Παιδί ή σκυλί; Το ίδιο συναίσθημα;

Devil

Επιφανές μέλος

Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 20,798 μηνύματα.
Φώτη αντε και με το καλό , καλός γατο-σκυλο μπαμπάς. :D
 

Volkswagen Fan

Επιφανές μέλος

Ο Fotis. αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών, επαγγέλεται Οικονομολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 27,280 μηνύματα.
Φώτη αντε και με το καλό , καλός γατο-σκυλο μπαμπάς. :D
Είναι κοινή λογική όμως πρέπει να κάτσεις να τους εξηγήσεις ότι ένα σκυλάκι δεν αντικαθιστά την οικογένεια και ένα παιδί. Μου θυμίζει κάτι ακραίες περιπτώσεις όπου μερικοί γράφουν το σπίτι και την περιουσία τους στον σκύλο τους αντί στα παιδιά τους. Αυτό είναι υπερβολή και μόνο φυσιολογικό δεν είναι.

Κάθε πράγμα στην ζωή έχει την δικιά του αξία και δεν μπορεί να αντικατασταθεί. Άλλην αξία έχει στην ζωή η οικογένεια, άλλη αξία έχει στην ζωή το να κανείς δικά σου παιδιά, άλλην σημασία έχει να κανείς καλούς φίλους και άλλην σημασία έχει το κατοικίδιο σου. Το καθένα το αγαπάς για διαφορετικούς λόγους όμως δεν μπορεί να αντικαταστήσεις τα παιδιά σου με ένα σκυλί όπως δεν μπορείς να αντικαταστήσεις την οικογένεια σου με τους φίλους σου.
 

Devil

Επιφανές μέλος

Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 20,798 μηνύματα.
Είναι κοινή λογική όμως πρέπει να κάτσεις να τους εξηγήσεις ότι ένα σκυλάκι δεν αντικαθιστά την οικογένεια και ένα παιδί. Μου θυμίζει κάτι ακραίες περιπτώσεις όπου μερικοί γράφουν το σπίτι και την περιουσία τους στον σκύλο τους αντί στα παιδιά τους. Αυτό είναι υπερβολή και μόνο φυσιολογικό δεν είναι.

Κάθε πράγμα στην ζωή έχει την δικιά του αξία και δεν μπορεί να αντικατασταθεί. Άλλην αξία έχει στην ζωή η οικογένεια, άλλη αξία έχει στην ζωή το να κανείς δικά σου παιδιά, άλλην σημασία έχει να κανείς καλούς φίλους και άλλην σημασία έχει το κατοικίδιο σου. Το καθένα το αγαπάς για διαφορετικούς λόγους όμως δεν μπορεί να αντικαταστήσεις τα παιδιά σου με ένα σκυλί όπως δεν μπορείς να αντικαταστήσεις την οικογένεια σου με τους φίλους σου.

Ενας είχε παντρευτει με ένα μπρόκολο θυμάμαι και εσυ απορείς αν γραφουν σπιτι στα σκυλιά ;

Α σορρυ τελικα υιοθέτησαν ενα μπρ'οκολο λαθος θυμόμουν.


2 πανίβλακες. Το ζευγάρι της χρονιάς.
 

Δροσουλίτης

Δραστήριο μέλος

Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 436 μηνύματα.
Στη ζωή μου είχα σκύλους, γάτες, παπαγάλους και τροπικά ψαράκια (και ψαρούκλες). Είχα δεθεί μαζί τους με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, έτσι ώστε να είναι αναπόσπαστα κομμάτια της καθημερινότητάς μου, μια σχέση απόλυτα συντροφική και ισότιμη.
Όταν κράτησα για πρώτη φορά τον μικρό μου στα χέρια μου όμως, ο χρόνος σταμάτησε. Δεν είχα καν υποψιαστεί ποτέ πως θα ένιωθα όπως ένιωσα και πως αυτή η ύψιστη ευθύνη που αναλάμβανα και που πλέον θα όριζε κάθε μου ενέργεια θα μου έδινε τόση ευτυχία. (Και δεν ξέρω τι άραγε θεωρούσα πραγματική ευτυχία μέχρι τότε). Είναι από αυτά τα ανθρώπινα, που μπορείς να τα αντιληφθείς μόνο όταν σου συμβαίνουν. Με κανέναν άλλο τρόπο δεν μπορείς να τα νιώσεις και με επίσης κανέναν δε μπορείς να τα περιγράψεις.
Οπότε και συγγνώμη που πρέπει να το πω, η απάντηση στο αρχικό ερώτημα μπορεί να δοθεί όταν υπάρχουν και τα δύο δεδομένα, κάποιος να έχει βιώσει και την αγάπη ενός ζώου, αλλά και την μητρότητα/πατρότητα κατά την ταπεινή μου άποψη. Ενδεχομένως τότε να διαπιστώσετε πως μάλλον δεν υπάρχει καν ερώτημα.
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,441 μηνύματα.
Χαζοθεμα εντελως και σορυ για την θεματοθετρια..αλλα ετσι ειναι.Καταρχην το συναισθημα ειναι συναισθημα...κατι δηλαδη προσωπικο και υποκειμενικο.
Το οτι μπαινουν καποιοι στο τρυπακι συγκρισης συναισθηματων..ειναι η μεγαλυτρη ηλιθιοτητα/Και δεν αναφερομαι αναγκαστικα σε οσους εδω απαντησαν.
Στο μεταξυ αλλο πραγμα το αρθρο που περιεγραψε η θεματυοθετρια και εντελως αλλο Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ και το ζητημα που διαπραγματευεται.Η θεματοθετρια μαλλον αυθαιρετα εβγαλε ενα συμπερασματακι.
 

Volkswagen Fan

Επιφανές μέλος

Ο Fotis. αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών, επαγγέλεται Οικονομολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 27,280 μηνύματα.
Στη ζωή μου είχα σκύλους, γάτες, παπαγάλους και τροπικά ψαράκια (και ψαρούκλες). Είχα δεθεί μαζί τους με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, έτσι ώστε να είναι αναπόσπαστα κομμάτια της καθημερινότητάς μου, μια σχέση απόλυτα συντροφική και ισότιμη.
Όταν κράτησα για πρώτη φορά τον μικρό μου στα χέρια μου όμως, ο χρόνος σταμάτησε. Δεν είχα καν υποψιαστεί ποτέ πως θα ένιωθα όπως ένιωσα και πως αυτή η ύψιστη ευθύνη που αναλάμβανα και που πλέον θα όριζε κάθε μου ενέργεια θα μου έδινε τόση ευτυχία. (Και δεν ξέρω τι άραγε θεωρούσα πραγματική ευτυχία μέχρι τότε). Είναι από αυτά τα ανθρώπινα, που μπορείς να τα αντιληφθείς μόνο όταν σου συμβαίνουν. Με κανέναν άλλο τρόπο δεν μπορείς να τα νιώσεις και με επίσης κανέναν δε μπορείς να τα περιγράψεις.
Οπότε και συγγνώμη που πρέπει να το πω, η απάντηση στο αρχικό ερώτημα μπορεί να δοθεί όταν υπάρχουν και τα δύο δεδομένα, κάποιος να έχει βιώσει και την αγάπη ενός ζώου, αλλά και την μητρότητα/πατρότητα κατά την ταπεινή μου άποψη.


Αυτό ακριβώς φίλε, θεωρώ εντελώς διαφορετικό την απόκτηση ενός παιδιού με τις ευθύνες που συνεπάγονται.
 

Joji

Διακεκριμένο μέλος

Η Τζότζι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 20 ετών και επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 6,594 μηνύματα.
Η βασικότερη διαφορά είναι ότι αν έχεις σκυλάκι και πεθάνει τότε θα πάρεις ένα άλλο ώστε να καλύψεις την στεναχώρια σου. Αν όμως χάσεις το παιδί σου δεν θα πεις θα κάνω άλλο παιδί ώστε να καλύψει την απώλεια του.
Κανένα σκυλί δεν θα είναι σαν το άλλο. Το ίδιο ισχύει και με το παιδί. Όταν με το καλό πάρεις σκύλο, επέστρεψε σε αυτό το thread και απάντα. Κανείς δεν σου ζήτησε να βάλεις στον εαυτό σου το δίλημμα «Ποιον θα έσωζα αν κινδύνευαν και οι δυο;» Μόνος σου το κάνεις. Και κατ’εμέ είναι άσκοπο. Θα κάνω τα αδύνατα δυνατά να γλιτώσουν και οι δυο, αν ποτέ βρεθούν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,441 μηνύματα.
Κανένα σκυλί δεν θα είναι σαν το άλλο. Το ίδιο ισχύει και με το παιδί. Όταν με το καλό πάρεις σκύλο, επέστρεψε σε αυτό το thread και απάντα. Κανείς δεν σου ζήτησε να βάλεις στον εαυτό σου το δίλημμα «Ποιον θα έσωζα αν κινδύνευαν και οι δυο;» Μόνος σου το κάνεις. Και κατ’εμέ είναι άσκοπο. Θα κάνω τα αδύνατα δυνατά να γλιτώσουν και οι δυο, αν ποτέ βρεθούν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Ακριβως.Το διλλημα αυτο ειναι ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ ΠΑΝΤΑ και ισοπεδωτικο.
Κια θα ξαναπω
Αλλο πραγμα το αρθρο που περιεγραψε η θεματυοθετρια και εντελως αλλο Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ και το ζητημα που διαπραγματευεται.Η θεματοθετρια μαλλον αυθαιρετα εβγαλε ενα συμπερασματακι παντελως λαθος και το συνεχιζουν και οι υπολοιποι.Το οτι ελευθερωνονται οι ιδιες ορμονες δεν σημαινει οτι ειναι το ιδιο συναισθημα/\.
ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΙΔΙΩΝ ΕΙΔΩΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ.
Αλλο το συναισθημα για την μανα,αλλο για τον πατερα,αλλο για το παιδι,αλλο για την αδελφη,αλλο για το κατοικιδιο.

ΕΞαρχης λαθος η ερμηνεια του αρθρου,.

Χαιρετω. :hello:
 

Arianara S3

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Arianara S3 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 383 μηνύματα.
Αρχικά δεν καταλαβαίνω τον λόγο της επίθεσης ενώ έγραψα καθαρά την άποψη μου. Το thread κάνει ένα υποθετικό ερώτημα και απάντησα πάνω σε αυτό, δηλαδή σε περίπτωση που κινδύνευαν οι γονείς μου ή τα παιδιά μου και ταυτόχρονα κινδύνευε ο σκύλος μου και έπρεπε να σώσω μόνο έναν τότε αναγκάστηκα θα έσωσα την οικογένεια/παιδί. Τώρα εσύ αν έσωσες το σκυλάκι και όχι το ίδιο σου το παιδί μπράβο σου καθώς είναι δικαίωμα σου, όχι όμως ότι είναι και σωστή άποψη. Επειδή όμως τέτοια δίλληματα δεν υπάρχουν στη ζωή μπορούμε να αγαπάμε και του δυο το ίδιο.

Τώρα όσο αφορά αν το σκυλί αντικαθιστά ένα παιδί εδώ η απάντηση είναι προφανής και είναι όχι. Μπορεί να σε στεναχωρώ όμως τα σκυλί είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα από ενα παιδί και το ενα δεν αντικαθιστά το άλλο. Όταν κάνεις δικό σου παιδί αυτό σημαίνει ότι είναι η συνέχεια σου, θα το μεγαλώσεις και θα έχεις ένα άτομο με το οποίο θα συζητάς και θα τον μαθαίνεις πράγματα όπως και εσυ θα μαθαίνεις από αυτό κτλ. Μου φαίνεται γελοίο τα να εξηγούμε τα αυτονόητα, δηλαδή οτι ένας σκύλος δεν αντικαθιστά ενα παιδί καθώς είναι κοινή λογική.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:



Φίλη μου δεν σου είπα ότι δεν θα πονέσεις αν χαθεί το σκυλάκι σου, είπα όμως ότι δεν είναι το ίδιο με ένα παιδί. Η βασικότερη διαφορά είναι ότι αν έχεις σκυλάκι και πεθάνει τότε θα πάρεις ένα άλλο ώστε να καλύψεις την στεναχώρια σου. Αν όμως χάσεις το παιδί σου δεν θα πεις θα κάνω άλλο παιδί ώστε να καλύψει την απώλεια του.

Εγώ απάντησα σε ένα υποθετικό ερώτημα, δηλαδή αν κινδύνευαν οι γονείς μου/τα παιδιά μου και ο σκύλος μου και έπρεπε να σώσω αναγκαστικά έναν τότε προφανώς και θα έσωσα τους ανθρώπους. Όμως τέτοιο δίλλημα δεν υπάρχει στην ζωή άρα δεν χρειάζεται να το σκεφτόμαστε.

Γιατι τιθεται θεμα αντικαταστασης; Ειπε κανεις οτι το ενα αντικαθιστα το αλλο; Οτι οπως αγαπας το ενα, αγαπας και το αλλο ειπα. Κανεις ο,τι κανει ο γονιος για το παιδι του. Παρε σκυλο και μετα θα δεις πώς ειναι το συναισθημα. Δεν ειναι τυχαιο οτι πολλοι ανθρωποι δεν αντεχουν τον πονο του αποχωρισμου και δεν παιρνουν παλι σκυλο.
 

Volkswagen Fan

Επιφανές μέλος

Ο Fotis. αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών, επαγγέλεται Οικονομολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 27,280 μηνύματα.
Κανένα σκυλί δεν θα είναι σαν το άλλο. Το ίδιο ισχύει και με το παιδί. Όταν με το καλό πάρεις σκύλο, επέστρεψε σε αυτό το thread και απάντα. Κανείς δεν σου ζήτησε να βάλεις στον εαυτό σου το δίλημμα «Ποιον θα έσωζα αν κινδύνευαν και οι δυο;» Μόνος σου το κάνεις. Και κατ’εμέ είναι άσκοπο. Θα κάνω τα αδύνατα δυνατά να γλιτώσουν και οι δυο, αν ποτέ βρεθούν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Επειδή όμως το thread ρωτάει αν το σκυλί είναι σαν το παιδί και αν μπορεί να αντικαταστήσει ένα παιδί ή απάντηση εδώ είναι ξεκάθαρα όχι.

Ξέρω τώρα δεν θα συμφωνήσεις γιατί θεωρείς ότι μπορεί να γίνει όμως η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Και σκυλάκι να πάρω φίλη μου, που θα πάρω καθώς θέλω, δεν θα πω ότι έχει αντικαταστήσει ένα παιδί ούτε κανέναν άνθρωπο. Είναι εντελώς δυο διαφορετικά πράγματα όπου δεν είναι υποκατάστατα αλλά συμπληρωματικά.
 

Joji

Διακεκριμένο μέλος

Η Τζότζι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 20 ετών και επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 6,594 μηνύματα.
Επειδή όμως το thread ρωτάει αν το σκυλί είναι σαν το παιδί και αν μπορεί να αντικαταστήσει ένα παιδί ή απάντηση εδώ είναι ξεκάθαρα όχι.

Ξέρω τώρα δεν θα συμφωνήσεις γιατί θεωρείς ότι μπορεί να γίνει όμως η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Και σκυλάκι να πάρω φίλη μου, που θα πάρω καθώς θέλω, δεν θα πω ότι έχει αντικαταστήσει ένα παιδί ούτε κανέναν άνθρωπο. Είναι εντελώς δυο διαφορετικά πράγματα όπου δεν είναι υποκατάστατα αλλά συμπληρωματικά.
Καλά εγώ θα περιμένω.
 

Volkswagen Fan

Επιφανές μέλος

Ο Fotis. αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών, επαγγέλεται Οικονομολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 27,280 μηνύματα.
Γιατι τιθεται θεμα αντικαταστασης; Ειπε κανεις οτι το ενα αντικαθιστα το αλλο; Οτι οπως αγαπας το ενα, αγαπας και το αλλο ειπα. Κανεις ο,τι κανει ο γονιος για το παιδι του. Παρε σκυλο και μετα θα δεις πώς ειναι το συναισθημα. Δεν ειναι τυχαιο οτι πολλοι ανθρωποι δεν αντεχουν τον πονο του αποχωρισμου και δεν παιρνουν παλι σκυλο.

Εγώ απάντησα ξεκάθαρα πάνω στο ερώτημα του thread όμως.
 

Arianara S3

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Arianara S3 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 383 μηνύματα.

Volkswagen Fan

Επιφανές μέλος

Ο Fotis. αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών, επαγγέλεται Οικονομολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 27,280 μηνύματα.
Καλά εγώ θα περιμένω.

Περίμενε όσο θέλεις δεν πρόκειται να αλλάξει η άποψη μου φίλη μου, όσο και να αγαπας ένας σκυλάκι ή μια γάτα το συναίσθημα του παιδιού είναι εντελώς διαφορετικό από όλες τις απόψεις. Δεν σου λέω ότι αν κανω παιδιά δεν θα αγαπάω το σκυλακι που θα εχω υιοθετήσει, ισα ισα δεν θα αλλάξει τίποτα σε σχέση με πριν, απλά δεν μπορεί το ενα να αντικαταστήσει το αλλο σε καμία περίπτωση. Άρα κάτι ακραία που ακούγονται από μερικά ζευγάρια ότι δεν κάνουμε παιδιά επειδή έχουμε σκύλο και μάλιστα του γράφουμε και την περιουσία μας δεν ισχύουν.

Είναι αυτό ακριβώς που είπε και ο @Δροσουλίτης
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Το ερωτημα μιλαει αν προκειται για το ιδιο συναισθημα. Δεν λεει για αντικατασταση του ενος απο το αλλο.

Νομίζω ότι απάντησα και σε αυτό. Είναι άλλο το συναίσθημα και η σχέση που έχεις με τους γονείς σου, άλλη η σχέση με τα παιδιά, άλλη η σχέση με τους φίλους σου και άλλη η σχέση με τα κατοικιδα. Άρα η σχεση και το δέσιμο που εχεις με το καθένα είναι διαφορετική και ξεχωριστή.
 

Aura

Διάσημο μέλος

Η Aura αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,036 μηνύματα.
Γιατι τιθεται θεμα αντικαταστασης; Ειπε κανεις οτι το ενα αντικαθιστα το αλλο; Οτι οπως αγαπας το ενα, αγαπας και το αλλο ειπα. Κανεις ο,τι κανει ο γονιος για το παιδι του. Παρε σκυλο και μετα θα δεις πώς ειναι το συναισθημα. Δεν ειναι τυχαιο οτι πολλοι ανθρωποι δεν αντεχουν τον πονο του αποχωρισμου και δεν παιρνουν παλι σκυλο.
Εγώ μια φορά είχα ρωτήσει αν θα προτιμούσαν να πεθάνει ο αδερφός ή ο γονιός και λέγανε ''δεν ξέρω άλλη σχέση δεν μπορώ να το σκεφτώ '' κτλ. Και ο Φώτης είχε απαντήσει έτσι.

Να σου πω εγώ δεν το καταλαβαίνω, οι σχέσεις είναι διαφορετικές, αλλά η απώλεια ενός από κάποιον άλλο είναι πιο δυσβάσταχτη , δεν ξέρω γιατί προκαλούν δυσφορία τέτοιες συζητήσεις .
 

glayki

Διάσημο μέλος

Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,601 μηνύματα.
Η σχέση με ένα ζώο είναι δυνατή και μοναδική με το καθένα, καθώς διαφορετικά αλληλεπιδρας με κάθε ζωικό χαρακτήρα ( είχα πολλά και διαφορετικών ειδών ζώα από παιδί ως τώρα και δε μπορω να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς), ωστόσο δε θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να συγκριθεί με την ανεπανάληπτη σχέση που αναπτύσσεις με το / τα παιδιά σου , αρκεί να έχεις τα μάτια της καρδιάς ανοικτά και να έχεις αντιληφθεί το μέγεθος της τιμής που σου έγινε να γίνεις η γέφυρα μιας νέας ζωής ( αντικειμενικά τίποτε δεν είναι δεδομένο ούτε η μητρότητα ή η πατρότητα μπορεί να βιωθει με τον ίδιο τρόπο από όλους.. Υπάρχουν γονείς που απέκτησαν τυχαία τον τίτλο και δεν έχουν ιδέα των υποχρεώσεων που τον συνοδεύουν)
 

Volkswagen Fan

Επιφανές μέλος

Ο Fotis. αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών, επαγγέλεται Οικονομολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 27,280 μηνύματα.
Εγώ μια φορά είχα ρωτήσει αν θα προτιμούσαν να πεθάνει ο αδερφός ή ο γονιός και λέγανε ''δεν ξέρω άλλη σχέση δεν μπορώ να το σκεφτώ '' κτλ. Και ο Φώτης είχε απαντήσει έτσι.

Να σου πω εγώ δεν το καταλαβαίνω, οι σχέσεις είναι διαφορετικές, αλλά η απώλεια ενός από κάποιον άλλο είναι πιο δυσβάσταχτη , δεν ξέρω γιατί προκαλούν δυσφορία τέτοιες συζητήσεις .

Είναι αυτό που λες, λογικό η απώλεια ενός ανθρώπου να μας πονέσει λίγο περισσότερο από την απώλεια του σκύλου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αν πεθάνει το σκυλάκι δεν θα στεναχωρηθεί, δεν θα πονέσει και δεν θα καλύψει ο ιδιοκτήτης του. Όμως δεν μπορούμε να πούμε ότι η ύπαρξη ενός σκύλου αντικαθιστά την πατρότητα/ μητρότητα καθώς είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα και μοναδικό στην ζωή του ανθρώπου.

Είναι απλή λογική και μου κάνει εντύπωση που μερικοί ξινίζουν όταν τους λες την πραγματικότητα.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Η σχέση με ένα ζώο είναι δυνατή και μοναδική με το καθένα, καθώς διαφορετικά αλληλεπιδρας με κάθε ζωικό χαρακτήρα ( είχα πολλά και διαφορετικών ειδών ζώα από παιδί ως τώρα και δε μπορω να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς), ωστόσο δε θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να συγκριθεί με την ανεπανάληπτη σχέση που αναπτύσσεις με το / τα παιδιά σου , αρκεί να έχεις τα μάτια της καρδιάς ανοικτά και να έχεις αντιληφθεί το μέγεθος της τιμής που σου έγινε να γίνεις η γέφυρα μιας νέας ζωής ( αντικειμενικά τίποτε δεν είναι δεδομένο ούτε η μητρότητα ή η πατρότητα μπορεί να βιωθει με τον ίδιο τρόπο από όλους.. Υπάρχουν γονείς που απέκτησαν τυχαία τον τίτλο και δεν έχουν ιδέα των υποχρεώσεων που τον συνοδεύουν)

Αυτό ακριβώς που λες φίλη μου, τα σκυλιά είναι πολύ σημαντικά στην ζωή του ανθρώπου και σίγουρα αποτελούν μέρος της οικογένειας. Όμως δεν μπορεί να τα βάλουμε στην ίδια μοίρα με ένα παιδί, θεωρώ ότι το να κανείς δικά σου παιδιά είναι το πιο ιερό πράγμα στη ζωή αυτή με την προϋπόθεση να ξέρεις ότι μπορείς να το κάνεις και να αναλάβεις τις ευθύνες.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάμε τα σκυλιά και γενικά τα ζωάκια όμως είναι εντελώς διαφορετική αγάπη.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Aura

Διάσημο μέλος

Η Aura αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,036 μηνύματα.
Είναι αυτό που λες, λογικό η απώλεια ενός ανθρώπου να μας πονέσει λίγο περισσότερο από την απώλεια του σκύλου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αν πεθάνει το σκυλάκι δεν θα στεναχωρηθεί, δεν θα πονέσει και δεν θα καλύψει ο ιδιοκτήτης του. Όμως δεν μπορούμε να πούμε ότι η ύπαρξη ενός σκύλου αντικαθιστά την πατρότητα/ μητρότητα καθώς είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα και μοναδικό στην ζωή του ανθρώπου.

Είναι απλή λογική και μου κάνει εντύπωση που μερικοί ξινίζουν όταν τους λες την πραγματικότητα.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:



Αυτό ακριβώς που λες φίλη μου, τα σκυλιά είναι πολύ σημαντικά στην ζωή του ανθρώπου και σίγουρα αποτελούν μέρος της οικογένειας. Όμως δεν μπορεί να τα βάλουμε στην ίδια μοίρα με ένα παιδί, θεωρώ ότι το να κανείς δικά σου παιδιά είναι το πιο ιερό πράγμα στη ζωή αυτή με την προϋπόθεση να ξέρεις ότι μπορείς να το κάνεις και να αναλάβεις τις ευθύνες.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάμε τα σκυλιά και γενικά τα ζωάκια όμως είναι εντελώς διαφορετική αγάπη.
Ηθελα να ρωτήσω βασικά γιατί σας προκαλούν δυσφορία τέτοιου τύπου διλήμματα , όπως και εσένα που ήταν σαν να είχες ενοχληθεί με το δίλημμα γονιός ή αδερφός .

Είναι σαν να παραδέχεσαι ότι κάποιον τον αγαπάς λιγότερο και δεν θες να μπεις σε αυτή τη διαδικασία ;
 

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,260 μηνύματα.
Φαινεται οτι δεν ειχες ποτέ σκυλο. Τι ανοητο επιχειρημα ειναι αυτο το "αν κινδυνευαν και οι δυο ποιον θα εσωζες"; Δηλαδη ενα πλασμα που ζειτε μαζι 15 χρονια ολοκληρα, το βλεπεις να μεγαλωνει πλαι σου και απο κουταβακι να γινεται γερακος, που δεν το εχεις αφησει μονο, που βγαινετε βολτα, που παιζετε, που τρεχεις να του παρεις φαγητο, που κοιμαστε μαζι, που πατε μαζι διακοπες, που ξαγρυπνας οταν ειναι αρρωστο, που το τρεχεις σε γιατρους οταν χρειααζεται, που σου γ@μιεται η ψυχολογια οταν ειναι εστω λιγο πιο υποτονικο απο ο,τι συνηθως, δεν το θεωρεις παιδι σου; Κανεις τα ιδια ακριβως που κανει ενας γονιος για το παιδι του. Και μονο που γυρνας στο σπιτι μετα απο 10 λεπτα απουσιας και εκεινο παει να ριξει το σπιτι απο τη χαρα του και ειναι σαν να του εχεις χαρισει τον κοσμο ολο, μπορεις να μην το βαλεις τοσο ψηλα οσο τους αλλους; Εδω ξεφυσας προβληματισμενος και αυτα τα πλασματα ερχονται και καθονται διπλα σου και αυτοματως πεφτει η διαθεση τους ή προσπαθουν να κανουν κατι για να χαμογελασεις. Βλεπεις στα ματια του ποσο σημαντικος εισαι για εκεινον χωρις να πει κουβεντα. Για αυτο ειπα προ 4 ετων και το ξαναλεω, αν δεν εχει καποιος σκυλο δεν καταλαβαινει οσα κι αν του πουν οι αλλοι. Ή μπορει να ειναι τιποτα 50ρηδες που να λενε "εεε θα βαλω το σκυλι ισα με το παιδι;" που αυτοι τα ειχαν τα σκυλια κατα πασα πιθανοτητα μονο για να φυλανε τα προβατα απο τους λυκους σε κανα χωριο τερμα Θεου.
Το θέμα είναι , εσύ έχεις παιδί και σκυλί ;
Δεν νομίζω οτι κάποιος μπορεί να απαντήσει χωρίς να έχει και τα δύο . Αλλά εαν έπρεπε να κάνω μια μαντεψιά , τότε σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης μια μάνα ας πούμε θα έσωζε το ανθρώπινο παιδί της . Δεν είναι θέμα αγάπης , δεν σημαίνει δηλαδή αυτό οτι δεν αγαπάς το σκυλί σου όσο το παιδί σου(άλλωστε όντως είναι παιδί σου στην ουσία και το σκυλάκι) , αλλά υποσυνείδητα εμπλέκεται το ζήτημα της προστασίας του δικού μας είδους.
 

Pak

Επιφανές μέλος

Η Πακοτίνι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 22 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 9,469 μηνύματα.
Δεν έχω διαβάσει τα αποπάνω μηνύματα, αλλά έχω να πω ότι πολλές φορές κοιτάω τα ζώα μου και αναρωτιέμαι πως γίνεται να αγαπήσω κάποιον περισσότερο από αυτά. Θα έδινα και τη ζωή μου για τα μωρά μου, όπως και αν σας ακούγεται αυτό είναι η αλήθεια.
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top