Η γενιά των αποτυχημένων γονέων

[Πάνθηρας!]

Θέλει κάποιος να κάνει οικογένεια για τον χ ψ λόγο. Ποιος είναι ο καθένας από εμάς που θα επέμβει σε μια τέτοια απόφαση με αυθαίρετα τεστ ή με το "επιχείρημα" ότι υπάρχουν πολλά παιδιά προς υιοθεσία κι άρα πρέπει να τα υιοθετήσουμε σώνει και καλά; Από πότε γίναμε όλοι σωτήρες και ξέρουμε το καλό των άλλων;

Συμφωνώ και εγώ σε αυτο. Κανεις δεν έχει το δικαιωμα να έπεμβει σε μια τέτοια αποφαση. Τωρα αν αυτοι οι γονεις στέκουν ή οχι στα καλά τους και μπορούν να μεγαλώσουν σωστά ένα παιδί ειναι ένα άλλο θέμα που θα φανει στη πορεια.

Και οπως έχω γράψει ξανα μην πάμε πολύ μακρυα ... στη Λέρο κακοποιούσαν παιδάκια το ήξερε η γειτονια αλλα κανεις δεν μιλούσε λέει φοβουμενοι τις μηνύσεις. Γιατι ο τύπος ειχε τοσο θράσος που απειλούσε και με μηνύσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Να διευκρινίσω κάτι αν δεν έγινε αντιληπτό την πρώτη φορά που το είπα. Εγώ δε συμφωνώ εννοείται ότι μπορεί κάποιος να ελέγχει ποιος θα κάνει παιδιά. Εγώ είπα πιο πάνω ότι η μόνη επέμβαση που μπορούμε να κάνουμε είναι η παιδεία και η μόρφωση που θα διδάξει στους ανθρώπους τους σωστούς λόγους για να κάνουν παιδιά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dreamer_SW]

Κάνοντας το ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ μου ποστ σε αυτό το θέμα. Πρότεινα κάτι που οκ ήταν υπερβολικό αλλά σε καμία περίπτωση δεν σας δίνει το δικαίωμα να αφήνετε υπονοούμενα περί φασισμού για το άτομό μου, αλλά σκοπός αυτής της ιδέας αυτής, ήταν να προβλεφθούν περιστατικά που οι οικογένειες δεν θα μπορούν να μεγαλώσουν σωστά τα παιδιά τους είτε για οικονομικούς είτε για λόγους και ποτέ δεν την επέβαλα ποτέ και σε κανέναν, απλά αρκετοί από εδώ μετά από αυτό πέσατε να με φάτε, αντί απλά να διαφωνήσετε ήρεμα και σε φυσιολογικούς τόνους και αυτό με ενόχλησε. Εγώ πάντως ακόμα πιστεύω πως μία οικογένεια για να κάνει/μεγαλώσει ένα παιδί πρέπει αρχικά να μπορεί, και μπορεί σημαίνει έχω τα κατάλληλα εφόδια. Αυτό και καλή σας μέρα !

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[archaios19]

Θα επιθυμούσα σε αυτό το σημείο να εκφράσω και εγώ την άποψη μου για το ''φλεγόμενο'' αυτό θέμα!

Η τεκνοποίηση είναι είναι ένα θεϊκό δώρο κατά τη γνώμη μου! Είναι ένα δώρο που δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να λάβει προσωπική ευτυχία, καθώς έχει δημιουργήσει έναν άνθρωπο που θα τον γεμίσει με ωραίες και δυσάρεστες στιγμές, που θα καλύψει συναισθηματικά κενά, θα τον κάνει περήφανο και θα βιώσει αισιοδοξία. Αν όμως τα κίνητρα είναι μόνο αυτά, σαφώς μιλάμε για εγωιστική επιλογή, όπως άλλωστε έχει αναφερθεί!

Η τεκνοποίηση οφείλει να κινείται και στο κοινωνικό-εθνικό επίπεδο! Ο επικείμενος γονέας πρέπει να συλλογιστεί ότι θα φέρει στον κόσμο έναν άνθρωπο ''κοινωνικό ον''. Αυτό σημαίνει ότι θα αλληλεπιδράσει, θα ενταχθεί προοδευτικά στην κοινωνία και λίγο ή πολύ θα την μεταβάλ(λ)ει θετικά ή αρνητικά! Αυτά όσον αφορά στην επιλογή να τεκνοποιήσει κανείς.

Τώρα θα εκθέσω την άποψη μου για την ανατροφή και την βαρύτητα που έχει η γονεϊκή συμπεριφορά στην διαδικασία. Προσωπικά πιστεύω ότι η παιδαγωγική καθοδήγηση είναι απαραίτητη. Ο γονέας οφείλει να έρχεται σε επαφή με μεθόδους που είναι επιστημονικά αποδεδειγμένες ότι συμβάλλουν στην υγιή ανατροφή ενός παιδιού. Ωστόσο, η άκριτη υιοθέτηση αυτών των μεθόδων δεν πρέπει να θεωρείται η μόνη ασφαλής οδός. Ο γονέας δύναται να απορρίψει τις μεθόδους ή ακόμη καλύτερα να τις προσαρμόσει στις δικές τους παιδαγωγικές αρχές. Ειδάλλως, η ελευθερία του ατόμου (γονέα) βάλλεται και εγκυμονεί κίνδυνος μαζοποίησης (σε μικρή ή μεγάλη έκταση). Ας φανταστούμε μια κοινωνία, της οποίας τα τέκνα έχουν γαλουχηθεί με πανομοιότυπες παιδαγωγικές μεθόδους! Ομοιογένεια σε ακραίο βαθμό! Η βαρύτητα της εξατομικευμένης (στο πλαίσιο κάθε οικογένειας ήτοι) διαπαιδαγώγησης εξυπηρετεί πιστεύω αυτόν τον σκοπό.

Όσον αφορά στη σχέση της τεκνοποίησης με την πατρίδα αυτή είναι άρρηκτη! Το θέμα της δημογραφικής κρίσης είναι προφανές ότι οξύνεται από την επιθυμία πολλών να μην τεκνοποιούν. Εγώ θέλω να θεωρήσω την τεκνοποίηση ΚΑΙ ως ένα μέσο ανταπόδοσης στην χώρα. Είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής απέναντι σε μια χώρα που έχει προσφέρει πολλά (έδαφος, πολιτισμό, υπηρεσίες παντοειδείς) έστω και συχνά ανεπιτυχώς με σκοπό την κερδοσκοπία). Εγώ έχω την ελπίδα ότι τα παιδιά μου θα ανταποδώσουν όσες προσφορές έχω δεχθεί εγώ και ότι θα φροντίσουν να την βελτιώνουν ποικιλοτρόπως και να την αγαπούν! Μπορεί να μην δώσω άριστη ανατροφή (λόγω οικονομικών δυσχερειών π.χ.), αλλά θα φροντίσω να ενστερνιστούν τέτοιες βασικές αξίες.

Το θέμα της διαμόρφωσης του παιδικού χαρακτήρα είναι μεγάλο! Η κληρονομικότητα και η ώσμωση με το κοινωνικό περιβάλλον είναι, πιστεύω, εξίσου ισχυροί παράγοντες στην αποκρυστάλλωση συμπεριφορών και στάσεων στο παιδί!

Εν κατακλείδι, η διαιώνιση του είδους οφείλει να υπακούει σε ατομικές και κοινωνικές/εθνικές συμβάσεις, ενώ πρόκειται για μια υπεύθυνη διαδικασία της οποίας η μακροπρόθεσμη σημασία είναι άρρητη!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 092312]

Eγώ δεν καταλαβαίνω γιατί μπαίνει από πολλούς ως πρώτο κριτήριο "καταλληλότητας" το οικονομικό. Δεν μιλάμε για περιπτώσεις που δεν έχουν οι γονείς τα βασικά (σπίτι, φαγητό στο τραπέζι) αλλά πόσα παιδιά μεγάλωσαν από φτωχές οικογένειες και διέπρεψαν.. Με λιγότερα προνόμια; Σαφώς. Αλλά ίσα ίσα έτσι έμαθαν από μικρά να εκτιμούν και κάποια πράγματα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnny15]

Eγώ δεν καταλαβαίνω γιατί μπαίνει από πολλούς ως πρώτο κριτήριο "καταλληλότητας" το οικονομικό. Δεν μιλάμε για περιπτώσεις που δεν έχουν οι γονείς τα βασικά (σπίτι, φαγητό στο τραπέζι) αλλά πόσα παιδιά μεγάλωσαν από φτωχές οικογένειες και διέπρεψαν.. Με λιγότερα προνόμια; Σαφώς. Αλλά ίσα ίσα έτσι έμαθαν από μικρά να εκτιμούν και κάποια πράγματα.

Απλά θέλουν να δίνουν τα περισσότερα στα παιδιά τους. Αλλά αν ο γονιός αγαπάει το παιδί του και είναι διατεθειμένος να θυσιάσει πράγματα για αυτό, τότε το οικονομικό δεν είναι τόσο σοβαρό ζήτημα. Εγώ μεγαλώνοντας θυμάμαι πολλές φορές που μας τελείωναν τα λεφτά του μήνα και δε είχαμε να πάρουμε ψωμί με 50 λεπτά. Αυτό δεν εμπόδισε τους γονείς μου από το να με πάνε φροντιστήριο ή να με σπουδάσουν (βέβαια βελτιωθήκαμε οικονομικά τα τελευταία χρόνια αλλά όχι κατά πολύ). Ξέρω όμως και φίλους των γονιών μου που ούτε καν τα αγγλικά δεν ήθελαν να πληρώνουν στα παιδιά τους και είχαν και περισσότερα λεφτά από τους δικούς μου. Είναι ο τρόπος που θέλει να αναθρέψει ο καθένας το παιδί του αλλά πραγματικά το οικονομικό δεν είναι πρωτεύον πρόβλημα εφόσον θες να του δώσουν. Αυτοί αγόραζαν οικογενειακά και τζιπάρες και τα παιδιά τους δεν είχαν κανένα εφόδιο στη ζωή τους. Βέβαια πλέον οι άνθρωποι (ειδικά στην Ελλάδα) έχουν την νοοτροπία "ο καθένας ας περάσει όσο καλύτερα γίνεται" που είναι ακριβώς αντίθετο από την νοοτροπία που χρειάζεται να έχεις κάποιος γονέας. Δεν κρίνω, και εγώ αυτήν την στιγμή αυτό σκέφτομαι ότι θέλω να κάνω, αλλά τουλάχιστον έχω αυτογνωσία

Εξάλλου που να βρεις σοβαρή κοπέλα στις μέρες μας

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[akikos]

Ρε παιδια σοβαρευτειτε. Φανταστείτε να βγει νόμο που θα απαγορεύει του Ρομά να κάνουν παιιδά τι έχει να γίνει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DarthFederer]

Ρε παιδια σοβαρευτειτε. Φανταστείτε να βγει νόμο που θα απαγορεύει του Ρομά να κάνουν παιιδά τι έχει να γίνει.

Αμα ειναι να πιανει και τους γυφτους θα εξεγερθουν ολοι οι "ανθρωπιστες" της πουτσας γιατι θα ειναι ρατσιστικο μετρο. Αλλωστε την κοινωνια την χαλανε τα νεαρα ζευγαρια που θελουν να κανουν παιδι και δεν εχουν το πρασινο φως απο την κοινωνικη λειτουργο, οχι οι γυφτοι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Eileen]

Τι ωραία που πετάμε τον φασισμό σαν έννοια εκεί που ... δεν κολλάει ακριβώς, ε;
Το ότι ταυτίζεται η χρήση του όρου σήμερα με γενικά αντιδημοκρατικές, παρεμβατικές ή ολοκληρωτικές τακτικές δε σημαίνει ότι όλες οι παραπάνω είναι αναγκαία φασιστικές. Το γένος είναι ευρύτερο από το είδος.

Αναφορικά με την ιδέα της sophie, για την οποία έγινε και μεγάλος λόγος, είδα πολλές αντιθέσεις σε αυτήν (ναι, ούτε εμένα με βρήκε σύμφωνη ) αλλά πέρα από τις αντιδράσεις δεν διάβασα κανέναν που να προσπάθησε να εξηγήσει την βάση της ιδεολογικής του διαφωνίας. Η συζήτηση, αν επιδιώκουμε κάτι πλην του ... παράλληλου, είναι μία διαδικασία αμφίδρομη - πρέπει και τα δύο μέλη να εξηγούν και να αιτιολογούν.

Αναφέρομαι στην sophie, επομένως και θέλω να τονίσω δύο πράγματα.
#1: Το ότι χαρακτηρίστηκε η ιδέα σου ως φασιστική δεν σημαίνει πως αυτός ο χαρακτηρισμός επεκτείνεται αυτόματα σε εσένα. Δεν είσαι η ιδέα σου, ούτε ένας άνθρωπος κρίνεται μονάχα από μία ιδέα, μία σκέψη.
#2: Η ιδέα σου μπορεί να βασίζεται σε ένα σκοπό καλό, δηλαδή να μεγαλώνουν τα παιδιά με στοργή και προδερμ ( ) σε καλές συνθήκες. Το μέσο όμως που προτείνεις για να υλοποιηθεί αυτή η ιδέα είναι προβληματικό. Ξαναλέω, δε συμφωνώ, but I'll humor you, για να σου δείξω γιατί είναι προβληματικό.
Πρώτον, θα πρέπει να καθοριστούν κάποια αντικειμενικά κριτήρια, τα οποία θα ορίζουν την καταλληλότητα των γονέων. Αυτά τα κριτήρια, θα πρέπει να είναι τόσο ευρεία (για να παραμένει μία αρκετά μεγάλη πληθυσμιακή ομάδα στην οποία θα επιτρέπεται να τεκνοποιήσει, αλλιώς αυτογκόλ το κράτος) αλλά και στενά (ούτως ώστε να μεγαλώνουν τα παιδιά από "καλούς" γονείς, να είναι ασφαλές το περιβάλλον κτλ κτλ)
Στη συνέχεια, θα πρέπει να καθοριστούν και κριτήρια πιο υποκειμενικά, όπως η ψυχολογία, η προσωπικότητα των γονιών κτλ κτλ.
Νομίζω εδώ αρχίζεις να καταλαβαίνεις πόσο προβληματική είναι η ιδέα σου. Δεν έχω αναφέρει καν την ηθική διάσταση του ζητήματος και ήδη παρουσιάζονται προβλήματα. Τι κριτήρια θα είναι αυτά ώστε να είναι και στενά αλλά και ευρεία; Πώς μπορείς να αξιολογήσεις την καταλληλότητα ενός "μελλοντικού" γονέα; Όχι εσύ, με την προσωπική σου γνώμη, αλλά το κράτος.
Δεν γίνεται.
Πάμε τώρα και στην ηθική διάσταση του ζητήματος, η λειτουργική ήδη έδειξε ότι δεν είναι εφαρμόσιμη.
Αυτό που προτείνεις, ουσιαστικά περιορίζει ένα θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, αυτό της ιδιωτικής ζωής, προκειμένου να προσπαθήσει να εξασφαλίσει καλύτερη ζωή σε έναν άνθρωπο, που δεν βρίσκεται καν εν ζωή. Άρα, καταστρατηγείς κάτι θεμελιώδες, χωρίς ΚΑΝ να υπάρχει εγγυημένη επιτυχία [προσωπικά θα διαφωνούσα ακόμη και αν υπήρχε εγγυημένη επιτυχία αλλά αυτό είναι γούστο μου, καπέλο μου ]. Ακόμη λοιπόν, και αν παραβλέψουμε το ηθικό δίλημμα που προκύπτει μέσω του "γιατί το δικαίωμα του μελλοντικού παιδιού υπερέχει αυτό του εν δυνάμει γονέα;", δεν γνωρίζεις ότι θα είναι όντως καλύτερα.
Εν τέλει, μπορεί ο σκοπός σου να είναι καλός, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως το μέσο ... αγιάσθηκε! =)
Ακόμη και το Σύνταγμα της χώρας προστατεύει την οικογένεια και το δικαίωμα του ανθρώπου σε αυτήν. =)

Εναλλακτικά, αυτό που γίνεται σε κράτη με ορθή κοινωνική πολιτική είναι οι αρχές να δρουν υποστηρικτικά, ειδικά όταν δεν υπάρχει κάποια περίπτωση αμέλειας ή να τίθεται το παιδί σε επικίνδυνο περιβάλλον. Άλλωστε, αν μιλήσεις με κοινωνικούς λειτουργούς, θα σου πουν πως το να απομακρυνθεί το παιδί από την οικογένεια είναι πάντα η τελευταία λύση, όταν πλέον έχει διαπιστωθεί πως η βοήθεια και η υποστήριξη των αρχών δε μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα ζωής της οικογένειας στο σύνολο!

Τώρα, to be honest, όλα αυτά που ακούγονται τελευταία με "σχολεία γονιών" μου ακούγεται μία κλασική αμερικανική μαλακία. Δε με βρίσκει καθόλου σύμφωνη. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως υπάρχει μία "συνταγή", που αν εφαρμοσθεί το παιδί θα είναι ευτυχισμένο και θα μεγαλώνει "σωστά". Και στην τελική τι είναι αυτό το "σωστά" and how do you bring that about? Και στην τελική, εμένα η μαμά μου δε πήγε σε "σχολείο γονέων" και μια χαρά μπουμπούκι βγήκα

Edit: Την παραπάνω ανάλυση την έκανα για να εξηγήσω στην sophie γιατί δεν θεωρώ ότι είναι καλή ιδέα και γιατί είναι αντιδημοκρατική. Δε πέφτει κανένας λόγος στο κράτος για το αν θα κάνω παιδί, πότε θα το κάνω και πώς θα το μεγαλώσω. Είμαι ενήλικη και αν κρίνω εγώ ότι μπορώ, αυτό είναι αρκετό.

Spoiler

Αμα ειναι να πιανει και τους γυφτους θα εξεγερθουν ολοι οι "ανθρωπιστες" της πουτσας γιατι θα ειναι ρατσιστικο μετρο. Αλλωστε την κοινωνια την χαλανε τα νεαρα ζευγαρια που θελουν να κανουν παιδι και δεν εχουν το πρασινο φως απο την κοινωνικη λειτουργο, οχι οι γυφτοι.

Spoiler

Υπάρχει, πραγματικά, λόγος να ειρωνεύεσαι; You made your point. =)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Πάντως σχετικά με τον τίτλο, δε νομίζω ότι αυτή είναι η γενιά των αποτυχημένων γονέων. Θεωρώ ότι ουσιαστικά δεν υφίσταται επιτυχημένος γονιός. Όλοι μα όλοι οι άνθρωποι κάποιο ψυχολογικό ζήτημα το έχουν που προέρχεται από τους γονείς τους. Είτε είναι πολύ προστατευτικοί, είτε λίγο, είτε αδιαφορούν, είτε είναι αυστηροί, είτε πολύ φίλοι με το παιδί, είτε ... κλπ κλπ πάλι το παιδί κάποιο θέμα θα έχει. Τουλάχιστον ο καθένας ας κάνει το καλύτερο δυνατόν για να είναι όσο πιο ψυχικά υγιες γίνεται το παιδί του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[giannhs2001]

Νομίζω ότι γενικά έχουμε μία παράδοση στις αποτυχημένες γενιές γονέων και η κατάσταση όσο πάει μόνο χειρότερη γίνεται. Γεννιούνται πολυ ευαίσθητα και κακομαθημένα παιδιά στις μέρες μας και το βλέπω συχνά. Είναι αυτό το " δεν χαλάω χατίρια όσο είναι μωρά " που κάνει την ζημιά μιας που τότε το παιδί διαμορφώνει την προσωπικότητα του συχνά. Αν δεν μπουν όρια εξαρχής το παιχνίδι χάθηκε. Σύμφωνα με έρευνες του parenting magazine το 56% των γονέων δήλωσαν ότι τα παιδιά σήμερα είναι πιο κακομαθημένα από ότι ήταν αυτοί. Δεν βγαίνουν πειθαρχημένοι πολίτες ιδίως στην Νότια Ευρώπη και στις ΗΠΑ.

 

[Scandal]

Νομίζω ότι γενικά έχουμε μία παράδοση στις αποτυχημένες γενιές γονέων και η κατάσταση όσο πάει μόνο χειρότερη γίνεται. Γεννιούνται πολυ ευαίσθητα και κακομαθημένα παιδιά στις μέρες μας και το βλέπω συχνά. Είναι αυτό το " δεν χαλάω χατίρια όσο είναι μωρά " που κάνει την ζημιά μιας που τότε το παιδί διαμορφώνει την προσωπικότητα του συχνά. Αν δεν μπουν όρια εξαρχής το παιχνίδι χάθηκε. Σύμφωνα με έρευνες του parenting magazine το 56% των γονέων δήλωσαν ότι τα παιδιά σήμερα είναι πιο κακομαθημένα από ότι ήταν αυτοί. Δεν βγαίνουν πειθαρχημένοι πολίτες ιδίως στην Νότια Ευρώπη και στις ΗΠΑ.

Έχω διαβάσει κάπου ότι ακόμα και το πως χειρίζονται τις ανάγκες του παιδιού ως μωρό οι γονείς το διαμορφώνει. Κάτι του στυλ, αν δεν το άφηνες να περιμένει λίγο για την κρέμα του και ικανοποιούσες γρήγορα την παρόρμησή του, δεν αναπτυσσόταν η υπομονή του με συνέπειες στην εφηβική και ενήλικη ζωή κτλ.

 

[Agaphbou]

Δε νομίζω ότι οι κακομαθημένοι νέοι είναι αποκλειστική ευθύνη των γονέων πια. Περισσότερο αποτελούν αντανάκλαση της σύγχρονης ανεπτυγμένης κοινωνίας, όπου κατά κανόνα θα γεννηθείς σ' ένα ασφαλές μέρος με στέγη, άφθονη τροφή, νερό, έπιπλα, ρούχα, ρεύμα, τηλέφωνο, ίντερνετ, πρόσβαση στην εκπαίδευση κ.ό.κ. Όλα αυτά ασυνείδητα τα θεωρούμε δεδομένα και αυτομάτως παύουν να μας συγκινούν. Και όσο μεγαλύτερη η ευημερία του τόπου, τόσο πιο επιλεκτικοί και απαιτητικοί γίνονται οι άνθρωποι. Σπίτι, εξοχικό, αυτοκίνητο για μες στην πόλη, αυτοκίνητο για μεγάλα ταξίδια, διακοπές κάθε καλοκαίρι σε νησί ή εξωτερικό, καινούργια ρούχα γιατί βαρεθήκαμε τα παλιά, ποιο μεικαπ στρώνει καλύτερα και γιατί η κομμώτρια δεν πέτυχε τη σωστή απόχρωση στο ρεφλέ. Έτσι είναι η ζωή, γιατί ο άνθρωπος μονίμως θέλει να τη βελτιώσει, να αισθάνεται ότι υπάρχει κάποια αλλαγή προς το καλύτερο και πολυτελέστερο. Από εκεί κι έπειτα, αν έχεις καλούς γονείς θα είσαι πιο προσγειωμένος, λιγότερο εξαρτημένος απ' τα λεφτά και το image και πιο προσαρμοστικός σε μια δύσκολη κατάσταση, θα κάνεις ίσως μια δουλειά που οι περισσότεροι λένε "ίου, βρωμάει/είναι ντροπή/κλπ κλπ" και θα έχεις υψηλότερες αξίες και ιδανικά. Από εκεί κι έπειτα όσο αυστηρός κι αν είναι ο γονέας, κανένα παιδί δεν επιθυμεί να έχει φτωχότερο βιοτικό επίπεδο απ' αυτό που του δόθηκε απ' την οικογένειά του, απλώς με τη σωστή ανατροφή μαθαίνεις να το αντιμετωπίζεις καλύτερα εάν σου συμβεί.

 

[giannhs2001]

Έχω διαβάσει κάπου ότι ακόμα και το πως χειρίζονται τις ανάγκες του παιδιού ως μωρό οι γονείς το διαμορφώνει. Κάτι του στυλ, αν δεν το άφηνες να περιμένει λίγο για την κρέμα του και ικανοποιούσες γρήγορα την παρόρμησή του, δεν αναπτυσσόταν η υπομονή του με συνέπειες στην εφηβική και ενήλικη ζωή κτλ.

το κοροιδεύουμε αλλά θα μπορούσε να έχει και αυτό μία κάποια βάση. Γενικότερα οτιδήποτε λένε οι σύγχρονοι επιστήμονες της παιδοψυχολογίας οι γονείς πάντα κάνουν τα αντίθετα.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 3 Αυγούστου 2020

Δε νομίζω ότι οι κακομαθημένοι νέοι είναι αποκλειστική ευθύνη των γονέων πια. Περισσότερο αποτελούν αντανάκλαση της σύγχρονης ανεπτυγμένης κοινωνίας, όπου κατά κανόνα θα γεννηθείς σ' ένα ασφαλές μέρος με στέγη, άφθονη τροφή, νερό, έπιπλα, ρούχα, ρεύμα, τηλέφωνο, ίντερνετ, πρόσβαση στην εκπαίδευση κ.ό.κ. Όλα αυτά ασυνείδητα τα θεωρούμε δεδομένα και αυτομάτως παύουν να μας συγκινούν. Και όσο μεγαλύτερη η ευημερία του τόπου, τόσο πιο επιλεκτικοί και απαιτητικοί γίνονται οι άνθρωποι. Σπίτι, εξοχικό, αυτοκίνητο για μες στην πόλη, αυτοκίνητο για μεγάλα ταξίδια, διακοπές κάθε καλοκαίρι σε νησί ή εξωτερικό, καινούργια ρούχα γιατί βαρεθήκαμε τα παλιά, ποιο μεικαπ στρώνει καλύτερα και γιατί η κομμώτρια δεν πέτυχε τη σωστή απόχρωση στο ρεφλέ. Έτσι είναι η ζωή, γιατί ο άνθρωπος μονίμως θέλει να τη βελτιώσει, να αισθάνεται ότι υπάρχει κάποια αλλαγή προς το καλύτερο και πολυτελέστερο. Από εκεί κι έπειτα, αν έχεις καλούς γονείς θα είσαι πιο προσγειωμένος, λιγότερο εξαρτημένος απ' τα λεφτά και το image και πιο προσαρμοστικός σε μια δύσκολη κατάσταση, θα κάνεις ίσως μια δουλειά που οι περισσότεροι λένε "ίου, βρωμάει/είναι ντροπή/κλπ κλπ" και θα έχεις υψηλότερες αξίες και ιδανικά. Από εκεί κι έπειτα όσο αυστηρός κι αν είναι ο γονέας, κανένα παιδί δεν επιθυμεί να έχει φτωχότερο βιοτικό επίπεδο απ' αυτό που του δόθηκε απ' την οικογένειά του, απλώς με τη σωστή ανατροφή μαθαίνεις να το αντιμετωπίζεις καλύτερα εάν σου συμβεί.

για εμάς τους φτωχούληδες κάτι τέτοια δεν ισχύουν

 

[Agaphbou]

@giannhs2001 Δεν αναφέρομαι σε μια ελίτ πλούσιων, αναφέρομαι ακόμη και στους σημερινούς "φτωχούληδες". Πρέπει να ανήκεις στη μειοψηφία των πολύ φτωχών ανθρώπων για να πεις ότι έχεις στερηθεί βασικά πράγματα από παιδί κι έτσι δεν αιτιολογείται να είσαι κακομαθημένος. Το παράδειγμά μου ήταν λίγο γραφικό προφανώς, αλλά σαν ουσία ισχύει για τη συντριπτική πλειοψηφία των σημερινών αστών. Οι γονείς σαν γονείς δε διαφέρουν ιδιαίτερα απ' τις προηγούμενες γενιές, ο τρόπος σκέψης τους και τα κίνητρά τους ίδια παραμένουν και συνοψίζονται στο "να μη λείψει τίποτα του παιδιού μου" με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

 

[Guest 920123]

Προσπάθησα να διαβάσω όσες περισσότερες απόψεις μπορούσα ...

Ένα έχω να πω ,μην κρίνεις για να μην κριθείς.

Μακάρι όσα διάβασα κυρίως από νέα παιδια ,αυτά που αργότερα θα είναι έτοιμα να αποκτήσουν τα δικά τους παιδιά να εφαρμόσουν έστω τα μισά από αυτά που είπαν.

Τότε σίγουρα οι γενιές που θα ακολουθήσουν μπορεί να είναι πολύ καλύτερες από τις ήδη υπάρχουσες .

Αλλα, να ξέρετε η θεωρία από την πράξη στο συγκεκριμένο θέμα απέχει μιλιά μακρυά και είμαι σίγουρη πως όταν αποκτήσετε δικά σας παιδιά θα καταλαβεται τι εννοώ.

Σε αυτά που διάβασα δεν είδα να αναφέρετε πουθενά εκτός από τους γνωστούς παράγοντες που συμβάλουν στην σωστή διαπεδαγωγηση των παιδιών, (που εδώ η λέξη σωστή είναι καθαρά με υποκειμενικό χαρακτήρα γιατί κάθε άνθρωπος το σωστό το εκλαμβάνει με διαφορετικό τρόπο ),το γεγονός ότι ένα ζευγάρι μπορεί να έχει ματώσει στην κυριολεξία για να φέρει ένα παιδί στον κόσμο....συγχωρείστε με αν αναφέρθηκε κάπου και δεν το είδα...

Σε αυτούς τους ανθρώπους όπως και να μεγαλώσουν το παιδί τους , ότι και να του χαρίσουν δεν μπορεί κανένας να τους επιρρίψει ευθύνες για το αποτέλεσμά ..
Γιατί συνήθως τετοια παιδιά μεγαλώνουν σε ενα περιβάλλον που το μόνο που δεν τους χαρίζουν είναι ο κοσμος όλος, αν και με ολα αυτα που έχουν πάρει μπορεί να νομίζουν οτι και αυτός τους ανήκει...
Εγω προσωπικά αυτούς τους ανθρωπους δεν θα τους κρίνω ποτέ, γιατι ξερω πολυ καλά τι σημαίνει μια γυναικά να λαχταρά να φέρει ενα πλασμα στο κοσμο και να του χαρισει τα παντα...

Και γενικός από την μέρα που απέκτησα τα παιδιά μου, το μόνο που με νοιάζει είναι όταν έρθει η ώρα να βγουν μόνα τους στην ζωή, να γυρίσουν και να μας πούνε ένα ευχαριστώ μόνο για τα ηθικά πολεμοφόδια που καταφέραμε και τους δώσαμε ώστε να μπορέσουν σε αυτή την μάχη να είναι έτοιμοι!
Όσο για τα υλικά αγαθά ,που αναφερθήκατε ,είμαι σύμφωνη στο ότι και για έμενα έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στο πόσα παιδιά θα κάνω και το πότε......Δεν έχει σημασία αν θα είναι πολλά ή λίγα αυτά που θα προσφέρει ενας γονιός ,σημασία έχει να μπορέσει να τα μοιράσει δίκαια ώστε να μην αδικηθεί κανένα ...

 

[Guest 209912]

Δε νομίζω ότι οι κακομαθημένοι νέοι είναι αποκλειστική ευθύνη των γονέων πια. Περισσότερο αποτελούν αντανάκλαση της σύγχρονης ανεπτυγμένης κοινωνίας, όπου κατά κανόνα θα γεννηθείς σ' ένα ασφαλές μέρος με στέγη, άφθονη τροφή, νερό, έπιπλα, ρούχα, ρεύμα, τηλέφωνο, ίντερνετ, πρόσβαση στην εκπαίδευση κ.ό.κ. Όλα αυτά ασυνείδητα τα θεωρούμε δεδομένα και αυτομάτως παύουν να μας συγκινούν. Και όσο μεγαλύτερη η ευημερία του τόπου, τόσο πιο επιλεκτικοί και απαιτητικοί γίνονται οι άνθρωποι. Σπίτι, εξοχικό, αυτοκίνητο για μες στην πόλη, αυτοκίνητο για μεγάλα ταξίδια, διακοπές κάθε καλοκαίρι σε νησί ή εξωτερικό, καινούργια ρούχα γιατί βαρεθήκαμε τα παλιά, ποιο μεικαπ στρώνει καλύτερα και γιατί η κομμώτρια δεν πέτυχε τη σωστή απόχρωση στο ρεφλέ. Έτσι είναι η ζωή, γιατί ο άνθρωπος μονίμως θέλει να τη βελτιώσει, να αισθάνεται ότι υπάρχει κάποια αλλαγή προς το καλύτερο και πολυτελέστερο. Από εκεί κι έπειτα, αν έχεις καλούς γονείς θα είσαι πιο προσγειωμένος, λιγότερο εξαρτημένος απ' τα λεφτά και το image και πιο προσαρμοστικός σε μια δύσκολη κατάσταση, θα κάνεις ίσως μια δουλειά που οι περισσότεροι λένε "ίου, βρωμάει/είναι ντροπή/κλπ κλπ" και θα έχεις υψηλότερες αξίες και ιδανικά. Από εκεί κι έπειτα όσο αυστηρός κι αν είναι ο γονέας, κανένα παιδί δεν επιθυμεί να έχει φτωχότερο βιοτικό επίπεδο απ' αυτό που του δόθηκε απ' την οικογένειά του, απλώς με τη σωστή ανατροφή μαθαίνεις να το αντιμετωπίζεις καλύτερα εάν σου συμβεί.

Η φτώχεια είναι πολύ σχετικό πράγμα και οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πτωχοί λόγο νοοτροπίας.

Προσωπικά είμαι μινιμαλιστης και δεν δίνω αξία στα υλικά αγαθά πέραν από την χρηστική τους. Τα σημαντικότερα πράγματα στην ζωή που την κάνουν ουσιαστικά καλύτερη είναι όλα δωρεάν, ή τουλάχιστο δεν αγοράζονται.

Ο καταναλωτισμος πρόκειται σήμερα κυρίως σαν ένας τρόπος για να επιβιώσει το οικονομικό σύστημα, πράγμα που μας λέει πως είναι λίγο πολύ σαθρά δομημένο. Πέραν αυτού αν δεις ο κόσμος χαλα τα λεφτά του σε εντελώς χαζά μέρη, ενώ παραμελει αλλά όπως η υγεία ή η καλύτερη ποιότητα διατροφής. Είναι πιο σημαντικό για κάποιους ας πούμε να έχουν νεο τζιπ και εξοχικό από το να τρώνε κρέας δίχως ορμόνες.

Συνεπώς όταν συνδέεις την ευτυχία σου με πράγματα και υλικά αγαθά, πάντα θα είσαι φτωχός και πάντα θα είσαι στον αγώνα για περίσσοτερα.

Less is more.

 

[giannhs2001]

Προσπάθησα να διαβάσω όσες περισσότερες απόψεις μπορούσα ...

Ένα έχω να πω ,μην κρίνεις για να μην κριθείς.

Μακάρι όσα διάβασα κυρίως από νέα παιδια ,αυτά που αργότερα θα είναι έτοιμα να αποκτήσουν τα δικά τους παιδιά να εφαρμόσουν έστω τα μισά από αυτά που είπαν.

Τότε σίγουρα οι γενιές που θα ακολουθήσουν μπορεί να είναι πολύ καλύτερες από τις ήδη υπάρχουσες .

Αλλα, να ξέρετε η θεωρία από την πράξη στο συγκεκριμένο θέμα απέχει μιλιά μακρυά και είμαι σίγουρη πως όταν αποκτήσετε δικά σας παιδιά θα καταλαβεται τι εννοώ.

Σε αυτά που διάβασα δεν είδα να αναφέρετε πουθενά εκτός από τους γνωστούς παράγοντες που συμβάλουν στην σωστή διαπεδαγωγηση των παιδιών, (που εδώ η λέξη σωστή είναι καθαρά με υποκειμενικό χαρακτήρα γιατί κάθε άνθρωπος το σωστό το εκλαμβάνει με διαφορετικό τρόπο ),το γεγονός ότι ένα ζευγάρι μπορεί να έχει ματώσει στην κυριολεξία για να φέρει ένα παιδί στον κόσμο....συγχωρείστε με αν αναφέρθηκε κάπου και δεν το είδα...

Σε αυτούς τους ανθρώπους όπως και να μεγαλώσουν το παιδί τους , ότι και να του χαρίσουν δεν μπορεί κανένας να τους επιρρίψει ευθύνες για το αποτέλεσμά ..
Γιατί συνήθως τετοια παιδιά μεγαλώνουν σε ενα περιβάλλον που το μόνο που δεν τους χαρίζουν είναι ο κοσμος όλος, αν και με ολα αυτα που έχουν πάρει μπορεί να νομίζουν οτι και αυτός τους ανήκει...
Εγω προσωπικά αυτούς τους ανθρωπους δεν θα τους κρίνω ποτέ, γιατι ξερω πολυ καλά τι σημαίνει μια γυναικά να λαχταρά να φέρει ενα πλασμα στο κοσμο και να του χαρισει τα παντα...

Και γενικός από την μέρα που απέκτησα τα παιδιά μου, το μόνο που με νοιάζει είναι όταν έρθει η ώρα να βγουν μόνα τους στην ζωή, να γυρίσουν και να μας πούνε ένα ευχαριστώ μόνο για τα ηθικά πολεμοφόδια που καταφέραμε και τους δώσαμε ώστε να μπορέσουν σε αυτή την μάχη να είναι έτοιμοι!
Όσο για τα υλικά αγαθά ,που αναφερθήκατε ,είμαι σύμφωνη στο ότι και για έμενα έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στο πόσα παιδιά θα κάνω και το πότε......Δεν έχει σημασία αν θα είναι πολλά ή λίγα αυτά που θα προσφέρει ενας γονιός ,σημασία έχει να μπορέσει να τα μοιράσει δίκαια ώστε να μην αδικηθεί κανένα ...

Μακάρι όλοι να είναι αυστηροί με τα παιδιά τους. Έχει παραγίνει το κακό με τους απείθαρχους νέους που δεν σέβονται κανέναν νόμο και κανέναν συνάνθρωπο τους. Το γνωστό " ελληνικό φιλότιμο " με την πάροδο του χρόνου γίνεται θρύψαλα.

Συμφωνώ ότι πράγματι μερικοί κοπιάζουν να τεκνοποιήσουν αλλά αυτό δεν αποτελεί κάποια δικαιολογία για να μην μάθεις σωστούς τρόπους στα παιδιά σου και να μην τα αφήσεις να γίνουν αγρίμια. Ο κάθε γονιός οφείλει να πειθαρχεί σωστά τα παιδιά του και να τα μάθει από μικρά να υπακούνε σε νόμους και κανόνες και στο ότι πάντα θα υπάρχουν συνέπειες στις πράξεις τους που πρέπει να δέχονται είτε είναι θετικές είτε είναι αρνητικές. Και το κυριότερο να δίνονται Ελληνικές αξίες και αρχές. Να μεγαλώνουν οι γονείς ξανά Έλληνες και Ελληνίδες όχι "παιδιά του κόσμου" μαθαίνοντας και συνεχίζοντας την Ελληνική παράδοση μας. Γιατί αν δεν γίνουν όλα αυτά τότε πληρώνουν τις επιπτώσεις άλλοι με πρώτα τους δασκάλους. Στα παλιά τα χρόνια είχε ο δάσκαλος τον βούρδουλα και ήσουν δεν ήσουν κακομαθημένο καθόσουν παναγίτσα. Τώρα πλέον οι δάσκαλοι γίνονται ο σάκος του μποξ των παιδιών μιας που δεν έχουν την δυνατότητα της αποβολής όπως οι καθηγητές της μέσης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και όλα γιατί μερικοί γονείς είναι ανεύθυνοι. Και αργότερα που κλαίγονται για να μην πάνε στρατό και δεν θέλουν να τους κουρέψουν το μαλλάκι τους και να υπακούνε εντολές από ανωτέρους.

Η παιδεία που λαμβάνει ο άνθρωπος μέσα στο σπίτι είναι καίριας σημασίας. Δεν μπορεί το σχολείο μόνο του να κάνει δουλειά αν οι γονείς μεγαλώνουν παιδιά σαν πρίγκιπες. Όλοι θέλουν να εξασφαλίζουν τα πάντα στα παιδιά τους για αυτό και πολύ δουλεύουν σαν σκλάβοι από το πρωί έως το βράδυ και θυσιάζουν την ζωή για να εξασφαλίσουν το μέλλον των παιδιών τους ( και νομίζω όλοι θα το κάναμε ) αλλά τίποτα δεν αποτελεί δικαιολογία για μην βγαίνουν παιδιά πειθαρχημένα, κόσμια με τρόπους και με Ελληνική συνείδηση.

 

[The Mountain]

Απλά οι γονείς των γενιών που σήμερα είναι 20-30 χρονών, όπως και οι ίδιες οι γενιές αυτές, μεγάλωσαν σε ένα πλαίσιο περισσότερο ή λιγότερο ευπρεπούς κοινωνικού κανιβαλισμού: τις καλές εποχές σχεδόν όλοι κοιτούσαν να βάλουν το δάκτυλο στο μέλι και τις κακές να πατήσουν επί πτωμάτων μπας και βγάλουν το κεφάλι από το καζάνι στο οποίο βραζουμε όλοι μαζί. Και το αποτέλεσμα αυτού του κακώς εννοούμενου ατομικισμού, είναι πως γεμίσαμε με νοικοκυραίους, νέους και γέρους. Οι πρώτοι φλεξαρουν την έτοιμη δουλίτσα και οι δεύτεροι περηφανεύονται που κάνανε τα παιδιά τους σαν τα μούτρα τους. Κι αν οι γονείς είναι μια φορά μαλακες και γίνονται τοξικοί και χειριστικοί από αγάπη, τα παιδιά από ένα σημείο κι έπειτα είναι 100 φορές γιατί συνειδητά προτιμούν να γαμανε με ξένα αρχιδια παρά να πούνε όχι στη μάνα τους. Και έπειτα τους ζητάς να δείξουν άρνηση προς τους καθηγητές τους, τους εργοδότες τους, το κράτος και σου λένε "ναι μωρέ δίκιο έχεις, αλλά που να τρέχεις τώρα"..

 

[spsj94n]

Μακάρι όλοι να είναι αυστηροί με τα παιδιά τους. Έχει παραγίνει το κακό με τους απείθαρχους νέους που δεν σέβονται κανέναν νόμο και κανέναν συνάνθρωπο τους. Το γνωστό " ελληνικό φιλότιμο " με την πάροδο του χρόνου γίνεται θρύψαλα.

Συμφωνώ ότι πράγματι μερικοί κοπιάζουν να τεκνοποιήσουν αλλά αυτό δεν αποτελεί κάποια δικαιολογία για να μην μάθεις σωστούς τρόπους στα παιδιά σου και να μην τα αφήσεις να γίνουν αγρίμια. Ο κάθε γονιός οφείλει να πειθαρχεί σωστά τα παιδιά του και να τα μάθει από μικρά να υπακούνε σε νόμους και κανόνες και στο ότι πάντα θα υπάρχουν συνέπειες στις πράξεις τους που πρέπει να δέχονται είτε είναι θετικές είτε είναι αρνητικές. Και το κυριότερο να δίνονται Ελληνικές αξίες και αρχές. Να μεγαλώνουν οι γονείς ξανά Έλληνες και Ελληνίδες όχι "παιδιά του κόσμου" μαθαίνοντας και συνεχίζοντας την Ελληνική παράδοση μας. Γιατί αν δεν γίνουν όλα αυτά τότε πληρώνουν τις επιπτώσεις άλλοι με πρώτα τους δασκάλους. Στα παλιά τα χρόνια είχε ο δάσκαλος τον βούρδουλα και ήσουν δεν ήσουν κακομαθημένο καθόσουν παναγίτσα. Τώρα πλέον οι δάσκαλοι γίνονται ο σάκος του μποξ των παιδιών μιας που δεν έχουν την δυνατότητα της αποβολής όπως οι καθηγητές της μέσης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και όλα γιατί μερικοί γονείς είναι ανεύθυνοι. Και αργότερα που κλαίγονται για να μην πάνε στρατό και δεν θέλουν να τους κουρέψουν το μαλλάκι τους και να υπακούνε εντολές από ανωτέρους.

Η παιδεία που λαμβάνει ο άνθρωπος μέσα στο σπίτι είναι καίριας σημασίας. Δεν μπορεί το σχολείο μόνο του να κάνει δουλειά αν οι γονείς μεγαλώνουν παιδιά σαν πρίγκιπες. Όλοι θέλουν να εξασφαλίζουν τα πάντα στα παιδιά τους για αυτό και πολύ δουλεύουν σαν σκλάβοι από το πρωί έως το βράδυ και θυσιάζουν την ζωή για να εξασφαλίσουν το μέλλον των παιδιών τους ( και νομίζω όλοι θα το κάναμε ) αλλά τίποτα δεν αποτελεί δικαιολογία για μην βγαίνουν παιδιά πειθαρχημένα, κόσμια με τρόπους και με Ελληνική συνείδηση.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 5 Αυγούστου 2020

Νομίζω ότι γενικά έχουμε μία παράδοση στις αποτυχημένες γενιές γονέων και η κατάσταση όσο πάει μόνο χειρότερη γίνεται. Γεννιούνται πολυ ευαίσθητα και κακομαθημένα παιδιά στις μέρες μας και το βλέπω συχνά. Είναι αυτό το " δεν χαλάω χατίρια όσο είναι μωρά " που κάνει την ζημιά μιας που τότε το παιδί διαμορφώνει την προσωπικότητα του συχνά. Αν δεν μπουν όρια εξαρχής το παιχνίδι χάθηκε. Σύμφωνα με έρευνες του parenting magazine το 56% των γονέων δήλωσαν ότι τα παιδιά σήμερα είναι πιο κακομαθημένα από ότι ήταν αυτοί. Δεν βγαίνουν πειθαρχημένοι πολίτες ιδίως στην Νότια Ευρώπη και στις ΗΠΑ.

Το ζήτημα δεν είναι η πειθαρχία, η πειθαρχία είναι ΕΠΙΒΟΛΗ, άσκηση ΒΙΑΣ.
Όταν λες στο παιδί "Τιμωρία τώρα!" γιατί έφαγε κρυφά δεύτερη γκοφρέτα δεν το συνετίζεις, αλλά το καταστέλλεις βιαίως. Δεν αντιλαμβάνεται ότι το γεγονός πως έφαγε δεύτερη γκοφρέτα έχει αρνητικές συνέπειες για την υγεία του, αντίθετα του δημιουργείς νευρικότητα και οι προσπάθειες να του εξηγήσεις γιατί έπρεπε να πράξει αλλιώς πάνε χαμένες.
Οι πράξεις του θα ορίζονται βάσει φόβου και έτσι χάνεται η ουσία της τιμωρίας, που είναι η αλλαγή του παιδιού προς το καλύτερο και η κατανόηση των σφαλμάτων του.
Αν δώσεις στο παιδί να καταλάβει γιατί δεν έπρεπε να φάει δεύτερη γκοφρέτα οι τιμωρίες δεν προσφέρουν τίποτα, μιας και έχει κάνει κτήμα του, έχει αντιληφθεί, τις συνέπειες της επιπόλαιής του πράξης και την επόμενη φορά δεν θα το ξανακάνει, όχι με τον φόβο τιμωρίας, θα έχει κάνει ιδιοκτησία του το γιατί δεν πρέπει να καταναλώσει δεύτερη γκροφρέτα και έτσι όταν ακόμα και εσύ δεν είσαι παρών, δεν θα φάει παραπάνω από μία.
Ιδιοκτησία του!
Αυτό εφαρμόζεται και στην διαδικασία υιοθέτησης "αξιών", πρέπει να στηρίζεται στην επιχειρηματολογία. Όμοια στην εκπαίδευση, ιδιαίτερα στις μικρές τάξεις, όπου το βάρος δεν δίνεται στην κριτική σκέψη, την σε βάθος κατανόηση και την απόδειξη (Γιατί να ισχύει ο Χ κανόνας/νόρμα; Γιατί να τον/την ακολουθήσω; ).

Αν θες να μεγαλώσεις ελεύθερο άνθρωπο με υψηλού επιπέδου κριτική ικανότητα, δεν τιμωρείς αλλά εξηγείς έχοντας υπομονή.
Οι τιμωρίες και η πειθαρχία είναι μόνο για ακραίες περιπτώσεις παιδιών που δεν καταλαβαίνουν με τίποτα.

Ξαναλέω, εξαρτάται από τους στόχους σου:
Αν θες ένα παιδί που διακατέχεται από τις αξίες του ορθολογισμού και βλέπει την κοινωνία ως μέσο για την εξυπηρέτησή του, εξηγείς.
Αν θες ένα παιδί έρμαιο της δεισιδαιμονίας, των λαϊκών μύθων και της επιβαλλόμενης βλακείας (είτε γονεϊκή, είτε κοινωνική) το οποίο βλέπει τον εαυτό του ως μέσω για την εξηπυρέτηση της κοινωνίας, τιμωρείς και τρομοκρατείς.