Βγήκε το ξύλο απ' τον παράδεισο;

[Isiliel]

Πολλοί ενήλικες συνηθίζουν να λένε πως "έγιναν άνθρωποι" επειδή ακριβώς οι γονείς τους, τους έριχναν ένα μπερντάκι ξύλο για να τους συνετίσουν....

Με αφορμή τον παρακάτω δεκάλογο, ποιά είναι η γνώμη σας για τη σωματική τιμωρία?


O δεκάλογος κατά της σωματικής τιμωρίας στα παιδιά
1. Τα παιδιά, όπως και οι μεγάλοι, έχουν δικαίωμα στην προστασία από κάθε μορφή βίας.
Η σωματική τιμωρία είναι μια μορφή βίας.
2. Το ξύλο, το χαστούκι, το τράβηγμα αυτιού και γενικά η επιβολή σωματικού πόνου στο παιδί είναι μορφές σωματικής τιμωρίας και πλέον δεν επιτρέπονται από το νόμο (Ν.3500/06, άρθρο 4).
3. Κανένα πρόσωπο που έχει στην ευθύνη του ένα παιδί δεν έχει δικαίωμα να του επιβάλλει σωματική τιμωρία.
4. Οι γονείς έχουν την ευθύνη της διαπαιδαγώγησης των παιδιών τους και οφείλουν να τα μεγαλώνουν χωρίς να χρησιμοποιούν βία σε βάρος τους και να προσβάλλουν την αξιοπρέπειά τους.
5. Η σωματική τιμωρία θίγει την προσωπικότητα του παιδιού.
6. Η σωματική τιμωρία δεν είναι αποτελεσματικό μέσο διαπαιδαγώγησης.
7. Ένα παιδί που μεγαλώνει με ξύλο, μαθαίνει να λύνει τα προβλήματά του με βίαιο τρόπο και είναι πιθανό να ασκήσει βία σε άλλους αργότερα.
8. Η σωματική τιμωρία μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές μορφές κακοποίησης.
9. O διάλογος και η μη βίαιη διαπαιδαγώγηση είναι ο καλύτερος τρόπος για να μαθαίνει ένα παιδί τους κανόνες και τα όρια που χρειάζεται στη ζωή του.
10. Είναι στο χέρι μας να βγάλουμε το ξύλο και τη βία από τη ζωή των παιδιών!
https://somatikitimoria.gr/

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tirogaridaki_23]

Διαφωνώ καθέτως με το ξύλο. Αν και τραβάω καμιά φορά το μαλλί κάποιου μαθητή, δεν ήξερα ότι απαγορεύεται αυτό , συγγνώμη!! Πάντως για το ξύλο δεν συθμφωνω. Μέχρι μεγάλη έτρωγα ξύλο από τους γονείς μου για να διορθώσουν την επαναστατική προσωπικότητά μου και δε νομίζω ότι κατάφεραν κάτι. Ίσα ίσα που όσο μεγάλωνα και διαπίστωνα ότι δε μου άρεσε το ξύλο τόσο πιο πολύ σήκωνα ανάστημα και αντιδρούσα . Οπότε οι γονείς μου το πήραν χαμπάρι κάποια στιγμή και σταμάτησαν. κατα τη γνώμη μου οι γονείς χρειάζονται εκπαίδευση γιατί ουτε το ξύλο κανει καλό αλλά ούτε και η πολύ ελευθερία βοηθά. Το ξύλο δείχνει ότι δεν έχεις ψυχραιμία και υπομονή , οπότε δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις στισ δυσκολές καταστάσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Palladin]

λοιπόν εγώ δεν έχω φάει ξύλο από τους γονείς μου (ήμουν ήσυχο παιδί πάντως).
Τις ελάχιστες φορές που ήθελαν να με τιμωρήσουν μου έδιναν δυο ξυλιές στον ποπό και με μάλωναν. Δεν πονούσα, ο λόγος που έκλαιγα ήταν ότι στεναχωριόμουν που με μάλωναν. Πιστεύω λοιπόν ότι ο γονιός μπορεί με μια φωνή να επιβληθεί στο παιδί του, το ξύλο είναι απαράδεκτο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Δεν ειμαι της βίας , δε μαρεσει να την χρησημοποιω, πολλες φορες τη θεωρω σημαδι αποτυχιας.
Ομως απο την αλλη, για καποιες ηλικιες τα παιδια ειναι -σε καποια θεματα-, σαν ζωακια, δεν κατανοουν αμα δε πεσει και καμια κατραπακια. Με σωστη χρηση δεν εβλαψε ποτε κανεναν. Ισα ισα κανει και καλο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Που το στηρίζεις αυτό Lorien? Έχεις καμία μελέτη που να αποδεικνύει ότι τα παιδιά που έχουν υποστεί σωματική βία γίνονται καλύτερα ή πιο υπάκουα μεγαλώνοντας?
Τα ζωάκια που ανέφερες...Ξέρεις, τουλάχιστον για τους σκύλους (που πέρασαν πολλοί απ' τη ζωή μου) ο γιατρός σου λέει ποτέ να μην τους χτυπάς -ειδικά με το χέρι σου- παρά μονάχα να τους φοβερίζεις με την εφημερίδα... Διαφορετικά -λέει ο γιατρός- μπερδεύονται με το χέρι που από τη μιά τα ταϊζει και τα χαϊδεύει και από την άλλη τα χτυπά...

Η κόρη μου είναι σήμερα 11 χρονών. Ποτέ δε χρειάστηκε να τη δείρω παρόλο που είναι σχετικά ατίθασο παιδί. Παρ' όλ' αυτά με φοβάται (ελπίζω πως είναι περισσότερο από σεβασμό) πολύ περισσότερο απ' όσο φοβάται τη μητέρα μου, που της έχει ρίξει και μερικές ξυλιές αραιά και που.

Από πολύ μικρή της μιλούσα και της εξηγούσα και αργότερα που μεγάλωσε λίγο και μπορούσε να καταλάβει καλύτερα πότε αυτό που είχε κάνει δεν ήταν σωστό, τη ρωτούσα εκείνη αν ήταν στη θέση μου τι τιμωρία θα επέβαλε στο δικό της παιδί.
Θα ξαφνιαζόσασταν με τις απαντήσεις που έχω εισπράξει κατά καιρούς!

Το αποτέλεσμα πάντως είναι τώρα στα 11 της χρόνια να είναι ένα πολύ ώριμο και συνετό παιδί, που θα κάνει τη σκανταλιά του σαν παιδί αλλά που ξέρει από μόνο του τα όριά του.


Και μερικά στατιστικά:
https://www.synigoros.gr/reports/525_1_ereuna_tou_institoutou.pdf

Η έρευνα του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού
Στην έρευνα των Ε. Φερέτη και Μ. Σταυριανάκη «Η χρήση της σωματικής
τιμωρίας στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών στη σύγχρονη ελληνική
οικογένεια. Μια κοινωνιολογική μελέτη στην περιοχή της πρωτεύουσας»
(1997) σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 591 οικογενειών μαθητών δημοτικών
σχολείων Α΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού (293 κορίτσια, 298 αγόρια) και με τη μέθοδο
της προσωπικής συνέντευξης βάσει ερωτηματολογίου βρέθηκε ότι:
Το ποσοστό χρήσης της σωματικής τιμωρίας επί του συνόλου του δείγματος
ανέρχεται κατά μέσο όρο στο 65.5%.
Μεγαλύτερη χρήση σωματικής τιμωρίας παρατηρείται στα αγόρια 71.3% και
μικρότερη στα κορίτσια 59.7%. (σχεδόν διπλάσια πιθανότητα τα αγόρια)
Αντίστοιχα, σε σχέση με την ηλικία, τα παιδιά της Α΄ Δημοτικού έχουν
τριπλάσια πιθανότητα να τιμωρηθούν σωματικά (77.8%) από τα παιδιά της
ΣΤ΄ Δημοτικού (53.5%). Να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τη διεθνή
βιβλιογραφία, στα παιδιά προσχολικής ηλικίας το ποσοστό χρήσης μπορεί να
ξεπεράσει το 90%.
Οι λόγοι για τους οποίους χρησιμοποιείται η σωματική τιμωρία είναι όταν το
παιδί:
1. Κάνει κάτι για το οποίο το έχουν προειδοποιήσει 71.7%
2. Τσακώνεται με τα αδέλφια του 62.4%
3. Αντιμιλάει 53.3%
4. Λέει ψέματα 37.7%
5. Κάνει ζημιά στο σπίτι 27.7%
6. Χρησιμοποιεί «κακές λέξεις» 27,6%
7. Αρνείται να διαβάσει τα μαθήματά του 25,8%
8. Έχει κακή επίδοση στα μαθήματα 15,7%
9. Τσακώνεται με άλλα παιδιά 13,4%
10.Αρνείται να φάει 12,6%
11.Κακομεταχειρίζεται τα ζώα 10,0%
12.Έχει κακή συμπεριφορά στο σχολείο 8,6%
1
13.Βλέπει πολύ τηλεόραση 6,2%
14.Καταστρέφει ή λερώνει τα ρούχα του παίζοντας 3,0%
Είναι χαρακτηριστικό ότι 4% (21 περιπτώσεις) του δείγματος των παιδιών των
οποίων οι γονείς χρησιμοποιούν σωματική τιμωρία, είχε υποστεί
μικροτραυματισμούς όπως π.χ. μάτωμα της μύτης και εκδορές, ενώ 1.2% (7
περιπτώσεις), είχε υποστεί σοβαρό τραυματισμό με αποτέλεσμα να χρειαστεί
συρραφή του τραύματος ή/και νοσηλεία.
Ως προς την αποτελεσματικότητα της μεθόδου της σωματικής τιμωρίας, η
έρευνα έδειξε ότι το 90% των παιδιών επαναλαμβάνουν την πράξη για την
οποία τις «έφαγαν» και μάλιστα το 44% εξʼ αυτών μέσα σε πολύ σύντομο
χρονικό διάστημα.
Επισημαίνεται ότι σε ποσοστό 87% οι γονείς δήλωσαν ότι γνωρίζουν ότι η
σωματική τιμωρία απαγορεύεται στο σχολείο ενώ 78% δήλωσαν ότι
συμφωνούν να ισχύσει η απαγόρευση της σωματική τιμωρίας και στη χώρα
μας. Η αντίφαση που προκύπτει με το υψηλό ποσοστό χρήσης 65.5% που
προαναφέρθηκε, ερμηνεύεται ως αναζήτηση στήριξης και κινήτρων από τους
γονείς για την αποφυγή της πρακτικής αυτής και αντικατάστασή της με
περισσότερο αποτελεσματικές μη βίαιες μεθόδους πειθαρχίας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Stalitsa]

Καταρχην είμαι κάθετη στο να χτυπάνε ένα παιδάκι στο κεφάλι!!! Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι προβλήματα μπορεί να του δημιουργηθούν... Είχα ακούσει στην τηλεόραση τις συνέπειες και Γενικά δεν μου αρέσει να τρώει ξύλο και να ξεσπάνε οι γονείς επάνω του τα νεύρα τους, να πονάει το παιδάκι κ να είναι τρομοκρατημένο. Έχω μισήσει γονείς που βλέπω στο δρόμο κ αυτούς πραγματικά θέλω να τους σκυλοβρίσω που δέρνουν τα παιδάκια στο δρόμο ή που τα μαλώνουν άσχημα!!!Νομίζω οτι κάνουν κακό στο παιδί..
Θεωρώ οτι είναι ο τρόπος που θα το μάθεις το παιδί κ ο τρόπος που θα αντιμετωπίζεις τα λάθη του! Το παν είναι να κάνεις το παιδί να καταλάβει το λάθος του κ να μη το ξανακάνει, όχι για να μη το τιμωρήσουμε αλλά για το δικό του καλό!Κ αν θέλει κάποιος τόοοοοοοοοοοοοοσο να του δώσει 1-2, τί να πώ ας του δώσει 2 ξυλιές στον πωπό του...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Θα σου πω ανακατεμενα.
Για τους σκυλους : λενε να μη τους χτυπας με το χερι, οχι να μη τους χτυπας καθολου. Αν μπορεις να του επιβληθεις χωρις να χρειαστει καμια ξυλια, ακομα καλυτερα.

Που το στηρίζεις αυτό Lorien? Έχεις καμία μελέτη που να αποδεικνύει ότι τα παιδιά που έχουν υποστεί σωματική βία γίνονται καλύτερα ή πιο υπάκουα μεγαλώνοντας?

Οπως το λες μοιζει να μιλας για αρκετο ξυλο, ενω εγω μιλησα για συγκεκριμενες περιπτωσεις, συγκεκριμενες ηλικιες και ΑΝ πεσει καμια φαπα, οτι δε θα παθει και τιποτα το παιδι.

Επομενως οχι δεν εχω ερευνα γιαυτο που αναφερεις γιατι δεν ειναι καν αυτο που ειπα.

Σε συγχαιρω για την κορουλα σου, αν ειναι οπως τα λες, ακουγεται πολυ ωριμη. Απλα και να χε φαει και καμια, δε θα ηταν διαφορετικη, αυτο λεω. Γιατι υπαρχουν γονεις που υπερβαλλουν στο θεμα και τα παιδια καλομαθαινουν.

Υπαρχει μια ηλικια που δεν ειναι δυνατον να δωσεις στο παιδι να καταλαβει ποιο ειναι το σωστο , και την ωριμοτητα να το διαλεγει απο μονο του. Τοτε ή το αφηνεις να κανει οτι του περασει απο το μυαλο ατιμωρητο και χωρις να συνδυαζει κακες πραξεις με επιπτωσεις, ...ή οχι. Και οι επιπτωσεις δεν πρεπει να ειναι η βια φυσικα, αλλα δε θα γινει και καταθλιπτικος ή εγκληματιας αργοτερα αμα εφαγε καμια στον κωλο πιτσιρικας. Διαφωνεις ;

Προσωπικα οσα κακομαθημενα εχω δει, αργοτερα εμαθα οτι οι γονεις τους δεν εδειχναν καποια αυστηροτητα οταν επρεπε, ενω το αναποδο σπανια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Corpse Bride]

Νομιζω οτι εξαρταται απ'την ικανοτητα ΕΠΙβολης του γονιου.
Μπορει καποιος να κοβει τον αερα του πιτσιρικιου μ'ενα βλεμμα, και το θεωρω ο,τι καλυτερο να εχεις αναπτυξει τετοια επικοινωνια με το παιδι σου ωστε να σε υπακουει χωρις να χρειαστουν φωνες και χερια. Αυτο ομως χρειαζεται χρονο και αφοσιωση, και μοιαζει να ναι η δυσκολη λυση. Οταν καποιος δεν ασχολειται για να καταφερει να επιβληθει μιλωντας, καταφευγει στο ευκολο, να δωσει μια σφαλιαρα και ποιος νοιαστηκε για το τι νιωθει το μικρο.
Βεβαια δεν πιστευω οτι με μια μπατσα η μια ξυλια θα δημιουργηθουν πια τα συμπλεγματα του κοσμου ολου, ουτε οτι εχει υπαρξει παιδι που δεν εφαγε ΠΟΤΕ καμια.. αλλα ως μεθοδος σε καθημερινη βαση..χμφφφφφ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MonaXoS]

Διαφωνώ Lorien. Ποιος σου είπε ότι δεν υπάρχει ο κατάλληλος τρόπος να δώσεις στο παιδί να καταλάβει ποιο είναι το σωστό; ΠΑΝΤΑ υπάρχει ο κατάλληλος κώδικας επικοινωνίας με το παιδί, αρκεί κανείς να έχει την υπομονή και την όρεξη να το ψάξει.

Δεν ξέρω αν μπλέκεις λίγο το ξύλο με την τιμωρία. Άλλο το ένα άλλο το άλλο. Με την τιμωρία συμφωνώ και πράγματι αν χρησιμοποιηθεί σωστά είναι καλή μέθοδος διαπαιδαγώγησης! Για να μην παρεξηγηθώ: με τον όρο "τιμωρία" ΔΕΝ εννοώ οτιδήποτε μπορεί να βλάψει σωματικά (εννοείται πως εδώ μπαίνει το ξύλο) ή ψυχολογικά το παιδί (π.χ κλείδωμα σε ένα δωμάτιο για τεράαααστια χρονικά διαστήματα). Η τιμωρία μπορεί να είναι πολλών ειδών και εντελώς, μα εντελώς άκακη για το παιδί (π.χ. όχι τηλεόραση το ΣΚ, θα μαζέψεις μόνος σου τα παιχνίδια σου, θα βοηθήσεις τον μπαμπά στην δουλειά κτλ κτλ κτλ ανάλογα με την ηλικία).

Εντάξει, δεν λέω ότι θα έρθει το τέλος του κόσμου με μια σφαλιάρα, αλλά από τη στιγμή που μπορεί να αποφευχθεί άνετα δεν βρίσκω καμία χρησιμότητα στο ξύλο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Υπαρχει μια ηλικια που δεν ειναι δυνατον να δωσεις στο παιδι να καταλαβει ποιο ειναι το σωστο , και την ωριμοτητα να το διαλεγει απο μονο του. Τοτε ή το αφηνεις να κανει οτι του περασει απο το μυαλο ατιμωρητο και χωρις να συνδυαζει κακες πραξεις με επιπτωσεις, ...ή οχι.

Αυτά που θα χρειαστεί να κατανοεί σταδιακά ένα παιδί αυξάνονται γεωμετρικά σε συνδυασμό με την ηλικία του. Πριν κλείσει έτος η κόρη μου, ανακάλυψε πως μπορούσε να με δαγκώσει για να μου δείξει τη δυναμή της. Προτίμησα αντί να τη δείρω ή να τη μαλώσω, να της αποδείξω ότι ο τρόπος που είχε επιλέξει, πολύ απλά δεν περνούσε σε μένα. Όταν δοκίμασε λοιπόν να με ξαναδαγκώσει της έκλεισα τη μύτη για να την αναγκάσω να πάρει ανάσα από το στώμα. Δεν το ξαναέκανε.

Άλλη μια φορά περίπου στην ίδια ηλικία, ενώ μαγείρευα κι εκείνη μπουσουλούσε στο πάτωμα, ζήτησε δείχνοντας με το δάχτυλό της να παίξει με ένα αντικείμενο (που δε θυμαμαι) το οποίο δεν ήταν κατάλληλο για παιχνίδι. Της εξήγησα με σταθερή φωνή, ότι δεν μπορούσε να παίξει μ' αυτό.
Άρχισε να χτυπάει το κεφάλι της στο πάτωμα και να ουρλιάζει. Συνέχισα τις δουλειές μου. Ποτέ δεν το ξαναέκανε...

Στην τελική δεν καταλαβαίνω γιατί μπορεί να θεωρούμε ότι ένα παιδί καταλάβει καλύτερα με το ξύλο από οτι με τον τόνο της φωνής ή με απλά λογάκια.

Φυσικά και δεν ισχυρίζομαι πως έχω την τέλεια μέθοδο διαπαιδαγώγισης, ούτε ότι είμαι η τέλεια μάνα, το μόνο που λέω είναι πως επέλεξα να μη δώσω στην κόρη μου το ξύλο που είχα φάει εγώ από τη μητέρα μου και παρ' όλ' αυτά με σέβεται πολύ περισσότερο απ' όσο σέβομαι εγώ τη δική μου μητέρα.

Ο πατέρας μου απ΄την άλλη δε με άγγιξε ποτέ. Έφτανε μια φωνή και το χτύπημα του χεριού του στο τραπέζι για με κάνει να σταθώ κλαρίνο.

Εκείνος συζητούσε πολύ περισσότερο μαζί μου και αν και πολλές φορές επέβαλε το "είσαι ελεύθερη να κάνεις αυτό που θα σου πω" ωστόσο και μόνο η προσπάθεια προσεγγισης ήταν αρκετή για μένα για να τον σέβομαι και να τον εκτιμώ, πρώτα σαν άνθρωπο και μετά σαν πατέρα μου.


Ίσως δεν κατάλαβα καλά τι εννοούσες με τη λέξη "κατραπακιά" στο δικό μου κώδικα κατανόησης είναι κάτι πολύ πιο βαρύ από την ξυλιά.

Προσωπικα οσα κακομαθημενα εχω δει, αργοτερα εμαθα οτι οι γονεις τους δεν εδειχναν καποια αυστηροτητα οταν επρεπε, ενω το αναποδο σπανια.

Προσωπικά βλέπω συνήθως παιδιά να σκούζουν επειδή απαιτούν να τους αγοράσουν κάτι και μαμάδες να τα ζουπακιάζουν στο ξύλο για να σταματήσουν.

EDIT: Συμφωνώ με αυτό που λέει η Νύφη, ότι δεν υπάρχει παιδί που δεν έχει φάει καμιά ξυλιά στα πισινά, συμφωνώ και με τον Μοναχό περί τιμωρίας και προσθέτω από προσωπική πείρα (στον εαυτό μου) πως μια τιμωρία για να λειτουργήσει σωστά πρέπει να εκτελεστεί μέχρι το τέλος. Δεν έχει νόημα να φοβερίσεις το παιδί με μια τιμωρία που δεν πρόκειται να εφαρμόσεις. Θα έχεις εντελώς αντίθετα αποτελέσματα σε αυτή την περίπτωση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Δε ξερω αν το εχετε καταλαβει αλλα ολοι συμφωνουμε lol

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

να ρωτήσω κάτι η αδαής μάνα?
δλδ μια μπάτσα στον κώλο... που δε θα πονέσει.... τι θα του κάνει?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[viki_thess]

εγω νομιζω οτι χρειαζεται που και που κανενα μπατσακι στον κωλο οταν το παιδι ειναι μικρο και δεν καταλαβαινει...ασε που υπαρχουν και ποικιλοι τροποι τιμωριας για να θεσει καποια ορια ο γονιος (αυτο σε μεγαλυτερες ηλικιες παντα ετσι; )
το μεγαλυτερο λαθος που κανουν οι γονεις για μενα ειναι που οταν κλαινε και χτυπιουνται κατω τα παιδια τους επειδη δε τους παιρνουν κατι που θελουν πανε και τους το παιρνουν για να μη τα ακουνε. γιατι; αστο εκει να κλαιει να πλανταξει...θα σταματησει καποια στιγμη.ετσι θα καταλαβει οτι δεν περναει το δικο του με το κλαμα. εγω εχω δει και παιδια που ειναι παρα μα παρα πολυ ζωηρα...σε σημειο να πανε επισκεψεις στο σπιτι και εκεινο να μπαινει αναμεσα στους γονεις του και στον κοσμο και να χοροπηδαει να φωναζει κλπ κλπ αντι να παει να παιξει στο δωματιο του χωρις να ενοχλει.και οι γονεις του να μη το μαλωνουν... εγω θα του λεγα με σταθερο τονο να παει στο δωματιο του να παιξει και να μην ενοχλει τους επισκεπτες.
νταξ δεν ειμαι υπερ του ξυλου αλλα στις μικρες ηλικιες χρειαζεται καμια στον ποπο πιστευω... μετα στις μεγαλυτερες ηλικιες η τιμωρια φερνει αποτελεσματα θεαματικα!!! αρκει να μαθουμε στο παιδι να μας υπολογιζει και να μας σεβεται και οχι να μας εχει γραμμενους να μη πω που.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

να ρωτήσω κάτι η αδαής μάνα?
δλδ μια μπάτσα στον κώλο... που δε θα πονέσει.... τι θα του κάνει?

ένα κώλο ροζέ

για σκέψου...πότε θα του έριχνες μπατσούλα στο κώλο? τι θα είχε κάνει?και εσύ τι θα είχες κάνει πριν ώστε να καταλήξεις στη μπατσούλα?

παναγιάμ, αν δε φτάνει η υψωμένη φωνή και το αυστηρό βλέμμα, θα βάζω τον άντρα να βγάζει παντόφλα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Είμαι εννοείται εναντίον του ξύλου. Και άτομα που τα είχαν δείρει πολύ σαν μικρά το θυμούνται με όχι ιδιαίτερη χαρά! Εγώ κάτι ψιλά είχα φάει, αλλά τίποτα που να μου έχει αφήσει συμπλέγματα ή να με κάνει να μειώνω την διαπαιδαγώγηση που μου έδωσαν οι δικοί μου. Παρόλα αυτά, πολύ περισσότερο με επηρέαζε η μάνα μου όταν μου φώναζε, παρά όταν μου έδινε ξυλιές.

Τέλος πάντων, στα λόγια όλοι καλοί είμαστε, αλλά θέλει πολύ προσπάθεια όταν κάνουμε παιδί να κρατήσουμε τις ισορροπίες. Εγώ θα ήθελα να μην είμαι αυστηρή μάνα, ή να είμαι στην ουσία μόνο, αλλά στην τελική αν χάσω την υπομονή μου και του δώσω καμιά ξυλιά δε νομίζω πως θα με χαρακτηρίσει σαν κακιά μητέρα, ούτε σαν άτομο που κακοποιεί σωματικά, έλεος!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

να ρωτήσω κάτι η αδαής μάνα?
δλδ μια μπάτσα στον κώλο... που δε θα πονέσει.... τι θα του κάνει?

Εάν δεχτούμε πως χρησιμοποιούμε τη μπάτσα επειδή το παιδί δεν μπορεί ακόμα να καταλάβει (πράγμα που δεν το πιστεύω, αλλά χάρην της συζήτησης) γιατί τη χρησιμοποιούμε? Μα επειδή ακριβώς θα πονέσει (λίγο ή περισσότερο) και θα "δείξει" στο παιδί μέσω του πόνου ότι αυτό που έκανε είναι κάτι "κακό" (σχετική έννοια, αλλά χάρην της συζήτησης). Εάν δεν πονέσει τότε δεν μπορεί να έχει κανένα αποτέλεσμα, έτσι δεν είναι? Θα μου πείς είναι μια κίνηση που συνοδεύεται από συγκεκριμένο τόνο φωνής, συγκεκριμένη έκφραση στο πρόσωπο...Εγώ πιστεύω πως από μόνα τους η φωνή και η έκφραση είναι αρκετά σε ένα μωρό για να καταλάβει.
Θα εκπλαγείτε πόσα καταλαβαίνουν τα μωρά από τη βρεφική ηλικία ακόμα!!
Προσωπικά θεωρώ εγκληματικό να χτυπάς έστω και μαλακά ένα μωρό κάτω των 5 ετών. Όσο λιγότερα καταλαβαίνει, τόσο πιο ακατάλληλο θεωρώ το ξύλο. Γιατί να δημιουργήσουμε στο παιδί μια υποσυνείδητη εγραφή σχετική με το φόβο και τη σωματική βία τη στιγμή που υπάρχουν και άλλοι τρόποι διαπαιδαγώγισης.

Just my two cent.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

στην τελική αν χάσω την υπομονή μου και του δώσω καμιά ξυλιά δε νομίζω πως θα με χαρακτηρίσει σαν κακιά μητέρα, ούτε σαν άτομο που κακοποιεί σωματικά, έλεος!

Οι περισσότεροι έχουμε μεγαλώσει με αυτή την καταγραφή. Αναπαράγουμε αυτό που έχουμε βιώσει επειδή μονάχα αυτό γνωρίζουμε. Όταν έρθει η στιγμή που θα κρατάς ένα παιδί στα χέρια σου και θα μπορείς να το μπατσίσεις θα αισθανθείς μια τεράστια "δύναμη" στα χέρια σου που δεν την έχεις σε κανέναν άλλο πριν (δεν μπατσίζεις το σύντροφό σου π.χ. -τουλάχιστον όχι για να τον συνετίσεις με τη στενή έννοια ) Πιστεύω πως θα νιώσεις τότε, πως ειδικά όταν χάνουμε την υπομονή μας είναι που δεν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε το ξύλο γιατί τότε είναι που χάνουμε λίγο-πολύ και τον έλεγχο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Ισι καταλαβαίνω τι λες
επίσης να πω ότι εγώ δεν είμαι μάνα (ακόμα), δεν έχω παιδί (ακόμα ) άρα όσα έχω να πω είναι μόνο του θεωρητικού που το πιο πιθανό είναι να απέχουν απ του πραγματικού.
Γιαυτό, συγχωρήστε με εκ των προτέρων


Ως γνωστόν τα παιδιά έχουν τη δική τους προσωπικότητα
υπάρχουν παιδάκια που ένα βλέμμα φτάνει για να σταματήσουν την αταξία, άλλα παιδάκια που θέλουν συνδυαστικά με το βλέμμα και την υψωμένη φωνή κι άλλα παιδάκια... που δεν καταλαβαίνουν με τίποτα και ίσως χρειαστούν κάτι παραπάνω
Είναι απλά απ τη φύση τους ιδιαίτερα αντιδραστικά... άσπρο εσύ, μαύρο αυτά.
Εγώ, δυστυχώς για τη μάνα μου, ήμουν τέτοιο παιδί
Έχω φάει αρκετό ξύλο... και δε νομίζω ότι μου άφησε κάνα κουσούρι
(αν διαφωνείτε πείτε το μου )

Πιο πριν ο Lorien ανέφερε τα σκυλιά.... στα σκυλιά υπάρχει η εφημερίδα τυλιγμένη... δεν τα χτυπάς απλά κραδαίνεις την εφημερίδα απειλητικά κι αυτό αρκεί.
Το παιδί που είναι και πιο έξυπνο απ το σκυλί, σίγουρα μπορεί να καταλάβει και καλύτερα αλλά μπορεί να "πεισμώσει" κι ευκολότερα

Σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζω ότι είναι καλό το ξύλο
Ούτε σκοπεύω να δέρνω τα παιδιά μου όπως έδερνε εμένα η μάνα μου (κι ας μην έπαθα τίποτα εγώ)
Ελπίζω ότι σαν πιο μορφωμένη από εκείνη, ότι εγώ θα τα καταφέρω λιιιιιιιιιγο καλύτερα
Όμως αν έχω καταβάλει όλες μου τις προσπάθειες (την συζήτηση, τον όμορφο τρόπο, το βλέμμα, την αγριάδα στη φωνή), και νιώσω ότι χρειάζεται το κάτι τις παραπάνω, την μπάτσα στον κώλο, όχι για να πονέσει αλλά σαν κίνηση (κραδαίνω την εφημερίδα) θα την κάνω και δε θα με σταματήσει η σκέψη ότι δεν θα είμαι καλή μάνα.
έχοντας πάντα ως δεδομένο ότι η δική μου μάνα που με σακάτεψε στο ξύλο, ήταν η καλύτερη μαμά του κόσμου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MonaXoS]

Παιδιά, είτε μας αρέσει είτε όχι, οι μπάτσες, τα τραβήγματα των μαλλιών, τα τσιμπίματα κτλ ΕΙΝΑΙ σωματική βία. Δεν ξέρω την νομοθεσία στην Ελλάδα βέβαια, αλλά στην Κύπρο έχουν ήδη φτιάξει νόμο για την ενδοοικογενειακή βία και αυτές οι πράξεις είναι μέσα στον ορισμό της βίας

Δεν είναι ότι μια μπάτσα θα δημιουργήσει κάποιο ψυχολογικό στο παιδί. Αλλά μια μπάτσα σπάνια μένει μια μπάτσα. Αν το κάνετε μια φορά και "πιάσει", πείτε μου, οι πιθανότητες να το επαναλάβετε δεν αυξάνονται; Και αν την επόμενη δεν πιάσει, δεν είναι πιθανό οι πιο πολλοί να δοκιμάσουν άλλες μεθόδους ΒΙΑΣ για να κοντρολάρουν το παιδί;

Και έπειτα πείτε μου, εφόσον πάντα υπάρχει ο κατάλληλος κώδικας επικοινωνίας/διαπαιδαγώγησης για να συνετίσετε το ατίθασο παιδί σας δεν νομίζετε ότι είναι έλλειψη ωριμότητας από μέρους σας να φτάσετε στο σημείο να δείρετε το παιδί σας; (ναι, τη μία μπάτσα χαρακτηρίζω έτσι )

Δεν λέμε το παιδί να βγει καλομαθημένο, αλλά επιτέλους ας πάμε στο μέλλον! Πάνε εκείνα τα χρόνια που για να μην κάνεις κακομαθημένο το παιδί σου έλεγες στον δάσκαλο "να ρίχνει από καμιά όταν χρειάζεται" ή το σφαλιάριζες όποτε αργούσε να έρθει σπίτι για μεσημεριανό! Με τέτοιες μεθόδους το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να μάθουμε στο παιδί ότι το πρότυπο "γονιός" μπορεί να περιλαμβάνει και το ξύλο. Ε, καλά είναι να μην το περιλαμβάνει ΚΑΘΟΛΟΥ


Edit: ΚΕ, το ότι πολλά παιδάκια "χρειάζονται κάτι παραπάνω από ένα αγριοκοίταγμα και πάντα αντιδρούν σε στυλ ασπρο - μαύρο" δεν είναι γραμμένο στο DNA τους. Απλά έτσι μάθανε από τους γονείς τους. Και συγνώμη, είναι δυνατόν να έχεις φάει ξύλο και μετά να μην είσαι αντιδραστικός με τον γονέα σου (το οποιο θα φέρει ακόμη περισσότερο ξύλο); Είναι κύκλος όλα αυτά. Αν καταφέρεις να μάθεις το παιδί σου από την αρχή ποια είναι τα όριά του και ποια τα δικά σου τότε νομίζω ότι θα αποφύγεις τέτοιες καταστάσεις στο μέλλον.

Και έπειτα είπαμε πιο πάνω πως αντί για Ξύλο, πάντα υπάρχει η Τιμωρία

Υ.Γ. Με το 2ο πρόσωπο δεν απευθύνομαι σε κάποιους συγκεκριμένα, ε!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[NINJAKI]

όταν ήμουν παιδί πήρα αρκετή βία
δλδ έφαγα γερό ξύλο

αυτό μόνο καλό δε μου έκανε - πιστεύω οτι έγινε κι εγώ πολύ βίαιος άνθρωπος
ελπίζω στα δικά μου παιδιά να μην εξασκήσω ποτέ κανένα είδος βίας αν και υπάρχει πάντα πιθανόητα.. μιας και ότι πέρνεις δίνεις
όχι πάντα αλλά ποτέ δε ξέρεις

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.