ΔΕΠΥ στους ενήλικες

[Grand Duchess]

Αλλά για το δυνατό φάρμακο, έχω ένσταση.

Βεβαίως είναι δυνατό και πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε αυτούς που το έχουν πραγματικά ανάγκη (άτομα που δυσκολεύονται να λειτουργήσουν 100%)

Θα έκανα άλλες εναλλακτικές θεραπείες, ψυχοθεραπεία, αυτογενής προπόνηση, γιόγκα, αθλήματα αυτοσυγκέντρωσης, μουσική, δεν ξέρω.

Ναι πάντα τέτοιες θεραπείες γίνονται παράλληλα με ψυχοθεραπεία αλλιώς δεν έχει νόημα.

Αλλά να θέσω όλο το νευρικό μου σύστημα σε κίνδυνο, για το <<επιθυμητό αποτέλεσμα>>;

Συνήθως τα φυλλάδια οδηγιών φοβίζουν λίγο αλλά στην πραγματικότητα δεν σημαίνει ότι θα τα πάθεις όλα,
Πχ η μάνα μου που έπαιρνε οπιοδες (ίδια κατηγορία ναρκωτικων με το φάρμακο αυτό) παυσίπονα για κάταγμα , το μόνο ανεπιθύμητο που είχε ήταν ο στομαχόπονος

Τα βλέπω απλά, θα πεις. Ίσως. Αλλά δε θα εμπιστευόμουν γιατρό, που θα μου έδινε ναρκωτικό και δε θα το παλεύαμε με κάθε άλλο τρόπο. Είναι κουραστικό, το ξέρω.

Ναι είναι εξευτελισμός αυτοί οι ψυχίατροι που βαρανε κατευθείαν φάρμακο χωρίς παράλληλη ψυχοθεραπεία.
Ειδικά στους ανθρώπους με κατάθλιψη αυτό είναι μεγάλο φάουλ και μπορεί να είναι μοιραίο (φοβάσαι μην πηδήξουν από κανένα μπαλκόνι)
Τύπου.... μεγαλύτερης ηλικίας άνδρες/γυναίκες ψυχίατροι που όταν βλέπουν μια νέα/νέο ασθενή του λένε "ε πάρε λίγο ζαναξ και θα περάσει" οκ μωρη μπουχεσα, θα το πάρει το ζαναξ, θα κοιμάται το βράδυ, όμως για να δεις πως θα τον/ην βοηθήσεις να αλλάξει τρόπο σκέψης για την νικήσει την κατάθλιψη ή το άγχος δεν σκέφτεσαι;


Η ψυχιατρική είναι από τις ιατρικές επιστήμες που θα δούμε τρομερή πρόοδο στα επόμενα χρόνια γιατι η ψυχολογία έχει γίνει της μόδας. Μέχρι τότε, αναμένουμε