Διαστημικά νέα

[Πουπουλίνα]

NASA: Live ο διαστημικός περίπατος αστροναυτών έξω από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό
O «περίπατος» αναμένεται να διαρκέσει περίπου 6,5 ώρες

1.2.2021

Δύο αστροναύτες της NASA, ο Michael Hopkins και ο Victor Glover εκτελούν σήμερα έναν διαστημικό περίπατο έξω από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Οι Hopkins και Glover σχεδιάζουν μεταξύ άλλων, να αντικαταστήσουν μια εξωτερική κάμερα, να εγκαταστήσουν μια νέα κάμερα υψηλής ευκρίνειας στο εργαστήριο Destiny και να αντικαταστήσουν εξαρτήματα για το σύστημα κάμερας του ιαπωνικού ρομποτικού βραχίονα έξω από τη μονάδα Kibo. Οι δύο αστροναύτες έφτασαν στο διαστημικό σταθμό το Νοέμβριο στο πλαίσιο της αποστολής SpaceX Crew-1 της NASA. Αυτή θα είναι η τέταρτη διαστημική πεζοπορία στην καριέρα του Hopkins και η δεύτερη για τον Glover. Η όλη διαδικασία αναμένεται να διαρκέσει περίπου 6,5 ώρες σύμφωνα με την NASA. Αυτός θα είναι ο 234ος διαστημικός περίπατος για το σύστημα συναρμολόγησης του διαστημικού σταθμού.
Με πληροφορίες από τη NASA

NASA: Live ο διαστημικός περίπατος αστροναυτών έξω από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό [ΒΙΝΤΕΟ] | LiFO

 

[Πουπουλίνα]

Αστρονόμοι πιστεύουν ότι εντόπισαν έναν νέο πλανήτη στο κοντινό σύστημα αστέρων του Alpha Centauri

10.2.2021

Οι αστρονόμοι εντόπισαν ένα σώμα που δεν αποκλείεται να πρόκειται για νέο πλανήτη, όπως ισχυρίζονται. Πρόκειται για μία φωτεινή κουκκίδα κοντά στο Alpha Centauri A, ένα ζευγάρι αστεριών που περιφέρονται τόσο κοντά, ώστε εμφανίζονται σαν ενιαίο, στον νότιο αστερισμό του Κενταύρου. Τα αστέρια αποτελούνν διπλό σύστημα 4,37 έτη φωτός μακριά.

Οι επιστήμονες κάνουν «υποψήφιο πλανήτη», γνωρίζοντας ότι το φωτεινό στίγμα στο σκοτάδι του διαστήματος μπορεί να αποτελεί ένδειξη άλλων αστεροειδών, σημείων σκόνης ή ακόμα και μιας απρόβλεπτης βλάβης στον εξοπλισμό τους. «Εντοπίσαμε κάτι», δήλωσε ο Pete Klupar, επικεφαλής μηχανικός σε μια σειρά από διαστημικά έργα που χρηματοδοτούνται από τον Yuri Milner, έναν επιχειρηματία που εδρεύει στη Silicon Valley. «Θα μπορούσε να είναι ένα τεχνούργημα στη μηχανή ή θα μπορούσε να είναι ένας πλανήτης, ή μπορεί να είναι αστεροειδείς ή σκόνη».

Η διεθνής ομάδα παρατήρησε το αστέρι ως μέρος του πειράματος «New Earths in the Alpha Centauri Region» που υποστηρίζεται από το Breakthrough Watch, μια προσπάθεια εύρεσης και μελέτης βραχωδών πλανητών μεγέθους ανάλογου της Γης γύρω από το Alpha Centauri και άλλα κοντινά αστέρια. Για να αναζητήσουν πλανήτες γύρω από το αστέρι, οι αστρονόμοι χρησιμοποίησαν το τηλεσκόπιο VLT, το οποίο χειρίζεται το Ευρωπαϊκό Νότιο Παρατηρητήριο από το Cerro Paranal στην έρημο Atacama της Χιλής. Οι επιστήμονες υποβοηθήθηκαν από ένα νέο σημείο στο όργανο που αποκλείει το φως από το Alpha Centauri, διευκολύνοντας τον εντοπισμό νέων κόσμων σε τροχιά.

Ο Klupar παρομοιάζει τη συσκευή με την κίνηση όπου εξαφανίζεται ο ήλιος όταν κάποιος χρησιμοποιήσει τον αντίχειρά του για να τον κρύψει. Η διαδικασία επιτρέπει μία άνευ προηγουμένου εικόνα απευθείας από το ηλιακό σύστημα. «Προσπαθούμε να δούμε έναν φακό ακριβώς δίπλα σε έναν φάρο», είπε χαρακτηριστικά. Γράφοντας στο Nature Communications, η ομάδα περιγράφει πώς οι παρατηρήσεις υπερύθρων για 100 ώρες τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2019 αποκάλυψαν μια φωτεινή κουκκίδα που δεν μπόρεσαν να εξηγήσουν. Εάν επιβεβαιωθεί ως πλανήτης από περαιτέρω έρευνες, η παρατήρηση θα είναι η πρώτη που θα απεικονίσει άμεσα έναν εξωπλανήτη γύρω από ένα κοντινό αστέρι.

«Πολλοί άνθρωποι λένε ότι οι πλανήτες δεν μπορούν να σχηματιστούν σε αυτό το είδος του δυαδικού συστήματος και αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο είμαστε προσεκτικοί όταν ισχυριζόμαστε ότι είναι στην πραγματικότητα πλανήτης. »Αν όμως όντως είναι, πρόκειται για έναν πλανήτη στο μέγεθος του Ποσειδώνα», πρόσθεσε. Ο πλανήτης βρισκόταν στην κατοικήσιμη ζώνη του αστεριού, όπου οι θερμοκρασίες επιτρέπουν τη δημιουργία νερού. Η δημιουργία πλήρους τροχιάς ωστόσο γύρω από τον «πλανήτη» υπολογίζεται ότι θα απαιτεί περίπου μια δεκαετία για να ολοκληρωθεί.

Ο Ποσειδώνας έχει περίπου τέσσερις φορές το μέγεθος της Γης και δεν έχει σταθερή επιφάνεια. Αντ 'αυτού, έχει έναν πυρήνα μεγέθους ανάλογου της Γης που τυλίγεται από μια παχιά στρώση νερού, αμμωνίας και μεθανίου. Ο καθηγητής Beth Biller, ο οποίος μελετά εξωπλανήτες στο Ινστιτούτο Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, δήλωσε ότι οι ερευνητές έχουν μεν «έναν ενδιαφέροντα υποψήφιο» αλλά είναι δικαιολογημένα επιφυλακτικοί. «Θα χρειαστεί μια ξεχωριστή, ανεξάρτητη ανίχνευση για να το επιβεβαιώσουμε πραγματικά», είπε. «Εάν επιβεβαιωθεί, θα μπορούσε να είναι μια ανίχνευση του δίσκου σκόνης γύρω από το αστέρι ή ένας πραγματικός πλανήτης.

Και τα δύο ενδεχόμενα θα ήταν πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα». Ο Klupar είπε ότι η ομάδα θέλει να το ελέγξει εκ νέου αργότερα φέτος για να δει αν ο υποψήφιος πλανήτης έχει μετακινηθεί εκεί που οι προβλέψεις υποδηλώνουν ότι πρέπει να είναι. Ωστόσο, είπε ότι οι νέες παρατηρήσεις ενδέχεται να μην είναι δυνατές, λόγω των περιορισμών του κορωνοϊού.

Με πληροφορίες του Guardian

Αστρονόμοι πιστεύουν ότι εντόπισαν έναν νέο πλανήτη στο κοντινό σύστημα αστέρων του Alpha Centauri | LiFO

 

[Πουπουλίνα]

Farfarout: Αυτό είναι το πιο μακρινό γνωστό αντικείμενο στο ηλιακό μας σύστημα ​

11/2/2021

Το ουράνιο σώμα με το παρατσούκλι "Farfarout" είναι το πιο μακρινό γνωστό αντικείμενο στο ηλιακό σύστημά μας, επιβεβαίωσαν Αμερικανοί αστρονόμοι. Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι το "Farfarout" σήμερα βρίσκεται σε απόσταση 132 αστρονομικών μονάδων από τον Ήλιο, δηλαδή απέχει από αυτόν 132 φορές περισσότερο από ό,τι η Γη. Συγκριτικά, ο Πλούτων απέχει μόνο 39 αστρονομικές μονάδες από το μητρικό άστρο μας.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων της Χαβάης και της Βόρειας Αριζόνα έκαναν τις πολυετείς παρατηρήσεις τους με τα επίγεια τηλεσκόπια Gemini North (Χαβάη) και Maggelan(Χιλή). Το Farfarout είχε ανακαλυφθεί αρχικά το 2018 από το τηλεσκόπιο Subaru στη Χαβάη. Από τότε είχε γίνει αντιληπτό ότι είναι πολύ μακρινό, αλλά δεν ήταν σαφές πόσο ακριβώς μακρινό, εωσότου γίνουν οι ενδελεχείς παρατηρήσεις του.

Το Farfarout «έκλεψε» το ρεκόρ του πιο μακρινού σώματος του ηλιακού συστήματος από το Farout (2018 VG18) που είχε επίσης ανακαλυφθεί το 2018 και απέχει 124 αστρονομικές μονάδες από τον Ήλιο. Το Farfarout ακολουθεί μια πολύ επιμήκη τροχιά που το φέρνει σε απόσταση 175 έως 27 αστρονομικών μονάδων από τον Ήλιο.

Είναι πολύ αχνό σήμερα και εκτιμάται ότι έχει διάμετρο περίπου 400 χιλιομέτρων, οπότε πιθανώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί νάνος πλανήτης από τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση. Το Κέντρο Μικρών Πλανητών της τελευταίας ανακοίνωσε ότι έδωσε στο Farfarout την προσωρινή ονομασία «2018 AG37», ενώ οριστική ονομασία θα δοθεί, αφού γίνουν περισσότερες παρατηρήσεις για το ίδιο και την τροχιά του.

Με βάση τις έως τώρα εκτιμήσεις, χρειάζεται περίπου μία χιλιετία για να ολοκληρώσει μια περιφορά γύρω από τον Ήλιο, κάτι που σημαίνει ότι φαίνεται να κινείται υπερβολικά αργά στον ουρανό, άρα χρειάζονται αρκετά χρόνια παρατηρήσεων για να προσδιοριστεί επακριβώς η τροχιά του. Οι αστρονόμοι είναι βέβαιοι ότι ακόμη πιο μακρινά σώματα μένει να ανακαλυφθούν στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος, οπότε το ρεκόρ απόστασης του Farfarout ίσως να μην είναι μακρόβιο.

Farfarout: Αυτό είναι το πιο μακρινό γνωστό αντικείμενο στο ηλιακό μας σύστημα - ΦΩΤΟ (enikos.gr)

 

[Πουπουλίνα]

Touch down! Το Perseverance της NASA προσεδαφίστηκε επιτυχώς στον πλανήτη Άρη

18.2.2021

Το διαστημικό σκάφος Perseverance της αποστολής Mars 2020 της NASA προσεδαφίστηκε επιτυχώς στην επιφάνεια του Άρη, με σκοπό να αναζητήσει ίχνη μικροβιακής ζωής στον πλανήτη και να τον μελετήσει γεωλογικά. Το διαστημικό σκάφος προσεδαφίστηκε στον κρατήρα Jezero, περί τις 10:57μμ ώρα Ελλάδος. Στο κέντρο ελέγχου όλη η επιστημονική ομάδα ξέσπασε σε χειροκροτήματα και ιαχές πανηγυρισμών, και λίγο αργότερα, το διαστημικό όχημα έστειλε την πρώτη του φωτογραφία στη Γη.

Το σκάφος εισήλθε στην ατμόσφαιρα με την κυριολεκτικά διαστημική ταχύτητα των 20.000 χιλιομέτρων την ώρα και ένα ειδικά σχεδιασμένο αλεξίπτωτο σε συνδυασμό με τη μηχανικά ελεγχόμενη κάθοδο, ελάττωσαν την ταχύτητα του σκάφους στα 3 χιλιόμετρα ανά ώρα, ακουμπώντας απαλά και με ασφάλεια στην αρειανή επιφάνεια.

Κατά τη διάρκεια της απαιτητικής μανούβρας που είναι γνωστή ως «ο ελιγμός του γερανού», τρία καλώδια κατέβασαν το εξάτροχο όχημα στον Jezero. Το Perseverance φέρει επίσης και το πρώτο αρειανό ελικόπτερο, το Ingenuity. Με αυτό θα επιχειρηθεί για πρώτη φορά μια ελεγχόμενη πτήση σε άλλον πλανήτη από τη γη. Βασικός σκοπός του Perseverance είναι η αναζήτηση πιθανών ιχνών προαιώνιας ζωής στον πλανήτη Άρη. Προηγούμενες αποστολές έχουν αποδείξει πως ο «γείτονας» της Γης φιλοξενούσε κάποτε νερό στην επιφάνειά του, πριν μετασχηματιστεί σε μία παγωμένη, ερυθρά έρημο.

Η αποστολή θα αξιοποιήσει την τελευταία «λέξη» της τεχνολογίας συγκεντρώνοντας πολύτιμα δεδομένα που θα προετοιμάσουν το «έδαφος» για μελλοντικές, επανδρωμένες αποστολές. Το ρομποτικό ρόβερ μεγέθους SUV, γνωστό και ως Percy, είναι λίγο μεγαλύτερο και πιο βαρύ από το ρόβερ Curiosity που μελετά μέχρι σήμερα τον Άρη. Διαθέτει πιο εξελιγμένα επιστημονικά όργανα, ικανά για πιο φιλόδοξα πειράματα, αποτελώντας το πιο σύγχρονο εργαστήριο αστροβιολογίας που έχει ποτέ σταλεί σε άλλο ουράνιο σώμα.

Touch down! Το Perseverance της NASA προσεδαφίστηκε επιτυχώς στον πλανήτη Άρη (Live) | LiFO

 

[Πουπουλίνα]

NASA: Νέες εντυπωσιακές φωτογραφίες από το Perseverance στον Άρη​

Η Εθνική Υπηρεσία Αεροναυπηγικής και Διαστήματος NASA έδωσε στη δημοσιότητα νέες φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης από την αποστολή του πέμπτου της διαστημικού ρόβερ στον Άρη, του τεχνολογικά εξελιγμένου Perseverance.

Το διαστημικό σκάφος προσεδαφίστηκε το βράδυ της Πέμπτης και έχει ήδη συγκεντρώσει πολύτιμα δεδομένα στις κάρτες μνήμης του, μεταδίδοντας τα σε ηλεκτρομαγνητικά «πακέτα» προς τη Γη.

Από ύψος 700 χιλιομέτρων, το Mars Reconnaissance Orbiter φωτογράφισε το ανοιχτό αλεξίπτωτο με φόντο τον πλανήτη. Η NASA υπόσχεται δημοσιοποιήσει επιπλέον φωτογραφίες, βίντεο με ήχο και στοιχεία τις επόμενες ημέρες.

Το Perseverance προσεδαφίστηκε στο κρατήρα Jezero, κοντά στον ισημερινό του Άρη, αναζητώντας ίχνη προαιώνιας μικροβιακής ζωής. Σήμερα το εξάτροχο ρομποτικό όχημα θα αρχίσει να τραβά περισσότερες πανοραμικές φωτογραφίες του γύρω χώρου, εξηγεί η διευθύντρια στρατηγικής της αποστολής, Pauline Hwang.

Το πεδίο ερευνών βρίσκεται μόλις δύο χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από τα απομεινάρια ενός αρχαίου δέλτα ποταμού, στις όχθες μιας λίμνης που δεν υπάρχει πια. Το έδαφος βρίσκεται στο όριο δύο ξεχωριστών γεωλογικών επιφανειών - μία ομαλή που περιλαμβάνει σκούρα, ηφαιστειακά βράχια και μία πιο ανώμαλη με ορυκτά που περιέχουν το μέταλλο ολιβίνη.

Η ομάδα ανυπομονεί να αρχίσει την εξερεύνηση του κρατήρα, λέει η δεύτερη στην ιεραρχία του πρότζεκτ Katie Stack Morgan. «Βλέπουμε διαφορετικά χρώματα, τόνους και συστάσεις, προσπαθούμε να κατανοήσουμε τη διαδικασία εναπόθεσης.»

Tο Perseverance θα μελετήσει τα βράχια σε μία επιφάνεια 1,2 χιλ. επί 1,2 χιλιομέτρων. Ένας από τους στόχους της μεγαλόπνοης αποστολής κόστους 2,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων, είναι η συλλογή βράχων που μελλοντικές αποστολές θα φέρουν πίσω στη Γη για τις πρώτες εργαστηριακές αναλύσεις.

NASA: Νέες εντυπωσιακές φωτογραφίες από το Perseverance στον Άρη | LiFO

 

[Πουπουλίνα]

Ανακάλυψαν κοντινό εξωπλανήτη - Τι ξέρουμε για τον καυτό και βραχώδη Gliese 486b​

Μια νέα ανακάλυψη Ευρωπαίων αστρονόμων εντυπωσιάζει τον πλανήτη. Εντόπισαν τον καυτό εξωπλανήτη Gliese 486b, μία υπέρ-Γη γύρω από το κοντινό άστρο Gliese 486, έναν ερυθρό νάνο μικρότερο και πιο ψυχρό από τον Ήλιο, σε απόσταση μόνο 26,3 ετών φωτός από τον δικό μας πλανήτη.


Ο βραχώδης εξωπλανήτης, ο τρίτος πλησιέστερος που έχει βρεθεί έως τώρα, θεωρείται ιδανικός, σύμφωνα με τους επιστήμονες, λόγω της εγγύτητάς του για την αναζήτηση ατμόσφαιρας σε αυτόν, αν και λόγω της υψηλής θερμοκρασίας του είναι απίθανη η ύπαρξη φιλικών συνθηκών για την ανάπτυξη ζωής.

Οι ερευνητές της ισπανο-γερμανικής κοινοπραξίας CARMENES, με επικεφαλής τον πλανητικό επιστήμονα Τρίφον Τριφόνοφ του γερμανικού Ινστιτούτου Αστρονομίας Μαξ Πλανκ στη Χαϊδελβέργη, έκαναν τις παρατηρήσεις τους με διάφορα επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια και τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science»


«Ο Gliese 486b δεν μπορεί να είναι κατοικήσιμος, τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που γνωρίζουμε εδώ στη Γη. Δεν είναι, πάντως, αρκετά καυτός για να αποτελεί έναν κόσμο λάβας και μόνο, αλλά η θερμοκρασία του τον καθιστά κατάλληλο για τη μελέτη μίας πιθανής ατμόσφαιρας», δήλωσε ο Τριφόνοφ.

Ο Gliese 486b, ίσως, έχει κρατήσει ένα μέρος της αρχικής ατμόσφαιράς του και στην κατάξερη επιφάνειά του μπορεί να υπάρχουν πολλά ηφαίστεια και να ρέουν κάποια ποτάμια λάβας. Ο εξωπλανήτης εκτιμάται ότι χρειάζεται μόνο μιάμιση μέρα για μία πλήρη περιφορά πέριξ του άστρου του (αυτή είναι η διάρκεια του έτους του), σε απόσταση 2,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα από αυτό.

Είναι σχεδόν 30% μεγαλύτερος από τη Γη, καθώς η ακτίνα του είναι περίπου 1,3 φορές μεγαλύτερη, ενώ η μάζα του είναι σχεδόν τριπλάσια (2,8 φορές μεγαλύτερη). Η θερμοκρασία της επιφάνειάς του είναι γύρω στους 430 βαθμούς Κελσίου, λίγο χαμηλότερη της Αφροδίτης, ενώ ένας άνθρωπος στην επιφάνειά του θα αισθανόταν μία βαρύτητα 70% ισχυρότερη από τη γήινη.

«Αν ο πλανήτης ήταν 100 βαθμούς πιο καυτός, όλη η επιφάνειά του θα ήταν λάβα. Η ατμόσφαιρά του θα αποτελείτο από εξαερωμένα πετρώματα», ανέφερε ο αστροφυσικός Χοσέ Καμπαλέρο του ισπανικού Κέντρου Αστροβιολογίας.

Κατά τις τελευταίες δυόμισι δεκαετίες οι αστρονόμοι έχουν ανακαλύψει περισσότερους από 4.300 εξωπλανήτες, βραχώδεις και μη, από τους οποίους λίγοι έχουν ομοιότητες με τη Γη. Η μεγάλη πρόκληση αναφορικά με τους «γήινους» εξωπλανήτες είναι η χημική ανάλυση μίας πιθανής ατμόσφαιράς τους, κάτι που αναμένεται να καταστεί εφικτό με το υπό εκτόξευση -φέτος- μεγάλο αμερικανικό διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA και το μελλοντικό υπό κατασκευή Υπερβολικά Μεγάλο Τηλεσκόπιο (ELT) στη Χιλή.

Η μελέτη της ατμόσφαιρας του Gliese 486b «μπορεί να τον μετατρέψει στη "στήλη της Ροζέτας" της εξωπλανητολογίας, τουλάχιστον όσον αφορά τους πλανήτες σαν τη Γη», σημείωσε ο Καμπαλέρο, αναφερόμενος στην ανακάλυψη μίας επιγραφής το 1799 που είχε βοηθήσει τους αρχαιολόγους να μεταφράσουν τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά για πρώτη φορά.

«Όταν το τηλεσκόπιο James Webb τεθεί σε λειτουργία, σχεδιάζουμε παρατηρήσεις του Gliese 486b. Αισιοδοξούμε ότι σε περίπου δυόμισι έως τρία χρόνια μπορεί να ξέρουμε εάν αυτός ο πλανήτης έχει ατμόσφαιρα ή όχι και, αν ναι, ποια είναι η σύνθεσή της», τόνισε ο Τριφόνοφ.

Ανακάλυψαν κοντινό εξωπλανήτη - Τι ξέρουμε για τον καυτό και βραχώδη Gliese 486b - ΒΙΝΤΕΟ (enikos.gr)

 

[Πουπουλίνα]

Δεν σας άρεσε το 2020 πουλάκια μου!

Αστεροειδής-γίγας προσπερνά τη Γη, αλλά θα επιστρέψει… απειλητικά​

Πρόκειται για τον αστεροειδή Άποφι, ο οποίος προκάλεσε ανησυχία όταν ανακαλύφθηκε το 2004, με τους πρώτους υπολογισμούς της τροχιάς του να δείχνουν ότι υπήρχε πιθανότητα 3% να χτυπήσει τη Γη στις 13 Απριλίου 2019.​

Την ώρα που μάλλον θα κοιμάστε στις 03.15 τα ξημερώματα του Σαββάτου, ένας διαστημικός βράχος σε μέγεθος λόφου θα προσπερνά τη Γη σε ασφαλή απόσταση, πριν ξαναπεράσει απειλητικά κοντά σε ακριβώς οκτώ χρόνια.

Πρόκειται για τον αστεροειδή Άποφι, ο οποίος προκάλεσε ανησυχία όταν ανακαλύφθηκε το 2004, με τους πρώτους υπολογισμούς της τροχιάς του να δείχνουν ότι υπήρχε πιθανότητα 3% να χτυπήσει τη Γη στις 13 Απριλίου 2019.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι αυτό δεν θα συμβεί, οπότε ησυχάστε.

Ο Άποφις (Apophis), με διάμετρο γύρω στα 300 μέτρα (συγκριτικά ο λόφος του Λυκαβηττού έχει ύψος 227 μέτρα αλλά μεγαλύτερη διάμετρο) θα περάσει το Σάββατο σε απόσταση περίπου 15 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, πάνω από 40 φορές πιο μακριά από τη Σελήνη.

«Είναι κάτι που συμβαίνει περίπου μία φορά στα 1.000 χρόνια, οπότε προφανώς προσελκύει μεγάλο ενδιαφέρον» είπε στο Space.com η Μαρίνα Μπρόζοβιτς του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια.

Η NASA θα χρησιμοποιήσει διαστημικά ραντάρ για να παρακολουθήσει τη διέλευση, αν και πρόσφατα έχασε το καλύτερο όργανό της, το ιστορικό αλλά γερασμένο ραδιοτηλεσκόπιο του Αρεσίμπο, το οποίο κατέρρευσε τον Δεκέμβριο και είναι απίθανο να ανακατασκευαστεί.

Το Αρεσίμπο «ήταν το ισχυρότερο ραντάρ στον πλανήτη και η απώλεια δεν μπορεί να αντισταθμιστεί. Παρόλα αυτά θα συλλέξουμε καλά δεδομένα» σχολίασε η Μπρόζοβιτς, η οποία ειδικεύεται στα διαστημικά ραντάρ.

Ήδη όμως η πορεία του αστεροειδή έχει υπολογιστεί με αρκετή ακρίβεια, τουλάχιστον για τα επόμενα χρόνια –όσο πιο μακριά προχωρούν οι εκτιμήσεις στο μέλλον, το περιθώριο αβεβαιότητας αυξάνεται όλο και περισσότερο.
Στις 13 Απριλίου 2029, ο Άποφις θα ξαναπεράσει σε απόσταση μόλις 32.0000 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης, περίπου το ύψος όπου κινούνται οι γεωστατικοί δορυφόροι. Θα χρειαστεί μόλις μια ώρα για να διασχίσει τον Ατλαντικό και να χαθεί ξανά στο διάστημα, για να συνεχίσει το ταξίδι του γύρω από τον Ήλιο.

Οι φόβοι ενδεχόμενης πρόσκρουσης αρχικά μετατέθηκαν από το 2029 2036 και μετά στο 2068 –έτος για το οποίο δεν έχει αποκλειστεί οριστικά η πιθανότητα πρόσκρουσης.

Σε περίπτωση που έπεφτε στη Γη, το γιγάντιο αντικείμενο από πετρώματα και μέταλλο θα αρκούσε για να καταστρέψει μια μεγάλη πόλη.

Είναι εξάλλου εκατοντάδες έως χιλιάδες φορές μεγαλύτερο από τον αστεροειδή που εξερράγη πάνω από το Τσλιαμπίνσκ της Ρωσίας το 2013 (η διάμετρός του εκτιμάται στα 20 μέτρα) ή το αντικείμενο που ισοπέδωσε ένα ολόκληρο δάσος στην Τουνγκούσκα της Σιβηρίας το 1908 (με εκτιμώμενη διάμετρο μερικών δεκάδων μέτρων).

Η αρχική ανησυχία για ενδεχόμενη πρόσκρουση είχε εμπνεύσει το όνομα του Άποφι, μια αιγυπτιακή θεότητα την οποία η NASA περιγράφει ως «δαινονικό όφι που ενσάρκωνε το κακό και το χάος».

«Ξυστά» από τη Γη ο γίγας-αστεροειδής | ΤΟ ΒΗΜΑ

Πρόκειται για τον αστεροειδή Άποφι, ο οποίος προκάλεσε ανησυχία όταν ανακαλύφθηκε το 2004, με τους πρώτους υπολογισμούς της τροχιάς του να δείχνουν ότι υπήρχε πιθανότητα 3% να χτυπήσει τη Γη στις 13 Απριλίου 2019.

www.tovima.gr

 

[Πουπουλίνα]

Perseverance: Τα πρώτα «βήματα» στην επιφάνεια του Άρη - Οι φωτογραφίες που έστειλε​

Το Perseverance της NASA πραγματοποίησε τα πρώτα του 6,5 μέτρα στον Άρη

Το νέο ρομποτικό ρόβερ Perseverance της NASA έβαλε μπροστά τις μηχανές του και για μισή ώρα διήνυσε τα πρώτα διστακτικά 6,5 μέτρα στον Άρη.

Παράλληλα, τράβηξε τις πρώτες φωτογραφίες από τα ίχνη που άφησαν οι τροχοί του στο κοκκινωπό αμμώδες αρειανό έδαφος. Οι μηχανικοί στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA δήλωσαν με ικανοποίηση ότι το εξάτροχο ρόβερ μεγέθους αυτοκινήτου τα καταφέρνει καλύτερα και από τις δοκιμές του στη Γη.

Το Perseverance, το οποίο προσεδαφίστηκε στις 18 Φεβρουαρίου στον μεγάλο κρατήρα Γιέζερο, κάποτε αρχαία λίμνη και δέλτα ποταμού, έχει λίγο μεγαλύτερη ταχύτητα από το προηγούμενο αμερικανικό ρόβερ στον Άρη, το Curiosity (Περιέργεια), που ακόμη βρίσκεται εν λειτουργία. Επίσης το νέο ρόβερ είναι σε θέση να διασχίσει μεγαλύτερη απόσταση μέσα σε μια μέρα, γύρω στα 200 μέτρα, επειδή μπορεί να αποφεύγει καλύτερα τα διάφορα εμπόδια, όπως μεγάλους βράχους και παγίδες άμμου.

Προς το παρόν, οι επιστήμονες της NASA μελετούν τα διαθέσιμα δεδομένα για τη γύρω περιοχή, προκειμένου να αποφασίσουν ποια θα είναι η καλύτερη διαδρομή για το ρόβερ.

Η τελική απόφαση τους πιθανώς θα ληφθεί, αφού το μικρό ρομποτικό ελικόπτερο Ingenuity βάρους δύο κιλών πετάξει και κατοπτεύει τη «γειτονιά» του ρόβερ (θα είναι η πρώτη φορά που ένα drone θα πετάξει στον Άρη). Προς το παρόν, το ρομποτικό ελικόπτερο βρίσκεται προσδεμένο κάτω από την «κοιλιά» του ρόβερ.

Το Perseverance, το οποίο προγραμματίζεται να διανύσει 15 χιλιόμετρα μέσα στο επόμενο αρειανό έτος (αντιστοιχεί σε περίπου δύο γήινα έτη), είναι το πιο εξελιγμένο κινητό εργαστήριο αστροβιολογίας που έχει σταλεί σε άλλο πλανήτη ή δορυφόρο, με στόχο την αναζήτηση ιχνών μικροβιακής ζωής, χάρη στα πολλά επιστημονικά όργανα, το ρομποτικό βραχίονα και τις υψηλής ανάλυσης κάμερες του.

Perseverance: Τα πρώτα «βήματα» στην επιφάνεια του Άρη - Οι φωτογραφίες που έστειλε | LiFO

 

[Πουπουλίνα]

Ανακαλύφθηκε ο πιο μακρινός «ραδιοφάρος» στο Σύμπαν- Πολύ φωτεινό κβάζαρ 13 δισ. έτη φωτός μακριά​

Εκπέμπει 580 φορές περισσότερη ενέργεια από τον δικό μας Γαλαξία
8/3/2021

Ευρωπαίοι και Αμερικανοί αστρονόμοι ανακάλυψαν και μελέτησαν λεπτομερώς την πιο μακρινή πηγή ραδιοεκπομπών που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα στο σύμπαν.

Πρόκειται για ένα κβάζαρ, ένα φωτεινό αντικείμενο που εξέπεμψε ισχυρή ακτινοβολία με τη μορφή ραδιοκυμάτων, 13 δισεκατομμύρια χρόνια για να φτάσουν στη Γη.

Η ανακάλυψη, με τη βοήθεια του Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή, των αμερικανικών Κεκ της Χαβάης και Very Large Array και άλλων, θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα το πρώιμο σύμπαν και τους πρώτους γαλαξίες. Η εκπομπή των ραδιοκυμάτων από το κβάζαρ Ρ172+18, όπως ονομάστηκε, έγινε σε μία εποχή που το σύμπαν είχε ηλικία μόνο 780 εκατομμυρίων ετών, περίπου 100 εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα από τον προηγούμενο κάτοχο του ρεκόρ.

Τα κβάζαρ, τα οποία ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά το 1963, είναι υπερβολικά φωτεινά αντικείμενα -από τα πιο λαμπερά στο σύμπαν- που βρίσκονται στο κέντρο ορισμένων γαλαξιών και τροφοδοτούνται από υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες. Η μαύρη τρύπα που τροφοδοτεί το πρώιμο κβάζαρ Ρ172+18 εκτιμάται ότι έχει μάζα περίπου 70 φορές μεγαλύτερη από την κεντρική μαύρη τρύπα του δικού μας γαλαξία και 300 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο, ενώ εκπέμπει περίπου 580 φορές περισσότερη ενέργεια από ολόκληρο τον γαλαξία μας. Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της αστροφυσικής είναι πώς είναι δυνατό να υπήρχαν τόσο μεγάλες μαύρες τρύπες στο πολύ νεαρό σύμπαν.

Καθώς η μαύρη τρύπα «καταβροχθίζει» τα περιβάλλοντα αέρια, απελευθερώνεται μεγάλη ποσότητα ενέργειας σε διάφορα μήκη κύματος, η οποία κινείται σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός και επιτρέπει στους επιστήμονες να ανιχνεύσουν το φαινόμενο, ακόμη κι αν απέχει τόσο πολύ στον χώρο και στον χρόνο. Μόνο το 10% των κβάζαρ λάμπουν έντονα στις ραδιοσυχνότητες.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τους Εδουάρδο Μπανάδος του γερμανικού Ινστιτούτου Αστρονομίας Μαξ Πλανκ στη Χαϊδελβέργη και Κιάρα Ματσουκέλι του ESO, που έκαναν τις σχετικές δημοσιεύσεις στα περιοδικά Αστροφυσικής «The Astrophysical Journal» και Αστρονομίας «The Astronomical Journal», αισιοδοξούν ότι μελλοντικά θα βρουν και άλλους πρώιμους «ραδιοφάρους».
Ανακαλύφθηκε ο πιο μακρινός «ραδιοφάρος» στο Σύμπαν- Πολύ φωτεινό κβάζαρ 13 δισ. έτη φωτός μακριά | LiFO

 

[EvanescenceQ]

Το διαβασα μολις

Perseverance: Μετέδωσε ήχο από τον Άρη το ρόβερ της NASA

Σύμφωνα με τη NASA το ρομποτικό ρόβερ έχει διανύσει ήδη 70 μέτρα, ενώ στις 6 Μαρτίου είχε διανύσει 6,5 μέτρα #CNNgrNews

www.cnn.gr

 

[Πουπουλίνα]

Το διαβασα μολις

Perseverance: Μετέδωσε ήχο από τον Άρη το ρόβερ της NASA

Σύμφωνα με τη NASA το ρομποτικό ρόβερ έχει διανύσει ήδη 70 μέτρα, ενώ στις 6 Μαρτίου είχε διανύσει 6,5 μέτρα #CNNgrNews

www.cnn.gr

Το ειχα δει και εγω,αλλα επειδη ο ηχος ειναι ο ΜΗ ηχος,απουσια ηχου δηλαδη,ειπα να μην το βαλω μπας και φαω ντοματες!

 

[EvanescenceQ]

Ειδα αυτο μολις

Το «τρελό» πέρασμα μετεωρίτη πάνω από το Βερμόντ

Ο μετεωρίτης έγινε ορατός στη Νέα Υόρκη, το Κεμπέκ και τη Μασαχουσέτη #CNNgrNews

www.cnn.gr

https://twitter.com/i/web/status/1368785803858636801

 

[Πουπουλίνα]

Έρχεται και άλλος!

Αριθμός «ρεκόρ» αστεροειδών ανιχνεύθηκαν να περνούν κοντά από τη Γη το 2020

Οι αστρονόμοι εντόπισαν το 2020 τον αριθμό-ρεκόρ των 2.958 προηγουμένως άγνωστων αστεροειδών που πέρασαν σχετικά κοντά από τη Γη. Πιθανώς υπήρξαν και άλλοι που ποτέ δεν έγιναν αντιληπτοί.

Εξάλλου, φέτος, στις 21 Μαρτίου, αναμένεται να περάσει σε απόσταση ασφαλείας από τον πλανήτη μας ο μεγαλύτερος αστεροειδής που έχει κάνει κάτι τέτοιο μέσα στο 2021. Παρά τις δυσκολίες που έχει προκαλέσει η πανδημία Covid-19 στην αστρονομική κοινότητα, οι αστρονόμοι, έχοντας βελτιώσει τις διαθέσιμες τεχνικές δυνατότητές τους, κατάφεραν να παρατηρήσουν πέρυσι περισσότερες κοντινές διελεύσεις αστεροειδών από κάθε άλλη χρονιά, σύμφωνα με το «Nature».

Από το 1998, όταν η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) άρχισε τη σχετική αναζήτηση, έχουν παρατηρηθεί περισσότεροι από 25.000. Οι περισσότερες ανιχνεύσεις κοντινών διελεύσεων αστεροειδών το 2020 (οι 1.548) έγιναν από τα τρία τηλεσκόπια Catalina Sky Survey στην Αριζόνα και άλλες 1.152 προήλθαν από το επίσης αμερικανικό τηλεσκόπιο Pan-STARRS στη Χαβάη. Όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, Από τους συνολικά 2.958 που εντοπίστηκαν, μερικοί πλησίασαν αρκετά τη Γη, καθώς οι 107 πέρασαν σε μικρότερη απόσταση από την απόσταση Γης-Σελήνης. Οι κοντινότερες γνωστές διελεύσεις έγιναν από τον μικροσκοπικό αστεροειδή 2020 QG, ο οποίος πέρασε πέρυσι τον Αύγουστο μόνο 2.950 χιλιόμετρα πάνω από τον Ινδικό Ωκεανό, καθώς επίσης από τον επίσης πολύ μικρό 2020 VT4, που πέρασε τον Νοέμβριο μόλις 400 χιλιόμετρα από τη Γη.

Όλες αυτές οι ανακαλύψεις κάνουν τους αστρονόμους πιο συνειδητούς για το «μπιλιάρδο» που παίζεται στο ηλιακό σύστημά μας, με ουκ ολίγους αστεροειδείς να εκτοξεύονται προς τη Γη. Αυτό αυξάνει τους κινδύνους για τη μελλοντική πρόσκρουση κάποιου στη Γη, όπως κατά καιρούς έχει συμβεί στο παρελθόν και που, όπως δείχνουν οι πολυπληθείς κρατήρες στις επιφάνειες όλων των άλλων πλανητών και δορυφόρων, έχει κατ' επανάληψη συμβεί σε άλλα κοντινά (Σελήνη) και πιο μακρινά ουράνια σώματα (π.χ. Άρης). Σε λίγες ημέρες, στις 21 Μαρτίου, ακόμη ένας αστεροειδής, ο 2001 FO32, θα περάσει σε απόσταση δύο εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της NASA, χωρίς να υπάρχει η παραμικρή απειλή για πρόσκρουση με τον πλανήτη μας.

Θα κινείται με μεγάλη ταχύτητα 124.000 χλμ. την ώρα και έχει διάμετρο 440 έως 680 μέτρων, γεγονός που τον καθιστά τον μεγαλύτερο που έχει εντοπιστεί φέτος. Ο εν λόγω αστεροειδής έχει χαρακτηριστεί ως «δυνητικά επικίνδυνος» από το Κέντρο Μελετών Κοντινών στη Γη Αντικειμένων (CNEOS) της NASA και θα ξαναπλησιάσει τον πλανήτη μας το 2052. Σε κάθε περίπτωση, οι διαστημικές υπηρεσίες ανά τον κόσμο ετοιμάζουν διάφορα σχέδια πλανητικής άμυνας, για να μην «πιαστούν στον ύπνο».

Χαρακτηριστική θεωρείται η περίπτωση του διαμέτρου 340 μέτρων διαστημικού βράχου «Άποφι», που πέρασε με ασφάλεια από τη Γη στις 6 Μαρτίου, αλλά θα επιστρέψει το 2029 με μία ανησυχητικά πιο κοντινή διέλευση σε απόσταση το πολύ 40.000 χιλιομέτρων, κοντά στο επίπεδο τροχιάς ορισμένων δορυφόρων.

Αριθμός «ρεκόρ» αστεροειδών ανιχνεύθηκαν να περνούν κοντά από τη Γη το 2020 | LiFO

 

[EvanescenceQ]

Έρχεται και άλλος!


Αριθμός «ρεκόρ» αστεροειδών ανιχνεύθηκαν να περνούν κοντά από τη Γη το 2020 | LiFO

δε θα τη βγαλουμε καθαρη

λες αυτο να σημαινει κατι?

NASA - Σελήνη: «Κιβωτός του Νώε» με σπέρμα και αυγά από 6,7 εκατ. γήινα είδη

Γενετικό υλικό στη Σελήνη επιδιώκουν να στείλουν επιστήμονες της NASA, θέλοντας να δημιουργήσουν μια διαστημική κιβωτό – Οι γονιδιακές τράπεζες που βρίσκονται στη Γη θεωρούνται ευάλωτες στις καταστροφές

www.protothema.gr

 

[Πουπουλίνα]

δε θα τη βγαλουμε καθαρη

λες αυτο να σημαινει κατι?

NASA - Σελήνη: «Κιβωτός του Νώε» με σπέρμα και αυγά από 6,7 εκατ. γήινα είδη

Γενετικό υλικό στη Σελήνη επιδιώκουν να στείλουν επιστήμονες της NASA, θέλοντας να δημιουργήσουν μια διαστημική κιβωτό – Οι γονιδιακές τράπεζες που βρίσκονται στη Γη θεωρούνται ευάλωτες στις καταστροφές

www.protothema.gr

Όπου φύγει φύγει!

 

[EvanescenceQ]

Όπου φύγει φύγει!

βρηκα ενα point

τελικα ολα εχουν their explanation

 

[Πουπουλίνα]

Oumuamua: Το μυστηριώδες αντικείμενο μπορεί να είναι θραύσμα ενός κόσμου που μοιάζει με τον Πλούτωνα​

Οι επιστήμονες έχουν νέες θεωρίες για τον πρώτο διαστρικό επισκέπτη

18.3.2021

Ο πρώτος γνωστός διαστρικός επισκέπτης του ηλιακού μας συστήματος δεν είναι ούτε κομήτης ούτε αστεροειδής και δεν μοιάζει με πούρο, όπως θεωρούσαν αρχικά οι επιστήμονες.

Μια νέα μελέτη λέει ότι το μυστηριώδες αντικείμενο είναι πιθανότατα ένα κατάλοιπο ενός κόσμου που μοιάζει με τον Πλούτωνα και έχει σχήμα μπισκότου.
Οι αστρονόμοι του πανεπιστημίου της Αριζόνα αναφέρουν ότι το περίεργο αντικείμενο των 45 μέτρων φαίνεται πως είναι από κατεψυγμένο άζωτο, όπως ακριβώς και η επιφάνεια του Πλούτωνα και ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Ποσειδώνα, ο Τρίτωνας.

Οι συγγραφείς της μελέτης, Άλαν Τζάκσον και Στίβεν Ντετς, πιστεύουν ότι πρόκειται για ένα κομμάτι που προέκυψε από μια διάσπαση σε έναν παγωμένο πλανήτη που καλύπτεται από άζωτο, πριν από 500 εκατομμύρια χρόνια.

Η διάσπαση αυτή έκανε το μυστηριώδες κομμάτι να αποκολληθεί και να ταξιδέψει εκτός του δικού του αστρικού συστήματος μέχρι να φτάσει στο δικό μας.
Το κοκκινωπό αντικείμενο πιστεύεται ότι είναι ένα κομμάτι, του οποίου τα εξωτερικά στρώματα εξατμίζονται από την κοσμική ακτινοβολία και, πιο πρόσφατα, από τον ήλιο.

Ονομάζεται Oumuamua, δηλαδή ανιχνευτής στα χαβανέζικα, προς τιμήν του παρατηρητηρίου στη Χαβάη που το ανακάλυψε το 2017.

Είναι ορατό μόνο ως σημείο φωτός εκατομμυρίων μιλίων μακριά και εικάζεται ότι προήλθε πέρα από το ηλιακό μας σύστημα, επειδή η ταχύτητα και η διαδρομή του υποδηλώνουν ότι δεν ήταν σε τροχιά γύρω από τον ήλιο ή οτιδήποτε άλλο.

Το μόνο άλλο αντικείμενο που επιβεβαιώθηκε ότι έχει απομακρυνθεί από ένα άλλο σύστημα αστεριών και έχει φτάσει στο δικό μας είναι ο κομήτης 21 / Borisov, που ανακαλύφθηκε το 2019.

Το Oumuamua έμοιαζε με έναν αστεροειδή αλλά η ταχύτητά του είναι όμοια με εκείνη ενός κομήτη. Σε αντίθεση με έναν κομήτη όμως, δεν έχει ορατή ουρά.

Οι εικασίες για το αν είναι κομήτης ή αστεροειδής ήταν αρκετές ενώ ακούστηκε ακόμα και η πρόταση ότι θα μπορούσε να είναι και ένα εξωγήινο τεχνούργημα.

«Όλοι ενδιαφέρονται για τους εξωγήινους, και ήταν αναπόφευκτο ότι αυτό το πρώτο αντικείμενο εκτός του ηλιακού μας συστήματος θα έκανε τους ανθρώπους να σκεφτούν τους εξωγήινους», είπε ο Ντετς.

«Αλλά είναι σημαντικό στην επιστήμη να μην βιαζόμαστε να βγάζουμε συμπεράσματα. Χρησιμοποιώντας τη λάμψη, το μέγεθος και το σχήμα του αλλά και το γεγονός ότι προωθήθηκε εδώ από διαφυγούσες εκπομπές, που δεν παρήγαγαν μία ορατή ουρά, οι Τζάκσον και Ντετς σχεδίασαν υπολογιστικά μοντέλα, τα οποία τους βοήθησαν να προσδιορίσουν ότι το Oumuamua ήταν πιθανότατα ένα κομμάτι πάγου από άζωτο, που σταδιακά διαβρώνεται.

Τα δύο άρθρα δημοσιεύτηκαν από την Αμερικανική Γεωφυσική Ένωση και παρουσιάστηκαν επίσης στο φετινό συνέδριο σεληνιακής και πλανητικής επιστήμης.

Δεν δέχονται όλοι οι επιστήμονες ωστόσο, τη νέα εξήγηση. Ο Άβι Λόεμπ του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ αμφισβητεί τα ευρήματα και εμμένει στην παραδοχή του, ότι το αντικείμενο φαίνεται να είναι περισσότερο τεχνητό παρά φυσικό.

Με άλλα λόγια, ένα αντικείμενο από έναν εξωγήινο πολιτισμό, ίσως ένα ελαφρύ πανί. Το πρόσφατο βιβλίο του Extraterrestrial: The First Sign of Intelligent Life Beyond Earth (Εξωγήινοι: Το πρώτο σημάδι της ευφυούς ζωής πέρα από τη Γη), ασχολείται με το θέμα.

Δεδομένου ότι το Oumuamua δεν είναι ούτε κομήτης ούτε αστεροειδής, ούτε κάτι που έχουμε ξαναδεί «δεν μπορούμε να το θεωρήσουμε ως κάτι συνηθισμένο, όπως υποστηρίζουν πολλοί επιστήμονες», έγραψε ο Λόεμπ την Τετάρτη.

«Αν αναλογιστούμε κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί, πρέπει να αφήσουμε την υπόθεση της τεχνητής προέλευσης στο τραπέζι των συζητήσεων και να συλλέξουμε περισσότερα στοιχεία πάνω σε αντικείμενα της ίδιας κλάσης».

Όταν το Oumuamua βρέθηκε στην πιο κοντινή του προσέγγιση στη Γη, φάνηκε να έχει πλάτος έξι φορές μεγαλύτερο από το πάχος του.

Αυτές είναι χοντρικά οι αναλογίες μιας γκοφρέτας ενός μπισκότου Oreo, παρατήρησε ο Ντετς.

Πλέον, έχει περάσει εδώ και καιρό, πέρα από την τροχιά του Ουρανού, πάνω από 2 δισ. μίλια μακριά και είναι πολύ μικρό για να το δει κανείς, ακόμη και από το διαστημικό τηλεσκόπιο του Χαμπλ.

Ως αποτέλεσμα, οι αστρονόμοι θα πρέπει να βασιστούν στις αρχικές τους παρατηρήσεις και, ελπίζουμε, να συνεχίσουν να βελτιώνουν τις αναλύσεις τους, είπε ο Τζάκσον.

Όταν το αντικείμενο αρχίσει να εγκαταλείπει το ηλιακό μας σύστημα γύρω στο 2040, η αντιστοιχία πλάτους προς πάχος θα έχει μειωθεί σε 10 προς 1, σύμφωνα με τον Ντετς.

«Άρα ίσως το Oumuamua να έμοιαζε με ένα μπισκότο όταν το είδαμε, αλλά σύντομα θα είναι κυριολεκτικά τόσο επίπεδο όσο μια τηγανίτα».
Με πληροφορίες του Guardian
Oumuamua: Το μυστηριώδες αντικείμενο μπορεί να είναι θραύσμα ενός κόσμου που μοιάζει με τον Πλούτωνα | LiFO

 

[Πουπουλίνα]

NASA: Μετρήθηκε για πρώτη φορά ο πυρήνας του Άρη από το InSight - Οι "αρειανοί" σεισμοί και οι εκτιμήσεις​

Οι ερευνητές αρχίζουν να καταλαβαίνουν βήμα - βήμα την "καρδιά" του Άρη. Το InSight έχει χρησιμοποιήσει σεισμικά κύματα στο εσωτερικό του πλανήτη ώστε να μετρήση το μέγεθος του λιωμένου πυρήνα του. Είναι η πρώτη φορά που οι επιστήμονες έκαναν μέτρηση του μεγέθους της «καρδιάς» του 'Αρη, με τη βοήθεια του ρομποτικού εργαστηρίου InSight της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA).


Από τη στιγμή που προσγειώθηκε στον Άρη, το InSight έχει μετρήσει πάνω από 500 "marsquakes", όπως τους αποκαλούν (σεισμούς του Άρη), εκ των οποίων οι περισσότεροι εξαιρετικά μικροί. Όταν συμβαίνουν οι σεισμοί, μετρώνται δύο τύποι σεισμικών κυμάτων - αυτά της επιφάνειας που ταξιδεύουν σε σχετικά ευθεία γραμμή και αυτά που αναπηδούν στο εσωτερικό πριν φτάσουν στους αισθητήρες. Ο 'Αρης έχει λιγότερους σεισμούς από τη Γη, αλλά περισσότερους από τη Σελήνη. Περίπου 50 αρειανοί σεισμοί βρέθηκαν να έχουν μέγεθος δύο έως τεσσάρων βαθμών, αρκετά ισχυροί για να ρίξουν φως στο εσωτερικό του γειτονικού πλανήτη, ενώ οι υπόλοιποι ήταν μικρότεροι.
Είναι ο πρώτος πλανήτης μετά τη Γη που υπάρχει πλέον μια κατά προσέγγιση εκτίμηση για τον πυρήνα του, η ακτίνα του οποίου υπολογίζεται σε 1.810 έως 1.860 χιλιόμετρα, περίπου το μισό της ακτίνας του γήινου πυρήνα.

Η μέτρηση αυτή, που βασίστηκε στα σεισμικά κύματα στο εσωτερικό του 'Αρη, τα οποία καταγράφει το InSight, είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τις προηγούμενες πιο θεωρητικές εκτιμήσεις, πράγμα που σημαίνει ότι ο πυρήνας του 'Αρη είναι λιγότερο πυκνός του αναμενομένου και περιέχει πιο ελαφριά στοιχεία, όπως οξυγόνο, πέρα από το σίδηρο και το θείο που εκτιμάται ότι αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του.

Η επιστημονική ομάδα του InSight, με επικεφαλής τον Σάιμον Στέλερ του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Ζυρίχης (ΕΤΗ), έκανε τη σχετική ανακοίνωση στο διαδικτυακό συνέδριο πλανητικής επιστήμης "Lunar and Planetary Conference" στο Τέξας, σύμφωνα με το "Nature" και το "New Scientist".

Οι βραχώδεις πλανήτες, όπως η Γη και ο 'Αρης, διαθέτουν τρία βασικά γεωλογικά στρώματα: φλοιό, μανδύα και πυρήνα. Ο υπολογισμός του μεγέθους καθενός από τα τρία επιτρέπει να εξαχθούν βάσιμα συμπεράσματα για το σχηματισμό και την εξέλιξη ενός πλανήτη. Ο μεταλλικός αρειανός πυρήνας πιθανότατα είναι ακόμη σε ρευστή κατάσταση. Εκτός από τη Γη και τον 'Αρη, το μόνο άλλο ουράνιο σώμα που έχει μετρηθεί ο πυρήνας του, είναι η Σελήνη.

Όπως κάνουν και οι σεισμογράφοι στη Γη, το InSight μέτρησε το μέγεθος του αρειανού πυρήνα αναλύοντας την κίνηση και τη χρονική διάρκεια του «ταξιδιού» των σεισμικών κυμάτων μεταξύ μανδύα και πυρήνα. Με αυτό τον τρόπο, οι επιστήμονες μπόρεσαν να υπολογίσουν σε πόσο βάθος αρχίζει το σύνορο μεταξύ μανδύα και πυρήνα, άρα και το μέγεθος του ίδιου του πυρήνα.

Στο μεταξύ, ο 'Αρης έχει αρχίσει να κάνει δύσκολη τη ζωή του InSight, καθώς η αρειανή σκόνη συσσωρεύεται σταδιακά πάνω στα δίμετρα ηλιακά πάνελ του, μειώνοντας έτσι ολοένα περισσότερο τη διαθέσιμη ηλεκτρική ενέργεια για να λειτουργήσει. Το γεγονός ότι η τωρινή τροχιά τον 'Αρη τον απομακρύνει συνεχώς από τον Ήλιο, άρα λιγοστεύει την ηλιακή ενέργεια στην επιφάνεια του, καθιστά πιο δύσκολες τις συνθήκες για το InSight, το οποίο ίσως δεν έχει ακόμη πολύ χρόνο μπροστά του για νέες ανακαλύψεις.

Ήδη, τον Ιανουάριο οι χειριστές του InSight στη Γη αναγκάστηκαν να θεωρήσουν οριστικά νεκρό το γερμανικής κατασκευής τρυπάνι του, το οποίο συνάντησε προβλήματα και δεν κατάφερε να σκάψει βαθιά.

NASA: Μετρήθηκε για πρώτη φορά ο πυρήνας του Άρη από το InSight - Οι "αρειανοί" σεισμοί και οι εκτιμήσεις (enikos.gr)

 

[Πουπουλίνα]

Άγνωστα μικρόβια ανακαλύφθηκαν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό

Τέσσερα στελέχη βακτηρίων, τρία από οποία ήταν άγνωστα κατά το παρελθόν στην επιστήμη, βρέθηκαν στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Πρόκειται για μικρόβια τα οποία θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη φυτών, (κάτι το οποίο έκαναν ούτως ή άλλως επί μακρόν οι αστροναύτες που ζουν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό), σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα στο επιστημονικό περιοδικό Frontiers in Microbiology.

Ο Διαστημικός Σταθμός αποτελεί ένα μοναδικό περιβάλλον, καθώς είναι πλήρως απομονωμένο από τη Γη, οπότε χρησιμοποιείται για ένα πλήθος πειραμάτων για τη μελέτη του είδους των βακτηρίων που έχουν εντοπιστεί εκεί.

Τα τελευταία έξι χρόνια, οκτώ σημεία στο Διαστημικό Σταθμό ελέγχονται διαρκώς για την παρουσία μικροβίων και την ανάπτυξη βακτηρίων, ενώ πραγματοποιούνται εκατοντάδες επιστημονικά πειράματα. Μεταξύ αυτών των σημείων, περιλαμβάνεται ο θάλαμος ανάπτυξης που καλλιεργούνται φυτά αλλά και χώρος όπου συγκεντρώνεται το πλήρωμα για γευματίσει.

Ως αποτέλεσμα εκατοντάδες δείγματα βακτηρίων έχουν συγκεντρωθεί και μελετηθεί, ενώ χιλιάδες ακόμα θα αναλυθούν κατά την επιστροφή στη Γη.

Τα βακτήρια ανήκουν στην οικογένεια Methylobacteriaceae

Τα τέσσερα αυτά στελέχη των βακτηρίων που απομονώθηκαν από τους ερευνητές, ανήκουν στην οικογένεια Methylobacteriaceae. Τα μικρόβια αυτά ελήφθησαν από δείγματα από όλο το Διαστημικό Σταθμό κατά τη διάρκεια αποστολών διαφορετικών πληρωμάτων.

Τα είδη Methylobacteriaceae είναι χρήσιμα για τα φυτά, βοηθούν την ανάπτυξή τους και καταπολεμούν τις παθογένειες που τα επηρεάζουν.

Ένα από τα στελέχη του Methylobacteriaceae ήταν ήδη γνωστό στους επιστήμονες. Μέσω γεννητικής ανάλυσης οι επιστήμονες μπόρεσαν να προσδιορίσουν ότι τα τέσσερα συνολικά βακτήρια σχετίζονται με το είδος βακτηρίων του είδους Methylobacteriaceae.

Οι ερευνητές όρισαν τα νέα στελέχη βακτηρίων ως ένα νέο είδος που το ονόμασαν Methylobacterium ajmalii προς τιμή του Ινδού επιστήμονα Muhammad Ajmal Khan, που απεβίωσε το 2019.

Ο επικεφαλής των ερευνών Kasthuri Venkateswaran και ο μηχανικός Nitin Kumar Singh, οι οποίοι εργάζονται σε εργαστήριο της NASA στην Πασαντίνα, στην Καλιφόρνια συνεργάστηκαν γι αυτή την έρευνα, προκειμένου να κατανοήσουν τις πιθανές εφαρμογές των βακτηρίων.

Στα νέα στελέχη των βακτηρίων μπορεί να είναι βιοτεχνολογικά χρήσιμοι οι γενετικοί παράγοντες που θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη των φυτών στο Διάστημα, όπως αναφέρουν οι επιστήμονες σε δηλώσεις τους.

Για την ανάπτυξη φυτών σε μέρη με ακραίες συνθήκες, όπως το Διάστημα, είναι απαραίτητη η απομόνωση των νέων μικροβίων.

Τα πράσινα λαχανικά και τα ραπανάκια αναπτύχθηκαν επιτυχώς στο Διαστημικό Σταθμό, αλλά η καλλιέργεια των φυτών στο Διάστημα δεν αποτελούν εύκολη υπόθεση.

Το Methylobacterium μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει τα φυτά να ξεπεραστούν οι δυσκολίες προκειμένου να τις δυσκολίες να αναπτυχθούν, πως γίνεται στη Γη.

Ωστόσο, οι οι επιστήμονες σημειώνουν ότι μόνο ο χρόνος και τα περαιτέρω πειράματα θα δείξουν αν ισχύ η θεωρία τους.

Με πληροφορίες από CNN

Άγνωστα μικρόβια ανακαλύφθηκαν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό | LiFO

 

[EvanescenceQ]

Μολις

Τα μυστικά ενός μοναδικού μετεωρίτη 'αποκρυπτογραφούν' Έλληνες επιστήμονες

Προέρχεται από ένα άγνωστο στους επιστήμονες ουράνιο σώμα και δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή ένας γνωστός αστεροειδής που να συνδέεται φασματικά – να έχει δηλαδή την ίδια...υπογραφή, με το συγκεκριμένο δείγμα.

www.capital.gr