Εργασία ή δουλειά; Δημιουργία ή βιοπορισμός;

Πώς αντιλαμβάνεστε την εργασία/δουλειά σας?

Αποτελέσματα της δημοσκόπησης (Ψήφισαν 19)
  • Αισθάνομαι δημιουργική/ός και νιώθω ικανοποίηση πέρα από την εξασφάλιση των προς το ζην

    Ψήφοι: 6 31.6%
  • Εργάζομαι για να ζήσω αλλά έχω και στιγμές που αισθάνομαι ότι δημιουργώ κάτι

    Ψήφοι: 8 42.1%
  • Σχεδόν αδιάφορη, αλλά τουλάχιστον έχω μια αμοιβή

    Ψήφοι: 2 10.5%
  • Δουλεύω μόνο για το μισθό, αν μπορούσα θα είχα φύγει…

    Ψήφοι: 3 15.8%

KleinosBrekias

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Μητσαρας αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 44 ετών, επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 231 μηνύματα.
Αν εισαι ερωτευμενος με το χρημα και πνευματικα δυνατος , 100 ωρες δεν ειναι πολλες . Ο σκοπος αγιαζει τα μεσα .
 

Kate1914

Διάσημο μέλος

Η Kate1914 αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη. Είναι 19 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,559 μηνύματα.
Αν εισαι ερωτευμενος με το χρημα και πνευματικα δυνατος , 100 ωρες δεν ειναι πολλες . Ο σκοπος αγιαζει τα μεσα .
Αν είσαι εργασιομανής θες να πεις, όχι ερωτευμένος με το χρήμα. Τι να τα κάνω τα λεφτά αν δεν έχω χρόνο ούτε να αναπνεύσω;
 

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 29,469 μηνύματα.
Αν είσαι εργασιομανής θες να πεις, όχι ερωτευμένος με το χρήμα. Τι να τα κάνω τα λεφτά αν δεν έχω χρόνο ούτε να αναπνεύσω;
Ούτε αυτό το θεωρω απαραίτητα σωστό, όπως ούτε αυτο που λεει ο Μητσάρας πιο πάνω. Οι εργασιομανείς είναι ερωτευμένοι με την ιδέα της "δουλειάς" (αντί της απασχόλησης - πρόσεξε τη διαφορά). Υπάρχει μια λεπτή χροιά, που τους διαχωρίζει από τους φιλόδοξους για έναν σκοπό.

Οι τελευταίοι (φιλόδοξοι) τρέφονται απο το σκοπό, είναι πιο lone wolf, δε θα ήθελαν ούτως ή άλλως κατα πάσα πιθανότητα να έχουν μια συμβατική ζωή.

Οι πρώτοι (εργασιομανείς), τρέφονται από την ιδέα οτι η δουλειά τους προσδίδει κύρος, το ανήκειν ή και εναν τρόπο για να βγάλουν όλη τους την ενέργεια, μιλάμε για ανθρωπους επιβλητικούς ως επι το πλείστον που δεν θα βάλουν γενικά νερό στο κρασί τους. Θρέφονται απο το όλο κοινωνικό σύστημα των συμβάσεων και θέλουν να ειναι οσο πιο ψηλά γίνεται. Το ιδιο γινεται και οταν αποκτούν οικογενεια (και τα παιδια μου έκαναν εκείνο και τα παιδια μου έκαναν το άλλο, και τα παιδιά μου ειναι μεγάλα, ειναι μακριά, ειναι αλλιώς και οφειλουμε να ειμαστε διπλα στους γονεις μας κλπ και να πηγαινουμε εκκλησια καθε κυριακή κλπ)

Πχ εγω σιχαίνομαι την έννοια της δουλειάς με την έννοια της εξαρτημενης εργασίας, υπάλληλος κάποιου άλλου μια ζωή με ταβάνι συγκεκριμενο μισθό ή σύνταξη. Επίσης δεν αντέχω όσους δέχονται να ζουν σε τετοια ρουτίνα και εξαναγκάζουν τους άλλους υπο καθεστως ενοχής ή κοινωνικής πίεσης να ακολουθουν τον ιδιο τρόπο ζωής προκειμενου να γινουν αποδεκτοί απο την κοινωνία.

Ψοφάω όμως να κανω κατι δικό μου, ασχέτως αν αυτο θα μου φάει 16 ωρες απο τη μέρα μου ή στην αρχή δεν ειναι τόσο κερδόφόρο, υπό την πιθανότητα να χεστώ στο χρήμα στο μέλλον αλλά πολύ περισσότερο υπό την έννοια οτι κανω κατι που ΓΟΥΣΤΑΡΩ.

Μ αυτη την έννοια 100 ωρες όντως ειναι οτι πρέπει (οχι για πάντα και πάλι κατα τη γνωμη μου), γιατι ΔΕΝ ειναι δουλειά, ειναι ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ, όταν κανεις αυτο που θελεις με αγάπη στο σκοπό και όχι στο εγω σου ή στο χρήμα.
 

KleinosBrekias

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Μητσαρας αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 44 ετών, επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 231 μηνύματα.
Αν είσαι εργασιομανής θες να πεις, όχι ερωτευμένος με το χρήμα. Τι να τα κάνω τα λεφτά αν δεν έχω χρόνο ούτε να αναπνεύσω;
Ο ανθρωπος δεν ειναι κατασκευασμενος για εργασια . Οποτε επρεπε να δημιουργησουν ενα πανισχυρο κινητρο , ωστε τα συναισθηματα του να ελεγχονται πληρως απο αυτο . Η γενεση του χρηματος . Τα υπολοιπα ειναι ιστορια .
Τωρα οι ταμπελες ειναι απλα λεξεις που μοναδικο σκοπο εχουν να χανεται το ζουμι της ιστοριας .
Η πρωτη ερωτηση που τιθεται στην ευρεση επαγγελματικης στεγης ειναι το ποσα θα παρω και ας μην το παραδεχονται ολοι . Με την απαντηση ονειρευεσαι σχεδια , πλανα , υλικα αγαθα . Αποκτηματα δηλαδη .
Οσο αναφορα την ερωτηση σου σου ειναι καθαρα υποκειμενικη . Τι ειμαι διαθετειμενος να θυσιασω για τα αποκτηματα .
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Ούτε αυτό το θεωρω απαραίτητα σωστό, όπως ούτε αυτο που λεει ο Μητσάρας πιο πάνω. Οι εργασιομανείς είναι ερωτευμένοι με την ιδέα της "δουλειάς" (αντί της απασχόλησης - πρόσεξε τη διαφορά). Υπάρχει μια λεπτή χροιά, που τους διαχωρίζει από τους φιλόδοξους για έναν σκοπό.

Οι τελευταίοι (φιλόδοξοι) τρέφονται απο το σκοπό, είναι πιο lone wolf, δε θα ήθελαν ούτως ή άλλως κατα πάσα πιθανότητα να έχουν μια συμβατική ζωή.

Οι πρώτοι (εργασιομανείς), τρέφονται από την ιδέα οτι η δουλειά τους προσδίδει κύρος, το ανήκειν ή και εναν τρόπο για να βγάλουν όλη τους την ενέργεια, μιλάμε για ανθρωπους επιβλητικούς ως επι το πλείστον που δεν θα βάλουν γενικά νερό στο κρασί τους. Θρέφονται απο το όλο κοινωνικό σύστημα των συμβάσεων και θέλουν να ειναι οσο πιο ψηλά γίνεται. Το ιδιο γινεται και οταν αποκτούν οικογενεια (και τα παιδια μου έκαναν εκείνο και τα παιδια μου έκαναν το άλλο, και τα παιδιά μου ειναι μεγάλα, ειναι μακριά, ειναι αλλιώς και οφειλουμε να ειμαστε διπλα στους γονεις μας κλπ και να πηγαινουμε εκκλησια καθε κυριακή κλπ)

Πχ εγω σιχαίνομαι την έννοια της δουλειάς με την έννοια της εξαρτημενης εργασίας, υπάλληλος κάποιου άλλου μια ζωή με ταβάνι συγκεκριμενο μισθό ή σύνταξη. Επίσης δεν αντέχω όσους δέχονται να ζουν σε τετοια ρουτίνα και εξαναγκάζουν τους άλλους υπο καθεστως ενοχής ή κοινωνικής πίεσης να ακολουθουν τον ιδιο τρόπο ζωής προκειμενου να γινουν αποδεκτοί απο την κοινωνία.

Ψοφάω όμως να κανω κατι δικό μου, ασχέτως αν αυτο θα μου φάει 16 ωρες απο τη μέρα μου ή στην αρχή δεν ειναι τόσο κερδόφόρο, υπό την πιθανότητα να χεστώ στο χρήμα στο μέλλον αλλά πολύ περισσότερο υπό την έννοια οτι κανω κατι που ΓΟΥΣΤΑΡΩ.

Μ αυτη την έννοια 100 ωρες όντως ειναι οτι πρέπει (οχι για πάντα και πάλι κατα τη γνωμη μου), γιατι ΔΕΝ ειναι δουλειά, ειναι ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ, όταν κανεις αυτο που θελεις με αγάπη στο σκοπό και όχι στο εγω σου ή στο χρήμα.
Valder οι δυο τελευταιοι παραγραφοι ειναι το ευαγγελιο μου . Το εθεσες αψογα .
 
Τελευταία επεξεργασία:

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 29,469 μηνύματα.

taketrance

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο taketrance αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,046 μηνύματα.
Ο ανθρωπος δεν ειναι κατασκευασμενος για εργασια . Οποτε επρεπε να δημιουργησουν ενα πανισχυρο κινητρο , ωστε τα συναισθηματα του να ελεγχονται πληρως απο αυτο . Η γενεση του χρηματος . Τα υπολοιπα ειναι ιστορια .
Για τι ειναι κατασκευασμενος ο ανθρωπος? Και ποιοι ειναι οι "αυτοι" που δημιουργησαν το κινητρο?
 

KleinosBrekias

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Μητσαρας αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 44 ετών, επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 231 μηνύματα.
Για τι ειναι κατασκευασμενος ο ανθρωπος? Και ποιοι ειναι οι "αυτοι" που δημιουργησαν το κινητρο?
Ο ανθρωπος ειναι κατασκευασμενος για να σκεφτεται να εκφραζεται και να επικοινωνει πρωτιστως , οχι για να πραττει . Αλλο η δημιουργια και αλλο η ασχολια .
Χωρις δευτερη σκεψη τα θρησκευτικα ιδρυματα . Πιο ισχυρο κινητρο απο τη πιστη δεν υπαρχει .
 

Kate1914

Διάσημο μέλος

Η Kate1914 αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη. Είναι 19 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,559 μηνύματα.
Μ αυτη την έννοια 100 ωρες όντως ειναι οτι πρέπει (οχι για πάντα και πάλι κατα τη γνωμη μου), γιατι ΔΕΝ ειναι δουλειά, ειναι ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ, όταν κανεις αυτο που θελεις με αγάπη στο σκοπό και όχι στο εγω σου ή στο χρήμα.
Έτσι φυσικά να συμφωνήσω, όμως η αρχική μου ένσταση αφορούσε την πεποίθηση ότι κάποιος αξίζει να δουλεύει σε εξαντλητικά ωράρια μόνο και μόνο για να βγάλει λεφτά, χωρίς απαραίτητα η δουλειά του να τον ευχαριστεί.
Εκτός αν κατάλαβα εξαρχής εγώ κάτι λάθος.
 

taketrance

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο taketrance αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,046 μηνύματα.
Ο ανθρωπος ειναι κατασκευασμενος για να σκεφτεται να εκφραζεται και να επικοινωνει πρωτιστως , οχι για να πραττει . Αλλο η δημιουργια και αλλο η ασχολια .
Ολα αυτα που λες υποκεινται κατω απο την ιδια κατηγορια - δουλεια, εργασια, πες το οπως θες.

Επισης, αν δεν ειμαστε πλασμενοι οι ανθρωποι για να πραττουμε τοτε ποιος θα πραττει σε τουτο τον κοσμο?
Χωρις δευτερη σκεψη τα θρησκευτικα ιδρυματα . Πιο ισχυρο κινητρο απο τη πιστη δεν υπαρχει .
Το χρημα υπαρχει σε διαφορετικες μορφες πολυ πριν τα θρησκευτικα ιδρυματα. Ο ανθρωπος καταλαβε απο οταν πρωτοπατησε το ποδι του στη γη οτι τα πραγματα και η ιδια η επιβιωση δεν ερχονται ουρανοκατεβατα, αλλα πρεπει να μοχθησει για να τα αποκτησει.
Στις χιλιαδες χρονων ανθρωπινου πολιτισμου ετσι ηταν τα πραγματα, με μονη εξαιρεση τη σκλαβια.
 

KleinosBrekias

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Μητσαρας αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 44 ετών, επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 231 μηνύματα.
Ολα αυτα που λες υποκεινται κατω απο την ιδια κατηγορια - δουλεια, εργασια, πες το οπως θες.

Επισης, αν δεν ειμαστε πλασμενοι οι ανθρωποι για να πραττουμε τοτε ποιος θα πραττει σε τουτο τον κοσμο?

Το χρημα υπαρχει σε διαφορετικες μορφες πολυ πριν τα θρησκευτικα ιδρυματα. Ο ανθρωπος καταλαβε απο οταν πρωτοπατησε το ποδι του στη γη οτι τα πραγματα και η ιδια η επιβιωση δεν ερχονται ουρανοκατεβατα, αλλα πρεπει να μοχθησει για να τα αποκτησει.
Στις χιλιαδες χρονων ανθρωπινου πολιτισμου ετσι ηταν τα πραγματα, με μονη εξαιρεση τη σκλαβια.
Η πραξη ειναι θεμα επιλογης με ναρκισσιστικη προδιαθεση . Η επιλογη δεν ειναι απορροια της σκεψης .
Γιατι κανουμε δισεκατομμυρια σκεψεις . Δεν κανουμε δισεκατομμυρια επιλογες .
Αν σταματησουμε να πραττουμε οι ανθρωποι θα σταματησει να βρεχει ? Ετσι ειναι η σκεψη . Το μοναδικο αποκτημα του ανθρωπου που δε σταματα . Ειναι αδυνατον . Μια ορθη ή εσφαλμενη σκεψη δυναται να φερει λυση . Μια εσφαλμενη πραξη 5 δευτερολεπτων φερνει καταστροφη . Γιστι η πραξη ειναι περιορισμενης διαρκειας .

Δεν ξερω ποιος εφυηρε το χρημα , οσα εχω διαβασει , εχω διασταυρωσει , εχω αναλυσει και εχω συμπερανει ειναι η Εκκλησια δεν αντιταχθηκε ποτε . Το εργαλειοποιησε με το καιρο . Ουσιαστικα το αγκαλιασε στους κυκλους της . Πιστη και χρημα ειναι αλληλενδετα πλεον .
 

KleinosBrekias

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Μητσαρας αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 44 ετών, επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 231 μηνύματα.
Η δικια μου η περιπτωση ειναι απλη . Επελεξα το delivery ως βιοποριστικο τροπο . Μου αρεσε παρα πολυ να μου ανοιγουν τη πορτα του σπιτιου τους ωστε να λαβουν ενα πλατυ χαμογελο και μια κουβεντα . Μου αρεσαν οι δρομοι οπως ηταν . Ηξερα ολη την Ανατολικη Θεσσαλονικη .
Οσο μεγαλωνα , καταλαβα οτι δεν ταιριαζαν οι ιδεες μου . Ηθελα προφανως να βοηθησω την επιχειρηση για την ευκαιρια που μου εδωσε , να δωσω ενα κομματι πισω . Συζητηση . Συνεννοηση . Απλοποιηση . Λυση . Κανεις δεν το επιθυμουσε . Δεν υπηρχε συναδελφικοτητα . Επειτα απο πολλες προσπαθειες , σταματησα να εργαζομαι εντελως .

Δυο πραγματα λαχταρουσα σαν δημιουργια .
Να μην ελεγχει η δουλεια τη ζωη μου και να τρωει ο πελατης παντα ζεστο φαγητο .
Μαλλον ημουν αρκετα αφελης που πιστεψα οτι μπορω να τα καταφερω .
 

ROM32

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο ROM32 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών. Έχει γράψει 380 μηνύματα.
Ψοφάω όμως να κανω κατι δικό μου, ασχέτως αν αυτο θα μου φάει 16 ωρες απο τη μέρα μου ή στην αρχή δεν ειναι τόσο κερδόφόρο, υπό την πιθανότητα να χεστώ στο χρήμα στο μέλλον αλλά πολύ περισσότερο υπό την έννοια οτι κανω κατι που ΓΟΥΣΤΑΡΩ.

Ρίσκο είναι αυτό, μπορεί να βρεθείς να χρωστάς και τρελά λεφτά σε ταμεία, εφορίες κλπ αν πέσει έξω η επιχείρηση και αυτό θα έχει συνέπειες για όλη σου την ζωή.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Συζητηση . Συνεννοηση . Απλοποιηση . Λυση . Κανεις δεν το επιθυμουσε . Δεν υπηρχε συναδελφικοτητα . Επειτα απο πολλες προσπαθειες , σταματησα να εργαζομαι εντελως .

Προφανώς ρε συ! Σε ποιες και πόσες δουλειές γίνεται αυτό; Όλοι σχεδόν απρόθυμοι είναι γιατί αναγκάζονται να βρίσκονται εκεί να δουλεύουν γιατί τόσους αιώνες δεν βρέθηκε λύση να γλιτώσουμε από την ανοησία. Ο κόσμος επενδύει μόνο εκεί που του αρέσει και καλά κάνει.
 
Τελευταία επεξεργασία:

chrisjhon02

Διάσημο μέλος

Ο chrisjhon02 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,855 μηνύματα.
Το χρημα υπαρχει σε διαφορετικες μορφες πολυ πριν τα θρησκευτικα ιδρυματα. Ο ανθρωπος καταλαβε απο οταν πρωτοπατησε το ποδι του στη γη οτι τα πραγματα και η ιδια η επιβιωση δεν ερχονται ουρανοκατεβατα, αλλα πρεπει να μοχθησει για να τα αποκτησει.
Στις χιλιαδες χρονων ανθρωπινου πολιτισμου ετσι ηταν τα πραγματα, με μονη εξαιρεση τη σκλαβια.
Βασικά οι hunter-gathereres κοινωνίες ήταν egalitarian, δηλαδή ίση κατανομή των πόρων, αποφάσεις οι οποίες λαμβάνονταν συλλογικά.

Το κακό άρχισε όταν αναπτύχθηκε η γεωργία, όταν δηλαδή συσσωρεύτηκε πλούτος ο οποίος θα μπορούσε να κληρονομηθεί στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Τότε εφευρέθηκε η ανισότητα.

Αν είχε κυριαρχήσει ο εγωιστικός και ατομοκεντρικός τρόπος οργάνωσης που έχουμε σήμερα στους πρώτους ανθρώπους, η επιβίωση θα ήταν πολύ πιο δύσκολη τότε. Εξαρτάσαι από τον διπλανό σου όταν έχεις να αντιμετωπίσεις μεγάλα αρπακτικά και άγριες καιρικές συνθήκες.
 

ROM32

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο ROM32 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών. Έχει γράψει 380 μηνύματα.
Βασικά οι hunter-gathereres κοινωνίες ήταν egalitarian, δηλαδή ίση κατανομή των πόρων, αποφάσεις οι οποίες λαμβάνονταν συλλογικά.

Το κακό άρχισε όταν αναπτύχθηκε η γεωργία, όταν δηλαδή συσσωρεύτηκε πλούτος ο οποίος θα μπορούσε να κληρονομηθεί στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Τότε εφευρέθηκε η ανισότητα.

Αν είχε κυριαρχήσει ο εγωιστικός και ατομοκεντρικός τρόπος οργάνωσης που έχουμε σήμερα στους πρώτους ανθρώπους, η επιβίωση θα ήταν πολύ πιο δύσκολη τότε. Εξαρτάσαι από τον διπλανό σου όταν έχεις να αντιμετωπίσεις μεγάλα αρπακτικά και άγριες καιρικές συνθήκες.

Όχι! Λάθος, δεν ήταν όλες egalitarian υπήρχαν και αρκετες που ήταν βάναυσες.Αυτος είναι ο Ρουσωικος μύθος του Παραδείσου.
 

glayki

Περιβόητο μέλος

Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 4,094 μηνύματα.
Επειδή δεν είμαστε ( στην πλειοψηφία μας εισοδηματίες) ,ώστε να καλυφθουμε για το βιοπορισμό μας από το εισόδημα που θα ρέει ακοπα και να έχουμε άπειρο χρόνο προς επικοινωνία, σκέψη,έκφραση ανεμπόδιστη απο βιοτικές μέριμνες, η εργασιακή απασχόληση δεν είναι επιλογή , αλλά αναγκαιότητα.
Επιλογή μας όμως είναι να δημιουργήσουμε τις συνθήκες που θα μας επιτρέπουν να απ ασχολούμαστε με τρόπο που θα καλύπτει την ανάγκη μας για δημιουργικότητα, προσφορά, ενασχόληση με αντικείμενο στο οποίο βρίσκουμε νοηματοδοτηση στη ζωή
μας.
Αυτά σε ιδανικές συνθήκες και για όσους επέλεξαν αντικείμενο που ανταποκρίνεται στις κλίσεις και τα ταλέντα τους και ασχολούνται με αυτό με αγάπη, χωρις να το βλέπουν ως κάτεργο που τους στερεί το χρόνο.
Δυστυχώς, οι περισσότεροι βαρυγκομουν καθημερινά. Ο βιοπορισμος σε συνδυασμό με τα χαμηλά εισοδήματα και την κρίση βλάπτει την ψυχοσύνθεση τους.
 

taketrance

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο taketrance αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,046 μηνύματα.
Βασικά οι hunter-gathereres κοινωνίες ήταν egalitarian, δηλαδή ίση κατανομή των πόρων, αποφάσεις οι οποίες λαμβάνονταν συλλογικά.

Το κακό άρχισε όταν αναπτύχθηκε η γεωργία, όταν δηλαδή συσσωρεύτηκε πλούτος ο οποίος θα μπορούσε να κληρονομηθεί στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Τότε εφευρέθηκε η ανισότητα.

Αν είχε κυριαρχήσει ο εγωιστικός και ατομοκεντρικός τρόπος οργάνωσης που έχουμε σήμερα στους πρώτους ανθρώπους, η επιβίωση θα ήταν πολύ πιο δύσκολη τότε. Εξαρτάσαι από τον διπλανό σου όταν έχεις να αντιμετωπίσεις μεγάλα αρπακτικά και άγριες καιρικές συνθήκες.

Απαντούσα συγκεκριμένα στο θεώρημα ότι ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος να δουλεύει/παραγει, δεν είχα σκοπό να ξεκινήσω γραφικές συζητήσεις για ιση διανομή των πόρων και τα γνωστά.
 

glayki

Περιβόητο μέλος

Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 4,094 μηνύματα.
Απαντούσα συγκεκριμένα στο θεώρημα ότι ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος να δουλεύει/παραγει, δεν είχα σκοπό να ξεκινήσω γραφικές συζητήσεις για ιση διανομή των πόρων και τα γνωστά.
Φαντάζομαι εννοείς την έμμισθη εργασία.που αντιμετωπίζεται ως αναγκαία συνθήκη. Γιατί ο άνθρωπος παράγει σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο ,δημιουργεί μέσω του έργου εξελίσσεται πνευματικά , κοινωνικά . Σαφώς και είναι φτιαγμένος να παράγει.
 

ROM32

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο ROM32 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών. Έχει γράψει 380 μηνύματα.
Επιλογή μας όμως είναι να δημιουργήσουμε τις συνθήκες που θα μας επιτρέπουν να απ ασχολούμαστε με τρόπο που θα καλύπτει την ανάγκη μας για δημιουργικότητα, προσφορά, ενασχόληση με αντικείμενο στο οποίο βρίσκουμε νοηματοδοτηση στη ζωή
μας.

Το θεωρώ μύθο αυτό. Με τι δημιουργικό σου αρέσει να ασχολείσαι εσύ;
 

taketrance

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο taketrance αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,046 μηνύματα.
Φαντάζομαι εννοείς την έμμισθη εργασία.που αντιμετωπίζεται ως αναγκαία συνθήκη. Γιατί ο άνθρωπος παράγει σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο ,δημιουργεί μέσω του έργου εξελίσσεται πνευματικά , κοινωνικά . Σαφώς και είναι φτιαγμένος να παράγει.

Ναι αυτό είπα, είναι φτιαγμένος για να παράγει, συμπεριλαμβανομένου και της έμμισθης εργασίας.
 

glayki

Περιβόητο μέλος

Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 4,094 μηνύματα.
Το θεωρώ μύθο αυτό. Με τι δημιουργικό σου αρέσει να ασχολείσαι εσύ;
Κοίτα εγώ έχω λόγω δουλειάς 100 εφήβους ανθρώπινο δυναμικό κάθε χρόνο σχεδόν. Για μένα είναι δημιουργικό να ασχολούμαι με αυτόν το τομέα. Ανθρώπινη ψυχολογία σε συνδυασμό με το γνωστικό κομμάτι.
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top