Θα αφήνατε τη δουλειά σας πριν βρείτε άλλη;

[Κακή Επιρροή]

ναι ρε παιδί μου.... θα έπρεπε να μπορεί να πει τουλάχιστον ότι έκατσε 6 μήνες αλλά η απόσταση τελικά δεν την συνέφερε την εταιρία γιατί τις ώρες που χρησιμοποιούσε στο δρόμο θα μπορούσε κανονικά να τις δουλεύει

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

+ 1000 Κουέ. Έστω εξάμηνο να κλείσει, δε λέμε να μείνει εκεί για πάντα. Δύο μήνες είναι πολύ λίγο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Αναρωτιεμαι...εχετε προσωπικες εμπειριες απο το πως αντιμετωπιζουν οι εργοδοτες το θεμα αποστασης και ειστε τοσο καθετοι...?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Έχω προσωπική εμπειρία στο πώς αντιμετωπίζουν οι εργοδότες το θέμα κάποιου, που έμεινε σε μία δουλειά για δύο μήνες κι έφυγε για ένα δεδομένο που γνώριζε από πριν...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Μονο που υπαρχουν δεδομενα και δεδομενα...το καθε ενα αντιμετωπιζεται διαφορετικα...
Σαφως και δεν ειναι το ιδιο να σου εχουν πει οτι" ξερεις γλυκια μου εδω δε θα εχεις ωραριο στανταρντ" και να θες να φυγεις γι αυτο...οπου σιγουρα δε θα εκτιμηθει απο κανεναν οσο και καλοβουλος και εαν ειναι....και αλλο για το θεμα αποστασης...η αποσταση και ψυχοφθορα ειναι και σε επηρεαζει και σωματικα με συνεπεια και η αποδοση σου να μην ειναι η καλυτερη δυνατη....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

προσωπικά έχω εμπειρία απ το πως αντιμετωπίζουν οι εργοδότες τα νεούδια και τι συζητήσεις κάνουν μετά....
επειδή κατά περιόδους όταν χρειαζόμαστε άτομα για το τμήμα μου τα βλέπω εγώ μαζί με το αφεντικό, ξέρω απ το δικό μου αφεντικό το πως σκέφτονται το θέμα προϋπηρεσίας και το πως αντιμετωπίζουν αν βλέπουν στο βιογραφικό 2-3 μήνες συνεργασίας...
2-3 μήνες συνεργασίας είναι καλύτερα να μην την αναφέρεις καν ως προϋπηρεσία... περισσότερο κακό σου κάνει παρά καλό
από 6μηνο (κι αυτό τραβηγμένο απ τα μαλλιά) και πάνω θεωρείται προϋπηρεσία
Οταν βλέπουν τέτοιους μικρούς χρόνους ξυνίζουν άσχημα... πολύ άσχημα όμως

ναι το θέμα της απόστασης το σκέφτονται και ρωτάνε τον υποψήφιο αλλά αν ο υποψήφιος δηλώσει ότι δεν τον νοιάζει... αν τα δει σκούρα μετά και τα αλλάξει, είναι κι αυτό μεγάλο μείον...
κι όλοι ξέρουν ότι όλοι ρωτάνε για την απόσταση σε πρώτη φάση

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Πάντα στις συνεντεύξεις ρωτάνε για το θέμα απόσταση. Λένε αν το έχεις επεξεργαστεί στο μυαλό σου, αν θεωρείς ότι θα αντεπεξέλθεις κι επιμένουν πολύ. Για να σε πάρουν όμως τους έχεις ''πείσει'' ότι δεν αποτελεί πρόβλημα. Αν λοιπόν φύγεις με αυτή την αιτία είναι λάθος, επαγγελματικό!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

Νεράιδα, προσωπικά ξέρω More or less αυτό που είπε η KoυΕ...
στην προηγούμενη μου δουλειά αν και από τους 11 μήνες τράβαγα τα μαλλιά μου με αυτά που γίνονταν + ενά σκασμό άλλοι "προσωπικοί" λόγοι που με έκαναν να θέλω να φύγω, έβγαλα το σκασμό και περίμενα να κλείσω 3 εξάμηνα, που ΚΑΙ αυτά μου φαίνονται λίγα, αλλά τουλ, όχι αμελητέα, πριν δηλώσω παραίτηση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Αν και ψιλοάσχετο με το θέμα, βλέπω ένα "τσουβάλιασμα": Οι εργοδότες κάνουν αυτό, οι εργοδότες σκέφτονται έτσι. Δεν είναι όλοι οι εργοδότες καρμπόν, όπως δεν είναι ίδιοι και όλοι οι υπάλληλοι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Όταν κυνηγάς δουλειές θέλεις να είσαι ακαταμάχητη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Όταν κυνηγάς δουλειές θέλεις να είσαι ακαταμάχητη.

Αυτό που κολλάει;
(ειλικρινής απορία και όχι ρητορική ερώτηση )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Εννοώ ότι αν υπάρχει μία πιθανότητα, ομολογουμένως μεγάλη, να έχεις δυσκολία να βρεις δουλειά, γιατί παράτησες την προηγούμενη πάνω στο δίμηνο, την αποφεύγεις.

Κοινώς, πρόκειται για πιθανότητες και όχι για κατηγορίες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Εδάδ]

Αν και ψιλοάσχετο με το θέμα, βλέπω ένα "τσουβάλιασμα": Οι εργοδότες κάνουν αυτό, οι εργοδότες σκέφτονται έτσι. Δεν είναι όλοι οι εργοδότες καρμπόν, όπως δεν είναι ίδιοι και όλοι οι υπάλληλοι.

Έχεις δίκιο!
Απλά, ας πούμε ότι υπάρχουν κάποιες νόρμες κοινής συμπεριφοράς.
Υπάρχουν μαθήματα μάνατζμεντ και διαχείρησης ομάδων κτλ.

Στην εταιρεία μου όλοι οι υπέυθυνοι σε κοιτάνε με ακριβώς το ίδιο βλέμμα….
Γιατί?
Γιατί όλοι τους κάνανε το ίδιο μάθημα σχετικά με bodylanguageκαι eyecontact.

Επιπρόσθετα, υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι κοινός τόπος...

Αν δεις μία προυπηρεσία δύο μηνών, πρέπει να ανήκεις σε ένα 0,05% αν δε ρωτήσεις τι και πως.
Τέλος, υπάρχουν τα διάσημα τεστ ψυχολογικής φύσης, τα οποία imho είναι ότι πιο αστείο σκέφτηκαν ποτέ οι humanresources, τα οποία επίσης είναι αρκετά συνήθη στις επιχειρήσεις... έχουν και σος απαντήσεις :P

Αυτό που θέλω να πω είναι ότ δεν τίθεται ζήτημα προσώπων, αλλά περισσότερο εταιρικής κουλτούρας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Εννοώ ότι αν υπάρχει μία πιθανότητα, ομολογουμένως μεγάλη, να έχεις δυσκολία να βρεις δουλειά, γιατί παράτησες την προηγούμενη πάνω στο δίμηνο, την αποφεύγεις.

Κοινώς, πρόκειται για πιθανότητες και όχι για κατηγορίες.

Αν δεν ακολουθούσαμε κανένα μονοπάτι επειδή υπάρχει περίπτωση να μας βγάλει σε γκρεμό, τότε θα ήμασταν ακόμη στην αρχή

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Αν δεν ακολουθούσαμε κανένα μονοπάτι επειδή υπάρχει περίπτωση να μας βγάλει σε γκρεμό, τότε θα ήμασταν ακόμη στην αρχή

Μα εγώ δε λέω να μην ακολουθήσει κανένα μονοπάτι, προτείνω ένα πολύ συγκεκριμένο και δοκιμασμένο μονοπάτι. Του να παίρνει κανείς απόφαση ότι ο πρώτος τουλάχιστον χρόνος εργασίας είναι "σκότωμα", θέλει θυσίες, αλλά είναι και επένδυση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Έχεις δίκιο!
Απλά, ας πούμε ότι υπάρχουν κάποιες νόρμες κοινής συμπεριφοράς.
Υπάρχουν μαθήματα μάνατζμεντ και διαχείρησης ομάδων κτλ.

Στην εταιρεία μου όλοι οι υπέυθυνοι σε κοιτάνε με ακριβώς το ίδιο βλέμμα….
Γιατί?
Γιατί όλοι τους κάνανε το ίδιο μάθημα σχετικά με bodylanguageκαι eyecontact.

Επιπρόσθετα, υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι κοινός τόπος...

Αν δεις μία προυπηρεσία δύο μηνών, πρέπει να ανήκεις σε ένα 0,05% αν δε ρωτήσεις τι και πως.
Τέλος, υπάρχουν τα διάσημα τεστ ψυχολογικής φύσης, τα οποία imho είναι ότι πιο αστείο σκέφτηκαν ποτέ οι humanresources, τα οποία επίσης είναι αρκετά συνήθη στις επιχειρήσεις... έχουν και σος απαντήσεις :P

Αυτό που θέλω να πω είναι ότ δεν τίθεται ζήτημα προσώπων, αλλά περισσότερο εταιρικής κουλτούρας.

Ναι αλλά η εταιρική κουλτούρα δεν διαφέρει πάρα πολύ από επιχείρηση σε επιχείρηση; Άρα ομοίως διαφέρει και η συμπεριφορά των εργοδοτών.

Επίσης ας μην ξεχνάμε και τις all time classic μικρές επιχειρήσεις που ούτε μαθήματα management έχουν κάνει, ούτε ψυχολογικά τέστ έχουν, ούτε μαθήματα για body language κάνουν, έχουν όμως υπαλλήλους, άρα δικαιούνται τον τίτλο του "εργοδότη".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Εδάδ]

Όντως.
Εκεί δεν έχεις άδικο.

Πάντως ως ψυχολογικό τεστ, μη φαντάζεσαι και τίποτα τρομερό.
Το ότι σε ρωτάνε αν έχεις χόμπυ ή πως σε φαντάζεσαι σε 10 χρόνια, στην κατηγορία αυτή εμπίπτει.

Και τώρα σας αφήνω γιατί έχω να κάνω συνέντευξη σε ένα υποψήφιο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Εγώ απλά να θυμίσω πώς ήταν τα πράγματα πριν, όταν έως και θα δούλευε χωρίς καθόλου μισθό.

Πχ:

Η πρακτική είναι ενάμισι χρόνο, αφού τελειώσεις την σχολή, προκειμένου να μπορέσεις να δώσεις εξετάσεις για την άδεια δικηγορίας. Εγώ τυπικά στα χαρτιά, αυτή την πρακτική την έχω κάνει, γι' αυτό και μπόρεσα να δώσω και εξετάσεις. Το θέμα είναι πως είναι πολύ εύκολο για κάποιον συνάδελφο να εντοπίσει πως ουσιαστικά δεν ξέρω τίποτα, γι' αυτό και δεν έχω μπει στη διαδικασία να δηλώσω ψευδώς πως έχω κάνει άσκηση.

Αυτή τη στιγμή θεωρούμαι νέα δικηγόρος (όχι ακόμα δλδ, σε κάνα δίμηνο που θα έχω την άδεια στα χέρια μου), που σημαίνει πως μπορώ και να υπογραφω (που ένας ασκούμενος δεν μπορεί) και επιπλέον είμαι πλέον υποχρεωμένη να έχω Ταμείο Νομικών, αν θέλω να δουλεύω ως δικηγόρος. Απλά επειδή εγώ δεν ξέρω την δουλειά καθόλου σχεδόν, έχω αποδεχτεί το ενδεχόμενο σε κάποιο γραφείο να με προσλάβουν ως ασκούμενη (κι ας μου δίνουν μόνο 300 ευρώ, τουλάχιστον να πληρώνω το ταμείο και να έχω 150 ευρώ χαρτζιλίκι) για κάποιο χρονικό διάστημα (που εγώ το υπολογίζω στο εξάμηνο) και μετά να αρχίσουν να με πληρώνουν κανονικά σαν νέο δικηγόρο. Άλλωστε το ότι η άσκηση είναι ενάμισι χρόνο κι όχι μικρότερη, είναι κυρίως για να μπορούν να εξυπηρετούνται οι , μη πω τι είναι τώρα, στις δουλειές τους, πληρώνοντας ελάχιστα, για περισσότερο χρόνο!

Και πάντως το δίμηνο είναι πάλι μικρό για να το δηλώσω σαν προϋπηρεσία, αν δεν με κρατήσει τελικά. Φαντάσου πως ήδη δηλώνω πως έχω κάνει 3 μήνες άσκηση (και όντως την έχω κάνει) και όλοι μου λένε πως δεν έχω εμπειρία.. Απλά επειδή τώρα δηλώνω πως έκανα άσκηση σε ένα άγνωστο δικηγόρο, ενώ μετά θα δηλώνω πως ήμουν σε ένα γραφείο με 6 δικηγόρους, ίσως να είναι κάπως διαφορετική η αντιμετώπιση που θα έχω, τι να σου πω..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Μα εγώ δε λέω να μην ακολουθήσει κανένα μονοπάτι, προτείνω ένα πολύ συγκεκριμένο και δοκιμασμένο μονοπάτι. Του να παίρνει κανείς απόφαση ότι ο πρώτος τουλάχιστον χρόνος εργασίας είναι "σκότωμα", θέλει θυσίες, αλλά είναι και επένδυση.

Για να κάνω πάντως και λίγο το δικηγόρο του διαβόλου (είναι και επίκαιρό μιας και λέμε για δικηγόρους εδώ ) τα δοκιμασμένα μονοπάτια είναι μονοπάτια που ακολούθησαν πολλοί, και ποτέ δεν πετυχαίνουν οι πολλοί, αλλά οι λίγοι που τολμούν να ακολουθήσουν τα λιγότερο "δοκιμασμένα" μονοπάτια και χαράζουν τα δικά τους μέσα από αγριόχορτα.

(πωπω πόσο λυρικά το είπα, φτου μου )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Σα γενική θεωρία αυτό που λες με εκφράζει, αλλοίμονο. Αλλά θυμάμαι πολύ έντονα την απελπισία και το μπέρδεμα του προηγούμενου θέματος...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.