Αναρχικοί και χούλιγκανς

[Neph]

Οχι ακριβως..δεν σου φταιει η περιουσια του οποιουδηποτε για να πας και να τη σπασεις, δεν ειναι επανασταση αυτο. Και επαναλαμβανω, αυτοι που καταστρεφουν κτιρια και προκαλουν ζημιες στην ουσια δεν ειναι αναρχικοι. Αλλο το τι λενε. Η Αναρχια, ως ιδεολογια, ειναι υψιστη. Δυστυχως ποτε δεν θα μπορεσει να λειτουργησει σωστα, γιατι παντα θα βρισκονται οι μ@λ@κες που θα θελουν να παρουν την εξουσια στα χερια τους. Αν ολοι οι ανθρωποι ηταν "καλοι" και εβλεπαν οτι ολοι ειμαστε ισοι, τοτε η αναρχια θα ηταν η ουτοπια.
Anyway, αναρχικος και χουλιγκανος δεν ταυτιζονται. "Αναρχικος" και χουλιγκανος αρκετες φορες, δυστυχως...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[invalid]

Ώπα ώπα, η neph έχει απόλυτο δίκιο. Οι αναρχικοί καμία σχέση με τους χούλιγκανς δεν έχουν. Κατ' αρχάς υπάρχουν αναρχικοί και αναρχικοί, πράγμα λογικό αφού η αριστερά ως χώρος ελεύθερης διακίνησης ιδεών, έχει μια τάση προς τη δημιουργία πολλών ρευμάτων.
Η πλειοψηφία των αναρχικών τεκμηριώνουν σωστά τις απόψεις τους, όποιες και να είναι και όσο ουτοπικές κι αν είναι (από κολλεκτιβοποίηση, αυτονομία κλπ).
Απλά λόγω της προπαγάνδας των ΜΜΕ, η πλειοψηφία του μέσου Έλληνα που μασάει αμάσητη την τροφούλα που του δίνουν, συγχέει όλους τους αναρχικούς με μια μερίδα τους, τους λεγόμενους μπάχαλους, που αυτοί πραγματικά δεν έχουν κανένα ουσιαστικό τρόπο σκέψης και είναι για πολύ ξύλο, όπως και οι χούλιγκανς, που δεν υποστηρίζουν κάποιο ιδεώδες!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Καταλύει νόμους και εμποδίζει την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας...

Άμα ήταν η κοινωνία τόσο τέλεια δεν θα είχε ανάγκη να καταλύσει τους νόμους

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[diotima]

Και για μία ακόμα φορά,αναρωτιέμαι ποιοι από εσάς που παίρνετε μέρος σε μια κουβέντα περί αναρχίας,έχετε ζήσει κάτι σχετικό.Δεν καταλαβαίνω..Πως είναι δυνατόν η σαύρα να μιλήσει για φτερά;

Με πνίγει όταν σας βλέπω να λέτε αρλούμπες περί συσχετισμού αναρχίας και χουλιγκάνων,με μόνο σας επιχείρημα αποσπάσματα από τον τύπο..ΤΟΝ ΤΥΠΟ;;;;;Είστε σοβαροί;Εδώ μιλάμε για χειραγώγηση των ΜΜΕ από τα κράτη και εσείς τον πιστεύετε με τα μάτια κλείστα;Και μετά μου κράζετε και τους αμερικάνους;;

Είναι αισχρό που υπάρχει ακόμα αυτο το θέμα.Προσβάλλει ανθρώπους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vendetta]

Και για μία ακόμα φορά,αναρωτιέμαι ποιοι από εσάς που παίρνετε μέρος σε μια κουβέντα περί αναρχίας,έχετε ζήσει κάτι σχετικό.Δεν καταλαβαίνω..Πως είναι δυνατόν η σαύρα να μιλήσει για φτερά;

Με πνίγει όταν σας βλέπω να λέτε αρλούμπες περί συσχετισμού αναρχίας και χουλιγκάνων,με μόνο σας επιχείρημα αποσπάσματα από τον τύπο..ΤΟΝ ΤΥΠΟ;;;;;Είστε σοβαροί;Εδώ μιλάμε για χειραγώγηση των ΜΜΕ από τα κράτη και εσείς τον πιστεύετε με τα μάτια κλείστα;Και μετά μου κράζετε και τους αμερικάνους;;

Είναι αισχρό που υπάρχει ακόμα αυτο το θέμα.Προσβάλλει ανθρώπους.

1. Έχεις ζήσει εσύ κάτι σχετικό με την αναρχία;;; Θα μπορούσες να το μοιραστείς μαζί μας αν θέλεις...
2. Ποιές είναι οι αρλούμπες οι οποίες παρεπιπτόπτως είναι οι απόψεις των ατόμων που συμμετέχουνε στη συζήτηση;;;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Iduna]

Έχω βαρεθεί ν' ακούω και τις δύο πιπίλες. Από την μία "Οι αναρχικοί είναι αυτοί που συχνάζουν στα Εξάρχεια, καίνε αμάξια και πετάνε μολότοφ" και από την άλλη οι πραγματικοί αναρχικοί έχουν μούσια ως το πάτωμα. Και οι 2 μπορούν να δηλώσουν αναρχικοί. Οπωσδήποτε ο δεύτερος αν ξέρει τι λέει είναι περισσότερο αναρχικός γιατί λίγοι θεωρητικοί αναρχικοί (από τους γνωστούς) ήταν υπέρ του να χαλάσεις την περιουσία του άλλου προκειμένου να βρεθεί μια λύση (από την άλλη θα κάνουμε και quote του Προυντόν "Περί ιδιοκτησίας" αν θέλετε). Τώρα αν προτιμάτε να λέτε κομμουνιστή κάποιον που έχει διαβάσει Μαρξ πχ και πράττει ανάλογα και έναν που δεν ξέρει τι του γίνεται και απλά έχει προβλήματα στο σπίτι του, αναρχικό, το θεωρώ άδικο.
Οπωσδήποτε μερικές φορές η λύση σε κάποια προβλήματα είναι η βία. Ποιός είπε όμως ότι η αναρχία (και μόνο) είναι καθαρή βία; Ποιός είπε ότι κάποιοι δεν πιστεύουν στις αλλαγές; Επειδή το είδαμε στα κανάλια;
Αν θέλουμε χούλιγκανς ας κοιτάξουμε στα γήπεδα, σ' αυτούς που ενοχλούν την εφήμερια μεταναστών και λοιπών ανθρώπων και μετά ας πούμε ότι μας ενοχλούν οι 5-10 κουκουλοφόροι που βλέπουμε στο Mega.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Φυσικα, πρεπει να μην αγνοουμε οτι ο ορος "αναρχικος" και "αναρχια" ειχαν για πολυ καιρο θετικη σημασια. Απλά μετά καποιος το χρησημοποιησε με αρνητικη και μας τα κανε μαντάρα. Αν ψαξετε λιγο τι σημαινει και τι αντιπροσωπευει, θα δειτε οτι χρησημοποιειται σημερα με πολυ παρεξηγημενη εννοια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[@nt¤wnis|~|¤e]

Πέρα, πάντως, από τους όποιους συνειδητοποιημένους αναρχικούς, η μέχρι τώρα εικόνα που έχω σχηματίσει από όσα έχω δει για τους κουκουλοφόρους, είναι ότι αποτελούν ένα πολυσύνθετο κράμα ατόμων (άτομα που διαπράττουν μικροποινές, παιδιά μικροαστών, χούλιγκαν των γηπέδων, μετανάστες…), τα οποία δεν έχουν καμία πολιτική συνείδηση, ούτε στον ήλιο μοίρα.

Παραθέτω ένα σχετικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 14/12/08:

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία: "Οι μικροί μονομάχοι (οι φυλές των 16ρηδων και οι παρέες τους που γράφουν νέα ιστορία)", του Μπάμπη Αγρολαμπου

Με έχει προβληματίσει μια ανοικτή επιστολή 7 πανεπιστημιακών, η οποία δημοσιεύτηκε στην "Καθημερινή" και αναφέρεται στους "πάσης φύσεως αναρχικούς" με καθόλου κολακευτικά σχόλια. Δεν μπορώ να καταλήξω σε κάποια αποκρυσταλλωμένη άποψη, εφόσον δεν έχω ασχοληθεί αρκετά περί αναρχίας, αλλά έχω τρακάρει στο παρελθόν σε κείμενα δύο εκ των εφτά (Λίποβατς και κυρίως Δεμερτζή), τα οποία θα έλεγα ότι αποπνέουν κύρος και αξιοπιστία για την επιστημονική κατάρτιση των συγγραφέων τους, χωρίς να υποδηλώνουν κάποια φιλοδεξιά προτίμηση. Τέλος πάντων, απλώς παραθέτω την επιστολή χωρίς να τη σχολιάσω.

Ούτε δικτατορία ούτε αναρχία — Δημοκρατία! ​

Οι καθηγητές ΑΕΙ Βασιλική Γεωργιάδου, Νίκος Δεμερτζής, Περσεφόνη Ζέρη, Ηλίας Κατσούλης, Θωμάς Κονιαβίτης, Θάνος Λίποβατς, Παντελής Μπασάκος υπογράφουν την παρακάτω ανοιχτή επιστολή:


Ο θλιβερός φόνος του 15χρονου μαθητή από έναν παρανομούντα «ειδικό φρουρό», ο οποίος πρέπει να τιμωρηθεί με όλη την αυστηρότητα που προβλέπουν οι νόμοι, έγινε η πιστολιά που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Η κακοδιαχείριση, οι ιδεολογικές αυταπάτες, οι αμέλειες της μεταπολίτευσης συμπυκνώθηκαν σʼ ένα τερατώδες πραγματικό Συμβάν καταστροφής και αδιέξοδου. Δυναμικές μειοψηφίες βιαιοπραγούντων αναρχικών χρόνια τώρα καταλαμβάνουν τα σχολεία και τα πανεπιστήμια, λεηλατούν μαγαζιά και τράπεζες και καταστρέφουν την ιδιοκτησία των πολιτών. Δρουν μέχρι σήμερα με την ανοχή «τρομαγμένων» κυβερνήσεων και με το «χάιδεμα» ορισμένων πολιτικών κομμάτων, διανοούμενων και μέσων μαζικής ενημέρωσης. Τώρα κατάφεραν να μεταδώσουν έναν μηδενιστικό Λόγο σε μια νεολαία απογοητευμένη και ανερμάτιστη, που κατέχεται από άγχος εμπρός σʼ ένα αβέβαιο μέλλον, καθώς και σʼ ένα ακαδημαϊκό προλεταριάτο, που απελπισμένο τείνει σε ακραίες, μανιχαϊκές ιδεολογίες. Η Ελλάδα είναι ο «ασθενής κρίκος» της Ευρωπαϊκής Ενωσης και παραπαίει εμπρός στην ακυβερνησία, στην ιδιοτέλεια, στην αβουλία, και στη μετριότητα όλων των κομμάτων. Η Δημοκρατία, για να επιβιώσει, πρέπει να βρει εκ νέου τον εαυτό της, δείχνοντας μηδενική ανοχή σε κάθε τρομοκρατία, σε κάθε πράξη ακραίας αναρχικής ή αστυνομικής βίας. Οι κάθε είδους αναρχικοί είναι οι απόστολοι του μηδενισμού, του φθόνου και της μνησικακίας και καταστρέφουν τις αξίες του πολιτισμού. Ζούμε μια στιγμή του κενού, στου οποίου τη δημιουργία έχουν συμβάλει μια ανεύθυνη πολιτική ηγεσία και μια υπνώτουσα κοινωνία πολιτών.

Αυτό που λείπει είναι η ανάγκη να υπάρξουν δημοκρατικοί άνθρωποι και δημοκρατικοί θεσμοί με κύρος, που να μπορέσουν να εμπνεύσουν με λόγια και με έργα εμπιστοσύνη στους πολίτες και στη νεολαία. Μόνον ένα δημοκρατικό κράτος μπορεί να βοηθήσει τους πολίτες να καταλάβουν, ότι η εγχώρια και η διεθνής οικονομική κρίση, απαιτούν από όλους θυσίες, κατανεμημένες με δίκαιο τρόπο. Η πολιτική τάξη στην Ελλάδα θα πρέπει να πάψει να προκαλεί, τα πολιτικά κόμματα να μάθουν στις δύσκολες καταστάσεις όπως η τωρινή, να συγκλίνουν και να ομονοούν, ενώ η πνευματική ηγεσία του τόπου, της εκκλησιαστικής συμπεριλαμβανομένης, νʼ αντιληφθούν ότι φέρουν ευθύνες και μάλιστα μεγάλες.

Η χώρα έχει σήμερα μια καταχρεωμένη, παρασιτική οικονομία, μία ανορθολογική τερατώδη κρατική γραφειοκρατία, σε μεγάλο βαθμό αναξιόπιστους θεσμούς, έναν πληθυσμό που έχει συνηθίσει να ζει πέραν από τις δυνατότητές του, τα περιμένει όλα από έναν πελατειακό κρατισμό, και χαρακτηρίζεται από εθνική εσωστρέφεια και ξενοφοβία. Παραπέρα, η παιδεία κλυδωνίζεται και παραπαίει σε όλες τις βαθμίδες, ενώ συνήθως οι νέοι δεν μαθαίνουν ούτε από τους γονείς ούτε από τους δασκάλους, πού είναι τα όρια των ατομικών επιθυμιών και ποιοι είναι οι κανόνες της κοινωνικής και της οικολογικής συμπεριφοράς. Έτσι θεωρούν ότι «τα πάντα είναι επιτρεπτά και τους ανήκουν».

Ο κίνδυνος έγκειται σήμερα στο ότι λίγοι απελπισμένοι και αδίστακτοι αναρχικοί έδειξαν, ότι μπορούν να χτυπήσουν ατιμώρητα ένα απροστάτευτο και διαλυμένο δημοκρατικό κράτος Δικαίου. Στο αναρχικό σύνθημα «ούτε δικτατορία ούτε δημοκρατία, αλλά αναρχία», που οδηγεί στη βία και στον εμφύλιο πόλεμο, το δημοκρατικό κράτος, τα δημοκρατικά κόμματα και η κοινωνία πολιτών, πρέπει να αντιταχθούν με κάθε τρόπο. Πρέπει νʼ αντιτάξουν το σύνθημα «ούτε δικτατορία ούτε αναρχία – Δημοκρατία» και να δείξουν στην πράξη ότι ο θυμός δεν οδηγεί νομοτελειακά στην καταστροφή αλλά μπορεί να κινητοποιήσει δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας. Αυτό προϋποθέτει την ύπαρξη πολιτικών θεσμών που τους σέβονται οι πολίτες, προϋποθέτει ότι οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις μπορούν με το κύρος τους να στηρίξουν τον σεβασμό και την τήρηση των νόμων. Η αποτελεσματική πάταξη της διαφθοράς και η τιμωρία των ενόχων, από όπου και αν προέρχονται, πρέπει να ξεκινήσει μέσα στους κόλπους του ίδιου του κράτους.

Οι υπογράφοντες πανεπιστημιακοί καθηγητές απευθυνόμαστε σε όλους τους σκεπτόμενους δημοκρατικούς πολίτες, προ πάντων όμως στους συναδέλφους μας, αναγνωρίζοντας πως στη συγκυρία αυτή μας αναλογεί αυξημένο ποσοστό ευθύνης, και τους καλούμε να βρεθούν στην πρωτοπορία της προσπάθειας για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στους δημοκρατικούς θεσμούς.

Πηγή: https://www.e-steki.gr/[url=https://n...14/12/2008_296051] Καθημερινή 14/12/08[/url] Καθημερινή 14/12/08

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Άγγελος]

Η Αναρχια, ως ιδεολογια, ειναι υψιστη.

Eίναι απλα αφελης ουτοπια...Σε όλα τη φυση ακομα και στο συμπαν υπαρχει ιεραρχια και αρχηγοι,...Αναρχια θα υπηρχε μονο όταν γινουν όλοι οι άνθρωποι τελειοι και άρα δεν χρειαζονται επιβολη κανονων απο κανεναν..Δηλαδη ποτέ!(άντε στη Δευτερα Παρουσια έστω)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fantasmenos]

Eίναι απλα αφελης ουτοπια...Σε όλα τη φυση ακομα και στο συμπαν υπαρχει ιεραρχια και αρχηγοι,...Αναρχια θα υπηρχε μονο όταν γινουν όλοι οι άνθρωποι τελειοι και άρα δεν χρειαζονται επιβολη κανονων απο κανεναν..Δηλαδη ποτέ!(άντε στη Δευτερα Παρουσια έστω)

Ναι αλλά δεν παύει να παραμένει σαν η πιο ευγενής ιδέα

Σκέψου καμία μορφή εξουσίας ανάμεσα στους ανθρώπους, ουάου!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Σκέψου καμία μορφή εξουσίας ανάμεσα στους ανθρώπους, ουάου!

Λολ
και ενάντια σε τι θα επαναστατούσαμε, ε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Δεσμώτης]

και ενάντια σε τι θα επαναστατούσαμε, ε;

Ενάντια στον κανένα που πα' να γίνει prime minister. Πώς την είδε ο κανένας;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dimitral]

συμφωνω απολυτα οτι η αναρχια ειναι μια πολυ ευγενης ιδεολογια,συμφωνω απολυτως με το οτι ουδεμια σχεση εχει με χουλιγκανς και δυσαρεστημενους αντιεξουσιαστες......αλλα κυριως συμφωνω με το ουτοπικο της υποθεσης για ολους τους λογους που ηδη προαναφερατε .
εδω δεν μπορουμε να διασφαλισουμε την ομαλη λειτουργια της δημοκρατιας,που εχει (θεωρητικα) τους νομους της,την αξιοκρατια της κ.τ.λ. η εννοια της εξουσιας ειναι πολυ δυσκολο να καταργηθει.....ακομα και μεσα σε μια οικογενεια (μικρογραφια κοινωνιας ,κρατους) υπαρχει ιεραρχια,υπαρχει "δημοκρατια" .

νομιζω οτι το πρωτο πραγμα για το οποιο πρεπει να παλεψουμε ειναι να αποκτησουμε την καταλληλη παιδεια ωστε να διασφαλισουμε την σωστη λειτουργια των δημοκρατικων αρχων, και η αναρχια ας μεινει στο μυαλο μας ως μια ιδεολογια που ισως καπου καπως καποτε καταφερει να γινει πραγματικοτητα (λεμε τωρα...)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[@nt¤wnis|~|¤e]

Όταν παρέθετα παραπάνω την ανοιχτή επιστολή των ακαδημαϊκών, αυτό που είχα βασικά στο μυαλό μου, εν είδει αντιπαραβολής, ήταν όσα έγραψε ο Νίκος Δήμου σε κείμενό του το 1985 για τους αναρχικούς (έχει δημοσιευθεί στο στέκι σε άλλο thread ). Αυτό που με έχει προβληματίσει είναι ότι, σε αυτά τα δύο κείμενα, διακρίνω μια μεγάλη διαφορά αντιμετώπισης αυτής της σχετικά ανομοιογενούς ομάδας των αναρχικών.

Όσοι επιδεικνύουν κάποια συμπάθεια (έστω και με ενστάσεις) απέναντι στους αναρχικούς, σε ποιους αναρχικούς αναφέρονται; Σε αυτούς που έχουν ασπαστεί αναρχικές αντιλήψεις και δε βιαιοπραγούν; Σε αυτούς που έχουν κάποιο ιδεολογικό στίγμα (όχι και τόσο "σοβαρό"…), χτυπώντας παράλληλα τα σύμβολα του συστήματος;; (π.χ τράπεζες). Σε λούμπεν άτομα, μικροαστούς και περιθωριακούς, απελπισμένους και τσαντισμένους, που καταστρέφουν ό, τι βρουν μπροστά τους; Σε ποιους;
Οι αναρχικοί είναι τελικά "το θερμόμετρο της κοινωνίας", τα "πιο ευαίσθητα μέλη της", που "όταν αγανακτούν σημαίνει πως η «νόμιμη βία» έχει ξεπεράσει τα όρια επιφυλακής";; (Δήμου). Ή μήπως "οι κάθε είδους () αναρχικοί είναι οι απόστολοι του μηδενισμού, του φθόνου και της μνησικακίας και καταστρέφουν τις αξίες του πολιτισμού", όπως σημειώνεται στην ανοιχτή επιστολή παραπάνω;;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fantasmenos]

Ή μήπως "οι κάθε είδους () αναρχικοί είναι οι απόστολοι του μηδενισμού, του φθόνου και της μνησικακίας και καταστρέφουν τις αξίες του πολιτισμού", όπως σημειώνεται στην ανοιχτή επιστολή παραπάνω;;

Το συγκεκριμένο της επιστολής είμαι σχεδόν σίγουρος ότι το έχει γράψει ο Λίποβατς. Το ζήτημα είναι ακριβώς αυτό που υπογράμισσες. Και ο ίδιος ο Λίποβατς πέφτει σε επικίνδυνες γενικότητες θεωρώντας την αναρχία η οποία είναι ανομοιογενής από την φύση της σαν μια ιδεολογία την οποία ακολουθούν με τον ίδιο τρόπο όλοι οι αναρχικοί. Μηδενισμός και φθόνος υπάρχει σε ένα κομμάτι των ανρχικών (και όχι της αναρχίας) αλλά αυτό συμβαίνει επειδή ακριβώς όσοι την ασπάζονται είναι και επιτηδευμένα ολίγον τι χυμαδιό και την ερμηνεύουν διαφορετικά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[@nt¤wnis|~|¤e]

Το συγκεκριμένο της επιστολής είμαι σχεδόν σίγουρος ότι το έχει γράψει ο Λίποβατς. Το ζήτημα είναι ακριβώς αυτό που υπογράμισσες. Και ο ίδιος ο Λίποβατς πέφτει σε επικίνδυνες γενικότητες θεωρώντας την αναρχία η οποία είναι ανομοιογενής από την φύση της σαν μια ιδεολογία την οποία ακολουθούν με τον ίδιο τρόπο όλοι οι αναρχικοί. Μηδενισμός και φθόνος υπάρχει σε ένα κομμάτι των ανρχικών (και όχι της αναρχίας) αλλά αυτό συμβαίνει επειδή ακριβώς όσοι την ασπάζονται είναι και επιτηδευμένα ολίγον τι χυμαδιό και την ερμηνεύουν διαφορετικά.

Fantasmenos…την επιστολή όμως τη συνυπογράφουν και οι εφτά!

Και εάν ο μηδενισμός και ο φθόνος υπάρχει σε ένα κομμάτι των αναρχικών, όπως λες, τότε μήπως το κομμάτι αυτό παραείναι μεγάλο;; Απλώς ρωτάω... Και επιπλέον, κάτι μου λέει πως η λέξη "μνησικακία" δε νομίζω να έχει αναφερθεί τυχαία στην επιστολή τους. Παλαιότερα είχα τρακάρει με 2-3 κείμενα του Δεμερτζή στο Internet, ο οποίος, μετά από κάποια ανάλυση που έκανε - στην οποία διευκρινίζω πως δεν υπήρχε κάποια αναφορά σε αναρχία και αναρχικούς- επιχείρησε μια συνοπτική περιγραφή της μνησικακίας κατανοώντας την ως
"ένα δυσάρεστο δευτερογενές ηθικό συναίσθημα χωρίς συγκεκριμένους αποδέκτες, το οποίο λειτουργεί ως χρόνια επαναβίωση καταπιεσμένης και αδιέξοδης φιλεκδικίας, εχθρότητας, ζήλιας και αγανάκτησης, εξαιτίας της αδυναμίας που νιώθει το υποκείμενο να τις εκφράσει έτσι, ώστε στο επίπεδο των αξιών να απαρνείται ό,τι ασυνείδητα επιθυμεί." Κατʼ αρχάς, ακόμα και να μην αναφερθούμε στους συνειδητοποιημένους αναρχικούς, η διατύπωση αυτή εξηγεί σε μεγάλο βαθμό τα ψυχολογικά κίνητρα των περισσότερων κουκουλοφόρων που σπάνε ό, τι βρουν μπροστά τους. Αλλά και απ' την άλλη πλευρά, είναι πράγματι λίγοι αυτοί οι αναρχικοί που απαρνιούνται αξίες τις οποίες ασυνείδητα επιθυμούν;; Το ρωτάω αυτό, γιατί με έχει υποψιάσει ταυτόχρονα κι ένα απόσπασμα από σχετικό κείμενο του Χάος:

[...]
4) Ο Παζολίνι, παραφράζοντας το θείο μου το Μαρκήσιο, έχει πει στην ταινία "120 Μέρες στα Σόδομα": "Εμείς οι φασίστες, είμαστε οι μεγαλύτεροι αναρχικοί, γιατί δεν αναγνωρίζουμε την εξουσία κανενός, μέχρι να επιβάλουμε σε όλους τη δική μας". Σοφότατο. Πολλοί από τους "αναρχικούς" που έχω γνωρίσει στη ζωή μου (και πιστέψτε με είναι ουκ ολίγοι) μου επιβεβαίωσαν την αξία του παραπάνω ρητού. Με τρομάζει η ιδέα πως τόσο βίαιοι άνθρωποι, που δεν επιδεικνύουν κανένα σεβασμό σε οτιδήποτε, θα καταρρίψουν κάποτε την υπάρχουσα εξουσία. Ποιος με διαβεβαιώνει πως θα σεβαστούν ξαφνικά τα δικαιώματα των υπολοίπων;

5) Είναι γνωστό στο "χώρο" το παρακάτω ρητό, ως αποτέλεσμα εμπειρίας γενεών: "Οι αναρχικοί, όταν μπουν στην παραγωγή γίνονται οι σκληρότεροι προϊστάμενοι και τα καταπιεστικότερα αφεντικά". Το έχω συζητήσει με πολλούς και όλοι όσοι ξέρουν άτομα, συμφωνούν με αυτό.

6) Είναι πολύ μεγάλη κουβέντα να δηλώσει κανείς "αναρχικός" ή καλύτερα "αντιεξουσιαστής". Το να αρνείσαι την εξουσία, σημαίνει πρωτίστως να αρνείσαι και τη δική σου, όταν μπορείς να την ασκήσεις. Αυτό σημαίνει πως το να γίνει κανείς αναρχικός, είναι ένας προσωπικός μυητικός δρόμος, που πιστέψτε με, δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία και αυτήν την απαιτούμενη αρετή δεν την έχω δει ακόμη. Θέλει πάνω απ' όλα, να ξεπεράσει κανείς τα στενά όρια του "Εγώ" του, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο.
[...]

Χωρίς, λοιπόν, να αναφέρομαι στην όποια αναρχική ιδεολογία, οι επιφυλάξεις μου αφορούν τα πραγματικά κίνητρα εκείνων (όχι όλων, αλλά ίσως των περισσότερων) που πιστεύουν πως την εκφράζουν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fantasmenos]

To "Φθόνος και μνησικακία" είναι βιβλίο το οποίο το έχουν γράψει ο Δεμερτζής και ο Λίποβατς μαζί. Και αυτές τις απόψεις τις έχω ακούσει από τον τελευταίο και live. Για αυτό σου λέω ότι είναι δικιά τους φράση.

Δεν διαφωνώ με την άποψη τους για την αφομοίωση που έχουν υποστεί, και την απόρριψη των αξιών που ασυνείδητα επιθυμουν αλλά αυτό και οι ίδιοι οι αναρχικοί το έχουν καταλάβει πια (μάλλον μερικοί θεωρητικοί αναρχικοί). Σε παραπέμπω στον Murray Bookchin και στο βιβλίο του "Κοινωνικός Αναρχισμός ή Lifestyle Αναρχισμός: Ένα Αγεφύρωτο Χάσμα". Εκεί επεξηγεί ακριβώς για πιο λόγο ασπάζονται την βία σε τέτοιο βαθμό σήμερα οι αναρχικοί και οι "αναρχικοί" και τους λόγους του οξύμωρου της άρνησης και της επιθυμίας των υλικών αγαθών. Μπορεί να μιλά για τους Αμερικάνους αναρχικούς αλλά τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζει η αναρχία και στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη γενικότερα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[@nt¤wnis|~|¤e]

Έχω συναντήσει άτομα στη σχολή μου που δήλωναν αναρχικοί. Κάποιοι απʼ αυτούς έγραφαν συνθήματα στους τοίχους, πετούσαν κι ένα: "ο διάβολος ήταν ο πρώτος αναρχικός" λες και αυτά ήταν αρκετά για να αυτοαποκαλούνται αναρχικοί. Και δεν πιστεύω να χρειάζεται να εντρυφήσει κανείς στα περί αναρχίας (εγώ δεν έχω) για να κρίνει αν πρέπει ή όχι να τους πάρει στα σοβαρά! Καταλαβαίνεις τι εννοώ…φαινόταν το πράμα… Λίγα παιδιά θυμάμαι να είχαν κάτι παραπάνω να πουν, κι αυτό είχε να κάνει περισσότερο με μια αίσθηση προσωπικής ανεξαρτησίας που τους προκαλούσε η ιδεολογία αυτή, με μια ακραία και ασαφή άρνηση των εξουσιαστικών δομών και πρακτικών της κοινωνίας…και αυτό ήταν όλο… Στη σχολή περνούσα από σύνθημα σε σύνθημα, από μανιφέστο σε μανιφέστο…αντίθεση….αντίθεση…αντίθεση…και αυτό ήταν όλο. Ε, από ένα σημείο και μετά δεν είδα κι εγώ κάτι το ενδιαφέρον και έπαψα να ασχολούμαι.

Οι αναρχικοί ίσως να γίνονται αναρχικοί υποκινούμενοι βασικά από μία εσωτερική τους ανάγκη, η οποία όμως δε μεταφράζεται σε μία σοβαρά οργανωμένη και ενεργή προσπάθεια μαζικοποίησης του κινήματός τους και ευρύτερης επαφής του με την κοινωνία. Η αντίδρασή τους μοιάζει καταδικασμένη να παρεξηγείται από τον πολύ κόσμο, ενώ βλέπουμε κάθε καρυδιάς καρύδι να θέλει να αυτοονομάζεται αναρχικός. Ε, πώς να τους πάρει κι ο άλλος στα σοβαρά;; Δεν ξέρω ποιο είναι το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί γιʼ αυτό. Ευτυχώς, υπάρχει και το Ίντερνετ….βάζει κι ο Τζιμάκος το χεράκι του.

To "Φθόνος και μνησικακία" είναι βιβλίο το οποίο το έχουν γράψει ο Δεμερτζής και ο Λίποβατς μαζί. Και αυτές τις απόψεις τις έχω ακούσει από τον τελευταίο και live. Για αυτό σου λέω ότι είναι δικιά τους φράση.

"Φθόνος και μνησικακία"…ελκυστικός τίτλος! Θα μπει στα υπʼ όψιν. Ελπίζω μόνο να μην πονοκεφαλιάσω… Ο Δεμερτζής έχει γράψει ενδιαφέροντα πράγματα, αλλά έβλεπα ότι απευθύνονται περισσότερο σε φοιτητές και ακαδημαϊκούς, παρά σε ένα ευρύτερο κοινό, με αποτέλεσμα να ζαλίζομαι σε κάποια σημεία (ενίοτε επιστράτευα και λεξικό) μέχρι να βρω κάτι που μʼ ενδιαφέρει.

Thanks, πάντως, για την βιβλιογραφία…

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leaperman7988]

Να παρατηρήσω κι εγώ μερικά πράγματα σε σχέση με αυτά που αναφέρθηκαν:

1) Οι αναρχικοί στην Ελλάδα έχουν μακρά ιστορία (από τη χούντα κι έπειτα) και προϊστορία (από τα τέλη του 19ου αιώνα έως τον εμφύλιο). Συμμετείχαν στους περισσότερους κοινωνικούς αγώνες με ποικίλους τρόπους. Από τη στιγμή όμως που πλέον δεν υπάρχει αναρχοσυνδικαλισμός (οι σημερινοί Έλληνες αναρχικοί έχουν εξεγερσιακό αναρχοκομμουνιστικό χαρακτήρα) δεν ελκύουν ιδιαίτερα τους εργαζόμενους αλλά μόνο, σε συντριπτικά μεγάλο ποσοστό, φοιτητές και μαθητές, γι' αυτό και στους απέξω ο αναρχισμός φαίνεται ως «εφηβική» ιδεολογία. Φυσικά αυτό ιστορικά είναι λάθος. Εν μέρει όμως είναι σωστή η κριτική των μαρξιστών ότι ο σημερινός αναρχισμός δεν συνδέεται με τους εργαζομένους και άρα έχει μικροαστικά χαρακτηριστικά. Από την άλλη βέβαια έχουν υπάρξει θεωρητικοί που αποδίδουν στον αναρχοσυνδικαλισμό αστικά χαρακτηριστικά, οπότε σε τελική ανάλυση «έτσι είναι αν έτσι πιστεύετε».
2) Οι τρόποι δράσεις τους έχουν μεγάλη ποικιλία. Πορείες, παρεμβάσεις, καταλήψεις, αφισοκολλήσεις, μικροφωνικές, εμπρηστικές επιθέσεις σε συμβολικούς στόχους (εθνική σημαία, κρατικά οχήματα και κτήρια, τράπεζες, πολυκαταστήματα). Προφανώς τα ΜΜΕ, παίζοντας καλά τον ρόλο τους, προβάλλουν μόνο τις τελευταίες αυτές βίαιες ενέργειες, αποκομμένες μάλιστα από το ιδεολογικό τους υπόβαθρο, έτσι ώστε ο μέσος αμόρφωτος Έλληνας δεξιός μικροαστός να νομίζει πως αναρχία σημαίνει «χάος» και οι αναρχικοί είναι «ανεγκέφαλα πιτσιρίκια».
3) Στις περισσότερες περιπτώσεις οι πορείες των αναρχικών είναι απόλυτα ειρηνικές --γι' αυτό και οι περισσότεροι δεν μαθαίνουν ποτέ γι' αυτές. Μόνο όταν υπάρχουν αναρχικά μπλοκ σε μαζικές πορείες και κάποιο καυτό ζήτημα στην επικαιρότητα (π.χ. πρόπερσι ο νέος νόμος-πλαίσιο για τα ΑΕΙ ο οποίος συνάντησε μεγάλες συνδικαλιστικές αντιδράσεις) η εκάστοτε κυβέρνηση υποκινεί ταραχές, με τα ΜΑΤ να αναζητούν αφορμή για να διαλύσουν την πορεία και τα πιο μαχητικά κομμάτια της τελεταίας (όχι απαραίτητα αναρχικοί) να απαντούν με πέτρες και μολότοφ. Είναι εξαιρετικά σπάνιο οι αναρχικοί να ξεκινήσουν απρόκλητα βίαια επεισόδια (άλλο φυσικά το τι δείχνουν τα κανάλια). Στις περισσότερες βίαιες πορείες που έχω πάει (άσχετα αν υπάρχουν αναρχικοί μέσα) οι μπάτσοι κλείνουν δρόμους, «πνίγουν» και προκαλούν τους διαδηλωτές, κάποιος διαμαρτυρώμενος τους πετά αυγά ή μπουκάλια και αυτοί απαντούν με δακρυγόνα και επικίνδυνα χημικά. Τότε ξεκινούν τα επεισόδια και οι αναρχικοί (μάλλον άθελά τους) λειτουργούν ως ασπίδα προστασίας των υπόλοιπων διαδηλωτών.
4) Όταν γίνονται συγκρούσεις με τα ΜΑΤ ή επιθέσεις σε συμβολικούς στόχους, οι οποίες είναι ακτιβίστικες ενέργειες ξεκάθαρα στοχευμένης βίας με σαφές πολιτικό μήνυμα, πολύ συχνά διεισδύουν αναρχοποιημένοι χούλιγκαν ή ασφαλίτες προβοκάτορες δίνοντας έτσι πάτημα στην αντιαναρχική προπαγάνδα των ΜΜΕ και του ΚΚΕ. Σε πάρα πολλές περιπτώσεις οργανωμένοι αναρχικοί διώχνουν από τα μπλοκ τους άτομα που θεωρούν προβοκάτορες (καμία σχέση βέβαια με ΚΝΕ, η οποία κυριολεκτικά δίνει άτομα στους μπάτσους και γι' αυτό λαμβάνει τα εύσημα από ΝΔ και ΛΑΟΣ).
5) Είναι φυσικό ο Νίκος Δήμου να συμπαθεί ελαφρώς τους αναρχικούς, γιατί είναι (νεο)φιλελεύθερος του κερατά και ο αναρχισμός ιστορικά αποτελεί μία σύνθεση των δύο κύριων νεωτερικών πολιτικών ρευμάτων, του φιλελευθερισμού και του σοσιαλισμού.
6) Αναρχία δεν σημαίνει έλλειψη οργάνωσης, έλλειψη δομών ή ουτοπία. Σημαίνει απλώς αντιιεραρχικές οργανωτικές δομές όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται αμεσοδημοκρατικά και με πλειοψηφία, επομένως προϋποθέτει το κράτος να έχει αντικατασταθεί από συμμετοχικές συνομοσπονδιοποιημένες κοινότητες και η οικονομία της αγοράς από κάποιο άλλο, μη εξουσιαστικό/καταπιεστικό/ταξικό σύστημα οικονομικής παραγωγής και διανομής αγαθών (εδώ υπάρχουν διαφωνίες αλλά και πληθώρα προτάσεων, κάποιες από τις οποίες έχουν δοκιμαστεί με επιτυχία έως έναν βαθμό στην πράξη). Ας σημειωθεί ότι η κατάργηση της ιδιοκτησίας (όπως και στον μαρξιστικό κομμουνισμό) κατά κύριο λόγο σημαίνει κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και της γης, όχι ότι θα μου πάρουν το δεύτερο ζευγάρι παπούτσια για να το δώσουν σε κάποιον που δεν έχει (αν και φυσικά ο αναρχισμός ευνοεί την εθελοντική προσφορά και την αλληλεγγύη).
7) Ας καταλάβουν όλοι επιτέλους ότι «φασισμός» δεν σημαίνει «κρύβω το πρόσωπό μου» ή «ασκώ βία», «δημοκρατία» δεν σημαίνει «ελευθερία του λόγου» ή «έλλειψη βίας», «αναρχισμός» δεν σημαίνει «ψηφοθηρική σοσιαλδημοκρατία» (αυτά περί συσχέτισης, από τα ΜΜΕ και τους φασίστες, μεταξύ αναρχικών και ΣΥΡΙΖΑ) και «σημαία / έθνος / κράτος» δεν σημαίνουν «κοινωνία».
8) Οι αναρχικοί (γενικότερα οι περισσότεροι νεωτερικοί, είτε σοσιαλιστές είτε φιλελεύθεροι) απορρίπτουν το υπερβατικό και την πνευματοκρατική μεταφυσική, άρα απορρίπτουν τη θρησκεία ως παραίσθηση, ξεπερασμένη μέθοδο ερμηνείας του κόσμου και εισηγητή ετερονομίας στην κοινωνία. Πολύ περισσότερο όμως απορρίπτουν τα οργανωμένα ιερατεία, τα οποία έχουν ξεκάθαρα εξουσιαστικό χαρακτήρα και πολλάκις λειτουργούν ως δεκανίκια του κράτους, της κοινωνικής ετεροθέσμισης και της καταπίεσης. Από εκεί προκύπτει και η έλλειψη σεβασμού σε θρησκευτικά σύμβολα ή πρόσωπα (όπως και η έλλειψη σεβασμού στους μπάτσους ή το κράτος, είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα). Ωστόσο σε τελική ανάλυση η σχέση ενός αναρχικού με το θείο είναι μόνο προσωπική υπόθεση, κάποιος σοσιαλιστής δεν είναι απαραίτητα φυσικαλιστής/υλιστής.
9) Ακριβώς επειδή όλα εξαρτώνται από την προσωπικότητα του καθενός, ο αναρχισμός ως πολιτικό ρεύμα δεν είναι υπεύθυνος για πράξεις των μελών του που κρίνονται αρνητικά. Έτσι για κάθε αναρχικό που απλώς γράφει συνθήματα και κατεβαίνει στις πορείες με μαύρα μαντήλια, υπάρχουν δέκα που επιπλέον οργανώνουν δράσεις και προσπαθούν να κινητοποιήσουν πολιτικά τον κόσμο. Όσον αφορά τη βία δεν υιοθετείται ούτε καταδικάζεται εξολοκλήρου. Ο αναρχισμός δέχεται τον στοχευμένο βίαιο ακτιβισμό όταν και όπου πρέπει, ανάλογα με τις συνθήκες και με σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα τα «επεισόδια» που προβάλλει η τηλεόραση είναι απλώς άμυνα των διαδηλωτών απέναντι στην επίθεση των ΜΑΤ. Αντίθετα π.χ. ο φασιστικός χώρος, ο οποίος όπως αναφέρθηκε έχει ως οργανικό του στοιχείο τη βία και την περιστολή των ελευθεριών, είναι υπόλογος συνολικά για τις ανάλογες πράξεις των μελών του.
10) Συμφωνώ με αυτά που αναφέρθηκαν ότι ο αναρχισμός εν μέρει είναι προσωπικός δρόμος μύησης. Διαφωνώ κάθετα με αποψάρες του τύπου «ο αναρχισμός είναι γαμάτος αλλά δεν έχει σχέση με τους Έλληνες αναρχικούς που απλώς καίνε και σπάνε ό,τι βρουν». Το μόνο που δηλώνουν τέτοιο πρετεντερισμοί είναι άγνοια και έλλειψη επαφής με ενεργούς πολιτικούς χώρους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BillWTF]

Καλά ρε Γιάννη πλάκα μας κάνεις δηλ δεν ξέρεις για τους Ασφαλίτες που σπάνε και καίνε ξένες περιουσίες, ούτε για τους χούλιγκανς που σπάνε χωρίς καμιά πολιτική ιδεολογία????????
Υπάρχουν και αναρχικοί που σπάνε αλλά όχι μικρές επιχειρήσεις αλλά τράπεζες κλπ. τις καφρίλες τις κάνουν οι προβοκάτορες και ανεγκέφαλοι χούλιγκανς!!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.