Εκκλησία και θάνατος

[Νωεύς]

Και άν ο Ευαγγελιστής Λουκάς ή και ο πλέον αγαπητός μαθητής Του Απόστολος Πέτρος ολιγοπιστούν, ο ένας με την ρήση του και ο άλλος με την άρνησή του, καταργούν αυτό που ΗΤΑΝ, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ή ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ.
Υ.Γ. Εχεις απόλυτη σιγουριά για τον εαυτό σου; ουδεμία αμφιβολία φωλιάζει στις σκέψεις σου; πορεύεσαι και διαλλογίζεσαι δίχως πονηριά;

Καλέ μου Μάξιμε, ο μεν Λουκάς ευ-αγγελία μας άφησε ο δε Πέτρος, την μαρτυρία του! Εσύ πιστεύεις, φίλε μου, πως ο Ιησούς Χριστός δεν αγωνία;

Υγ: Δεν έχω στάλα σιγουριά για τον εαυτό μου και πιστεύω ότι "ου δύναμαι ποιείν ούδέν άνευ Εκείνου". Οι σκέψεις μου είναι υποχρεωμένες να κάνουν ζικ ζακ, ανάμεσα από μύριες και παραπάνω αμφιβολίες μου. Πορεύομαι και διαλογίζομαι συνήθως, όταν συλλαμβάνω τον εαυτό μου εν πονηρία. Κάτι άλλο, φίλε μου;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μάξιμος]

Καλέ μου Μάξιμε, ο μεν Λουκάς ευ-αγγελία μας άφησε ο δε Πέτρος, την μαρτυρία του! Εσύ πιστεύεις, φίλε μου, πως ο Ιησούς Χριστός δεν αγωνία;

Υγ: Δεν έχω στάλα σιγουριά για τον εαυτό μου και πιστεύω ότι "ου δύναμαι ποιείν ούδέν άνευ Εκείνου". Οι σκέψεις μου είναι υποχρεωμένες να κάνουν ζικ ζακ, ανάμεσα από μύριες και παραπάνω αμφιβολίες μου. Πορεύομαι και διαλογίζομαι συνήθως, όταν συλλαμβάνω τον εαυτό μου εν πονηρία. Κάτι άλλο, φίλε μου;

Φίλε μου Νωέα, πρίν απο εμένα ακούμπησε άλλος το δάχτυλο στις πληγές Του.
Πρίν απο εμένα άλλος ολιγοπίστησε στα μανιασμένα κύματα και άρχισε να βουλιάζει.
Παρ'όλα αυτά όμως δέν μπορώ να δώ κάποιο σημείο που αμφιβάλει ο Ιησούς και ανεβαίνοντας τον γολγοθά με την σταύρωσή Του μας έδειξε τί συμαίνει θάνατος με την ανάστασή Του. Είναι πάμπολα τα παραδείγματα που έχουμε απο τα οποία απορρέει η ερώτηση, γνωρίζουμε τί σημαίνει θάνατος; Και εδώ επανέρχομαι στην αρχική μου τοποθέτηση, όταν ρωτούσα τον Παναγιώτη άν γνωρίζει την ζωή. Ενοώ πως η ζωή μας έχει γίνει τόσο απάνθρωπη που αναλισκώμεθα σε θυμούς, σε διλήματα τύπου Ντόρα, Σαμαράς ή Ψωμιάδης, κάποτε δέ νοιώθω και ένα κενό έχοντας απέναντή μου ένα κονσερβοκούτι που μαυρίζει η οθόνη του κάθε που πατάω κάποιο πλήκτρο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

...
Παρ'όλα αυτά όμως δέν μπορώ να δώ κάποιο σημείο που αμφιβάλει ο Ιησούς και ανεβαίνοντας τον γολγοθά με την σταύρωσή Του μας έδειξε τί συμαίνει θάνατος με την ανάστασή Του.... ...

Φίλε Μάξιμε, προφανώς ο Πασκάλ, δεν απέδιδε σε κάποιες αμφιβολίες την αγωνία του "Βασιλιά της Πίστης", αλλά στη ανείπωτη λαχτάρα Του, αν θα ασκήσουν οι άνθρωπου κάποτε την ελευθερία τους, για να ιδρύσουν την Βασιλεία του Θεού.
Δεν αντιλαμβάνομαι όμως τι εννοείς, όταν λες πως "..ανεβαίνοντας στο Γολγοθά με τη σταύρωση Του μας έδειξε τι σημαίνει θάνατος με την ανάστασή Του". Τι δηλαδή θεωρείς, ότι σημαίνει ο θάνατος;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μάξιμος]

Φίλε Μάξιμε, προφανώς ο Πασκάλ, δεν απέδιδε σε κάποιες αμφιβολίες την αγωνία του "Βασιλιά της Πίστης", αλλά στη ανείπωτη λαχτάρα Του, αν θα ασκήσουν οι άνθρωπου κάποτε την ελευθερία τους, για να ιδρύσουν την Βασιλεία του Θεού.
Δεν αντιλαμβάνομαι όμως τι εννοείς, όταν λες πως "..ανεβαίνοντας στο Γολγοθά με τη σταύρωση Του μας έδειξε τι σημαίνει θάνατος με την ανάστασή Του". Τι δηλαδή θεωρείς, ότι σημαίνει ο θάνατος;

Αδερφέ μου Νωέα,
δέν ξέρω ποιός άλλος ακόμα πιστεύεις, εκτός απο τον Πασκάλ, πως έχει το δικαίωμα να ομιλεί για λογαριασμό Του.
Το σίγουρο πάντως είναι πως έχουν ομιλίσει πάμπολοι.
Μπορούμε να βγάλουμε απο το προτότυπο, αντίγραφο ή άν θέλεις και πιστό αντίγραφο, αλλά σαφέστατα και σε καμιά περίπτωση άλλο προτότυπο.
Άλωστε και ο Ηράκλειτος είπε: ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ.
Όπως στο ποτάμι μπαίνεις μόνο μιά φορά την κάθε φορά και κατα συνέπεια δηλώνεις αδυναμία επανάληψης της μιάς φοράς. Αλλά έχω την εξής περιέργεια και απορία Νωέα αδερφέ μου.
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ. Σαφώς αναδύεται το μεγαλείο του Ηράκλειτου, ποιός το αμφισβητεί, είναι γραμμένο ακόμα και σε κεντρικότερο σημείο στο Μοναστήρι ή σημερινά (Μπίτολα - Fyrom). Η απορία μου είναι άν
μπορούμε να την αντικαταστήσουμε και με ποιές λέξεις;
Υ.Γ. Προσπαθώντας να σε ακολουθήσω...
Προκύπτει δέ επιτακτική η ανάγκη να χωρίσουμε το στάρι απο την ήρα.
Όπως θα έλεγε και ο παππούς μου.
Πολύ σοφά άλωστε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μάξιμος]

Φίλε Μάξιμε, προφανώς ο Πασκάλ, δεν απέδιδε σε κάποιες αμφιβολίες την αγωνία του "Βασιλιά της Πίστης", αλλά στη ανείπωτη λαχτάρα Του, αν θα ασκήσουν οι άνθρωπου κάποτε την ελευθερία τους, για να ιδρύσουν την Βασιλεία του Θεού.
Δεν αντιλαμβάνομαι όμως τι εννοείς, όταν λες πως "..ανεβαίνοντας στο Γολγοθά με τη σταύρωση Του μας έδειξε τι σημαίνει θάνατος με την ανάστασή Του". Τι δηλαδή θεωρείς, ότι σημαίνει ο θάνατος;

Νωέα φίλε μου,
επιστρέφω στο στέκι γιορτάζοντας την ζωή. Έγινα ο ποιό χαζός απο τους χαζούς παππούδες που υπάρχουν.
Έτσι πιστεύω.
Ώς καμηλιέρης που είμαι πιστεύω ακράδαντα πως μπορώ να βάλω σε τάξη και σειρά τους κόκκους της άμμου στην έρημο.
Άν οι άνθρωποι είναι περισσότεροι, έ τότε οι αμφιβολίες του Πασκάλ ίσως να δυσκολεψουν τα πράγματα.
Όμως είτε το θέλουμε είτε όχι, είτε το χωράει το μυαλό μας ή όχι, αυτό θα γίνει.
Για να προλάβω κάποιες σκέψεις, εγώ προσπαθώ να βάλω σε σειρά τους κόκκους άμμου της ερήμου.
Με τους ανθρώπους δυσκολεύομαι πολύ. Δηλώνω ασήμαντος. Ένα μικρό τίποτα.
Κάποιες απορίες που έχω και θέλω να τις καταθέσω.
Αποσπάσθηκε με βίαιο τρόπο ή και διαφορετικά ένα μέλος του σώματός μας. Ποιό απλά, κόπηκε.
Ποιός είναι ο χρόνος που θα πρέπει να περάσει έτσι ώστε να θεωρηθή νεκρή ύλη και κατα συνέπεια να μπορεί κάποιος να το θάψη ή να το αποτεφρώσει κατα το δοκούν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Συγνώμη που παρεμβαίνω αγαπητοί συνομιλητές, όμως εδώ και αρκετά ποστ αδυνατώ να κατανοήσω το πλέον απλό, το οποίο εσείς φαίνεται πως έχετε ήδη ξεπεράσει στη συζήτησή σας. Πώς ο Ιησούς κατέλυσε το θάνατο, αφού πάντοτε οι άνθρωποι πεθαίνουν; Εάν πιστεύαμε σε αυτόν θα γινόμασταν αθάνατοι; Τότε γιατί οι Απόστολοι, οι Μάρτυρες και οι Άγιοι εγκατέλειψαν το μάταιο τούτο κόσμο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

... Πώς ο Ιησούς κατέλυσε το θάνατο, αφού πάντοτε οι άνθρωποι πεθαίνουν; Εάν πιστεύαμε σε αυτόν θα γινόμασταν αθάνατοι; Τότε γιατί οι Απόστολοι, οι Μάρτυρες και οι Άγιοι εγκατέλειψαν το μάταιο τούτο κόσμο;

Έλα ντε! Πως και γιατί; Είναι αλήθεια τόσο μάταιος αυτός ο κόσμος; Και είναι Θεού δημιουργία ένας τέτοιος κόσμος; Αν είναι δυνατόν! Υπάρχει ματαιότητα και γιατί; Μήπως η προϋπόθεση "Όστις πιστεύει εις εμέ δεν θέλει γευθεί θάνατον" ήταν και συνεχίζει να 'ναι τόσο ακατανόητη; Ή μήπως, ουδείς τελικά πίστεψε στην Ανάστασή Του; Αυτά τα ερωτηματικά σου, φίλε Όττο, δεν είναι λόγια, είναι δίκοπα μαχαίρια, μπηγμένα μέχρι το μεδούλι, στην περί πίστεως παραμυθία της λεγόμενης "θριαμβεύσουσας εκκλησίας", θαρρώ!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DreamsRevenge]

Συγνώμη που παρεμβαίνω αγαπητοί συνομιλητές, όμως εδώ και αρκετά ποστ αδυνατώ να κατανοήσω το πλέον απλό, το οποίο εσείς φαίνεται πως έχετε ήδη ξεπεράσει στη συζήτησή σας. Πώς ο Ιησούς κατέλυσε το θάνατο, αφού πάντοτε οι άνθρωποι πεθαίνουν; Εάν πιστεύαμε σε αυτόν θα γινόμασταν αθάνατοι; Τότε γιατί οι Απόστολοι, οι Μάρτυρες και οι Άγιοι εγκατέλειψαν το μάταιο τούτο κόσμο;

Συγνώμη κι από μένα που παρεισφρύω:
Κι αν ο Ιησούς ΔΕΝ κατέλυσε τον φυσικό θάνατο (αφού αυτό θα ήταν παραβίαση του φυσικού νόμου που έθεσε ο Πατέρας του) αλλά θέλησε να συμβολίσει τη συνειδητή νίκη του ανθρώπου - ατόμου πάνω στο παλαιό, το κακό, αυτό που εμποδίζει την προσωπική ανάπτυξη μέχρι τη θέωση? Εάν ως θάνατο θέλησε να συμβολίσει την υποταγή στο φθαρτό και πεπερασμένο?
Τότε ολόκληρη η πολεμική περί δευτέρας παρουσίας, ανάστασης νεκρών κλπ μπαίνει σε νέες βάσεις αφού δεν υπάρχει κανένα θέμα ούτε καν εάν τα σώματα θα θάβονται ή θα καίγονται αφού δεν θα αναστηθούν σώματα αλλά θα εισέλθουν σε μια διαδικασία ένωσης με το θείο (ή νιρβάνα, γιατί δεν είμαστε μόνοι μας στο σύμπαν...) πνεύματα και συνειδήσεις...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

Συγνώμη κι από μένα που παρεισφρύω:
Κι αν ο Ιησούς ΔΕΝ κατέλυσε τον φυσικό θάνατο (αφού αυτό θα ήταν παραβίαση του φυσικού νόμου που έθεσε ο Πατέρας του) αλλά θέλησε να συμβολίσει τη συνειδητή νίκη του ανθρώπου - ατόμου πάνω στο παλαιό, το κακό, αυτό που εμποδίζει την προσωπική ανάπτυξη μέχρι τη θέωση? Εάν ως θάνατο θέλησε να συμβολίσει την υποταγή στο φθαρτό και πεπερασμένο?
Τότε ολόκληρη η πολεμική περί δευτέρας παρουσίας, ανάστασης νεκρών κλπ μπαίνει σε νέες βάσεις αφού δεν υπάρχει κανένα θέμα ούτε καν εάν τα σώματα θα θάβονται ή θα καίγονται αφού δεν θα αναστηθούν σώματα αλλά θα εισέλθουν σε μια διαδικασία ένωσης με το θείο (ή νιρβάνα, γιατί δεν είμαστε μόνοι μας στο σύμπαν...) πνεύματα και συνειδήσεις...

Πλην όμως ο Ιησούς Χριστός, μεταξύ άλλων, εμφανίστηκε στην ανθρώπινη ιστορία, για να μας διαβεβαιώσει ακριβώς το αντίθετο. Ότι δηλαδή, ο θάνατος των ανθρώπων προκαλείται, από την παραβίαση του "φυσικού νόμου". Ο "Πατέρας" Του, "ουκ εποίησε θάνατον, ουδέ τέρπεται επ' απωλείας ζώντων(ανθρώπων προφανώς)".
- Η θέωση δεν είναι συμβολική σύμπλευση, συμβόλου μετά συμβόλων. Ούτε ο άνθρωπος ούτε κι ο Θεός μπορούν να συμβολιστούν, όσο είναι ζωντανοί. Για τον απλό λόγο, ότι, εκτός απ' αυτούς, καμία άλλη εκδοχή ζωής δεν ερίζει περί συμβολικού και πραγματικού.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DreamsRevenge]

Πλην όμως ο Ιησούς Χριστός, μεταξύ άλλων, εμφανίστηκε στην ανθρώπινη ιστορία, για να μας διαβεβαιώσει ακριβώς το αντίθετο. Ότι δηλαδή, ο θάνατος των ανθρώπων προκαλείται, από την παραβίαση του "φυσικού νόμου". Ο "Πατέρας" Του, "ουκ εποίησε θάνατον, ουδέ τέρπεται επ' απωλείας ζώντων (ανθρώπων προφανώς)".
(...)

Ποιό "θάνατο" όμως δεν εποίησε ο Πατέρας? Η γέννηση στο φυσικό επίπεδο προϋποθέτει την ανάπτυξη τη φθορά και τον θάνατο. Υπάρχει πιθανότητα να αναφέρεται σε έναν άλλο θάνατο, πνευματικό ίσως? Γιατί η αιώνια διατήρηση ενός φυσικού σώματος (που με τη σημερινή αντίληψη του όρου περιλαμβάνει στοιχεία φθαρτά και ατελή) μου αφήνει ένα κενό στη λογική συνέχεια των πραγμάτων...

Θα μπορούσε ενδεχομένως να σταθεί λογικά η αιωνιότητα ενός όντος που έχοντας εξαγνισθεί σε σώμα και πνεύμα έχει κατακτήσει ένα σώμα τέλειο απαλλαγμένο από κάθε τι το φθαρτό και ατελές. Για να προχωρήσουμε όμως σε μια τέτοια συλλογιστική θα πρέπει να αποδεχθούμε την μακρά διαδικασία που οδηγεί στην κατάκτηση ενός τέτοιου σώματος και πνεύματος που δε μπορεί παρά να είναι η μετενσάρκωση εφόσον η ανθρώπινη ζωή με τη συνήθη διάρκεια της (που σε κάποιους είναι ακόμα πιο σύντομη) δεν αρκεί για μια τέτοια προσπάθεια...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μάξιμος]

Ποιό "θάνατο" όμως δεν εποίησε ο Πατέρας? Η γέννηση στο φυσικό επίπεδο προϋποθέτει την ανάπτυξη τη φθορά και τον θάνατο. Υπάρχει πιθανότητα να αναφέρεται σε έναν άλλο θάνατο, πνευματικό ίσως? Γιατί η αιώνια διατήρηση ενός φυσικού σώματος (που με τη σημερινή αντίληψη του όρου περιλαμβάνει στοιχεία φθαρτά και ατελή) μου αφήνει ένα κενό στη λογική συνέχεια των πραγμάτων...

Θα μπορούσε ενδεχομένως να σταθεί λογικά η αιωνιότητα ενός όντος που έχοντας εξαγνισθεί σε σώμα και πνεύμα έχει κατακτήσει ένα σώμα τέλειο απαλλαγμένο από κάθε τι το φθαρτό και ατελές. Για να προχωρήσουμε όμως σε μια τέτοια συλλογιστική θα πρέπει να αποδεχθούμε την μακρά διαδικασία που οδηγεί στην κατάκτηση ενός τέτοιου σώματος και πνεύματος που δε μπορεί παρά να είναι η μετενσάρκωση εφόσον η ανθρώπινη ζωή με τη συνήθη διάρκεια της (που σε κάποιους είναι ακόμα πιο σύντομη) δεν αρκεί για μια τέτοια προσπάθεια...

Θα μπορούσε ενδεχομένως να σταθεί λογικά, τόσο όσο και δέν θα μπορούσε να σταθεί λογικά.
Λίγο απο εδώ, λίγο απο εκεί στο τέλος δέν θα νερώσουμε απλά το κρασί μας, αλλά θα καταπιούμε και την θάλασσα που θα βάλετε στο ποτήρι μας.
Υ.Γ. έχω την εξής ερώτηση όσον αφορά την <<μακρά διαδικασία ...>>, πόσο μακρά είναι; Παίζει και κανένα μεταπτυχιακό ή και DR. Αλλά και γιατί να την αποδεχθώ; Το είπε κάποιος ΤΡΑΝΟΣ, άραγε;
Αλλά και αφού ο άνθρωπος υποθέτουμε πως μετενσαρκώνεται, η ζωή του πότε σταματά; και η ψυχή του τί κάνει; Επισκέψεις; Αλλάζει σώματα; Και ποιός της το επιτρέπει; Μήπως διαθέτει ελευθέρας;
Και τελικά όλα αυτά ή και μερικά άλλα που δέν έχει σημασία και πόσα, εμείς πρέπει να τα αποδεχθούμε;
Ο Σωκράτης θα είχε κάνει πατέντα το κώνειο και η περιεκτικότητά του θα ήταν σαφώς μέσα στα όρια του περίπου τόσο/1000.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[swamps]

Η σύγχρονη Αστροφυσική μας εξηγεί τι είναι θάνατος.
Αν δεν πιστεύει κάποιος τους ισχυρισμούς ανθρώπων εκκλησίας, ας στραφεί εκεί μήπως και βρεί κάποιες απαντήσεις.

Ζωή-θάνατος κατά την επιστήμη

Από το τιτλοφορούμενο άρθρο "Δεν Θα Πεθάνουμε Ποτέ! - Πώς η σύγχρονη Αστροφυσική ακυρώνει το Φαινόμενο του Θανάτου" του επίκουρου καθηγητή στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Δρ. Δανέζη Μάνου στο περιοδικό "Άβατον", Νο 84 - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2008.
==============================================


Η γεωμετρία του Σύμπαντος

Όταν αναφερόμαστε σε μια γεωμετρία, θεωρούμε αυτονόητη την ύπαρξη ενός χώρου μέσα στον οποίο αυτή αναπτύσσεται και τις ιδιότητες του οποίου περιγράφει.
Στα μαθηματικά, στο μαθηματικό Κόσμο, η έννοια του χώρου είναι ιδεατή -νοητή και δεν έχει καμία μα καμία σχέση με την υλική πραγματικότητα. Ομοίως και τα γεωμετρικά σχήματα που μορφοποιούνται εντός του είναι ιδεατά – νοητά και άυλα και δεν έχουν καμία μα καμία σχέση με την υλική πραγματικότητα.
Τα σχήματα και οι μορφές που σχηματοποιούνται μέσα σε αυτούς τους μαθηματικούς χώρους είναι ταυτόσημα με τα 4 Πλατωνικά στερεά : το κανονικό 8-εδρο, το κανονικό 20-εδρο , το κανονικό 4-εδρο και το κανονικό 6-εδρο.

Οι διαστάσεις

Προκειμένου ο υλικός άνθρωπος να έχει έστω κάποια μικρή αίσθηση των άυλων αυτών χώρων και των μορφών που δημιουργούνται μέσα του, ταύτισε, αδικαιολόγητα βέβαια, τους χώρους αυτούς με υλικά σχήματα που μπορούσαν να τα αντιληφθούν οι ανθρώπινες αισθήσεις.
Ονόμασε χώρο των τριών διαστάσεων τον υλικό χώρο που αντιλαμβάνονται οι ανθρώπινες αισθήσεις. Μέσα στον τρισδιάστατο αυτό υλικό χώρο ταύτισε το χώρο δυο διαστάσεων με κάθε υλικό επίπεδο. Για παράδειγμα την επιφάνεια ενός τραπεζιού.
Ομοίως το χώρο μιας διάστασης με την τομή δυο υλικών επιπέδων, για παράδειγμα την ακμή ενός κύβου, ενώ χώρου μηδενικής διάστασης κάθε υλικό αντικείμενο ελαχιστότατων για τις αισθήσεις διαστάσεων.
Με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκε η ψευδής εντύπωση ότι ένας υλικός χώρος 3 διαστάσεων περιλαμβάνει μέσα του άπειρους χώρους μιας διαστάσεως και δυο διαστάσεων. Ομοίως ένας χώρος 2 διαστάσεων άπειρους χώρους μιας διαστάσεως και ένας χώρος μιας διαστάσεως άπειρους χώρους μηδενικών διαστάσεων.
Αυτή η ταύτιση όμως είναι μαθηματικό λάθος!
Κάθε σημείο γύρω μας, μέσα στον υλικό Κόσμο, περιγράφεται από τρεις συντεταγμένες. Αυτό σημαίνει ότι το σημείο, με βάση τον ορισμό που δώσαμε προηγουμένως, δεν είναι χώρος μηδενικής διάστασης, αφού περιγράφεται από 3 συντεταγμένες.
Όμως, όπως γνωρίζουμε, κάθε υλικό επίπεδο ή ευθεία γραμμή, είναι ένα σύνολο από 3-διάστατα σημεία και ως εκ τούτου κι αυτά περιγράφονται από 3 συντεταγμένες. Είναι, δηλαδή, 3-διάστατα σχήματα που δεν έχουν καμία σχέση με τους αντίστοιχους χώρους των 2 διαστάσεων και της μίας διαστάσεως.
Μέσα σε ένα 3-διάστατο υλικό χώρο μπορούμε να διακρίνουμε, και καμπύλες επιφάνειες, όπως η σφαιρική, η παραβολική ή η υπερβολική. Και οι επιφάνειες αυτές είναι 3-διάστατες ως αποτελούμενες από 3-διάστατα υλικά σημεία.

Το μη αισθητό σύμπαν

Αν οι διαστάσεις του σύμπαντος είναι παραπάνω από 3, ακόμη και αν είναι ευκλείδεια η γεωμετρία του, ο άνθρωπος δεν μπορεί να αντιληφθεί την πραγματική του υπόσταση και φύση του 4-διαστατου σύμπαντος, ούτε τις μορφές και τα σχήματα που εντός του δημιουργούνται.
Δηλαδή, κάθε τι που αντιλαμβάνεται σαν πραγματικό, ακόμα και ολόκληρο το σύμπαν, δεν είναι παρά προβολές (απεικονίσεις) κομματιών του μη ευκλείδειου πραγματικού και μη αισθητού σύμπαντος, πάνω σε ένα ψεύτικο 3-διάστατο Ευκλείδειο Κόσμο τον οποίο δημιουργούν σαν ψευδαίσθηση οι αισθήσεις.
Τον Κόσμο αυτό των ψευδαισθήσεων τον ονομάζουμε επιστημονικά, ψευδο-ευκλείδειο χώρο Μινκόφσκι.
Όπως είπαμε και παρά πάνω, οι καθαρά μαθηματικοί χώροι, όπως και τα γεωμετρικά σχήματα που μορφοποιούνται μέσα τους, είναι ιδεατά και άυλα και δεν έχουν καμία σχέση με την υλική πραγματικότητα.
Τα μαθηματικά μελετούν ιδεατούς χώρους, μη «πραγματικούς» και απτούς ενώ η Φυσική τον υλικό, αισθητό και μετρίσιμο Κόσμο.
Η σύνδεση έγινε με την γνωστή θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν που συνέλαβε την ιδέα ότι το κύριο συστατικό της κλασικής Φυσικής, η ύλη, δεν είναι παρά καμπύλωση του κύριου συστατικού του Κόσμου των μαθηματικών, του χώρου.

Το χωροχρονικό συνεχές

Το μόνο πραγματικό μέσα στο σύμπαν είναι το χωροχρονικό συνεχές το οποίο είναι άτμητο και αδιαίρετο.
Δηλαδή αν τμήσουμε το χωροχρονικό συνεχές, σε χώρο και χρόνο, ούτε ο μετρούμενος ανθρώπινος χρόνος ούτε ο χώρος περιγράφουν την συμπαντική πραγματικότητα.
Εν ολίγοις ο χρόνος όπως τον περιγράφουν και τον μετράνε τα ρολόγια και ο χώρος όπως τον περιγράφουν και τον μετράνε οι μεζούρες, δεν έχουν καμία σχέση, ούτε περιγράφουν την πραγματικότητα της συμπαντικής δημιουργίας. Είναι μια ψευδαίσθηση, ένα τίποτα.

Τι είναι ύλη ;;

Σύμφωνα με την θεωρία της Σχετικότητας η ύλη δεν αποτελεί παρά ένα καμπυλωμένο χώρο 3ων διαστάσεων. Ο χώρος , όμως, 3ων διαστάσεων όπως προείπαμε είναι ένα τίποτα, ύλη είναι η καμπύλωση του τίποτα.
Όταν μιλάμε για καμπύλωση του ευκλείδειου 3-διάστατου συμπαντικού χώρου που αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις, απλώς εννοούμε μια κύρτωση του χώρου προς την 3η διάσταση, την διάσταση του χρόνου. Η αισθητή, λοιπόν, ύλη είναι καμπυλωμένος χώρος 3ων διαστάσεων προς την διάσταση χρόνος. Αυτό σημαίνει ότι η ύλη υπάρχει αισθητή αν η τιμή της διάστασης χρόνος βρίσκεται μεταξύ μιας ελάχιστης και μιας μέγιστης τιμής. Η αυξομείωση της καμπυλότητας μιας περιοχής ενός χώρου 3ων διαστάσεων σηματοδοτεί τη γέννηση, την εξέλιξη και το θάνατο μια υλικής ύπαρξης.
Αν θεωρήσουμε σταθερή την έκταση μιας περιοχής του χώρου, το πόσο αυτός καμπυλώνεται προς την διάσταση χρόνος είναι η βασική παράμετρος που χαρακτηρίζει την εξέλιξη μιας υλικής ύπαρξης.
Η Καμπυλότητα μιας περιοχής = η πυκνότητα της ενέργειας.
Αυτό σημαίνει πως αντί να πούμε πως ύλη είναι η καμπύλωση του χώρου, μπορούμε να πούμε ότι ύλη είναι μια περιοχή με μεγάλη πυκνότητα ενέργειας.
Δηλαδή μπορούμε να πούμε εξίσου σωστά ότι η εξέλιξη μιας υλικής ύπαρξης εξαρτάται από τις μεταβολές της πυκνότητας της ενέργειά της.

Τι είναι ζωή ;

Με βάση όλα τα παραπάνω, ζωή μπορούμε να ονομάσουμε τη δυνατότητα της υλικής μας υπόστασης να μεταβάλλει την ενεργειακή της πυκνότητα (δηλαδή την καμπυλότητά της). Αυτό σημαίνει αυτόματα μια δυνατότητα αυξομειώσεως της διάστασης χρόνος, που εγκλείουμε αοράτως μέσα μας.
Η έννοια της ζωής όμως χαρακτηρίζεται από τις έννοιες της γέννησης, της ανάπτυξης, της φθοράς και του θανάτου. Η έννοια της γέννησης, της εμφάνισης δηλαδή μιας υλικής πραγματικότητας από το αισθητό τίποτα, δεν είναι παρά μια καμπύλωση του χώρου προς τον χρόνο, πέραν κάποιου ορίου. Η καμπύλωση αυτή μπορεί να γίνει αισθητή και λογικά αντιληπτή από την επιστήμη, σαν μια περιοχή αυξημένης τιμής της πυκνότητας ενέργειας, που γύρω της σχηματίζεται κάποιο πεδίο βαρύτητας.
Η έννοια της ανάπτυξης μιας υλικής ύπαρξης, είναι ταυτόσημη με την έννοια της αύξησης της καμπυλότητας του χώρου και με την ισοδύναμη έννοια της αύξησης της ενεργειακής πυκνότητας.

Τι είναι ο θάνατος ;

Ως θάνατο, εάν συναρτήσουμε τον υλικό θάνατο με την αισθητή εξαφάνιση της ύλης, μπορούμε να εκλάβουμε δύο περιπτώσεις. Κατά πρώτον την ελαχιστοποίηση της πυκνότητας ενέργειας που έχει σαν αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό στην ψευδή φύση του τρισδιάστατου φυσικού ειδώλου του χώρου του σύμπαντος, κάτι που συμβαίνει εφόσον η τιμή της πυκνότητας ενέργειας - αλλιώς της καμπύλωσης - του χώρου που καταλαμβάνει το αντικείμενο γίνεται ή μηδέν ή δεν ξεπερνά την οριακή τιμή ώστε να γίνεται αντιληπτό από τις αισθήσεις μας : αυτό σημαίνει πως αν η καμπύλωση του χώρου προς την διάσταση χρόνος γίνει μικρότερη από μια ελάχιστη τιμή, τότε η ύλη στερούμενη της αισθητής καμπυλότητας ξαναπαίρνει τη μορφή του «καθαρού» χώρου, μιας ουσίας έξω από την δυνατότητα των αισθήσεων. Κατά δεύτερον, μιας και ως αισθητή ύλη λογίζεται ο καμπυλωμένος χώρος προς την διάσταση χρόνος ή αλλιώς μία κύρτωση με μορφή πηγαδιού προς την διάσταση χρόνος, συνεπάγεται πως ομιλούμε δια καμπύλωση, του χώρου, προς την διάσταση χρόνος, κατά την οποία ξεπερνιέται το ανώτατο όριο και τότε η ύλη καθίσταται αόρατη από τις αισθήσεις – αυτή την αιτία θανάτου, όσον αφορά τα άστρα, την ονομάζουμε μελανή οπή.
https://members.fatsimare.net/ANDROMEDEIO_PNEYMA/blog/289/

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Έχω γράψει πολλές φορές ότι η τριδιάστατη πραγματικότητα την οποία βιώνουμε, ή της οποίας, κατ' άλλους, είμαστε δέσμιοι, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια προσομοίωση, την οποία δημιουργεί ο εγκέφαλός μας, προκειμένου να εξηγήσει ένα κατά βάσιν χαοτικό σύμπαν, που απλώνεται γύρω μας. Το ίδιο ισχύει και για την πρόσθετη, γραμμική, διάσταση του χρόνου, την οποία προσθέτουμε στην προσομοίωσή μας, με σκοπό να περιγράψουμε τη ροή των γεγονότων και γενικότερα τα ροϊκά φαινόμενα, που κυριαρχούν στη φύση. Έχω επίσης γράψει ότι το σύμπαν έχει περισσότερες διαστάσεις των τριών τις οποίες αντιλαμβανόμαστε και δεν αναφέρω την τέταρτη, αυτήν του χρόνου, επειδή η σύγχρονη φυσική δεν έχει καταλήξει μέχρι σήμερα στο τι ακριβώς είναι αυτός, σίγουρα όμως, όπως συζητούσαμε κάποτε με τον Έποτε, δεν αποτελεί έναν ακόμη άξονα σε ένα καρτεσιανό σύστημα συντεταγμένων. Η θεωρία των Υπερχορδών, προϋποθέτει δέκα ή έντεκα διαστάσεις στο Σύμπαν, πράγμα που σημαίνει ότι η όποια πραγματικότητα αντιλαμβανόμαστε, απέχει κατά πολύ από την συνολική συμπαντική πραγματικότητα. Με τέτοιους όρους, συχνά αμφισβητώ την έννοια της πραγματικότητας, την οποία οι περισσότεροι θεωρούν ως κάτι συμπαγές και αυθύπαρκτο, εκλαμβάνοντας τα υλικά σώματα ως κάτι το αντικειμενικό και σίγουρο.

Ευχαριστώ πολύ την φίλη Swamps, για το κείμενο που μας παρέθεσε, το οποίο δίνει μια εικόνα των παραπάνω, με επιστημονικό μάλιστα κύρος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μάξιμος]

Η σύγχρονη Αστροφυσική μας εξηγεί τι είναι θάνατος.

Ζωή-θάνατος κατά την επιστήμη

Χαρακτηρίζω άψογη την ενημέρωση και παραθέτω τις απορίες μου.
Αρχικά θέλω να καταλάβω πώς αντιλαμβάνεται η σύγχρονη φυσική το σώμα μας σε σχέση με την φωτιά; δηλ. άν ζητήσουμε να καούμε και καεί το σώμα μας την στιγμή που με βάση τα προηγούμενα, εξαφανιζόμαστε απο την διάσταση που ζώντες αντιλαμβανόμαστε αλλά παραμένουμε ώς μαύρες τρύπες ή κάτι άλλο, οτιδήποτε τέλος πάντων. Δέν αποτελεί αυτό (η καύση) παραβίαση; Είναι αποδεκτό απο την σύγχρονη επιστήμη;
Η απορία μου είναι έξω απο θρησκευτικές αντιλήψεις και τοποθετήσεις. Πώς θα μπορούσα άλλωστε;
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_daemon_]

Αρχικά θέλω να καταλάβω πώς αντιλαμβάνεται η σύγχρονη φυσική το σώμα μας σε σχέση με την φωτιά; δηλ. άν ζητήσουμε να καούμε και καεί το σώμα μας την στιγμή που με βάση τα προηγούμενα, εξαφανιζόμαστε απο την διάσταση που ζώντες αντιλαμβανόμαστε αλλά παραμένουμε ώς μαύρες τρύπες ή κάτι άλλο, οτιδήποτε τέλος πάντων. Είναι αποδεκτό απο την σύγχρονη επιστήμη;

Η σύγχρονη επιστήμη και δη η απόκρυφη, που ασχολείται με τον θάνατο δεν λύνει απορίες, Μάξιμε! Απλώς παραθέτει τα συμπεράσματά της και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε

Ανάθεμα δηλαδή κι αν υπάρχει κανένας

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Η σύγχρονη επιστήμη και δη η απόκρυφη, που ασχολείται με τον θάνατο δεν λύνει απορίες

Ποία απορία δεν σου έλυσε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_daemon_]

Ποία απορία δεν σου έλυσε;

Mε άκουσες να εκφράζω κάποια;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Τότε γιατί ισχυρίζεσαι ότι δεν λύνει απορίες;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_daemon_]

Είναι προφανές, αλλιώς δεν θα είχε ο Μάξιμος που (λογικά) διάβασε την παραπάνω παράθεση, η οποία υποτίθεται δίνει απάντηση στο θέμα!
Και όπως διαπιστώνω, κανείς δεν προσφέρεται τόσο καιρό να το κάνει! Άρα, κανείς δεν έχει καταλάβει τίποτα!
Επί τη ευκαιρία, μήπως μπορείς να μου εξηγήσεις με απλό τρόπο και λίγα λόγια τι ακριβώς λέει και πως εννοεί τον θάνατο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μάξιμος]

Η σύγχρονη επιστήμη και δη η απόκρυφη, που ασχολείται με τον θάνατο δεν λύνει απορίες, Μάξιμε! Απλώς παραθέτει τα συμπεράσματά της και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε

Ανάθεμα δηλαδή κι αν υπάρχει κανένας

Η απρία μου ίσως και να μήν είχε ως αφετηρία το τί εγώ θεωρώ αποδεκτό, αλλά την τεκμηρίωση απο πλευράς επιστήμης αυτών που μερικοί εδώ μέσα δέχονται a priori ώς σωστά.
Η καθυστέρηση για τοποθέτηση απο κάποιους που το πιθανότερο είναι να γνωρίζουν και κάτι περισσότερο απο εμένα, λέει πολλά.
Παρ'όλα αυτά στην Ελλάδα ξεκινά η καύση.
Άρα συμπερασματικά μπορούμε να πούμε πως όταν θέλουν κάποιοι κάτι, γίνεται και με λόγους ευτελείς πολλές φορές για πρόφαση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.