Η γνώμη σας για την αυτοκτονία

[JosefK]

Για πες μας JosefK, ποια θα ήταν μη πολιτικώς ορθή άποψη περί αυτοκτονίας που θα μπορούσε κάποιος να εκφράσει (χωρίς να αφορά αποκλειστικά τον εαυτό του);

νομίζω ότι είναι προφανές : το να πεις ότι είσαι υπέρ της αυτοκτονίας ανθρώπων που είναι δυστυχισμένοι.

Θες να πεις πως ακόμη κι αν κάποιος είναι υπέρ θα πει ότι είναι κατά;

περίπου ναι.
Βασικά κανείς δεν είναι υπέρ γιατί κανείς δε τολμάει να κάνει μία τέτοια σκέψη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MissKit]

νομίζω ότι είναι προφανές : το να πεις ότι είσαι υπέρ της αυτοκτονίας ανθρώπων που είναι δυστυχισμένοι.

Μα η δυστυχία δεν είναι μόνιμη κατάσταση. Ούτε και η ευτυχία είναι. Η ζωή έχει διακυμάνσεις. Κάποτε είμαστε καλά, κάποτε δεν είμαστε. Τα διαστήματα που μπορεί να είμαστε ή να μην είμαστε μπορεί να διαρκούν από μερικά λεπτά μέχρι και χρόνια. Αυτό σημαίνει πως κάθε δυστυχία θα έπρεπε να μας κάνει να σκεφτόμαστε την αυτοκτονία; Μέχρι σήμερα θα έπρεπε να έχω πεθάνει 10-15 φορές. Αυτό είναι θέμα λογικής του καθενός και όχι πολιτικής ορθής χρήσης της ζωής μας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Θες να πεις πως ακόμη κι αν κάποιος είναι υπέρ θα πει ότι είναι κατά;

Πόσο άτοπο μπορεί να είναι κάτι τέτοιο, αφού αν κάποιος είναι υπέρ της αυτοκτονίας, μάλλον δεν πρέπει να βρίσκεται ανάμεσά μας για να μας το ομολογήσει.

νομίζω ότι είναι προφανές : το να πεις ότι είσαι υπέρ της αυτοκτονίας ανθρώπων που είναι δυστυχισμένοι.

Θες να είσαι ο πρώτος που θα το ισχυριστεί, ...με επιχειρήματα;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Boom]

Και πως ξέρουμε ότι κάποιος έπειτα από μια δυστυχισμένη ζωή θέλει να ζήσει την ευτυχία;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[JosefK]

Θες να είσαι ο πρώτος που θα το ισχυριστεί, ...με επιχειρήματα;

όχι, σε καμία περίπτωση...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MissKit]

Και πως ξέρουμε ότι κάποιος έπειτα από μια δυστυχισμένη ζωή θέλει να ζήσει την ευτυχία;

Καθένας από εμάς που αγαπάει τον εαυτό του θέλει να ζήσει την ευτυχία. Αν δεν τον αγαπάει κάθεται και μιζεριάζει χωρίς να κάνει τίποτε για να αλλάξει τη δυστυχία την οποία ζει. Ακόμη και μια μη αναστρέψιμη κατάσταση δε μπορεί να μας στερήσει τη χαρά ή και την ευτυχία.

Όλοι κουβαλάνε ένα φορτίο. Το θέμα είναι αν κοιτάνε προς τα πάνω ή το πάτωμα. Αν θέλουν να προχωρήσουν και να δουν τι μέλει γενέσθαι ή αν προτιμούν να πέσουν κάτω κι ας τα χάσουν όλα μαζί και το φορτίο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Χωρίς να έχω διαβάσει διεξοδικά το τόπικ, ας πω κι εγώ ξεκάρφωτα την άποψή μου και οποιαδήποτε ομοιότης με πρόσωπα και καταστάσεις, είναι αναμφίβολα εντελώς συμπτωματική...

Μπορώ να δεχτώ και να καταλάβω, τον Κλέφτη Γραικό που φυλούσε το τελευταίο του βόλι για τον εαυτό του, γιατί εάν τον έπιαναν οι Τούρκοι ζωντανό, τον περίμενε παλούκωμα, να τον γδάρουν ζωντανό ή να τον διαμελίσουν ανάμεσα σε τέσσερα άλογα. Θα έκανα το ίδιο στη θέση του.

Μπορώ να δεχτώ, αν και όχι να κατανοήσω, τον Καρυωτάκη που έστρεψε το όπλο στον κρόταφό του, ποιητική αδεία και πιθανόν από πνευματική εκζήτηση, ίσως απλά από κατάθλιψη, πάντως είμαι βέβαιος ότι ο ίδιος κατανοούσε απολύτως το τι έκανε και το γιατί. Το ίδιο ισχύει και για τον Κερτ Κομπέην, γιατί στο τελευταίο live που τον είδα στο MTV, το βλέμμα του έδειχνε κάτι πολύ χαλασμένο, σαν κάτι μέσα στην ψυχή του να είχε ήδη πεθάνει. Δεν μου έκανε εντύπωση όταν έμαθα για το θάνατό του, λίγο καιρό μετά.

Όλους τους υπόλοιπους, ιδιαίτερα όσους δείχνουν να πιστεύουν πως το γεγονός ότι πολλοί ταλαντούχοι κι ιδιαίτεροι άνθρωποι κατέληξαν στην αυτοκτονία, συνεπάγεται αντιστρόφως ότι η δική τους αυτοκτονία θα τους καταστήσει αυτομάτως ταλαντούχους κι ιδιαίτερους, θα δώσει ίσως κάποια αξία στο νεκρό τομάρι τους, δηλαδή στο υπερβατικό κι αιώνιο Εγώ τους, δεν μπορώ να τους δεχτώ, ούτε να τους κατανοήσω. Το μόνο που έχω να τους συμβουλεύσω είναι να είναι σίγουροι πως ξέρουν τι κάνουν και το γιατί, όσο κι ο Καρυωτάκης. Τους εύχομαι επίσης, ν' αποδειχτεί τελικά ότι εγώ κάνω λάθος που πιστεύω ότι η αυτοκτονία είναι, με αναστοχαστικό τρόπο, πράξη μέγιστου Εγωισμού και ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για μια αλτρουιστική και ηρωική ίσως επιλογή...

Κατά τ' άλλα, αρκετοί έχουμε μαζευτεί σε τούτο τον πλανήτη και οι περισσότεροι από εμάς του κάνουμε κακό, δεν θα χάσει πια κι η Βενετιά βελόνι αν μερικοί ακόμη μας αφήσουν μ' ελαφρά. Η ζωή δεν είναι δώρο, είναι Χάρισμα και γι' αυτό το τίμημά της είναι συχνά λίγο ακριβό, όπως πολλά μπορούν και να είναι τα κέρδη της. Όσοι δεν αποδέχονται το Χάρισμα, ας το επιστρέψουν στο Χάος, που ίσως τους δώσει μια ακόμη ευκαιρία, ίσως τους καταποντίσει στη λήθη.

Τέλος, θα πω ότι εκείνοι που μιλούν γι' αυτοκτονία, χωρίς να έχουν τη διάθεση να την πραγματοποιήσουν, ή στη χειρότερη περίπτωση φροντίζουν η "απόπειρα" ν' αποτύχει, συγχέουν φοβάμαι την αυτοκτονία με τον αυτολιβανισμό, χωρίς παρεξήγηση...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Sweet_Butterfly]

Kατά.....ζησε οσο μπορεις καλυτερα και βρες λυσεις σε αυτα που σε απασχολουν..οχι με το να τελειωσεις τη ζωη σου τοσο απλα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ψαγμένος]

Πιστεύω πως δεν υπάρχει χειρότερο τέλος για έναν άνθρωπο από μια αυτοκτονία. Όπως και να το δείς το θέμα είναι όλο λάθος. Έχεις μόνο μια ζωή και αποφασίζεις να την τελειώσεις πρόσκαιρα. Όλοι έχουμε πρόβληματα. Άλλοι πιο σοβαρά, άλλοι λιγότερο. Όμως η αυτοκτονία δεν είναι λύση. Παραίτηση είναι! Παραίτηση από τη ζωή. Όσο χάλια και να είναι τα πράγματα δεν υπάρχει κατι που να μην διορθώνεται. Πίστη να 'χουμε και όρεξη!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

Πιστεύω πως δεν υπάρχει χειρότερο τέλος για έναν άνθρωπο από μια αυτοκτονία....

Το τραγικό όμως, φίλε Ψαγμένε, δυστυχώς είναι, ότι οι περισσότεροι αυτοκτονούντες έχουν συνήθως διαφορετική πίστη κι ούτε τους ενδιαφέρει τι πιστεύουμε εμείς!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[katalinos]

Απ' ότι έχω καταλάβει αυτό που μας/σας κάνει να είμαστε κατά είναι το όνομα, not;
Αν μια αυτοκτονία, για παράδειγμα, παρουσιαστεί/κοινοποιηθεί ως θανατηφόρο ατύχημα δε θα μας ενοχλήσει τόσο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Boom]

Tι σας ενόχλησε κύριε;
Soz, αυτό έχω καταλάβει.
Επιτρέψτε μου να έχω διαφορετική άποψη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[lugar]

....στη χειρότερη περίπτωση φροντίζουν η "απόπειρα" ν' αποτύχει, συγχέουν φοβάμαι την αυτοκτονία με τον αυτολιβανισμό, χωρίς παρεξήγηση...

1. Η αποτυχία όμως αφήνει την ζωή να συνεχιστεί και δίνει την δυνατότητα στον "αποτυχημένο" να αλλάξει πλεύση... εμένα αυτό μου αρκεί. Μπορούμε πάντα να βελτιωθούμε στην επόμενη στροφή και να αφήσουμε πίσω το αυτολιβάνισμα.
2. Το αυτολιβάνισμα δεν αναιρεί την πιθανότητα η "απόπειρα" να είναι εκούσια ή ακούσια "κραυγή για βοήθεια".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tsarachaf]

2. Το αυτολιβάνισμα δεν αναιρεί την πιθανότητα η "απόπειρα" να είναι εκούσια ή ακούσια "κραυγή για βοήθεια".

Την οποία βοήθεια μπορεί να ζητήσει χωρίς να καταφεύγει σε τέτοιες αυτό-καταστροφικές μεθόδους...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μιχαλης Κα]

η ζωη μας μας ανηκει και μπορουμε να κανουμε οτι θελουμε με αυτην.σε καποια εγκυο θα θεωρουσα την αυτοκτονια ανεπιτρεπτη γιατι αποφασιζει και για εναν αλλο ανθρωπο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tsarachaf]

η ζωη μας μας ανηκει και μπορουμε να κανουμε οτι θελουμε με αυτην.σε καποια εγκυο θα θεωρουσα την αυτοκτονια ανεπιτρεπτη γιατι αποφασιζει και για εναν αλλο ανθρωπο!

[offtopic]Αρά και η άμβλωση είναι δολοφονία να υποθέσω???[/offtopic]

Είσαι σίγουρος ότι μας ανήκει??? Αν μας άνηκε πραγματικά, θα την αποκτούσαμε μόνοι μας και σαφέστατα θα μπορούσαμε να την κρατήσουμε για πάντα αν το θέλαμε...
Αλλά απ' ότι φαίνεται η ζωή μας είναι δανεική κι εμείς απλώς την διαχειριζόμαστε μέχρι να μας την ζητήσουν πίσω... Οπότε η αυτοκτονία μοιάζει μάλλον με αποδοχή ανικανότητάς, παρά με δικαίωμα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kaleidoscope]

Οπότε η αυτοκτονία μοιάζει μάλλον με αποδοχή ανικανότητάς, παρά με δικαίωμα...

Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις αυτοκτονίας για λόγους τιμής (βλ. Ιαπωνία, ακόμη και σήμερα). Μπορεί από την μία να φαίνεται βλακώδες αυτό, αλλά τουλάχιστον εκεί όταν κάνουν μπινιά αυτοτιμωρούνται, δεν εξακολουθούν να κάθονται στην καρεκλάρα τους σαν να μην τρέχει τίποτα.
Το βρίσκω ευγενές να αυτοκτονεί κανείς για τέτοιο λόγο (έκανα μεγάλη χαζομάρα, πρόδωσα τις αρχές μου, την ηθική μου, τον κώδικα τιμής μου, bye bye γλυκέ μου κόσμε). Και χαζό ταυτόχρονα βέβαια. Αλλά still noble.


[δεν έχω διαβάσει όλο το θέμα οπότε δεν ξέρω αν έχει ξανασυζητηθεί το συγκεκριμένο είδος αυτοκτονίας]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tsarachaf]

Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις αυτοκτονίας για λόγους τιμής (βλ. Ιαπωνία, ακόμη και σήμερα). Μπορεί από την μία να φαίνεται βλακώδες αυτό, αλλά τουλάχιστον εκεί όταν κάνουν μπινιά αυτοτιμωρούνται, δεν εξακολουθούν να κάθονται στην καρεκλάρα τους σαν να μην τρέχει τίποτα.
Το βρίσκω ευγενές να αυτοκτονεί κανείς για τέτοιο λόγο (έκανα μεγάλη χαζομάρα, πρόδωσα τις αρχές μου, την ηθική μου, τον κώδικα τιμής μου, bye bye γλυκέ μου κόσμε). Και χαζό ταυτόχρονα βέβαια. Αλλά still noble.


[δεν έχω διαβάσει όλο το θέμα οπότε δεν ξέρω αν έχει ξανασυζητηθεί το συγκεκριμένο είδος αυτοκτονίας]

Όμως παραμένει αποδοχή ανικανότητας...

Τέσπα... Αυτό όμως φτάνει στο αντίθετο άκρο, από την ξεδιαντροπιά και την ατιμωρησία που έχουμε εδώ... Και την θεωρώ τουλάχιστον υπερβολική... Όντως είναι από τους πιο ευγενικούς λόγους για μια αυτοκτονία, αλλά παραμένει ακραία λύση... Εγώ θα θεωρούσα πιο ευγενικό το να κάτσει ο άλλος να διορθώσει την π@παριά και μετά να φύγει...
Η άμα δεν μπορεί, ας αυτομαστιγωθεί απλώς...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kaleidoscope]

Όμως παραμένει αποδοχή ανικανότητας...

Ε τουλάχιστον το παραδέχονται.

Εγώ θα θεωρούσα πιο ευγενικό το να κάτσει ο άλλος να διορθώσει την π@παριά και μετά να φύγει...

Σωστό. Όμως, We can't solve problems by using the same kind of thinking we used when we created them (Albert Einstein). Ίσως να ισχύει το ίδιο και με το άτομο που δημιούργησε το πρόβλημα. Αν έχεις κάνει χοντρή πατάτα δηλαδή, πώς θα μπορέσεις να την διορθώσεις (δεδομένου ότι ο χαρακτήρας/οι (αν)ικανότητες σου/ οι χειρισμοί σου ήταν αυτοί που σε οδήγησαν εκεί in the first place); Επίσης, θα σε εμπιστευτεί ο άλλος για να σε αφήσει να διορθώσεις το πρόβλημα;

Η άμα δεν μπορεί, ας αυτομαστιγωθεί απλώς...

Έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MissKit]

Έχετε ακούσει αυτό που λένε "Από δήμαρχος κλητήρας"; Έτυχε χθες κι έβλεπα μια ταινία όπου ο διεφθαρμένος διευθυντής, για να μην τον συλλάβουν, αυτοκτόνησε. Θέλω να πω ότι μερικοί ίσως να μη σκέφτονται τόσο τι πρόδωσαν, αλλά να μη θέλουν να δεχτούν της συνέπειες των πράξεών τους και γι' αυτό να αυτοκτονούν.

Συμφωνώ με τον Ακριβό και θεωρώ ότι αν κάποιος θέλει να τιμωρηθεί, δε "λυτρώνεται" με το να αυτοκτονήσει, αλλά υπομένει τις συνέπειες, όσο φριχτές κι αν είναι. Κάτι σαν τη μητέρα στο έργο του Βιζυηνού "Το αμάρτημα της μητρός μου", η οποία αφού πλάκωσε στον ύπνο της την κόρη της και πέθανε, συνέχισε σε όλη της τη ζωή να υιοθετεί και να φροντίζει κορίτσια, όσο δύστροπα κι αν ήταν. Δεν είναι τιμωρία η αυτοκτονία, αν και ποτέ δε γύρισε κάποιος από τον άλλο κόσμο να μας πει τι γίνεται εκεί, είναι παραίτηση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.