Αμαρτία: Πώς πιστεύετε ότι κρίνει ο θεός;

[Guest 209912]

Μια φορά όταν ήμουν έφηβη είχα χάσει κάτι και έψαχνα από εδώ και από εκεί και λέω σε κάποια φάση ''κανε Θεέ μου να το βρω '' και ως δια μαγείας τρώω μια φλασιά και πάω σε κάτι θήκες πίσω από την πόρτα και το βρίσκω. Από τότε δεν το ξανάκανα γιατί το θεωρώ και ανήθικο να επικαλείσαι ένα Θεό όποτε το θυμάσαι , στη περίπτωση που υπάρχει αλλά μου έμεινε σαν αξιοπερίεργο συμβάν .

Και ερχόμαστε στο σήμερα, που ψάχνω από χτες κάτι και βγαίνω από το μπάνιο σε κάποια φάση και λέω κάτι παρόμοιο. Πιο πολύ ήθελα να με τρολάρω παρά για το αντικείμενο που δεν ήταν κάτι σημαντικό .Και κατευθύνομαι προς το δωμάτιο και λέω έχει γούστο να μου έρθει η επιφοίτηση πάλι και μπαίνω στο δωμάτιο που είχα κάνει φύλλο και φτερό μέχρι πρότινος και τρώω πάλι την ίδια φλασιά και βλέπω ένα επιπλάκι που δυο μέρες τώρα ήταν αόρατο για να το ψάξω...και το βρήκα.

Τώρα θα μου έλεγε κάποιος ντιπ ηλίθια είσαι , σύμπτωση ήταν. Απλά λέω

Ντιπ ηλίθια είσαι, σύμπτωση ήταν.

 

[Gaspar]

Απλά λέω

Δεν ήταν σύμπτωση, και το λέω βάση δικών μου παρόμοιων εμπειριών.

Αιτείτε, και θα σας δοθεί, ζητείστε και θα βρείτε

Δοκίμασε την επόμενη φορά να ζητήσεις κάτι πιο δύσκολο.

 

[Guest 209912]

Δεν ήταν σύμπτωση, και το λέω βάση δικών μου παρόμοιων εμπειριών.

Αιτείτε, και θα σας δοθεί, ζητείστε και θα βρείτε

Δοκίμασε την επόμενη φορά να ζητήσεις κάτι πιο δύσκολο.

Εμένα κάθε φορά που ζητάω πάντως με αφήνει στο διαβαστηκε...

 

[Aura]

Ντιπ ηλίθια είσαι, σύμπτωση ήταν.

Δεν ήταν σύμπτωση, και το λέω βάση δικών μου παρόμοιων εμπειριών.

Αιτείτε, και θα σας δοθεί, ζητείστε και θα βρείτε

Δοκίμασε την επόμενη φορά να ζητήσεις κάτι πιο δύσκολο.

Δεν γίνεται να ζητάς, θεωρητικά πιστεύεις χωρίς αποδείξεις ή ενδείξεις αλλιώς δεν είναι πίστη!

 

[EvanescenceQ]

Χάκερ εσύ δεν έλεγες ότι δεν υπάρχει αντικειμενική ηθική και είναι χρηστική στην εκάστοτε περίοδο στο εκάστοτε άτομο;
Τώρα λες ότι υπάρχει ένα άτομο του οποίου η φύση είναι να κάνει κάποια ηθικά πράγματα και δεν έχει να κάνει με κέρδος και όφελος αλλά γιατί ''έτσι ''. Την τάση εγώ την καταλαβαίνω μόνο στο αίσθημα της συμπόνοιας, ότι συμπονείς και φέρεσαι ηθικά στο διπλανό σου , άλλος περισσότερο άλλος λιγότερο , δεν γεννιέσαι με κάποια εσωτερική τάση να είσαι σωστός , ούτε γεννιέσαι με αρχές , η ηθική είναι επίκτητη από το περιβάλλον όπως και το αίσθημα της ενοχής . Η φύση μπορεί να είναι η συμπόνοια ή η έλλειψη επιθετικότητας που άλλος μπορεί να έχει λίγο άλλος πολύ.


Ναι αγάπη νιώθω θαυμασμό για σένα και κάνω το ίδιο για να θαυμάσω και τον εαυτό μου μετά ή να καταφέρω τους στόχους μου που το είπες και εσύ, εγώ βλέπω κέρδος σε αυτό. Εγώ γενικότερα πιστεύω ότι οι πράξεις μας κρύβουν ιδιοτέλεια και κάτι κερδίζουμε κάτι χάνουμε κάθε φορά .

Ναι αγάπη κάτι ανάλογο .

Πώς κατηγοριοποιούνται τα συναισθήματα;

Η κατηγοριοποίηση των συναισθημάτων αποτελεί σημαντικό εργαλείο για κάθε άνθρωπο γενικά, αλλά ειδικότερα και για το γονιό συναισθηματικό μέντορα, ο οποίος εφαρμόζει τις αρχές της συναισθηματικής νοημοσύνης στην ανατροφή του παιδιού του.Το συνα...

www.psychologynow.gr

Τα συνθετικά της ενοχής μπορεί να είναι η χαρά και ο φόβος ή ο θυμός, η χαρά και ο φόβος.

Τώρα που κολλάει η χαρά στην ενοχή δεν ξέρω !

Η χαρα στην ενοχη μηπως εχει να κανει με τη χαρα της εκδικησης?
Δηλ αποσκοπω σε μια βλάβη του αλλου κατι που θα μου προξενησει χαρα ειτε εκδικωντας τον για κατι που μπορει να μη φταιει στην τελικη ή γεμιζοντας τον ενοχες για κατι που μπορει να υπαρχει αλλα και να μην υπαρχει καποιος σπουδαιος λογος. Ειπαμε ολα ξεκινουν απο εμας και την αλληλεπίδραση μας με τους αλλους και αυτο το βλεπεις οτι καποιοι, παρατηρωντας την οποια ζωη τους, κανουν ειτε περισσότερο καλο ειτε περισσότερο κακο ειτε κατι ενδιαμεσο και αδιευκρίνιστο τις περισσότερες φορες.
Δεν ειμαστε προδιατυπωμενοι με τη γεννηση μας σε συγκεκριμενες συμπεριφορες και πραξεις. Ολα μεταβάλλονται στη διαρκεια της ζωης μας αναλογα την κληρονομικοτητα ναι αλλα και τις εμπειριες, τα βιωματα, την κοσμοθεωρια μας, και τις σχεσεις μας με τους αλλους.
Ολα μας αλλαζουν και μας διαμορφώνουν.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 16 Φεβρουαρίου 2021

Μια φορά όταν ήμουν έφηβη είχα χάσει κάτι και έψαχνα από εδώ και από εκεί και λέω σε κάποια φάση ''κανε Θεέ μου να το βρω '' και ως δια μαγείας τρώω μια φλασιά και πάω σε κάτι θήκες πίσω από την πόρτα και το βρίσκω. Από τότε δεν το ξανάκανα γιατί το θεωρώ και ανήθικο να επικαλείσαι ένα Θεό όποτε το θυμάσαι , στη περίπτωση που υπάρχει αλλά μου έμεινε σαν αξιοπερίεργο συμβάν .

Και ερχόμαστε στο σήμερα, που ψάχνω από χτες κάτι και βγαίνω από το μπάνιο σε κάποια φάση και λέω κάτι παρόμοιο. Πιο πολύ ήθελα να με τρολάρω παρά για το αντικείμενο που δεν ήταν κάτι σημαντικό .Και κατευθύνομαι προς το δωμάτιο και λέω έχει γούστο να μου έρθει η επιφοίτηση πάλι και μπαίνω στο δωμάτιο που είχα κάνει φύλλο και φτερό μέχρι πρότινος και τρώω πάλι την ίδια φλασιά και βλέπω ένα επιπλάκι που δυο μέρες τώρα ήταν αόρατο για να το ψάξω...και το βρήκα.

Τώρα θα μου έλεγε κάποιος ντιπ ηλίθια είσαι , σύμπτωση ήταν. Απλά λέω

Ίσως ομως και η επικληση αυτη που εκανες, περα απο το Θεο, σε εκανε να εστιασεις με περισσοτερη προσοχη στο τι ειναι πιθανο να κανεις για να βρεις αυτο που εχασες. Η επικληση απλα σε βοηθησε να ξανακανεις ενα σκανερ προς τα πισω εστιαζοντας περισσότερο εκει που δεν ειχες δωσει προσοχη.
Και αυτο ειναι ολο.
Αμα ηταν ετσι θα λεγαμε κανε να βρω λεφτα και θα βρισκαμε πακα με λεφτα. So true to be real

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 16 Φεβρουαρίου 2021

Δεν ήταν σύμπτωση, και το λέω βάση δικών μου παρόμοιων εμπειριών.

Αιτείτε, και θα σας δοθεί, ζητείστε και θα βρείτε

Δοκίμασε την επόμενη φορά να ζητήσεις κάτι πιο δύσκολο.

Μηπως ξεφευγουμε και παμε αλλου?
Δεν λεω οτι δεν υπάρχει αυτο που λες, ομως με το να ζηταει κανεις συνεχεια δεν γίνεται κακομαθημενο? Εντος εισαγωγικων.
Και σε ενα κακομαθημένο παιδι οι γονεις δεν κανουν ποτέ τα χατηρια.

 

[Valder]

"Καὶ πάντα ὅσα ἐὰν αἰτήσητε ἐν τῇ προσευχῇ πιστεύοντες, λήψεσθε"

Κι όμως. Ναι. Εγω. Μετά από τόσα χρόνια, ο Mr. Slightly Atheist with a twist of Orthodox Faith, έρχεται στο θέμα και λέει:

Ναι. Ακούει ο Μεγάλος. Και ακούει καλά.

Θέλει ειλικρινή μεταμέλεια στο λάθος, ειλικρινή πίστη στο στόχο και στις σκέψεις, θέλει εσωτερική ανακάλυψη του εαυτού, εξαγνισμένη από κάθε εγωισμό και ευθυνοφοβία. Αυθεντική παράκληση και αυθεντική θέληση για επίτευξη του στόχου.

Χρειάζεται ιδιαίτερη συγκέντρωση και ενέργεια για να σπάσει και το barrier μεταξυ Υλικού και Ψυχικού κόσμου, και τότε θα έρθουν όλα σα στρατός πίσω από τους ώμους σας. Άγγελοι, πνεύματα αγαπημένων προσώπων, ίσως κι ο ίδιος ο Θεός, όλα.

Είχα χρόνια, πάρα πολλά χρόνια να απαγκιστρωθώ έτσι από τη λάσπη του υλικού κόσμου και να θελήσω να τραβήξω δύναμη κι από άλλο επίπεδο (ελπίζω να μην έκανα καμιά γκάφα και τράβηξα από Κάτω αντί για Επάνω, αυτό θα το δούμε σε καμια 60αρα χρονια, το που θα πάω). Αλλά πέτυχε. 200% πέτυχε.

Πιστέψτε. Υπάρχουν όλα. Και μην είστε αυθάδεις με την αμαρτία. Η ζωή είναι μικρή, κι ο Μεγάλος ακούει.

ΕΡΧΟΜΑCΤΕ.-

​

ΥΓ: Δις πόστ ιζ νοτ α τζόουκ
ΥΓ1: Ιτς νοτ τρόλλινγκ άηδερ.
ΥΓ2: ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΑΙΜΟΝΑΣ Ο ΒΑΛΝΤΕΡ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ

 

[Aura]

Η χαρα στην ενοχη μηπως εχει να κανει με τη χαρα της εκδικησης?
Δηλ αποσκοπω σε μια βλάβη του αλλου κατι που θα μου προξενησει χαρα ειτε εκδικωντας τον για κατι που μπορει να μη φταιει στην τελικη ή γεμιζοντας τον ενοχες για κατι που μπορει να υπαρχει αλλα και να μην υπαρχει καποιος σπουδαιος λογος. Ειπαμε ολα ξεκινουν απο εμας και την αλληλεπίδραση μας με τους αλλους και αυτο το βλεπεις οτι καποιοι, παρατηρωντας την οποια ζωη τους, κανουν ειτε περισσότερο καλο ειτε περισσότερο κακο ειτε κατι ενδιαμεσο και αδιευκρίνιστο τις περισσότερες φορες.
Δεν ειμαστε προδιατυπωμενοι με τη γεννηση μας σε συγκεκριμενες συμπεριφορες και πραξεις. Ολα μεταβάλλονται στη διαρκεια της ζωης μας αναλογα την κληρονομικοτητα ναι αλλα και τις εμπειριες, τα βιωματα, την κοσμοθεωρια μας, και τις σχεσεις μας με τους αλλους.
Ολα μας αλλαζουν και μας διαμορφώνουν.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 16 Φεβρουαρίου 2021

Ίσως ομως και η επικληση αυτη που εκανες, περα απο το Θεο, σε εκανε να εστιασεις με περισσοτερη προσοχη στο τι ειναι πιθανο να κανεις για να βρεις αυτο που εχασες. Η επικληση απλα σε βοηθησε να ξανακανεις ενα σκανερ προς τα πισω εστιαζοντας περισσότερο εκει που δεν ειχες δωσει προσοχη.
Και αυτο ειναι ολο.
Αμα ηταν ετσι θα λεγαμε κανε να βρω λεφτα και θα βρισκαμε πακα με λεφτα. So true to be real

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 16 Φεβρουαρίου 2021

Μηπως ξεφευγουμε και παμε αλλου?

Ότι μου δίνει χαρά που θα σε βλάψω και ταυτόχρονα έχω ενοχές λόγω του ότι νιώθω αυτή τη χαρά ; μπα δεν βγάζει νόημα, είναι άλλο συναίσθημα μετά η ενοχή. Είπε η αγάπη κάτι, μήπως εννοεί η ψυχολόγος, ότι έχω ενοχές, άρα συμπεραίνω ότι είμαι καλός άνθρωπος και από αυτό παίρνω χαρά.

Ναι το σκέφτηκα και εγώ αλλά δεν εστίασα κάπου , σκεφτόμουν καθώς πήγαινα στο δωμάτιο , μήπως μου έρθει φλασιά και ''τι πλάκα θα έχει'' να το πάθω πάλι . Και το έπαθα, μπορεί να εξηγείται αλλιώς . Ότι αυτό που ψάχνουμε με μανία καμιά φορά δεν το βλέπουμε , ενώ αν χαλαρώσουμε μπορεί να το δούμε.

 

[EvanescenceQ]

Ότι μου δίνει χαρά που θα σε βλάψω και ταυτόχρονα έχω ενοχές λόγω του ότι νιώθω αυτή τη χαρά ; μπα δεν βγάζει νόημα, είναι άλλο συναίσθημα μετά η ενοχή. Είπε η αγάπη κάτι, μήπως εννοεί η ψυχολόγος, ότι έχω ενοχές, άρα συμπεραίνω ότι είμαι καλός άνθρωπος και από αυτό παίρνω χαρά.

Ναι το σκέφτηκα και εγώ αλλά δεν εστίασα κάπου , σκεφτόμουν καθώς πήγαινα στο δωμάτιο , μήπως μου έρθει φλασιά και ''τι πλάκα θα έχει'' να το πάθω πάλι . Και το έπαθα, μπορεί να εξηγείται αλλιώς . Ότι αυτό που ψάχνουμε με μανία καμιά φορά δεν το βλέπουμε , ενώ αν χαλαρώσουμε μπορεί να το δούμε.

Εγω το εξελαβα στο να δημιουργησουμε στον αλλον ενοχες. Η ενοχη απο μονη της στους εαυτους μας μας φυλακιζει.
Πρέπει να ναι κανεις σαδομαζοχιστης να επιδιώκει τις επαναλαμβανομενες ενοχες κατα μια εννοια.
Σιγουρα αυτο που ψάχνουμε αγχωμενοι δεν το βρισκουμε ποτε και το βρισκουμε καποια αλλη ασχετη ωρα.

 

[Aura]

Εγω το εξελαβα στο να δημιουργησουμε στον αλλον ενοχες. Η ενοχη απο μονη της στους εαυτους μας μας φυλακιζει.
Πρέπει να ναι κανεις σαδομαζοχιστης να επιδιώκει τις επαναλαμβανομενες ενοχες κατα μια εννοια.
Σιγουρα αυτο που ψάχνουμε αγχωμενοι δεν το βρισκουμε ποτε και το βρισκουμε καποια αλλη ασχετη ωρα.

Υποτίθεται πως αλλάζεις τις συμπεριφορές σου για να μη έχεις ενοχές, γιατί ενοχή σημαίνει ότι έκανες κάτι λάθος και αυτό είναι και το ζητούμενο , να μη το ξανακάνεις, ούτε να να υποφέρεις, ούτε να νιώθεις κακός άνθρωπος , ούτε να ψάχνεις τις ενοχές για να νιώσεις καλός και αφού δεν γίνεται να νιώσεις και κάτι με το ζόρι και μαζοχιστής να ήσουν .

 

[EvanescenceQ]

Υποτίθεται πως αλλάζεις τις συμπεριφορές σου για να μη έχεις ενοχές, γιατί ενοχή σημαίνει ότι έκανες κάτι λάθος και αυτό είναι και το ζητούμενο , να μη το ξανακάνεις, ούτε να να υποφέρεις, ούτε να νιώθεις κακός άνθρωπος , ούτε να ψάχνεις τις ενοχές για να νιώσεις καλός και αφού δεν γίνεται να νιώσεις και κάτι με το ζόρι και μαζοχιστής να ήσουν .

Ακριβως. πολλοι ομως τι κανουν?
Επιλεγουν αυτη την παγιδα των ενοχων οτι και καλα με την ενοχοποιηση θα τους αγαπήσουν οι αλλοι περισσοτερο ή θα τους δουν ως θυματα μιας α καταστασης.
Δεν ξερουμε τι συμβαινει στο μυαλο του καθενος και γιατι ενω ξερει οτι η ενοχή τον οδηγει σε ολα αυτα που εγραψες και ειναι σωστα, την επιλεγει ξανα και ξανα.

 

[Aura]

Ακριβως. πολλοι ομως τι κανουν?
Επιλεγουν αυτη την παγιδα των ενοχων οτι και καλα με την ενοχοποιηση θα τους αγαπήσουν οι αλλοι περισσοτερο ή θα τους δουν ως θυματα μιας α καταστασης.
Δεν ξερουμε τι συμβαινει στο μυαλο του καθενος και γιατι ενω ξερει οτι η ενοχή τον οδηγει σε ολα αυτα που εγραψες και ειναι σωστα, την επιλεγει ξανα και ξανα.

Ναι ίσως είναι μια δικαιολογία, ότι τα έκανα θάλασσα αλλά ξέρεις έχω ενοχές οπότε συγχώρεσέ με

Διάβαζα μια έρευνα επειδή το συζητούσαμε και έλεγε γενικότερα ότι είναι ωφέλιμη σαν συναίσθημα και στο κομμάτι της αυτοβελτίωσης και στο κομμάτι της σύνδεσης με τους άλλους , είναι αυτό που λες ότι κανένας δεν θα ντραπεί να πει ότι έχει ενοχές, και δεν κινδυνεύει η αυτοεκτίμησή του ατόμου σε σχέση με άλλα συναισθήματα γιατί το άτομο επικεντρώνεται σε μια λάθος συμπεριφορά . '' Έκανα κάτι κακό και όχι είμαι κακός'' . Νιώστε ενοχές ελεύθερα

 

[Gaspar]

Δεν γίνεται να ζητάς, θεωρητικά πιστεύεις χωρίς αποδείξεις ή ενδείξεις αλλιώς δεν είναι πίστη!

Το να μην ζητάει κάποιος μπορεί όμως να φτάιει ο εγωισμός του, η ντροπή του, η ότι κατά βάθος δεν πιστεύει ότι θα το πάρει και δεν θέλει να απογοητεύτει, η ότι η πίστη του είναι μόνο θεωρητική και φοβάται να γίνει εμπειρική.
Στα χριστιανικά κείμενα φαίνεται μια πιο δυναμικη και ζωντανή σχέση ανθρωπου- θεού, και θα παραθέσω κάποια εδάφια από τα όσα είπε ο Ιησούς στους μαθητές του στον μυστικό δείπνο από το κατά Ιωάννη ως παράδειγμα.


7Αν μείνετε ενωμένοι μαζί μου και τα λόγια μου μείνουν ζωντανά μέσα σας, ό,τι θελήσετε ζητήστε το και θα σας δοθεί.

16Δε με διαλέξατε εσείς, αλλά εγώ σας διάλεξα και σας όρισα να πάτε και να καρποφορήσετε, κι ο καρπός σας να είναι μόνιμος. Ώστε ό,τι ζητήσετε από τον Πατέρα στο όνομά μου, να σας το δώσει.

Σας βεβαιώνω πως αν ζητήσετε κάτι από τον Πατέρα στο όνομά μου, αυτός θα σας το δώσει. 24Ως τώρα δε ζητήσατε τίποτα στο όνομά μου· να ζητάτε και θα παίρνετε, κι έτσι η χαρά σας θα είναι πλήρης.

Αμα ηταν ετσι θα λεγαμε κανε να βρω λεφτα και θα βρισκαμε πακα με λεφτα. So true to be real

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 16 Φεβρουαρίου 2021

Μηπως ξεφευγουμε και παμε αλλου?
Δεν λεω οτι δεν υπάρχει αυτο που λες, ομως με το να ζηταει κανεις συνεχεια δεν γίνεται κακομαθημενο? Εντος εισαγωγικων.
Και σε ενα κακομαθημένο παιδι οι γονεις δεν κανουν ποτέ τα χατηρια.

Το δεύτερο που λες απαντάει στο πρώτο με τα χρήματα πολύ καλά.

Δεν είμαι θεολόγος ούτε μπορώ να εμβαθύνω, αλλά από κάτι τέτοια χαζά αιτήματα σαν της @Aura ξεκίνησα και εγώ και ανακάλυψα τον δρόμο της πίστης.
Για αυτό το μύνημα της μου έκανε trigger.
Τα παιδιά συνηθίζουν να ζητάνε χαζά πράγματα από τους γονείς τους χωρίς οι γονείς να τα κρίνουν. Και πολλές φορές τα αγαπάνε τόσο που τους τα παίρνουν.

 

[Agaphbou]

Ακριβως. πολλοι ομως τι κανουν?
Επιλεγουν αυτη την παγιδα των ενοχων οτι και καλα με την ενοχοποιηση θα τους αγαπήσουν οι αλλοι περισσοτερο ή θα τους δουν ως θυματα μιας α καταστασης.
Δεν ξερουμε τι συμβαινει στο μυαλο του καθενος και γιατι ενω ξερει οτι η ενοχή τον οδηγει σε ολα αυτα που εγραψες και ειναι σωστα, την επιλεγει ξανα και ξανα.

Άλλο νιώθω ενοχές, άλλο διατυμπανίζω ότι νιώθω ενοχές για να δείξω μετάνοια κι άλλο παριστάνω το θύμα. Για να σε αγαπήσει ο άλλος περισσότερο (έστω και θεωρητικά) στην περίπτωση που περιγράφεις, θα πρέπει να γνωρίζει ότι αισθάνεσαι ενοχές. Οι περισσότεροι άνθρωποι, ωστόσο, είναι υπερβολικά περήφανοι κι εγωιστές για να παραδεχτούν σε τρίτους το λάθος τους, πόσο μάλλον ότι τους ακολουθεί το αίσθημα των ενοχών.

Σε ένα υγιές πλαίσιο, η ενοχή είναι το πρώτο σήμα που δίνει ο οργανισμός μας όταν κάποιος μας δείχνει ότι πειραχτηκε από τη συμπεριφορά μας ή όταν κάνουμε κάτι για το οποίο είχαμε εξαρχής αμφιβολίες (αν είναι σωστό ή λάθος). Έτσι, αρχίζει κάτι να μας φαγουρίζει μέσα μας, να μη μας κάθεται καλά και να κλονίζεται σιγά σιγά η ισορροπία μας, η σχέση μας με τον εαυτό μας. Για να βγεις, λοιπόν, από την κατάσταση αυτή, κάθεσαι και σκέφτεσαι τι μπορεί να έκανες λάθος, αναλογίζεσαι τις πράξεις σου και διορθώνεις όσες μπορείς. Οι ενοχές είναι πολύ χρήσιμος μηχανισμός γιατί μας γιατρεύουν απ' τον εγωισμό μας και τις δικαιολογίες που λέμε μονίμως για να μας παρηγορησουμε. Αν τις χειριστείς σωστά, ωριμάζεις μέσα από αυτές.

Το πρόβλημα ξεκινά όταν πιστεύεις ότι για όλα φταις εσύ και νιώθεις μονίμως ενοχές, σε παράλογο βαθμό. Εκεί συνήθως ευθύνεται κάποιος τρίτος που σε κατηγορούσε για τα πάντα στη ζωή και σου δημιούργησε αυτή τη στρεβλη εικόνα της πραγματικότητας, οπότε χρειάζεται ψυχοθεραπεία.

 

[EvanescenceQ]

Το να μην ζητάει κάποιος μπορεί όμως να φτάιει ο εγωισμός του, η ντροπή του, η ότι κατά βάθος δεν πιστεύει ότι θα το πάρει και δεν θέλει να απογοητεύτει, η ότι η πίστη του είναι μόνο θεωρητική και φοβάται να γίνει εμπειρική.
Στα χριστιανικά κείμενα φαίνεται μια πιο δυναμικη και ζωντανή σχέση πιστού θεού, και θα παραθέσω κάποια εδάφια από τα όσα είπε ο Ιησούς στους μαθητές του στον μυστικό δείπνο από το κατά Ιωάννη ως παράδειγμα.


7Αν μείνετε ενωμένοι μαζί μου και τα λόγια μου μείνουν ζωντανά μέσα σας, ό,τι θελήσετε ζητήστε το και θα σας δοθεί.

16Δε με διαλέξατε εσείς, αλλά εγώ σας διάλεξα και σας όρισα να πάτε και να καρποφορήσετε, κι ο καρπός σας να είναι μόνιμος. Ώστε ό,τι ζητήσετε από τον Πατέρα στο όνομά μου, να σας το δώσει.

Σας βεβαιώνω πως αν ζητήσετε κάτι από τον Πατέρα στο όνομά μου, αυτός θα σας το δώσει. 24Ως τώρα δε ζητήσατε τίποτα στο όνομά μου· να ζητάτε και θα παίρνετε, κι έτσι η χαρά σας θα είναι πλήρης.



Το δεύτερο που λες απαντάει στο πρώτο με τα χρήματα πολύ καλά.

Δεν είμαι θεολόγος ούτε μπορώ να εμβαθύνω, αλλά από κάτι τέτοια χαζά αιτήματα σαν της @Aura ξεκίνησα και εγώ και ανακάλυψα τον δρόμο της πίστης.
Για αυτό το μύνημα της μου έκανε trigger.
Τα παιδιά συνηθίζουν να ζητάνε χαζά πράγματα από τους γονείς τους χωρίς οι γονείς να τα κρίνουν. Και πολλές φορές τα αγαπάνε τόσο που τους τα παίρνουν.

καλα ναι συμφωνω σε αυτο,οπως επισης και στο οτι η προσευχη ας πουμε μας φερνει πιο κοντα στο Θεο κατα μια εννοια,επομενο ειναι λοιπον.

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 7:7-8​

«Ζητάτε και θα σας δοθεί, ψάχνετε και θα βρείτε, χτυπάτε την πόρτα και θα σας ανοιχτεί. Γιατί όποιος ζητάει λαβαίνει κι όποιος ψάχνει βρίσκει κι όποιος χτυπά του ανοίγεται

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 16 Φεβρουαρίου 2021

Ναι ίσως είναι μια δικαιολογία, ότι τα έκανα θάλασσα αλλά ξέρεις έχω ενοχές οπότε συγχώρεσέ με

Διάβαζα μια έρευνα επειδή το συζητούσαμε και έλεγε γενικότερα ότι είναι ωφέλιμη σαν συναίσθημα και στο κομμάτι της αυτοβελτίωσης και στο κομμάτι της σύνδεσης με τους άλλους , είναι αυτό που λες ότι κανένας δεν θα ντραπεί να πει ότι έχει ενοχές, και δεν κινδυνεύει η αυτοεκτίμησή του ατόμου σε σχέση με άλλα συναισθήματα γιατί το άτομο επικεντρώνεται σε μια λάθος συμπεριφορά . '' Έκανα κάτι κακό και όχι είμαι κακός'' . Νιώστε ενοχές ελεύθερα

συμφωνω και οι ενοχες ειναια αυτες που σε σπρωχνουν ειτε στην αλλαγη ειτε στο να μην αλλαξεις ας πουμε.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 16 Φεβρουαρίου 2021

Άλλο νιώθω ενοχές, άλλο διατυμπανίζω ότι νιώθω ενοχές για να δείξω μετάνοια κι άλλο παριστάνω το θύμα. Για να σε αγαπήσει ο άλλος περισσότερο (έστω και θεωρητικά) στην περίπτωση που περιγράφεις, θα πρέπει να γνωρίζει ότι αισθάνεσαι ενοχές. Οι περισσότεροι άνθρωποι, ωστόσο, είναι υπερβολικά περήφανοι κι εγωιστές για να παραδεχτούν σε τρίτους το λάθος τους, πόσο μάλλον ότι τους ακολουθεί το αίσθημα των ενοχών.

Σε ένα υγιές πλαίσιο, η ενοχή είναι το πρώτο σήμα που δίνει ο οργανισμός μας όταν κάποιος μας δείχνει ότι πειραχτηκε από τη συμπεριφορά μας ή όταν κάνουμε κάτι για το οποίο είχαμε εξαρχής αμφιβολίες (αν είναι σωστό ή λάθος). Έτσι, αρχίζει κάτι να μας φαγουρίζει μέσα μας, να μη μας κάθεται καλά και να κλονίζεται σιγά σιγά η ισορροπία μας, η σχέση μας με τον εαυτό μας. Για να βγεις, λοιπόν, από την κατάσταση αυτή, κάθεσαι και σκέφτεσαι τι μπορεί να έκανες λάθος, αναλογίζεσαι τις πράξεις σου και διορθώνεις όσες μπορείς. Οι ενοχές είναι πολύ χρήσιμος μηχανισμός γιατί μας γιατρεύουν απ' τον εγωισμό μας και τις δικαιολογίες που λέμε μονίμως για να μας παρηγορησουμε. Αν τις χειριστείς σωστά, ωριμάζεις μέσα από αυτές.

Το πρόβλημα ξεκινά όταν πιστεύεις ότι για όλα φταις εσύ και νιώθεις μονίμως ενοχές, σε παράλογο βαθμό. Εκεί συνήθως ευθύνεται κάποιος τρίτος που σε κατηγορούσε για τα πάντα στη ζωή και σου δημιούργησε αυτή τη στρεβλη εικόνα της πραγματικότητας, οπότε χρειάζεται ψυχοθεραπεία.

καλα ναι σωστα σαφως η ενοχη σε βοηθαει να δεις τι πηγε λαθος να βελτιωθεις και να αλλαξεις.Ειναι πολυ σημαντικη στην αυτογνωσια σου να την τοποθετησεις εντος σου και να βλεπεις και να ενεργεις αλλιως εφεξης.
Σαφως υπαρχουν και οι κατ΄επαναληψη ενοχικοι αυτο δυσκολα διορθωνεται,οπως υπαρχουν και εκεινοι που δεν αισθανονται ακριβως καμια ενοχη γιατι ειναι μια ειδικη κατηγορια απο μονοι τους,οι ασυναισθητοι.

 

[Aura]

Το να μην ζητάει κάποιος μπορεί όμως να φτάιει ο εγωισμός του, η ντροπή του, η ότι κατά βάθος δεν πιστεύει ότι θα το πάρει και δεν θέλει να απογοητεύτει, η ότι η πίστη του είναι μόνο θεωρητική και φοβάται να γίνει εμπειρική.
Στα χριστιανικά κείμενα φαίνεται μια πιο δυναμικη και ζωντανή σχέση ανθρωπου- θεού, και θα παραθέσω κάποια εδάφια από τα όσα είπε ο Ιησούς στους μαθητές του στον μυστικό δείπνο από το κατά Ιωάννη ως παράδειγμα.


7Αν μείνετε ενωμένοι μαζί μου και τα λόγια μου μείνουν ζωντανά μέσα σας, ό,τι θελήσετε ζητήστε το και θα σας δοθεί.

16Δε με διαλέξατε εσείς, αλλά εγώ σας διάλεξα και σας όρισα να πάτε και να καρποφορήσετε, κι ο καρπός σας να είναι μόνιμος. Ώστε ό,τι ζητήσετε από τον Πατέρα στο όνομά μου, να σας το δώσει.

Σας βεβαιώνω πως αν ζητήσετε κάτι από τον Πατέρα στο όνομά μου, αυτός θα σας το δώσει. 24Ως τώρα δε ζητήσατε τίποτα στο όνομά μου· να ζητάτε και θα παίρνετε, κι έτσι η χαρά σας θα είναι πλήρης.



Το δεύτερο που λες απαντάει στο πρώτο με τα χρήματα πολύ καλά.

Δεν είμαι θεολόγος ούτε μπορώ να εμβαθύνω, αλλά από κάτι τέτοια χαζά αιτήματα σαν της @Aura ξεκίνησα και εγώ και ανακάλυψα τον δρόμο της πίστης.
Για αυτό το μύνημα της μου έκανε trigger.
Τα παιδιά συνηθίζουν να ζητάνε χαζά πράγματα από τους γονείς τους χωρίς οι γονείς να τα κρίνουν. Και πολλές φορές τα αγαπάνε τόσο που τους τα παίρνουν.

Δηλαδή δεν πίστευες και κάποια στιγμή είχες ενδείξεις και άρχισες να πιστεύεις ;

Εγώ πιστεύω ότι δεν γίνεται να ζητάς , είναι σαν να εκμεταλλεύεσαι την κατάσταση, δεν είναι εγωισμός. Και όλοι θα ζητούσαν και θα περίμεναν το μάννα εξ ουρανού.

Εκτός αν το κάνεις όχι επειδή έχεις την ανάγκη του και ψάχνεις ανταλλάγματα επειδή πιστεύεις και τηρείς αυτά που λέει ( ή έτσι πιστεύεις) αλλά επειδή ψάχνεις σημάδια ότι υπάρχει , αλλά και αυτό ''αμαρτία'' δείχνει . Αν έρθει ο Θεός μπροστά μου και πιστεύω ''χαίρω πολύ'', αυτό δεν είναι πίστη.

 

[Nelliel]

Μια φορά όταν ήμουν έφηβη είχα χάσει κάτι και έψαχνα από εδώ και από εκεί και λέω σε κάποια φάση ''κανε Θεέ μου να το βρω '' και ως δια μαγείας τρώω μια φλασιά και πάω σε κάτι θήκες πίσω από την πόρτα και το βρίσκω. Από τότε δεν το ξανάκανα γιατί το θεωρώ και ανήθικο να επικαλείσαι ένα Θεό όποτε το θυμάσαι , στη περίπτωση που υπάρχει αλλά μου έμεινε σαν αξιοπερίεργο συμβάν .

Και ερχόμαστε στο σήμερα, που ψάχνω από χτες κάτι και βγαίνω από το μπάνιο σε κάποια φάση και λέω κάτι παρόμοιο. Πιο πολύ ήθελα να με τρολάρω παρά για το αντικείμενο που δεν ήταν κάτι σημαντικό .Και κατευθύνομαι προς το δωμάτιο και λέω έχει γούστο να μου έρθει η επιφοίτηση πάλι και μπαίνω στο δωμάτιο που είχα κάνει φύλλο και φτερό μέχρι πρότινος και τρώω πάλι την ίδια φλασιά και βλέπω ένα επιπλάκι που δυο μέρες τώρα ήταν αόρατο για να το ψάξω...και το βρήκα.

Τώρα θα μου έλεγε κάποιος ντιπ ηλίθια είσαι , σύμπτωση ήταν. Απλά λέω

Τις προαλλες εψαχνα το συρραπτικο στο γραφειο μου επι μιση ωρα και δεν μπορουσα να το βρω. Εψαξα παντου αλλα τιποτα. Τρωω μια φλασια και τελικα το βλεπω διπλα στο πληκτρολογιο. Επικαλεστηκα τον διαολο γιατι ολη την ωρα αναφωνουσα που στο διαολο το εχω βαλει.

 

[Gaspar]

Δηλαδή δεν πίστευες και κάποια στιγμή είχες ενδείξεις και άρχισες να πιστεύεις ;

Στην δική μου περίπτωση πρώτα αναγνώρισα την φιλοσοφία του χριστιανισμού και πίστεψα στην ιστορική αλήθεια του. Αλλά χωρίς τις προσωπικές εμπειρίες αυτή η πίστη θα ήταν αδύναμη και κενή. Αδόκιμη είναι η καλύτερη λέξη. Δεν θα υπήρχε η προσωπική σχέση ανθρώπου θεού που είναι βασικό κομμάτι της χριστιανικής θεώρησης.

Είναι άλλο να αποδέχεσαι χλιαρά μια φιλοσοφία ως κάτι θετικό, και άλλο να πιστεύεις στον ζωντα θεό ως μια δύναμη που διέπει και άρχει του σύμπαντος. Είναι το λεγόμενο άλμα της πίστης.

Εγώ πιστεύω ότι δεν γίνεται να ζητάς , είναι σαν να εκμεταλλεύεσαι την κατάσταση, δεν είναι εγωισμός. Και όλοι θα ζητούσαν και θα περίμεναν το μάννα εξ ουρανού.

Αν ίσχυε αυτό που λες τότε ο Ιησούς δεν θα έπεμενε στο να ζητάμε από τον Θεό.
Ζητήστε και θα σας δωθεί ώστε η χαρά σας να είναι πλήρης όπως είπε.

Ο καθένας βέβαια έχει την πορεία του. Το να αποδέχεσαι την ζωή σου όπως ακριβώς έρχεται ως θέλημα θεού ίσως να είναι ανώτερος δρόμος.

 

[Guest 209912]

Ο άνθρωπος είναι ένα ενδιαφέρον ον καθως διαθέτει την διανοητική ικανότητα να καταλάβει την αλήθεια αλλά σπάνια διαθέτει την ικανότητα να την διαχειριστεί. Για παράδειγμα ο άνθρωπος μπορεί σχετικά εύκολα να συλλάβει πως δεν υπάρχει κανένας θεος που τον προσέχει και τον βοηθά και πως δεν υπάρχει καμία δύναμη ή όποια θα συνομωτησει ώστε η ζωή του να έχει αίσιο τέλος. Μπορεί να καταλάβει άνετα πως στην ζωή μπορείς να δώσεις το 100% του εαυτου σου και πάλι η τύχη να τα φέρει έτσι ώστε να μην πάρεις αυτό που θες. Για να μην τρελαθεί λοιπόν ο άνθρωπος από αυτές τις αλήθειες χρησιμοποιεί το μυαλό του για να προστατεύσει τον εαυτό του από το μυαλο του και έτσι επινοεί έννοιες όπως ο Θεός και τους αποδίδει ανθρωπόμορφικα χαρακτηριστικά. Ο Θεός είναι ο Πατέρας γιατί πολύ απλα όταν ήμασταν αδύναμα παιδιά ο μπαμπάς ήταν αυτός που μας προστάτευε και μας φροντιζε (τους περισσότερους τέλος πάντων) και συνεπώς ακόμα και όταν μεγαλώσουμε, όταν δούμε τα δύσκολα στην ζωή και λυγισουμε αναζητούμε τον μπαμπα μας να μας βοηθήσει και έτσι δημιουργούμε τον υπέρτατο μπαμπά που έχει πλήρη δύναμη επί της φύσης και μπορεί να κάνει τα πάντα, άρα και να μας δώσει τα παντα και να μας προστατέψει από τα πάντα, αρκεί να είμαστε καλά παιδιά και να ακολουθήσουμε τα λόγια του.

Το να μπορέσει ένας άντρας να συλλάβει το γεγονός πως δεν υπάρχει μπαμπάς και πως αυτός είναι υπεύθυνος να ενσαρκώσει το ρόλο του μπαμπά ώστε η οικογένεια του να αισθάνεται ασφαλής και πως ο μόνος τρόπος να το καταφέρει είναι να μπορέσει να ελενξει το περιβάλλον και την φυση μέσω των χεριών και του μυαλού του και όχι με παρακάλια στον μπαμπα του, είναι η έννοια του ηρωισμου. Το αρχέτυπο του ήρωα απουσιάζει πλήρως από τον χριστιανισμό διότι ο χριστιανισμός είναι μια θρησκεία φτιαγμένη για σκλάβους.

Αξίζει να σημειωθεί πως σε παλαιότερους ηρωικούς πολιτισμούς όπως της αρχαίας Ελλάδας, οι θεοί δεν είχαν ποτέ το ρόλο του μπαμπά. Οι θεοί ήταν απλα κάποια δυνατότερα όντα που κάνανε ότι γουστάρανε και έπρεπε να τους καλό πιάσεις για να κερδίσεις την εύνοια τους, δεν ηταν μπαμπάδες. Ακόμη και οι μοίρες ότι γούσταραν κάνανε και δεν εγγυονταν σε κανέναν αίσιο τέλος όσο καλός και να ταν.
Ο ήρωας ήταν πάντα εκείνος ο άντρας με την δύναμη του νου και του σώματος έπαιρνε αυτό που ήθελε από την ζωή πολλές φορές πηγαίνοντας κόντρα στους θεούς.

 

[Gaspar]

Ο άνθρωπος είναι ένα ενδιαφέρον ον καθως διαθέτει την διανοητική ικανότητα να καταλάβει την αλήθεια αλλά σπάνια διαθέτει την ικανότητα να την διαχειριστεί.

Η διανοητική ικανότητα του ανθρώπου είναι πεπερασμένη.
Το να πεί κάποιος άνθρωπος ότι μπορεί να αντιληφθεί όλη την αλήθεια γύρω του θα θεωρούνταν από τους αρχαίους ύβρις. Συνέπεια της ύβρις η νέμεσις.

 

[Aura]

Στην δική μου περίπτωση πρώτα αναγνώρισα την φιλοσοφία του χριστιανισμού και πίστεψα στην ιστορική αλήθεια του. Αλλά χωρίς τις προσωπικές εμπειρίες αυτή η πίστη θα ήταν αδύναμη και κενή. Αδόκιμη είναι η καλύτερη λέξη. Δεν θα υπήρχε η προσωπική σχέση ανθρώπου θεού που είναι βασικό κομμάτι της χριστιανικής θεώρησης.

Είναι άλλο να αποδέχεσαι χλιαρά μια φιλοσοφία ως κάτι θετικό, και άλλο να πιστεύεις στον ζωντα θεό ως μια δύναμη που διέπει και άρχει του σύμπαντος. Είναι το λεγόμενο άλμα της πίστης.

Αν ίσχυε αυτό που λες τότε ο Ιησούς δεν θα έπεμενε στο να ζητάμε από τον Θεό.
Ζητήστε και θα σας δωθεί ώστε η χαρά σας να είναι πλήρης όπως είπε.

Ο καθένας βέβαια έχει την πορεία του. Το να αποδέχεσαι την ζωή σου όπως ακριβώς έρχεται ως θέλημα θεού ίσως να είναι ανώτερος δρόμος.

Εγώ πιστεύω ότι το φορτίο της πίστης σε ένα Θεό που αποφάσισαν άλλοι για σένα είναι πολύ βαρύ για να το σηκώσεις , που είτε πρέπει να είσαι ψυχικά ισορροπημένος για να το σηκώσεις ή ασυνείδητος. Η εγώ το βλέπω έτσι που αντιλαμβάνονται το Θεό σαν τιμωρό παρά σαν προστάτη.