Οι φετινές παραστάσεις που δεν πρέπει να χάσουμε...

[Resident Evil]

Το μεγάλο μας τσίρκο
Εκπληκτική (3ωρη) παράσταση με μεγάλη ιστορία, πρωτοπαιγμένη επί δικτατορίας (με πρωταγωνιστές την Τζένη Καρέζη, τον Κ.Καζάκο, τον Δ.Παπαγιαννόπουλου και στα τραγούδια τον Ν.Ξυλούρη) παιγμένη σήμερα στους αντίστοιχουν ρόλους από την Μ.Ασλάνογλου, τον Τ. Νούσια, το Γ. Αρμένη και στα τραγούδια τον Ζ. Καρούνη.

Ένα αλληγορικό έργο που αξίζει να το δουν όλοι, δεξιοί, αριστεροί, μικροί μεγάλοι...
Το παρακολούθησα χτες στο θέατρο Πέτρας με ένα μικρό "φόβο" για το αν οι σημερινοί πρωταγωνιστές θα καταφέρουν να σταθούν αντάξιοι των ερμηνειών και του "βάρους" των παλαιότερων. Προσωπικά την βρήκα καταπληκτική και από τα πιο "σωστά τοποθέτημενα" 20Ε που έδωσα εδώ και πολλά χρόνια.
Παλαιότεροι που είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν την αρχική παράσταση (και για τους οποίους ένιωσα μια ανεπαίσθητη ζήλια που είχαν την τύχη) έλεγαν ότι παρόλο που η Μαρίνα Ασλάνογλου ήταν πολύ καλή η Καρέζη "έλειπε" από την παράσταση, ενώ ο Ζαχαρίας Καρούνης (ο οποίος μου ήταν εντελώς άγνωστος μέχρι χθες) ήταν ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ και καταφέρνει να καλύψει επάξια τη θέση του Ξυλούρη.
Ο Ξαρχάκος διευθύνει την (πάρα πολύ καλή) ορχήστρα που πλαισιώνει το θίασο στο μουσικό κομμάτι.

Μια κωμωδία που σε κάνει να κλαις με τις πικρές αλήθειες της, με εξαιρετικές ερμηνείες από κάθε έναν από τους συμμετέχοντες.
Μια κωμωδία γραμμένη σε άλλη εποχή μα τόσο σύγχρονη και τόσο "ξεδιάντροπα" αληθινή και επίκαιρη που σε τρομάζει.
Ένα έργο που νομίζω ότι δεν αφήνει κανέναν από τους θεατές αδιάφορο, ανεξάρτητα από τις πολιτικές του πεποιθήσεις.

Τώρα περιοδεύει στην επαρχία από ότι είδα στο πρόγραμμα (υπάρχει στο link) , επιστρέφει στην Αθήνα στο Βύρωνα στο τέλος του μήνα και μετά το Σεπτέμβρη.

10/10, μην τη χάσετε...


"...Γη παιδεμένη με σίδερο και με φωτιά,
για κοίτα ποιον σου φέρανε καημένη..."

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[diotima]

Cirque Du Soleil
Alegria​

Η «Alegría» που θα παρουσιαστεί από τις 3 -9 Σεπτεμβρίου στο κλειστό Γήπεδο Μπάσκετ του ΟΑΚΑ είναι μια κλασική παραγωγή του Cirque du Soleil, που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1994 στο Μόντρεαλ κι από τότε έχει γνωρίσει παγκόσμια επιτυχία καθώς την έχουν παρακολουθήσει περισσότεροι από 10 εκατομμύρια άνθρωποι σ’ ολόκληρο τον κόσμο.

Ολα ξεκίνησαν στο Μπε-Σεν-Πολ, μια μικρή πόλη κοντά στο Κεμπέκ του Καναδά. Εκεί, στις αρχές της δεκαετίας του ‘80, μια παρέα πολύχρωμων χαρακτήρων τριγυρνούσε στουςδρόμους, περπατώντας πάνω σε ξυλοπόδαρα, κάνοντας ταχυδακτυλουργίες, χορεύοντας, καταπίνοντας φωτιές και παίζοντας μουσική. Μία ομάδα θεάτρου του δρόμου γνωστή ως Les Échassiers de Baie-Saint-Paul (οι Ξυλοπόδαροι του Μπε-Σεν-Πολ). Οι νεαροί καλλιτέχνες είχαν καταφέρει να εξάψουν την περιέργεια και να εντυπωσιάσουν τους κατοίκους της πόλης – ανάμεσα σ’ αυτούς, και τον Γκι Λαλιμπερτέ, που ίδρυσε το Cirque du Soleil.

Ο θίασος προχώρησε στην ίδρυση του Club des talons hauts (η Λέσχη των Ψηλών Τακουνιών), και τότε, στα 1982, διοργάνωσαν την Fête foraine de Baie-Saint-Paul (το Πανηγύρι του Μπε-Σεν-Πολ), ένα πολιτιστικό γεγονός όπου οι καλλιτέχνες του δρόμου απ’ όλα τα μέρη συγκεντρώθηκαν για ν’ ανταλλάξουν ιδέες και να ζωντανέψουν για λίγες μέρες τους δρόμους της πόλης. Η Fête foraine επαναλήφθηκε το 1983 και το 1984. Η Λέσχη των Ψηλών Τακουνιών τράβηξε την προσοχή του κόσμου, και ο Γκι Λαλιμπερτέ με τον Ντανιέλ Γκοτιέ και οι στενοί τους φίλοι άρχισαν να τρέφουν ενδόμυχα ένα τρελό όνειρο: να δημιουργήσουν ένα τσίρκο στο Κεμπέκ και να περιοδεύσουν σαν θίασος σ’ ολόκληρο τον κόσμο.

Το 1984 το Κεμπέκ γιόρταζε τη 450ή επέτειο της ανακάλυψης του Καναδά από τον Ζακ Καρτιέ, και χρειάζονταν μια εκδήλωση που θα μετέφερε το εορταστικό πνεύμα και στην επαρχία. Ο Γκι Λαλιμπερτέ κατάφερε να πείσει τους διοργανωτές, προτείνοντάς τους ένα θέαμα που είχε ονομάσει Cirque du Soleil (Τσίρκο του Ήλιου). Και από εκείνη τη στιγμή, το Cirque du Soleil δεν σταμάτησε να παίζει!

Η «Alegría», αγαλλίαση, χαρά και ψυχική ευφορία στα ισπανικά, διαθέτει στο δυναμικό της μια διεθνή ομάδα 55 ερμηνευτών και μουσικών από 15 χώρες. Εχει μπαρόκ και οπερατικό ύφος, με φανταχτερές στολές, πρωτότυπη, ζωντανή μουσική κι ένα περίτεχνο σκηνικό, που υποστηρίζει δυναμικά το εκπληκτικό θέαμα αθλητισμού και καλλιτεχνίας. Το αποτέλεσμα είναι ένα εντυπωσιακό μείγμα επιδεξιότητας, δύναμης και ταχύτητας σε συνδυασμό με τις καλαίσθητες, σχεδόν αιθέριες ερμηνείες.

Η ζωηρή και συγκινησιακά φορτισμένη μουσική επένδυση κινείται από την τζαζ και την ποπ, μέχρι το ταγκό και την παραδοσιακή εβραϊκή μουσική των γάμων (Κλεζμέρ). Η ορχήστρα χρησιμοποιεί ακουστικά όργανα, ανάμεσα στα οποία το ακορντεόν, θυμίζοντας τις μελωδίες των Τροβαδούρων, και συγχρόνως ζωντανεύει τα τραχιά, αυθεντικά ακούσματα του δρόμου. Και σε αντίστιξη, η χρήση του συνθεσάιζερ απεικονίζει κι αυτή την επερχόμενη αλλαγή. Το σάουντρακ της Alegría είναι το πιο εμπορικό άλμπουμ του Cirque du Soleil μέχρι σήμερα.

Στο διάρκειας δυόμιση ωρών θέαμα (με διάλειμμα) παρουσιάζονται ακροβατικά που κόβουν την ανάσα, ανάμεσα στα οποία, η έντονα αισθησιακή «Συγχρονική Αιώρα» και οι απίστευτα δυναμικές «Εναέριες Μπάρες», όπου παράτολμοι ακροβάτες πετούν στον αέρα, για να τους πιάσουν συνάδελφοί τους που κάνουν κούνια σε ύψος 12 μέτρων πάνω απ’ το έδαφος. Φανταστείτε δυο ευκίνητες ερμηνεύτριες να ζωντανεύουν στη σκηνή τη Μογγολική τέχνη της συστροφής του σώματος και καλλιτέχνες που χειρίζονται μ’ επιδεξιότητα φλεγόμενα μαχαίρια σ’ απόσταση αναπνοής απ’ το κορμί τους στο ρυθμικό αλλά κι επικίνδυνο «Χορό των Μαχαιριών της Φωτιάς».

Το σκηνικό της «Alegría», μ’ έναν γιγάντιο θόλο στην κορυφή και με περίτεχνες κολόνες και κιγκλιδώματα, αποτελεί μια επιβλητική κατασκευή ρωμαϊκών διαστάσεων. Η όλη δομή του δεν αναπαριστά κάποιο συγκεκριμένο κτίριο, αλλά το σχήμα του θόλου παραπέμπει αρχιτεκτονικά σε εκκλησίες και κυβερνητικά κτίρια. Οι πολυτελείς φορεσιές των χαρακτήρων της «Παλαιάς Τάξης» είναι φτιαγμένες από πολύχρωμα υφάσματα, που έχουν στολιστεί στο χέρι με μεγάλη προσοχή και φροντίδα με δαντέλες, φτερά και πούλιες. Ανασύρουν μνήμες από τις φανταχτερές στολές που φορούσε η αριστοκρατία στις Βερσαλίες και στ’ άλλα ευρωπαϊκά παλάτια εκείνης της εποχής.

Οι φορεσιές της «Νέας Τάξης» είναι το ίδιο πλούσιες χρωματικά, αλλά ντύνουν με μεγαλύτερη λαμπρότητα τα νεαρά αυτά πλάσματα. Τα υλικά είναι ελαφρύτερα, τονίζοντας τα ευκίνητα σώματα αυτών των χαρακτήρων, που θα πάρουν στα χέρια τους το μέλλον.

πηγη

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[catlin]

ALARME



​

Δύο ιστορικές προσωπικότητες, η βασίλισσα Ελισάβετ κι η Μαρία Στιούαρτ έρχονται αντιμέτωπες σε μια παράδοξη αλλά και «ορθή» αντιπαράθεση, πραγματοποιώντας μια σκηνική συνάντηση που ιστορικά δεν συνέβη ποτέ. Το ερέθισμα δίνουν σπαράγματα λόγου από την αλληλογραφία των δύο γυναικών της εξουσίας, τα οποία μετά κι από την δραματουργική επεξεργασία του σκηνοθέτη αρθρώνονται πολλαπλά κι εκφυλίζονται σε κραυγές και ψιθύρους οι οποίοι συντονισμένοι με ήχους, ανάσες, βρυχηθμούς, γέλια, βόγγους και μυκτηρισμούς, συνθέτουν ένα καθαρόαιμο μουσικό σύνολο, με ξεκάθαρα επαναλαμβανόμενα και μετεξελισσόμενα μοτίβα που συστρέφονται σαρκαστικά ή εναγώνια και δονούνται διαρκώς παλμικά από την έλξη στην απώθηση και αντιστρόφως. Οι κατακερματισμένοι ήχοι των φράσεων ή των λέξεων σε τρεις διαφορετικές γλώσσες-ταυτότητες, τα γαλλικά της Στιούαρτ, τα Αγγλικά της Ελίζαμπεθ και τα Ελληνικά του κυρίως σώματος της δραματουργίας, διερευνούν, διάσπαρτα από σιωπές-παύσεις, τον φόβο και το δέος μιας διπλής, διχασμένης κι ενδοδιασπασμένης εξουσίας που ποθεί κι υπονομεύει ταυτόχρονα την συνένωση, την συγχώνευσή της, η οποία θα αποτελέσει την μοναδική της λύτρωση αλλά και την συντριβή του θνησιγενούς χρόνου της στην κόψη του θανάτου. Οι δύο γυναίκες, η βασίλισσα και το θύμα της, το θύμα-βασίλισσα κι η αποκεφαλισμένη δήμιός της, δεν επιθυμούν έναν ερωτισμό ναρκισσιστικό αλλά μια καταβρωχθιστική βακχεία. Αν και διαρκώς αντικατοπτρίζονται η μία στο φαρμακερό βλέμμα της άλλης, αν και με φράσεις έλξης, θαυμασμού, λαγνείας και μίσους επιζητούν να ανατρέψουν η μία την δυναμική της άλλης, δεν μπορούν παρά να διακρίνουν στο κάτοπτρο του αντίπαλου δέους τους, το ίδιο το εκθαμβωτικό αλλά και διαβρωμένο είδωλό τους. Τοποθετημένες σ’ ένα παγωμένο ποτάμι, σ’ έναν διάδρομο κατωφερή που επιτείνει την πτώση τους, η Ελισάβετ υψηλότερα, η Στιούαρτ χαμηλότερα, σε στάσεις ερπετών-Σφιγγών με ανασηκωμένο το πρόσθιο τμήμα των σωμάτων τους, υφίστανται διαρκώς η μία τα δήγματα της άλλης σαν εμβολιασμούς που εξομαλύνουν τις διαφορές τους, προετοιμάζοντάς τες για την τρομακτική αλλά αναγκαία συγχώνευσή τους. Φράσεις εξαιρετικής εύνοιας που υπονοούν τρυφερότητα υπονομεύονται διαρκώς από χυδαίες βρισιές ενώ ακόμα κι η μια μοναδική επαφή γίνεται με βίαιο, αρπακτικό κι επώδυνο τρόπο. Άλλωστε την βία όχι μόνο την απολαμβάνουν αλλά τρέφονται απ’ αυτήν. Όπως τα κοράκια που με τις κραυγές τους μας υποδέχονται στην αίθουσα, έτσι οι δύο όχεντρες της εξουσίας αναζητούν πίσω από την ωραιότητα του κόσμου τους, το σάπιο πτώμα των νεκρών βασιλειών τους για να χορτάσουν την διαστρεμμένη απληστία τους.

(πηγή https://www.artatnet.gr/EpiSkhnhsJ/2009-05-31-09-20-01/2009-11-04-22-04-47/925---alarme)

https://www.athinorama.gr/theatre/data/performances/?id=10001934​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mάιρα]

Παίζει καμία καλή παράσταση φέτος;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mάιρα]

Μετά από ένα χρόνο θα ξανά ρωτήσω με την ελπίδα να πάρω απάντηση. είδατε πρόσφατα κάποια θεατρική παράσταση και σας άρεσε τόσο που θα την προτείνατε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[skylofili]

δυστυχως δεν μπορώ να προτείνω κάτι απο αυτά που είδα μέσα στη χρονιά (σκέτη απογοήτευση) αλλά έχω ακούσει πολύ καλά λόγια για το Κουκλόσπιτο του Ιψεν στο θέατρο της οδού Κυκλάδων, όπως και για το "απο πρώτο χέρι-μια παράσταση για τα καπνά" στο Θησείον.. δεν έχω δει καμία απο τις δύο ακόμη ομως..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[meetmeinmontauk]

δυστυχως δεν μπορώ να προτείνω κάτι απο αυτά που είδα μέσα στη χρονιά (σκέτη απογοήτευση) αλλά έχω ακούσει πολύ καλά λόγια για το Κουκλόσπιτο του Ιψεν στο θέατρο της οδού Κυκλάδων, όπως και για το "απο πρώτο χέρι-μια παράσταση για τα καπνά" στο Θησείον.. δεν έχω δει καμία απο τις δύο ακόμη ομως..

Το κουκλόσπιτο του Ίψεν θέλω κι εγώ να το δω. Λογικά θα πάω μέσα στα επόμενα σ/κ.
Μια ακόμη φοβερή παράσταση είναι οι δώδεκα ένορκοι. Απλά δείτε την.
Επίσης απίστευτη είναι και η Έντα Γκάμπλερ του Ίψεν. Την πρόλαβα στο θέατρο Τζένη Καρέζη πέρυσι, και λέω την πρόλαβα γιατί ήταν μόνο για περιορισμένες παραστάσεις. Αν ανέβει και φέτος, να τη δείτε ασυζητητί.
Και κλείνοντας θα δω μέσα στις επόμενες μέρες αυτή την παράσταση και ελπίζω να είναι καλή. Δεν πάω με αισιοδοξία βέβαια γιατί έχω διαβάσει το διήγημα του Χεμινγουέι και δεν ξετρελάθηκα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Stitchpunk]

Είδα το Lebensraum του Θανάση Τριαρίδη. Φοβερή παράσταση. Επιτέλους εφυγα από το θέατρο προβληματισμένη. Είναι σχετικά καινούργιο έργο, και το πιο επικαιρο που έχω δει. Δεν ξέρω πότε ξαναπαιζει Αθήνα, την προτείνω ανεπιφυλακτα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Scandal]

Παιδιά, έχετε να προτείνετε θεατρικές παραστάσεις που παίζουν αυτή την περίοδο;
Βλέπω στο viva ποιες παίζουν τώρα, αλλά είμαι άσχετος από θέατρο (πάω εξαιρετικά σπάνια) και μιας που δεν παίζει αυτή τη στιγμή και κάποια συναυλία, λέω να προτείνω στους φίλους μου θέατρο.

ΥΓ: Δεν ενδιαφέρομαι για κωμωδία ή επιθεωρήσεις. Πχ οι τελευταίες δύο παραστάσεις που είχα δει και μου άρεσαν ήταν το Για μια ανάσα με την Ελένη Ράντου και ο Καλιγούλας (με τον Γιάννη Στάνκογλου) του Καμύ. Θέλω να έχει λίγο προβληματισμό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Anonyme]

Δεν έχουν ξεκινήσει ακόμα οι παραστάσεις της νέας σεζόν, οπότε είναι λίγο ψόφια τα πράγματα, καλύτερα διάβασε τις περιγραφές και πήγαινε με γνώμονα ποιο έργο θα ήθελες να δεις. Προλαβαίνετε να πάτε θερινό σινεμά, πάντως.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 986132]

Για τη νέα σεζόν, έχετε υπόψη τον Φάρο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Stitchpunk]

Φέτος θα συνεχιστεί το "Ήταν όλοι τους παιδιά μου" του Μιλλερ το οποίο θέλω σίγουρα να δω, περσυ δεν εβρισκες εισιτήριο.. https://www.athinorama.gr/theatre/article/itan_oloi_tous_paidia_mou_-2518543.html

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Είδε κανείς το έργο της Ράντου; Γιατί δεν άκουσα πολύ καλά λόγια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Scandal]

Είδε κανείς το έργο της Ράντου; Γιατί δεν άκουσα πολύ καλά λόγια.

Εγώ δεν έχω πάει ακόμα, αλλά μέχρι αρχές του '19 θα έχω πάει σίγουρα. Θα σας πω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Eileen]

Μια καινοτόμα πρόταση από το Εθνικό Θέατρο: Τρεις σκηνοθέτιδες στην πρώτη τους εμφάνιση στην Επίδαυρο παρουσιάζουν σε ενιαία παράσταση την Ορέστεια, τη μοναδική σωζόμενη τριλογία του αρχαίου δράματος, με την ίδια δημιουργική ομάδα ηθοποιών και συντελεστών. Τον Αγαμέμνονα σκηνοθετεί η Ιώ Βουλγαράκη, τις Χοηφόρους η Λίλλυ Μελεμέ και τις Ευμενίδες η Γεωργία Μαυραγάνη.

Φεστιβάλ Επιδαύρου

Θα κάνει περιοδεία, αλλά πουθενά δε θα παρουσιαστεί ενιαία όπως στην Επίδαυρο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[SkyBlu]

^ Πήγε κανείς σας σε αυτό να μας πει εντυπώσεις; Εγώ το έχασα όταν ήρθε δυστυχώς.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ιππολύτη]

Έχει κανείς υπόψη κάποια καλή παράσταση για μέσα Φεβρουαρίου στην Αθήνα;;;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Είχα δει πρόσφατα "Το καινούργιο σπίτι" του Γκολντόνι στο Εθνικό και απογοητεύτηκα!
Ασφαλώς δεν έφταιγε το κείμενο του συγγραφέα αλλά η οπτική των συντελεστών στο ανέβασμα της παράστασης δεν μου άρεσε καθόλου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 186240]

click

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ιππολύτη]

Τελικώς, είδα την Έντα Γκάμπλερ στο θέατρο Άλμα. Την Ιωάννα Παππά την έχω ξαναδεί να παίζει μόνο αρχαία τραγωδία και ο ρόλος αυτός πιστεύω τής ήταν ακόμη καλύτερος. Η παράσταση ήταν αλήθεια εξαιρετική και την προτείνω σε όλους όσους δε θέλουν να δουν κωμωδία, αν και υπάρχουν πολλά σημεία "τραγελαφικά".

Στο μεταξύ, το θέατρο αν και μικρό είναι πάρα πολύ όμορφο και δίνει με το παραπάνω την αμεσότητα και επαφή με τους ηθοποιούς!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.