Η ζωή ενός παντρεμένου VS ενός εργένη

[Ariana2018]

Σε σένα απαντάω ναι. Καλησπέρα κιολας. ειμαι 32 χρονών και δεν έχω παντρευτει ποτέ ουτε συζήσει με κάποια. Αλλα τα μαυρισμένα μου φαινονται αδιανοητα τι θα πει δεν αντέχει πολλά πολλά .... εγω θα κλεισω στην άλλη άδεια για το γιατρο;;; να το κανει μονη της. Ισως επειδη δεν ειχα και ποτέ μεγάλες μακροχρονιες σχέσεις. Δεν έχω μάθει να κανω και υποχωρησεις. Αλλα νομιζω πως με τους φιλους μου μια χαρα τα πηγαινα .... θέλω να πω ειχα μακροχρονιες φιλιες δεν ειναι οτι γενικα ήμουν περιεργος σαν άνθρωπος.

Χμ, μου φαίνεται δεν έκανες οικογένεια ή μεγάλες σχέσεις προφανώς για τον λόγο ότι δεν είσαι υποχωρητικος..
Οι φιλίες δεν έχουν σχέση με την οικογένεια. Θέλω να πω δε ζεις με τους φίλους σου κάτω από την ίδια στέγη.. Είναι τελείως διαφορετικό..
Κοίτα, θα της κλείσεις το ραντεβού με τον γιατρό διότι εργαζεται τις ώρες που κλείνουν τα ραντεβού και σε έχουν μισή ώρα στην αναμονη και δεν κάνει διάλειμμα, δεν παίρνει ανασα. Ξέρεις πως εργάζεται για να ζείτε... Δεν είναι ότι δεν το κάνει επειδή βαριέται πχ.
Η οικογένεια μπορεί να σου φαίνεται μαύρο.. Αλλά πιστέψτε με ή ισορροπία που φέρνει και η ευτυχία δεν πιάνουν μια μπροστά σε μικρά "κακα" οπως σου μοιάζουν.
Δηλαδή εμένα αυτες οι υποχωρήσεις μου μοιάζουν τίποτα μπροστά στην ευτυχία που παίρνω όταν παίζουμε μαζί με τον άντρα μου και τα παιδια η όταν είμαστε μόνοι μας, μιλάμε για τα παιδιά μας, κάνουμε όνειρα η θυμόμαστε τα παλιά..
Μπορεί εκείνη την ώρα που θα ακούσω γκρινια(κι εγώ γκρινιάζω) να θύμωσω αλλά η ουσία μετράει.. Και δε γίνεται να είναι όλα ρόδινα στις σχέσεις.. Αν υπάρχει ομως αγάπη και σεβασμός καθε λαθάκι διορθώνεται.. Οι υποχωρήσεις όμως είναι υποχρεωτικές αλλιώς όπως είπες κάτσε μόνος... Εγώ ας πούμε προτιμώ με υποχωρήσεις αλλά να χω την οικογένεια μου και τα παιδάκια μου καλα και να νιώθω ότι προσφέρω και μου προσφέρουν πάρα να είμαι μόνη και να μην έχω δίπλα μου κάποιον που με αγαπάει και τον αγαπώ..και να κάνουμε πράγματα ο ένας για τον άλλον.. Κι ας γκρινιάζουμε! Κι εγώ γκρινιάζω και κάνω βλακειες δε βγάζω την ουρά μου απέξω.. Κι εγώ έχει τύχει να υπερβάλλω και εκείνος να κάνει υπομονή μαζί μου. Όταν ήμουν έγκυος να δεις τι τράβηξε..
Το παραδέχομαι..
Όλα είναι δούναι και λαβείν.

Ειναι τι θελει και πως νιώθει κάνεις...

Επίσης ο τύπος που περιέγραψες δεν έχει σχέση με όσα εγώ γράφω, εσύ περιέγραψες έναν τεμπέλη και πιθανότατα βολεμένο και αναίσθητο και καλά έκανε η γυναίκα του κ τον παράτησε..

Σημείωση συντονιστή: Το θέμα προέκυψε από σπλιτ του θέματος Το ότι δεν μιλάμε μερικές φορές δεν σημαίνει ότι είμαστε και ηλίθιοι!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πάνθηρας!]

Ναι..... άντε να το κλεισουμε και το ραντεβου στο γιατρο. Μήπως θα πρέπει να κάνω και λιστα για τα ψώνια εγώ; γιατι να αλλάξω ρουχα οταν θα μπώ στο σπιτι; επειδη έχουμε μικρά παιδια; δεν ξέρω βλέπω τους παντρεμένους και με αγχωνει ολο αυτο το σκηνικο. Ολο αυτο το προγραμμα που έχουνε ..... θέλω κάτι πιο χαλαρο θα με ενδιέφερε να συζησω με κάποια γιατι δεν το έχω κανει ποτέ αλλα θελω να ειναι πιο χαλαρο. Να σου πω αν παντρευτω στα 37-40 θα ειμαι ευχαριστημένος για πιο πριν δεν με βλέπω σιγουρα. Και φυσικα δεν μετάνιωσα σε καμια περιπτωση που δεν το εκανα στα 25-30. Ισα ισα που λέω καθε χρονο που μεγαλωνω (απο τα 29 και μετα) ωωω ρε γαμωτο μεγαλωνουμε και πρέπει να δουμε και αν θα αποκατασταθουμε :o

το ιδανικο με τα παιδια ειναι να σε βοηθάνε και οι γιαγιαδες παπουδες.

Ε βασικα δεν φταιει αυτη αυτος έφταιξε που πηγε και παντρευτηκε αλλα εντάξει ..... έκανε και ενα παιδι που αυριο μεθαυριο θα ειναι ενα στηριγμα. Ενω ένας εργενης θα πάει σαν το σκυλι στο αμπέλι

ναι οι υποχωρησεις ειναι υποχρεωτικες αλλα δεν θα υποχωρει μονο ο ένας. Αυτο δεν έχουν καταλαβει κάποιοι και κάποιες. Γιατι οταν εγω βλέπω πριν ακομα πάμε σε σχέση οτι η αλλη πχ δεν ειναι διατεθειμενη να αλλαξει λιγο την προσεγγιση της φαντασου να φτάσεις να έχεις σχέση και α παντρευτεις κιολας.

Εσυ απο οτι καταλαβαινω οπως γράφεις υποχωρεις τις περισσοτερες φορές εσυ για να κρατάς την οικογενεια σου. Εντάξει δικαιωμα σου. Εγω μπορει και να μην το έκανα αυτο πάντως. Βεβαια δεν θα έφτανα να κανω και οικογενεια ουτε καν σχέση θα το καταλαβαινε και η άλλη αυτο και θα εκοβε (εχει γινει) οπως θα το καταλαβαινα και εγω. Θα μου πεις εισαι εγωϊστης οχι για μενα δεν ειμαι ..... γιατι οι άλλες να μη θεωρουνται εγωϊστριες και να θεωρουμαι μονο εγω ας πουμε.


Εγω αμα δεν δω προσπάθεια και απο την άλλη πλευρά κοβω απο τη φαση του φλερτ κιολας. Μου λέει ενας τις προαλλες ε παρε και ενα τηλεφωνο μην κοβεις επειδη δεν απαντησε η άλλη στο φβ. Ε τελος δεν απαντησε γειά σας. Η επομενη. Δεν θα κάτσω να παρακαλάω. Η σχέση απαιτει και απο τις δυο πλευρές.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ariana2018]

Στην δική μου σχέση υποχωρήσεις γίνονται και από τους δύο.. Στο συγκεκριμένο θρεντ απάντησα από τη δική μου πλευρά, αν έγραφε και ο άντρας μου πιθανότατα θα είχε διαφορά να πει κι εκείνος ανάλογα..
Εδώ που τα λέμε έχει δίκιο στο να αλλάξω διότι κυκλοφορώ με μικρόβια, έχουμε νεογέννητο στο σπίτι και έχει δίκιο να μην καπνίζω στο αμάξι, βάζω τα παιδιά μέσα και μυρίζει όσο ναναι.. Έχει δίκιο να του κάνω λίστα καθώς το ψυγείο είναι άδειο και περιμένει να του γράψω τι να ψωνίσει καθώς αν τα πάρει όλα μόνος τους θα ξεχάσει πολλά που χρειαζόμαστε. Απλώς εγώ εκείνη την ώρα είμαι φορτωμένη και δεν έχω μπορέσει να τα κάνω και η μουρμούρα είναι το ΤΕΛ πράγμα που μου χρειάζεται κι ας έχει δίκιο.

Δεν ξέρω πως το εννοείς και οι δύο, αυτό είναι αυτονόητο, αλλιώς σχέση μονόπλευρη και με διάρκεια δεν μπορεί να υπάρξει.

Οικογένεια πάντως χωρίς πρόγραμμα με παιδιά και στο χαλαρό δε γίνεται. Όχι μόνο από την άποψη ότι δε βγαίνει αλλιώς η μέρα και η καθημερινότητα αλλά κι από την άποψη ότι το πρόγραμμα δημιουργεί ασφάλεια και σταθερότητα κυρίως στα παιδιά, έτσι μεγαλώνουν πιο ισορροπημένα, όταν είναι σε πρόγραμμα.

Πχ εμείς το βράδυ μετά τις 9 κλείνουμε τα πάντα για να κοιμηθούν. Όταν κοιμηθούν αν έχουμε κουράγιο καθόμαστε να δούμε τηλεόραση. Ταινία προσωπικά περιπέτειας πχ που μου αρέσουν έχω να δω ολόκληρη περιπου 4 χρόνια.. Απαγορευόνται οι σκηνές βίας όταν τα παιδιά είναι Ξυπνια.

Ακομα κι όταν παραγγέλνουμε να φάμε γίνεται αφού έχει φάει το παιδί υγιεινά και στην ώρα του ώστε απλά να τσιμπισει από εμάς εφόσον θα έχει χορτάσει κοκ. Γλυκά τα κρύβουμε κ πολλά ακόμα που αν στα γράψω θα τρέχεις με χίλια. Χάχα.

Κοίτα, εφόσον είσαι ικανοποιημένος έτσι δεν υπάρχει λόγος να επιδιώξεις οικογένεια. Μόνο όταν αποφασίσεις να αλλάξεις νοοτροπία τότε θα βρεθεί η υποψήφια. Και deadlines που βάζεις αν δεν αλλάξεις νοοτροπία δεν πρόκειται να σε πιάσουν. Καλά κάνεις όμως που αποφεύγεις. Για μενα καλύτερα είναι κάποιος που έχει συνείδηση του εαυτού του γιατι κάνει σωστές επιλογές. Οχι όπως πολλοί πάνε κι αμόλανε παιδιά και μετά τα "" εγκαταλειπουν" κάνουν και τα εξωσυζυγικα τους και γενικά είναι εντελώς ακατάλληλοι κι ενώ το ήξεραν, προχώρησαν σε οικογένεια.

Επίσης εγώ προσωπικά δεν έκανα παιδιά για να εχω στήριγμα στα γηρατειά, ποσώς με ενδιαφέρει, ας μείνω κι εγώ σκύλι στα αμπέλι, ούτε έχω την απαίτηση αυτή από τον σύζυγο μου, εμένα με νοιάζει να μεγαλώσουν τα παιδιά μου σωστά να πετάξουν ευτυχισμένα και το παρόν με τον άνδρα μου να προσφέρουμε αναμεταξύ μας όσο πιο πολλά γίνεται.. Αύριο δεν ξέρεις τι γίνεται..δεν παντρεύεσαι δλδ με αυτό το σκεπτικό..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πάνθηρας!]

εμενα δεν μ αρέσει η ζωη των παντρεμενων οπως την βλέπω πάντως. Οποτε μάλλον δεν θα αλλάξω νοοτροπια συντομα ετσι οπως την εννοεις εσυ δηλαδη γιατι εγω νομιζω πως η νοοτροπια μου ειναι μια χαρά. Τους βλέπω απο τη δουλειά μου.

Δεν μ αρεσε γιατι ζουν μέσα στο αγχος και έχουν παραμελησει τον εαυτο τους. Δεν νοειται να εισαι ολη τη μέρα σκλαβος σε δουλειες και υποχρεώσεις και ντάντεμα. Θα πρέπει να έχεις και λιγο προσωπικο χρονο για σενα ..... ακουγονται ισως επικινδυνα αυτα που γράφω και μπορει να σε σοκάρουν αλλα προσωπικά .... θα ήθελα να πάρω το παιδι μου που θα ηταν 6-7 χρονων να πάμε για γυμναστική μαζι.

Οσο για την διατροφη τι να μου πεις .... εγω τρωω καθε πρωϊ γιαουρτι και κουάκερ με σταφιδες. Πιστεψε με δεν εχεις να μου πεις τιποτα σε αυτο! Το δικο μου το παιδάκι (αν ποτε παντρευτω) θα τρώει ψωμάκι ολικης με ταχινι και μέλι οχι μπισκοτα απο το σουπερ μάρκετ θα τρώει βραστες πατάτες με τονο ή κοτοπουλο και οχι παστιτσα και μουσακάδες. Ευτυχως που μερικοι που ειναι κατάλληλοι γονεις .... εχουν γινει σωστα προτυπτα για τα παιδια τους ....

αγυμναστοι
κακη διατροφη
και τρεχουν ολη τη μέρα πανικοβλητοι.

Απο μένα απορριπτεται.
και στη τελικη δεν καταλαβαινω γιατι να μη κρατάει η γιαγια και ο παπους το παιδι να έχουμε και εμεις λιγο προσωπικο χρονο.



Επισης τη γυναικα δεν την θέλω νοικοκυρουλα παλαιας κοπης .... αλλα ανεξάρτητη και με τη δουλειά της εννοειται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ariana2018]

Devil έχεις μπερδευτεί λιγάκι νομίζω..
Φυσικά και όλοι μας έχουμε ανάγκη τον προσωπικό μας χρόνο.. Πχ εμένα ο άντρας μου είναι αθλητής και παίρνει και τη μικρή μαζί του κάποιες φορές, για να τη μυήσει και περνούν καλά μαζί..
Και γιαγιάδες έχουμε άλλα δεν κάνεις παιδια για να τα πασάρεις σε αυτούς αν αυτό εννοείς, γιατί και κακό είναι τα παιδιά να μεγαλώνουν κυρίως με εκείνους και για έμας γιατί αλλιώς γιατί τα κάναμε?
Όσον αφορά τη δουλειά, εγώ προσωπικά είμαι ανεξάρτητη.

Δεν έχουν σχέση όμως όλα αυτά με αυτά που λέμε. Σαφώς και οι περιορισμοί είναι πολλοί πλέον σήμερα δεν μπορείς να είσαι όπως όταν ήσουν εργένης και να φέρεσαι ανεξάρτητα διότι όντας σε μια οικογένεια παύεις να είσαι ανεξάρτητος. Όλα γίνονται καθορισμένα αλλά αυτό δεν είναι άσχημο.
Εγώ πχ προσωπικό χρόνο δεν έχω αν και θα μπορούσα οπως λες να τα αφήνω στη γιαγιά και να κάνω τα δικά μου. Στην παρούσα φάση όμως δε με νοιάζει γιατί πέραν του ότι είμαι χορτάσμενη από την εργένικη ζωή, σήμερα με ενδιαφέρει να ασχοληθώ με το σπίτι μου.

Άγχος έχεις αν πχ σου αρρωστήσουν η το έγινε στο σχολείο ή αν διάβασαν.. Αν ετοιμασες όλα όσα έπρεπε.. Αν πληρώθηκαν οι λογαριασμοί αν αν αν.. Αλλά αυτά είναι λογικά.

Υγιεινή διατροφή? Τι σχέση έχει? Δλδ οποίος έχει οικογένεια δεν κάνει υγιεινή διατροφή? Ίσα ίσα.. Εγώ πριν παντρευτώ έτρωγα συνέχεια έξω και σαβούρες. Σήμερα μαγειρεύω με πρόγραμμα με αφορμή τα παιδιά και τρώμε κι εμείς σωστά. Σήμερα ψάχνω περισσότερο τα υλικά.

Μπισκότα εμπορίου δεν είναι ότι καλύτερο συμφωνώ, εγώ φτιάχνω κουλουράκια κέικ και ότι σκεφτώ και βρω, όταν όμως δεν έχω προλάβει της παίρνω και Μιράντα... Και διαφωνώ στο να μη δοκιμάζουν κι από αυτά.. Αν τα έχεις στην στέρηση θα στα φάνε όλα. Μαζί αργότερα... Τους μαθαίνουμε το μέτρο..

Πάντως πιστεύω πως κάπου τα έχεις μπερδέψει, πιθανών γιατί δε σε έχει απασχολήσει το θέμα οικογένεια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πάνθηρας!]

Ε δεν ειναι θεμα οτι εχω μπερδευτει αλλα δεν εχω εμπειρια απο γάμους και μακροχρονιες σχέσεις το χω ξαναπει για αυτο και δεν συμβουλευω σε αυτο το τομέα.

Εμενα η εικονα που έχω για τους παντρεμενους κυριως απο τη δουλεια ... τρεχουν ολη μέρα πανικοβλητοι. Ολο μιλανε για τα παιδια τους (λογικο βεβαια) , ρυθμιζουν καθοριζουν τις άδειες και τα ρεπο με βάση τα παιδια και την οικογενεια. Δηλαδη θελω να πω οτι τουλαχιστον μέχρι τα 35 εγω δεν μετανιωνω που δεν παντρεύτηκα. Εσυ εισαι ηδη 31 ποτε παντρευτηκες; απο ποτε ειχες μακροχρονια σχέση;

Επισης ελάχιστοι γυμνάζονται γιατι αν θες να γυμναστεις μετα τη δουλειά θα πρέπει να έχεις και 1-1.5 ωρα να κοιμηθεις το μεσημερι ο άλλος λέει εμενα με ξυπνάνε! Γενικα τους βλέπω έχουν παχυνει έχουν αγχωθει .... εντάξει και δεν μαγειρευουν ολες οι οικογενειες σωστά , τσιγαριζουνε , τρωνε σουφλε , μουσακαδες κτλπ αυτα δεν ειναι καλη διατροφη επειδη ειναι σπιτικα πχ. τελοςπαντων ο καθενας ζει οπως νομιζει. Δεν μου πεφτει λογος κουβεντα κάνω.


Ένας μου ειχε πει πως κάνουν παρέα με άλλα (ζευγαρια προφανως) με κριτηριο ΑΝ έχουν παιδάκια στην ιδια ηλικια για να παιζουνε. Πιστευω δεν έχει θέση ενας εργενης σε τέτοιες παρέες και με το φιλο που εκανε μακροχρονια σχέση χάθηκα. Λογικο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Θείε, μου είπε ένα πουλάκι πως σύντομα παντρεύεσαι και θα αρχίσεις να τρέχεις πανικόβλητος. Ξεκίνα τώρα μπας και φτάσεις την 200αρα deadlift γιατί μετά γυμναστική θα κάνεις μόνο με τσάντες από πάμπερς.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[touvlo]

Βρήκα αυτό το παλιό θεματάκι και το ξαναφέρνω, γιατί όλα αλλάζουν και θα ήθελα απόψεις.
Ο έγγαμος βίος (και η συμβιωση) έχουν αλλάξει απ τις εποχές των γονιών μας. Στα χρόνια των γονιών μου, ο γάμος σήμαινε πως μπαίνεις σε μια οικογένεια για πάντα, πλέον ανήκεις σε κείνη. Μοιράζεστε χρηματα, έγνοιες, περιουσίες, ελεύθερο χρόνο, διακοπές κλπ.
Τώρα βλέπω, τίποτα σχεδόν δεν αλλάζει στην εργένικη ζωή μας. Οι σύζυγοι είναι στην ουσία δυο εργένηδες, που μοιράζονται ένα σπίτι, τη φροντίδα των παιδιών, κάνουν κανα σεξ αν τύχει, βγαίνουν μερικές φορές μαζί, κουβεντιάζουν κάποια πράματα, αλλά μόνο τόσα όσα επιτρέπει ο καθένας. Δηλ ο καθένας ζει στη <<φούσκα>> του και μάλιστα δεν επιτρέπει ο ένας στον άλλο να πλησιάσει παραπάνω.
Τι γνώμη έχετε εσείς;
Εγώ θα ήθελα μια πιο οικεία σχέση, να πω την αλήθεια. Δηλ τώρα, θα ήθελα λίγο τη σχέση των γονιών μου.
Πείτε όμως και σεις οι νεώτεροι

 

[amarelia]

εγω το εχω ξαναπεί, τα ζευγάρια πρέπει να μένουν χωριστά

ετσι κι αλλιως η πλειοψηφία μένει μαζί απο οικονομική στενότητα ή/και επειδή το θεωρούν ταμπού

 

[glayki]

Τώρα βλέπω, τίποτα σχεδόν δεν αλλάζει στην εργένικη ζωή μας. Οι

Το μόνο που αλλάζει για τους περισσότερους που μετρούν χρόνια συμβίωσης πια ,αλλά διάγουν βίο ατομικό ( εντός σχέσης /γάμου )και που αν λυνόταν το ανεξάρτητο βιοποριστικο θα είχαν επιλέξει την απομάκρυνση, είναι πως πρέπει να λογοδοτούν για τις επιλογές και τις κινήσεις τους . Η συνήθεια, ο φόβος αλλαγής κατάστασης ,ο φόβος να μείνουν μόνοι και οι οικονομικές εξαρτήσεις είναι που κρατούν μαζί ένα σωρό ανθρώπους πια. Αν θέλουμε να το δούμε διαφορετικά, εθελοτυφλούμε ( πλην εξαιρέσεων βέβαια.. Πάντα πιστεύω στις φωτεινές εξαιρέσεις άνθρωπων που εξελίσσονται μαζί με αγάπη και σεβασμό σε μια κοινή πορεία , χωρίς να μένουν καταναγκαστικά)

 

[touvlo]

Το μόνο που αλλάζει για τους περισσότερους που μετρούν χρόνια συμβίωσης πια ,αλλά διάγουν βίο ατομικό ( εντός σχέσης /γάμου )και που αν λυνόταν το ανεξάρτητο βιοποριστικο θα είχαν επιλέξει την απομάκρυνση, είναι πως πρέπει να λογοδοτούν για τις επιλογές και τις κινήσεις τους . Η συνήθεια, ο φόβος αλλαγής κατάστασης ,ο φόβος να μείνουν μόνοι και οι οικονομικές εξαρτήσεις είναι που κρατούν μαζί ένα σωρό ανθρώπους πια. Αν θέλουμε να το δούμε διαφορετικά, εθελοτυφλούμε ( πλην εξαιρέσεων βέβαια.. Πάντα πιστεύω στις φωτεινές εξαιρέσεις άνθρωπων που εξελίσσονται μαζί με αγάπη και σεβασμό σε μια κοινή πορεία , χωρίς να μένουν καταναγκαστικά)

πιστεύεις αυτό είναι <<καταναγκαστικό>>;
Εγώ νομίζω, έτσι τους αρέσει. Αντίθετα, το να έκαναν πράματα μαζί, θα τους ήταν άβολο. Έτσι έχουν μάθει. Σκέψου, καθένας διασκεδάζει μόνος. Βλέπει στο κομπιούτερ φιλμ, βιντεάκια μόνος, παίζει μόνος, τρώει μόνος κλπ. Πλέον η παρέα μας είναι άβολη και η μοναξιά είναι ο κανόνας. Επομένως όλη η έγγαμη ζωή και των δύο, είναι μερικά διαλείμματα μέσα στη μοναξιά. Το θέλουν αυτό και οι δυο και φυσικά περνάει και στα παιδιά.
Ούτε λογοδοτούν για τίποτα. Ποιος θα λογοδοτήσει και γιατί; Αφού κάνουν τις ζωές τους. Αν ρωτήσεις πχ <<τι θα κάνεις με το επαγγελματικό σου ταξίδι>>, στην καλύτερη περίπτωση, να σου πει, πότε φεύγει και πότε γυρνάει. Τα υπόλοιπα είναι <<δουλειά του>>, δε σου πέφτει λόγος.
Και αυτό βολεύει και τους δυο. Πχ η μαμά μου, αν έπρεπε ο μπαμπάς να πάει κάπου, του ετοίμαζε πράματα. Τώρα, εγώ πχ δεν κάνω τίποτα. Με βολεύει, που δεν ξέρω.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: Σήμερα στις 10:17

εγω το εχω ξαναπεί, τα ζευγάρια πρέπει να μένουν χωριστά

εξαρτάται.....
Κάποια διαστήματα θα ήταν πολύ ωραία. Αλλά και ένα πρωινό παρέα, το να φροντίζεις τον άλλο και να σε φροντίζει, όταν γυρίζεις κουρασμένη απ τη δουλειά, .... Αυτά δε γίνονται όταν μένεις χώρια

 

[amarelia]

πιστεύεις αυτό είναι <<καταναγκαστικό>>;
Εγώ νομίζω, έτσι τους αρέσει. Αντίθετα, το να έκαναν πράματα μαζί, θα τους ήταν άβολο. Έτσι έχουν μάθει. Σκέψου, καθένας διασκεδάζει μόνος. Βλέπει στο κομπιούτερ φιλμ, βιντεάκια μόνος, παίζει μόνος, τρώει μόνος κλπ. Πλέον η παρέα μας είναι άβολη και η μοναξιά είναι ο κανόνας. Επομένως όλη η έγγαμη ζωή και των δύο, είναι μερικά διαλείμματα μέσα στη μοναξιά. Το θέλουν αυτό και οι δυο και φυσικά περνάει και στα παιδιά.
Ούτε λογοδοτούν για τίποτα. Ποιος θα λογοδοτήσει και γιατί; Αφού κάνουν τις ζωές τους. Αν ρωτήσεις πχ <<τι θα κάνεις με το επαγγελματικό σου ταξίδι>>, στην καλύτερη περίπτωση, να σου πει, πότε φεύγει και πότε γυρνάει. Τα υπόλοιπα είναι <<δουλειά του>>, δε σου πέφτει λόγος.
Και αυτό βολεύει και τους δυο. Πχ η μαμά μου, αν έπρεπε ο μπαμπάς να πάει κάπου, του ετοίμαζε πράματα. Τώρα, εγώ πχ δεν κάνω τίποτα. Με βολεύει, που δεν ξέρω.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: Σήμερα στις 10:17

εξαρτάται.....
Κάποια διαστήματα θα ήταν πολύ ωραία. Αλλά και ένα πρωινό παρέα, το να φροντίζεις τον άλλο και να σε φροντίζει, όταν γυρίζεις κουρασμένη απ τη δουλειά, .... Αυτά δε γίνονται όταν μένεις χώρια

τι να σου πω, δεν εχω γνωριζει ζευγάρι που μενει μαζι και να μην τρωγεται συνεχώς για τις δουλειες και για τα χουγια του αλλου.
Επισης το ιδιο ειναι να σε βλέπει ο αλλος 3 φορες τη βδομαδα και το ιδιο να σε τρωει στη μαπα καθε μερα;
Ισως για συνδυασμο αυτων των 2 τα διαζυγια εχουν ποσοστο 50%
Δεν θέλω να ξέρω τι γίνεται αν μπουν στη μεση παιδια.

Βεβαια δεν γενικεύω μπορει καποιοι οντως να τα βρισκουν πολυ καλά αλλά και παλι νιώθω πως φτανεις σε αυτο το σημείο κάνοντας αλλεπάλληλους συμβιβασμούς ες αεί

 

[glayki]

Έτσι έχουν μάθει. Σκέψου, καθένας διασκεδάζει μόνος. Βλέπει στο κομπιούτερ φιλμ, βιντεάκια μόνος, παίζει μόνος, τρώει μόνος κλπ. Πλέον η παρέα μας είναι άβολη και η μοναξιά είναι ο κανόνας. Επομένως όλη η έγγαμη ζωή και των δύο, είναι μερικά διαλείμματα μέσα στη μοναξιά. Το

Αυτά touvlo μπορώ να τα κανω και με φίλους , να έχουμε κάποια διαλείμματα από τις μοναχικές ζωές μας και να μοιραζόμαστε πράγματα . Ποιος ο λόγος να ζω με έναν σύντροφο, επί της ουσίας όπως το θέτεις συγκάτοικο.. Αν είναι ο καθένας να ζει μόνος μοιραζομενος υποχρεώσεις ;Σα σύμβαση μου φαίνεται για να είναι πιο εύκολος ο βιοπορισμος

Ούτε λογοδοτούν για τίποτα. Ποιος θα λογοδοτήσει και γιατί; Αφού κάνουν τις ζωές τους.

Ζώντας με άλλον δε μπορεί απλά να ανοίγω την πόρτα και να φύγω εκδρομή ή όπου άλλου θέλω ,με όποιον θέλω,για όσο θέλω χωρίς να δώσω λογαριασμό. Σε μια υγιή σχέση τουλάχιστον , όπως το έχω στο μυαλό μου ,είναι αδιανόητο να λειτουργείς έτσι

 

[touvlo]

Σε μια υγιή σχέση τουλάχιστον , όπως το έχω στο μυαλό μου ,είναι αδιανόητο να λειτουργείς έτσι

μεγάλη κουβέντα: υγιής σχέση. Ποιος την ορίζει;
Γιατί να μην είναι αυτή που σου περιγράφω υγιής και άρρωστη αυτή που επεμβαίνεις στη ζωή του άλλου;. Βέβαια, λες <<όπως την έχεις στο μυαλό σου>>. Τι να πω... Καθένας μπορεί να ψάξει τον δικό του σύντροφο, όπως τον θέλει.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: Σήμερα στις 11:25

Ποιος ο λόγος να ζω με έναν σύντροφο, επί της ουσίας όπως το θέτεις συγκάτοικο.. Αν είναι ο καθένας να ζει μόνος μοιραζομενος υποχρεώσεις ;Σα σύμβαση μου φαίνεται για να είναι πιο εύκολος ο βιοπορισμος

να σου πω λόγους: εύκολος βιοπορισμός, όπως λες, διασκέδαση, ωραία ζωή, ένας φίλος μέσα στο σπίτι, ο πατέρας των παιδιών σου κοντά τους, σεξ όποτε το θες, μάστορας, κουβαλητής, βοηθός, καλός συζητητής, συμπαίχτης για το πλέι στέισιον, αγκαλίτσα για τις δύσκολες ώρες.... Δεν είναι και λίγα. Μόνη πιο καλά θα περνούσες;

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: Σήμερα στις 11:27

δεν εχω γνωριζει ζευγάρι που μενει μαζι και να μην τρωγεται συνεχώς για τις δουλειες και για τα χουγια του αλλου.

ενώ στο μοντέλο που περιγράφω, δε χώνεται κανείς στα χούγια του άλλου. Εντάξει, στις δουλειές, όπως με έναν συγκάτοικο τις χωρίζεις, έτσι και κει.
Κάποια ζευγάρια χωρίζουν και το ψυγείο.