Αυτοπεποίθηση και φοβίες

Γίδι · 14-01-08

Καγίρι μου, θέτεις δύο θέματα.
Για μένα είναι άλλο το πως παρουσιάζεσαι σε άλλους ανθρώπους και το αν έχεις την ικανότητα να στηρίξεις τον εαυτό σου, και άλλο το τι όντως πιστεύεις για σένα...

Όσον αφορά το πρώτο, καλό είναι να βλέπεις σοβαρά τις συζητήσεις σου με συναδέλφους, ανώτερους... Θέλεις να σε βλέπουν εκείνη την ώρα σαν κοριτσάκι; Όχι βέβαια!!
Δοκίμασε ξεκινώντας από πιο μικρές προκλήσεις. Στην εφορία, στο γραφείο, στο ταξί, όταν παραγγέλνεις τον καφέ σου.. Πρόσεξε την άρθρωσή σου, κοίτα τον άλλον στα μάτια, παρατήρησε αν οι εκφράσεις σου είναι υπερβολικά "καθημερινές", αν οι φράσεις σου μένουν ανολοκλήρωτες. Ναι, θέατρο είναι. Είναι η παράσταση του εαυτού σου, και καλό είναι να σου γίνει συνήθεια...

Όσο για το τι παίζει μέσα στην ψυχούλα σου, είναι πιο δύσκολο.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ και είσαι ένας ικανός άνθρωπος, τελείωσες μία δύσκολη σχολή και τώρα μπαίνεις και στο επάγγελμα.
Αν όμως δε διαχωρίσεις τον Τζέκυλ και τον Χάιντ μέσα σου, βγάζοντας έξω τον σωστό κάθε φορά, θα σε φάνε ζωντανή.
Σε όλες μας αρέσει το make up, τα κοκκαλάκια, ο χορός, αλλά αυτό δεν το δείχνουμε στον εργασιακό χώρο, δεν το αφήνουμε εμφανές στην εικόνα μας.

Ουσιαστικά δε σε ξέρω, αλλά έχω περάσει κι εγώ από αυτή τη φάση και λίγο μιλάω και στον εαυτό μου τώρα. Άλλο να είναι κανείς χαζοχαρούμενο με την παρεούλα του, κι άλλο να πατάει πόδι στη δουλειά. Προσωπικά αναγκάστικα να το μάθω the hard way, σε μία ξένη γλώσσα, μέσα από μικροαποτυχίες (ή έστω απογοητεύσεις) και συνειδητοποιώντας ότι για κάποιους ήμουν "λάιτ" και στη δουλειά, απλά και μόνο γιατί με ήξεραν πρώτα σα φίλη, άρα σαν παρτσακλό.

Ελπίζω να μη χρειαστεί να μάθεις κι εσύ έτσι το να πατάς πόδι.
Έχει σημασία τόσο το να μην πάψεις να πιστεύεις σε σένα, σε ό,τι κατάφερες, σε ό,τι πρόκειται να καταφέρεις, και στους ανθρώπους που πιστεύουν σε σένα. Πολλών μας οι γονείς μας θεωρούν μικρούς ήρωες και δεν είναι γιατί "...και η μαϊμού το μαϊμουδάκι της".

Ελπίζω να βγάζουν νόημα όσα γράφω. Σκέψου το πόσο σε υποτιμάει, το να σε βλέπει κάποιος μη-φίλος σαν κοριτσάκι.

Oralee · 14-01-08

Στην δουλειά αυτή τη στιγμή δεν έχω πρόβλημα γιατί τους ξέρω πλέον κι αν πάνε να με ρίξουν, κάνω πανικό και τέλος. Βέβαια και πάλι δεν ξέρω πόσο το οπτικό μου, δείχνει όσα θέλω να δείξει ή είναι ελαφρά παιδικό ακόμα, αλλά αυτό είναι και θέμα ρούχων - που πολλές φορές επειδή ξυπνάω πολύ βάρβαρη ώρα, είναι το τελευταίο που με απασχολεί και βάζω ό,τι βρω μπροστά μου. Το πρόβλημα το έχω με νέους ανθρώπους που μόλις γνωριζω και ξέρω πως όλα αυτά ένα θέατρο είναι, αλλά δυσκολεύομαι πολύ να μπω στον ρόλο..

Θενκς πάντως πολύ :hug:

Γίδι · 14-01-08

Νι Καγίρι μου, αλλά αν αλλάξεις δουλειά, αυτούς τους τωρινούς συναδέλφους μπορεί να τους συναντήσεις στο μέλλον... και να μη θέλεις να πούνε "αχ το χαρούμενο του πρώτου ορόφου! Τι κάνεις μικρή;"
Όλοι νιώθουμε εκνευρισμό και ταχυπαλμία σε κάποιες φάσειες της δουλειάς, ειδικά σε νέες καταστάσεις...
Οπότε επεισή τρώγοντας έρχεται η όρεξη, ξεκίνα το πράκτις. Μη σε υποτιμάνε, πόσο ΔΕΝ το αξίζεις...

Oralee · 14-01-08

Ουφ, θα προσπαθήσω

Θενκς

Κακή Επιρροή · 14-01-08

εφόσον δεν είσαι καλή στο θέατρο, πρέπει απλά να κάνεις πρόβες και να μάθεις καλύτερα τις ατάκες σου

ξεκίνα με πρόβες στον καθρέπτη σου και στη συνέχεια δοκίμασε να σε βοηθήσουν άνθρωποι δικοί σου ... οι φίλοι σου ή κάποιος απ τους γονείς σου

ένα μικρό τρικ πάντως για να μην αποσπάται η προσοχή σου στις συνεντεύξεις και να δείνεις και την εντύπωση ότι κοιτάς τον άλλον κατάματα, είναι να τον κοιτάζεις ανάμεσα στα φρύδια
(αρκεί να μην σε πιάσει κανα σπαστικό κι αρχίσεις και σκέφτεσαι ότι θα ήταν καλύτερα αν έβγαζε αυτή την τριχούλα εκεί και να κουρέψει την άλλη τριχούλα που πετάει

)

Oralee · 14-01-08

Αχαχαχαχα!

Το ξέρω κι εγώ αυτό το κόλπο με τα φρύδια, χουχου!

Θενκς Κουεδίνιμ :hug:

Θα κάνω πρόβες το βράδυ σπιτι στον καθρέφτη, αύριο και μεθαύριο έχω πολύ σημαντικά επαγγελματικά ραντεβού! :look:

Κακή Επιρροή · 14-01-08

Αρχική Δημοσίευση από kajira:
Αχαχαχαχα! Το ξέρω κι εγώ αυτό το κόλπο με τα φρύδια, χουχου!

Θενκς Κουεδίνιμ
Θα κάνω πρόβες το βράδυ σπιτι στον καθρέφτη, αύριο και μεθαύριο έχω πολύ σημαντικά επαγγελματικά ραντεβού!

ειδικά τα επαγγελματικά ραντεβού είναι εύκολα...
η ποικιλία των ερωτήσεων που σου γίνονται είναι συγκεκριμένη
σκέψου σαν εργοδότης, ετοίμασε καμιά 30αριά πιθανές ερωτήσεις, πρόβαρε τις απαντήσεις και θα είσαι μια χαρά

Corpse Bride · 14-01-08

Σκεψου οτι εισαι στο σπιτι των φιλων σου και μιλας με τους γονεις τους. Θες να σαι ευγενικη αλλα ανετη, ευχαριστη αλλα οσο πρεπει ομιλητικη. Μη σε πιανει αγχος για το "με ποιον μιλαω τωρα, κι αυτος ειναι πολυ σημαντικος" και παει λεγοντας γιατι το χασες το παιχνιδι. Μιλα σαν ισος προς ισο, εξαλλου σ'ολες τις δουλειες οταν γνωριζεις απο μεσα πια τα πραγματα βλεπεις οτι δεν ηταν και κανα τερας αυτος που σου πηρε τη συνεντευξη. Κουλ, σαν να πηγαινεις για καφε και να θες να κανεις καλη εντυπωση, απλως! Αλλωστε στην ουσια με τη συνεντευξη εχεις περασει τη φαση που τους ενδιαφερουν τα προσοντα σου και θελουν να δουν τι ανθρωπος εισαι κι αν ταιριαζετε, οποτε δες το σαν πρωτο ραντεβου

viki_thess · 14 Ιανουαρίου 2008

Αρχική Δημοσίευση από kajira:
Αχαχαχαχα! Το ξέρω κι εγώ αυτό το κόλπο με τα φρύδια, χουχου!

Θενκς Κουεδίνιμ
Θα κάνω πρόβες το βράδυ σπιτι στον καθρέφτη, αύριο και μεθαύριο έχω πολύ σημαντικά επαγγελματικά ραντεβού!

καλη επιτυχια καγιρι...κανε προβες οπως ειπαν τα κοριτσια και θα τα πας μια χαρα

και για να ειμαι οντοπικ να πω κι εγω τις δικες μου φοβιες

βασικα σε θεματα σχεσεις φιλιες κλπ πιστευω οτι εχω μεγαλη αυτοπεποιθηση.
δλδ δεν θυμαμαι τον εαυτο μου να μου φερεται σκαρτα ενας αντρας κι εγω να τρεχω απο πισω του σαν το σκυλακι και να μυξοκλαιω λεγοντας: μα εγω τον αγαπαωωωωωω ....κλαψ...
ποτε δεν το εκανα αυτο ξανα εκτος την πρωτη μου σχεση που εκει ηταν πρωτη φορα εκανα λαθη και μαλακιες εμαθα και τελος. αυτο ηταν!!!
απο τοτε..εμαθα να λειτουργω με το μυαλο κι οχι με την καρδια ...η καρδια κατα 99% κανει λαθος σε αισθηματικα προβληματα.
παντα εκρινα με τη λογικη αν η κατασταση αυτη ειναι σωστη και αν μου αξιζει να την υπομενω η οχι.
αν εκρινα με βαση τη λογικη οτι δεν μου φερεται σωστα...απο κει πανε κι οι αλλοι. νταξ τις πρωτες μερες χαλιομουν... αλλα οι καταστασεις δεν αλλαζουν. δεν υπαρχει λογος να μενεις σε μια σχεση και να υπομενεις τα ψυχολογικα του αλλουνου.
ελεος δλδ.... :confused:

ποτε μην τρεχετε πισω απο εναν αντρα και απο ενα λεωφορειο...παντα υπαρχει το επομενο

στο θεμα αυτο καλα τα παμε... οταν εχω να αντιμετωπισω κπ ανωτερο μου ομως στη δουλεια....εκει χεζομαι... και δικιο να εχω νομιζω οτι θα βγω εκτος εαυτου και θα βγω με αδικο στο τελος και ετσι δεν τολμαω να ερθω σε αντιπαραθεση μαζι του. κολωνω πως το λενε; :worry:

το χω συζητησει και με ψυχολογο το συγκεκριμενο...πως γινεται σε ενα θεμα να ειμαι δυναμικη και σε ενα αλλο να πιανω πατο. :worry:

και μου ειπε οτι εχω περισσοτερη ανεση με τους οικειους μου εκει μπορω και τα χωνω πιο ευκολα απ οτι αν ειναι απο αγνωστο περιβαλλον ο αλλος :worry:

νταξ τα τελευταια χρονια εχω κανει μεγαλη προοδο... προσπαθω συνεχως για να το εξαλειψω αυτο στο θεμα "αγνωστοι"

και επισης ενω ειχα πολυ αυτοπεποιθηση με την εμφανιση μου πριν πρηστω απο την κορτιζονη γιατι ειχα ενα πολυ τελειο σωμα που θα το ζηλευε η καθε γυναικα :/:

ξαφνικα εγινα μια αλλη.... εντελως μια αλλη ομως. οσοι με γνωρισαν τωρα και ειδαν φωτος μου πριν δεν πιστευαν οτι ειμαι εγω :worry:

στην αρχη μου εριξε την αυτοπεποιθηση στον αδη η ολη αλλαγη...μετα αρχισα να συνηθιζω τον νεο μου εαυτο...δεν με πειραζει πια... ελπιζω καποτε να επανελθω

αυτα απο μενα...

Idril · 14-01-08

Είμαι μάλλον ο τελευταίος άνθρωπος που μπορεί να δώσει συμβουλές αυτοπεποίθησης γιατί πάσχω κι εγώ σ'αυτό τον τομέα (η καημένη η Angie-Ann έχει βαρεθεί να προσπαθεί να με πείσει ότι αξίζω κάτι...) αλλα επειδή θέλω να βοηθήσω με οποιο τρόπο μπορώ να τα πας καλά στα interview σου θα σου περιγράψω τη δικη μου εμπειρία. Λοιπόν εγώ πέρασα μονο μια και μοναδική συνέντευξη στη ζωή μου, ήμουν τυχερή και με πήραν οποτε δεν ξαναχρειάστηκε. Ήταν όμως αξέχαστη!

Όταν πήρα το πτυχίο μου είχα σκοπό να κάνω διδακτορικό αλλα στους τρεις μήνες δεν άντεξα και το παράτησα (άλλη πονεμένη ιστορία αυτή), έμαθα λοιπόν ότι παίρνουν κόσμο στην εταιρεία που είμαι τώρα και έστειλα ένα βιογραφικό. Τρεις μέρες μετά με κάλεσαν. Πανικόβλητη εγώ έκανα ο,τι μπορούσα για να μοιάζω μεγαλύτερη, φόρεσα ένα businesslike σακάκι για πρώτη φορα στη ζωή μου (never again!), ίσιωσα τα μαλλιά μου και αποφάσισα να φαίνομαι σοβαρή (ναι εγώ, γιατί τέτοια βλέμματα απορίας?

) και professional (σταματα να γελάς τώρα γιατί δε θα συνεχίσω την ιστορία!

)

Τη μέρα λοιπόν που έδινα συνέντευξη είχε βροχή, λάσπες παντού και όπως βγήκα από το taxi δεν ξέρω πως τα κατάφερα, πάτησα σε μια λακούβα η κάτι τέτοιο και έγινα ένα πενταβρωμικο γουρουνάκι χωρίς να το πάρω χαμπάρι! Το καλο της υπόθεσης ήταν ότι δεν κατάλαβα τίποτα γιατί το παντελόνι είχε λασπωθεί μονο από την πίσω μεριά κι εγώ συνέχιζα να νομίζω ότι είμαι μια χαρά (κούνια που με κούναγε!). Η συνέντευξη πήγε καλούτσικα αν και ήμουν πολύ τρακαρισμένη και αφού τελειωσε,την ώρα που γύρισα να φύγω μου είπε ο προϊστάμενος "a, έχει λασπωθεί λίγο το παντελόνι σου" οποτε γυρνάω και βλέπω τα μπατζάκια μου να είναι καφέ από τον αστράγαλο μέχρι το γόνατο, πως δε λιποθύμησα εκείνη τη στιγμή ακόμα δεν έχω καταλάβει! :redface:

Μη σε νοιάζει λοιπόν, μη σκέφτεσαι ποσο στραβά μπορεί να πάνε τα πράγματα γιατί τελικά αυτό δε σημαίνει τίποτα, δε χρειάζεται καν τσαμπουκάς, και λίγο τρακ να έχεις το καταλαβαίνουν και δείχνουν κατανόηση. Εγώ πιστεύω ότι ο τύπος το είχε δει από την πρώτη στιγμή και δεν είπε τίποτα μέχρι να τελειώσει η συνέντευξη γιατί φαινόταν ότι είχα άγχος και δεν ήθελε να με κάνει χειρότερα. Αφού λοιπόν κατάφερα να πάρω εγώ δουλειά έχοντας δώσει τη συνέντευξη βουτηγμένη στη λάσπη, σίγουρα μπορείς κι εσύ να τα πας δυο φορες καλά!

Σου εύχομαι καλή επιτυχία! Και προσοχή στις λακκούβες άμα βρέχει! :redface:

Oralee · 14-01-08

Σας ευχαριστώ πολύ :redface:

Lorien · 29-07-08

Confidence comes not from always being right but from not fearing to be wrong. ~Peter T. Mcintyre

Plant your own garden and decorate your own soul, instead of waiting for someone to bring you flowers. ~Veronica A. Shoffstall, "After a While," 1971

Great tranquility of heart is his who cares for neither praise nor blame. ~Thomas à Kempis

Γίδι · 29-07-08

Λοιπόν, χαίρομαι που επανέφερες το θέμα... Έχω κι εγώ μία κρίση χαμηλής απτοπεποίθησης...

Lorien · 29-07-08

Που σου εξωτερικευεται/εμφανιζεται, πως ;

Γίδι · 29-07-08

Επηρεάζει το πώς παρουσιάζω τον εαυτό μου, πώς μιλάω... Το μόνο, για το οποίο ήμουν βέβαιη παλιότερα, ήταν η δουλειά μου και η σοβαρότητα στην απόδοσή μου... Ε, τελευταία, και ειδικά τους τελευταίους μήνες που κυνηγάω κάτι καλό, νιώθω πολύ αγχωτική και αβέβαιη πριν από όποιο βήμα.

Lorien · 29-07-08

Δλδ τελευταια το εχεις ΚΑΙ στα επαγγελματικα. Και που αλλου ;

Γίδι · 29-07-08

Πφ, παλιότερα ήμουν ντροπαλή μέχρι αηδίας στα διαπροσωπικά, ενώ η αυτοπεποίθησή μου σε θέματα συμπεριφοράς, ομορφιάς κλπ, ήταν στον πάτο. Για διάφορους λόγους.

underwater · 24-08-08

Η αυτοπεποίθησή μου είναι από τα πιο εύκολα στην αλλαγή σημεία της προσωπικότητάς μου. Αισθάνομαι συχνά ωραία, αλλά αν συμβεί κάτι μικρό όλα γκρεμίζονται.

Στον ερωτικό τομέα από την 1 αισθάνομαι ότι πολύ εύκολα θα βρω κάποιον να κάνω κάτι, φοβάμαι υπερβολικά όμως για το αν θα συνεχιστεί επειδή οι σχέσεις μου είναι πάντα σύντομες.

Επαγγελματικά ξέρω ότι είμαι καλή, αλλά όταν βλέπω άλλους που εκπέμπουν περισσότερη αυτοπεποίθηση αισθάνομαι σκουλήκι.

Στον τομέα φίλοι ξέρω πως εύκολα θα με συμπαθήσουν οι άλλοι, με αγχώνει όμως η βαθύτερη φιλία επειδή έχω πληγωθεί πολλές φορές.

Επίσης όταν μιλάω με μεγαλύτερους φοβάμαι ότι δεν θα με λάβουν ιδιαίτερα υπόψην. Οπότε πολλές φορές δεν αναφέρω πράγματα και κρατάω πιο παθητική στάση.

Το άσχημο είναι ότι η έλλειψη αυτοπεποίθησης με εμποδίζει να αισθανθώ ευτυχισμένη.

Δανάη · 24-08-08

Αρχική Δημοσίευση από underwater:
Η αυτοπεποίθησή μου είναι από τα πιο εύκολα στην αλλαγή σημεία της προσωπικότητάς μου. Αισθάνομαι συχνά ωραία, αλλά αν συμβεί κάτι μικρό όλα γκρεμίζονται.

Στον ερωτικό τομέα από την 1 αισθάνομαι ότι πολύ εύκολα θα βρω κάποιον να κάνω κάτι, φοβάμαι υπερβολικά όμως για το αν θα συνεχιστεί επειδή οι σχέσεις μου είναι πάντα σύντομες.

Επαγγελματικά ξέρω ότι είμαι καλή, αλλά όταν βλέπω άλλους που εκπέμπουν περισσότερη αυτοπεποίθηση αισθάνομαι σκουλήκι.

Στον τομέα φίλοι ξέρω πως εύκολα θα με συμπαθήσουν οι άλλοι, με αγχώνει όμως η βαθύτερη φιλία επειδή έχω πληγωθεί πολλές φορές.

Επίσης όταν μιλάω με μεγαλύτερους φοβάμαι ότι δεν θα με λάβουν ιδιαίτερα υπόψην. Οπότε πολλές φορές δεν αναφέρω πράγματα και κρατάω πιο παθητική στάση.

Το άσχημο είναι ότι η έλλειψη αυτοπεποίθησης με εμποδίζει να αισθανθώ ευτυχισμένη.

σα να ακούω τον εαυτό μου... :/:

roumana · 04-11-08

Αρχική Δημοσίευση από Lorien:
Που σου εξωτερικευεται/εμφανιζεται, πως ;

Αρχική Δημοσίευση από Lorien:
Δλδ τελευταια το εχεις ΚΑΙ στα επαγγελματικα. Και που αλλου ;

Ρωτάς που ρωτάς… πες μας και τι συμπέρασμα βγάζεις, την γνώμη σου τέλος πάντων… γιατρός είσαι, όλο και κάτι ενδιαφέρον θα μάθουμε από σένα.

(κορίτσια, υποστηρίξτε με, να κάνουμε ψυχανάλυση τσάμπα

)

Μοναχέ…που χάθηκες?

Αυτοπεποίθηση και φοβίες

Τιμώμενο Μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Περιβόητο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Περιβόητο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Περιβόητο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Περιβόητο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Διάσημο μέλος