Κι όμως υπάρχουν ακόμα Άνθρωποι

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
ορίστε το ανοίγω το θέμα στα κοινωνικά :P


εδώ θα μπορέσουμε να γράψουμε διάφορες ιστορίες από ανθρώπους που μας βοήθησαν, που έκαναν κάτι καλό για εμάς, παρόλο που μας ήταν άγνωστοι (ή έστω δεν μας είχαν και κάτι σπουδαίο, δεν ήταν φίλοι ή συγγενείς) χωρίς να υπάρχει κάποιο αντάλλαγμα για αυτούς... χωρίς να έχουν προσωπικό όφελος...

ας μιλήσουμε για όλους αυτούς τους άγνωστους που παραμένουν Ανθρωποι μέσα στη ζούγκλα της ζωής μας

ίσως μας ωθήσει μια ιστορία αύριο να γίνουμε κι εμείς λίγο πιο άνθρωποι, ή μας βοηθήσει να δούμε τις καταστάσεις λίγο πιο αισιόδοξα ελπίζοντας ότι θα βρεθεί και στο δικό μας δρόμο ένας Άνθρωπος
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
θα σας πω την ιστορία μου που περιλαμβάνει προς μεγάλη μου έκπληξη ΤΡΕΙΣ ανθρώπους
(Ακολουθεί σεντόνι :redface:)

εδώ και λίγο καιρό αντιμετωπίζω πρόβλημα με το θέμα "βρεφικός σταθμός"
Η αδερφή μου που μέχρι τώρα μου κρατούσε το μωρό, έπιασε δουλειά και δεν μπορεί πλέον άλλο να το κρατάει παρόλο που είχαμε πει ότι θα τον κρατήσει έως τον Σεπτέμβρη που είχα κάνει τα χαρτιά μας για να πάει σε δημόσιο σταθμό (αν λειτουργούσε το μέσον και τον έπαιρναν)

Ξαφνικά λοιπόν μου προέκυψε ότι δεν έχω που να αφήσω το παιδί από τον Ιούλιο...
Μια συνάδελφος μου έκανε νύξη για τους βρεφικούς όχι του δήμου αλλά μέσω ΙΚΑ
Ξεκίνησα έναν αγώνα δρόμου να ετοιμάσω τα χαρτιά του παιδιού ώστε ΜΗΠΩΣ τον πάρουν από Σεπτέμβριο αλλά και με μία πιθανότητα 1 στο μύριο να τον πάρουν από Ιούλιο


Ανθρωπος πρώτος
Εκεί που πήγα να κάνω την αίτηση μου, βρήκα την υπεύθυνη για αυτά τα ζητήματα να μιλάει στο τηλέφωνο
Με παρακάλεσε να την περιμένω όσο μιλούσε και φυσικά το έκανα καθότι έπρεπε να κάνω την αίτηση μου
Σε όλη τη διάρκεια του τηλεφωνήματος την άκουγα να ΠΑΡΑΚΑΛΑΕΙ τους ανωτέρους της, να της δώσουν άλλες 3 θέσεις για παιδάκια για να μην μείνουν έξω αυτά τα καημένα και κρίμα είναι για τους γονείς τους (:confused: ο δημόσιος υπάλληλος του ΙΚΑ? έπαθα το πρώτο πολιτισμικό σοκ μου)
Αφού τελείωσε το τηλεφώνημα που είχε πολλές τέτοιες πληροφορίες που δεν γράφω γιατί το σεντόνι θα γίνει ακόμα πιο μεγάλο της είπα τον πόνο μου και το πρόβλημα μου
Την αλήθεια όπως ακριβώς έχει
ότι δεν έχω που να αφήσω το παιδί τον Ιούλιο και ότι οι ιδιωτικοί μου ζητάνε 350 το μήνα συν 250 εγγραφή...
Μου είπε ότι θα κάνει ό,τι μπορεί μήπως μπορέσουμε και βάλουμε το παιδί από Ιούλιο αν και δύσκολο καθ ότι κι αυτοί τον Αυγουστο κλείνουν και κανένας σταθμός δεν το δεχεται αυτό...
Την πίστεψα όμως (και καλά έκανα)
Εκανε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ό,τι μπορούσε


Ανθρωπος Δεύτερος

Η διευθύντρια του παιδικού σταθμού παρόλο που ήταν πραγματικά κάθετα αρνητική για να πάρουν το παιδί από Ιούλιο, τελικώς λίγο απ της πιέσεις της ανωτέρω κυρίας, λίγο απ τη δική μου πίεση που ήμουν και συναισθηματικά φορτισμένη... δέχτηκε να πάρει το παιδί στον σταθμό από Δευτέρα

Ανθρωπος Τρίτος
Με πήραν τηλέφωνο λοιπόν εχτές και μου είπαν ότι οκ, θα το πάρουν το παιδί και να πάω να κάνω τα χαρτιά να μου κόψουν εισητήριο για το παιδί
Μέσα σε όλα χρειαζόταν και το βιβλιάριο του ΙΚΑ μου φυσικά
Πάω η χαζοβιόλα στις 12,30 το μεσημέρι γιατί νωρίτερα διάβαζα στέκι :redface:
Ανακαλύπτει η υπεύθυνη ότι το βιβλιάριο υγείας μου δεν είναι θεωρημένο... λόγω εγκυμοσύνης και λόγω τοκετού κλπ δεν είχε ετοιμαστεί το βιβλιάριο μου...
Μου λέει λοιπόν να μη στεναχωριέμαι κι οκ ας το κάνουμε τη Δευτέρα το εισητήριο αφού πρώτα θεωρήσω το βιβλιάριο μου
Εγώ όμως πιεζόμουν και έπρεπε να τελειώσω χτες... να πάει τη Δευτέρα κανονικά το παιδί γιατί εγώ πρέπει να πάω για δουλειά
Η ώρα είχε πάει μία παρά τέταρτο κι έπρεπε να φτάσω στο ΙΚΑ του περιστερίου από Ομόνοια που ήμουν έως τη μία το μεσημέρι... ένα τέταρτο στη διάθεση μου για να θεωρήσω το βιβλιάριο μου
Για καλή μου τύχη είχα πάρει ραδιοταξί με αναμονή κι επιστροφή... με περίμενε λοιπόν ταξί κάτω απ το ΙΚΑ
Κατεβαίνω σίφουνας κι εξηγώ στον ταρίφα ότι πρέπει να πάμε πίσω σφεντόνα...
Στο μεταξύ τηλεφωνώ στο ΙΚΑ της περιοχής μου στο μητρώο και ρωτάω τον υπεύθυνο όλο αγωνία τι ώρα κλείνουν. Η ώρα έχει πάει παρά δέκα...
Μου λέει στη μία και με ρωτάει τι θα ήθελα
Του εξηγώ ότι είναι ανάγκη να θεωρήσω σήμερα το βιβλιάριο μου και μου απαντάει Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΤΟΥ ΙΚΑ.... μην ανησυχείς... αφού είναι ανάγκη θα σε περιμένω!
:confused::confused::confused::confused:

Και με περίμενε ρε παιδιά... έφτασα στη μία και είκοσι... και με περίμενε με το ΙΚΑ κλειστό... με περίμενε πίσω απ τα κατεβασμένα ρολλά...:'(
και μου το έφτιαξε ο άνθρωπος καλή του ώρα όπου κι αν βρίσκεται...
ο ταρίφας δεν πίστευε στα μάτια του
με γύρισε πίσω ετοιμάσα τα χαρτιά του παιδιού κι όλα καλά... από Δευτέρα ξεκινάμε

Εχω γεμίσει με αισιοδοξία ότι τελικά δεν είναι όλοι καθίκια... ναι υπάρχουν κι άνθρωποι γύρω μας
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nininaou

Διάσημο μέλος

Η Ρηνούλα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 2,455 μηνύματα.
Και με περίμενε ρε παιδιά... έφτασα στη μία και είκοσι... και με περίμενε με το ΙΚΑ κλειστό... με περίμενε πίσω απ τα κατεβασμένα ρολλά...:'(

Aπίστευτο!:eek:

Και όλο το σεντόνι απίστευτο δηλαδή, αλλά αυτό μου κάνει φοβερή εντύπωση. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι, όντως. Δεν βρίσκονται, λέμε, πια τέτοιοι εργαζόμενοι, και μάλιστα στο δημόσιο. Και όμως, καμιά φορά κι εμείς κοιτάμε μόνο τα άσχημα. Είναι και τα όμορφα εκεί έξω, που πάντα θα μας κρατάνε αισιόδοξους...:)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αν έδειξες φωτογραφία του Ωρίωνα, δεν πιάνεται τίποτα.-:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Palladin

Διάσημο μέλος

Η Palladin αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,415 μηνύματα.
Πολύ χαίρομαι που πήγαν καλά τα πράγματα με τον παιδικό:)

Κι εμένα μου έχει τύχει να με εξυπηρετήσουν στην εφορία αφού είχε κλείσει για το κοινό. Νομίζω ότι παίζει ΠΑΡΑ πολύ σημαντικό ρόλο το να τους πλησιάσεις και να τους μιλήσεις με ευγένεια, ο κάθε άνθρωπος το εκτιμά αυτό.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
Aπίστευτο!:eek:

Και όλο το σεντόνι απίστευτο δηλαδή, αλλά αυτό μου κάνει φοβερή εντύπωση. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι, όντως. Δεν βρίσκονται, λέμε, πια τέτοιοι εργαζόμενοι, και μάλιστα στο δημόσιο. Και όμως, καμιά φορά κι εμείς κοιτάμε μόνο τα άσχημα. Είναι και τα όμορφα εκεί έξω, που πάντα θα μας κρατάνε αισιόδοξους...:)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αν έδειξες φωτογραφία του Ωρίωνα, δεν πιάνεται τίποτα.-:P

όχι δεν έδειξα φωτό :P
κι έχεις δίκιο... αυτό ήταν το πιο απίστευτο απ όλα
αφού όταν τον είδα να με περιμένει με έπιασαν τα κλάμματα εκεί επιτόπου μπροστά του
όση ώρα το έφτιαχνε αυτός εγώ έκλαιγα με αναφυλιτά :redface: και τώρα που το σκέφτομαι πάλι μου έρχεται να βάλω τα κλάμματα
ίσως σας φανεί υπερβολικό αυτό που λέω αλλά όταν έχεις πραγματικά ταλαιπωρηθεί πολύ κι όταν φτάνεις τελικά στην όαση της ερήμου και πίνεις δροσερό νερό απ την πηγή της, σε πιάνουν πραγματικά τα κλάμματα από συγκίνηση
μετά ο άνθρωπος προσπαθούσε και να με ηρεμίσει ότι εντάξει δεν έγινε και τίποτα
να σημειώσω επιπλέον ότι πέραν του περασμένου ωραρίου... μιλάμε για Παρασκευή έτσι?
Δεν ήταν και μια οποιαδήποτε ημέρα... ήταν Παρασκευή!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

stavros_

Δραστήριο μέλος

Ο mpampis αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Βάρη (Αττική). Έχει γράψει 646 μηνύματα.
Ο ανθρωπος είναι ικανός για το χειρότερο, και για το καλύτερο...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Oralee

Τιμώμενο Μέλος

Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
Συγκινητικό όντως Αναστασία μου..
Εγώ, χάρη σε μια γυναίκα που νομίζω δεν ζει πια (είμαι τόσο γαϊδάρα που έχασα τα ίχνη της λίγα χρόνια αφού μου έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε να κάνει κάποιος για την ζωή μου), βρέθηκα να σπουδάζω στην Νομική Αθηνών και τώρα μπορώ να έχω την ευκαιρία, αν ζω για να δουλεύω (που δεν ξέρω αν το θέλω :P), να βγάλω πολλά χρήματα και να ζω αξιοπρεπώς.
Την ιστορία δεν μπορώ να σας την πω, αλλά πάντως μιλάμε για έναν παντελώς άγνωστό μου άνθρωπο που παράτυπα και εκτός κάθε προθεσμίας με βοηθήσε και είμαι τώρα αυτό που είμαι κι έχω να λέω πως "εγώ περπατούσα ανέμελα στον δρόμο κι ήρθε η Νομική μπροστά μου και είπε Εππππ εσύ εδώ!" :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γίδι

Τιμώμενο Μέλος

Η Γίδι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 22,554 μηνύματα.
Αχ θέλω κι εγώ να γράψω κάποια στιγμή όταν βρω το χρόνο...
Απλά να πω ότι συγκινήθηκα, ότι όντως υπάρχουν Άνθρωποι και καλά θα κάνουμε να τους το δείχνουμε...
Όπως η Αναστασία με το κλάμα της, όπως χρωστάω κι εγώ να το δείξω σε κάποιους τέτοιους ανθρώπους... Να προλάβω μόνο...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

katerina_s

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η katerina_s αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 244 μηνύματα.
Βρε συ ΚουΕ εδω εγω συγκινηθηκα με τον κυριο στο ΙΚΑ και κονταψα να βαλω τα κλαμματα!!

Εγω εκτος απο το φροντιστηριο που δουλευω (που καπου εδω μεσα εχω αναφερει) δουλευω και σε καφε τα σαββατοκυριακα εδω και 4 περιπου χρονια.
Στο πρωτο καφε που ξεκινησα δουλευα με εναν υπευθυνο , παρα πολυ καλο παιδι, πολυ σωστος στη δουλεια του και γενικως πολυ ενταξει σε όλα του με τον οποιο δεν υπηρχε εστω και ενας σερβιτορος που να μην τα πηγαινει καλα. Ηξερα πως σε οτιδηποτε και να τον χρειαστω θα με βοηθησει γιατι ειναι και ανθρωπος με μυαλο που μπορει να προτεινει λυσεις σε πολλα θεματα. Ιδιαιτερες σχεσεις εξω απο τη δουλεια δεν ειχαμε. Πηγαινα με το αγορι μου και τον βλεπαμε μια φορα στο τριμηνο στα εκαστοτε μαγαζια που δουλευε (γιατι εφυγε συντομα απο το μαγαζι στο οποιο γνωριστηκαμε). Καποια στιγμη, επειδη χρειαστηκε να φυγω κι εγω απο το συγκεκριμενο μαγαζι, και αφου ειχα κοιταξει σε μια - δυο καφετεριες (που δεν ηθελαν μονο τα σ/κ που μπορουσα εγω), πηρα τηλ τον Μ. του εξηγησα την κατασταση και του ειπα οτι πρεπει να βρω δουλεια. Απαντηση του Μ.: "Πες μου τι προδιαγραφες δουλειας θελεις. Μερες, ωρες, περιοχη, λεφτα και θα σε παρω σε 2 μερες τηλ." .... Με πηρε σε 2 μερες τηλ και μου βρηκε μαγαζι στην περιοχη που ηθελα, με πολυ καλα λεφτα, πολυ καλο κλιμα και που με πηραν αμεσως γιατι ημουν φιλη του Μ. Οποτε καταλαβαινετε....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fandago

Διακεκριμένο μέλος

Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
Αν και η δική μου ιστορία δεν είναι τόσο συγκινητική όσο της Αναστασίας με την οποία και εγώ συγκινήθηκα, θα σας την πω.

Είμαστε Ισπανία στον κεντρικό σταθμό τρένων στην Μαδρίτη. Θέλουμε να κλείσουμε εισιτήρια για Βαρκελώνη όπου έχουμε ήδη κλείσει την διαμονή μας σε Hostel εκεί. Έλα μου όμως που ΔΕΝ βρήκαμε εισιτήριο, οπότε έπρεπε να πάμε άλλη μέρα και άρα να αλλάξουμε και τις κρατήσεις στο Hostel :worry:
Αρχίσαμε λοιπόν τα τηλέφωνα. Για κακή μας τύχη, ο τυπάς στο Hostel ΔΕΝ μιλούσε γρι αγγλικά (τι πρωτότυπο για Ισπανία :P) και εμείς δεν ξέραμε Ισπανικά παρά μόνο ότι είχαμε μάθει ως τότε, μέσα σε 4 μέρες. :worry:

Εμείς να έχουμε αγχωθεί και η ξαδέρφη μου να του λέει ξανά και ξανά σε μισο αγγλικά μισό ισπανικά ότι έχουμε δωμάτιο εκεί και απλά θα θέλαμε μια μέρα επιπλέον κράτηση και αυτός να μην καταλαβαίνει τίποτα. :mad:
Ευτυχώς όμως για εμάς, στο δίπλα καρτοτηλέφωνο ήταν μία κοπέλα η οποία κατάλαβε την κατάσταση και η οποία μιλούσε καλα και αγγλικά και ισπανικά και μας είπε να αναλάβει αυτή. Οπότε της λέγαμε τι να πει και η συνενόηση έγινε μέσα σε ένα λεπτό. Αν δεν είχε βρεθεί αυτή η κοπέλα, εμείς θα είμασταν πιθανότατα ξεκρέμαστοι και χωρίς διαμονή για ένα βράδυ ή θα είχαμε ταλαιπωρηθεί πολύ παραπάνω. :)

Να ναι καλά και αυτή ότι και αν κάνει :D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dooo

Διακεκριμένο μέλος

Η dooo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών. Έχει γράψει 7,956 μηνύματα.
Δε ξέρω αν το κατάλαβες Κουέ, αλλά το στέκι βοηθά να ανακαλύπτουμε τους Aνθρώπους ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

giver

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο giver αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 380 μηνύματα.
Βλέπετε τελικά που έχουμε φτάσει... αγαπητοί φίλοι...να μας προκαλεί εντύπωση αλλά και συγκίνηση ... αυτό το οποίο θα έπρεπε να είναι αυτονόητο!!
... και να διακρίνουμε τους ανθρώπους...
Σε αυτούς με Α κεφαλαίο και σε αυτούς όπου το α... μόλις φαίνεται :hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ale3andros

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο ale3andros αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια. Έχει γράψει 205 μηνύματα.
Πολύ εύστοχο το σχόλιο σου giver, πραγματικά έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε θαύματα αυτά που θα έπρεπε μεταξύ των ανθρώπων να είναι αυτονόητα. Δυστυχώς όσο κυλάει ο χρόνος όλο και περισσότερα αυτονόητα θα εντάσσονται στη σφαίρα των θαυμάτων. Υπάρχει ένας χρυσός κανόνας που θα έκανε τη συμβίωση των ανθρώπων πραγματικά ευτυχισμένη: "Να κάνεις στους άλλους ότι θα ήθελες οι άλλοι να κάνουνε σε σένα", αλλά δυστυχώς χρόνο με το χρόνο ο κανόνας αυτός γίνεται εξαιρετική εξαίρεση!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mania

Επιφανές μέλος

Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
Οι άνθρωποι υπάρχουν παιδιά, απλά αν και εμείς δεν πέρνουμε απο τα παραδείγματα τους δεν έχει νόημα(δεν είμαι ωμή αλλα λογική:redface:)

Βλέπω τα μπράβο αυτών των ανθρώπων, εμείς όμως σε ανάλογες περιπτώσεις θα κάναμε κάτι; θα βοηθούσαμε κάποιον, θα καθυστερούσαμε εμείς ΄πίσω απο τα στόρια για να εξυπηρετήσουμε; θα βοηθούσαμε κάποιον που έχασε τον δρόμο του;
Πώς είναι δυνατόν να λέμε πώς έκανε το σωστό να το βλέπουμε και κάποιες φορές να αδιαφορούμε; :hmm:

Λυπάμε που το λέω αλλα είναι λίγοι γιατί και εμείς κάποιες φορές προσπερνάμε τις ανάγκες των άλλων γιατί ίσως φοβόμαστε, ίσως δεν ξέρω και γώ γιατί, αλλα άν δεν υπάρχει ο φ'όβος της ευθύνης των πράξεων μας θα είμασταν όλοι καλύτεροι...

Εγινε ένα ατύχημα μπροστά στα μάτια τόσου κόσμου χτύπησε ένα αμάξι με υπερβολική ταχύτητα έναν παπούλη και κανένας απο όσους το είδαν δεν είπαν τι έγινε στην αστινομία για να μήν πάει μάρτηρας, ένας βρέθηκε καλά να είναι ο άνθρωπος που όταν είπε πώς θα πάει οι άλλοι τριγύρο του λέγαν πώς θα μπλέξει με δηκαστήρια...

Μήπως τελικά η αποφιγή της καλής πράξης είναι αυτόματα και η αποφηγή των ευθυνών; ή ακόμα χειρότερα του εγωήστικόυ φαγώματος του χρόνου μας σε μάς αντί της βοήθειας σε άλλους; :hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dooo

Διακεκριμένο μέλος

Η dooo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών. Έχει γράψει 7,956 μηνύματα.
απίστευτο ποστ μάνια...μπράβο σου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ΕΥΑ!

Νεοφερμένος

Η ΕΥΑ! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Designer. Έχει γράψει 119 μηνύματα.
Θα σας πώ τι έκανε ο μπαμπούλης προχθές το απόγευμα...

Η ώρα 7:00 λέει πάω να βάλω βενζίνη κ έρχομαι.. (το βενζινάδικο 5λεπτά..) πάει η ώρα 7:30 πουθενά πάει η ώρα 8:00 πουθενά...Έρχετε τεσπα κάποια στιγμή κ λέει ελάτε να σας πώ τι έπαθα.. Κάγκελο εγώ με την μάνα μ το μυαλό αμέσως στο κακό πριν καν βγάλει κιχ απο το στόμα...

Τεσπα αρχίζει κ μας λέει οτι την ώρα που περίμενε να στρίψει για να βάλει βενζίνη έιχε κινηση κ αναγκαστηκά περίμενε.. ξαφνικα βγαίνει λεει μια γυναίκα γύρω στα 60 μπροστά στο αυτοκίνητο (ευτυχώς δν ηταν εν κινήση) η οποία έτρεμε κ ζητούσε βοήθεια...Τρελάθηκε ο πατέρας μ γιατι δν ήξερε τι ειναι (αν κ τι να του κάνει ας πούμε,βέβαια στις μέρες μας δύσκολα εμπιστεύεσαι κάποιον ...) Τεσπα ανοίγει το παράθυρο κ της λεει είστε καλά κ τα σχετικά κ εκείνη του λέει το ΤΡΑΓΙΚΟ.. σε παρακαλώ πολύ γιέ μ πηγαινέ με στο Γαλαξία στο Ίλιον (το super) γιατι κάποιος χτύπησε την κόρη μ με το εγγονάκι μ.. ο πατέρας μ κάγκελο έτσι (δν ειναι κ ψύχραιμος σε κάτι τέτοια) της λέει να να σας πάω ( σε όλη τη διαδρομή του ειπε πως δν σταματούσε κανένας να την πάει γιατι μάλλον φοβόντουσαν.. του είπε π μένει κ οτι να πάει σπίτι όποτε θέλει για καφέ) όντως αφού φτάσανε είχε γίνει οντως τροχαίο.. δν ξέρω τι έγινε αν χτύπησαν κτλπ γιατι όπως ειπα ήδη δν ειναι ψύχραιμος σε κάτι τέτοια κ δν κατέβηκε καν... Αλλα θέλω να πώ οτι όντως είμαστε ζούγκλα... Αυτη η γυναίκα είχε ανάγκη να φτάσει γρήγορα... κ κανείς δν βοήθησε... ειναι πολύ άδικο αυτο... :(
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ale3andros

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο ale3andros αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια. Έχει γράψει 205 μηνύματα.
Φοβερό ε? Να φοβόμαστε να βοηθήσουμε μια ηλικωμένη γυναίκα. Νομίζω πως ο φόβος έχει αρχίσει πλέον να γίνετε μια εύκολη δικαιολογία ώστε ν αποφεύγουμε τη βοήθεια προς τον συνάνθρωπο μας... η απλά δεν έχουμε χρόνο για κάτι τέτοια. Πολύ τη λυπήθηκα αυτήν την καημένη τη γιαγιούλα που έψαχνε απεγνωσμένα να βρει ένα τρόπο να φθάσει στην κόρη & το εγγονάκι της. Πώπω!.. Φευ! :worry:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ΕΥΑ!

Νεοφερμένος

Η ΕΥΑ! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Designer. Έχει γράψει 119 μηνύματα.
Φοβερό ε? Να φοβόμαστε να βοηθήσουμε μια ηλικωμένη γυναίκα. Νομίζω πως ο φόβος έχει αρχίσει πλέον να γίνετε μια εύκολη δικαιολογία ώστε ν αποφεύγουμε τη βοήθεια προς τον συνάνθρωπο μας... η απλά δεν έχουμε χρόνο για κάτι τέτοια. Πολύ τη λυπήθηκα αυτήν την καημένη τη γιαγιούλα που έψαχνε απεγνωσμένα να βρει ένα τρόπο να φθάσει στην κόρη & το εγγονάκι της. Πώπω!.. Φευ! :worry:


Κ όμως δν βοηθάς εύκολα κάποιον... πλέον... ούτε ανοίγεις την πόρτα του σπιτίου σ εύκολα πέον...Γενικά ο κόσμος δν ειναι όπως μ περιγράφει πχ η γιαγιά μ πως ήταν πρίν 30 χρόνια και βάλε .... Δυστυχώς ..... :(
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ale3andros

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο ale3andros αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια. Έχει γράψει 205 μηνύματα.
Επειδή μεγάλωσα σε χωριό και τώρα πλέον ζω στην πόλη βλέπω πολύ μεγάλη διαφορά στις ανθρώπινες σχέσεις που ολοένα και ψυχραίνουν. Θυμάμαι ότι στο χωριό όποιον έβλεπα, ακόμα κι αν δε τον γνώριζα καλά, του έλεγα καλημέρα. Όταν πρώτο ήρθα στην πόλη μου φαινότανε πολύ περίεργο που έβλεπα τόσους ανρθώπους να περνάν από δίπλα μου έτσι, χωρίς να χαιρετιόμαστε. Με τον καιρό το συνήθισα.

Στην αρχή έδινα πάντα κάτι σε ανθρώπους που μου ζητούσαν κάτι στο δρόμο. Μετά, αφού την έπαθα αποδεδειγμένα, σταμάτησα να το κάνω και αυτό. Τώρα δεν ξέρω ποιος έχει πραγματικά ανάγκη και ποιος προσπαθεί να με εκμεταλλευτεί. Προσπαθω να βρω μια ισσοροπία γιατί και το να είμαι τελείως απαθής με στενοχωρεί αφάνταστα.

Η σκέψη και μόνο ότι μπορεί κάποιος στο δρόμο να χρειαστεί πραγματικά την βοήθεια μου και εγώ να του γυρίσω την πλάτη με σκοτώνει.

Πως έχουμε γίνει έτσι ρε παιδί μου...:hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

katerina_s

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η katerina_s αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 244 μηνύματα.
Ειναι, ας πουμε, σχετικο με την ιστορια της Ευας αυτο που θας σας πω..Και βασικα θελω να πω οτι οντως φοβομαστε πολυ οι ανθρωποι πλεον...δυστυχως!
Πριν 3 χρονια περιπου ημουν με το αυτοκινητο καπου στον Αγιο Φανουριο, ειχε βραδιασει, μαζι με το αγορι μου. Μας επιασε φαναρι και εκει που ημασταν σταματημενοι ηρθε μια κυρια φορτωμενη με ψωνια, μας ρωτησε προς τα που παμε και αφου ειναι ο δρομος μας να την παμε λιγο πιο πανω. Την πηραμε και την πηγαμε εκει που μας ζητησε, μας χιλιοευχαριστησε αλλα για να ειμαι ειλικρινης αν ημουν μονη μου στο αυτοκινητο εκεινο το βραδυ...δεν θα την εξυπηρετουσα την κυρια...Λυπαμαι που το λεω αλλα δεν νομιζω οτι θα το εκανα...και θα ηταν πραγματι απο φοβο....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 6 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top