ΔΕΠΥ στους ενήλικες

[Grand Duchess]

Αλλά για το δυνατό φάρμακο, έχω ένσταση.

Βεβαίως είναι δυνατό και πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε αυτούς που το έχουν πραγματικά ανάγκη (άτομα που δυσκολεύονται να λειτουργήσουν 100%)

Θα έκανα άλλες εναλλακτικές θεραπείες, ψυχοθεραπεία, αυτογενής προπόνηση, γιόγκα, αθλήματα αυτοσυγκέντρωσης, μουσική, δεν ξέρω.

Ναι πάντα τέτοιες θεραπείες γίνονται παράλληλα με ψυχοθεραπεία αλλιώς δεν έχει νόημα.

Αλλά να θέσω όλο το νευρικό μου σύστημα σε κίνδυνο, για το <<επιθυμητό αποτέλεσμα>>;

Συνήθως τα φυλλάδια οδηγιών φοβίζουν λίγο αλλά στην πραγματικότητα δεν σημαίνει ότι θα τα πάθεις όλα,
Πχ η μάνα μου που έπαιρνε οπιοδες (ίδια κατηγορία ναρκωτικων με το φάρμακο αυτό) παυσίπονα για κάταγμα , το μόνο ανεπιθύμητο που είχε ήταν ο στομαχόπονος

Τα βλέπω απλά, θα πεις. Ίσως. Αλλά δε θα εμπιστευόμουν γιατρό, που θα μου έδινε ναρκωτικό και δε θα το παλεύαμε με κάθε άλλο τρόπο. Είναι κουραστικό, το ξέρω.

Ναι είναι εξευτελισμός αυτοί οι ψυχίατροι που βαρανε κατευθείαν φάρμακο χωρίς παράλληλη ψυχοθεραπεία.
Ειδικά στους ανθρώπους με κατάθλιψη αυτό είναι μεγάλο φάουλ και μπορεί να είναι μοιραίο (φοβάσαι μην πηδήξουν από κανένα μπαλκόνι)
Τύπου.... μεγαλύτερης ηλικίας άνδρες/γυναίκες ψυχίατροι που όταν βλέπουν μια νέα/νέο ασθενή του λένε "ε πάρε λίγο ζαναξ και θα περάσει" οκ μωρη μπουχεσα, θα το πάρει το ζαναξ, θα κοιμάται το βράδυ, όμως για να δεις πως θα τον/ην βοηθήσεις να αλλάξει τρόπο σκέψης για την νικήσει την κατάθλιψη ή το άγχος δεν σκέφτεσαι;


Η ψυχιατρική είναι από τις ιατρικές επιστήμες που θα δούμε τρομερή πρόοδο στα επόμενα χρόνια γιατι η ψυχολογία έχει γίνει της μόδας. Μέχρι τότε, αναμένουμε

 

[touvlo]

ξαναβρήκα το θέμα της ΔΕΠΥ, τώρα που το μιλάμε φίλη, @adams33.
Για πες λοιπόν, γιατί με ροκανίζει το θέμα, πώς μπορείς να ηρεμήσεις ένα παιδί ΔΕΠΥ και πώς έναν ενήλικα; Μιλάω όχι για αυτές τις άρρωστες συμπεριφορές, που λέγαμε παραπάνω, που δεν μπορούν να λειτουργήσουν, αλλά για πιο απλές: πχ πολύ άταχτο παιδί, που δεν μπορεί να καθήσει την καρέκλα του στα 4 πόδια και κάνει κούνια μες στην ταξη, δυσκολεύεται να γράψει διαγώνισμα, και τρέχει συνέχεια όπου βρεθεί, κάνει σκανταλιές.
Είπες το : 3 κανόνες δεν ισχύει, αλλά ένας. Αλλά και οι τρεις είναι λίγοι, αν είναι το παιδί πολύ σκανταλιάρικο.

 

[adams33]

ξαναβρήκα το θέμα της ΔΕΠΥ, τώρα που το μιλάμε φίλη, @adams33.
Για πες λοιπόν, γιατί με ροκανίζει το θέμα, πώς μπορείς να ηρεμήσεις ένα παιδί ΔΕΠΥ και πώς έναν ενήλικα; Μιλάω όχι για αυτές τις άρρωστες συμπεριφορές, που λέγαμε παραπάνω, που δεν μπορούν να λειτουργήσουν, αλλά για πιο απλές: πχ πολύ άταχτο παιδί, που δεν μπορεί να καθήσει την καρέκλα του στα 4 πόδια και κάνει κούνια μες στην ταξη, δυσκολεύεται να γράψει διαγώνισμα, και τρέχει συνέχεια όπου βρεθεί, κάνει σκανταλιές.
Είπες το : 3 κανόνες δεν ισχύει, αλλά ένας. Αλλά και οι τρεις είναι λίγοι, αν είναι το παιδί πολύ σκανταλιάρικο.

Η υποστήριξη ενός παιδιού με διάγνωση ΔΕΠΥ βασίζεται συνήθως σε εργοθεραπεία, λογοθεραπεία και συμπεριφοριστικές παρεμβάσεις, οι οποίες προσαρμόζονται πάντα στο αναπτυξιακό του στάδιο. Όταν, ωστόσο, δεν έχει προηγηθεί καμία δουλειά, η κατάσταση γίνεται σαφώς πιο απαιτητική.
Ακόμα και η θέση του παιδιού μέσα στην τάξη παίζει καθοριστικό ρόλο......

Συνήθως τοποθετείται στα πρώτα θρανία, κοντά στον πίνακα και μακριά από ερεθίσματα, όπως τα παράθυρα, ώστε να μειώνονται οι περισπασμοί. Παράλληλα, εκπαιδευτικός ενθαρρύνει τη συμμετοχή του παιδιού δίνοντάς του μικρούς αλλά ουσιαστικούς ρόλους συνεργασίας.......«Μπορείς να σβήσεις τον πίνακα;», «Θα μοιράσεις εσύ τα τετράδια;». Με αυτόν τον τρόπο το παιδί κινητοποιείται και αποκτά τον βαθμό δράσης που χρειάζεται μέσα στη σχολική ρουτίνα.
Είναι πολλα τα παραδείγματα που μπορεί να αναφέρει κανείς. Κάθε δραστηριότητα, σε οποιοδήποτε περιβάλλον, χρειάζεται να είναι ειδικά δομημένη ώστε να ανταποκρίνεται στις ιδιαίτερες ανάγκες των παιδιών με ΔΕΠΥ. Έτσι, δημιουργούνται οι συνθήκες για να εκφραστούν, να συμμετάσχουν και να προοδεύσουν με τον δικό τους ρυθμό.

Εξίσου σημαντικη ειναι η παράλληλη συμβουλευτική γονεων ,εφόσον πιο δύσκολο ειναι ο γονέας να συνεργαστεί ως προς την αποδοχή του παιδιού του παρα το ιδιο το παιδι ...

 

[fockos]

για να δει κανείς αν εχει ΔΕΠΥ να διαβάσει τα κριτήρια τα διεθνή (icd) ή τα Αμερικάνικα και αν τα τηρεί τότε έχει ΔΕΠΥ. Η διάγνωση δε βγαίνει με εξετάσεις (οπως η γρίπη) αλλά με κριτήρια (αόριστα) που έχουν βγει με βάση τη στατιστική. Είναι κουτό να πας πχ σε ψυχίατρο να δεις αν εχεις ΔΕΠΥ μπορεί καποιος να καταλάβει μόνο του ο ψυχίατρος θα καταλάβει αν αυτό θέλει φαρμακοθεραπεία ή οχι.


Επίσης το ΔΕΠΥ είναι φάσμα δεν είναι είτε το έχεις είτε δε το εχεις (όπως είναι η νέα ταση τώρα όπως πχ και ο αυτισμός) μπορεί να έχει κάποιος στοιχεία ΔΕΠΥ και να θεωρείται ΔΕΠΥ και κάποιος να έχει σοβαρό πρόβλημα και να είναι ΔΕΠΥ.

Στα παιδιά προσχολικής η πιο συχνή αιτία πέρα είναι η ανικανότητα των γονέων και η θεραπεία που κάνουν οι εργοθεραπευτές, ψυχοθεραπευτές είναι αυτοι που έπρεπε να κάνουν οι γονείς για αυτό πρέπει να γίνεται και οικογενειακή ψυχοθεραπεία- συμβουλευτική για να εκπαιδευτούν οι γονείς αν δε γίνει αυτό τότε χαμένος κόπος.

Αν το πρόβλημα είναι πέρα από την Τετάρτη Δημοτικού και πάμε στην εφηβεία και ως ενήλικος και είναι μέτριο ως σοβαρό η ψυχοθεραπεία δε κάνει πολλά πράγματα (γίνεται υποστηρικτικά) θέλει φαρμακοθεραπεια. Σε αυτές τις θεραπείες δε βάζουν κατασταλτικά αλλά αντιθετα φάρμακα που ομαδοποιουν την νευροδιαβίβαση της ντοπαμίνης και της νοραδρεαναλίνης γιατι΄έχει ήδη γίνει βλάβη στους νευροδιαβιβαστές (όπως πχ το concerta).

Υπάρχει ταμπού και δε πάνε σε ψυχίατρο όταν ο ψυχίατρος τους προτείνει φάρμακα αλλάζουν ιατρό και πάνε ειτε σε άλλον είτε σε ψυχολόγο (ο οποίος λίγες φορές ειναι καλος και ξερει τι να κάνει)

 

[Panzerkampfwagen]

Κόψτε τα κινητά και απαγορέψτε τις αυτοδιαγνώσεις και τα ποσοστά ΔΕΠΥ θα πέσουν κατά 87,54%.

 

[adams33]

Αν το πρόβλημα είναι πέρα από την Τετάρτη Δημοτικού και πάμε στην εφηβεία και ως ενήλικος και είναι μέτριο ως σοβαρό η ψυχοθεραπεία δε κάνει πολλά πράγματα (γίνεται υποστηρικτικά)

Κανει θαυματα η θεραπεια του συμπεριφορισμου σε συνδιασμο με την Γνωσιακη ...

θέλει φαρμακοθεραπεια. Σε αυτές τις θεραπείες δε βάζουν κατασταλτικά αλλά αντιθετα φάρμακα που ομαδοποιουν την νευροδιαβίβαση της ντοπαμίνης και της νοραδρεαναλίνης γιατι΄έχει ήδη γίνει βλάβη στους νευροδιαβιβαστές (όπως πχ το concerta).

Μεγα λαθος να δινεται οπως δινεται αυθαιρετα η φαρμακευτικη αγωγη ....
Αν οντως εισαι γιατρος γνωριζεις οτι δινουν αυθαίρετα αγωγη που ειναι κατασταλτικη για να εμποδιστει η υπερικνητικοτητα ..

Με συγχωρεις αλλα σε ενα φασμα δεν δινεις ετσι απλα και κανεις το παιδι νωχελικο ΑΝ δεν εχει δουλεψει πρωτα συμπεριφορισμο και εργο ...

Υπάρχει ταμπού και δε πάνε σε ψυχίατρο όταν ο ψυχίατρος τους προτείνει φάρμακα αλλάζουν ιατρό και πάνε ειτε σε άλλον είτε σε ψυχολόγο (ο οποίος λίγες φορές ειναι καλος και ξερει τι να κάνει)

Δεν ειναι θεμα ταμπου και για να μιλησουμε εξω απο τα δοντια ...

ολοι εμεις γνωριζουμε απο πρωτο χερι πως τα χαπια που δινονται ΜΟΝΟ σε βαριες περιπτωσεις ειναι κατασταλτικα ...

ποσοι ψυχιατροι το κανουν ;
ποια κατηγορια φαρμακων κρυβεται απο πισω ;
ειναι μια απο τις μεγαλυτερες στις φαρμακευτικες ;


Καλα κανουν οι γονεις και ψαχνονται με θεραπειες απο το να εχουν ενα κατασταλτικο παιδι στο σπιτι ..

Συγνωμη αν ακουγομαι νευριασμενη αλλα επειδη με αφορμη το προγραμμα αλλα και εμενα εχω δει περιστατικα στο φασμα ΔΕΠΥ που ενω ηταν καθετος ο γιατρος σε αγωγη ,οι γονεις με συμπεριφορισμο και εργοθεραπεια καταφεραν να μην κανουν φυτα τα παιδια τους ..

 

[fockos]

Δεν ειναι θεμα ταμπου και για να μιλησουμε εξω απο τα δοντια ...

ολοι εμεις γνωριζουμε απο πρωτο χερι πως τα χαπια που δινονται ΜΟΝΟ σε βαριες περιπτωσεις ειναι κατασταλτικα ...

ποσοι ψυχιατροι το κανουν ;
ποια κατηγορια φαρμακων κρυβεται απο πισω ;
ειναι μια απο τις μεγαλυτερες στις φαρμακευτικες ;

είναι πρωτόκολλα αν έχουμε μετριο ως προς σοβαρό βαθμου ΔΕΠΥ πάνω από μια ηλικία εφαρμόζεται φαρμακοθεραπεία σε συδιασμό με τη γνωσιακή/ συμπεριφορική ψυχοθεραπεία.

Σε καμία περίπτωση δε βάζουν κατασταλτικά ουτε κάνουν φυτά τα παιδιά (αυτό εννοώ με το θέμα ταμπού η αντιληψη φάρμακα --> κατασταλτικά). πχ το concerta που βάζουν διεγέρτης ντοπαμίνης είναι.


Τώρα περί ψυχίατρων λίγοι ειναι καλοι .....όπως φυσικά και οι ψυχολόγοι αλλά ο καθένας διαλέγει το ιατρό του

 

[adams33]

είναι πρωτόκολλα αν έχουμε μετριο ως προς σοβαρό βαθμου ΔΕΠΥ πάνω από μια ηλικία εφαρμόζεται φαρμακοθεραπεία σε συδιασμό με τη γνωσιακή/ συμπεριφορική ψυχοθεραπεία.

Δυσκολα τα πρωτοκολλα σε φασμα και ειδικα ΔΕΠΥ που σπανια βρισκεις ιδιο περιστατικο ,οπως και στον αυτισμο οπως και σε πολλες συνηθισμενες διαταραχες (καταθλιψη -αγχος-OCD και σχιζο )...
οποτε αναθεωρεις την αρχικη σου αποψη οτι η ψυχοθεραπεια δεν κανει πολλα .....χαιρομαι !

Σε καμία περίπτωση δε βάζουν κατασταλτικά ουτε κάνουν φυτά τα παιδιά (αυτό εννοώ με το θέμα ταμπού η αντιληψη φάρμακα --> κατασταλτικά). πχ το concerta που βάζουν διεγέρτης ντοπαμίνης είναι.


Τώρα περί ψυχίατρων λίγοι ειναι καλοι .....όπως φυσικά και οι ψυχολόγοι αλλά ο καθένας διαλέγει το ιατρό του

Βαζουν θα μου επιτρεψεις να εχω ζωντανα παραδειγματα ...

Το λες και εσυ ο ιδιος ΛΙΓΟΙ ειναι οι καλοι ψυχιατροι και οχι αυτοι που συνεργάζονται με φαρμακευτικες και θεος τους ειναι το χρημα .....

Μακρυα ειδικα απο Παιδο - ψυχιατροι ή ψυχολογοι ....
Ειδικα παιδοψυχολογος που εχει τελειωσει μονο ψυχολογια και εχει κανει ενα μεταπτυχιακο ειναι οτι χειροτερο ...ανθρωπος που δεν εχει σπουδασει και παιδαγωγικη ειναι ακατάλληλος να ασχοληθει με παιδια ....

 

[touvlo]

Δυσκολα τα πρωτοκολλα σε φασμα και ειδικα ΔΕΠΥ που σπανια βρισκεις ιδιο περιστατικο ,οπως και στον αυτισμο οπως και σε πολλες συνηθισμενες διαταραχες (καταθλιψη -αγχος-OCD και σχιζο )...
οποτε αναθεωρεις την αρχικη σου αποψη οτι η ψυχοθεραπεια δεν κανει πολλα .....χαιρομαι !

Βαζουν θα μου επιτρεψεις να εχω ζωντανα παραδειγματα ...

Το λες και εσυ ο ιδιος ΛΙΓΟΙ ειναι οι καλοι ψυχιατροι και οχι αυτοι που συνεργάζονται με φαρμακευτικες και θεος τους ειναι το χρημα .....

Μακρυα ειδικα απο Παιδο - ψυχιατροι ή ψυχολογοι ....
Ειδικα παιδοψυχολογος που εχει τελειωσει μονο ψυχολογια και εχει κανει ενα μεταπτυχιακο ειναι οτι χειροτερο ...ανθρωπος που δεν εχει σπουδασει και παιδαγωγικη ειναι ακατάλληλος να ασχοληθει με παιδια ....

όμως και συ είσαι πολύ απόλυτη. Ο άνθρωπος σου λέει, είναι γιατρός. Φυσικά, όσα γράφονται στο ίντερνετ τα φιλτράρουμε, αλλά πώς μπορείς να λες ότι οι ψυχολόγοι, ψυχίατροι δεν είναι καλοί; Δηλαδή ποιον θα εμπιστευτεί ένας γονιός, ο οποίος βλέπει πως το παιδί έχει κάποιο πρόβλημα; Πού θα πάει, αν όχι στον ειδικό; Δηλ, πώς συμβουλεύεις <μακρυά από παιδο/ ψυχολόγους>;
Δηλ καταστροφική συμβουλή είναι αυτή. Σαν το chat gpt, που τα ξέρει όλα!

 

[adams33]

όμως και συ είσαι πολύ απόλυτη. Ο άνθρωπος σου λέει, είναι γιατρός. Φυσικά, όσα γράφονται στο ίντερνετ τα φιλτράρουμε, αλλά πώς μπορείς να λες ότι οι ψυχολόγοι, ψυχίατροι δεν είναι καλοί; Δηλαδή ποιον θα εμπιστευτεί ένας γονιός, ο οποίος βλέπει πως το παιδί έχει κάποιο πρόβλημα; Πού θα πάει, αν όχι στον ειδικό; Δηλ, πώς συμβουλεύεις <μακρυά από παιδο/ ψυχολόγους>;
Δηλ καταστροφική συμβουλή είναι αυτή. Σαν το chat gpt, που τα ξέρει όλα!

Φυσικα και ειμαι απολυτη εφοοσν αν ακουγα τον καθε γιατρο του ιντερνε και ΟΧΙ αυτους που ξερω και οπως ειπα και λογο του προγραμματος που παρακολουθησα απο ελληνικο πανεπηστημιο θα ημουν σαν το προβατο ...

Τουβλο μου ΠΟΤΕ να μην εμπιστευεσαι τον οποιοδηποτε περαν απο την προσωπικη σου εμπειρια ...

ειδες τι ειπε στην αρχη

Αρχική Δημοσίευση από fockos:
Αν το πρόβλημα είναι πέρα από την Τετάρτη Δημοτικού και πάμε στην εφηβεία και ως ενήλικος και είναι μέτριο ως σοβαρό η ψυχοθεραπεία δε κάνει πολλά πράγματα (γίνεται υποστηρικτικά)

και μετα οταν του εγραψα για την γνωσιακη ,απαντησε αυτο

είναι πρωτόκολλα αν έχουμε μετριο ως προς σοβαρό βαθμου ΔΕΠΥ πάνω από μια ηλικία εφαρμόζεται φαρμακοθεραπεία σε συδιασμό με τη γνωσιακή/ συμπεριφορική ψυχοθεραπεία.

Ειδικα στο αρχικο του μηνυμα που μιλα για παιδια δεν ισχυει αυτο που ειπε ...Αν προλαβεις και το δουλευεις με γνωσιακη και συμπεριφορισμο -εργο και λογο παραλληλα απο το δημοτικο ,εχεις ενα εφηβακι πολυ σωστα δομημενο αργοτερα και φυσικα ενα μετεπειτα ενηλικα ακομα καλυτερο και απο καποιον που δεν εχει ΔΕΠΥ ...

Κρατα μικρο καλαθι σε πολλα απο εδω μεσα που διαβαζεις ....για εμενα μετρα η πρωσοπικη εμεπιρια παρα ειμαι γιατρος και μιλαω σαν παπαγαλος ...το ξαναειπα οποισδηποτε και αν εισαι ΑΝ δεν εχεις τελειωσει ΚΑΙ παιδαγωγικη δεν μπορεις να μιλας απολυτα για παιδια ...Τα εχουν καψει τα παιδακια μας πολλοι απο αυτους και περισσοτερο κανουν μια ωραια επικληση στο συναισθημα του γονεα και τους χορευουν ...

 

[touvlo]

Φυσικα και ειμαι απολυτη εφοοσν αν ακουγα τον καθε γιατρο του ιντερνε και ΟΧΙ αυτους που ξερω και οπως ειπα και λογο του προγραμματος που παρακολουθησα απο ελληνικο πανεπηστημιο θα ημουν σαν το προβατο ...

Τουβλο μου ΠΟΤΕ να μην εμπιστευεσαι τον οποιοδηποτε περαν απο την προσωπικη σου εμπειρια ...

ειδες τι ειπε στην αρχη


και μετα οταν του εγραψα για την γνωσιακη ,απαντησε αυτο



Ειδικα στο αρχικο του μηνυμα που μιλα για παιδια δεν ισχυει αυτο που ειπε ...Αν προλαβεις και το δουλευεις με γνωσιακη και συμπεριφορισμο -εργο και λογο παραλληλα απο το δημοτικο ,εχεις ενα εφηβακι πολυ σωστα δομημενο αργοτερα και φυσικα ενα μετεπειτα ενηλικα ακομα καλυτερο και απο καποιον που δεν εχει ΔΕΠΥ ...

Κρατα μικρο καλαθι σε πολλα απο εδω μεσα που διαβαζεις ....για εμενα μετρα η πρωσοπικη εμεπιρια παρα ειμαι γιατρος και μιλαω σαν παπαγαλος ...το ξαναειπα οποισδηποτε και αν εισαι ΑΝ δεν εχεις τελειωσει ΚΑΙ παιδαγωγικη δεν μπορεις να μιλας απολυτα για παιδια ...Τα εχουν καψει τα παιδακια μας πολλοι απο αυτους και περισσοτερο κανουν μια ωραια επικληση στο συναισθημα του γονεα και τους χορευουν ...

και τότε για πες μου, πού μπορεί να απευθυνθεί ένας γονέας, που έχει την υποψία, πως κάτι δεν πάει καλά με το παιδί του στο σχολείο. Δεν είναι ειδικός, απλά βλέπει πως το παιδί είναι υπερβολικά άταχτο και έχει προβλήματα συγκέντρωσης. Τι να κάνει;

 

[adams33]

και τότε για πες μου, πού μπορεί να απευθυνθεί ένας γονέας, που έχει την υποψία, πως κάτι δεν πάει καλά με το παιδί του στο σχολείο. Δεν είναι ειδικός, απλά βλέπει πως το παιδί είναι υπερβολικά άταχτο και έχει προβλήματα συγκέντρωσης. Τι να κάνει;

Απλα βηματακια Τουβλο μου ...
Μανουλα που βλεπει την συμπεριφορα του παιδιου της διαφορετικη μεσα στα περιβαλλοντα που υπαρχει ,συνεργαζεται με αυτα (κυριως σχολικο )τα καταγραφει π.χ δυσκολευεται στις εγασιες ,ειναι ξεχασιαρης ,αφηρημενος ,εχει αισθηση ακινησίας κ.α και απο εκει και επειτα αν και το σχολειο συμφωνει παραπεμπει για αξιολογηση σε κεντρο με την σχετικη εκθεση ....ΚΕΔΑΣΥ εδω σε εμας Ελλαδα

Αναλογα το ΚΕΔΑΣΥ ξεκινας οτι χρειαζεται ,λογο ,εργο συμπεριφορισμο ;
Θα σε κατευθυνουν ...

Μην ξεχναμε οι ψυχιατροι ή παιδοψυχιατροι ειναι γιατροι ,ιατρικη εχουν τελειωσει φαρμακα θα σου δωσουν ..Ναι περνας και απο γιατρο στην αξιολογηση αλλα μεχρι εκει...

Το παλευεις πρωτα με αυτα τα τρια και αν δεις οτι δεν οι ιδιοι οι ανθρωποι απο τα κεντρα θα σε ενημερωσουν για παραπομπη σε γιατρο ...δεν ξεκινας κατευθειαν μονο με γιατρο ..

Μην ξεχναμε δεν μιλαμε για το φασμα του αυτισμου ...μιλαμε για ΔΕΠΥ και δυσλεξια ...το καθενα αντιμετωπιζεται ξεχωριστα .

 

[fockos]

Δεν κάνω ψυχιατρική ειδικότητα ότι ξέρω από ψυχιατρική είναι οι 6 μήνες που έκανα ως υποχρεωτική άσκηση στην ειδικότητα και τα χρόνια της σχολής, έχω μάθει όμως να ψάχνω πρωτόκολλα οπότε λέω τη γνώμη μου ως συμφορίτης. Επίσης αποφάσισα να βγάλω την ιδιότητα μου από το φορουμ γιατί υπάρχει στάμπα έτσι και αλλιως κανενας δε γράφει τι είναι.

Οποτε τα ξαναγράφω μέχρι 6 ετών πρώτη γραμμής θεραπείας είσαι η συμπεριφορική/ γνωσιακή.

από 7 χρονων και πάνω αξιολογεί ο ψυχίατρος ή ο ψυχολόγος την σοβαρότητα με διάφορα κριτήρια στις ηπιες περιπτώσεις κάνουν ψυχοθεραπεία και μεσαίες και σοβαρές φάρμακοθεραπεία ως κύρια μορφής θεραπείας και επικουρικά ψυχοθεραπεία. Ανάλογα με τη σοβαρότητα βάζεις διαφορετικά ήδη φαρμάκων και αν αποτύχει το κάτω βάζεις το πάνω.

Η προσωπική μου γνώμη για την ψυχοθεραπεία είναι κακή για διάφορους λόγους, επίσης λίγοι ψυχίατροι είναι καλοί και ένας που είναι εκτός επαγγελματος είναι αδύνατο να το διακρίνει.

Επίσης και ως ειδικότητα η ψυχιατρική έχει πολλά φάουλ. Αν ένας ψυχίατρος υποπτεχθεί οργανικότητα στον ασθενη τουτο στέλνει για διερεύνηση είτε σε παθολόγο είτε σε νευρολόγο είτε σε άλλη ειδικότητα και κατά βάση δε το ψάχνει ο ίδιος. Τέλος και παρενέργειες από τα φάρμακα που δίνει τα στέλνει σε άλλη ειιδικότητα. Πχ στην υπερπρολακτιαιμία που κάνουν καποια φάρμακα αντί να δώσει βασικές ενδοκρινολογικές και μαγνητική βασεως κρανίου το στέλνει σε παθολογο ο οποίος το στέλνει σε ενδοκρινολογο ο οποιος μπορει να παραπέμψει μετά σε νευρολογο και έτσι φεύγουνε πολλα λεφτά χωρίς λόγο από τον ασθενή. (δε θα πω για τους ψυχολόγους) ...

Επίσης ότιδήποτε βγαίνει οτι υπάρχει οργανικότητα πάει σε νευρολόγο (πχ αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα, μετωκροταφική άνοια)

 

[adams33]

Δεν κάνω ψυχιατρική ειδικότητα ότι ξέρω από ψυχιατρική είναι οι 6 μήνες που έκανα ως υποχρεωτική άσκηση στην ειδικότητα και τα χρόνια της σχολής, έχω μάθει όμως να ψάχνω πρωτόκολλα οπότε λέω τη γνώμη μου ως συμφορίτης. Επίσης αποφάσισα να βγάλω την ιδιότητα μου από το φορουμ γιατί υπάρχει στάμπα έτσι και αλλιως κανενας δε γράφει τι είναι.

Φοκο επειδη ο γιος σπουδαζει ιατρικη και ξερω το κοματι σας αυτο ,δεν εχει καμια σχεση (εννοω μαθηματα σχολης και κλινικες πριν την ειδικοτητα )
Θελω να πω το περνάτε πολυ επιφανιακα και σε αλλο πλαισιο ..

Μετα στην ειδικοτητα μπαινουν σε πιο βαθια ..

Ακομα και στο κομματι που λενε οτι οι ψυχιατροι κανουν ΚΑΙ ψυχοθεραπεια ειναι ατοπο ...
Δεν εχει καμια σχεση η ψυχοθεραπεια σαν μεταπτυχιακο που οφειλουν να κανουν και ψυχολογοι και ψυχιατροι ωστε να ειναι ικανοι , με αυτο που στην σχολη του διδασκετε ενας υποψιος γιατρος ...

Τωρα για το φορουμ και να το δηλωσες προσωπικα για εμενα ειναι αδιαφορο ,εφοσον δεν ειναι επισημο και απλα εδω μεσα ειμαστε για να μοιραζομαστε βιωματικες εμπειριες και ουτε περιμενουμε αναγνωριση απο κανεναν ......αλλιως να παμε σε ενα επισημο που εκει φυσικα δεν θα μπορει κανενας να ανεβαζει προσωπικες εμπειρίες και πεποιθησεις

 

[touvlo]

Απλα βηματακια Τουβλο μου ...
Μανουλα που βλεπει την συμπεριφορα του παιδιου της διαφορετικη μεσα στα περιβαλλοντα που υπαρχει ,συνεργαζεται με αυτα (κυριως σχολικο )τα καταγραφει π.χ δυσκολευεται στις εγασιες ,ειναι ξεχασιαρης ,αφηρημενος ,εχει αισθηση ακινησίας κ.α και απο εκει και επειτα αν και το σχολειο συμφωνει παραπεμπει για αξιολογηση σε κεντρο με την σχετικη εκθεση ....ΚΕΔΑΣΥ εδω σε εμας Ελλαδα

Θα συμφωνήσω σε ένα: στο ότι για τόσο σοβαρά θέματα δεν αρκούμαστε στις συμβουλές του ίντερνετ.
Πάμε τώρα στα απλά βηματάκια, για μια απλή μάνα, που δεν είναι εκπαιδευτικός και δεν ξέρει από ΚΕΔΑΣΥ κλπ. Η μάνα καταλαβαίνει, πως κάτι δεν πάει καλά με το παιδί της. Τι κάνει; Αυτά που λες, είναι ανέφικτα. Ωραία, παρατηρεί, αλλά έχει τα χέρια δεμένα. Αυτό που σημειώνω είναι το αποτέλεσμα. Από πού ξεκινά; Από τη δασκάλα; Απ τη διευθύντρια; Από πού; Εκτός από εκπαιδευτικός ήσουν και μάνα. Πάς και λες στη δασκάλα <το παιδί θέλει βοήθεια>; Αν το πει η δασκάλα πρώτη και δώσει έναν δρόμο, τότε όλα καλά. Αν όμως η δασκάλα δεν ενδιαφερθεί αρκετά, τότε τι κάνεις;
Εγώ θα πήγαινα κατευθείαν στον ειδικό. Θα ξεκινούσα απ την παιδίατρο που ξέρει το παιδί. Συνήθως σου συστήνει το κέντρο που θα πάει το παιδί.
Αυτό που ειλικρινά μου τη δίνει με σένα, είναι ότι βγάζεις όλους τους ειδικούς άχρηστους και εσύ τα ξέρεις καλύτερα. Δεν εννοώ τον φίλο συνφορουμίτη, εννοώ όλη την ειδικότητα. Δηλ αυτό με κάνει έξαλλη.

Μια φίλη έκανε μια εργασία σε κάποιο κέντρο βοήθειας για κάποια μαθησιακή δυσκολία και πήρε μια απεγνωσμένη μάνα τηλέφωνο, για το παιδί της. Και η <<υπεύθυνη>> της μίλησε με πολύ απαξιωτικό τρόπο: <κυρία μου, αφού σας είπαν να πάτε στον τάδε, πηγαίνετε. Κάντε ό,τι καταλαβαίνετε>. Αντί να βοηθήσει η βλαμένη. Δηλ ξέρουν πέντε πράματα και έπιασαν τον παπά απ τα @@@.

 

[adams33]

Κοιτα στην Ελλαδα παλευουμε να το καταλαβουν ΠΡΩΤΑ οι γονεις οτι το παιδι τους εχει καποιο θεματακι εφοσον ετσι και το πει η δασκαλα γινετε χαμος ..Βγαζουν κομπλεξικο τον δασκαλο/α ..

Ακριβως επειδη ειμαι μανα και ΞΕΡΩ οσο κανενα αλλο το παιδι μου ,δεν εθελοτυφλο σε σημαδια ...
Ειδικα ενα δεπακι οταν παει στο σχολειο η μαμα που το διαβαζει στο σπιτι τα βλεπει ...δεν συνεργαζεται το παιδι ...δεν μπορει να εχεις ενα παιδι στην Α δημοτικου με μια αντιγραφη και ενα φυλλάδιο να το κυνηγάς ολο το απογευμα για να το κανει και οταν το καθισει επιτελους να το κανει θελει 2 ωρες ..

Το θεμα ειναι ποια μαμα πλεον καθεται να διαβασει και να ασχοληθει με το παιδι που φευγουν το πρωι για την δουλεια και γυρνουν το βράδυ κατακοπες ...

Τουβλο μου στην Ελλαδα πρεπει πρωτα να δουλευτούν οι γονεις για αποδοχη και αναγνωριση και μετα τα παιδια ..

Ακομα και ο δασκαλος να ειναι ασχετος εγω σαν γονεας θα το παω σε ενα κεντρο για να δω τι συμβαινει ..
Οπως ειπαμε επειδη ακριβως ειναι φασμα μπορει να μην χρειαζεται κατι παραπάνω ...

ο γιατρος τι θα σου πει σε αυτο ; ο γιατρος το διαβαζει ; εκει ανακαλυπτονται τα περιστατικα αυτα


Σαν δυσλεκτικο παιδι χωρις καμια αναγνώριση και υποστηριξη καταφερα πολλα ...απλα εφτυσα αιμα και εφαγα αρκετη απόρριψη απο δασκαλους και ασχετους καθηγητες ...Δοξα το θεο ειχα μια μαμα που αν και στα χρονια της δεν ειχε ιδεα παντα μου ελεγε δεν πειραζει γραψε και βαση αρκει να περασεις και να πας στο επομενο ...