Προσωπική σχέση με το Θεό/ανώτερο εαυτό/συμπαντική νοημοσύνη κλπ.

[Zukov]

Δεν πιστεύω στον Θεό, αλλά αν έπρεπε να πιστέψω στον Θεό, θα έλεγα πως για μένα ο Θεός είναι η φύση

Naturalistic pantheism - Wikipedia

en.wikipedia.org

 

[Guest 190013]

Σχέση με το Θεό εννοείς ερωτική ή κάτι πλατωνικό; Μια ξεπέτα;

 

[soul]

υποκινήθηκε με το πρόσχημα της πίστης, οπότε υπήρχε ξεκάθαρα θρησκευτικό κίνητρο. Η πίστη λειτούργησε ως αφορμή λοιπόν.

Η πίστη ως αφορμή ή ως πρόσχημα?? Αφενός ήταν μεγάλος ο θησαυρός που αρπαχτηκε και αφετέρου μια όμορφα πλασμενη συκοφαντια έχοντας ένα σταυρό για σύμβολο...

 

[Guest 896561]

Ένα θέμα που το έχω στο μυαλό μου με ένα μεγάλο ερωτηματικό... Δεν έχω βρει ακόμα κάτι που να με πείθει απόλυτα για το αν υπάρχει ή όχι. Οπότε θα καταθέσω μόνο σκέψεις.... Απορρίπτω την ιδέα του να ξανά γεννιέσαι ως ορυκτό ή ζώο και θα έλεγα ότι εάν επανέρχεται η ψυχή ως άνθρωπος και μόνο, τοτε σήμερα είμαστε το άθροισμα όλων των προηγουμενων....

Οι νταρμικές θρησκείες (ινδουϊσμός, βουδισμός) εισήγαγαν την έννοια της μετενσάρκωσης. Όχι μία ή δύο, αλλά περνάμε από άπειρες μετενσαρκώσεις, με σκοπό να βελτιωνόμαστε στην κάθε ενσάρκωση ώσπου να φτάσουμε στη φώτιση και να γίνουμε Βούδες (φωτισμένοι), να περάσουμε σε άλλο στάδιο ύπαρξης και να μην ξαναενσαρκωθούμε. Πάνω κάτω αυτή είναι η κεντρική ιδέα.

Βέβαια ο όρος της μετενσάρκωσης έχει ξεχειλωθεί, πραγματικά ο κάθε ένας λέει τα δικά του. Η Μπλαβάτσκυ (που λέγαμε και χτες), ο Γκουρτσίεφ και πολλοί άλλοι. Οι πυθαγόρειοι επίσης στην Αρχαία Ελλάδα πίστευαν στην ιδέα αυτή, υπάρχει και η πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία του Ηρ:

Ο υπέροχος μύθος του Ηρός του Πλάτωνα για την μεταθανάτια ζωή - Μικροπράγματα

Ο μύθος του Ηρός είναι ότι στη ψυχή, αποδίδεται πλήρως δικαιοσύνη και παράλληλα ελευθερία, να επιλέξει ενσυνείδητα, βάση της πείρας της, τη μοίρα της για την επόμενη ζωή της.

mikropragmata.lifo.gr

 

[Guest 890013]

Σχέση με το Θεό εννοείς ερωτική ή κάτι πλατωνικό; Μια ξεπέτα;

Άραγε ο ακάθιστος ύμνος βγήκε για τα one night stands?





Disclaimer πιστοί this is a joke.

 

[Guest 896561]

Σχέση με το Θεό εννοείς ερωτική ή κάτι πλατωνικό; Μια ξεπέτα;

Βλάσφημε!

 

[Guest 209912]

Η θρησκεία είναι οργανωμένη απόπειρα του ανθρώπου να εξημερώσει τον άνθρωπο, με τον ίδιο τρόπου που οι λύκοι εξημερώνονται και γίνονται σκύλοι. Οι διαφορετικές θρησκείες διαφέρουν απλά όσον αφορά τα αποτελέσματα που επιτυγχάνουν.

Η πίστη σε κάποια συμπαντική νοημοσύνη προέρχεται από τα ανθρώπινα bias μας και την τάση να δίνουμε μεγαλύτερη έμφαση στις περιπτώσεις τάξης που παρατηρούμε στο σύμπαν και όχι στις άπειρα περισσότερες περιπτώσεις χάους και αταξίας.

 

[Guest 896561]

Δεν θα το έλεγα, μιλάω για ενα πολύ προσωπικό κομμάτι που δεν θα ήθελα να μπω σε κάποια οργάνωση-πες το θρησκεία- ώστε να μην εχω την ανασφάλεια πως δεν ανήκω κάπου
Και γενικά πιστεύω πως το όλο ζήτημα μου είναι πολύ προσωπικού χαρακτήρα για το πως νιώθει και αν νιώθει ο καθε ένας.

Ναι. Επίσης δεν χρειάζεται να ανήκεις σε κάποια θρησκεία για να διαθέτεις μια είδους πνευματικότητα. Εν ολίγοις, δεν συνεπάγεται πως ο άθρησκος είναι απαραίτητα και άθεος. Αυτό δεν μπορούν να καταλάβουν πολλοί θρησκευόμενοι.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 9 Μαΐου 2021

Η πίστη ως αφορμή ή ως πρόσχημα?? Αφενός ήταν μεγάλος ο θησαυρός που αρπαχτηκε και αφετέρου μια όμορφα πλασμενη συκοφαντια έχοντας ένα σταυρό για σύμβολο...

Και τα δύο. Και ως πρόσχημα και ως αφορμή. Αυτοί που ξεκινούσαν την εκάστοτε σταυροφορία χρησιμοποιούσαν προσχηματικά την πίστη, πολλοί πιστοί δε, συμμετείχαν και λόγω πίστης, οπότε λειτούργησε και σαν αφορμή.

 

[soul]

Προσωπική σχέση με τον Θεό... δημιουργείται μέσω της πίστης.
Ας πούμε ότι όταν λέμε πίστη εννοούμε μια εσωτερική βεβαιότητα από βίωμα (πολλές φορές φυσικά και μέσω της παρατήρησης). Και το σύνολο των πιστων (με όμοια πεποίθηση) το αποκαλούμε θρησκεία.

Σημ. Προσπαθώ να ορίσω και να ξεχωρίσω έννοιες... οπότε διορθώστε με...

Συχνά διάβασα για Αβραμικες θρησκείες, οπότε ας διαχωρίσουμε την Ορθοδοξία από τις αιρέσεις και άλλες θρησκείες (ώστε να αποφύγουμε παρεξηγήσεις)..

Ο Ιουδαισμος θεωρεί ότι η σωτηρία είναι δεδομένη (για τον λαό του Ισραήλ), ενώ οι Χριστ.ορθοδ. ότι η σωτηρία είναι ελεύθερη επιλογή - αν ο άνθρωπος μετανοήσει για τα λάθη του (αμαρτίες) αποφασίσει να διορθώσει τον τρόπο ζωής του ακολουθώντας το παράδειγμα και τις εντολές του Ιησού.
Ο Ισλαμισμος διδάσκει τη σωτηρία μέσα από την υποταγή στον Αλλάχ, οι Ανατολικές θρησκείες την απελευθέρωση από τα δεσμά μέσα από την ατομικότητα και την ατομική άσκηση.
Οι διαφορές ουσιαστικές νομίζω.

 

[Μάξιμος]

Ανοίγω αυτό το θέμα για να καταθέσουμε όλοι τις απόψεις μας πάνω σε αυτό το αμφιλεγόμενο, πολυσυζητημένο, αλλά πάντα επίκαιρο θέμα. Η συζήτηση χωράει τους πάντες, από θρήσκους, ένθεους, άθρησκους, αγνωστικιστές έως και άθεους.

Να μιλήσω λίγο και εγώ.
Πριν προχωρήσω, θα σου πω οτι καλό θα ήταν και χρήσιμο, αν έδινες και τον δικό σου ορισμό, για το τί εννοείς όταν λες <<θρήσκους>>, <<ένθεους>>, <<άθρησκους>>, <<αγνωστικιστές>> και <<άθεους>>.
Για να βοηθήσω λίγο θα πω το γιατί γράφω τα ποιο πάνω.
Στον Χριστιανισμό (όπως τον γνωρίζουμε στην Ελλάδα), υπάρχει μία λέξη η <<διάκριση>>.

Όποιος θέλει να μας πει την προσωπική του οπτική πάνω στο θέμα ή, εναλλακτικά, αν πιστεύει ότι δεν υπάρχει τίποτα εκτός του υλικού και αντιληπτού από τις αισθήσεις μας κόσμου, ας μας εκθέσει τις δικές του απόψεις.

Ξεκινάω ως θεματοθέτης, λέγοντας ότι είμαι άθρησκος,

Και ο Ιερομόναχος Σεραφείμ Ρόουζ, στην Αμερική, μετά απο δέκα περίπου χρόνια στην ανώτατη παιδεία και με εξαιρετικά υψηλή μόρφωση, έχει να παρουσιάσει πλούσιο υλικό στην περίπτωση σου.
Αν μη τί άλλο, ένας οξύνους νέος στην Αμερική της δεκαετίας του 1950 με 60, ο οποίος ασπάστηκε τον Ταοϊσμό, Βουδισμό και άλλα, είναι ενδιαφέρουσα η πορεία του.

αλλά, παρ'όλα αυτά, έχω μια αδυναμία στις θρησκείες, μου αρέσει να διαβάζω και να μαθαίνω όσα περισσότερα μπορώ για αυτές. Με ξενίζει όμως ο δογματισμός τους και η πίστη τους ότι μόνο αυτές κατέχουν την απόλυτη αλήθεια, ενώ στην ουσία όλες τους περιέχουν ψήγματα της «αλήθειας».

Δεν γίνεται να απαντήσω λεπτομερώς, άρα επαρκώς, σε όλη την παράγραφο. Και αυτό γιατι άνοιξες τόσο μεγάλα θέματα, ώστε να είναι χρησιμότερη μία μονολεκτική τοποθέτηση.
Απέναντι σε αυτά που ζητάς, υπάρχει μία λέξη στον Χριστιανισμό και αυτή είναι το << Αυτεξούσιο>>.
Αρα, σε δογματικά και άλλα πολλά, χρησιμοποίησε το αυτεξούσιο σου.

Αν και άθρησκος πιστεύω σε μια ανώτερη διάνοια, δύναμη, πηγή (πείτε την όπως θέλετε), που διέπει τα πάντα, τον ορατό και αόρατο κόσμο, το πεπερασμένο και το άπειρο... «Εν τω παν, και εξ ενός πολλά, και εκ των πολλών το εν», για να το εκφράσω και με ένα γνωστό ρητό.

Αυτή ήταν μια συνοπτική εισαγωγή, περιμένω τη δική σας οπτική επί του θέματος

Και εγώ θα σου πω μία ρήση του Χριστού.
<<Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά· ἑνὸς δέ ἐστι χρεία>>· Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ' αὐτῆς.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 9 Μαΐου 2021

Οι σταυροφοριες δεν είχανε σχέση με την πίστη. Ήτανε απλά η αγνή εκτόνωση της αρπακτικης φύσης μας. Γι αυτό και ήταν τόσο όμορφες.

Αν οι Σταυροφόροι ωθούμενοι απο το Ιερατείο της Κεντρικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που προκάλεσαν την πρώτη Άλωση της πόλης και τις συνέπειες βιώνουμε εσύ, εγώ και όλοι μας ακόμα και σήμερα, που βίαζαν πάνω στην Αγία Τράπεζα και δεν επεκτείνομαι σε άλλα, ήταν όμορφες, τότε δεν ξέρω τί άλλο θα πρέπει να πεις προκειμένου εγώ να εκφράσω την βαθιά μου διαφωνία.

 

[Guest 209912]

Αν οι Σταυροφόροι ωθούμενοι απο το Ιερατείο της Κεντρικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που προκάλεσαν την πρώτη Άλωση της πόλης και τις συνέπειες βιώνουμε εσύ, εγώ και όλοι μας ακόμα και σήμερα, που βίαζαν πάνω στην Αγία Τράπεζα και δεν επεκτείνομαι σε άλλα, ήταν όμορφες, τότε δεν ξέρω τί άλλο θα πρέπει να πεις προκειμένου εγώ να εκφράσω την βαθιά μου διαφωνία.

Υπάρχει ομορφιά τόσο στην κόλαση όσο και στον παράδεισο. Αν δεν μπορείς να το δεις αυτό είναι μάλλον επειδή δεν μπορείς να κατανοήσεις την περατοτητα της ανθρώπινης ύπαρξης.

 

[Μάξιμος]

Υπάρχει ομορφιά τόσο στην κόλαση όσο και στον παράδεισο. Αν δεν μπορείς να το δεις αυτό είναι μάλλον επειδή δεν μπορείς να κατανοήσεις την περατοτητα της ανθρώπινης ύπαρξης.

Εγώ απαντώ, πάντα σε σχέση με την φθαρτή ύπαρξη μου.
Και όχι με τις πνευματικές μου, πιθανές ή μη, αναβάσεις.
Μιας και η ασημαντότητα μου κινείται ως το σήμερα με τις πτωτικές μου αισθήσεις και δεν δύναμαι να δω περισσότερα, με αυτά που βλέπω και αντιλαμβάνομαι, με αυτά απαντώ.

 

[Insertcoin]

Δεν υπαρχει Θεος ουτε καμια αλλη δυναμη που μας δημιουργησε και μας παρακολουθει,και αυτο γιατι δεν μπορω να κατανοησω κατι τετοιο,μια απιστευτη τετοια δυναμη που να μπορει να δημιουργει κοσμους/ζωη και μετα απλα να καθεται να παρακολουθει χωρις να δειχνει ποτε την παρουσια της.
Οι αρχαιοι Ελληνες γεννησαν πολλους μυθους με βαση τα φυσικα φαινομενα γιατι αυτα πιστευαν οτι ηταν οι "θεοι" οπως η γη(Θεα γαια) ηταν η πρωτη Θεα που λατρευαν διοτι τους εδινε φαι. Μετα εχει συνεχεια βεβαια αλλα ετσι ξεκινησε και μετα οσο περναγαν οι αιωνες προσθεταν συνεχεια στους μυθους καινουριους θεους και θεες.

Ειχαν αναγκη να δημιουργησουν τους θεους για καποιο λογο που δεν μπορω να καταλαβω,γιατι να εχεις καποιον να προσκυνας? δεν σου εδωσε ετσι το φαι η γη,εσυ δουλεψες και ιδρωσες να το καταφερεις.
Δεν μπορω καθολου τους ανρθωπους που τα αποδιδουν ολα στους θεους ετσι τυφλα! τυφλη υποταγη,τυφλη πιστη και δεν θελουν να διαβασουν τιποτα που να λεει κατι διαφορετικο απο τα πιστευω τους.
Οσους ρωταω για το παραδοξο της παντοδυναμιας,ενοχλουνται παντως.

 

[Cody]

Να ρωτήσω εγώ κάτι που το άκουσα πριν μερικές μέρες. Πιστεύετε ο Χριστιανισμός οδήγησε την ανθρωπότητα 1.000 χρόνια πίσω; Πολλές ανέσεις και δικαιώματα που έχουμε σήμερα, παράδειγμα σεξουαλικής φύσεως, υπήρχαν στην αρχαιότητα και ήταν επιτρεπτά από τον πολυθεϊσμό.

 

[Insertcoin]

Να ρωτήσω εγώ κάτι που το άκουσα πριν μερικές μέρες. Πιστεύετε ο Χριστιανισμός οδήγησε την ανθρωπότητα 1.000 χρόνια πίσω; Πολλές ανέσεις και δικαιώματα που έχουμε σήμερα, παράδειγμα σεξουαλικής φύσεως, υπήρχαν στην αρχαιότητα και ήταν επιτρεπτά από τον πολυθεϊσμό.

Θυμασαι εναν κυπριο μητροπολιτη που ελεγε οτι αν η γυναικα κανει πρωκτικο σεξ τα παιδια τις βγαινουν γκει? Αυτο ειναι ενα πολυ απλο παραδειγμα του ποσο αμορφωτοι ανθρωποι σε θεση εξουσιας μπορουν να επηρεασουν εναν αμορφωτο λαο.

Κατσε σκεψου ποσοι τετοιοι εχουν περασει ανα αιωνες και ακομα χειροτερο,ποσοι ανθρωποι τους πιστευουν!

Το αφηνω σε σενα να μου πεις αν εχουν επηρεασει την ανθρωποτητα η οχι.

 

[soul]

Οσους ρωταω για το παραδοξο της παντοδυναμιας,ενοχλουνται παντως.

Ρώτα εμένα, δεν ενοχλούμαι! Δεν ξέρω αν θα έχω κάποια απάντηση, αλλά το συζητάμε. Θέσε όμως κάπως αλλιώς την ερώτηση γιατί δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς αναρωτιέσαι.

 

[Guest 896561]

Να μιλήσω λίγο και εγώ.
Πριν προχωρήσω, θα σου πω οτι καλό θα ήταν και χρήσιμο, αν έδινες και τον δικό σου ορισμό, για το τί εννοείς όταν λες <<θρήσκους>>, <<ένθεους>>, <<άθρησκους>>, <<αγνωστικιστές>> και <<άθεους>>.

Επειδή ζήτησες προσωπικό ορισμό, ορίστε:
Θρήσκος: Πιστεύει σε έναν/πολλούς θεούς και πιστεύει με οργανωμένο τρόπο, ακολουθώντας ένα συγκεκριμένο σύστημα πεποιθήσεων, λατρείας, μια θρησκεία.
Ένθεος: Πιστεύει ότι υπάρχει Θεός, ανώτερη δύναμη/διάνοια κλπ αλλά δεν ασπάζεται απαραίτητα μια θρησκεία.
Άθεος: Πιστεύει ότι δεν υπάρχει Θεός, ανώτερη διάνοια/δύναμη ή δεν πιστεύει ότι υπάρχει Θεός, ανώτερη διάνοια/δύναμη. Διαλέξτε και πάρτε.
Άθρησκος (εγώ): Δεν ακολουθεί και δεν πιστεύει σε καμία θρησκεία. Μπορεί να είναι είτε άθεος είτε ένθεος είτε αγνωστικιστής.
Αγνωστικιστής: Δεν γνωρίζει αν υπάρχει Θεός, ανώτερη διάνοια/δύναμη και, βασικά, δεν τον νοιάζει κιόλας

Υ.Γ: Επαναλαμβάνω ότι οι ορισμοί είναι προσωπικοί επειδή μου ζητήθηκε.

 

[Cody]

Θυμάμαι μια παλιά συνέντευξη του Ρένου Αποστολίδη, που είχε πει πως το "σωστό" είναι το αρχαιοελληνικό "αγνωστικός" και όχι το γαλλικό "αγνωστικιστής" γιατί λέξεις με κατάληξη -ισμος δηλώνουν κίνημα, τάση, και οι αγνωστικοί μόνο "κινηματίες" δεν είναι γιατί απλά σκασίλα τους, δεν τους νοιάζει

 

[Guest 896561]

Ξεθάβω το θέμα γιατί, όταν το είχα ανοίξει, είχα πολύ περιληπτικά πει τι πιστεύω, οπότε πάμε για πνευματικό/θρησκευτικό/φιλοσοφικό «coming out.» Θα ήθελα να προσκαλέσω και τον @jj! να μας πει, μιας και μου αρέσουν οι απόψεις του πάνω στο θέμα (η κολακεία γλείψιμο για να συμμετάσχεις ).

Όπως έχω δηλώσει ξανά είμαι άθρησκος. Οι άθρησκοι χωρίζονται σε άθεους, ένθεους και αγνωστικιστές. Άθεος δεν υπήρξα ποτέ, είμαι κάτι ανάμεσα σε αγνωστικιστή και ένθεο άθρησκο. Αγνωστικιστής γιατί η πρώτη απάντηση στο «υπάρχει Θεός;» είναι «δεν γνωρίζω» και η δεύτερη «ίσως κάτι υπάρχει, δεν έχει σχέση όμως με την οπτική των θρησκειών.»

Προσωπικά είμαι του ρητού «Εν το Παν και εξ ενός πολλά και εκ των πολλών το εν» αλλά και του «όπως μέσα, έτσι κι έξω» του Ερμητισμού. Πιστεύω ότι ο άνθρωπος, δηλαδή, είναι ένας μικρόκοσμος, μια μικρογραφία του ίδιου του σύμπαντος. Οπότε, παρατηρώντας και κατά συνέπεια γνωρίζοντας τον εαυτό μας μπορούμε να μάθουμε πολλά και για τα έξω από αυτόν. Από μικρό με είχε γοητεύσει η έννοια του ανώτερου εαυτού, του φύλακα Άγγελου ή αλλιώς του Δαιμονίου του Σωκράτη.

Σαν στάση ζωής μου αρέσει η πρακτική φιλοσοφία του Βουδισμού και του Ζεν, που μας λέει να επικεντρωνόμαστε στο παρόν (μιας και παρελθόν και μέλλον δεν υπάρχουν), να παρατηρούμε σαν ουδέτεροι παρατηρητές τον εαυτό, τις σκέψεις και τις πράξεις μας χωρίς να τις σχολιάζουμε. Αυτή είναι και η βάση ανάπτυξης του mindfulness, για όσους έχουν ασχοληθεί.

Στα του αιώνιου μεταφυσικού ερωτήματος περί συνέχειας ή όχι της ζωής μετά τον Θάνατο δεν έχω σαφή απάντηση (όπως και σε τίποτα, άλλωστε). αλλά πιστεύω πως η πορεία μας δεν τελειώνει εδώ*. Είμαι πιο κοντά στις νταρμικές θρησκείες/φιλοσοφίες, που θεωρούν ότι ο άνθρωπος περνάει από αναρίθμητες ενσαρκώσεις μέχρι να τελειοποιηθεί, να μην ξαναενσαρκωθεί και να ενωθεί με το σύμπαν, το όλον.

Κάπως έτσι και αρκετά συνοπτικά βέβαια, έχουν οι απόψεις μου για το τι πιστεύω. Φυσικά και δεν είναι απόλυτες, φυσικά και διακρίνονται από ρευστότητα μιας και γι' αυτά τα θέματα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είσαι απόλυτος. Ελπίζω, πάντως, όσοι γράψουν (αν γράψει κανένας) να σεβαστούν τα πιστεύω των άλλων και να μην υπάρξει χαμός κι εδώ.

*Προφανώς και έχω επίγνωση πως αυτή μου η πίστη ενδεχομένως να είναι αμυντικός μηχανισμός που πηγάζει από το γεγονός ότι ο άνθρωπος δυσκολεύεται πάρα πολύ να δεχτεί το παράδοξο της μεταθανάτιας ανυπαρξίας του και θέλει να ελπίζει σε κάτι.

 

[Πουπουλίνα]

είμαι κάτι ανάμεσα σε αγνωστικιστή και ένθεο άθρησκο.

Για αρχη θα πω οτι δεν ηξερα οτι υπηρχε αυτο το θεμα,μπραβο Ηλια μου!
Ηθελα να σου πω οτι αυτο που λες για σενα ειναι ακριβως αυτο που λεω και για μενα! Μεταξυ αυτων των δυο!
Θα επανελθω αργοτερα με περισσοτερες σκεψεις μου.