Νέα αρχή, σε νέα πόλη χωρίς φίλους.

[Galaxiarch]

Καλησπέρα σας. Μετα απο πολλή σκέψη αποφάσισα να γράψω εδώ μέσα γι αυτο το "πρόβλημα" που αντιμετωπιζω και ισως να μην είμαι και ο μονος. Τι γινεται όταν φύγεις απο μια πολη και πας σε μια μεγαλύτερη (Αθήνα) χωρις να εχεις διατηρήσει τις γνωριμίες που είχες οντάς φοιτητής; Τι πιστεύετε είναι αυτό που θα πρέπει να κάνεις ώστε να κάνεις "ποιοτικές" γνωριμίες, οχι απαραίτητα ερωτικές; εαν σας εχει τυχει πως το αντιμετωπίσατε; να σημειώσω οτι οι ωρες δουλειάς είναι αρκετές την εβδομάδα πράγμα που δυσκολεύει πολύ τη κατάσταση. Επισης να υπενθυμίσω οτι βρισκόμαστε στην εποχή του covid-19 οπου οι κοινωνικές επαφές ειναι κάπως περίεργες. Ευχαριστώ για το χρόνο σας, θα χαρω να ακουσω γνώμες και απόψεις.

 

[nPb]

Καλησπέρα σας. Μετα απο πολλή σκέψη αποφάσισα να γράψω εδώ μέσα γι αυτο το "πρόβλημα" που αντιμετωπιζω και ισως να μην είμαι και ο μονος. Τι γινεται όταν φύγεις απο μια πολη και πας σε μια μεγαλύτερη (Αθήνα) χωρις να εχεις διατηρήσει τις γνωριμίες που είχες οντάς φοιτητής; Τι πιστεύετε είναι αυτό που θα πρέπει να κάνεις ώστε να κάνεις "ποιοτικές" γνωριμίες, οχι απαραίτητα ερωτικές; εαν σας εχει τυχει πως το αντιμετωπίσατε; να σημειώσω οτι οι ωρες δουλειάς είναι αρκετές την εβδομάδα πράγμα που δυσκολεύει πολύ τη κατάσταση. Επισης να υπενθυμίσω οτι βρισκόμαστε στην εποχή του covid-19 οπου οι κοινωνικές επαφές ειναι κάπως περίεργες. Ευχαριστώ για το χρόνο σας, θα χαρω να ακουσω γνώμες και απόψεις.

Που να δεις τι συμβαίνει όταν μεταναστεύεις και πας στο εξωτερικό... μόνος μεταξύ εκατομμυρίων ανθρώπων. Η περίπτωσή σου νομίζω είναι αρκετά συνηθισμένη και πολλά χρόνια πριν την εποχή του covid-19 για έναν λόγο: μάτια που δεν βλέπονται λησμονιούνται. Ζούμε σε μια εποχή από το 1980 και μετά που άρχισε ο "αμερικανισμός" της Ελληνικής κοινωνίας στα μεγάλα αστικά κέντρα, οι φιλίες δεν είναι ουσιαστικές. Δεν ζούμε σε μια ουτοπία ανθρώπινων σχέσεων, δυστυχώς. Όσο περνάνε τα έτη, οι άνθρωποι θα μετατοπίζουν την φιλία ως ένα είδος αναγκαίου κακού στον χρόνο που απομένει από την χρήση της νέας τεχνολογίας. Είναι και θα είναι φιλίες διεκπεραιωτικές όπως τις αποκαλώ, δηλαδή, κοινωνικές συμβάσεις γνωριμιών ορισμένου χρόνου και ορισμένου σκοπού. Ήσουν φοιτητής και απλά έκανες γνωριμίες με αφορμή αυτή την την συνθήκη. Οι φιλίες νομίζω όλοι μας το ξέρουμε, είναι κάτι άλλο, ιερό και όσιο. Θέλουν χρόνο και μια άλλη βάση αξιών που η εποχή αυτή και ο τύπος του σύγχρονου ανθρώπου δεν τις σηκώνει. Οι περισσότεροι δεν ξέρουν να διατηρήσουν μια φιλία γιατί απλά λειτουργούν λίγο εγωιστικά. Είναι μεγάλη κουβέντα αυτό.

Έτσι προχωρώντας όπως πάει το ρεύμα του χρόνου και της εποχής, αυτό που έχεις να κάνεις είναι να μην κοιτάς πίσω. Σε πρώτο βήμα προσπάθησε να μην θέτεις τον όρο "ποιοτική γνωριμία" εξ' αρχής. Η δουλειά είναι ένας παράγοντας που δυστυχώς τρώει χρόνο από την ψυχοσωματική διάθεση για κοινωνικοποίηση ειδικά σε ηλικίες που οι περισσότεροι πρώην φίλοι, συμμαθητές, γνωστοί από κάπου, το μισό facebook για κάποιο λόγο παντρεύονται, κάνουν παιδιά, γατιά και τελοσπάντων η ζωή τους μπαίνει σε άλλους ρυθμούς και δεν έχουν τον χρόνο για μια φιλία σε μηδενική βάση. Η ταπεινή μου συμβουλή είναι απλά να είσαι ανοιχτός για μια γνωριμία χωρίς ταυτότητα προέλευσης. Αν ξεκινήσεις από αυτό, άσε το χρόνο να δουλέψει και να μην έχεις προσδοκίες "για πάντα", "της ζωής σου" και άλλες τέτοιες μεγάλες άδειες κουβέντες. Όσο πάει. Καμιά φορά η ζωή φέρνει καλές εκπλήξεις, ειδικά όταν την αοριστολογία της δεδομένης "φιλίας", την κάνεις καθημερινή πράξη φιλίας (σε κάτι πολύ απλό).

 

[Devil]

Καλησπέρα σας. Μετα απο πολλή σκέψη αποφάσισα να γράψω εδώ μέσα γι αυτο το "πρόβλημα" που αντιμετωπιζω και ισως να μην είμαι και ο μονος. Τι γινεται όταν φύγεις απο μια πολη και πας σε μια μεγαλύτερη (Αθήνα) χωρις να εχεις διατηρήσει τις γνωριμίες που είχες οντάς φοιτητής; Τι πιστεύετε είναι αυτό που θα πρέπει να κάνεις ώστε να κάνεις "ποιοτικές" γνωριμίες, οχι απαραίτητα ερωτικές; εαν σας εχει τυχει πως το αντιμετωπίσατε; να σημειώσω οτι οι ωρες δουλειάς είναι αρκετές την εβδομάδα πράγμα που δυσκολεύει πολύ τη κατάσταση. Επισης να υπενθυμίσω οτι βρισκόμαστε στην εποχή του covid-19 οπου οι κοινωνικές επαφές ειναι κάπως περίεργες. Ευχαριστώ για το χρόνο σας, θα χαρω να ακουσω γνώμες και απόψεις.

Καλησπέρα ! Εμπιστες πληροφοριες που έχουν διαρρεύσει απο υψηλοβαθμους κύκλους της Διοικησης του φορουμ λένε οτι οπου να ναι θα δοθει οδηγια πριν μπουμε σε κάποιο θρεντ να φοράμε τη μάσκα μας!

 

[kogba]

Καλησπέρα σας. Μετα απο πολλή σκέψη αποφάσισα να γράψω εδώ μέσα γι αυτο το "πρόβλημα" που αντιμετωπιζω και ισως να μην είμαι και ο μονος. Τι γινεται όταν φύγεις απο μια πολη και πας σε μια μεγαλύτερη (Αθήνα) χωρις να εχεις διατηρήσει τις γνωριμίες που είχες οντάς φοιτητής; Τι πιστεύετε είναι αυτό που θα πρέπει να κάνεις ώστε να κάνεις "ποιοτικές" γνωριμίες, οχι απαραίτητα ερωτικές; εαν σας εχει τυχει πως το αντιμετωπίσατε; να σημειώσω οτι οι ωρες δουλειάς είναι αρκετές την εβδομάδα πράγμα που δυσκολεύει πολύ τη κατάσταση. Επισης να υπενθυμίσω οτι βρισκόμαστε στην εποχή του covid-19 οπου οι κοινωνικές επαφές ειναι κάπως περίεργες. Ευχαριστώ για το χρόνο σας, θα χαρω να ακουσω γνώμες και απόψεις.

Μια από τα ίδια και εγώ, αν και... όχι τελείως ξεκομμένος. Έχω κολλητούς, αλλά ο ένας παντρεμένος πότε μπορεί πότε όχι, άλλοι βρίσκονται σε άλλες πόλεις. Επίσης μερικοί συγγενείς που βγαίνουμε αραιά και πού και μένουν μακριά.
Κάποιοι φίλοι μου αισθάνονται πλέον μεγάλοι για να γυρίζουν όποια ώρα, εγώ πάλι όχι.

Γνωστοί-φίλοι αρκετοί στην δουλειά αλλά... στην πλειοψηφία τους μόνο για την δουλειά, έχουν τους δικούς τους κύκλους και ασχολίες(σπάνια να κανονίσουμε) .

Απλά κάποιες φορές θέλω να βγω να πιω μια μπύρα βρε αδερφέ, όποτε το επιτρέπει η δουλειά(κυλιόμενα ωράρια), και τελικά μένω μέσα.

 

[nPb]

Παιδιά γιατί έχει γίνει έτσι η κοινωνία; Καλύτερα χωρίς τόση τεχνολογία. Ο τόσος μαϊντανός των κοινωνικών δικτύων δεν θα ήθελα να σκεφτώ τι θα έκανε αν η ζωή ήταν πιο αργή και πραγματική μακριά από το "υπερ-όπλο" της ψηφιακής πραγματικότητας.

 

[Lady M]

Καλησπέρα σας. Μετα απο πολλή σκέψη αποφάσισα να γράψω εδώ μέσα γι αυτο το "πρόβλημα" που αντιμετωπιζω και ισως να μην είμαι και ο μονος. Τι γινεται όταν φύγεις απο μια πολη και πας σε μια μεγαλύτερη (Αθήνα) χωρις να εχεις διατηρήσει τις γνωριμίες που είχες οντάς φοιτητής; Τι πιστεύετε είναι αυτό που θα πρέπει να κάνεις ώστε να κάνεις "ποιοτικές" γνωριμίες, οχι απαραίτητα ερωτικές; εαν σας εχει τυχει πως το αντιμετωπίσατε; να σημειώσω οτι οι ωρες δουλειάς είναι αρκετές την εβδομάδα πράγμα που δυσκολεύει πολύ τη κατάσταση. Επισης να υπενθυμίσω οτι βρισκόμαστε στην εποχή του covid-19 οπου οι κοινωνικές επαφές ειναι κάπως περίεργες. Ευχαριστώ για το χρόνο σας, θα χαρω να ακουσω γνώμες και απόψεις.

Σίγουρα δεν είσαι ο μόνος. Είναι κάτι που σκέφτομαι κι εγώ, καθώς μπορεί το προσεχές διάστημα να αλλάξω τόπο διαμονής. Θεωρώ μεγάλο εμπόδιο της παρούσας περιόδου τον covid 19. Αν δεν ήταν αυτός, νομίζω θα ήταν πολύ πιο εύκολη η ζωή μας και πολύ περισσότερες οι επιλογές μας.

Προσωπικά το βρίσκω και ανανεωτικό να αλλάζεις μέρος διαμονής, να αποκτάς νέες εμπειρίες και να γνωρίζεις νέους ανθρώπους. Όταν είσαι καιρό στα ίδια, κάπου βαλτώνεις.

Θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις κάποιο χόμπι-δραστηριότητα-σεμινάριο. Και θα σε αποφορτίζει από τη δουλειά και θα σε φέρει με επαφή με άτομα που μπορεί να έχετε τα ίδια ενδιαφέροντα και ενδεχομένως να ταιριάξετε και για παρέα. Κάπως έτσι απέκτησα μία υπέροχη φίλη πριν μερικά χρόνια.

 

[Devil]

Μια από τα ίδια και εγώ, αν και... όχι τελείως ξεκομμένος. Έχω κολλητούς, αλλά ο ένας παντρεμένος πότε μπορεί πότε όχι, άλλοι βρίσκονται σε άλλες πόλεις. Επίσης μερικοί συγγενείς που βγαίνουμε αραιά και πού και μένουν μακριά.
Κάποιοι φίλοι μου αισθάνονται πλέον μεγάλοι για να γυρίζουν όποια ώρα, εγώ πάλι όχι.

Γνωστοί-φίλοι αρκετοί στην δουλειά αλλά... στην πλειοψηφία τους μόνο για την δουλειά, έχουν τους δικούς τους κύκλους και ασχολίες(σπάνια να κανονίσουμε) .

Απλά κάποιες φορές θέλω να βγω να πιω μια μπύρα βρε αδερφέ, όποτε το επιτρέπει η δουλειά(κυλιόμενα ωράρια), και τελικά μένω μέσα.

Καλα μερικοί μια ζωή μεγάλοι ένιωθαν ακομη και στα 18 τους. Σαν παππουδες έκαναν οταν βγαιναμε εξω. Μέχρι που βαρεθηκαμε και δεν ξαναβγηκαμε με αυτούς.

Γενικα πιστευω οτι οι φιλιες απο τη δουλεια ειναι παρακινδυνευμενες. Γενικα κάποιος κοσμος το χει να παρεξηγιέται ευκολα, οποτε αν ξεκινησεις και προσωπικές συζητησεις και διαφωνησετε μετα θα χαλάσει το κλιμα και στη δουλειά.

Θα πεις στον άλλον να κανει κάτι και αυτος θα σκεφτεται ... "Ασε ρε αυτος με αυτες τις αποψεις , ο σεξιστης , ο γκομενιάρης ο φασιστας ο ετσι ο αλλιως μου λέει εμενα να κάνω αυτο" , αν μπλέξει το προσωπικο στη μέση χαλάει το κλιμα μετά.

Πιστευω οσο κρατάς μια αποσταση σε σεβονται και περισσοτερο. Οποτε μην σου φαινεται παραξενο που δεν εχεις φιλους απο τη δουλειά.

Αν τυχει και βγεις θα πρέπει να εισαι ΔΙΠΛΑ προσεκτικος απο οτι αν εβγαινες με ενα ατομο που δεν ειναι στο εργασιακο σου περιβάλλον.

 

[Lady M]

Συμφωνώ απόλυτα με τον Devil. Στη δουλειά σοφό είναι να τηρούνται οι αποστάσεις. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι που κάναμε εργασιακές "φιλίες" λίγο πολύ το μετανιώσαμε. Εγώ πάω στο πολύ! Καλύτερα μακριά κι αγαπημένοι που λένε. Μετά παραγνωρίζεσαι, περιπλέκονται εργασιακά με προσωπικά και δε θα αργήσει να έρθει η εκμετάλλευση ή η πισώπλατη μαχαιριά.

 

[Devil]

Συμφωνώ απόλυτα με τον Devil. Στη δουλειά σοφό είναι να τηρούνται οι αποστάσεις. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι που κάναμε εργασιακές "φιλίες" λίγο πολύ το μετανιώσαμε. Εγώ πάω στο πολύ! Καλύτερα μακριά κι αγαπημένοι που λένε. Μετά παραγνωρίζεσαι, περιπλέκονται εργασιακά με προσωπικά και δε θα αργήσει να έρθει η εκμετάλλευση ή η πισώπλατη μαχαιριά.

Όπως το ειπες με τις μαχαιριές. Ήμουν κ εγώ στην αρχή αυθόρμητος κ ρομαντικός αλλά μόλις είδα την μια προισταμενη να με βγάζει στο ντακο για μια διαφωνία που είχαμε κ ενώ στο παρελθον την είχα βοηθήσει σημαντικά την άλλη να μην σε ρωτάει καν σαν συνεργάτη και τον άλλον τα ίδια λέω νταξει αυτοί μας βλέπουν σα μυγες. Τα τυπικά. Ουτε γλυκά στη γιορτή μου δε πηγα.

Γενικά τώρα είμαι κ σε ένα ποστο κ δεν πολυμιλαω με όλους αυτους οπότε μια χαρά. Χρειάζεται; πας κανεις τη δουλειά σου κ φευγεις. Αν με καλέσει κανεις σε κανα πάρτι θα παω αλλά θα είμαι προσεκτικος. Δεν είναι να πολυ ανοιγεσαι

 

[Lady M]

Όπως το ειπες με τις μαχαιριές. Ήμουν κ εγώ στην αρχή αυθόρμητος κ ρομαντικός αλλά μόλις είδα την μια προισταμενη να με βγάζει στο ντακο για μια διαφωνία που είχαμε κ ενώ στο παρελθον την είχα βοηθήσει σημαντικά την άλλη να μην σε ρωτάει καν σαν συνεργάτη και τον άλλον τα ίδια λέω νταξει αυτοί μας βλέπουν σα μυγες. Τα τυπικά. Ουτε γλυκά στη γιορτή μου δε πηγα.

Γενικά τώρα είμαι κ σε ένα ποστο κ δεν πολυμιλαω με όλους αυτους οπότε μια χαρά. Χρειάζεται; πας κανεις τη δουλειά σου κ φευγεις. Αν με καλέσει κανεις σε κανα πάρτι θα παω αλλά θα είμαι προσεκτικος. Δεν είναι να πολυ ανοιγεσαι

Αυτό με την προϊσταμένη που περιέγραψες χτύπησε φλέβα!! Ταράχτηκα βραδιάτικα!
Ακριβώς όπως το είπες. Μύγες, γαϊδούρια, κοινώς αναλώσιμους να τους κάνουν τη δουλειά, πολύ συχνά να τους φορτώσουν και τη δική τους δουλειά.

Όπως είπες.. απόσταση και όρια για να σε σέβονται. Ας προσέχουν όσοι συμφορουμίτες δεν την έχουν πατήσει ακόμη. Δεν αποκλείω να συναντήσεις και αξιόλογα άτομα στη δουλειά, αλλά είναι δύσκολο να διατηρηθούν οι ισορροπίες. Κατα τη γνώμη μου καλύτερα να επενδύεις φιλικά εκτός του εργασιακού χώρου ή αν προκύψει να είναι εντός, να είναι με κάποιον που δεν έχετε κοινό ή αλληλεξαρτώμενο πόστο.

Για προϊστάμενους δεν το συζητώ καν! Μακριά και τυπικά.

 

[giannhs2001]

Κάθε αρχή και δύσκολη. Αλλά γενικά δεν είναι καθόλου άσχημο να γίνεται ολικό restart στην ζωή. Οι Σουηδοί το έχουν χρόνια αυτό με το " restart button " που λένε.

Πάντως αν και δεν έχω πείρα θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες φαίνεται πιο λογικό να κρατάς αποστάσεις από τους colleagues σου.

 

[Devil]

Αυτό με την προϊσταμένη που περιέγραψες χτύπησε φλέβα!! Ταράχτηκα βραδιάτικα!
Ακριβώς όπως το είπες. Μύγες, γαϊδούρια, κοινώς αναλώσιμους να τους κάνουν τη δουλειά, πολύ συχνά να τους φορτώσουν και τη δική τους δουλειά.

Όπως είπες.. απόσταση και όρια για να σε σέβονται. Ας προσέχουν όσοι συμφορουμίτες δεν την έχουν πατήσει ακόμη. Δεν αποκλείω να συναντήσεις και αξιόλογα άτομα στη δουλειά, αλλά είναι δύσκολο να διατηρηθούν οι ισορροπίες. Κατα τη γνώμη μου καλύτερα να επενδύεις φιλικά εκτός του εργασιακού χώρου ή αν προκύψει να είναι εντός, να είναι με κάποιον που δεν έχετε κοινό ή αλληλεξαρτώμενο πόστο.

Για προϊστάμενους δεν το συζητώ καν! Μακριά και τυπικά.

Όπως το είπες απλά ψάχνουν αναλωσιμους. Για αυτό κ αυτή που λέω δεν εκτίμησε την βοήθεια. Την οποία δεν ημουν κ υποχρεωμένος άλλη φορά θα κάνω το βλακα κ ότι δεν ξέρω. Ξέρεις τι ωραία περνας αμα κανεις το βλακα;;;; χαχαχα μεγάλο κόλπο. Αμα κ εγώ εκείνη τη μέρα το έπαιζα βλάκας κ δε διαφωνουσα κ δεν θα γινόταν η δουλειά της που τόσο απότομα ζήτησε και δεν θα ειχε πατημα να με αναφέρει στον διευθυντή. Πχ τι θα έλεγε ότι ξέχασα τους κωδικους για να μπω στην εφαρμογή; ανθρώπινο είναι αυτό. Συγγνώμη τους ξέχασα μόλις τους βρω βεβαίως θα σας το κάνω. Και άστην στο περιμενε να έβρισκε άλλο άτομο.

Για αυτό δεν είμαστε για συναισθηματισμους σε τέτοιες περιπτωσεις απλά κοιτάς να περνας όσο καλυτερα γίνεται. Να μην σε ρίχνουν κ όπως είπες να μη γίνεσαι κ το κορόιδο που θα του φορτωνουν δουλειές κ όλοι οι άλλοι θα καλό περνάνε.

Θες να κάτσω μέχρι το βράδυ στη δουλειά... Πλήρωσε τις υπερωρίες. Εχω καλυτερες δουλειές να κάνω να βγω με τη κοπέλα μου να παω γυμναστήριο να κάνω ένα μπάνιο να παω μια βόλτα... Σιγά μη καθόμαστε να ασχολουμαστε με αυτους κ όταν έρθει η στιγμή να σε βγάζουν κ στο ντακο χωρίς έλεος. Τελείωσαν αυτά. Πλέον θα κοιτάμε κ εμεις τη καλοπέραση μας.

 

[Galaxiarch]

Σίγουρα δεν είσαι ο μόνος. Είναι κάτι που σκέφτομαι κι εγώ, καθώς μπορεί το προσεχές διάστημα να αλλάξω τόπο διαμονής. Θεωρώ μεγάλο εμπόδιο της παρούσας περιόδου τον covid 19. Αν δεν ήταν αυτός, νομίζω θα ήταν πολύ πιο εύκολη η ζωή μας και πολύ περισσότερες οι επιλογές μας.

Προσωπικά το βρίσκω και ανανεωτικό να αλλάζεις μέρος διαμονής, να αποκτάς νέες εμπειρίες και να γνωρίζεις νέους ανθρώπους. Όταν είσαι καιρό στα ίδια, κάπου βαλτώνεις.

Θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις κάποιο χόμπι-δραστηριότητα-σεμινάριο. Και θα σε αποφορτίζει από τη δουλειά και θα σε φέρει με επαφή με άτομα που μπορεί να έχετε τα ίδια ενδιαφέροντα και ενδεχομένως να ταιριάξετε και για παρέα. Κάπως έτσι απέκτησα μία υπέροχη φίλη πριν μερικά χρόνια.

Συμφωνώ, πολύ σωστο το να ξεκινήσεις ενα σεμινάριο - δραστηριότητα αλλα λογω δουλειάς είναι λίγες οι ωρες που μένουν ελεύθερες, εκτός και με κάποιο τρόπο δημιουργήσω κι αλλές ωρες εκτός απο τις 24 που εχει η ημέρα
Σίγουρα το εχω στο μυαλο μου, αλλα τώρα αυτο και εαν ειναι δύσκολο ολα γίνονται διαδικτυακά λογω covid.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 21 Σεπτεμβρίου 2020

Καλα μερικοί μια ζωή μεγάλοι ένιωθαν ακομη και στα 18 τους. Σαν παππουδες έκαναν οταν βγαιναμε εξω. Μέχρι που βαρεθηκαμε και δεν ξαναβγηκαμε με αυτούς.

Γενικα πιστευω οτι οι φιλιες απο τη δουλεια ειναι παρακινδυνευμενες. Γενικα κάποιος κοσμος το χει να παρεξηγιέται ευκολα, οποτε αν ξεκινησεις και προσωπικές συζητησεις και διαφωνησετε μετα θα χαλάσει το κλιμα και στη δουλειά.

Θα πεις στον άλλον να κανει κάτι και αυτος θα σκεφτεται ... "Ασε ρε αυτος με αυτες τις αποψεις , ο σεξιστης , ο γκομενιάρης ο φασιστας ο ετσι ο αλλιως μου λέει εμενα να κάνω αυτο" , αν μπλέξει το προσωπικο στη μέση χαλάει το κλιμα μετά.

Πιστευω οσο κρατάς μια αποσταση σε σεβονται και περισσοτερο. Οποτε μην σου φαινεται παραξενο που δεν εχεις φιλους απο τη δουλειά.

Αν τυχει και βγεις θα πρέπει να εισαι ΔΙΠΛΑ προσεκτικος απο οτι αν εβγαινες με ενα ατομο που δεν ειναι στο εργασιακο σου περιβάλλον.

Καλα εννοείται οτι δύσκολα κάνεις φιλίες απο τη δουλειά, δεν σημαίνει ομως οτι δεν γινεται, και εκει ισως να υπάρχουν αξιολογα άτομα. Όμως διπλοτσεκαρεις το τι λες ... ειδικά εαν βρεθείς εκτός δουλείας και τα πεις με κάποιον απο αυτούς..

 

[nPb]

Καλύτερη ιδέα η τυπική εργασιακή σχέση και αν προκύψει κάτι θα είναι μετά από χρόνια εργασιακής παραμονής ώστε να προκύψει αυθόρμητα μέσα από αλληλοεκτίμηση. Δυστυχώς στο χώρο εργασίας οι σχέσεις δεν είναι καλό να περνούν σε προσωπικό επίπεδο. Η δουλειά είναι δουλειά.

 

[Galaxiarch]

Εντάξει στο εργασιακο κομμάτι δεν είναι και αυτό που με απασχολεί ιδιαίτερα, πανω κατω υπάρχει καλο κλίμα παρα τις πολλές ωρες, το "πρόβλημα" ειναι με τις εκτός δουλειάς γνωριμίες - φιλίες που αυτη η κατάσταση τις δυσκολεύει. Πολυ σωστά είπε η Η Lady M για δραστηριότητες εκτός δουλειάς, πράγμα που δεν γινεται τώρα. Ισως τώρα που το σκέφτομαι για κάποιον ο οποίος δεν είναι φοιτητής και μετακομίζει σε άλλη πολη, οι διάφορες τετοιες δραστηριότητες - σεμινάρια να είναι μονόδρομος για να γνωρίσει κοσμο και μετα οτι προκύψει..

 

[Agaphbou]

Αχ πόσο το ζηλεύω αυτό! Θυμάμαι όταν είχα πάει να σπουδάσω στη Θεσσαλονίκη και στην αρχή ειδικά δεν είχα κανέναν απολύτως, ήταν τόσο απελευθερωτικό να μη σε ξέρει κανείς και να ξεκινάς ουσιαστικά από το μηδέν την κοινωνική σου ζωή. Μέχρι το τέλος των σπουδών μου γνώρισα πάνω από 100 άτομα ενώ φίλοι μου σε άλλες πόλεις που έμειναν με τις σχολικές τους παρέες ζήτημα να γνώρισαν 5-6 ακόμη. Βέβαια μπορώ να φανταστώ γιατί σε τρομάζει και το θεωρείς πρόβλημα, αλλά άμα το δεις θετικά θα κάνεις πανεύκολα γνωριμίες και θα περάσεις πολύ καλά.

Καταρχάς, το πιο σημαντικό: Μην έχεις προσδοκίες να βρεις κολλητούς που θα έχεις για μια ζωή, αλλά δες το σαν κοινωνικό πείραμα. Αν ψάχνεις απεγνωσμένα για φίλους, τότε το πιθανότερο είναι ότι θα κολλήσεις στην πρώτη μέτρια παρέα που θα βρεις για να μη νιώθεις μοναξιά, θα προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι αξίζουν σαν άτομα και στο τέλος θα απογοητευτείς. Η σωστή οπτική όταν κοινωνικοποιείσαι είναι να έχεις περιέργεια για τον κόσμο: άραγε αυτή η κυρία που μένει απέναντι, τι παρελθόν έχει; ποιο είναι το αγαπημένο της φαγητό; τι προβλήματα τη βασανίζουν; τι πολιτικές απόψεις έχει; Ακριβώς όπως κουβεντιάζουμε εδώ και κερδίζουμε ο ένας απ' τις απόψεις του άλλου, έτσι είναι κι εκεί έξω. Μη ντρέπεσαι, θα εκπλαγείς απ' το πόσο μεγάλη ανάγκη για συζήτηση έχουν οι άνθρωποι και ιδίως στις μεγαλουπόλεις. Ξεκίνα με τα λεωφορεία όταν έχει κίνηση (όχι στο μετρό γιατί μπαινοβγαίνει πολύ γρήγορα ο κόσμος), άκου τι λένε οι διπλανοί σου και πετάξου κι εσύ στη συζήτηση (ευγενικά, με χαμόγελο). Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι να μη συνεχιστεί η κουβέντα και να μην τους ξαναδείς ποτέ. Έτσι θα ακονίσεις τις κοινωνικές σου δεξιότητες και θα μάθεις πώς εκφράζονται άνθρωποι όλων των κοινωνικών στρωμάτων.

Μια καλή ιδέα για τις μέρες του covid και εφόσον δεν έχεις χρόνο για χομπυ, είναι να μεταφέρεις ένα μέρος της δουλειάς σου σ' ένα χαλαρό καφέ - αναγνωστήριο αντί να κλειστείς σπίτι. Πάρε το λαπτοπ σου και βρες ένα στέκι, από εκείνα με τα μεγάλα τραπέζια που κάθονται άτομα από πολλές διαφορετικές παρέες. Ούτε μάσκα απαιτείται ούτε τίποτα. Μου χει τύχει πολλές φορές να γνωρίσω ανθρώπους έτσι, όταν έκανα διάλειμμα απ' το διάβασμά μου. Παράλληλα θα δεις και πολλά βιβλία/εργασίες απλωμένα στο τραπέζι κι έτσι θα ξέρεις πριν καν μιλήσεις με κάποιον με τι ασχολείται. Επίσης έχεις το καλό ότι είσαι άντρας, οπότε κανείς δε θα σε παρεξηγήσει αν πας μόνος σου σ' ένα μπαρ ή μια μπυραρία. Ένα βράδυ που δε θα χεις δουλειά πήγαινε σε μια pub και κάτσε στο μπαρ (όχι σε τραπέζι) να πιεις μια μπύρα, ειδικά σε συνοικιακά μαγαζιά είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα πιάσεις κουβέντα με κάποιον. Όλοι κάπως έτσι ξεκινάμε και μια στο τόσο, έπειτα από πολλές γνωριμίες και συζητήσεις, δένουμε με κάποιους ανθρώπους περισσότερο. Καλώς ή κακώς, ακόμη και σε μέρη που μαζεύονται άνθρωποι με κοινά ενδιαφέροντα, δεν υπάρχει κάποιος μαγικός τρόπος που να φιλτράρεις από πριν τους ανθρώπους με τους οποίους μπορείς να συνάψεις ουσιαστική σχέση. Η μοναδική οδός είναι η trial and error.

 

[Guest 209912]

Αχ πόσο το ζηλεύω αυτό! Θυμάμαι όταν είχα πάει να σπουδάσω στη Θεσσαλονίκη και στην αρχή ειδικά δεν είχα κανέναν απολύτως, ήταν τόσο απελευθερωτικό να μη σε ξέρει κανείς και να ξεκινάς ουσιαστικά από το μηδέν την κοινωνική σου ζωή. Μέχρι το τέλος των σπουδών μου γνώρισα πάνω από 100 άτομα ενώ φίλοι μου σε άλλες πόλεις που έμειναν με τις σχολικές τους παρέες ζήτημα να γνώρισαν 5-6 ακόμη. Βέβαια μπορώ να φανταστώ γιατί σε τρομάζει και το θεωρείς πρόβλημα, αλλά άμα το δεις θετικά θα κάνεις πανεύκολα γνωριμίες και θα περάσεις πολύ καλά.

Καταρχάς, το πιο σημαντικό: Μην έχεις προσδοκίες να βρεις κολλητούς που θα έχεις για μια ζωή, αλλά δες το σαν κοινωνικό πείραμα. Αν ψάχνεις απεγνωσμένα για φίλους, τότε το πιθανότερο είναι ότι θα κολλήσεις στην πρώτη μέτρια παρέα που θα βρεις για να μη νιώθεις μοναξιά, θα προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι αξίζουν σαν άτομα και στο τέλος θα απογοητευτείς. Η σωστή οπτική όταν κοινωνικοποιείσαι είναι να έχεις περιέργεια για τον κόσμο: άραγε αυτή η κυρία που μένει απέναντι, τι παρελθόν έχει; ποιο είναι το αγαπημένο της φαγητό; τι προβλήματα τη βασανίζουν; τι πολιτικές απόψεις έχει; Ακριβώς όπως κουβεντιάζουμε εδώ και κερδίζουμε ο ένας απ' τις απόψεις του άλλου, έτσι είναι κι εκεί έξω. Μη ντρέπεσαι, θα εκπλαγείς απ' το πόσο μεγάλη ανάγκη για συζήτηση έχουν οι άνθρωποι και ιδίως στις μεγαλουπόλεις. Ξεκίνα με τα λεωφορεία όταν έχει κίνηση (όχι στο μετρό γιατί μπαινοβγαίνει πολύ γρήγορα ο κόσμος), άκου τι λένε οι διπλανοί σου και πετάξου κι εσύ στη συζήτηση (ευγενικά, με χαμόγελο). Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι να μη συνεχιστεί η κουβέντα και να μην τους ξαναδείς ποτέ. Έτσι θα ακονίσεις τις κοινωνικές σου δεξιότητες και θα μάθεις πώς εκφράζονται άνθρωποι όλων των κοινωνικών στρωμάτων.

Μια καλή ιδέα για τις μέρες του covid και εφόσον δεν έχεις χρόνο για χομπυ, είναι να μεταφέρεις ένα μέρος της δουλειάς σου σ' ένα χαλαρό καφέ - αναγνωστήριο αντί να κλειστείς σπίτι. Πάρε το λαπτοπ σου και βρες ένα στέκι, από εκείνα με τα μεγάλα τραπέζια που κάθονται άτομα από πολλές διαφορετικές παρέες. Ούτε μάσκα απαιτείται ούτε τίποτα. Μου χει τύχει πολλές φορές να γνωρίσω ανθρώπους έτσι, όταν έκανα διάλειμμα απ' το διάβασμά μου. Παράλληλα θα δεις και πολλά βιβλία/εργασίες απλωμένα στο τραπέζι κι έτσι θα ξέρεις πριν καν μιλήσεις με κάποιον με τι ασχολείται. Επίσης έχεις το καλό ότι είσαι άντρας, οπότε κανείς δε θα σε παρεξηγήσει αν πας μόνος σου σ' ένα μπαρ ή μια μπυραρία. Ένα βράδυ που δε θα χεις δουλειά πήγαινε σε μια pub και κάτσε στο μπαρ (όχι σε τραπέζι) να πιεις μια μπύρα, ειδικά σε συνοικιακά μαγαζιά είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα πιάσεις κουβέντα με κάποιον. Όλοι κάπως έτσι ξεκινάμε και μια στο τόσο, έπειτα από πολλές γνωριμίες και συζητήσεις, δένουμε με κάποιους ανθρώπους περισσότερο. Καλώς ή κακώς, ακόμη και σε μέρη που μαζεύονται άνθρωποι με κοινά ενδιαφέροντα, δεν υπάρχει κάποιος μαγικός τρόπος που να φιλτράρεις από πριν τους ανθρώπους με τους οποίους μπορείς να συνάψεις ουσιαστική σχέση. Η μοναδική οδός είναι η trial and error.

Moνο που τα φανταστικά όλα αυτά διαβάζοντας τα νιώθω επαρκώς κοινονικοποιημενος για τον επόμενο μήνα.

 

[Agaphbou]

Moνο που τα φανταστικά όλα αυτά διαβάζοντας τα νιώθω επαρκώς κοινονικοποιημενος για τον επόμενο μήνα.

Εν τω μεταξύ όλα αυτά τα έγραψα ενώ είχα πιει καφέ και ήμουν τέρμα ορεξάτη. Τώρα που νύσταξα λίγο τα βλέπω και θέλω να μου πω "ε σκάσε επιτέλους"...

 

[Galaxiarch]

Εν τω μεταξύ όλα αυτά τα έγραψα ενώ είχα πιει καφέ και ήμουν τέρμα ορεξάτη. Τώρα που νύσταξα λίγο τα βλέπω και θέλω να μου πω "ε σκάσε επιτέλους"...

Αρχικά να σου πω οτι έδωσες ωραία παραδείγματα, εξάλλου γι'αυτό και δημιούργησα αυτό το θέμα, για να ακουστούν απόψεις και πιθανές "λύσεις του προβλήματος". Τώρα θέλοντας και μη θα τα εχω στο μυαλο μου... ty!

 

[meetmeinmontauk]

Unpopular opinion: Φιλιες στην δουλειά γίνονται. Είτε ουσιαστικές, είτε απλώς για παρέα. Επειδή από ο, τι φαίνεται γράφουμε όλοι αφορμώμενοι από τις δικές μας εμπειρίες, γράφω κι εγώ αυτό για να μην απογοητεύεται το παλικάρι που άνοιξε το θέμα.
Εφόσον είπες ότι δεν έχεις θέμα με τις σχέσεις σου στην δουλειά, γιατί δεν ξεκινάς ένα ομαδικό άθλημα; Σίγουρα θα γνωρίσεις κόσμο και θα ενσωματωθείς. Αν δεν θες να κάνεις γυμναστική, απλά γράψου σε κάποια δραστηριότητα που να σε ενδιαφέρει. Παρά πολλά πράγματα έχουν μεταφερθεί ονλαιν οπότε με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο θα γνωρίσεις ανθρώπους, για αρχή εξ αποστάσεως και μετά και δια ζώσης.