκοπεύει να κάνει το αποννενοημένο διάβημα, αυτοί που απλά το κάνουν εν βρασμώ ψυχής απλά είναι αυτό που λέμε "μα γιατί δεν το καταλάβαμε, δεν μας έδωσε κανένα τέτοιο σημείο ώστε να μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο". Βέβαια το υποστηρικτικό περιβάλλον βοηθάει και για να προσέξει αλλαγές σε συμπεριφορά αλλά και κάποιος με πρόβλημα να μπορεί να μιλήσει. Αν και τις περισσότερες φορές νιώθει ότι δεν υπάρχει κάποιος που το καταλαβαίνει και λοιπά λοιπά. Ίσως να έχω περάσει και εγώ πριν 2 χρόνια ένα όχι καταθλιπτικό επεισόδιο ακριβώς, ίσως περίοδο με έντονη άσχημη συναισθηματική φόρτιση(;; ) που ευτυχώς δεν είχε διάρκεια έφυγε μόνο του, ίσως να ήταν εφηβεία (καθυστερημένη, μιας και δεν είχα περάσει) δεν ξέρω τι ήταν, αλλά οκ πέρασε περασμένα ξεχασμένα και τώρα όλα καλά. !

Καλά σίγουρα δεν υπάρχει μόνο ένας δρόμος και μία συνταγή για όλους συμφωνώ απόλυτα για τον λόγο που λες και εσύ ότι ο καθένας μας είναι διαφορετική προσωπικότητα. Όντως είναι μεγάλη κουβέντα γιατί δεν μπορείς να τον πείσεις, ούτε να αλλάξεις γνώμη ίσως, παρά μόνο να τον αποτρέψεις να το κάνει, παροτρύνοντάς του να δει διαφορετικά τα πράγματα προκειμένου μην αυτοκτονήσει (αχ το πα) αλλά και πάλι ακόμα και αυτό είναι πάλι δύσκολο να το κάνει κάποιος ειδικά σε ένα άτομο σε προχωρημένα επίπεδα ψυχικής ασθένειας (υποθέτω πάντα). Μπορεί κάποιος να έχει τον σωστό τρόπο και να θέλει να βοηθήσει, μπορεί ο άλλος να μην θέλει να δεχτεί την βοήθεια. Μπορεί κάποιος να έχει τον σωστό τρόπο και να θέλει να βοηθήσει, μπορεί ο άλλος να δέχεται τελικά την βοήθεια. Μπορεί κάποιος να έχει τον σωστό τρόπο και να θέλει να βοηθήσει, μπορεί ο άλλος να θέλει να δεχτεί να βοηθήσει και να μην μπορεί να δεχτεί την βοήθεια για διάφορους λόγους. Ναι καταλαβαίνω τι εννοείς και ασφαλώς έχεις δίκιο. Σε κάποιες περιπτώσεις άσχημες που έχει έντονες αυτοκτονικές τάσεις και φαίνεται και δεν θέλει να δεχτεί βοήθεια επιβάλλεται να καλέσεις αστυνομία και να γίνει εισαγγελική παρέμβαση. Αλλά είναι τόσο λεπτά και ευαίσθητα θέματα όλα αυτά. Απλά αν απευθυνθούμε σε ειδικό για τρίτο πρόσωπο ίσως πει ότι πρέπει να μιλήσω με τον ασθενή αν δεν θέλει όμως ο ίδιος και το δηλώνει ξεκάθαρα ότι δεν θέλει (όχι θέλει αλλά δεν μπορεί) τι κάνεις;
(σε άτομο που απλά έχει κάποια συναισθηματική δυσκολία, χωρίς προθέσεις αυτοκαταστροφής).

Ευτυχώς που το ξεπέρασαν τουλάχιστον!


Ναι για τις αιτίες και πως προκαλείται η κατάθλιψη, θα τείνω να συμφωνήσω μαζί σου, ίσως είναι ένας συνδυασμός παραγόντων όλα. Για τους νευροχημικούς να σου πω την αλήθεια και εγώ δεν έχω ιδέα και δεν ασχολήθηκα. Η κληρονομικότητα όντως είναι στάνταρ αλλά και κάποιες άλλες παθολογικές "ασθένειες" πχ θυροειδής που οι περισσότεροι έχουμε και έχω ακούσει ότι συνδέεται με την κατάθλιψη αλλά δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει. Πάντως το χαπάκι του θυροειδή σε ανεπιθύμητες παρενέργειες αναφέρει για ψυχικές διαταραχές.


Για το 1ο:

Εγώ πάντως κατάλαβα το αντίθετο από αυτό που υποστήριξε αυτό δηλαδή που ανέφερα και σε προηγούμενο ποστ μου. Εσύ το λες η Μαρία όχι. Μάλιστα το είπε και προσπαθεί να αναιρέσει τώρα:

Η διατροφη δεν οδηγει σε καταθλιψη αλλα θεωρω οτι συμβαλλει αν οχι πολυ, σε καποιο βαθμο, ναι.

Δεν οδηγεί αλλά μπορεί να συμβάλλει πως σε ένα υγιή άτομο;

Αρχικά να σου πω ότι δεν ανέφερα κάπου ότι η μη σωστή διατροφή οδηγεί σε κατάθλιψη. Είπα ότι με σωστή διατροφή μπορούμε να μειώσουμε τα συμπτώματα της ή να βελτιώσουμε όσο το δυνατόν γινεται την ποιοτητα της ζωής μας.

Δεν είναι Γιάννης είναι Γιαννάκης. Πώς θα τα μειώσουμε όταν δεν την έχουμε; Βλέπεις ότι το 2ο σκέλος της ερώτησής της, αναφέρεται στα άτομα που ΔΕΝ έχουν κατάθλιψη. Και έστω ότι το είπε για αυτά τα άτομα που την έχουν, θα κοιτάξουν να κάνουν σωστή διατροφή;

Η μη σωστή διατροφή ξαναλέω δεν οδηγεί αλλά συμβάλλει στην μεγαλύτερη ένταση των συμπτωμάτων της. Αυτό προσπαθώ να σου πω .

Ναι εάν την έχεις οκ. Αν δεν την έχεις όμως όχι.
Εάν δεν έχεις κατάθλιψη η κακή διατροφή οδηγεί σε μη σωστή ποιότητα ζωής αυτό και μόνο!!


Για το 2ο:

Οκ, όντως σε αυτό δεν έθεσε χρονικό περιορισμό διαβάζοντας τα ποστ της προσεχτικά! Απλά ο τρόπος που τα έγραψε εγώ κατάλαβα το εξής: Οκ έχεις κατάθλιψη κάνε γυμναστική, τρέψου σωστά και έτσι θα την ξεπεράσεις. Φυσικά και ανέφερε την βοήθεια ειδικού και φαρμάκων δεν μπορώ να πω το αντίθετο αλλά εάν δεν κάνω λάθος στάθηκε σε γυμναστική, διατροφή και γιόγκα. Ναι οκ όντως παρακάτω λέει:

Ένας ανθρωπος οταν είν' λιώμα στην ψυχολογία δεν θα κάτσει ν κάνει αυτά. Αναζητά βέβαια βοήθεια που τι σημαίνει αυτο;; Ότι η ποιότητα ζωής του είναι χαλια άρα θέλει αλλαγή. Διαβασε για την γιόγκα και τα ωφέλη της.

Για λήξει το θέμα με την Μαρία, ούτε κι εγώ βλέπω τον λόγο να συνεχιστεί η συζήτηση μαζί της , όχι τόσο για αυτά που γράφει που μπορεί να μην την καταλαβαίνω σε κάποια σημεία, αλλά για το υφάκι της περισσότερο, ότι τα ξέρει όλα αυτή και μπλα μπλα μπλα και έχει ένα λόγο παραπάνω. Μπορεί ή ίδια να λέει ότι δεν μιλάει με υπεροψία αλλά καταλαβαίνω το αντίθετο. Ναι και αυτή ψάχνεται αλλά σίγουρα δεν είναι η μόνη που το κάνει και δεν είναι και η μόνη που γνωρίζει πράγματα επειδή ψάχνεται όπως λέει και έχει και επαφές και το λέει με καμάρι! Τεσπα δεν θα ασχοληθώ άλλο με το θέμα της Μαρίας, κουράστηκα!

Απλά υπενθυμίζω ότι η κακή διάθεση αντιμετωπίζεται ΜΟΝΟ με την σωστή διατροφή και γυμναστική και όχι η κατάθλιψη για τους λόγους που έχουμε αναφέρει.

Για τα υπόλοιπα που λες Lysippe συμφωνώ μαζί σου.
(αχαχα διερμηνέας και πυροσβέστης )

Σε ακραίες περιπτώσεις ναι εννοείται, αλλά υπό στενή παρακολούθηση, που ξέρει ο ψυχίατρος αν ο άλλος σπίτι ακολουθήσει φαρμακευτική αγωγή έτσι όπως πρέπει ; Εννοώ είτε πάρει περισσότερη δόση είτε λιγότερη είτε καθόλου; Να μου πεις οι άνθρωποί του δεν θα έχουν γνώση να το επιβλέπουν; Αν δεν έχει όμως, ανθρώπους κοντά του;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 986132]

Ναι, συμφωνώ απόλυτα σε αυτό που λες σχετικά με την αυτοχειρία. Απλά είναι μερικοί που κάνουν δηλώσεις (ίσως να μην είναι σίγουροι) και άλλοι που απλά το κάνουν δεν βρίσκω την λέξη (φτου ) μία και έξω. Ωστόσο ίσως κάποιος που να θέλει να βάλει τέλος στην ζωή του πιθανώς να δείχνει σημάδια στους γύρω του ότι σκοπεύει να κάνει το αποννενοημένο διάβημα, αυτοί που απλά το κάνουν εν βρασμώ ψυχής απλά είναι αυτό που λέμε "μα γιατί δεν το καταλάβαμε, δεν μας έδωσε κανένα τέτοιο σημείο ώστε να μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο". Βέβαια το υποστηρικτικό περιβάλλον βοηθάει και για να προσέξει αλλαγές σε συμπεριφορά αλλά και κάποιος με πρόβλημα να μπορεί να μιλήσει. Αν και τις περισσότερες φορές νιώθει ότι δεν υπάρχει κάποιος που το καταλαβαίνει και λοιπά λοιπά. Ίσως να έχω περάσει και εγώ πριν 2 χρόνια ένα όχι καταθλιπτικό επεισόδιο ακριβώς, ίσως περίοδο με έντονη άσχημη συναισθηματική φόρτιση(;; ) που ευτυχώς δεν είχε διάρκεια έφυγε μόνο του, ίσως να ήταν εφηβεία (καθυστερημένη, μιας και δεν είχα περάσει) δεν ξέρω τι ήταν, αλλά οκ πέρασε περασμένα ξεχασμένα και τώρα όλα καλά. !

Πίστεψέ με, σ' αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι καθόλου εν βρασμώ. Το «εν βρασμώ» εμπεριέχει κάτι το αιφνίδιο με έκρηξη αντίδρασης, δίχως να υπάρξει σκέψη. Ίσα ίσα, το αντίθετο συμβαίνει. Έχουν περάσει πολύ χρόνο στη μαυρίλα κι έχουν ξοδέψει ώρες να σκέφτονται τη ματαιότητα και τον θάνατο ως ανακουφιστική λύση. Επίσης, μπορεί να ταυτίζεται η περίπτωση αυτών που εκφράζουν τη πρόθεσή τους ν' αυτοκτονήσουν με αυτών που επιλέγουν να το κάνουν πράξη, αλλά με μια όχι και τόσο σίγουρη λύση - και ταυτίζεται ως κραυγή βοήθειας. Ναι, ένα σωστό περιβάλλον είναι απαραίτητο πρώτα για να δει τα σημάδια κι έπειτα για να προσφέρει υποστήριξη, το οποίο συνεπάγεται πολλά πράγματα, που, δυστυχώς, πολλές φορές λείπουν. Εκεί χωρούν και τα «δεν με καταλαβαίνουν»... Γιατί, εάν μιλάμε για την αντίθετη περίπτωση, την αναμενόμενη, θα υπάρξει στήριγμα, αφού έχουν δει νωρίς τα σημάδια, και τότε ο άλλος μπορεί να περάσει ξυστά απ' τη κατάθλιψη.

Καλά σίγουρα δεν υπάρχει μόνο ένας δρόμος και μία συνταγή για όλους συμφωνώ απόλυτα για τον λόγο που λες και εσύ ότι ο καθένας μας είναι διαφορετική προσωπικότητα. Όντως είναι μεγάλη κουβέντα γιατί δεν μπορείς να τον πείσεις, ούτε να αλλάξεις γνώμη ίσως, παρά μόνο να τον αποτρέψεις να το κάνει, παροτρύνοντάς του να δει διαφορετικά τα πράγματα προκειμένου μην αυτοκτονήσει (αχ το πα) αλλά και πάλι ακόμα και αυτό είναι πάλι δύσκολο να το κάνει κάποιος ειδικά σε ένα άτομο σε προχωρημένα επίπεδα ψυχικής ασθένειας (υποθέτω πάντα). Μπορεί κάποιος να έχει τον σωστό τρόπο και να θέλει να βοηθήσει, μπορεί ο άλλος να μην θέλει να δεχτεί την βοήθεια. Μπορεί κάποιος να έχει τον σωστό τρόπο και να θέλει να βοηθήσει, μπορεί ο άλλος να δέχεται τελικά την βοήθεια. Μπορεί κάποιος να έχει τον σωστό τρόπο και να θέλει να βοηθήσει, μπορεί ο άλλος να θέλει να δεχτεί να βοηθήσει και να μην μπορεί να δεχτεί την βοήθεια για διάφορους λόγους. Ναι καταλαβαίνω τι εννοείς και ασφαλώς έχεις δίκιο. Σε κάποιες περιπτώσεις άσχημες που έχει έντονες αυτοκτονικές τάσεις και φαίνεται και δεν θέλει να δεχτεί βοήθεια επιβάλλεται να καλέσεις αστυνομία και να γίνει εισαγγελική παρέμβαση. Αλλά είναι τόσο λεπτά και ευαίσθητα θέματα όλα αυτά. Απλά αν απευθυνθούμε σε ειδικό για τρίτο πρόσωπο ίσως πει ότι πρέπει να μιλήσω με τον ασθενή αν δεν θέλει όμως ο ίδιος και το δηλώνει ξεκάθαρα ότι δεν θέλει (όχι θέλει αλλά δεν μπορεί) τι κάνεις;
(σε άτομο που απλά έχει κάποια συναισθηματική δυσκολία, χωρίς προθέσεις αυτοκαταστροφής).

Ναι, δυστυχώς, ισχύουν όλα αυτά. Γενικά, δεν μπορείς να ξέρεις... Το μόνο που εύχομαι για όλους είναι να υπάρχουν άτομα που να μπορούν να σκύψουν και να τον αφουγκραστούν, γιατί τοτε υπάρχει κι ο τρόπος, άρα μπορεί ν' ακουστεί απ' τον καταθλιπτικό - και τότε βρίσκεται κι η λύση.

Για το τελευταίο που λες, τι εννοείς; Μιλάμε πάλι για κατάθλιψη, αλλά για τη περίπτωση που δεν έχουν έρθει αυτοκτονικές σκέψεις; Είναι σίγουρο πως θα πει ότι πρέπει να τον δει. Όμως, σε περίπτωση άρνησης, μπορεί να βοηθήσει συμβουλευτικά για τον καλύτερο τρόπο χειρισμού του, οπότε, με συνεχή συμπαράσταση και παρότρυνση, ίσως μπορέσει να οδηγηθεί τελικά σε εκείνον - εάν όχι αμέσως, τότε σε Χ διάστημα.

Ναι για τις αιτίες και πως προκαλείται η κατάθλιψη, θα τείνω να συμφωνήσω μαζί σου, ίσως είναι ένας συνδυασμός παραγόντων όλα. Για τους νευροχημικούς να σου πω την αλήθεια και εγώ δεν έχω ιδέα και δεν ασχολήθηκα. Η κληρονομικότητα όντως είναι στάνταρ αλλά και κάποιες άλλες παθολογικές "ασθένειες" πχ θυροειδής που οι περισσότεροι έχουμε και έχω ακούσει ότι συνδέεται με την κατάθλιψη αλλά δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει. Πάντως το χαπάκι του θυροειδή σε ανεπιθύμητες παρενέργειες αναφέρει για ψυχικές διαταραχές.

Ναι, οι αιτίες μπορεί να είναι πολλές, μέσα σ' αυτούς και θέματα με τον θυροειδή. Ακόμα κι όγκος στον εγκέφαλο μπορεί να προκαλέσει καταθλιπτικά συμπτώματα (ακόμα θυμάμαι τη περίπτωση της Βέτας Μπετίνη). Για μένα, δεν είναι κακό να ξεκινάει κανείς με ένα τσεκ απ, ώστε να αποκλείζονται οι σωματικές αιτίες.

Για το 1ο:

Εγώ πάντως κατάλαβα το αντίθετο από αυτό που υποστήριξε αυτό δηλαδή που ανέφερα και σε προηγούμενο ποστ μου. Εσύ το λες η Μαρία όχι. Μάλιστα το είπε και προσπαθεί να αναιρέσει τώρα:

Η διατροφη δεν οδηγει σε καταθλιψη αλλα θεωρω οτι συμβαλλει αν οχι πολυ, σε καποιο βαθμο, ναι.

Δεν οδηγεί αλλά μπορεί να συμβάλλει πως σε ένα υγιή άτομο;

Αρχικά να σου πω ότι δεν ανέφερα κάπου ότι η μη σωστή διατροφή οδηγεί σε κατάθλιψη. Είπα ότι με σωστή διατροφή μπορούμε να μειώσουμε τα συμπτώματα της ή να βελτιώσουμε όσο το δυνατόν γινεται την ποιοτητα της ζωής μας.

Δεν είναι Γιάννης είναι Γιαννάκης. Πώς θα τα μειώσουμε όταν δεν την έχουμε; Βλέπεις ότι το 2ο σκέλος της ερώτησής της, αναφέρεται στα άτομα που ΔΕΝ έχουν κατάθλιψη. Και έστω ότι το είπε για αυτά τα άτομα που την έχουν, θα κοιτάξουν να κάνουν σωστή διατροφή;

Η μη σωστή διατροφή ξαναλέω δεν οδηγεί αλλά συμβάλλει στην μεγαλύτερη ένταση των συμπτωμάτων της. Αυτό προσπαθώ να σου πω .

Ναι εάν την έχεις οκ. Αν δεν την έχεις όμως όχι.
Εάν δεν έχεις κατάθλιψη η κακή διατροφή οδηγεί σε μη σωστή ποιότητα ζωής αυτό και μόνο!!

Ξαναδιαβάζω τα σχετικά μηνύματά της και, πραγματικά, δεν βλέπω να λέει κάτι διαφορετικό. ΟΚ, ίσως να μη το γράφει τόσο αναλυτικά και γι' αυτό να υπάρχει σύγχυση. Όμως, εάν κάτσεις να διαβάσεις συνολικά τα μηνύματά της, θα καταλάβεις πως δεν υποστηρίζει τελεσίδικα το ότι θα εκδηλωθεί κατάθλιψη έχοντας μη σωστή διατροφή. Έχει αυτό το ερωτηματικό, το ίσως μέσα στις πιθανές αιτίες που συμβάλλουν στην εμφάνισή της. Από εκεί και πέρα, λέει, η σωστή διατροφή (μαζί με τη γυμναστική) μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επιπλέον βοήθημα για τη καταπολέμηση της κατάθλιψης - εννοείται έχοντας σε πρώτη γραμμή τον ειδικό και γνωρίζοντας πως ίαση φέρνει το να φτάσεις στη ρίζα τού προβλήματος και να το φροντίσεις. Και γι' αυτά, δεν έθεσε όρια (για το πότε να μπουν σε ισχύ). Το άφησε χρονικά ανοιχτό.

Για το 2ο:

Οκ, όντως σε αυτό δεν έθεσε χρονικό περιορισμό διαβάζοντας τα ποστ της προσεχτικά! Απλά ο τρόπος που τα έγραψε εγώ κατάλαβα το εξής: Οκ έχεις κατάθλιψη κάνε γυμναστική, τρέψου σωστά και έτσι θα την ξεπεράσεις. Φυσικά και ανέφερε την βοήθεια ειδικού και φαρμάκων δεν μπορώ να πω το αντίθετο αλλά εάν δεν κάνω λάθος στάθηκε σε γυμναστική, διατροφή και γιόγκα. Ναι οκ όντως παρακάτω λέει:

Ένας ανθρωπος οταν είν' λιώμα στην ψυχολογία δεν θα κάτσει ν κάνει αυτά. Αναζητά βέβαια βοήθεια που τι σημαίνει αυτο;; Ότι η ποιότητα ζωής του είναι χαλια άρα θέλει αλλαγή. Διαβασε για την γιόγκα και τα ωφέλη της.

Νομίζω πως με τα παραπάνω (για το 1) σε καλύπτω και σ' αυτό το κομμάτι.

Για λήξει το θέμα με την Μαρία, ούτε κι εγώ βλέπω τον λόγο να συνεχιστεί η συζήτηση μαζί της , όχι τόσο για αυτά που γράφει που μπορεί να μην την καταλαβαίνω σε κάποια σημεία, αλλά για το υφάκι της περισσότερο, ότι τα ξέρει όλα αυτή και μπλα μπλα μπλα και έχει ένα λόγο παραπάνω. Μπορεί ή ίδια να λέει ότι δεν μιλάει με υπεροψία αλλά καταλαβαίνω το αντίθετο. Ναι και αυτή ψάχνεται αλλά σίγουρα δεν είναι η μόνη που το κάνει και δεν είναι και η μόνη που γνωρίζει πράγματα επειδή ψάχνεται όπως λέει και έχει και επαφές και το λέει με καμάρι! Τεσπα δεν θα ασχοληθώ άλλο με το θέμα της Μαρίας, κουράστηκα!

Χμ, μάλλον σ' αυτό παραπλανά το ότι δεν τα γράφει αναλυτικά, γι' αυτό φαίνεται έτσι.

Τέλος πάντων, απλά είναι η δική μου γνώμη και πώς "εισπράττω" τα της Μαρίας. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει, φυσικά. Δεν πουλάω τη γνώμη μου με το στανιό, και εννοείται πως δεν τα λέω με κρυφούς σκοπούς. Άλλωστε, ούτε τη ξέρω ούτε έχω μιλήσει μαζί της για να την υποστηρίζω - που και κολλητή μου να ήταν δεν θα την υποστήριζα εάν έβλεπα πως έχει άδικο.

Σε ακραίες περιπτώσεις ναι εννοείται, αλλά υπό στενή παρακολούθηση, που ξέρει ο ψυχίατρος αν ο άλλος σπίτι ακολουθήσει φαρμακευτική αγωγή έτσι όπως πρέπει ; Εννοώ είτε πάρει περισσότερη δόση είτε λιγότερη είτε καθόλου; Να μου πεις οι άνθρωποί του δεν θα έχουν γνώση να το επιβλέπουν; Αν δεν έχει όμως, ανθρώπους κοντά του;

Για να φτάσει στη συνταγογράφηση έχουν προηγηθεί κάποιες συνεδρίες, οπότε εκεί ζυγιάζει και τον άλλο. Πάντως, αναλόγως τη περίπτωση, μπορεί να υπάρξει και νοσηλεία, οπότε εκεί υπάρχει παρακολούθηση εκ των έσω. Κατά τ' άλλα, μη το βλέπεις μονόπλευρα. Δυστυχώς, σε όλες τις περιπτώσεις μπορεί να συμβεί το αναπόφευκτο - ακόμα και δίχως φαρμακευτική αγωγή. Εάν ο άλλος θέλει να βάλει τέρμα, θα το βάλει. Εκτός εάν εννοείς τη περίπτωση που κάνει κάτι λάθος στη δοσολογία από άγνοια, μα πιστεύω πως δεν εννοούσες αυτό, μιας και δίνονται εξ αρχής οδηγίες επί της αγωγής.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.