Είναι η αγάπη υπερεκτιμημένη;

[Noisette]

Συμπερασματικά, δεν με πείθει η διάρκεια ως μόνο κριτήριο για την τοποθέτηση της αγάπης ψηλότερα από το πάθος.

Το πάθος μπορεί να σε κάνει ευτυχισμένο ακόμη κι αν όλα τα άλλα στη ζωή σου πηγαίνουν κατά διαόλου. Η αγάπη δεν έχει τέτοιες ιδιότητες.

Συμφωνώ 1000% με την Λια. ​

Η αγάπη μπορεί να προσφέρει διάρκεια. Το πάθος μπορεί να προσφέρει ζωή! ​

Το πάθος από μόνο του μπορεί να σταθεί, όπως και η αγάπη. Αλλα φανταστείτε μία κατάσταση όπου υπάρχει αγάπη (δηλαδη διαρκεια) και πάθος (δηλαδη ζωη). Δεν θα ηταν μια καταπληκτική σχέση?!

Όμως φανταστείτε μία σχέση με μόνο αγάπη. Απλά μια σχέση διάρκειας και ασφάλειας. Σίγουρα θα λείπει κάτι...Κάτι που θα κάνει αυτή την σχέση μοναδική και ζωντανή. Αυτό είναι το πάθος.

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Το παθος, οπως λεει και η Λια δυσευρετο και εξισου σημαντικο, αυτο μαρεσει κι εμενα, η ολα η τιποτα που λεμε. Η αγαπη ερχεται με τα χρονια - και σε αυτο το κομματι διαφωνω μαζι της που ειπε πως μπορεις ναγαπησεις σε ενα μηνα- γιατι πιστευω πως η αγαπη ερχεται με τα χρονια, περνας απο σταδια με τον αλλο που σε δενουν και σε κανουν ενα μαζι του, εχετε κοινα να σας συνδεουν (αλλοτε παιδια σε μεγαλυτερες απο εμας ηλικιες).

Πότε είπα καλέ ότι μπορείς να αγαπήσεις σε ένα μήνα;

Περί αγάπης και συνήθειας: Σαφώς και είναι διαφορετικά πράγματα, αλλά το πρώτο προϋποθέτει το δεύτερο. Και ναι rascal, αγάπη αυτό είναι, να βάζεις το καλό του άλλου πάνω από το δικό σου, άρα αν χρειαζόταν να δώσεις πχ το μάτι σου για αυτόν, να το έκανες. Οτιδήποτε άλλο είναι απλά συνήθεια ή κάτι άλλο, όχι πάντως αγάπη. Η αγάπη εμπεριέχει αλτρουϊσμό.

Η Μάρω έπιασε το νόημα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Noisette]

Πότε είπα καλέ ότι μπορείς να αγαπήσεις σε ένα μήνα;

Περί αγάπης και συνήθειας: Σαφώς και είναι διαφορετικά πράγματα, αλλά το πρώτο προϋποθέτει το δεύτερο. Και ναι rascal, αγάπη αυτό είναι, να βάζεις το καλό του άλλου πάνω από το δικό σου, άρα αν χρειαζόταν να δώσεις πχ το μάτι σου για αυτόν, να το έκανες. Οτιδήποτε άλλο είναι απλά συνήθεια ή κάτι άλλο, όχι πάντως αγάπη. Η αγάπη εμπεριέχει αλτρουϊσμό.

Η Μάρω έπιασε το νόημα

Μπορεί να μην είναι συνήθεια...αλλά συμβιβασμός!


Υ.Γ: Great minds think alike.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

(γι'αυτό και λέμε ότι δεν μπορείς να αγαπήσεις κάποιον μέσα σε ένα μήνα).

γυαλακια κανεις?8)
(γω)




Ποια η διαφορα συνηθειας απο συμβιβασμο?
Το πρωτο μου φαινεται καλυτερο απο το τελευταιο. Το τελευταιο με κανει να βγαζω αφρους. Το διαχωριζω απο την υποχωρηση.
Τη συνηθεια ομως, θελεις δε θελεις δεν ξερω κατα ποσο μπορεις να την αποφυγεις.
Δηλαδη, εχεις μαθει να ζεις με τον αλλο, να κανετε 5-10 πραματα μαζι, ακομα και διαφορετικα να ειναι καθε φορα, τα κανετε ομως.
Ειναι στη ζωη σου κι εχεις μαθει τα κουσουρια του, τα καλα και τα στραβα του. Τον εχεις συνηθισει κι αυτο δε μου φαινεται απαραιτητως κακο.

Κακο θα μου φαινοταν να συμβιβαζομαι κανοντας πραματα που δε θελω, καταπιεζοντας τον εαυτο μου, στο βωμο της....χμμμ σχεσης!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Noisette]

Δηλαδη, εχεις μαθει να ζεις με τον αλλο, να κανετε 5-10 πραματα μαζι, ακομα και διαφορετικα να ειναι καθε φορα, τα κανετε ομως.
Ειναι στη ζωη σου κι εχεις μαθει τα κουσουρια του, τα καλα και τα στραβα του. Τον εχεις συνηθισει κι αυτο δε μου φαινεται απαραιτητως κακο.

Δεν είναι κακό!Είναι βαρετό!
Γιατί να παλεύουμε για μία σχέση που δεν εχει παθος?(Αν είχε πάθος τότε δεν θα χρειαζόταν καμία πάλη!)Ειλικρινά το αναρωτιέμαι αυτό γιατί το βλέπω σε φίλες μου και με προβληματίζει...Ποιός ο λόγος!!!???Μιλάνε για αγάπη την στιγμή που βαριούνται ή δεν επικοινωνούν με τον άνθρωπό τους και κάνουν τα πάντα για να επανορθώσουν ή να διατηρήσουν την σχέση.


Εγώ πάλι όπως φαίνεται βγάζω αφρούς και στα δύο...

Απεχθάνομαι συνήθεια και συμβιβασμούς (συμβιβασμούς ωστε να κρατήσει μια σχέση ,και φυσικά διαφέρει από τις υποχωρήσεις).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Κοιτα, γενικα συμφωνω μαζι σου στις αποψεις σου αλλα εδω θα βαλω ενα , διοτι θες δε θες καποια στιγμη βαριεσαι τον αλλο αν τον βλεπεις καθε μερα, κανετε τα ιδια, μενετε/τρωτε/κοιμαστε μαζι, συζητατε για τα ιδια.
Προκειται για ατομικη βαρεμαρα κι οχι απαραιτητα ειναι βαρετος ο αλλος. Προσωπικα ας πουμε, βαριεμαι ευκολα. Εκ φυσεως ομως. Ειναι ο χαρακτηρας μου. Και θελω ενεργεια πολλη, γιατι εχω πολλη.

Πουχου, βαριεμαι τα ιδια μερη/συζητησεις/ συνεχεια, την ιδια δουλεια ακομα, μπορει και ανθρωπους, ομως δε με χαλαει, το χω αποδεχτει. Μαρεσει να βαριεμαι γιατι κανω δουλεια. Δε σημαινει πως κατι δε παει καλα στη ζωη μου. Περνανε αυτα γιατι ειναι παροδικα συναισθηματα.
Ναι, ειμαι μια βαρεμενη.

Εδω πχ διαφωνω καθετα

(Αν είχε πάθος τότε δεν θα χρειαζόταν καμία πάλη!)Ποιός ο λόγος!!!???Μιλάνε για αγάπη την στιγμή που βαριούνται ή δεν επικοινωνούν με τον άνθρωπό τους και κάνουν τα πάντα για να επανορθώσουν ή να διατηρήσουν την σχέση

γιατι....η σχεση απαιτει σκληρη δουλεια, η σχεση με το παθος που λεμε. Πολλα ζευγαρια λενε: ''για να χρειαζεται τοση δουλεια στη σχεση μας, δε ταιριαζουμε''. Οσο παραξενο κι αν ακουστει, πιστευω πως η σκληρη δουλεια σε μια σχεση σημαινει πως εχεις διαλεξει και τον σωστο ανθρωπο. Η σκληρη δουλεια αντικατοπτριζει το οτι ολοι μας εχουμε ενα σωρο πραματα που πρεπει να βελτιωσουμε πανω μας για να ολοκληρωθουμε.
Κι αυτη η δουλεια ειναι που δινει και το παθος και το κρατα μονιμως ζεστο.

Εχεις μεινει με καποιον? Αν ναι, θα καταλαβεις τι θελω να πω περι βαρεμαρας.
Οταν μενεις με καποιον, στην αρχη ειναι απιστευτο συναισθημα, τραλαλα τραλαλο, ομως θες δε θες, συνηθιζεις τα χουγια του, την ωρα που θα πλυνει τα δοντια του την ξερεις, δε θαναι κατι καινουριο, θα δεις τα ρουχα του πεταμενα, κι οχι πεταμενα επειδη του ταχες βγαλει, αλλα πεταμενα και βρωμικα, θα τον δεις σε φασεις που θα πεις - ξερω την επομενη κινηση του-
Αυτο ειναι συνηθεια. Εχω περασει απο μακροχρονες σχεσεις και λιγο μικρομεγαλες, σα να ''βιαστηκα'' δηλαδη να μεγαλωσω, που οφειλω να ομολογησω μονο βαρετες δεν ηταν (δεν τις αφηνα να γινουν, ταραζοντας τα νερα). Τη συνηθεια και τη ρουτινα λοιπον, ακομα και για μενα δλδ που οπως σου ειπα ειμαι βαρεμενη και κανω τα παντα για να την αποφυγω, δεν μπορεσα.
Παρολαυτα .....ειναι απο τις πιο ομορφες συνηθειες που εχω ζησει, διοτι αν αγαπας, αγαπας ακομα και τις συνηθειες του, αγαπας ακομα και τη ρουτινα μαζι του. Τα αγαπας ολα του.


Οι υποχωρησεις ειναι κατι αλλο. Η υποχωρηση ειναι να βαζεις I, να βαζει I, να βαζει II, να βαζεις III και το αντιστροφο, να πηγαινεις μειον I, να πηγαινει μειον II και ουτω καθ εξης. Δηλαδη, πολλες φορες να βαζεις νερο στο κρασακι για να μη δημιουργηθουν εντασεις απο το παραμικρο ας πουμε ή να κανεις τελοσπαντων πισω, σκεπτομενη τον αλλο και καθολου εσενα σε στιγμες. Την υποχωρηση τη θεωρω σπουδαια σε μια σχεση και ειναι ακρως απαραιτητη και εχει μεγαλη δυναμικη για τη διαρκεια αυτης.

Ο συμβιβασμος ειναι το κ-α-κ-ο γιατι θεωρω πως υποβιβαζει την προσωπικοτητα, ανεξαρτητως φυλου. Συμβιβασμος ειναι να καθεσαι με καποιον που δεν θες, επειδη ειναι τα παιδια στη μεση. Συμβιβασμο θεωρω να καθεσαι με καποια που δε θες επειδη εχεις χρεη και σε ξεχρεωνει ξερω γω.
Συμβιβασμο θεωρω επισης μια γυναικα να πηγαινει με καποιον που δε γουσταρει πραγματικα για να κανει παιδι κ.ο.κ.

Στην εποχη μας, δε νομιζω πως υπαρχει τοσο το φαινομενο του συμβιβασμου. Ισα ισα νομιζω πως σημερα οι νεοτεροι ξερουμε πολυ καλυτερα που παταμε με τις σχεσεις, το φιλοσοφουμε και το συζηταμε ακομα περισσοτερο. Γιαυτο και δε βιαζομαστε, κι αφηνουμε το χρονο να κυλα. Εχουμε καλυτερη επικοινωνια με το αλλο φυλο, γεγονος που παλαιοτερα- ας μας διορθωσει/συμπληρωσει καποιος ωριμοτερος- δεν υπηρχε νομιζω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

Πότε είπα καλέ ότι μπορείς να αγαπήσεις σε ένα μήνα;

... Η αγάπη εμπεριέχει αλτρουϊσμό.

...

Ακριβώς! Κι αυτός είναι το μέτρο της παθητικής της όψης.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Θεωρώ οτι είναι κάπως ιεροσυλία να εξισώνουμε την αγάπη με τον πόθο ή το πάθος. Η αγάπη είναι το ανώτατο συναίσθημα, αρκεί βέβαια να είναι η αληθινή αγάπη κι όχι αυτή που μας συμφέρει. Για μένα η αληθινή αγάπη είναι η ανιδιοτελής, αυτή που βάζεις τον άλλον πάνω από όλα, αυτή που δε σε νοιάζει να κερδίσεις ή να πάρεις κάτι αλλά να είναι ο άλλος ευτυχισμένος. Πάει αυτό.

Σκέφτομαι αν θα μπορούσα να ζήσω μόνο με αγάπη και χωρίς πόθο ή πάθος. Νομίζω πως όχι - προς το παρόν. Και λέω προς το παρόν γιατί είμαι σχεδόν σίγουρη πως μπορεί να έρθει η στιγμή να αναγκαστώ να το κάνω. Ελπίζω τότε να είμαι έτοιμη. Αλλά κι αν δεν είμαι, ο σκοπός μου είναι πιο ιερός από την έλλειψη πόθου - τη στιγμή που θα υπάρχει αγάπη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[rascal_gd]

Περί αγάπης και συνήθειας: Σαφώς και είναι διαφορετικά πράγματα, αλλά το πρώτο προϋποθέτει το δεύτερο. Και ναι rascal, αγάπη αυτό είναι, να βάζεις το καλό του άλλου πάνω από το δικό σου, άρα αν χρειαζόταν να δώσεις πχ το μάτι σου για αυτόν, να το έκανες. Οτιδήποτε άλλο είναι απλά συνήθεια ή κάτι άλλο, όχι πάντως αγάπη. Η αγάπη εμπεριέχει αλτρουϊσμό.

To να δωσεις το ματι σου για καποιον αλλον ειναι μαζοχισμος. Το να βαλεις το καλο του αλλου πανω απ'το δικο σου και να κανεις αυτοθυσια, στην ουσια το κανεις για σενα, για τις δικες σου αναγκες που δυσκολευεσαι να τις καλυψεις μονος σου και τις καλυπτεις μεσω ενος αλλου προσωπου που η υπαρξη του ειναι ακρως συνδεδεμενη με τη δικια σου. Κι αν αυτο το προσωπο δεν ειναι συνεχεια μες στη ζωη σου κανονιζεις να βρισκεις νεα προσωπα, ξανα και ξανα, για να συνεχιζεις αυτον το φαυλο κυκλο της αυτοθυσιας συνεχεια.
Επισης δεν πιστευω οτι η αγπαπη προυποθετει τη συνηθεια. Αφου το λες και μονη σου η αγαπη και η συνηθεια ειναι κατι διαφορετικο. Οταν μια κατασταση γινεται συνηθεια και ρουτινα πως γινεται να μιλας για αγαπη; Η αγαπη εμφανιζεται σε μια καινουργια κατασταση αναθεωρησης του παλαιωτερου και αυτη η διαταραχη της ισσοροπιας(συνηθειας, ρουτινας) εμφανιζεται πιο σπανια στη ζωη μας και εκει ακριβως φαινεται η αγαπη. Ενας ανθρωπος δεν γινεται να ζει καθημερινα σε μια κατασταση συνεχους αγαπης γιατι κατι τετοιο μαλλον δεν μπορει να το αντεξει(θελει αποθεματα δυναμης κατι τετοιο) και επισης πρεπει να βγαλει εις περας ολα αυτα με τα οποια καταπιανεται καθημερινα και ειναι τοσο σημαντικα γι'αυτον και την επιβιωση του. Η συνηθεια για μενα προσωπικα δεν ειναι αγαπη. Το σημειο στο οποιο αλλαζουν οι συνηθειες, τα προσωπα και οι συμπεριφορες και εμφανιζεται κατι καινουργιο ειναι και η προκληση για καποιον να δειξει την αγαπη του, τη μεγαλοψυχια του και την αποδεκτικοτητα του. Απο 'κει και περα ολες οι καθημερινες τριβες πανω κατω ειναι αναμενωμενες χωρις μεγαλες αλλαγες. Δεν χρειαζεται να ειναι και αλλιως..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Valder]

To να δωσεις το ματι σου για καποιον αλλον ειναι μαζοχισμος.

Και με αυτό πολύ ωραία διαπιστώνουμε πως κανείς μπορεί να είναι τυφλός στην αγάπη ακόμα κι αν διαθέτει και τα δυο του μάτια. Χωρίς διάθεση εμπαιγμού, έτσι; Απλά θεωρώ ότι στην προσπάθειά μας να παρουσιαστούμε στους άλλους ως κυνικοί, χάνουμε τα ελάχιστα ψήγματα αυθεντικού ρομαντισμού και αυτό στο λέει κάποιος που αυτοπροσδιορίζεται συνήθως ως κυνικός.

Το να βαλεις το καλο του αλλου πανω απ'το δικο σου και να κανεις αυτοθυσια, στην ουσια το κανεις για σενα, για τις δικες σου αναγκες που δυσκολευεσαι να τις καλυψεις μονος σου και τις καλυπτεις μεσω ενος αλλου προσωπου που η υπαρξη του ειναι ακρως συνδεδεμενη με τη δικια σου. Κι αν αυτο το προσωπο δεν ειναι συνεχεια μες στη ζωη σου κανονιζεις να βρισκεις νεα προσωπα, ξανα και ξανα, για να συνεχιζεις αυτον το φαυλο κυκλο της αυτοθυσιας συνεχεια.

Ερώτηση: Το άτομο που αγαπάς έχει ένα όπλο που σημαδεύει το κεφάλι της. Μην μπορώντας να δεις τον άνθρωπο σου να παθαίνει κακό, μπαίνεις μπροστά, τρως τη σφαίρα και πεθαίνεις. Τι ανάγκες καλύπτεις εδώ;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Noisette]

Εδω πχ διαφωνω καθετα
γιατι....η σχεση απαιτει σκληρη δουλεια, η σχεση με το παθος που λεμε. Πολλα ζευγαρια λενε: ''για να χρειαζεται τοση δουλεια στη σχεση μας, δε ταιριαζουμε''. Οσο παραξενο κι αν ακουστει, πιστευω πως η σκληρη δουλεια σε μια σχεση σημαινει πως εχεις διαλεξει και τον σωστο ανθρωπο. Η σκληρη δουλεια αντικατοπτριζει το οτι ολοι μας εχουμε ενα σωρο πραματα που πρεπει να βελτιωσουμε πανω μας για να ολοκληρωθουμε.
Κι αυτη η δουλεια ειναι που δινει και το παθος και το κρατα μονιμως ζεστο.

Αυτό μπορείς να μου το εξηγήσεις....;;;

Εχεις μεινει με καποιον? Αν ναι, θα καταλαβεις τι θελω να πω περι βαρεμαρας.
Οταν μενεις με καποιον, στην αρχη ειναι απιστευτο συναισθημα, τραλαλα τραλαλο, ομως θες δε θες, συνηθιζεις τα χουγια του, την ωρα που θα πλυνει τα δοντια του την ξερεις, δε θαναι κατι καινουριο, θα δεις τα ρουχα του πεταμενα, κι οχι πεταμενα επειδη του ταχες βγαλει, αλλα πεταμενα και βρωμικα, θα τον δεις σε φασεις που θα πεις - ξερω την επομενη κινηση του-
Αυτο ειναι συνηθεια. Εχω περασει απο μακροχρονες σχεσεις και λιγο μικρομεγαλες, σα να ''βιαστηκα'' δηλαδη να μεγαλωσω, που οφειλω να ομολογησω μονο βαρετες δεν ηταν (δεν τις αφηνα να γινουν, ταραζοντας τα νερα). Τη συνηθεια και τη ρουτινα λοιπον, ακομα και για μενα δλδ που οπως σου ειπα ειμαι βαρεμενη και κανω τα παντα για να την αποφυγω, δεν μπορεσα.
Παρολαυτα .....ειναι απο τις πιο ομορφες συνηθειες που εχω ζησει, διοτι αν αγαπας, αγαπας ακομα και τις συνηθειες του, αγαπας ακομα και τη ρουτινα μαζι του. Τα αγαπας ολα του.

Είναι πολύ λογικό αυτό που περιγράφεις απλά αν είσαι τρελή και παλαβή για κάποιον, τον αγαπάς και υπάρχει πάθος τότε αυτή η ρουτίνα δεν σε αφορά. Είναι δευτερεύον ζήτημα.

Θεωρώ οτι είναι κάπως ιεροσυλία να εξισώνουμε την αγάπη με τον πόθο ή το πάθος.

Σκέφτομαι αν θα μπορούσα να ζήσω μόνο με αγάπη και χωρίς πόθο ή πάθος. Νομίζω πως όχι - προς το παρόν.

Άρα συμφωνείς ότι το πάθος είναι απαραίτητο...

To να δωσεις το ματι σου για καποιον αλλον ειναι μαζοχισμος.

Δεν είναι μαζοχισμός. Είναι αυτοθυσία. Παράμετρος της τρελής αγάπης.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Kαταρχας να ξεκαθαρισουμε καποιες εννοιες, διοτι διαβαζοντας σας, ζαλιστηκα κι αρχισα να μπερδευω κι αυτα που ηδη γνωριζω...

Οταν αναφερομαστε σε μια ερωτικη σχεση, τοτε μιλαμε για ερωτικη αγαπη...Τα "σ'γαπω" εν προκειμενω πηγαζουν απο τον ερωτα, τον ποθο και το παθος που νοιωθεις για τον ανθρωπο που εχεις διπλα σου.
Καποια στιγμη με το περασμα του χρονου οταν ο ερωτας, το παθος, ο ποθος κανουν φτερα, γιατι καποια στιγμη θα κανουν, δυστυχως, τα "σ' αγαπω" τοτε πηγαζουν απο την αλληλοεκτιμηση, το σεβασμο, τις κοινες αναμνησεις, τη συνηθεια και η αγαπη αυτη τεινει να μοιασει της αδελφικης-φιλικης...Νοιαζεσαι, υποφερεις, στενοχωριεσαι, πονας, μπορει να κανεις τα παντα για το καλο του, οπως ομως θα εκανες και για εναν αλλο πολυ δικο σου ανθρωπο, οπως π.χ για τον αδερφικο σου φιλο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Αυτό μπορείς να μου το εξηγήσεις....;;;

Θα προσπαθησω...
Η καθε σχεση που πετυχαινει τελικα τον μεγαλυτερο βαθμο οικειοτητας ειναι αποτελεσμα σκληρης δουλειας. Ειναι αληθεια που ελαχιστοι καταννοουν. Ακουμε συχνα ανθρωπους να λενε ''μου βγαζει τον χειροτερο εαυτο μου!!'' Αυτη δεν ειναι και η γοητεια ομως? Καποιος που μας βγαζει το χειροτερο εαυτο μας, μπορει ναι μεν να μας οδηγησει σε πονο πολλες φορες (οποιος περιμενει την ευτυχια απο εναν αλλο, ειναι γελασμενος, κατα τη δικη μου αποψη), ωστε να μας κινητοποιησει να ασχοληθουμε με τον κακο αυτο εαυτο.
Κατα τη γνωμη μου, τα ζευγαρια που χρησιμοποιουν τα προβληματα τους σαν κινητηριο δυναμη, για να δουλεψουν πιο σκληρα, κι οχι να δικαιολογουνται για να την κανουν, ειναι τα πιο σοφα και τελικως τα πιο ευτυχισμενα.

Άρα συμφωνείς ότι το πάθος είναι απαραίτητο...

Ποτε ειπα οτι διαφωνω καλε? Απο τις πρωτες του χορου υπηρξα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Noisette]

Θα προσπαθησω...
Η καθε σχεση που πετυχαινει τελικα τον μεγαλυτερο βαθμο οικειοτητας ειναι αποτελεσμα σκληρης δουλειας. Ειναι αληθεια που ελαχιστοι καταννοουν. Ακουμε συχνα ανθρωπους να λενε ''μου βγαζει τον χειροτερο εαυτο μου!!'' Αυτη δεν ειναι και η γοητεια ομως? Καποιος που μας βγαζει το χειροτερο εαυτο μας, μπορει ναι μεν να μας οδηγησει σε πονο πολλες φορες (οποιος περιμενει την ευτυχια απο εναν αλλο, ειναι γελασμενος, κατα τη δικη μου αποψη), ωστε να μας κινητοποιησει να ασχοληθουμε με τον κακο αυτο εαυτο.
Κατα τη γνωμη μου, τα ζευγαρια που χρησιμοποιουν τα προβληματα τους σαν κινητηριο δυναμη, για να δουλεψουν πιο σκληρα, κι οχι να δικαιολογουνται για να την κανουν, ειναι τα πιο σοφα και τελικως τα πιο ευτυχισμενα.



Ποτε ειπα οτι διαφωνω καλε? Απο τις πρωτες του χορου υπηρξα!

Δεν συμφωνώ. Πιστεύω πως μια σχέση πρέπει κυρίως να σου βγάζει τον καλυτερο εαυτο σου και κατα συνέπεια να σε κάνει να γίνεσαι καλυτερος. Το να σου βγαζει μια σχεση τον χειροτερο εαυτο σου το εχω περασει και ευχομαι να μην το περασει κανεις. Ειναι αρρωστημενη η κατασταση καθως κανεις πραγματα που αν τα σκεφτεις με λιγη ψυχραιμια μετα απο καιρο μετανιωνεις οικτρα.


Εντάξει τότε. Συμφωνουμε στο κυριοτερο


Υ.Γ: Αυτό το τελευταιο για το αν συμφωνει με το παθος απο οτι ειδα το ειπα στην Χιμέλα και οχι σε σενα μαιντ

Υ.Γ: Γυαλάκια μάιντ??

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Μα μονο μεσα απο τον πονο γινεσαι καλυτερος. Δεν υπαρχει αλλος δρομος, δυστυχως.
Μη μπερδευτεις, δεν εννοω να σε απατα ο αλλος, να σου φερεται ασχημα, κι ολα αυτα τα τρελα και τασεις μαζοχισμου που πιανουν κατα καιρους τους ανθρωπους, που νομιζουν πως αγαπουν.
Εγω μιλαω για ζευγαρι που αγαπιεται κι εχει προβληματα εσωτερικης φυσης.
Πιστευω πως το να ψαχνεις μια ευκολη σχεση ειναι φυγοπονια.

Θα σου πω μια ιστορια που διαβασα προσφατα, πιστευω θα σου αρεσει και θα καταλαβεις τι θελω να πω.

Ειναι ενα ζευγαρι που καυγαδιζει συνεχως για τα πιο ασημαντα πραματα. Εχουν παψει να επικοινωνουν γιατι τους φαινεται επωδυνο να ανοιξουν τετοιες κουβεντες. Εχουν ελαχιστα κοινα ενδιαφεροντα. Αυτο εχει επηρρεασει και τη σεξουαλικη τους ζωη, εχουν αρχισει και βαριουνται παντου και τσακωνονται μονιμως. Θα τα ειχαν παρατησει αν δε σκεφτονταν τον περιγυρω που σε λιγο καιρο τους θελει οπωσδηποτε παντρεμενους.
Η κοπελα γεματη αυτοπεποιθηση και αψογη σε εμφανιση, κοκκετα κι εκεινος με γερμενους ωμους και τσαλακωμενα μπλουζακια, καθημερινο και σπορ ντυσιμο. Φλερταρει που και που.
Επιμενουν πως ειναι αταιριαστοι, βγαζει ο ενας στον αλλο τον χειροτερο εαυτο και δε παει αλλο.

Τα προβληματα που μπορει να εχουν δεν ειναι πως δεν ταιριαζουν, αλλα ισως εχουν παρα πολλα ο καθενας σοβαρα ελαττωματα και οι καυγαδες να ναι συμπτωμα πως ειναι ωρα για δουλεια μεταξυ του ζευγαριου. Η δουλεια αυτη ειναι αγαπη και ζευγαρια που βλεπουμε να το παλευουν, αλλοτε ειναι απο μαλ@@κυνση εγκεφαλου'' κι αλλοτε απο αληθινη αγαπη. Δεν μπορουμε να ξερουμε εμεις ομως (θυμαμαι που ανεφερες φιλες σου).
Δουλεια. Κι εδω ερχεται η υποχωρηση. (Το παθος δεν το αναφερω, το θεωρω δεδομενο. Αλλωστε, σχεση χωρις παθος δε ειναι σχεση αλλα οι αδελφες Μπρογιερ - που τις θυμηθηκα? )

Αυτό το τελευταιο για το αν συμφωνει με το παθος απο οτι ειδα το ειπα στην Χιμέλα και οχι σε σενα μαιντ
Υ.Γ: Γυαλάκια μάιντ??

Αστα ναι, κι εγω μολις τωρα το ειδα που επιασα το θεμα απο την προηγουμενη σελιδα.
Δικαιολογησε φιλεναδα την ωρα.... δε φταιν τα ματακια μου!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Άρα συμφωνείς ότι το πάθος είναι απαραίτητο...

Απαραίτητη είναι η αγάπη. Το πάθος είναι extra bonus. Είπα οτι στο μέλλον αν χρειαστεί μπορεί να ζήσω και χωρίς αυτό για το σκοπό που έχω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

Απαραίτητη είναι η αγάπη. Το πάθος είναι extra bonus. Είπα οτι στο μέλλον αν χρειαστεί μπορεί να ζήσω και χωρίς αυτό για το σκοπό που έχω.

Μπορείς να ζήσεις χωρίς πάθος, αλλά δεν μπορείς να φέρεις στον κόσμο μια ζωή χωρίς πάθος. Πώς θα στο κάνει το παιδί ο χριστιανός ; 'Αρα το πάθος δεν είναι έξτρα μπόνους όπως λες, αλλά μάλλον από τα κύρια συστατικά ολόκληρης της Δημιουργίας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Μπορείς να ζήσεις χωρίς πάθος, αλλά δεν μπορείς να φέρεις στον κόσμο μια ζωή χωρίς πάθος. Πώς θα στο κάνει το παιδί ο χριστιανός ; 'Αρα το πάθος δεν είναι έξτρα μπόνους όπως λες, αλλά μάλλον από τα κύρια συστατικά ολόκληρης της Δημιουργίας.

Δηλαδή ζευγάρια που είναι μαζί 20-30 χρόνια στα οποία (προφανώς) το πάθος έχει φύγει, δεν κάνουν σεξ;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

Δηλαδή ζευγάρια που είναι μαζί 20-30 χρόνια στα οποία (προφανώς) το πάθος έχει φύγει, δεν κάνουν σεξ;

Αυτό τι σχέση έχει ; Παιδί δεν θες ; Λοιπόν για να αποκτήσεις παιδί θα πρέπει να κάνεις σεχ και για να κάνεις σεχ συνήθως πρέπει να προηγηθεί πάθος και πόθος. Πώς θα στο κάνει το παιδί ; με viagra ; Θέλω να πω ότι το πάθος που εσύ θεωρείς μπόνους ή υποδεέστερο, είναι αυτό που δημιουργεί την πολυπόθητη νέα ζωή μέσα σου και σ'αυτό πιστεύω δεν διαφωνείς.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Αυτό τι σχέση έχει ; Παιδί δεν θες ; Λοιπόν για να αποκτήσεις παιδί θα πρέπει να κάνεις σεχ και για να κάνεις σεχ συνήθως πρέπει να προηγηθεί πάθος και πόθος. Πώς θα στο κάνει το παιδί ; με viagra ; Θέλω να πω ότι το πάθος που εσύ θεωρείς μπόνους ή υποδεέστερο, είναι αυτό που δημιουργεί την πολυπόθητη νέα ζωή μέσα σου και σ'αυτό πιστεύω δεν διαφωνείς.

Απλα η γυναικα μπορει να συμμετασχει χωρις να υπαρχει ποθος-παθος, ενω ο ανδρας φανταζομαι πως για να λειτουργησει θα πρεπει να σε ποθει, ή τουλαχιστον να δημιουργησει τις καταλληλες συνθηκες, ωστε να μπορεσει να λειτουργησει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.