Διαζύγιο

[prime]

Με αφορμή ένα άρθρο που διάβασα και μη εντοπίζοντας παρόμοιο thread θέλησα να μοιραστώ μαζί σας τους προβληματισμούς μου.

Σύμφωνα με το άρθρο εκδόθηκαν μέσα στο 2005, 15000 διαζύγια εκ των οποίων το 20 % αφορούσε γάμους που δεν είχαν συμπληρώσει την πενταετία. ΄
Αυτό κατ’ εμέ σημαίνει δύο τινά…

1) ότι διανύουμε μια εποχή σοβαρών προβλημάτων και κρίσεων στις διαπροσωπικές μας σχέσεις

2) ότι ο θεσμός της οικογένειας κλονίζεται και βάλλεται από πολλές πλευρές …

στο δεύτερο επεκτείνω τη σκέψη μου και να πω ότι είναι πολλά τα παντρεμένα ζευγάρια που ενώ έχει κλονιστεί σοβαρά η μεταξύ τους σχέση παραμένουν μαζί για οικονομικούς, κοινωνικούς λόγους ή φοβούμενοι τον αντίκτυπο ενός χωρισμού για τα παιδιά με αποτέλεσμα να ζουν βίους παράλληλους και διατηρώντας πολλές φορές μια κρυφή διπλή ζωή. Υποκρισία …

Σε μια τέτοια περίπτωση φυσικά υποστηρίζω το διαζύγιο ακόμη και όταν υπάρχουν παιδιά για τα οποία είναι πολύ χειρότερο να συνυπάρχουν με γονείς που ζουν άκρως συμβιβαστικά και δεν υπάρχει ουσιαστική σχέση μεταξύ τους .

Από την άλλη σκέφτομαι γιατί τόσα πολλά ζευγάρια και μάλιστα νέα καταλήγουν να χωρίζουν … ?

Μήπως τελικά δεν είναι ο άνθρωπος πλασμένος για μια τόσο μεγάλη δέσμευση όσο ο γάμος ακόμη και αν υπάρχουν οι καλύτερες των προϋποθέσεων όταν παίρνει την απόφαση?

Δε λέω ότι δεν υπάρχουν και ευτυχισμένα παντρεμένα ζευγάρια αλλά δυστυχώς οι αριθμοί είναι άκρως δυσοίωνοι.

Ποια είναι η γνώμη σας για το διαζύγιο?

Σορι αν προϋπάρχει thread και δεν το είδα .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Valder]

Εμένα δε με ανησυχούν τόσο τα 15.000 διαζύγια όσο το ότι όλοι αυτοί παντρεύτηκαν. Πόσο ανεύθυνος μπορεί να είναι κανείς για να παντρευτεί δίχως να το σκεφτεί καλά; Άσε τα παιδιά που θα σπείρει. Ο κόσμος δεν ξέρει τι θέλει σήμερα και πέραν αυτού, παίρνει πολλά πράγματα εντελώς αψήφιστα. Δεν είναι όλα αστεία. Δεν είναι ενα πήδημα ο γάμος. (που και το πήδημα χωρίς προσοχή πάλι επικίνδυνο είναι).

Γενικά πιστεύω ότι έχει επικαθήσει τόση βλακεία στους λοβούς των δύο φύλων που πρέπει να τους αφαιρεθεί ο εγκέφαλος πάραυτα και να μεταφερθούν για εμφύτευση εγκεφάλου ουρακοτάγκου μπας και σκεφτούν καλύτερα το κάθε τι.

Όλα τα οχτάποδα πάνε και παντρεύονται και βλέπεις τον κύριο μόλις ανοίξει το στόμα του, εκσφενδονίζει οχετό απείρου κάλλους, απαρτιζόμενο από πληθώρα αηδιών και ανώριμων σκέψεων, ενώ η κυρία δεν ξέρει τι πάει να πεί μάνα και κυρία πέρα από εκείνη που της έστρωνε το κρεβάτι μέχρι τα 25 -που η κωκώνα ξέστρωνε με τον γκόμενο το περασμένο βράδυ- και της έσκαγε λεφτά για να σπουδάζει Παρανυχιδοκοπτική στον Οίκο Soulis.

Τα παιδιά λυπάμαι... Τίποτε άλλο. Αυτοί είναι άξιοι της μοίρας τους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Αν και το δικό μου διαζύγιο πρέπει να ανήκει μέσα σε αυτές τις 15.000 που δεν κράτησε ο γάμος πάνω από 5 χρόνια (ναι επισήμως εκδόθηκε το 2005 παρόλο που ήμουν χωρισμένη απ το 2000) οφείλω να πω ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο αρνητικά όσο πιθανά νομίζετε...

Ενας πολύ μεγάλος αριθμός διαζυγίων οφείλετε στο ότι αρχής εξ αρχής ο γάμος έγινε λόγω... εγκυμοσύνης.

Και για να σχολιάσω το αρχικό κείμενο έχω να πω το εξής....

Διανύουμε μια εποχή παρτακισμού, εγωισμού και κανενός συμβιβασμού....
Δεν έχουν οι σχέσεις το προβλημα αλλά οι άνθρωποι που τις ξεφτυλίζουν....
Δεν είναι ο θεσμός του γάμου αυτού καθ αυτού το πρόβλημα αλλά το πως αντιμετωπίζουν τον γάμο πολλοί άνθρωποι.

Για μένα το διαζύγιο είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση.... το ίδιο σοβαρή όσο και ο γάμος.....
Θεωρώ ότι σε πάρα πάρα πολλές περιπτώσεις το διαζύγιο είναι εντελώς απαραίτητο αλλά και σε άλλες τόσες δεν είναι.....
Γενικά για μένα, όλα ξεκινούν απ το πολύ μεγάλο ΕΓΩ που κουβαλάμε στις πλάτες μας....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Djinn]

Σε πολυ μεγαλο βαθμο με καλυψε και ο Valder αλλα και η ΚΕ μετα.
Λοιπον, δυο πραγματα μονο θα πω.
Εαν για καποιον ο γαμος ειναι ισοδυναμος με ολοκληρωση-δημιουργια οικογενειας (με καθε σεβασμο στην λεξη οικογενεια!!!), τοτε ο καθενας θα πρεπει να σκεφτει πολυ καλα πριν να κανει αυτο το βημα και θα θα πρεπει να σκεφτει και με ποιον το κανει!
Φυσικα δεν μιλαω και δεν τολμω να πω, γενικα οτι οσοι εχουν παιδια και χωριζουν ειναι φταιχτες,κατακριτεοι κτλ κτλ.Σε πολλες περιπτωσεις διαζυγιου τα προβληματα ειναι μεγαλα και ειναι τετοια η φυση τους που ο χωρισμος ειναι μονοδρομος...ή ο φονος! (Τωρα θα μου πειτε μα καλα κατω απο 5ετια ομως και χωρισαν και εχουν και παιδι/α;;...anayway,μπορει να γινει και αυτο αλλα παμε παρακατω.)

Απο την αλλη εαν ο γαμος ειναι για καποιον απλως να συνεχισει να συζει με το ταιρι του απλως πιο...επισημα, τοτε ειλικρινα καλα κανουν και χωριζουν.Ευκαιρια να ζησουν και οι δικηγοροι.

Το διαζυγιο καθε αλλο παρα κυνικα, ή αστεια υποθεση το θεωρω.Πολλοι ειναι παραγοντες που μπορει να οδηγησουν σ' αυτο.Αλλα σε αυτους τους παραγοντες να μην ξεχναμε να βαλουμε και την επιπολαιοτητα που διακρινει πολλους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Συμφωνώ απόλυτα με Μάριο, Βαλ και Κουε.
Κι άλλη μια μικρή παρατήρηση πάνω στο θέμα.Πέρα απο όλα όσα πολύ σωστά έγραψαν τα παιδιά για μένα αιτία διαζυγίων (και ειδικά των γάμων που διαρκούν λίγο) είναι και κάτι ακόμη.Το ότι πλέον οι άνθρωποι συμβιβάζονται λιγότερο.Έχουν μάθει,ανατραφεί,πιστεψει, δεχτεί πλύση εγκεφάλου ίσως ότι μπορούν να έχουν τα πάντα δίνοντας ελάχιστα και χωρίς κανέναν συμβιβασμό.
Μια συμβίωση και μάλιστα ισόβια όπως ο γάμος απαιτεί συμβιβασμούς αμοιβαίους, θυσίες, υπομονή και ανοχή.Ανοχή του άλλου και των προβλημάτων που ίσως προκύπτουν.
Αλλά πως να ανεχθείς τον άλλον όταν καλά καλά δεν τα βρίσκεις με τον ίδιο σου τον εαυτό και προσμένεις ανέλπιδα ότι ο άλλος θα σε σώσει;
Είχα πάντα ένα στόχο στην ζωή μου, όσες σχέσεις κι αν κάνω να κάνω ένα και μόνο γάμο(φυσικά όσο περνάει απο το χέρι μου).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Djinn]

Συμφωνώ απόλυτα με Μάριο, Βαλ και Κουε.
Κι άλλη μια μικρή παρατήρηση πάνω στο θέμα.Πέρα απο όλα όσα πολύ σωστά έγραψαν τα παιδιά για μένα αιτία διαζυγίων (και ειδικά των γάμων που διαρκούν λίγο) είναι και κάτι ακόμη.Το ότι πλέον οι άνθρωποι συμβιβάζονται λιγότερο.Έχουν μάθει,ανατραφεί,πιστεψει, δεχτεί πλύση εγκεφάλου ίσως ότι μπορούν να έχουν τα πάντα δίνοντας ελάχιστα και χωρίς κανέναν συμβιβασμό.
Μια συμβίωση και μάλιστα ισόβια όπως ο γάμος απαιτεί συμβιβασμούς αμοιβαίους, θυσίες, υπομονή και ανοχή.Ανοχή του άλλου και των προβλημάτων που ίσως προκύπτουν.
Αλλά πως να ανεχθείς τον άλλον όταν καλά καλά δεν τα βρίσκεις με τον ίδιο σου τον εαυτό και προσμένεις ανέλπιδα ότι ο άλλος θα σε σώσει;
Είχα πάντα ένα στόχο στην ζωή μου, όσες σχέσεις κι αν κάνω να κάνω ένα και μόνο γάμο(φυσικά όσο περνάει απο το χέρι μου).

Συμφωνω απολυτα με την θεση σου κλεφτρονι!
Ειναι πολυ σωστη παρατηρηση και πραγματικα ειναι χαρακτηριστικο της εποχης μας...δυστυχως!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Demelene]

Γενικά συμφωνώ με αυτά που λέτε αλλά να σας πω εγώ και μια άλλη εκδοχή που κανείς δεν λέει!

Η σημερινή γενιά είναι απίστευτα κακομαθημένη από ένα τσούρμο γονιών που είχαν στερηθεί διάφορα και για να μην γίνει το ίδιο στα παιδιά τους τους έχουν περάσει στο άλλο άκρο. Αυτό σε συνδυασμό με το καταιγισμό της καθώς πρέπει χαζοχαρούμενης μάνας έχει αλλάξει εντελώς τις ισοροπίες!

Και ενώ η κοιωνία γίνεται όλο και πιο σκληρή αλλά και δύσκολη, εμείς μεγαλώνουμε όλο και πιο κακομαθημένα παιδιά και όταν λέω παιδιά ενώ μέχρι την ηλικία πριν παντρευτούν. Θεωρούμε απόλυτα φυσιολογικό μέχρι τα 30 του να του πλένει και να του μαγειρεύει και να τα βρίσκει όλα έτοιμα για ένα άνδρα όπως επίσης και μια γυναίκα που δεν έχει ιδέα από οικοκυρικά! (Για να μην το κάνουμε πεδίο μάχης δεν αναφέρομαι στους ρόλους των δύο φύλλων). Φυσικά η συγκατοίκηση σημαίνει λεφτά στην τσέπη και μια σχετική οικονομική άνεση.

Έρχεται λοιπόν το ζευγάρι και παντρεύεται χωρίς να έχει ακριβώς συζήσει επειδή κάνουν πολύ γαματο σεξ αλλά και επειδή ο καθένας ικανοποιεί το τέλειο γκόμενο/γκόμενα που έχει σιδερώσει η τηλεόραση. Οικογένεια = έξοδα και πόσο μάλλον οικογένεια με παιδιά. Ελπίζω να καταλαβαίνεται πόσο δύσκολο είναι για κάποιον που στα 30 του τα βρίσκει όλα έτοιμα και στρωμένα να συμβιβαστεί με μια διαδικασία που λεφτά λίγα αλλά και υποχρεώσεις περισσότερες. Συνεπώς ανακατεύουμε και γονείς για βοήθεια αν και αυτοί μπορούν και γενικά γίνεται ένα μπάχαλο. Συνήθως το παιδί έρχεται κάπου εκεί που η σχέση έχει αρχίσει να στραβώνει απλά για να αναθερμάνει την σχέση και να δώσει μια παράταση ζωής.

Η "φλωριά" της νέας γενιάς και η έλλειψη αίσθησης ευθύνης οδηγεί αναπόφευκτα σε έλλειψη διάθεσης συμβιβασμού και μετά βγαίνουν αυτά που λέτε. Και αυτή η έλλειψη συμβιβασμού οδηγεί και σε διάλυση γάμους που έγιναν με βάση την μαζοχιστική βλακεία στην επιλογή συντρόφου.Αλλά αυτά τα έχουμε ξαναπεί.

Και υπάρχει και κάτι ακόμα που δεν θα αναλύσω όσο θα ήθελα γιατί θα ξεσηκώσει αντιπαράθεση. Οι σημερινές "φεμινίστριες" (εντός εισαγωγικών).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[torry]

Ενας συνδιασμός λεγομένων της ΚΟΥΕ και του Demelene μπορώ να πω πως με καλύπτει!Δυστυχώς γάμοι τελευταία γίνονται(χωρίς αυτό να είναι απόλυτο) για τους εξής 4 λάθος λόγους. 1) Γιατί είμαστε πάνω στην καψούρα και θέλουμε να δέσουμε τον γαϊδαρό μας (άσχετα αν εμείς δεν είμαστε έτοιμοι και ούτε κατα το ελάχιστο προετοιμασμένοι για μια τέτοια νέα κατάσταση.Δλδ καλοβολαιμένα παιδάκια της μαμάς που δεν έχουν αναλάβει ευθήνες πέρα από σπουδές)2) Λόγω μιας εγκυμοσύνης ακόμα κι αν την διακόψουμε το κάνουμε από τύψεις(μέγα λάθος και οι 2 περιπτώσεις)! 3) Γιατί μας συμφέρει οικονομικά ή για να ξεφύγουμε από άσχημες οικογενειακές καταστάσεις (το οτι δεν νιώθουμε κάτι για τον αλλο, μια μικρή λεπτομέρια λεπτομέρια...) 4)Γιατί μια σχέση άσχετα με το αν πάει καλά έχει περάσει κάποιο μεγάλο χρονικό διάστημα φαίνεται λογική συνέχεια ο γάμος. Ειδικά όταν έχει αρχίσει να χαλάει το κλήμα υπάρχει η θεωρία οτι με έναν γάμο και ακόμα χειρότερα με ένα παιδί, μια σχέση φτιάχνει ως δια μαγείας! Οι λόγοι διαζυγίου? Δεν είναι ολοφάνεροι? 1) Οταν έχεις μάθει να είσαι για πάρτη σου και ξαφνικά αρχίζουν ευθήνες απο εκεί που δεν το περίμενες, τότε με την πρώτη στραβή τσινάς σαν το μουλάρι! 2) Γάμος με το ζόρι= διαζύγιο!3) Οταν δεν υπάρχει αγάπη αληλοεκτήμηση και αληλοσεβασμός αλλά εκμετάλευση τότε κάποια στιγμή ή το θύμα ξυπνάει ή ο "βολεψάκιας" της υπόθεσης ψάχνει κάτι που να τον γεμίζει οπότε άντε για! 4) Μια σχέση και ιδιαίτερα ένας γάμος(δλδ +παιδί) θέλουν γερές βάσεις! Αν κάτι έχει αρχίσει να μετράει αντίστροφα τότε ότι και να κάνεις η κατάλυξη είναι η ίδια. Μόνη διαφορά ο χρόνος που θα γίνει και τα περισσότερα θύματα αυτής της κατάστασης(δυστυχώς τα παιδιά)! Στην πραγματικότητα μια εγκυμοσύνη και το μεγάλωμα ενός παιδιού πιο εύκολα μπορεί να διχάσει και να απομακρύνει ένα ζευγάρι παρά να το δέσει! Γι αυτό για να γίνει ένα τέτοιο βήμα θα πρέπει να ξεκινήσει κάποιος οικογένεια με τις ιδανικότερες των συνθηκών! Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις υπερισχύει μόνο το ΕΓΩ μας κι εκεί είναι και η αρχή του τέλους! Σε ένα γάμο (και σε μια σχέση για μένα) πρεπει να λειτουργούμε με το ΕΜΕΙΣ αλλιώς κλάφτα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Θεωρώ οτι όποιος δεν είναι παντρεμένος για πάνω απο πέντε χρόνια είναι λίγο άτοπο να σχολιάζει τη στατιστική και ακόμα χειρότερα να κατακρίνει και να καταδικάζει αβίαστα. Μην κρίνεις για να μην κριθείς. Πιστεύετε οτι αυτοί που χώρισαν αν τους γύριζες πίσω δεν θα έλεγαν παρόμοια με εσάς σε ένα τέτοιο θέμα;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[O'Zorgnax]

Η σημερινή γενιά είναι απίστευτα κακομαθημένη από ένα τσούρμο γονιών που είχαν στερηθεί διάφορα και για να μην γίνει το ίδιο στα παιδιά τους τους έχουν περάσει στο άλλο άκρο.

Να αγιάσει το στόμα σου!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[torry]

Θεωρώ οτι όποιος δεν είναι παντρεμένος για πάνω απο πέντε χρόνια είναι λίγο άτοπο να σχολιάζει τη στατιστική και ακόμα χειρότερα να κατακρίνει και να καταδικάζει αβίαστα. Μην κρίνεις για να μην κριθείς. Πιστεύετε οτι αυτοί που χώρισαν αν τους γύριζες πίσω δεν θα έλεγαν παρόμοια με εσάς σε ένα τέτοιο θέμα;

Sorry αλλά δεν νομίζω πως υπάρχει τέτοιος περιορισμός στο thred και αν όντως ήταν έτσι θα ήταν πολύ λίγοι που θα έγραφαν. Δικαίομα να πουν την γνώμη τους έχουν όλοι. Τώρα αν εσύ δεν το θεωρείς σωστό απλά μην το διαβάζεις! Και τεσπα εκτώς από παντρεμένοι-χωρισμένοι υπάρχουν και παιδιά χωρισμένων γωνιών που σίγουρα ξέρουν το θέμα πολύ καλά και μπορούν να έχουν άποψη!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Και τεσπα εκτώς από παντρεμένοι-χωρισμένοι υπάρχουν και παιδιά χωρισμένων γωνιών που σίγουρα ξέρουν το θέμα πολύ καλά και μπορούν να έχουν άποψη!

Κι εγώ παιδί χωρισμένων γονιών είμαι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[crazyhelen]

Sorry αλλά δεν νομίζω πως υπάρχει τέτοιος περιορισμός στο thred και αν όντως ήταν έτσι θα ήταν πολύ λίγοι που θα έγραφαν. Δικαίομα να πουν την γνώμη τους έχουν όλοι. Τώρα αν εσύ δεν το θεωρείς σωστό απλά μην το διαβάζεις! Και τεσπα εκτώς από παντρεμένοι-χωρισμένοι υπάρχουν και παιδιά χωρισμένων γωνιών που σίγουρα ξέρουν το θέμα πολύ καλά και μπορούν να έχουν άποψη!

Καλή μου torry, δεν διαφωνώ ότι όλοι μπορούν να πουν την άποψή τους για το συγκεκριμένο θέμα, αλλά τον διαχωρισμό των παιδιών χωρισμένων γονιών για ποιο λόγο τον κάνεις? Τι παραπάνω έχουν να πουν αυτά τα παιδιά? Πώς βίωσαν το διαζύγιο? Ως τι? Ως παιδιά? Επειδή ανήκω σε αυτή τη κατηγορία, δεν νομίζω ότι έχω να πω κάτι παραπάνω για το θέμα "Διαζύγιο" σε σχέση με κάποιον που οι γονείς του είναι ακόμα μαζί και αγαπημένοι, ακριβώς επειδή το διαζύγιο δεν ήταν δικό μου, αλλά των γονιών μου και τις αποφάσεις δεν τις πήρα εγώ.
Νομίζω πως συμφωνώ με όλους τους προλαλήσαντες σε γενικές γραμμές ως προς το τι φταίει που τα νέα ζευγάρια στις μέρες μας δεν έχουν διάρκεια στους γάμους τους, αλλά ταυτόχρονα συμφωνώ απόλυτα με την Michelle γιατί όπως λέει μια σοφή παροιμία "έξω απ'τον χορό πολλά τραγούδια λέμε".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[torry]

Καλή μου torry, δεν διαφωνώ ότι όλοι μπορούν να πουν την άποψή τους για το συγκεκριμένο θέμα, αλλά τον διαχωρισμό των παιδιών χωρισμένων γονιών για ποιο λόγο τον κάνεις? Τι παραπάνω έχουν να πουν αυτά τα παιδιά? Πώς βίωσαν το διαζύγιο? Ως τι? Ως παιδιά? Επειδή ανήκω σε αυτή τη κατηγορία, δεν νομίζω ότι έχω να πω κάτι παραπάνω για το θέμα "Διαζύγιο" σε σχέση με κάποιον που οι γονείς του είναι ακόμα μαζί και αγαπημένοι, ακριβώς επειδή το διαζύγιο δεν ήταν δικό μου, αλλά των γονιών μου και τις αποφάσεις δεν τις πήρα εγώ.
αλλά ταυτόχρονα συμφωνώ απόλυτα με την Michelle γιατί όπως λέει μια σοφή παροιμία "έξω απ'τον χορό πολλά τραγούδια λέμε".

Κοιτα ο καθένας μας έχει διαφορετικά βιώματα. Και 1ον όταν βρίσκεσαι μέσα σε μια τέτοια κατάσταση είτε πέρνεις εσύ τις αποφάσεις είτε όχι ,δεν πάβεις να επιρεάζεσαι και να βλέπεις τα πράγματα με άλλο μάτι σε σχέση με κάποιον που δεν το έχει ζήσει ούτε έτσι. 2ον το ζευγάρι πάντα κάνει της επιλογές του και είναι υπεύθηνο για το που θα καταλύξει μια σχέση ή ένας γάμος ενώ τα παιδιά που είναι στη μέση απλά το βιώνουν χωρίς να έχουν επιλογές. Για αυτά τα παιδιά ειδικά σε κάποιες ηλικίες είναι πολύ πιο δύσκολο να αντιμετωπίσουν μια τέτοια κατάσταση γιατί συνήθως γίνονται μπαλάκι αναμεσα στο ζευγάρι. Και νομίζω πως το βιώνουν σε μεγαλύτερο βαθμό και από τους ίδιους τους γωνείς καμιά φορά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Κοιτα ο καθένας μας έχει διαφορετικά βιώματα. Και 1ον όταν βρίσκεσαι μέσα σε μια τέτοια κατάσταση είτε πέρνεις εσύ τις αποφάσεις είτε όχι ,δεν πάβεις να επιρεάζεσαι και να βλέπεις τα πράγματα με άλλο μάτι σε σχέση με κάποιον που δεν το έχει ζήσει ούτε έτσι. 2ον το ζευγάρι πάντα κάνει της επιλογές του και είναι υπεύθηνο για το που θα καταλύξει μια σχέση ή ένας γάμος ενώ τα παιδιά που είναι στη μέση απλά το βιώνουν χωρίς να έχουν επιλογές. Για αυτά τα παιδιά ειδικά σε κάποιες ηλικίες είναι πολύ πιο δύσκολο να αντιμετωπίσουν μια τέτοια κατάσταση γιατί συνήθως γίνονται μπαλάκι αναμεσα στο ζευγάρι. Και νομίζω πως το βιώνουν σε μεγαλύτερο βαθμό και από τους ίδιους τους γωνείς καμιά φορά.

Χίλιες φορές να ήμουν παιδί χωρισμένων γονιών.... παρά που έζησα κοντά τους όσα έζησα....
όταν το ζευγάρι επιβάλεται να χωρίσει αλλά δεν το κάνει για το .... "καλό" των παιδιών, είναι έγκλημα κατά την ταπεινή μου πάντα γνωμη....
"φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα".....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Stalitsa]

Χίλιες φορές να ήμουν παιδί χωρισμένων γονιών.... παρά που έζησα κοντά τους όσα έζησα....
όταν το ζευγάρι επιβάλεται να χωρίσει αλλά δεν το κάνει για το .... "καλό" των παιδιών, είναι έγκλημα κατά την ταπεινή μου πάντα γνωμη....
"φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα".....

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ΚΕ μου, το μόνο κακό είναι σε περιπτώσεις σαν την δική μου που δεν τους είδα ΠΟΤΕ μαζί παρα μόνο σε μιά φωτό και όσο και αν θέλω, δεν μπορώ να φανταστώ πώς είναι η ζωή με μαμά κ μπαμπά στο ίδιο σπίτι...
Γνώμη μου είναι κάθε ζευγάρι που είναι να παντρευτεί είτε να συζεί για ένα χρονικό διάστημα ή να κάνει παιδάκια μετά από 2-3 χρόνια έγγαμου βίου..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ΚΕ μου, το μόνο κακό είναι σε περιπτώσεις σαν την δική μου που δεν τους είδα ΠΟΤΕ μαζί παρα μόνο σε μιά φωτό και όσο και αν θέλω, δεν μπορώ να φανταστώ πώς είναι η ζωή με μαμά κ μπαμπά στο ίδιο σπίτι...
Γνώμη μου είναι κάθε ζευγάρι που είναι να παντρευτεί είτε να συζεί για ένα χρονικό διάστημα ή να κάνει παιδάκια μετά από 2-3 χρόνια έγγαμου βίου..

Σταλίτσα μου, χίλιες φορές να τους βλέπεις μαζί μόνο σε φωτό παρά να βλέπεις να σπάνε το κεφάλι ο ένας του άλλου
όσο για το αν πρέπει να συζεί το ζευγάρι πριν τον γάμο....
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ 1000%!!!!!!!!!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Σχετικα με το να συζουν συμφωνω και εγω. Οστοσω για το αν σου εκανε καλο η κακο το οτι δεν τους ειδες ποτε μαζι παιζετε, μαλλον καλο σου εκανε ομως κατα την γνωμη μου. Βεβαι ακαι εμενα ειναι χωρισμενοι οι γονεις μου και τους ειδα μαζι και το οτι τους ειδα μου βγηκε σε καλο γιατι αν δεν τους ειχα δει μαζι δεν θα ηξερα ποσο καλυτερα ειναι για ολους που δεν ειναι μαζι (το μονο κακο ειναι οτι ζω αρκετα χιλιομετρα μακρια απο την αδερφη μου)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[epote]

1) ότι διανύουμε μια εποχή σοβαρών προβλημάτων και κρίσεων στις διαπροσωπικές μας σχέσεις

2) ότι ο θεσμός της οικογένειας κλονίζεται και βάλλεται από πολλές πλευρές …

η οτι οι γυναικες πλεον εχουν και αυτες το δικαιομα επιλογης και μετανειας σε μια σχεση, παλιοτερα απλα παθαιναν καταθλιψη και ετρωγαν ξυλο απο το κρετινο που παντρευτικαν.

"ο θεσμος της οικογενιας" μη χεσω, πατρις θρησκεια και γιναμε κομπλε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[m3nt0r]

η οτι οι γυναικες πλεον εχουν και αυτες το δικαιομα επιλογης και μετανειας σε μια σχεση, παλιοτερα απλα παθαιναν καταθλιψη και ετρωγαν ξυλο απο το κρετινο που παντρευτικαν.

"ο θεσμος της οικογενιας" μη χεσω, πατρις θρησκεια και γιναμε κομπλε

Και ποιοί θεσμοί αξίζουν κατα την γνώμη σου να υπάρχουν;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.