Μπορεί να θεωρηθεί η απιστία δεδομένη;

[Κακή Επιρροή]

Χάος μου μπορεί να φταίει και η εγκυμοσύνη μου (ναι εκεί τα ρίχνω όλα στις ορμόνες ) και να είμαι όντως υπερ ευαίσθητη και τα λοιπά και τα λοιπά

Όμως, ξεκίνησες και μας έκανες έναν απόλυτο λόγο για το ότι όλοι κι εσύ μαζί εν καιρό θα απατήσουμε-απατηθούμε.
Με αυτό που έδειξες με το γραπτό σου, με αυτό πορευτήκαμε εμείς οι φτωχοί αντιρρησίες (όπου εμείς, βάλε εγώ)
όταν είπα ότι εγώ δεν θα ήθελα να είμαι γυναίκα σου, φυσικά και δεν εννοούσα ότι "απορώ πως σε αντέχει η καημενούλα η Άβυσσος σου"
Η γυναίκα σου και η κάθε γυναίκα μόνο καημένη δεν είναι... ο καθένας μας έχει πλάι του αυτό που του ταιριάζει - αξίζει.

Και ναι ρε συ με προσβάλει όταν διαβάζω και κατανοώ αυτά που γράφεις και στο τέλος έρχεται το δωράκι έκπληξη κι όλο οίστρο μας γράφεις ότι έπρεπε να μπορούμε να διαβάσουμε κι ανάμεσα στις λέξεις.
όταν κλείνεις ένα κείμενο με ερωτήσεις όλο υπονοούμενα που θα έπρεπε να είχα καταλάβει ως έξυπνη αλλά δεν κατάλαβα
Με κάνεις να νιώθω σαν κανα κοριτσάκι που δεν πρόσεχε στο μάθημα τον δάσκαλο και κυρίως, με κάνεις να νιώθω ότι νιώθεις πολύ ανώτερος, κάτι που με απωθεί να συνεχίσω την όποια κουβέντα μαζί σου.
Μπορεί να μην έχουμε όλοι το δικό σου χάρισμα στον λόγο, κι ούτε και τη δική σου ευφυΐα, όμως μη μας το ξερνάς μέσα στη μούρη.
Ότι μπορούμε ο καθένας κάνει, κι αν έχεις να μας διδάξεις κάτι, κάντο! Αλλά ρε συ κάντο με τρόπο που θα καταλάβουμε κι εμείς οι απλοί θνητοί και μη μας κάνεις απλά να νιώθουμε ηλίθιοι.
Και ναι, φυσικά και σκεφτόμαστε και προβληματιζόμαστε και επαναπροσδιορίζουμε τις θέσεις μας. όποιος δεν το κάνει είναι καμένο χαρτί.
Όμως όταν αρχικά μιλάς απόλυτα, θα πρέπει να περιμένεις και απόλυτες αντιδράσεις γιατί είναι ο φυσικός νόμος της δράσης και της αντίδρασης.

Δεν εκπέμπουμε όλοι οι άνθρωποι στο ίδιο μήκος κύματος
Δεν έχουμε όλοι τις ίδιες εμπειρίες, δεν έχουμε όλοι την ίδια παιδεία
Αν θες να κάνεις το καλό, κάντο με τους όρους του Μέσου Ορου που υπάρχει εδώ μέσα

όταν ανέφερα το κέρατο, το οποίο αρχικά δεν αποδέχτηκες σαν ορολογία, το βράδυ το συζήτησες με την υπέροχη άβυσσο που σε έβαλε να ξανασκεφτείς και να επαναδιατυπώσεις
Ακόμα κι αυτό δεν είναι ένα συν σε αυτή την κουβέντα?
Κι εγώ έχω πάρει σίγουρα κι όλοι μας

Απλά ΕΓΩ θα προτιμούσα λίγο πιο απλά τα πράγματα... λίγο πιο κατανοητά...
Να σε διαβάζω και να μην νιώθω ότι παρακολουθώ ταινία του Αγγελόπουλου
Γιατί μου αρέσει ρε συ να σε διαβάζω (και ας είναι απίστευτα τεράστια τα ποστ σου!)


Τώρα βέβαια θα μου πεις ότι πάλι με πιάσανε οι συναισθηματισμοί και κλπ κλπ
δίκιο θα έχεις, αλλά σε κάθε περίπτωση... για ποιο λόγο να κρύψω το πως νιώθω? Αλλωστε δεν σε προσβάλει κάπου... ίσα ίσα... σου λέω ότι με στεναχωρεί το ότι αδυνατώ να σε παρακολουθήσω με τον τρόπο που θα ήθελες και που θα ήθελα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

@ Isiliel: Ίσως ν' απόρησες που θεωρώ ότι η έκφραση που χρησιμοποίησες ήταν ηθικολογική, αφού εκ πρώτης όψεως είπες κάτι "αντικειμενικό". Πρόσεξε πού βλέπω την ηθικολογία σε κάτι τέτοιο. Δεν είπες πώς κάθε φορά που μια γυναίκα πάει με έναν άντρα για μια νύχτα είναι χαμένος χρόνος. Είπες πώς το να πάει για μια νύχτα με παντρεμένο είναι χαμένος χρόνος. Καταλαβαίνεις την ειδοποιό διαφορά; Επίσης, γιατί είναι χαμένος χρόνος το να κάνει κάποια περιστασιακά σεξ με κάποιο παντρεμένο (που όπως είπε και η Kajira είναι και δοκιμασμένος) την εποχή που δεν έχει κάποιο δεσμό να την τρελλαίνει; Ακόμη, ποιος λέει ότι κάθε φορά που ξεκινάς μια κατάσταση με τον οποιονδήποτε πρέπει να καταλήξει κάπου;

Δεν απορώ για την ηθικολογική μου έκφραση. 34 χρόνια συνεχούς τριβής με το συγκεκριμένο κοινωνικό κατεστημένο δεν τα αποβάλλεις μονομιάς. Ειδικά όταν δεν βρίσκεις κάποιο καλό λόγο για να το κάνεις.
Ζητώ συγνώμη πάντως για τη γενίκευση διότι δεν είναι αλήθεια. Κάποιοι σε κάποιες περιπτώσεις μπορούν να ζήσουν τον απόλυτο έρωτα ακόμα και μέσα σε μια βραδιά.
Ζητώ συγνώμη και για την ειδική αντιμετώπιση των παντρεμένων αντρών. Η αλήθεια είναι πως προσωπικά θεωρώ "χαμένο χρόνο" το σεξ της μιας βραδιάς και με έναν ανύπαντρο.

Στην ιδανικότερη των περιπτώσεων όταν κάνω έρωτα με έναν άντρα θέλω να τον αντιμετωπίζω εκείνη τη στιγμή σαν ένα μικρό θεό (έτσι όπως αντιλαμβάνομαι εγώ το Θείο). Σαν το σύμπαν ολόκληρο. Θέλω να "διαβάζω" επάνω στο κορμί του, αυτά που τον διεγείρουν και τον κάνουν μοναδικό ανάμεσα σε όλους τους άλλους. Στόχος δεν είναι ο οργασμός, αλλά το ταξίδι το οποίο όταν μπορείς να το απολαύσεις (αλλά και να το μεταφράσεις σε απόλαυση για κάποιον άλλο) στη διάσταση που του αξίζει, κάνει ακόμα εντονότερο τον οργασμό.
Θέλω να μπορώ να τον φαντασιώνομαι και να ερεθίζομαι ακόμα και χωρίς καμία σωματική διέγερση.

Σπάνια φυσικά πετυχαίνεται κάτι τέτοιο σε αυτό το βαθμό ακόμα και μέσα σε μια μακροχρόνια σχέση, αλλά σίγουρα είναι κάτι που τουλάχιστον εγώ, δύσκολα θα το πετύχαινα μέσα σε μια βραδιά. Χρειάζομαι χρόνο. Ποιότικό χρόνο, ώστε να δώσω τον εαυτό μου όπως θέλω και να μάθω να δέχομαι τον εαυτό του ερωτικού μου συντρόφου σαν ...ένα Θείο Δώρο.

Μα θα μου πεις, ποιός μίλησε μόνο για μια βραδιά. Με έναν παντρεμένο μπορείς να βγεις και έναν και δύο και τρείς μήνες (ή και 3-4 χρόνια...) Ίσως σε κάποια άλλη φάση της ζωής μου.
Πάντως τώρα δεν αναζητώ την ερωτική συντροφιά τόσο, όσο ένα σύντροφο. Ίσως επειδή εγώ δεν έχω βρει τη δική μου Άβυσσο ώστε να προλάβω να τη βαρεθώ κιόλας...

Απ' την άλλη, όταν βρήκα τη φιλενάδα του άντρα μου στο σπίτι μας, στο κρεβάτι μου, ξαπλωμένη στο μαξιλάρι μου, εκεί που έκανα τα όνειρά μου για τον άντρα μου, όμορφη, νέα, με λαμπερή επιδερμίδα και φοβισμένα μάτια, σαν το αγρίμι που πιάστηκε στη φάκα, όταν της είπα: "μη φοβάσαι, μπορείς να τον έχεις αλλά σε παρακαλώ όχι μέσα στο σπίτι μου..."(λες και θα με ρωτούσε για να τον έχει...αλλά εγώ ένιωσα καλά που...της τον έδινα..) ίσως κάποιος διακόπτης να γύρισε μέσα μου, να έκανε κάτι κλίκ, και νομίζω πως αν βρισκόμουν με κάποιον που απατά τη σύντροφό του, το μόνο που θα μπορούσα να σκεφτώ θα ήταν η γυναίκα που έχει μείνει πίσω. Που ίσως ξέρει, ίσως και όχι. Ίσως αδιαφορεί, ίσως πονά...

Ακόμα και μετά το παραπάνω περιστατικό, ζήτησα από τον άντρα μου να πάρει όσο χρόνο έχει ανάγκη, να ζήσει αυτό που νιώθει πως έχει ανάγκη να ζήσει και να αποφασίσει μετά. Ένιωθα πως μπορούσα να το αφήσω πίσω μας, αλλά φαίνεται πως ήταν ήδη αργά τότε, ...γιατί παλαιότερα την είχαμε νικήσει τη ρουτίνα!

Πλησιάζαμε και παλαιότερα σε μια φάση απομάκρυνσης όταν μου ήρθε η φαϊνή ιδέα να "παίξουμε" ένα ερωτικό παιχνίδι που θα διαρκούσε μια εβδομάδα και θα είχε σαν στόχο να ξαναγνωρίσουμε απ' την αρχή ο ένας τον άλλο.
Θυμάμαι πως του είχα φτιάξει μια επιστολή γραμμένη με όμορφα καλλιγραφικά γράμματα που περιέγραφε πως θα εξελισσόταν η επόμενη εβδομάδα μας και εκείνος αποδέχτηκε την πρόσκληση και δέχτηκε στην ουσία να φλερτάρουμε ο ένας τον άλλο απ' την αρχή, παρόλο που συζούσαμε ήδη τέσσερα χρόνια.
Δεν θυμάμαι όλη την διαδικασία, πάντως η πρώτη μέρα είχε ένα δείπνο (ως γνωστόν ο έρωτας περνάει από το στομάχι)στην αυλή μας κάτω από το φως κεριών και πέπλων που είχα κρεμάσει δεξιά και αριστερά. Ο μόνος κανόνας που έπρεπε να ακολουθήσουμε ήταν πως δεν θα υπήρχε καμία σωματική επαφή μεταξύ μας και το βράδυ θα κοιμόμασταν χώρια..
Τη δεύτερη μέρα τον έκανα μπάνιο με αιθέρια έλαια, μετά σιάτσου και μετά ...του χόρεψα γυμνή όπως έκανα και στο παρελθόν ( -ντρέπομαι λίγο που σας τα λέω όλα αυτά αλλά από την άλλη σκέφτομαι ότι ίσως σας δώσω ιδέες για τις καλοκαιρινές βραδιές σας..) όταν είχαμε γνωριστεί. Δεν θα αγγίζαμε όμως ο ένας τον άλλο για ακόμα μια βραδιά...
Μέχρι το τέλος της εβδομάδας όχι μόνο τον είχα ερωτευτεί απ' την αρχή (και ευτυχώς κι εκείνος εμένα) αλλά και δε βλέπαμε την ώρα να χωθούμε ξανά ο ένας στην αγκαλιά του άλλου...
Είμασταν βέβαια και στην Κέρκυρα...κατ'εξοχήν ερωτικό νησί...

Σου χρωστάω και απάντηση από PM αλλά λίγο αργότερα



Υ.Γ. παράξενο αλλά μου έκανε καλό που μίλησα για τον άντρα μου!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Αγαπητή μου Κουέ, ο τόνος που μου απευθύνεσαι δείχνει αληθινά εκτίμηση και φιλία και γι' αυτό σ' ευχαριστώ. Αν θέλω να κάνω την αυτοκριτική μου, θα πρέπει να δηλώσω ότι σε πολλά από αυτά που λες για τον τόνο μου στο συγκεκριμένο ποστ είναι σωστά και γι' αυτό ζητώ ταπεινά συγνώμη. Δυστυχώς μερικές φορές χάνω το χιούμορ μου, πράγμα που είναι πολύ κακό, αφού αυτό με προφυλλάσει από το να γίνω φασίστας και ξερόλας.

Για την πρόκληση που διακρίνεις, μη δίνεις και τόσο συναίσθημα σε αυτήν, γιατί είναι μέρος του παιχνιδιού. Πώς αλλιώς θα σας έβαζα να διαβάζετε τα τεράστια ποστ μου;. Μερικές φορές, ή πολλές αν θέλετε, βρίσκομαι να χειρίζομαι απόψεις που δεν είναι ευρέως αποδεκτές και συνήθως παρακάμπτονται χωρίς πολλές κουβέντες, κι έτσι αναγκάζομαι να μακρυγορήσω.
Μάλλον κάποιοι με πάτησαν στον κάλο (στο πόδι, προέκταση αυτού που φυτρώνει στον εγκέφαλο), αφού όταν νιώθω ότι καθ' οιονδήποτε τρόπο θίγεται η Abyss, γίνομαι από Κωστάκης "Η Κατάρα του Μαύρου Χάους". Συγνώμη αν ήμουν υπερβολικός, όλοι όμως έχουμε τα ευαίσθητα σημεία μας. Νομίζω ότι το τελευταίο μου ποστ ήταν πιο ψύχραιμο κι έκανα μια ανασκόπηση της μέχρι τώρα πορείας του θέματος. Τελικά έχουν εμπλακεί τόσοι πολλοί, που από μόνο του το θέμα απέκτησε ενδιαφέρον. Θα το συνεχίσουμε, εάν βέβαια συνεχίζει να σας ενδιαφέρει, σε πιο ήπιους τόνους πλέον. Ζητώ ξανά συγνώμη αν ξέφυγα από τα όρια. Δυστυχώς, όταν ζεις στα όρια, μοιραία ξεφεύγεις κάποιες στιγμές, όσο "σοφός" κι αν είσαι.

Τώρα ρε φιλενάδα, εκείνο με τον Αγγελόπουλο δεν στέκει(μούμπλε, μούμπλε...)
Όλες μαζί οι ταινείες του Αγγελόπουλου δεν περιέχουν τόσα λόγια όσα περιείχε το τελευταίο μου ποστ, μιλάμε. (άριστο υπνωτικό, δεν δημιουργεί εθισμό αλλά αποτροπιασμό, δεν έχει παρενέργειες, δείτε όλοι μια ταινία Αγγελόπουλος style το βράδυ και θα φαλιρίσει ο Γιαννακόπουλος, μιλάμε)

Προτιμώ πάντως τα τραγούδια του Αγγελόπουλου.

Παντρεμέέένοι κι οι δυοοοο, γύρνα σεεε παρακαλώώώ...(Έτσι για να είμαστε κι εντός θέματος)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

@ Isiliel

Ευτυχώς ήταν τουλάχιστον όμορφη...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Ήταν ναι!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Θέλετε και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.
Θέλετε να συμμετέχετε στο παιχνίδι, αλλά υπό την ασφάλεια και την κάλυψη της σχέσης, για το ενδεχόμενο μήπως κάτι δεν πάει καλά.
Κάνετε σχέσεις ενώ παραδέχεστε οτι μπορεί υπό κατάλληλες συνθήκες να απατήσετε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Κόρη του φεγγαριού και ξωτικοκυρά.

Μπορεί η μαγεία του φεγγαρόλουστου κορμιού σου, που χόρευε το Χορό των Επτά Πέπλων, στην ίδια ακτή που αγκάλιασε τον πόθο του ποντοπόρου και πολύτροπου Οδυσσέα για το νόστο, νά 'ναι ικανή να σαγηνέψει κάθε άνδρα σαν το ραβδί της Κίρκης, όμως δεν είναι αρκετό να ενώσει τις ζωές δυο ανθρώπων που οι δρόμοι τους χωρίζουν. Τούτο κανείς δεν το μπορεί. Αυτό που έκανες κείνη τη νύχτα σαν σε όνειρο βαθύ, ήταν να ζήσεις μια υπέροχη εμπειρία μ' έναν παντρεμένο, που όμως δεν ήταν πια παντρεμένος μαζί σου. Αργότερα, μέσα στα τρομαγμένα μάτια της πανέμορφης μικρής, είδες απλά την αδυσώπητη γυμνή (κυριολεκτικά) αλήθεια που προστάζει.

Ξέρεις ποιους άντρες τους πιάνουν οι γυναίκες τους με άλλη στο κρεββάτι;

Αυτούς που μέσα τους βαθιά εύχονται να τους πιάσουν, ώστε ν' αναγκαστούν να πάρουνε το δρόμο της καρδιάς τους, χωρίς να αναλάβουν την ευθύνη τους γι' αυτό. Ο άνδρας επιδίωξε στα πράσσα να τον πιάσεις και η γυμνή μικρή ήταν το πρόσχημα, για έναν έρωτα που πλέον πια δεν ζούσε. Ο Έρωτας είναι θνητός και ζει μονάχα για μια μέρα. Αυτό είναι και το μεγαλείο του, που όλοι με λατρεία προσκυνούμε. Σαν έρθει εκείνη η μέρα η σκληρή που ο Έρωτας κοιμήθηκε μες στα νερά της Στύγγας, κανένας δεν μπορεί πια να τον αναστήσει, μέχρι να λήξει η τιμωρία που επέβαλαν οι άτεγκτες οι Μοίρες, που τον πόνο των θνητών ποτέ δε νιώθουν.

Δεν ήταν το σεξ που σας χώρισε. Κάθε άνθρωπος έχει το δαίμονά του, το δρόμο της καρδιάς και τον προορισμό του. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σταματήσει έναν άνθρωπο απ' το μεγάλο του Ταξίδι. Έτσι είναι των ανθρώπων οι ζωές, να συμπορεύονται μαζί κι ύστερα ν' αποκλίνουνε μέχρι που πια ο ένας να μην μπορεί ν' ακούσει του άλλου τη φωνή από λυγμούς να σπάει. Ο σοφός μας Καπετάνιος έχει δίκιο. Η ασφάλεια είναι ουτοπία και το Χάος είναι ο τάφος της. Οι λόγοι που χωρίζουν οι άνθρωποι είναι βαθύτεροι κι είναι το συνδυασμένο αποτέλεσμα όλων των πράξεων, των παραλήψεων, των μυριάδων ιδεών που φωλιάζουν μέσα στα τρίσβαθα της ψυχής μας. Να θυμάσαι, ότι αυτός ο άνδρας, όση υποχρέωση κι αν είχε στο παιδί του ή σε σένα, πιότερο υποχρεωμένος ήταν στην ψυχή του, τον μυστικό της δρόμο να διαβεί. Κι εκεί στης διαδρομής το τέρμα, μας περιμένει τον καθένα η Ανταπόδοση, όλοι θα κληθούν να δώσουνε τη μάχη του για πάντα.

Όμως εγώ έχω μια θλίψη. Μια θλίψη που μου στοιχείωνει τις νύχτες, μου πλακώνει το στήθος, άγρυπνος να ξενυχτώ μπρος στην οθόνη και να γράφω. Πόσα χρόνια άραγε μπορεί κανείς να υπομείνει αυτήν τη θλίψη γιατί "πρέπει";

Είμαι μικρός, φτωχός και ταπεινός και δεν έχω την έπαρση να νομίζω ότι ξέρω αν όλ' αυτά είναι του καλού ή του κακού, όπως ίσως κάποιοι από μένα πιο σοφοί βιαστούν να κρίνουν. Μόνο ένα ξέρω: Αυτή η θλίψη είναι πάνω απ' όλα αληθινή, σαν μαύρο τείχος τη ζωή μου σκοτεινιάζει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Stalitsa]

Η απιστία είναι απιστία παιδιά...Όπου κ αν γίνεται είτε σωματικά ειτε ψυχικά...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Ψυχοπλακώθηκα λέμε..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Απ' την άλλη, όταν βρήκα τη φιλενάδα του άντρα μου στο σπίτι μας, στο κρεβάτι μου, ξαπλωμένη στο μαξιλάρι μου, εκεί που έκανα τα όνειρά μου για τον άντρα μου, όμορφη, νέα, με λαμπερή επιδερμίδα και φοβισμένα μάτια, σαν το αγρίμι που πιάστηκε στη φάκα, όταν της είπα: "μη φοβάσαι, μπορείς να τον έχεις αλλά σε παρακαλώ όχι μέσα στο σπίτι μου..."(λες και θα με ρωτούσε για να τον έχει...αλλά εγώ ένιωσα καλά που...της τον έδινα..)

Μια μικρή διευκρίνηση:

Δεν τον έπιασα με τη νεά αγαπημένη του, τον βρήκα. Είχαμε έρθει να μείνουμε Αθήνα τότε.
Έφυγε στην Κέρκυρα να δει τους δικούς του και τη γνώρισε εκεί.
(Πήγε το σκύλο μας βόλτα στην παραλία και εκείνη πήγε κοντά να παίξει με το σκυλάκι...)
Με πήρε τηλέφωνο από την Κέρκυρα μέσα σε μερικές μέρες και μου είπε να χωρίσουμε πριν την βρω στο σπίτι μας στη Αθήνα μετά από ένα μήνα
(είχε έρθει να πάρει τα πράγματά του και αποφάσισε να τη φέρει μαζί).

Όχι τίποτ' άλλο αλλά να μην τον αδικούμε.

Ψυχοπλακώθηκα λέμε..

...και που να 'ξερες και τη συνέχεια...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

το είχατε ήδη το παιδί isi?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

ναι το είχαμε!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Για πες και παρακάτω Isi αν θες. Πάντως εντυπωσιάστηκα με την εντιμότητά του. Και ψυχοπλακώνομαι και με όσα γράφει περί θλίψης ο Χάος.. τελικά νομίζω δεν πρέπει να παντρευτώ ποτέ, ούτε να κάνω παιδί, δεν είμαι εγώ για τέτοια..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Μπα...δεν ξέρω αν μπορώ. Η συνέχεια αφορά την τροπή που πήρε η ζωή του και το που βρίσκεται τώρα...Μια πορεία που ταιριάζει καλύτερα στο θέμα: Όταν έχουμε μικρά παιδιά, έχουμε δικαίωμα να φερόμαστε απερίσκεπτα;Μια πορεία με επιλογές που φορτώθηκα εγώ στα μάτια του κοινωνικού περίγυρου. (Και δεν εννοώ καθόλου το παιδί μας!!!)
Διώρθωση: Πίστεψα πως ήμουν υποχρεωμένη να τα φορτωθώ. Και μου πήρε 10 χρόνια να καταλάβω πως δεν ευθύνομαι εγώ για τα δικά του λάθη...
Εγώ άραγε είχα δικαίωμα σε μια διαφορετική ζωή, όπως επέλεξε να έχει εκείνος?....



«Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μέσ' τα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις...
.........................................
Δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Ετσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη τη μικρή, σ' όλη την γη την χάλασες».

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[parafernalia]

Θέλετε και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.
Θέλετε να συμμετέχετε στο παιχνίδι, αλλά υπό την ασφάλεια και την κάλυψη της σχέσης, για το ενδεχόμενο μήπως κάτι δεν πάει καλά.
Κάνετε σχέσεις ενώ παραδέχεστε οτι μπορεί υπό κατάλληλες συνθήκες να απατήσετε.

Πες τα Χρυσόστομε! Τι συζητάμε ρε παιδιά; Το κέρατο ήταν, είναι και θα είναι ένα παιχνίδι εξουσίας. Το αφροδίσιο για τους τεμπέληδες που ψάχνουν απελπισμένα να σκοτώσουν την ανία τους! Αν δεν αισθάνεσαι τη υπεροχή πάνω στον άλλο – ότι και καλά, και στα πράσα να με πιάσει θα τα καταφέρω – δεν κερατώνεις. Ξηγιέσαι ντόμπρα και σταράτα, χωρίζεις και κυνηγάς την τύχη σου.

Τώρα πως θα αντιδρούσα εγώ; Αν με κεράτωνε πισώπλατα θα την πέταγα απʼ τα Τάρταρα! Αν ήθελε να χωρίσουμε και μου το έλεγε – ανεξάρτητος λόγου και αιτίας – θα της έδινα τις ευχές μου και θα έφευγα. Το τι θα ένιωθα, δικό μου θέμα. Αλλά αν μια γυναίκα που τη θεωρείς σύντροφό σου, ΑΝΘΡΩΠΟ σου, που την αγαπάς αληθινά και το δείχνεις, που έχεις δημιουργήσει τα όνειρά σου μαζί της, τελικά σε αφήσει....για μένα είναι είτε προδοσία ή θέλημα της Μοίρας ή βλαμμένη επιλογή!

Η ζωή προχωράει και πίσω δεν γυρνάει. Λίγο πριν πεθάνω, θα τη θυμηθώ και ταυτόχρονα θα τα ξεχάσω όλα...μέχρι τότε, στα @@@ μου τη γράφω!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Take my scars thru hands of God...Δεν βρέθηκε κανείς να πάρει τα σημάδια μου. Η θλίψη όμως είναι αληθινή. Το φιλί της προδοσίας. Εγώ φταίω που ερωτεύτηκα; Εγώ φταίω που αλήθινά αγαπώ τη γυναίκα μου; Εγώ φταίω που πονάω χρόνια επειδή "πρέπει"; Που δεν μπορώ να ξεχάσω; Άκου λέει πνευματικό κέρατο...Άκου λέει το έγκλημα της σκέψης. Κι όμως έχουν δίκιο. Όσοι σοφότεροι εμού μπορούν να ξέρουν το καλό και το κακό. Εγώ είμαι κουτός και αδαής και δεν μπορώ να ξέρω...


Δεν μπορώ άλλο, δεν βλέπω πια την οθόνη από τα δάκρυα, Συγνώμη παιδιά...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[parafernalia]

Take my scars thru hands of God...Δεν βρέθηκε κανείς να πάρει τα σημάδια μου. Η θλίψη όμως είναι αληθινή. Το φιλί της προδοσίας. Εγώ φταίω που ερωτεύτηκα; Εγώ φταίω που αλήθινά αγαπώ τη γυναίκα μου; Εγώ φταίω που πονάω χρόνια επειδή "πρέπει"; Που δεν μπορώ να ξεχάσω; Άκου λέει πνευματικό κέρατο...Άκου λέει το έγκλημα της σκέψης. Κι όμως έχουν δίκιο. Όσοι σοφότεροι εμού μπορούν να ξέρουν το καλό και το κακό. Εγώ είμαι κουτός και αδαής και δεν μπορώ να ξέρω...


Δεν μπορώ άλλο, δεν βλέπω πια την οθόνη από τα δάκρυα, Συγνώμη παιδιά...

Άκου φίλε...

Σοφότερος από μας είναι μόνο όποιος βρίσκεται μια διάσταση πάνω απʼ τη δική μας. Εγώ είμαι «εγωιστής» και γράφω ότι γράφω. Εσύ είσαι άλλο φρούτο...

Εγκλήματα σκέψης κάνουμε όλοι και ο αναμάρτητος τον πρώτο λίθο βαλέτω. Αυτό όμως που οριοθετεί την ύπαρξή μας είναι η πράξη. Είναι ο νόμος της ζωής. Γεννιόμαστε με νόηση και πεθαίνουμε με ψυχή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

δεν βλέπω πια την οθόνη από τα δάκρυα

Kανε λίγο πιο πέρα βρε συ κλαίς πάνω στο πληκρολόγιο και θα βραχυχυκλώσει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Take my scars thru hands of God...Δεν βρέθηκε κανείς να πάρει τα σημάδια μου. Η θλίψη όμως είναι αληθινή. Το φιλί της προδοσίας. Εγώ φταίω που ερωτεύτηκα; Εγώ φταίω που αλήθινά αγαπώ τη γυναίκα μου; Εγώ φταίω που πονάω χρόνια επειδή "πρέπει"; Που δεν μπορώ να ξεχάσω; Άκου λέει πνευματικό κέρατο...Άκου λέει το έγκλημα της σκέψης. Κι όμως έχουν δίκιο. Όσοι σοφότεροι εμού μπορούν να ξέρουν το καλό και το κακό. Εγώ είμαι κουτός και αδαής και δεν μπορώ να ξέρω...


Δεν μπορώ άλλο, δεν βλέπω πια την οθόνη από τα δάκρυα, Συγνώμη παιδιά...

Φυσικά και εσύ φταις. Μην το κάνεις να μοιάζει σαν μια αρρώστια που σε πρόσβαλε και δεν μπορείς να απαλλαχθείς από αυτήν. Αν δεν έχεις μάθει ακόμα να ορίζεις τον εαυτό σου, να λειτουργείς με το μυαλό σου και με τη λογική, μην προσπαθείς να ρίξεις αλλού την ευθύνη. Και όχι μόνο αυτό αλλά να είσαι και διαθετειμένος να υποστείς τις συνέπειες των λαθών σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Λίγη ευαισθησία δεν έβλαψε κανέναν...

Και για να χρησιμοποιήσω τα λόγια σου...μερικοί υποστηρίζουν την αντίθεσή τους προς τη μονογαμία μόνο και μόνο για να τονίσουν μια δήθεν διαφορετικότητα, πράγμα το οποίο είναι εξώφθαλμα υποκριτικό και παιδιάστικο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.