Μεγάλα Ρεζιλίκια

[Kassie]

Λοιπον, δεν ξερω κατα ποσο η συγκεκριμενη εμπειρια ειναι διασκεδαστικη αλλα σιγουρα εμενα μου εχει μεινει αξεχαστη Πριν απο 6 χρονια ψωνιζω σε πολυ γνωστο καταστημα καλλυντικων στο κεντρο(μα ποιο να εννοω αραγε????? ) ημερα Δευτερα. Αφου πληρωσω αυτα που αγορασα παω προς την εξοδο, οταν περνωντας απο την πορτα βαραει ο συναγερμος. Ο σεκιουριτας ευγενεστατος με παρακαλει να γυρισω πισω. Εγω(μικρη κι ανοητη και με την βλακωδη αποψη οτι δεν εχω κλεψει τιποτα αρα δεν εχω τιποτα να φοβηθω )γυριζω στο καταστημα. Ελεγχεται η σακουλα, η τσαντα μου κι εγω η ιδια(στο μεταξυ το πληθος γυρω μου μεγαλωνει κι εγω αρχιζω να περνω το χρωμα ωριμης ντοματας και να ευχομαι να ανοιξει η γη να με καταπιει )και δυστυχως το μυστηριο δεν διαλευκανεται καθως ο συναγερμος τηρει σιγη ιχθυος Κι εκει που λεω τωρα θα φυγω και θα μου πουν και συγνωμη για την ταλαιπωρια(ναι ημουν τοσο μικρη κι ανοητη )σκαει μυτη η αστυνομια. Δεν θα μπω σε παραπανω ανατριχιαστικες λεπτομερειες τυπου Εξπρες του Μεσονυχτιου Αρκει μονο να σας πω οτι παρατριχα γλιτωσα το αυτοφωρο και τελικα αποδειχτηκε οτι μια κοπελια που περπατουσε πισω μου ειχε κλεψει ενα μανο Φαινεται στην Ελλαδα τα αμφισβητουμενα λεγομενα μιας πωλητριας σε καταδικαζουν στα ματια της δικαιοσυνης εστω και χωρις αποδειξεις

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[theio_vrefos]

Ήταν μια νυχτά σκοτεινή ....

Ήμουν σε ένα πάρτυ ...
Είχα πχεί 3 τζακ 4 τζόνυ και 2 ούρσουλες (όσα θυμάμαι τουλάχιστον )

ε, βασικά τα details θα σας τα πει ο emufear εγώ δε θυμάμαι χριστό .... μόνο ότι παίξαμε ένα παιχνίδι ονόματει ψυχίατρος και ότι βρήκα την ασθένεια λολ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giovanna]

Βρισκόμουν στην Μύκονο για καλοκαιρινές διακοπές, φουλ ερωτευμένη με κάποιον αρραβωνιασμένο και κάθε βράδυ "πίνω και μεθώ" για να ξεχνώ τον πόνο μου. Εκείνο το βράδυ όμως πρέπει να ήμουν πιο λιώμα από ποτέ, μια και θυμάμαι ελάχιστα πράγματα. Καθώς λοιπόν περπατάμε με την παρέα στη Ματογιάννη και χασκογελάνε όλοι μαζί μου που είμαι τύφλα, αρχίζω να διαμαρτύρομαι ότι πεινάω και ότι θέλω να φάω ΤΩΡΑ! ʼρχισαν να μου λένε να κάνω λίγο υπομονή και σε λίγα λεπτά θα πηγαίναμε να πάρουμε κάτι για φαϊ. Αμ δε...... Η πείνα μου (αλλά κυρίως το μεθύσι μου) ήταν τόσο μεγάλη που άρπαξα το σουβλάκι που έτρωγε μια τουρίστρια που πέρναγε εκείνη τη στιγμή από δίπλα μου και το έφαγα πριν προλάβει η κακομοίρα να πει κουβέντα!
Την επόμενη μέρα που μου λέγανε τα κατορθώματά μου, ντράπηκα απίστευτα αλλά και σιχάθηκα που έφαγα δαγκωμένο σουβλάκι από μια άγνωστη! Μπλιαχ!

LOOOOOOOOL!!!!!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giovanna]

modelos δεν γελασα καθολου σου λεω

Aχ κατερινακι ουε γω καλε! καθολου δε γελασα!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giovanna]

Και για να δώσω το καλό παράδειγμα, θα σας πω τη δική μου... Πιστεύω ότι κάτι τόσο φρικτό έχει συμβεί σε λίγους, οπότε μετά ίσως ξεθαρρέψετε...

Λοιπόόόν, ήμουν διακοπές σε μια φίλη μου στην Ολλανδία. Την μοιραία εκείνη ημέρα είχε κάτι δουλειές οπότε πήγαμε βόλτα με την αδερφή της, την οποία σημειωτέον είχα δει 1-2 φορές στη ζωή μου... Πήγαμε σε μια κοντινή πόλη, βολτάραμε...Εγώ από την αρχή είχα την περιέργεια πως είναι αυτά τα περίφημα coffee shops...Στην Ελλάδα φούμαρα αραιά και που και είχα και να το κοκορεύομαι, ότι δεν με επιρρέαζε...Στερνή μου γνώση...Η φίλη μου δεν ήθελε ούτε να ακούσει, αλλά η αδερφή ήταν πιο ανοιχτός τύπος, οπότε πήγαμε πρώτα να φάμε στα Μακ Ντόναλνς και μετά στο coffee shop... τουλάχιστον είχα το νιονιο να πάρω ό,τι πιο ελαφρύ, αλλιώς ίσως και να μην σας έγραφα τώρα ... Λοιπόόν, αρχίζουμε να φουμάρουμε με περισσή χάρη. Είχαμε δεν είχαμε κάνει το μισό (πήραμε ένα κοινό) και άρχισε...Ζαλάδες, ναυτία, το στομάχι death metal...Το σβήσαμε αμέσως και η κοπελιά, που ένιωθε λίγο καλύτερα, πρότεινε να περπατήσουμε έξω, στον καθαρό αέρα, μπάς και συνέλθουμε. Εγώ δεν άντεχα, είχα σκοτοδίνες οπότε μετά από λίγο της είπα να κάτσουμε κάπου. Κάτσαμε σε μια καφετέρια στην πλατεία και είχαμε τη φαεινή ιδέα να παραγγείλουμε τσαι, μπας κ η τείνη εξουδετερώσει το άλλο...Εγώ πρέπει να έμοιαζα με το junkie king, γουρλωμένο μάτι, κεφάλι γερμένο στο πλάι, έκφραση απόλυτης βλακείας...Καθόμασταν λοιπόν και άρχιζα σιγά-σιγά να συνέρχομαι... Τρελή χαρα φυσικά, λάου-λάου ξεθάρρευα...Αχ, επλανήθην πλάνην οικτράν...
Το αίσθημα προδοσίας είναι φρικτό, αλλά όταν σε προδίδει το ίδιο σου το σώμα...Ολα έγιναν τόσο γρήγορα...Δεν πρόλαβα ούτε να κουνηθώ, μου πετάχτηκαν τα μάτια απ'τις κόγχες και το μόνο που έκανα με μία απελπισμένη κίνηση ήταν να παραμερήσω τα κινητά απ'το τραπέζι πρωτού έρθει το εμετικό τσουνάμι...το χάμπουργκερ απ'τα Μακ Ντόναλντς, οι πατάτες, το τσαι... έχετε γεια βρυσούλες...ό,τι υπήρχε γύρω μου, το'χα σοβατίσει...και την κακομοίρα την κοπελιά...Με το που έγινε βέβαια, ένιωρα 100% καλά, το οποίο ήταν φρικτό, γιατί αντιλαμβανόμουν τη νεκρική σιγή που επικρατούσε γύρω, όλους που μας κοίταζαν...την κοπελιά που προσπαθούσε να κρατηθεί...Εγώ να δίνω 10 χρόνια απ'τη ζωή μου προκειμένου να γίνω αόρατη...Μου'ρχόταν να της πώ "και δεν τα αμολάς κ εσύ, ούτως ή άλλως ήδη βάζουν στοιχήματα πόσην ώρα θα αντέξεις". Με όση φαιά ουσία μου είχε απομείνει βέβαια καταλάβαινα πως άν πώ κάτι τέτοιο, ίσα που έρχεται δεύτερο τσουνάμι, οπότε δεν είπα τίποτα κ η κοπελιά κρατήθηκε. Ηρωίδα, έτσι...Οι σερβιτόροι αποδείχτηκαν Τ Ε Λ Ε Ι Ο Ι, μάλλον όμως δεν είχαν καταλάβει την αληθινή αιτια...γκλουπ. Βγήκαν με μάνικες και σε 1' ουτε γάτα ούτε ζημιά...στο τραπέζι, γιατί εμείς ήμασταν σε κατάσταση αλαλούμ...Να'ναι καλά ο κύριος Τζόνσον και τα μαντιλάκια του, που κουβαλάω πάντα μαζί...μας σώσανε.

Τελοσπάντων, τέλος καλό, στο σπίτι είπαμε την ιστορία, λέγοντας βέβαια ότι κάτι έφαγα κ δεν ήμουν καλά. Οταν το έλεγα στους δικούς μου, πάντα με την παραλλαγη της τροφικής δηλητηρίασης, μου λέει ο πατέρας μου : " Ε, μην κάνεις κ έτσι, συμβαίνουν αυτά, δεν είναι ανάγκη να ντρέπεσαι. Δεν είναι ότι έγινες φέσι από τίποτα ξύδια ή τσιγαριλίκια" Να'σαι καλά ρε πατέρα...

ΥΓ. Τι λέτε, ξανακάπνισα απο τότε???

ΥΓ.2. Οχι βέβαια! Και όποτε τύχει να είμαι σε παρέα που να καπνίζουν, τρώω κάτι φλασμπάκ....

μιλαμε ΞΕΡΑΘΗΚΑ!!!!!! ΤΕΤΟΙΟ ΓΕΛΙΟ ΠΟΥΘΕΝΑ! LOLOLOL

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Stalitsa]

Έχω τα πρωτία στο ρεζιλίκι! Δεν υπάρχει μέρα που να πώ... " Οκ! Σήμερα πήγαν όλα καλά!!!"
Χθές για παράδειγμα, καταρεζιλεύτηκα!!!
Το αγόρι μου είναι τραγουδιστής σε ένα συγκρότημα και πήγα να τον δώ.
Κάθησα μαζί με 2 φίλους του και μιά φιλή μου. Ενω το live πήγαινε μιά χαρά και διασκεδάζαμε όλοι 1) πάω να πώ κατι στον φίλο του που καθόταν απέναντι, στηρίζομαι (η έξυπνη) στο τραπεζάκι για να σηκωθώ και παίρνει μιά κλίση το τραπεζάκι... Στο τσακ γλίτωσα το μπάνιο με ότι βρισκόταν στο τραπέζι! Περνάει η ώρα 2) τελείωνε και η σουρωτή μου και είπα να γεμίσω το ποτήρι μου με όσο είχε απομείνει στο μπουκάλι, δεν το υπολόγησα καλά, ξεχείλησε το ποτήρι και χύθηκε η μισή σουρωτή έξω! Σε κάποια φάση 3) γυρναεί και μου λέει ο φίλος του "Ρε που είναι η τουαλέτα?" και εγώ άκουσα "Ρε αυτή γιατί δεν φοράει τουαλέτα?" (νόμιζα οτι κορόϊδευε κάποια), να έχω πεθάνει στα γέλια εγώ και εκείνος να έχει μείνει ... Με την τρίτη κατάλαβα τί είπε (περιττό να σας πώ οτι εκείνη την ώρα ήθελα να ανοίξει η γή να με καταπιεί! Για πόσο ζώο θα με πέρασε ο άνθρωπος ακόμα δεν έχω υπολογίσει!!) 4)Κάπου στο τέλος είπα να πάω τουαλέτα, μπαίνω μέσα και είδα την πόρτα κλειστή, χτύπησα αλλά έλα που η μουσική ήταν πολύ δυνατά και δεν άκουσα και να παλεύω εγώ απέξω να ανοίξω την πόρτα και να παλεύει απο μέσα η κοπέλα που ηταν απο πίσω να την κλείσει... Εκεί να δείτε Και τέλος, 5)όταν πια τελείωσε το live και πήγαμε με την υπόλοιπο συγκρότημα να φάμε, λόγω αλλεργείας δάκρυσαν τα μάτια μου, ε λέω εντάξει... Πόσο πια? Τα σκούπησα λίγο, μια χαρά και γυρναω σπίτι μου και ήμουν σαν την Ισλανδή που δεν πέρασε στον τελικό, ήταν και πράσινο το μολύβι... Πρόβα για το καρναβάλι 2007!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Χάχαχα πολύ γέλιο σταλίτσα! Ειδικά με το 3 έλιωσα στο γέλιο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Όταν ήμουν νιάτο, φορούσα σιδεράκια. Ανάμεσα από τα σιδεράκια υπήρχαν κάποια λαστιχάκια για να τραβούν την οδοντοστοιχία (λοιπές λεπτομέρειες στον ορθοδοντικό...). Ήμουν σε ένα πάρτυ και χόρευα με το αγόρι που είχα βάλει στο μάτι από καιρό! (Επιτέλους!!) Μου χάιδευε και την πλάτη και όλα ήταν πολύ ρομαντικά και ωραία... ώσπου μου ψιθύρισε ένα αστείο στο αυτί, εγώ γέλασα, και γελώντας ένα από τα λαστιχάκια έφυγε από τη θέση του ....και πετάχτηκε στο πρόσωπο του... most embarsing...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[weak and powerless]

χαχαχαχαχα . αυτά είναι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giovanna]

Όταν ήμουν νιάτο, φορούσα σιδεράκια. Ανάμεσα από τα σιδεράκια υπήρχαν κάποια λαστιχάκια για να τραβούν την οδοντοστοιχία (λοιπές λεπτομέρειες στον ορθοδοντικό...). Ήμουν σε ένα πάρτυ και χόρευα με το αγόρι που είχα βάλει στο μάτι από καιρό! (Επιτέλους!!) Μου χάιδευε και την πλάτη και όλα ήταν πολύ ρομαντικά και ωραία... ώσπου μου ψιθύρισε ένα αστείο στο αυτί, εγώ γέλασα, και γελώντας ένα από τα λαστιχάκια έφυγε από τη θέση του ....και πετάχτηκε στο πρόσωπο του... most embarsing...

ψοφησααααααααααααααααα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

εμένα πάλι το σημερινό μου το ρεζιλίκι δεν είναι αστείο δυστυχώς [τουλ για μένα όχι ακόμα!]

σήμερα λοιπόν με έστειλε η εταιρία σε πελάτη... ο οποίος πελάτης είναι μια άλλη μεγάλη εταιρία στο χώρο... υποτίθεται ότι θα συνεννοούμουν με κάποιον ομότιμο μου στην εταιρία και θα ήταν και ο μόνος που θα έβλεπα. Θα πήγαινα, θα μου έλεγε που θέλει να κάτσω, θα έκανα τη δουλειά και...αυτό... πάω πράγματι κάθομαι, ξεκινάω και αφού βάζω κάτι να εγκατασταθεί αποφασίζω να πάωνα πάρω ένα καφεδάκι...

Επιστρέφοντας είναι ο σύνδεσμος μου με την εταιρία και μιλάει σε κάποιον άλλο κουστουμάτο... Καθώς πλησιάζω χαμογελαστή να με συστήσουν/ χαιρετίσω ενα %^&$%&% καλώδιο αποφασίζει να μπει στο δρόμο μου με αποτέλεσμα να ... προσγειωθώ στην ... αγκαλιά του προισταμένου του εν λόγω τμήματος [όπως προέκυψε] και να μας ...ενώνει ο χυμένος καφές πάνω στα ρούχα μου ΚΑΙ το κοστούμι του...

Δεν είπε τίποτα μεν ο άνθρωπος αλλά ακύρωσε ένα ραντεβού του για συνάντηση μπροστά μου [υποθέτω αυτό το μπροστά μου το έκανε επίτηδες] , και πέρασα τις υπόλοιπες 4 ώρες χωρίς να κουνηθώ από τη θέση μου και με όλο τον όροφο να με κοιτάει... και με λερωμένα ρούχα... και μετά δεν μπόρεσα να γυρίσω και σπίτι γιατί με πήρε η δικιά μου η manager να επιστρέψω πάραυτα στο γραφείο όπου όπως καταλαβαίνετε μου την είπε [ναι, οκ, ανθρώπινα είναι ΑΛΛΑ!]...

ναι σήμερα δεν μπορώ να πω ότι ένιωσα και πολύ καλά... και πρέπει να ...επισρέψω στον τόπο του εγκλήματος αύριο το πρωι για νέα αποστολή...

Λέω να μην πάρω καφέ αυριο....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Sotiria]

Αυτό που θα πω εγώ έγινε στην δευτέρα λυκείου και μου έχει χαραχτεί στη μνήμη μου...
Μετά από κοπάνα 3 ωρών, όχι για να πάω για γκαϊφέ αλλά για να παίξω με έναν πολύ καλό μου φίλο πινγκ-πονγκ,όσο να'ναι η γυναίκα κουράστηκα, 3 ώρες πάνω κάτω για να χτυπήσω το μπαλάκι...
Βγαίνοντας λοιπόν από το γυμναστήριο, προχωρούσα προς κάτι φίλες μου και μου φωνάζει ο φίλος μου:"να παίξουμε και αύριο εεε;;;"
(Σημειωτέον ήταν ώρα διαλείμματος και όλοι ήταν μαζεμένοι στο κάτω προαύλιο που είχε κάτι σκαλάκια..)
Γυρνώντας εγώ να του απαντήσω :"Φυσικά και θα παίξουμε!!!!!", ξέχασα αυτά τα διαολεμένα σκαλάκια!!!
Αποτέλεσμα;;
Πέφτω, αλλά πέφτω και με τα δύο γόνατα κάτω σε στάση μετάνοιας!
Όλο το προαύλιο γελούσε και φώναζαν:"Αλλάχ, Αλλάχ...!!!!"
Ρεζίλιααααα....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

εμένα πάλι το σημερινό μου το ρεζιλίκι δεν είναι αστείο δυστυχώς [τουλ για μένα όχι ακόμα!]

σήμερα λοιπόν με έστειλε η εταιρία σε πελάτη... ο οποίος πελάτης είναι μια άλλη μεγάλη εταιρία στο χώρο... υποτίθεται ότι θα συνεννοούμουν με κάποιον ομότιμο μου στην εταιρία και θα ήταν και ο μόνος που θα έβλεπα. Θα πήγαινα, θα μου έλεγε που θέλει να κάτσω, θα έκανα τη δουλειά και...αυτό... πάω πράγματι κάθομαι, ξεκινάω και αφού βάζω κάτι να εγκατασταθεί αποφασίζω να πάωνα πάρω ένα καφεδάκι...

Επιστρέφοντας είναι ο σύνδεσμος μου με την εταιρία και μιλάει σε κάποιον άλλο κουστουμάτο... Καθώς πλησιάζω χαμογελαστή να με συστήσουν/ χαιρετίσω ενα %^&$%&% καλώδιο αποφασίζει να μπει στο δρόμο μου με αποτέλεσμα να ... προσγειωθώ στην ... αγκαλιά του προισταμένου του εν λόγω τμήματος [όπως προέκυψε] και να μας ...ενώνει ο χυμένος καφές πάνω στα ρούχα μου ΚΑΙ το κοστούμι του...

Δεν είπε τίποτα μεν ο άνθρωπος αλλά ακύρωσε ένα ραντεβού του για συνάντηση μπροστά μου [υποθέτω αυτό το μπροστά μου το έκανε επίτηδες] , και πέρασα τις υπόλοιπες 4 ώρες χωρίς να κουνηθώ από τη θέση μου και με όλο τον όροφο να με κοιτάει... και με λερωμένα ρούχα... και μετά δεν μπόρεσα να γυρίσω και σπίτι γιατί με πήρε η δικιά μου η manager να επιστρέψω πάραυτα στο γραφείο όπου όπως καταλαβαίνετε μου την είπε [ναι, οκ, ανθρώπινα είναι ΑΛΛΑ!]...

ναι σήμερα δεν μπορώ να πω ότι ένιωσα και πολύ καλά... και πρέπει να ...επισρέψω στον τόπο του εγκλήματος αύριο το πρωι για νέα αποστολή...

Λέω να μην πάρω καφέ αυριο....

Κοίτα καταλαβαίνω το πως νοιώθεις αυτή τη στιγμή αλλά.....
ελπίζοντας πάντα να διαβάσεις On time αυτό το μήνυμα θα σου προτείνω ότι αφού αύριο έχεις να ξαναπάς εκεί για δουλειά....
αγόρασε το πρωί μια τυροπιτιτσα, ένα τριανταφυλάκι και γράψε και μια καρτούλα που θα λέει τα εξης και δώστου τα...

"Λυπάμαι ειλικρινά για την χτεσινή απώλεια κουστουμιού, και σίγουρα ένα τριαντάφυλλο δεν αρκεί για μια ταπεινή συγγνώμη, αλλα ελπίζω τουλάχιστον η τυρόπιτα να σας κάνει να με συγχωρίσετε....

Με εκτίμηση και ντροπή

Υ.Γ. σας υπόσχομαι ότι δεν θα πιω καφέ σημερα στην εταιρία σας, ήτοι μπορείτε να κυκλοφορείτε ελευθερος."


Νομίζω ότι αν έχει χιούμορ θα το εκτιμήσει...
αν δεν έχει να παει να....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[stupid bitch]

Πέφτω, αλλά πέφτω και με τα δύο γόνατα κάτω σε στάση μετάνοιας!
Όλο το προαύλιο γελούσε και φώναζαν:"Αλλάχ, Αλλάχ...!!!!"
Ρεζίλιααααα....

χαχαχαχαχααααααα...άπαιχτη!!
κι εγώ είχα πάθει παρόμοιο σκηνικό,μόνο που το παιδί που ήμουν μαζί,δεν ήταν κάποιος φίλος μου,αλλά κάποιος που μου άρεσε πολύ κι εγώ όταν έπεσα,προσγειώθηκα σε στάση χορευτική..πώς κάνουν οι Ρώσσοι όταν σταυρώνουν τα χέρια και κάνουν βαθύ κάθισμα χοροπηδώντας..?ε,ένα τέτοιο πράγμα..και συν τοις άλλοις,πέφτοντας ανεφώνησα ένα υπέροχο :"Ουόόό Παναγία μουυυ.."!!! και καλά όλα τ'άλλα,αλλά αυτό το "ουόόόόό" το το ήθελα..??καλά,από τέτοια σκηνικά,άλλο τίποτα..!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Κοίτα καταλαβαίνω το πως νοιώθεις αυτή τη στιγμή αλλά.....
ελπίζοντας πάντα να διαβάσεις On time αυτό το μήνυμα θα σου προτείνω ότι αφού αύριο έχεις να ξαναπάς εκεί για δουλειά....
αγόρασε το πρωί μια τυροπιτιτσα, ένα τριανταφυλάκι και γράψε και μια καρτούλα που θα λέει τα εξης και δώστου τα...

"Λυπάμαι ειλικρινά για την χτεσινή απώλεια κουστουμιού, και σίγουρα ένα τριαντάφυλλο δεν αρκεί για μια ταπεινή συγγνώμη, αλλα ελπίζω τουλάχιστον η τυρόπιτα να σας κάνει να με συγχωρίσετε....

Με εκτίμηση και ντροπή

Υ.Γ. σας υπόσχομαι ότι δεν θα πιω καφέ σημερα στην εταιρία σας, ήτοι μπορείτε να κυκλοφορείτε ελευθερος."


Νομίζω ότι αν έχει χιούμορ θα το εκτιμήσει...
αν δεν έχει να παει να....

Εύγεεεεεεεε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

Κοίτα καταλαβαίνω το πως νοιώθεις αυτή τη στιγμή αλλά.....
ελπίζοντας πάντα να διαβάσεις On time αυτό το μήνυμα θα σου προτείνω ότι αφού αύριο έχεις να ξαναπάς εκεί για δουλειά....
αγόρασε το πρωί μια τυροπιτιτσα, ένα τριανταφυλάκι και γράψε και μια καρτούλα που θα λέει τα εξης και δώστου τα...

"Λυπάμαι ειλικρινά για την χτεσινή απώλεια κουστουμιού, και σίγουρα ένα τριαντάφυλλο δεν αρκεί για μια ταπεινή συγγνώμη, αλλα ελπίζω τουλάχιστον η τυρόπιτα να σας κάνει να με συγχωρίσετε....

Με εκτίμηση και ντροπή

Υ.Γ. σας υπόσχομαι ότι δεν θα πιω καφέ σημερα στην εταιρία σας, ήτοι μπορείτε να κυκλοφορείτε ελευθερος."


Νομίζω ότι αν έχει χιούμορ θα το εκτιμήσει...
αν δεν έχει να παει να....

γμτ δεν πρόλαβα να το δω χτες!!! i'll keep it in mind όμως γιατί ποτέ δεν ξέρεις [ειδικά που μου βγαίνει ο mister bean καμία φορά από μέσα μου!]

Η αλήθεια είνια ότι σήμερα πήγα σα δαρμένη [να μην πω τπτ άλλο!] και με το κεφάλι κάτω αλλά μόλις τον είδα σηκώθηκα -με προσοχή!- και πήγα και του ζήτησα συγγνώμη και πάλι... Ντάξυ σήμερα είχε καλή διάθεση πάντως , ίσως ήταν το ...σοκ της στιγμής που αντέδρασε έτσι... και όταν του είπα -αφού είδα ότι με "έπαιρνε" το αστέιο με τον καφέ και γέλασε ομολογώ ότι μου έφυγε το βάρος... Τι να πω... όταν σταματήσω να ντρέπομαι ίσως αρχίσω να γελάω και με τον εαυτό μου

thx Πολύ πολύ πάντως για τη συμβουλή ... πολύ καλή ομολογουμένως!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tsus]

Σημερα την επαθα!!!!!!!!!!!!!
Παιρνω τηλ στο γραφειο της μανας μου ανεμελος κλπ....Σηκωνει το τηλ κ λεει "Παρακαλω" κ εγω ως συνηθως για να πειραξω τη μανα μου λεω"Τι παρακαλας???".........Ε, λεει "τι?"..."λεω, τι παρακαλας?".....μου λεει "Ποιος ειναι?".....Μετα καταλαβα οτι δεν το σηκωσε η μανα μου κ επαθα σοκ!Λεω "Ωχ, νομιζα οτι ηταν η μανα μου, θα την παρω στο κινητο κλπ".Ευτυχως κ η κοπελα εβαλε τα γελια κ μου εφυγε ενα βαρος!ΝΤΡΟΠΗ!!!!!!!!!!!!!!!

Η φαση ειναι που παλιοτερα το ειχα ξαναπαθει οταν πηρα στο σπιτι ενος φιλου μου κ το σηκωσε η μανα του(εγω ξεχασμενος δεν το πηρα ειδηση) κ λεω "Ελα ρε".....Τα παρακατω τα ξερετε!
Δε με θελουν τα τηλεφωνα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Μην ανυσηχεις tsus ολοι την παταμε ετσι και χοιροτερα.Εγω πχ πειρα σε εναν φιλο μου και το σηκωνει ο πατερας του και του κανω "Ελα μωρη κ*λ*π**στρ@, τελικα το εχαψε ο πατερας σου για το βραδυ;"

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tsus]

Μην ανυσηχεις tsus ολοι την παταμε ετσι και χοιροτερα.Εγω πχ πειρα σε εναν φιλο μου και το σηκωνει ο πατερας του και του κανω "Ελα μωρη κ*λ*π**στρ@, τελικα το εχαψε ο πατερας σου για το βραδυ;"

lol

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[stupid bitch]

Την έχω πατήσει κι εγώ με τα τηλέφωνα,αλλά η χειρότερη "πατάτα" που είχα κάνει,ήταν η εξής..
Στη δουλειά του πατέρα μου,πρώτα συνδέεσαι με το τηλεφωνικό κέντρο όταν τηλεφωνείς και μετά,ανάλογα με το ποιον θες,σε συνδέουν απευθείας με το τηλ. του..Παίρνω λοιπόν κι εγώ μια μέρα,λέω στην κοπέλα του τηλ.κέντρου "με συνδέετε περικαλώ με τον κύριο μπλαμπλα?" και ως γνωστό πειραχτήρι,περιμένοντας να σηκώσει το τηλέφωνο,μου'ρχεται να του κάνω πλάκα..οπότε κάνει ένα "τουυυτ" το τηλέφωνο και ακολουθεί ο εξής διάλογος:
-"Παρακαλώ..?"
-(εγώ με λάγνα και ναζιάρικη συνάμα,φωνή..)" Έέέλαα..τι κάνεις..?"
-"Ναι?Ποιος είναι?"
-(εγώ,με το ίδιο πάντα στυλ φωνής..):" 'Εέέέλα τώρα που δεν κατάλαβες ποια είίίμαιιι..."
-"ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ??"
-(εγώ): "Εσύ ποια λεεεεςς...?" (ε,είμαι και λίγο πρήχτρα,αλλά είχε πλάκα..!)
-"Ναι?Ποιος?"
-(εγώ:με τρεμάμενη και διστακτική φωνή,έχοντας συνειδητοποιήσει ότι κατά πάσα πιθανότητα,μόλις έκανα μια τεράστια γκάφα,γιατί τελικά η φωνή του μεσιέ στο τηλ.δεν πολυμοιάζει και τόόόσο με αυτήν του μπαμπά μου.. ) "..Μπαμπάάάά..???"
-το απόλυτο κενό-
-"Ποιον θέλετε?"
-(εγώ):"Εεεεε...τον κύριο μπλαμπλα..."
-"Δεν είναι εδώ αυτή τη στιγμή.."
-"Αααααα.. με συγχωρείτε... "κλικ
..του'κλεισα δλδ και το τηλέφωνο στα μούτρα του ανθρώπου..βέβαια,μετά,έμαθα ότι αυτός ήταν ένας νεαρός ασκούμενος (ντροπή x 2.. )κι έσκασε στα γέλια μετά που κατάλαβε τι παίχτηκε..έκτοτε,έκανα 2 μήνες να ξαναπάρω τον πατέρα μου τηλ. στη δουλειά..υπέρτατη ξεφτίλα!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.