[Αρχείο 2009 - 2017] Γενικές σκέψεις για την πολιτική και την επικαιρότητα

[Δημοσιοκαφρος-γραφος]

Μακάρι να φιλοξενηθούν πρόσφυγες σε δημόσια κτίρια, έχει χιλιάδες τέτοια αναξιοποίητα το κράτος και είναι έγκλημα που αφήνει τους ανθρώπους να πεθαίνουν στα κέντρα στα νησιά, ενώ υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Τα ίδια ισχύουν και για τους άστεγους. Και οι υπεύθυνοι πρέπει κάποια στιγμή να λογοδοτήσουν. Εξιδανικεύετε πολύ πάντως το σοβιετικό καθεστώς συγκρίνοντάς το.

το έγκλημα του κράτους είναι ότι έχει δημόσια κτήρια που ακόμα πληρώνει και δεν χρησιμοποιούνται.
π.χ. τα γραφεία για την Ολυμπιάδα του 2004 (και και και) τι έγιναν?? ποιος ασχολείται με αυτά τώρα?? ποιος τα χρησιμοποιεί
γιατί δεν έγινα εταιρίες πχ και και και

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[αυγή όντος]

Περι προσφυγικων διαμερισματων.

"Ο κ. Μουζάλας τόνισε πως το πρόγραμμα στοχεύει σε κλείσιμο των κέντρων φιλοξενίας προσφύγων και τη μετεγκατάσταση των ανθρώπων σε κατοικίες στις πόλεις. Όπως διευκρίνισε ο υπουργός, δεν πρόκειται για ένα βίαιο πρόγραμμα, αλλά αυτό υλοποιείται σε καθαρά εθελοντική βάση, στο πλαίσιο της ελεύθερης αγοράς, ενώ ο ίδιος σημείωσε πως θα δοθεί προτεραιότητα στις οικογένειες."

Δεν ξερω τι ακριβως εννοει οταν λεει για "πλαισιο της ελευθερης αγορας" και πως ακριβως θα το πετυχουν αυτο διχως βια. Οπως και να εχει, δεν γινεται λογος για διασπορα των προσφυγικων οικογενειων προς αποφυγη γκετο στον ελλαδικο χωρο. Επίσης, προταιρεότητα θα έπρεπε να είναι η ένταξη αυτων των ανθρωπων στην κοινωνια, δηλαδη να μαθουν καλα την γλωσσα ώστε να μην νιωθουν ή φαινονται "ξενοι". Η γλωσσα ειναι μεγάλη υπόθεση.

https://www.liberal.gr/arthro/129873...amma-stegasis-prosfugon-se-diamerismata-.html

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DarthFederer]

Μακάρι να φιλοξενηθούν πρόσφυγες σε δημόσια κτίρια, έχει χιλιάδες τέτοια αναξιοποίητα το κράτος και είναι έγκλημα που αφήνει τους ανθρώπους να πεθαίνουν στα κέντρα στα νησιά, ενώ υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Τα ίδια ισχύουν και για τους άστεγους. Και οι υπεύθυνοι πρέπει κάποια στιγμή να λογοδοτήσουν. Εξιδανικεύετε πολύ πάντως το σοβιετικό καθεστώς συγκρίνοντάς το.

Και θα αξιοποιηθουν με το να μετατραπουν σε καταυλισμους;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 190013]

Και θα αξιοποιηθουν με το να μετατραπουν σε καταυλισμους;

Κατά πρώτον σώζουν ζωές. Γενικά, είναι στο χέρι του κράτους να μην επαναληφθεί το άθλιο αποτέλεσμα των κέντρων κράτησης, υπάρχουν αρκετά χρήματα από ΕΕ συν όσα θα εξοικονομηθούν από κλείσιμο κάποιων κέντρων.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vassilis498]

Τέλος πάντων, δεν ξέρω πόσο πιο απλά να εξηγήσω αυτό που λέω. Η υπεραξία του εργάτη δεν ανήκει στον εργάτη διότι παράχθηκε από την χρήση ενός καπιταλιστικού αγαθού το οποίο πλήρωσε ο επιχειρηματίας. Αυτό το καπιταλιστικό αγαθό πρέπει να αποληρωθεί και να αποφέρει και κέρδος. Απλά λόγω της φύσης των επιχειρήσεων αυτό το αρχικό κεφάλαιο δεν θα αποπληρωθεί ποτέ καθώς πρέπει συνεχώς να επανεπενδύεται στην επιχείρηση. Έτσι δεν υπάρχει ποτέ αυτή η θεωρητική γραμμή όπου ο καπιταλιστής αποπλήρωσε μια επένδυση και τώρα απλά καρπώνεται τα κέρδη χωρίς να κάνει τίποτα. Γι'αυτό και δεν στέκει η μαρξιστική λογική που λέει ότι ο εργάτης παράγει όλη την αξία και ο καπιταλιστής απλά κλέβει μέρος της. Ο εργάτης παράγει μέρος της αξίας και λαμβάνει μέρος της, ο καπιταλιστής παράγει μέρος της αξίας και λαμβάνει μέρος της. Το ότι ο καπιταλιστής θα πάρει συνολικά μεγαλύτερο μέρος είναι επειδή μπορεί να απασχολεί πολλούς εργάτες, επειδή επενδύει δυσανάλογα μεγαλύτερο κεφάλαιο από τον εργάτη και επειδή αναλαμβάνει δυσανάλογα μεγαλύτερο ρίσκο. Αν οι απολαβές του ήταν ανάλογες του εργάτη δεν θα είχε κανένα νόημα να τα κάνει όλα αυτά.

Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να αποδείξεις τι μέρος της παραγόμενης αξίας χρεώνεται στο ίδιο το μηχάνημα και τι όχι. Αυτο σου λέω απ' την αρχή. Όπως λες κι εσύ στο τέλος αν ο εργοδότης δεν εισέπρατε κάποιο κέρδος από αυτή τη διαδικασία δεν θα το έκανε εξαρχής. Εισπράττει όμως και για αυτο προχωρά στην επένδυση και των μηχανημάτων ( κι ΟΠΟΥ τίθεται τέτοιο ζήτημα) αλλά και υπαλλήλων. Ε το κέρδος που προκύπτει από αυτές τις επενδύσεις είναι η υπεραξία είτε μιλάμε για εξοπλισμό είτε για εργατικό δυναμικό.

Τώρα το τι κάνει με τα κέρδη μιας επένδυσης κάποιος επιχειρηματίας ΔΕΝ αναιρεί το νόημα τους. Ακόμη κι αν εγώ πάρω τα κέρδη από μια επένδυση και τα παίξω καζίνο και πάλι κέρδη θα ναι απλά εγώ θα μαι μαλάκας. αν τα χάσω. Κι αυτό που λες πως πάντα μια επιχείρηση επανεπενδύει όλα της τα κέρδη σόρρυ αλλά δεν είναι καθόλου ρεαλιστικό. Μπορεί να συμβαίνει με μεγάλες εταιρείες ή σε extra ανταγωνιστικά περιβάλλοντα αλλά σε μια κατάσταση όπου εγώ ανοίγω ένα μπουγατσάδικο που κάνει νόστιμες μπουγάτσες και πάρω κι έναν υπάλληλο να μου χυπάει βάρδια θα κάνω μια απόσβεση σε 5-10 χρόνια και από κει κι έπειτα απλά θα μετρώ αναλώσιμα και λειτουργικά έξοδα. Δε ξέρω πώς το εχεις στο μυαλό σου αλλά δε χρειάζεσαι και phd στα οικονομικά για να μπορείς να σηκώσεις μια basic επιχείρηση common sense και ένα υποτυπώdες insight.

Το πόσοι παραμένουν φτωχοί δεν έχει καμία σημασία γιατί δεν είναι ευθύνη του συστήματος αλλά δική τους.

Α ναι; εκείνοι δεν είναι μερος αυτού του συστήματος; δεν χορεύουν στο ρυθμό της μουσικής; Γιατί είναι να εκείνοι που υπάγονται στην ατομική ευθύνη και οι self made το αποτέλεσμα του συστήματος κι όχι το αντίστροφο; γιατί να μη λέμε πως η όποια φτώχεια και τα κακώς κείμενα του καπιταλισμού οφείλονται σε παθογένειες του συστήματος και ο όποιος πλούτος παράγεται πηγάζει από την ατομική ευθύνη κι επιλογή; Και τέλος παντων ποιος είναι εκείνος που θα κρίνει σε ένα σύστημα ποια χαρακτηριστικά είναι αποτέλεσμα συλλογικά, ατομικά, ή εξαρτώνται από την ιστορία, το DNA ή αστάθμητους παράγοντες;

Το να κάτσεις να επιχειρηματολογήσεις για το soundness ενός συστήματος είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Για τα πάντα υπάρχει μια σκοπιά από την οποία θα είναι σωστά και δίκαια. Από την εποχή των πρώτων homo sapiens μέχρι σήμερα. Αν το μόνο που κάνεις συνεχώς είναι να επιβεβαιώνεις τον κανόνα ποτέ δε πρόκειται να έχεις τίποτε παραπάνω απ' ό,τι έχεις ήδη. Το στοίχημα είναι να μπορείς να ορίσεις με τα δικά σου κριτήρια, με τη λογική ενός ανθρώπου που ζει το 2017 και μπορεί να δει κάτι παραπάνω από αυτά που του υπαγορεύουν τα ζωικά του ένστικτα και να αξιολογήσει ένα σύστημα και μια κοινωνία ως σύνολο. Και πάνω σε αυτη τη λογική κάποιος έχει κάθε λόγο να θεωρεί πρόβλημα το ότι σε μια χώρα πχ το 60% είναι παχύσαρκοι, ή αν ένα 20% ζει κατω από τα όρια της φτώχειας, ακόμη κι αν μπορεί να δικαιολογηθεί και αιτιολοηθεί στο έπακρο.

Στο υπόλοιπο συμφωνώ, αλλαά η όποια ευελιξία υπάρχει σε αυτό τη θεωρώ πιο πολύ σημάδι των καιρών και της εξέλιξης της τεχνολογίας και της ελεύθερης κυκλοφορίας της γνώσης, παρά εγγενές χαρακτηριστικό του καπιταλισμού.

Το βασικό χαρακτηριστικό όλων των φτωχών είναι πως ζουν για το σήμερα. Είτε αυτό είναι κωλοβαράω και ξημεροβραδιάζομαι στα gnet μέχρι τα 35 ή δουλεύω 16 ώρες τη μέρα μεροκάματο για να βγάλω τον μήνα δεν αλλάζει κάτι. Ρώτα οποιονδήποτε φτωχό που ξέρεις τι θα έκανε αν κέρδιζε 200 χιλιάρικα και αυτό που θα σου πει είναι, θα έπαιρνα αμάξι, θα έπαιρνα σπίτι, θα πήγαινα ταξίδια, θα γλεντούσα και θα έβαζα και κάτι στην άκρη. Αυτά όλα είναι νοοτροπίες του τώρα. Ο φτωχός δεν κατανοεί την έννοια της επένδυσης γι'αυτό είναι και παραμένει φτωχός. Απλά πράγματα.

Εξήγησέ μου ποια η διαφορά κατά τη γνώμη σου μεταξύ του δουλεύω 16 ώρες τη μέρα για το σήμερα, και δουλεύω με τον ίδιο τρόπο για το αύριο. Γιατί κατά τα άλλα με τη δική σου λογική ο τύπος που δουλεύει οικοδομή 12ωρα για 400 ευρώ είναι potential πλούσιος καθώς αντί να κωλοβαράει, δουλεύει και μάλιστα απλήρωτα. Είμαι περίεργος να μάθω.

Κάνεις λογικό σφάλμα γιατί δεν αντιμετωπίζεις την έννοια της αξίας όπως θα έπρεπε, δηλαδή ως κάτι εντελώς υποκειμενικό.
Ας υποθέσω ότι κάποιος πάει σε ένα κρεοπωλείο και αγοράζει μια μπριτζόλα με 20 ευρώ. Οι "αξίες" έχουν ως εξής:
Πελάτης: μπριτζόλα > 20 ευρώ
Κρεοπώλης:μπριτζόλα < 20 ευρώ

Γι'αυτό γίνεται η συναλλαγή. επειδή η "αξία" είναι υποκειμενική. Και οι δύο όμως θεωρούν ότι βγάζουν κέρδος, ότι βγάζουν α-ξί-α. Δεν γίνεται όμως και οι δύο να βγάζουν κέρδος από την ίδια συναλλαγή, εκτός φυσικά αν το κέρδος είναι υποκειμένικο.

Πάμε τώρα στο εργατικό δυναμικό στο οποίο αναφέρθηκες. Εφαρμόζω την ίδια λογική:
Πελάτης: παραγώμενο έργο > 800 ευρώ
Εργάτης: παραγώμενο έργο < 800 ευρώ

Γι'αυτό ο εργάτης δέχεται να δουλέψει με 800 ευρώ, ενώ γι'αυτό ο εργοδότης δέχεται να τον πληρώσει 800 ευρώ. Επειδή η αξία του έργου (την οποία εσύ με αυθαίρετο τρόπο την ορίζεις ίση με 1.000 ευρώ) είναι υποκειμενική.

Δεν έθεσα θέμα αντικειμενικότητας. Το πήρα ξεκάθαρα από τη σκοπιά του εργοδότη. Κι ο εργοδότης έχει απόλυτα αντικειμενικά κριτήρια γιατί είναι θέση να αξιολογήσει με ακρίβεια σε κάθε περίπτωση πόσα τον παίρνει να δώσει σε αμοιβές και τι κέρδη θα έχει σε κάθε περίπτωση ( αν δε μπορεί να το προσδιορίσει αυτό δεν κάνει για επιχειρηματίας ).

Ο εργαζόμενος συνήθως δεν έχει αυτήν την πολυτέλεια. Οπότε αυτό που εσύ αποκαλείς υποκειμενική αξιολόγηση δνε είναι τίποτε άλλο από κάποιον που απλά θα πάει να δουλέψει σε όποιον του δώσει τα περισσότερα χωρίς να είναι σε θέση να γνωρίζει εκ των πρωτέρων απόλυτα νούμερα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να αποδείξεις τι μέρος της παραγόμενης αξίας χρεώνεται στο ίδιο το μηχάνημα και τι όχι. Αυτο σου λέω απ' την αρχή. Όπως λες κι εσύ στο τέλος αν ο εργοδότης δεν εισέπρατε κάποιο κέρδος από αυτή τη διαδικασία δεν θα το έκανε εξαρχής. Εισπράττει όμως και για αυτο προχωρά στην επένδυση και των μηχανημάτων ( κι ΟΠΟΥ τίθεται τέτοιο ζήτημα) αλλά και υπαλλήλων. Ε το κέρδος που προκύπτει από αυτές τις επενδύσεις είναι η υπεραξία είτε μιλάμε για εξοπλισμό είτε για εργατικό δυναμικό.

Η ειρωνεία ξέρεις είναι πως ο Μαρξ κάνει αυτό ακριβώς το πράγμα. Αναθέτει σε κάθε αντικείμενο μια αντικειμενική αξία και την ορίζει ως τον μέσο όρο των εργατοωρών που χρειάστηκαν για την παραγωγή του. Επίσης δεν υπάρχει καν λόγος να αποδείξεις το παραπάνω. Σε γενικές γραμμές όμως όσο μικρότερο το κεφάλαιο τόσο μεγαλύτερο μέρος της αξίας παράγεται από τον εργάτη και τόσο μικρότερη συνολική αξία φυσικά. Αν σε βάλω να σκάβεις με τσάπα κάνεις περισσότερη δουλειά εσύ, αν σου δώσω εκσκαφέα κάνει την περισσότερη δουλειά το μηχάνημα. Το τι θα πάρει ο καθένας θα καθοριστεί πολύ όμορφα από τον νόμο προσφοράς και ζήτησης. Επειδή ακριβώς σε αντίθεση με αυτά που λέει ο Μαρξ δεν υπάρχει κανένας τρόπος να προσδιορίσεις πόση ακριβώς αξία παράγεται από ποιον δεν μπορείς να θέσεις και πλαφόν αποζημιώσεις και δεν μπορείς φυσικά να μιλήσεις για κλοπή υπεραξίας η εκμετάλλευση.

Τώρα το τι κάνει με τα κέρδη μιας επένδυσης κάποιος επιχειρηματίας ΔΕΝ αναιρεί το νόημα τους. Ακόμη κι αν εγώ πάρω τα κέρδη από μια επένδυση και τα παίξω καζίνο και πάλι κέρδη θα ναι απλά εγώ θα μαι μαλάκας. αν τα χάσω. Κι αυτό που λες πως πάντα μια επιχείρηση επανεπενδύει όλα της τα κέρδη σόρρυ αλλά δεν είναι καθόλου ρεαλιστικό. Μπορεί να συμβαίνει με μεγάλες εταιρείες ή σε extra ανταγωνιστικά περιβάλλοντα αλλά σε μια κατάσταση όπου εγώ ανοίγω ένα μπουγατσάδικο που κάνει νόστιμες μπουγάτσες και πάρω κι έναν υπάλληλο να μου χυπάει βάρδια θα κάνω μια απόσβεση σε 5-10 χρόνια και από κει κι έπειτα απλά θα μετρώ αναλώσιμα και λειτουργικά έξοδα. Δε ξέρω πώς το εχεις στο μυαλό σου αλλά δε χρειάζεσαι και phd στα οικονομικά για να μπορείς να σηκώσεις μια basic επιχείρηση common sense και ένα υποτυπώdες insight.

Τα κέρδη του μπουγατσάδικου είναι τόσο πενιχρά που τις περισσότερες φορές θες μια ζωή για να κάνεις απόσβεση του κεφαλαίου, ιδιαίτερα αν δεν το δουλεύεις ο ίδιος και έχεις υπάλληλο. Δεν αναφέρομαι σε τέτοιες οικογενειακές επιχειρήσεις όπως μπακάλικα και μπουγατσάδικα που δουλεύουν 1-2 άτομα που τις περισσότερες φορές είναι συνεργάτες, αναφέρομαι σε τουλάχιστο μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις. Και προφανώς στο μπουγατσάδικο δεν τίθεται θέμα εκμετάλλευσης καθώς ακόμη και ο υπάλληλος του μπορεί να θέλει να ανοίξει δικό του μαγαζί καθώς όπως λες ούτε phd θέλει ούτε κανένα τρομερό κεφάλαιο.

Κανένας επιχειρηματίας δεν βγάζει υπερκέρδη, τα κέρδη είναι πάντα της τάξης του 2-3% σε μια επιχείρηση. Τα λεφτά βγαίνουν όταν κάνει scale η επιχείρηση και αυτό το 3% αντιστοιχεί σε μερικά εκατομμύρια. Επιχειρηματίας όμως που δεν επενδύει συνεχώς πίσω στην επιχείρηση αναγκαστικά πεθαίνει λόγω του ανταγωνισμού. Και μιλάω προφανώς για ελεύθερες οικονομίες, όχι για Ελλάδα που μπορείς να επενδύσεις στο κράτος για να μην χρειαστεί να επενδύσεις στην επιχείρησή σου.

Α ναι; εκείνοι δεν είναι μερος αυτού του συστήματος; δεν χορεύουν στο ρυθμό της μουσικής; Γιατί είναι να εκείνοι που υπάγονται στην ατομική ευθύνη και οι self made το αποτέλεσμα του συστήματος κι όχι το αντίστροφο; γιατί να μη λέμε πως η όποια φτώχεια και τα κακώς κείμενα του καπιταλισμού οφείλονται σε παθογένειες του συστήματος και ο όποιος πλούτος παράγεται πηγάζει από την ατομική ευθύνη κι επιλογή; Και τέλος παντων ποιος είναι εκείνος που θα κρίνει σε ένα σύστημα ποια χαρακτηριστικά είναι αποτέλεσμα συλλογικά, ατομικά, ή εξαρτώνται από την ιστορία, το DNA ή αστάθμητους παράγοντες;

Όχι δεν λέω κάτι τέτοιο, και ο πλούτος και η φτώχεια σε ατομικό επίπεδο πηγάζουν από την ατομική ευθύνη και όχι από παθογένειες του καπιταλισμού. Σε χώρες τώρα με τρομερή και παρατεταμένη φτώχεια, η αιτία δεν είναι ο καπιταλισμός αλλά η έλλειψή του και κατά κύριο λόγο η πολιτική αστάθεια και η κρατική διαφθορά. Προφανώς όταν έχεις τελείως διεφθαρμένες κυβερνήσεις που κλείνουν επιχειρήσεις κατά το δοκούν θα υπάρχει μεγάλο επίπεδο φτώχειας. Ο καπιταλισμός προϋποθέτει υγιές δικαστικό σύστημα και κράτος.

Το να κάτσεις να επιχειρηματολογήσεις για το soundness ενός συστήματος είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Για τα πάντα υπάρχει μια σκοπιά από την οποία θα είναι σωστά και δίκαια. Από την εποχή των πρώτων homo sapiens μέχρι σήμερα. Αν το μόνο που κάνεις συνεχώς είναι να επιβεβαιώνεις τον κανόνα ποτέ δε πρόκειται να έχεις τίποτε παραπάνω απ' ό,τι έχεις ήδη. Το στοίχημα είναι να μπορείς να ορίσεις με τα δικά σου κριτήρια, με τη λογική ενός ανθρώπου που ζει το 2017 και μπορεί να δει κάτι παραπάνω από αυτά που του υπαγορεύουν τα ζωικά του ένστικτα και να αξιολογήσει ένα σύστημα και μια κοινωνία ως σύνολο. Και πάνω σε αυτη τη λογική κάποιος έχει κάθε λόγο να θεωρεί πρόβλημα το ότι σε μια χώρα πχ το 60% είναι παχύσαρκοι, ή αν ένα 20% ζει κατω από τα όρια της φτώχειας, ακόμη κι αν μπορεί να δικαιολογηθεί και αιτιολοηθεί στο έπακρο.

Ναι προφανώς αλλά δεν είναι ο καπιταλισμός η αιτία της φτώχειας, αυτό είναι το θέμα. Ο καπιταλισμός είναι η αιτία του πλούτου. Το 20% των relative φτωχών των δυτικών χωρών είναι middle και upper middle class σε χώρες του τρίτου κόσμου ή ακόμη και στις ίδιες τις χώρες τους αν τις συγκρίνεις με 100 χρόνια πριν. Και φυσικά το σύστημα μπορεί να γίνει καλύτερο βάζοντας περισσότερο καπιταλισμό στο παιχνίδι και όχι λιγότερο, δηλαδή απελευθερώνοντας την αγορά, μειώνοντας την κρατική δύναμη, εξυγιαίνοντας την δικαιοσύνη. Η διαφορά μας είναι πως εσύ θες ένα σύστημα όπου το κράτος θα δίνει μέρος των χρημάτων του πλουσίου στον φτωχό με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται, ενώ εγώ θέλω ένα σύστημα όπου ο πλούσιος θα κρατάει όλα τα λεφτά του και λόγω αυτού το συνολικό βιωτικό επίπεδο θα αυξάνεται με τέτοιο ρυθμό ώστε ακόμη και ο πιο φτωχός να έχει ένα πολύ καλό σε απόλυτες τιμές βιωτικό επίπεδο. Και τα δύο συστήματα έχουν δοκιμαστεί στην πράξη και έχουν δώσει αποτελέσματα. Κάνε μια μελέτη του war on poverty στην Αμερική (μια χώρα που ξεκίνησε με laissez faire καπιταλισμό και πέρασε σταδιακά σε αναδιανεμητικό σύστημα) για να δεις τα αποτελέσματα του.

Στο υπόλοιπο συμφωνώ, αλλά η όποια ευελιξία υπάρχει σε αυτό τη θεωρώ πιο πολύ σημάδι των καιρών και της εξέλιξης της τεχνολογίας και της ελεύθερης κυκλοφορίας της γνώσης, παρά εγγενές χαρακτηριστικό του καπιταλισμού.

Η τεχνολογία βοηθάει αλλά δεν είναι ο καταλύτης της αλλαγής. Το βλέπεις αυτό σε τριτοκοσμικές χώρες που έχουν την τεχνολογία της δύσης σε μεγάλο βαθμό, αλλά έχουν έλλειψη καπιταλισμού. Τα βασικά στοιχεία του καπιταλισμού που τον κάνουν τον καταλύτη της αλλαγής είναι πως κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να έχει περιουσία που κανείς δεν μπορεί να του στερήσει και κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να κάνει ότι εργασία θέλει. Αφαίρεσε κάτι από αυτά τα δύο και όλα πάνε κατά διαόλου.

Εξήγησέ μου ποια η διαφορά κατά τη γνώμη σου μεταξύ του δουλεύω 16 ώρες τη μέρα για το σήμερα, και δουλεύω με τον ίδιο τρόπο για το αύριο. Γιατί κατά τα άλλα με τη δική σου λογική ο τύπος που δουλεύει οικοδομή 12ωρα για 400 ευρώ είναι potential πλούσιος καθώς αντί να κωλοβαράει, δουλεύει και μάλιστα απλήρωτα. Είμαι περίεργος να μάθω.

Πρώτα απ' όλα κανείς δεν ζει με 400 ευρώ επειδή δεν γίνεται. Όσοι δουλεύουν για 400 σήμερα δεν ζούνε μόνοι και όλη μέρα δουλεύουν, κατά κύριο λόγο ζουν είτε με γονείς σε δικά τους σπίτια και έχουν σπίτι, λογαριασμούς, φαΐ καλυμμένα, είτε ζουν με δικές τους οικογένειες όπου υπάρχουν περισσότερα εισοδήματα. Με 400 ευρώ μόνος σου δεν ζεις. Ας πάρουμε την περίπτωση των περισσότερων νέων κάτω των 30 που ζουν με τους γονείς και κάνουν κάποια δουλειά του ποδαριού όχι για να έχουν τα προς το ζειν αλλά για να έχουν ένα εισόδημα και να αγοράζουν αγαθά πολυτελείας, όπως καφέδες, εξόδους, κρέμες ματιών, βερνίκια, ταξίδια κτλ. Πέραν του ότι αυτοί δεν εργάζονται για 12 ώρες τη μέρα οικοδομή (λολ αλήθεια το 12ωρο οικοδομή για 400 από που το έβγαλες?) δεν έχουν και καμία διάθεση να μαζέψουν ένα μικρό κεφάλαιο και να το επενδύσουν κάπου, αλλά ανήκουν καθαρά στην νοοτροπία δουλεύω για να καταναλώνω αγαθά που θεωρώ ότι must. Αυτοί άνθρωποι κατά κύριο λόγο θα συνεχίσουν να έχουν την νοοτροπία αυτή εφόρου ζωής και απλά ίσως στο μέλλον βρουν μια καλύτερη δουλειά όπου θα παίρνουν 800 ή 1200 και τότε απλά θα αρχίσουν να καταναλώνουν περισσότερα αγαθά πολυτελείας με την λογική μια ζωή την έχουμε κτλ. Αυτού του είδους ο άνθρωπος δεν μπορεί να ξεφύγει από την φτώχεια ή την χαμηλή μεσαία τάξη για κανένα απολύτως λόγο, διότι δεν καταλαβαίνει την βασική αρχή της δημιουργίας, οργώνω, σπέρνω, ποτίζω και στο μέλλον θερίζω.

ΤΕΡΑΣΤΕΙΟ βέβαια ρόλο σε αυτή την κατάντια παίζει και το κράτος, το οποίο έχει κάνει την δημιουργία μιας επιχείρησης απαγορευτική στους νέους. Ακόμη δηλαδή και αν κάποιος από τους παραπάνω "ξυπνήσει" μόλις ακούσει ότι για να ξεκινήσει να μεταπουλάει καρπούζια στην λαϊκή ή να επισκευάζει παπούτσια και ρούχα πρέπει να κάνει έναρξη ΤΕΒΕ και να πληρώνει 500αρικο από τον πρώτο μήνα θα σου πει άστο καλύτερα υπάλληλος για 400. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η οδός της επιχειρηματικότητας που είναι και ο μόνος ουσιαστικά δρόμος πλουτισμού να είναι προσβάσιμος μόνο σε μια πολύ μικρή μερίδα του πληθυσμού και όχι αναγκαστικά στους πιο ικανούς ή θαρραλέους αλλά σε αυτούς που έχουν τα κονέ και τα αρχικά κεφάλαια να υπομείνουν το ληστρικό κράτος. Και όλη αυτή η φτωχοποίηση είναι καθαρά τεχνητή, θέμα κράτους και όχι θέμα τεχνολογίας, αγοράς, καπιταλισμού κτλ.

Όταν λοιπόν από την μία έχεις ένα κράτος που απαγορεύει την επιχειρηματικότητα και από την άλλη μια οικονομία ύφεσης, μονοπωλίων και ανεργίας κατά κύριο λόγω κράτους, τότε είναι λογικό ο μέσος πολίτης να πιστεύει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα απολύτως για να αλλάξει την κατάστασή του και να τα βάζει με τους πλούσιους και να απαιτεί επιδόματα και και και. Αυτό η επίπλαστη νοοτροπία βέβαια το μόνο που κάνει είναι να επιδεινώνει την κατάσταση.

Δεν έθεσα θέμα αντικειμενικότητας. Το πήρα ξεκάθαρα από τη σκοπιά του εργοδότη. Κι ο εργοδότης έχει απόλυτα αντικειμενικά κριτήρια γιατί είναι θέση να αξιολογήσει με ακρίβεια σε κάθε περίπτωση πόσα τον παίρνει να δώσει σε αμοιβές και τι κέρδη θα έχει σε κάθε περίπτωση ( αν δε μπορεί να το προσδιορίσει αυτό δεν κάνει για επιχειρηματίας ).

Ο εργαζόμενος συνήθως δεν έχει αυτήν την πολυτέλεια. Οπότε αυτό που εσύ αποκαλείς υποκειμενική αξιολόγηση δνε είναι τίποτε άλλο από κάποιον που απλά θα πάει να δουλέψει σε όποιον του δώσει τα περισσότερα χωρίς να είναι σε θέση να γνωρίζει εκ των πρωτέρων απόλυτα νούμερα.

Ούτε ο εργοδότης είναι σε θέση να γνωρίζει τα νούμερα. Δεν ξέρει ούτε πόσες πωλήσεις θα κάνει, ούτε αν θα βγάλει κέρδος. Μπορεί να κάνει μόνο εκτιμήσεις. Τον εργάτη τον πληρώνεις προκαταβολικά και συνήθως η αμοιβή του είναι σταθερή και άσχετη του κέρδους/ζημίας. Το πόσα θα πληρώσει σε εργατικά εξαρτάται από πολλούς παράγωγες όπως το κράτος, το πόσα θα δεχτεί ο εργάτης, το πόσα μπορεί να πληρώσει σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του κτλ. Σε καμία περίπτωση δεν είναι όλα αυτά αντικειμενικά και ξεκάθαρα, ιδιαίτερα σε νέες επιχειρήσεις όπου όλα μπορούν και θα πάνε στραβά. Μην βλέπεις μόνο την μία πλευρά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[αυγή όντος]

Δεν έθεσα θέμα αντικειμενικότητας. Το πήρα ξεκάθαρα από τη σκοπιά του εργοδότη. Κι ο εργοδότης έχει απόλυτα αντικειμενικά κριτήρια γιατί είναι θέση να αξιολογήσει με ακρίβεια σε κάθε περίπτωση πόσα τον παίρνει να δώσει σε αμοιβές και τι κέρδη θα έχει σε κάθε περίπτωση ( αν δε μπορεί να το προσδιορίσει αυτό δεν κάνει για επιχειρηματίας ).

Ο εργαζόμενος συνήθως δεν έχει αυτήν την πολυτέλεια. Οπότε αυτό που εσύ αποκαλείς υποκειμενική αξιολόγηση δνε είναι τίποτε άλλο από κάποιον που απλά θα πάει να δουλέψει σε όποιον του δώσει τα περισσότερα χωρίς να είναι σε θέση να γνωρίζει εκ των πρωτέρων απόλυτα νούμερα.

Η σχέση εργοδότη-εργαζόμενου δεν είναι μονόπλευρη. Ο εργοδότης δεν καθορίζει μόνος του τις τιμές. Συμφωνώ πως έτσι θα γινόταν σε ένα μονοπώλιο, αλλά αυτό είναι η εξέρεση και όχι ο κανόνας. Ο εργοδότης προσπαθεί να μειώσει τους μισθούς, ο εργαζόμενος προσπαθεί να τις αυξήσει. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τις τιμές των προιόντων.
Ας πάρουμε ως παράδειγμα το επάγγελμα του προγραμματιστή. Ένας καλός προγραμματιστής πιστεύεις δεν μπορεί να ορίσει τους όρους πρόσληψης του; Πιστεύεις θα καθήσει στην επιχείρηση που του δινει μέτρια λεφτά και δεν θα πάει σε μια από τις χιλιάδες άλλες επιλογές του; Πολλά επαγγέλαμτα έτσι λειτουργούν, δηλαδή όχι μονόπλευρα.
Μου είπες ότι το πήρες μόνο από την σκοπιά του εργοδότη, όμως γιατί; Ο εργοδότης αποτελεί μόνο το ένα κομμάτι τις συναλλαγής που λέγεται εργοδοσία. Επιπλέον, τι γίνεται στις περιτπώσεις όπου εργοδότης και εργαζόμενος ταυτίζονται;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[akikos]

Το κράτος αδικεί τον εργοδότη και πριμοδοτεί τον εργαζόμενο από όλες τις πλευρές. Για παράδειγμα το κράτος υποχρεώνει τον εγροδότη να πληρώνει ασφάλεια υγείας, καθώς και αποταμιευτικά για τη σύνταξη του. Καταλαβαίνω ότι ο εργοδότης πρέπει να ασφαλίσει τους εργαζόμενους τους για εργατικό ατύχημα στα πλαίσια της δουλειά του αλλά μέχρι εκεί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Το κράτος αδικεί τον εργοδότη και πριμοδοτεί τον εργαζόμενο από όλες τις πλευρές. Για παράδειγμα το κράτος υποχρεώνει τον εγροδότη να πληρώνει ασφάλεια υγείας, καθώς και αποταμιευτικά για τη σύνταξη του. Καταλαβαίνω ότι ο εργοδότης πρέπει να ασφαλίσει τους εργαζόμενους τους για εργατικό ατύχημα στα πλαίσια της δουλειά του αλλά μέχρι εκεί.

Εδώ θα διαφωνήσω και θα πω πως το κράτος αδικεί και τον εργοδότη και τον εργαζόμενο ισάξια, εκτός και αν νομίζεις πως η κρατική ασφάλεια που το κράτος αναγκάζει τον εργοδότη να πληρώνει είναι πραγματικά προς όφελος του εργαζομένου. Μια βόλτα στο ΙΚΑ θα σε πείσει για το ποιον των ασφαλιστικών υπηρεσιών. Το ΤΕΒΕ είναι σίγουρα χειρότερο δεν αντιλέγω. Η σύνταξη είναι άλλο ένα κρατικό scam που δεν ωφελεί τον εργαζόμενο.

Οι μόνοι που επωφελούνται από τον κρατικό μηχανισμό και την γενικότερη κατάσταση σήμερα στην Ελλάδα είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι υπάλληλοι ΔΕΚΟ , οι πολιτικοί και οι διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες. Δηλαδή όσοι τρέφονται άμεσα ή έμμεσα από το κράτος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[juste un instant]

Οι μόνοι που επωφελούνται από τον κρατικό μηχανισμό και την γενικότερη κατάσταση σήμερα στην Ελλάδα είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι υπάλληλοι ΔΕΚΟ , οι πολιτικοί και οι διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες. Δηλαδή όσοι τρέφονται άμεσα ή έμμεσα από το κράτος.

Τα καλά του κρατισμού...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[juste un instant]

Πολύ μιλιταριστες αυτοι οι... Κουβανοί...
https://www.google.gr/search?q=desf...ndroid-huawei&sourceid=chrome-mobile&ie=UTF-8

Πολυ μιλιταριστές...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Πουλάει ο υποκριτικός ανθρωπισμός με δεξιές τσέπες. Όχι άλλο κάρβουνο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[akikos]

Εδώ θα διαφωνήσω και θα πω πως το κράτος αδικεί και τον εργοδότη και τον εργαζόμενο ισάξια, εκτός και αν νομίζεις πως η κρατική ασφάλεια που το κράτος αναγκάζει τον εργοδότη να πληρώνει είναι πραγματικά προς όφελος του εργαζομένου. Μια βόλτα στο ΙΚΑ θα σε πείσει για το ποιον των ασφαλιστικών υπηρεσιών. Το ΤΕΒΕ είναι σίγουρα χειρότερο δεν αντιλέγω. Η σύνταξη είναι άλλο ένα κρατικό scam που δεν ωφελεί τον εργαζόμενο.

Οι μόνοι που επωφελούνται από τον κρατικό μηχανισμό και την γενικότερη κατάσταση σήμερα στην Ελλάδα είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι υπάλληλοι ΔΕΚΟ , οι πολιτικοί και οι διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες. Δηλαδή όσοι τρέφονται άμεσα ή έμμεσα από το κράτος.

Όλα τα ασφαλιστικά ταμεία ανήκουν στον ΕΟΠΥΥ επομένως σε όλους μας προσφέρονται οι ίδιες υπηρεσίες. Αυτό το ισάξια δεν το δέχομαι γιατί άλλο είναι να έχεις αφορολόγητο 9000 ευρώ και στις υπηρεσίες σου να μην μπαίνει ΦΠΑ και άλλο να έχεις αφορόλητο 0 ευρώ και στις υπηρεσίες σου να μπαίνει ΦΠΑ 24%. Ακόμα και για τον ΕΦΚΑ γνωρίζω αυτοαπασχολούμενο που αυτή τη στιγμή πληρώνει 8000 ευρώ/μήνα ενώ πριν λίγους μήνες πλήρωνε 3000 ευρώ το χρόνο.

Σίγουρα πάντως μέσω αλυσιδωτής αντίδραση ή αλλιώς αντίδραση τρενάκι επηρεάζονται οι μισθωτοί και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι και μοναδικοί κερδισμένοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnny15]

ΌΑκόμα και για τον ΕΦΚΑ γνωρίζω αυτοαπασχολούμενο που αυτή τη στιγμή πληρώνει 8000 ευρώ/μήνα ενώ πριν λίγους μήνες πλήρωνε 3000 ευρώ το χρόνο.

wat?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[juste un instant]

Σίγουρα πάντως μέσω αλυσιδωτής αντίδραση ή αλλιώς αντίδραση τρενάκι επηρεάζονται οι μισθωτοί και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι και μοναδικοί κερδισμένοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι.

Κατα τ' άλλα δεν είμαστε σοβιετία...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DarthFederer]

Κατα τ' άλλα δεν είμαστε σοβιετία...

Γιατι κυριε, τι ειχε η ΕΣΣΔ; Ενας 19χρονος ΚΝιτης κατοικος Βορειων Προαστιων μπορει να σου κανει διαλεξη για τα θετικα της ΕΣΣΔ αφου εχει χειροπιαστη εμπειρια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[PanosGR]

Γιατι κυριε, τι ειχε η ΕΣΣΔ; Ενας 19χρονος ΚΝιτης κατοικος Βορειων Προαστιων μπορει να σου κανει διαλεξη για τα θετικα της ΕΣΣΔ αφου εχει χειροπιαστη εμπειρια

Η διάλεξη θα γίνει στα Στάρμπακς, βεβαιώς, και η παρουσίαση θα γίνει με τη χρήση ενός MacBook Pro.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[juste un instant]

Η διάλεξη θα γίνει στα Στάρμπακς, βεβαιώς, και η παρουσίαση θα γίνει με τη χρήση ενός MacBook Pro.

Δατ'ς πολιτισμός...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Aκόμη υπάρχει η σαπίλα στα Πανεπιστήμια που λέγεται ΠΚΣ, ΔΑΠ, ΠΑΣΠ και το κακό συναπάντημα; Για πόσους αιώνες ακόμη;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnny15]

Aκόμη υπάρχει η σαπίλα στα Πανεπιστήμια που λέγεται ΠΚΣ, ΔΑΠ, ΠΑΣΠ και το κακό συναπάντημα; Για πόσους αιώνες ακόμη;

Πολλούς. Το πολιτικό κόστος για να τους πειράξεις είναι τεράστιο. Ποιος θα πάρει την ευθύνη;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.