Δεν υπάρχει ευτυχία που να κόβεται στα τρία

[The Djinn]

Plain μου πολυ σωστα αυτα που γραφεις.Καπως ετσι σκεφτομαι κι εγω...
Αλλα προσωπικα θελω να θεσω ενα ερωτημα...**επειδη δεν μπορω να σχολιασω περισσοτερο γιατι πρεπει να φυγω** εαν τα εχεις με καποιον και ξερεις οτι αυτος εχει γυναικα ή εστω μια αλλη "σταθερη" σχεση και εσυ εισαι η τριτη-ος και δεν σε ενοχλει μιας και απλως αυτο που θες ειναι σαρκικο.
Και τελικα τα φερνει ετσι η μοιρα να ειστε μαζι (δεν θυμαμαι ποιος εγραψε πανω κατω αυτο το πραγμα...sorry ), ερωτευμανοι-αγαπημανοι κτλ κτλ, πως μπορεις να εισαι "σιγουρος" οτι ΔΕΝ θα το ξανακανει αυτο ΚΑΙ μαζι σου και τελικα να βρεθεις στην θεση της πρωτης του "κανονικης" σχεσης;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[drunk]

Μάριε στο μυαλο μου εισαι!Ηθελα να επεκταθω και σ'αυτο αλλα σας λυπηθηκα με το ηδη τεραστιο ποστ μου

Προσωπικα καθολου σιγουρη δε θα ημουν ,ίσα ισα που στο μυαλο μου θα εκανα συνεχως και δευτερες και τριτες σκεψεις...Δε θα του ειχα εμπιστοσυνη,Εφοσον μπορεσε να το κανει μια φορα θα μπορεσει να το κανει και δευτερη και τριτη αν χρειαστεί .Να ελπισω οτι δε θα του ξαναχτυπησει την πορτα και παλι σε καποια χρονια ενα μοιραιο παθος θα μου μενε για να γλυτωσω την αυριανη του κοροιδια.Μπααα...

Ακατανομαστε ,στην περιπτωση του γαμου πολλα μπορει να παιζουν...Ενας αδιαφορος (και οχι κακος) γαμος μπορει να μετατραπει σε μια φιλικη συγκατοικηση χωρις αντικτυπο στα παιδιά.Νομιζω...Το προβλημα ειναι οταν η συγκατοικηση δεν ειναι φιλικη.Εκει εχουν προβλημα τα παιδια.Δε ξερω..λεω τωρα..εχεις εμπειρια επι του θεματος ?Οσοι εχετε παιδια ξερετε καλυτερα..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[akatanomastos]

Απο την εμπειρια μου μιλαω και νομιζω οτι ενας αδιαφορος γαμος χωρις πραγματικη αγαπη δινει κακο παραδειγμα στα παιδια. Τι μαθαινεις στα παιδια σου με αυτη την σταση; Συμβιβασμο;(ο γαμος δεν ειναι δικαστηριο)αλτρουισμο;(για να σου χουν υποχρεωση οταν μεγαλωσουν)οχι πρεπει να τα μαθαινεις να εχουν αξιοπρεπεια , σεβασμο και οταν τελειωνει μια σχεση (καλως η κακωσ)να προχωρουν την ζωη τους οσο και να τους στεναχωρει αυτο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Απο την εμπειρια μου μιλαω και νομιζω οτι ενας αδιαφορος γαμος χωρις πραγματικη αγαπη δινει κακο παραδειγμα στα παιδια. Τι μαθαινεις στα παιδια σου με αυτη την σταση; Συμβιβασμο;(ο γαμος δεν ειναι δικαστηριο)αλτρουισμο;(για να σου χουν υποχρεωση οταν μεγαλωσουν)οχι πρεπει να τα μαθαινεις να εχουν αξιοπρεπεια , σεβασμο και οταν τελειωνει μια σχεση (καλως η κακωσ)να προχωρουν την ζωη τους οσο και να τους στεναχωρει αυτο

Για μένα ένας αδιάφορος γάμος χωρίς αγάπη δεν θα έπρεπε να φτάνει τα σκαλια της εκκλησίας.Δεν μιλώ για την περίπτωση που υπήρξε έρωτας αλλα (κοίτα να δεις πως τα φέρνει η ζωή ) έσβησε.
Αλλά για την περίπτωση που εξαρχής υπήρξε κάτι χλιαρό κι ο γάμος έγινε γιατί που να τρέχουμε τώρα για άλλα καλά είμαστε εδώ.Και ξαφνίκα μετά απο 5-10-20 χρόνια πηξιμο διεκδικεις την ζωή που δεν έζησες(γιατι δεν είχες τα αρχ*δια όταν έπρεπε να το κανεις).Ε σε αυτήν την περίπτωση όχι, να θαφτείς εκεί στον αποτυχημένο γάμο και να φορέσεις κι ένα χαμόγελο ώστε να μην καταλάβουν τα παιδιά σου τίποτα.Και να συγκρατήσεις και τα νεύρα σου ώστε να μην μαλώσεις ποτέ μπροστά τους.
Στην περίπτωση που ο γάμος είναι υγιής κι απλά περνάει κρίση (όπως νομίζω ότι συμβαίνει στην περίπτωση της φίλης μας) τότε θα το παλέψεις, θα το παλέψεις για να σώσεις ότι μπορείς κι αν δεν τα καταφέρεις τότε θα αποχωρήσεις αξιοπρεπώς έχοντας στην συνείδηση σου ότι έκανες ότι μπορούσες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Απο την εμπειρια μου μιλαω και νομιζω οτι ενας αδιαφορος γαμος χωρις πραγματικη αγαπη δινει κακο παραδειγμα στα παιδια. Τι μαθαινεις στα παιδια σου με αυτη την σταση; Συμβιβασμο;(ο γαμος δεν ειναι δικαστηριο)αλτρουισμο;(για να σου χουν υποχρεωση οταν μεγαλωσουν)οχι πρεπει να τα μαθαινεις να εχουν αξιοπρεπεια , σεβασμο και οταν τελειωνει μια σχεση (καλως η κακωσ)να προχωρουν την ζωη τους οσο και να τους στεναχωρει αυτο

Συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ
Στην τελική τα θεωρώ λίγο υπερβολές όλα αυτά με τα παιδιά χωρισμένων γονιών. Αν έχεις μεγαλώσει στοιχειωδώς σωστά το παιδί σου, θα καταλάβει την απόφαση αυτή, για να μην πω θα την επικροτήσει. Εγώ ήμουν 10 ετών όταν χώρισαν οι γονείς μου και όταν μου το ανακοίνωσαν τους είπα και μπράβο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[akatanomastos]

Ναι κλεφτρα συμφωνω απολυτα αλλα δεν ναμιζω οτι θαψιμο εννοεισ να παρισ και τον γκομενο-α μαζι μια που δεν θα τουσ βλεπουν κιολασ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Ναι κλεφτρα συμφωνω απολυτα αλλα δεν ναμιζω οτι θαψιμο εννοεισ να παρισ και τον γκομενο-α μαζι μια που δεν θα τουσ βλεπουν κιολασ

Φυσικά και όχι.
Απλώς τα διαχωρίζω.Για μένα υπάρχουν γάμοι που ξεκίνησαν και κατέληξαν ευτυχισμένοι.Γάμοι που ξεκίνησαν ευτυχισμένοι και στην πορεία στράβωσαν όπου εκεί δικαιολογώ ότι αφού εξαντλήσεις ολα τα περιθώρια πρέπει να τον τερματίσεις.Και γάμοι που ξεκίνησαν γιατί έπρεπε να ξεκινήσουν(λόγω βολέματος) που για μένα είναι εξαρχής λάθος και καταδικασμένοι σε αποτυχία, μονο που σε αυτήν την περίπτωση την στερνή γνώση που έλειπε πρώτα δεν πρέπει να την πληρώσει κανένα παιδί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giovanna]

Φυσικά και όχι.
Απλώς τα διαχωρίζω.Για μένα υπάρχουν γάμοι που ξεκίνησαν και κατέληξαν ευτυχισμένοι.Γάμοι που ξεκίνησαν ευτυχισμένοι και στην πορεία στράβωσαν όπου εκεί δικαιολογώ ότι αφού εξαντλήσεις ολα τα περιθώρια πρέπει να τον τερματίσεις.Και γάμοι που ξεκίνησαν γιατί έπρεπε να ξεκινήσουν(λόγω βολέματος) που για μένα είναι εξαρχής λάθος και καταδικασμένοι σε αποτυχία, μονο που σε αυτήν την περίπτωση την στερνή γνώση που έλειπε πρώτα δεν πρέπει να την πληρώσει κανένα παιδί.

με καλυπτεις απολυτα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Djinn]

Στο ερωτημα που εθεσα πιο πανω, θα μπορεσει καποιος να μου απαντησει;

Αλλα προσωπικα θελω να θεσω ενα ερωτημα...**επειδη δεν μπορω να σχολιασω περισσοτερο γιατι πρεπει να φυγω** εαν τα εχεις με καποιον και ξερεις οτι αυτος εχει γυναικα ή εστω μια αλλη "σταθερη" σχεση και εσυ εισαι η τριτη-ος και δεν σε ενοχλει μιας και απλως αυτο που θες ειναι σαρκικο.Και τελικα τα φερνει ετσι η μοιρα να ειστε μαζι (δεν θυμαμαι ποιος εγραψε πανω κατω αυτο το πραγμα...sorry ), ερωτευμανοι-αγαπημανοι κτλ κτλ, πως μπορεις να εισαι "σιγουρος" οτι ΔΕΝ θα το ξανακανει αυτο ΚΑΙ μαζι σου και τελικα να βρεθεις στην θεση της πρωτης του "κανονικης" σχεσης;

Δεν το λεω ειρωνικα ε!
Ειδικα μαλισταεαν εχει ζησει την κατασταση, θα ηθελα να δω πως το σκεφτονται το πραγμα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giovanna]

δε μπορεις να εισαι σιγουρος ποτε, ουτε για τον αλλον αλλα ουτε για σενα τον ιδιο. ολα στη ζωη ειναι πιθανοτητες

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giovanna]

χμ οκ, σοβαρευομαι λιγο περισσοτερο και σου λεω τι ισχυει για μενα..
λοιπον οχι, οταν βρεθηκα σε αυτη τη φαση ειμασταν και οι δυο φουλ απο εμπειριες, ειχαμε κανει αρκετα πραγματα, σχεδον ολα αυτα που θα θελαμε να ειχαμε κανει. τοτε γνωριστηκαμε και κολλησαμε, ηταν σαν ο ενας να ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕ τον αλλο. εχεις νιωσει ποτε καποιν να σε γεμιζει απολυτα? ε, καπως ετσι.
Αυτο το γεμισμα ειναι απο αυτα που δε γινονται πολλες φορες στη ζωη..
και επειδη δεν ψαχνομασταν, ουτε ειμασταν σε λιγουρο-φαση, ηταν απολυτα "αυθεντικο" και αληθινο το συναισθημα. δεν ηταν διεξοδος..!!!
αν ειναι απολυτα ευχαριστημενος ο αλλος με αυτο που εχει, δεν κοιταζει αλλου. και να κοιταξει δλδ, δε βρισκει κατι αλλο που να τον καλυπτει απολυτα..
με καταλαβαινεις?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Aayla]

[Βλέπω πήρε φωτιά το thread, ε; ]
Καταρχήν να πω στην plain, ότι καταλαβαίνω πολύ καλά την πικρία και το θυμό της και στη θέση της το ίδιο και πιθανόν χειρότερα θα αισθανόμουν και θ'αντιδρούσα, γιατί, όπως και νά'χει, αισθάνεσαι μεγάλη προδοσία από το σύντροφό σου. Από κει και πέρα ας μη καίμε και τα χλωρά μαζί με τα ξερά, χωρίς να εννοώ ότι ο πρώην σου, plain, είναι ο "ξερός" κι εγώ ο "χλωρός". Αυτό που θέλω να πω είναι, ότι από τη στιγμή που ούτε παντρεμένοι ήσασταν [ή δεν κατάλαβα καλά;], ούτε παιδιά έχετε, θα μπορούσε κάλλιστα από το πρώτο διάστημα, που ερωτεύτηκε κάποια άλλη, να σου το πει και να χωρίσετε. Δεν ήταν ανάγκη να σε κοροϊδεύει για 6 ολόκληρους μήνες (εκτός κι αν δεν ήταν σίγουρος, από την άποψη, ότι χρειάστηκε όλο αυτό το διάστημα μέχρι να διαπιστώσει ότι πιο πολύ τον γεμίζει η άλλη κι όχι εσύ). Δεν μπορείς να βάζεις στην ίδια ζυγαριά εμένα -παντρεμένη με παιδιά- και τον πρώην σύντροφό σου (παρόλο που καταλαβαίνω ότι δεν ήταν προσωπική "επίθεση"). Παρ'όλα αυτά, ουδέποτε είχα την ψευδαίσθηση ότι το να αφήσω τον εαυτό μου να ερωτευτεί κάποιον άλλο δεν είναι καταδικαστέο! Είναι και παραείναι και δε μπορείτε να διανοηθείτε πόσο μεγάλες τύψεις είχα για αυτά μου τα αισθήματα. Τόσα χρόνια με τον άντρα μου και παρ'όλες τις αντιξοότητες, ποτέ δεν έβαλα στο μυαλό μου να τον απατήσω (κάτι που τελικά δεν έκανα κιόλας, ασχέτως αν το θέλησα ή αν ακόμα το θέλω). Το θεωρούσα πάντα σαν κάτι το πολύ κακό, διαβολικό, ασυγχώρητο και μπλα μπλα μπλα...μέχρι που μου συνέβη να ερωτευτώ άλλον και καταλαβαίνω πια πως τίποτα δεν είναι απόλυτο και μπορεί να συμβεί στον καθένα σας. Κι εδώ να απαντήσω στον mario: Φυσικά και μπορεί να ξανακάνει αυτό που είπες. Όταν μια σχέση πάει κατά διαόλου, είτε είναι η πρώτη είτε είναι η δέκατη έκτη, κάπως \ κάποτε θα τελειώσει. Άρα; Ποιά η ουσία θα μου πεις; Αφού μετά από χρόνια χάνεται η σπίθα του έρωτα έτσι κι αλλιώς. Ναι, αλλά μας μένει η αγάπη κι όταν τη χάσεις κι αυτή τότε δε σου μένει παρά να χωρίσεις. Στην περίπτωσή μου -ξαναλέω- υπάρχει αγάπη, όσο κι αν δεν το καταλαβαίνουν μερικοί. Αυτή η αγάπη μοιάζει λίγο με την αγάπη που νιώθεις για τον αδελφό σου ή για το μπαμπά σου (περίπου λέμε, για να καταλάβετε), αλλά όταν μιλάμε για την καλύτερη της περίπτωση. Γιατί υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν στιγμές, που ο σύντροφός σου γίνεται ο χειρότερος εχθρός σου. Και σύμφωνα μ'αυτά που είπε η kleftra (και την ευχαριστώ που κατάλαβε ότι ανήκω στην περίπτωση του μεγάλου έρωτα που έχει προβλήματα), λέω ότι είμαι πολύ ρομαντική και...όχι μόνο ποτέ δε θα παντρευόμουν κάποιον για οποιοδήποτε άλλο λόγο εκτός του έρωτα, αλλά ούτε καν θα έκανα σχέση μαζί του. Τον ερωτεύτηκα τ-ρ-ε-λ-ά και δε με ένοιαζε ούτε που δε συμφωνούσαμε στις ιδέες, στα γούστα κλπ, ούτε που είχαμε μεγάλη διαφορά ηλικίας ούτε το τι δουλειά έκανε, ούτε το αν θέλει παιδιά, πόσα θέλει κλπ κλπ. Τον ερωτεύτηκα έτσι απλά. Τελεία και παύλα. Κι αυτό ακριβώς είναι που μ' έκαψε. Επειδή λειτουργώ πάντα με την καρδιά και όχι τόσο με το μυαλό. Και γι'αυτό έπαθα κι αυτό που έπαθα με το τρίτο πρόσωπο. Αφού με πλήγωσε ανεπανόρθωτα ο σύντροφός μου, ένιωσα ότι έσπασε ένα μεγάλο κομμάτι της αγάπης μου γι'αυτόν και δε μπορεί να ξανακολλήσει ό'τι και να γίνει. Τον τρίτο τον ερωτεύτηκα (εκτός πολλών άλλων), γιατί μου έδινε, ό'τι δε μου έδωσε ποτέ ο άντρας μου: Σεβασμό, καταννόηση, ελευθερία. Οπότε ας με κρίνει ο Θεός για τις αμαρτίες μου...

[1000 συγνώμη για το μεγάλο post!]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[akatanomastos]

Φυσικά και όχι.
Απλώς τα διαχωρίζω.Για μένα υπάρχουν γάμοι που ξεκίνησαν και κατέληξαν ευτυχισμένοι.Γάμοι που ξεκίνησαν ευτυχισμένοι και στην πορεία στράβωσαν όπου εκεί δικαιολογώ ότι αφού εξαντλήσεις ολα τα περιθώρια πρέπει να τον τερματίσεις.Και γάμοι που ξεκίνησαν γιατί έπρεπε να ξεκινήσουν(λόγω βολέματος) που για μένα είναι εξαρχής λάθος και καταδικασμένοι σε αποτυχία, μονο που σε αυτήν την περίπτωση την στερνή γνώση που έλειπε πρώτα δεν πρέπει να την πληρώσει κανένα παιδί.

Ολοι μασ καποιεσ αμαρτιεσ αλλων κουβαλαμε πανω μασ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Στο ερωτημα που εθεσα πιο πανω, θα μπορεσει καποιος να μου απαντησει;



Δεν το λεω ειρωνικα ε!
Ειδικα μαλισταεαν εχει ζησει την κατασταση, θα ηθελα να δω πως το σκεφτονται το πραγμα...

Σόρρυ βρε Μάριε μες την φούρια μου να απαντάω άλλα το ξέχασα αυτό
Λοιπόν η απάντηση της Giovanna με καλύπτει πλήρως.Όλοι οι άνθρωποι είναι πιστοί μέχρι αποδείξεως του εναντίον.Μην ξεχνάς πως και όσοι απίστησαν πριν το κάνουν ήταν πιστοί.Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει συντρόφους να λένε πως έπεσαν απο τα σύννεφα ή δεν τον/ην είχα ξαναπατήσει μέχρι που γνώρισα...Δεν σου λέω πως ζούμε σε ένα κόσμο απίστων σαφώς και υπάρχουν μονο****κοί άνθρωποι.
Τώρα συγκεκριμένα για την περίπτωση του πως μπλέκεις με κάποιον που ξέρεις ότι είναι άπιστος, όχι δεν ζω με την ψευδαίσθηση ότι εγώ είμαι κατι ξεχωριστό ώστε να μην συμβεί ούτε όμως ζω με το άγχος που είναι που παει τι κανει τώρα.Ποτέ μου δεν είχα τέτοιες ανασφάλειες, πιστεύω πως αν καποιος θέλει να στην κάνει θα στην κάνει ακόμη και δεμένο να τον έχεις.Αν συμβεί και το μάθω(και για κακή μου τύχη πάντα τα μαθαίνω αυτά χωρίς να ψάχνομαι) ή τεσπα το καταλαβω, θα στεναχωρηθώ,θα πληγωθώ αλλα δεν θα αναρωτηθώ γιατι μου συνέβη αυτό.Αυτό δεν σημαίνει πως το θεωρώ προκαθορισμένο πως θα συμβεί απλά δεν ζω με αυταπάτες, έχω γνώθι και των πράξεων και των συνεπειών τους και των ανθρώπων που σχετίζομαι.

@akatanomasto
Σύμφωνω πως όλοι μας κουβαλάμε αμαρτίες το θέμα είναι να μην επιβαρύνουμε κι άλλους απο αυτές

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Djinn]

Κλεφτρα συμφωνω σε αυτα που λες.(Καλα βρε φατσα, σε μενα ζητας συγγνωμη; )
Και φυσικα δεν ειμαι ουτε της θεσης του να εχω δεμενο τον αλλο μπας και μου κανει την "στραβη" (προσωπικα ΔΕΝ ζηλευω), ουτε κι εχω τετοιες ανασφαλειες.
Ξερω οτι καποιος μπορει ανα πασα στιγμη να ερωτευτει καποιον αλλο, να εχει σβησει η φλογα με το "νομιμο" ταιρι του, και να του παρει τα μυαλα καποιος αλλος.
Το καταλαβαινω και το καταννοω, ειλικρινα.
Απλως δεν μου αρεσουν καταστασεις ατομων που εχουν την γυναικα γιατι τους ικανοποιει στα χ ψ ζητηματα και απο την αλλη εχουν και μια αλλη κοπελα γιατι τους γεμιζει στα ζ θ ζητηματα.
Δηλαδη εχω μια στο σπιτι να με περιμενει και να με φροντιζει, και μια καπου αλλου να με..."φροντιζει".
Πιστευω οτι σε καποια φαση κατανταει ψυχοφθορο τοσο για αυτον που το κανει οσο και για το γενικοτερο κλιμα μεσα στο ζευγαρι.Το οποιο ισως ηδη να ειναι στραβο.
Γι' αυτο κατα την ταπεινη μου γνωμη, οταν ενα ζευγαρι ΔΕΝ τα πηγαινει καλα εχει τρεις δρομους να διαλεξει.
*Ο ενας ειναι ο πιο "δυσ*****" και αυτο που θα δειξει κατα ποσο ειναι διατεθημενα τα δυο μελη να παλαιψουν γι' αυτο που εχουν.Κι αυτο ειναι η "επικοινωνια".Ανα πασα στιγμη να ειναι σε θεση και ο μεν και η δε, να καθισουν να συζητησουν -εχοντας ανοιχτα τοσο τ' αυτια τους οσο και την καρδια και το μυαλο τους-, να μπορουν να κανουν εκατερωθεν υποχωρησεις και να εχουν αλληλο-κατανοηση.Ετσι ωστε καθε προβλημα το οποιο εχει την δυνατοτητα να λυθει, να λυθει.
*Ο αλλος ειναι να χωρισουν και ο καθεις να παρει τον δρομο του.Ειτε οδηγηθουν σε αυτον τον δρομο μετα απο προσπαθειες, ειτε χωρις ιδιαιτερες.
*Ο τριτος ειναι να αφησεις τα οποια προβληματα να διαιονιζονται κι εσυ να βρεις αυτο που σου ελειπε στο προσωπο καποιου αλλου.Φυσικα σε αυτο μπορει να σε οδηγησει και η συμπεριφορα του αλλου σου μισου, αλλα ΕΑΝ δεν προσπαθησεις να του εξηγησεις τι κανει λαθος δεν μπορεις να του ζητησεις και τα ρεστα μετα.(Εαν αυτο δεν καταλαβατε πως το εννοω, πειτε μου να σας εξηγησω. )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Απλως δεν μου αρεσουν καταστασεις ατομων που εχουν την γυναικα γιατι τους ικανοποιει στα χ ψ ζητηματα και απο την αλλη εχουν και μια αλλη κοπελα γιατι τους γεμιζει στα ζ θ ζητηματα.
Δηλαδη εχω μια στο σπιτι να με περιμενει και να με φροντιζει, και μια καπου αλλου να με..."φροντιζει".

Αυτό που περιγράφεις είναι η κλασσική περίπτωση άντρα που θα απατήσει απλά γιατι είναι άντρας.Και για να μην αδικώ κανένα φύλο αντίστοιχη περίπτωση υπάρχει και στις γυναίκες που απιστούν γιατί τους γυάλισε ο τάδε.
Υπάρχουν όμως(και είναι αρκετές) πιο περίπλοκες περιπτώσεις όπου η σχέση με τον νόμιμο σύντροφο είναι συμβατική και στο πρόσωπο του παράνομου βρίσκεις κάλυψη στα ζητήματα όλης της αλφαβήτου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Djinn]

Συμφωνουμε, γι 'αυτο ειπα οτι και ειναι η μονη περιπτωση που σιγουρα δεν διακιολογω.
Και οντως το ιδιο ισχυει και για εμας και τις γυναικες...υπαρχουν παντου τετοια "κουμασια"=ειδη ατομων.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giovanna]

Υπάρχουν όμως(και είναι αρκετές) πιο περίπλοκες περιπτώσεις όπου η σχέση με τον νόμιμο σύντροφο είναι συμβατική και στο πρόσωπο του παράνομου βρίσκεις κάλυψη στα ζητήματα όλης της αλφαβήτου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Djinn]

Υπάρχουν όμως(και είναι αρκετές) πιο περίπλοκες περιπτώσεις όπου η σχέση με τον νόμιμο σύντροφο είναι συμβατική και στο πρόσωπο του παράνομου βρίσκεις κάλυψη στα ζητήματα όλης της αλφαβήτου.

Aπλως αυτο να μην γινει συνηθεια και "ευκολη" διακιολογια...
Να κανουμε και λιγο αυτοκριτικη και να μην χρησιμοποιουμε το παραπανω σαν δικαιολογια ωστε να "χαιδευουμε " τα ιδια μας τα υτια...και "ελαμωρε δεν πειραζει...αφου εχεις δικιο κτλ κτλ"
Δεν αναφερομαι σε σενα ουτε σε καποια απο τις συνομιλητριες μας, αλλα υπαρχουν πολλοι εκει εξω που χρησιμοποιουν αυτο που λες εσυ παραπανω σαν τιποτα αλλο περισσοτερο απο μια φτηνη δικαιολογια...
Παντως και σε αυτο που λες οτι μπορει να ειναι συμβατικη η σχεση με τον νομιμο συντροφο και στο προσωπο του 3ου βρισκεις τα παντα, ελπιζω να εννοεις μετα απο συζητηση επιλυσης των οποιον προβληματων και τις οποιες προσπαθειες.
Οχι οτι "εχουμε προβλημα και αντι να προσπαθησουμε να δουμε τι τρεχει", παμε αλλου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Aπλως αυτο να μην γινει συνηθεια και "ευκολη" διακιολογια...
Να κανουμε και λιγο αυτοκριτικη και να μην χρησιμοποιουμε το παραπανω σαν δικαιολογια ωστε να "χαιδευουμε " τα ιδια μας τα υτια...και "ελαμωρε δεν πειραζει...αφου εχεις δικιο κτλ κτλ"
Δεν αναφερομαι σε σενα ουτε σε καποια απο τις συνομιλητριες μας, αλλα υπαρχουν πολλοι εκει εξω που χρησιμοποιουν αυτο που λες εσυ παραπανω σαν τιποτα αλλο περισσοτερο απο μια φτηνη δικαιολογια...
Παντως και σε αυτο που λες οτι μπορει να ειναι συμβατικη η σχεση με τον νομιμο συντροφο και στο προσωπο του 3ου βρισκεις τα παντα, ελπιζω να εννοεις μετα απο συζητηση επιλυσης των οποιον προβληματων και τις οποιες προσπαθειες.
Οχι οτι "εχουμε προβλημα και αντι να προσπαθησουμε να δουμε τι τρεχει", παμε αλλου.

Την γνώμη μου περί συμβατικών σχεσεων ή μάλλον συμβατικών γάμων την έχω αναλύσει παραπάνω.Και δεν είμαι καθόλου επιεικής σε αυτές τις περιπτώσεις

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.