Πόθεν έσχες πολιτικών

[Arianara S3]

Εγώ γελάω με τους "Έλληνες πατριώτες" που ψήφισαν Βελόπουλο και αυτός έχει περισσότερα από 400.000 ευρώ στην Deutsche Bank

Κοντή μνήμη έχει ο κόσμος

 

[Guest 875331]

Δεκτό, αλλά μου φαίνεται πολύ πιο απόλυτο από ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Η δημοκρατία, προς το παρόν και υπό τη μορφή του σύγχρονου κοινοβουλευτισμού, θα έλεγα, has overpromised but underdelivered, όπως το λέμε και στο χωριό μου.

Κι από αυτό το σημείο έχει νόημα να δούμε τι επιλογές έχουμε μετά - για εμένα, εντός της ιδέας η εξουσία να βρίσκεται στα χέρια του λαού.

Αυτό θα οδηγούσε σε ακόμα περισσότερη οχλοκρατία, η οποία πάλι θα οδηγούσε σε εντονότερη μορφή ολιγαρχίας που έχουμε σήμερα. Τα παλιότερα πολιτεύματα νομίζω αποδήχθηκαν πολύ καλύτερα.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 16 Μαΐου 2020

Επιτέλους σε κάτι συμφωνούμε εμείς οι δυο. Για αυτό είμαι υπέρμαχος των απόψεων του Σωκράτη. Δεν μπορεί να ψηφίζουν όλοι

Ο σωκράτης όμως ήταν μέλος της πλέμπας και άρα δεν θα έπρεπε να ψηφίζει. Καλά έκαναν και τον έσφαξαν.

 

[Μάρκος Βασίλης]

Επιτέλους σε κάτι συμφωνούμε εμείς οι δυο. Για αυτό είμαι υπέρμαχος των απόψεων του Σωκράτη. Δεν μπορεί να ψηφίζουν όλοι

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 16 Μαΐου 2020

Ποίου λαού; Αν υπήρχε τεστ γιο το ποιοι είναι ικανοί μα ψηφίζουν θα έβγαινε ένα ποσοστό 10% του πληθυσμού. Με απλές ερωτήσεις όπως: Η γη είναι επίπεδη;, τα εμβόλια προκαλούν αυτισμό;, ο βαρουφακης επέβαλε capital control; Με αυτές τις τρεις μόνο αποκλείεται το 70%, αν βάλουμε δε και αν ο κορονοιος κατασκευάστηκε και αν είναι καλές οι ψηφιακές ταυτότητες, πάει το βγάλαμε το ποσοστό μας

Μμμμάλιστα...

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 17 Μαΐου 2020

Αυτό θα οδηγούσε σε ακόμα περισσότερη οχλοκρατία, η οποία πάλι θα οδηγούσε σε εντονότερη μορφή ολιγαρχίας που έχουμε σήμερα. Τα παλιότερα πολιτεύματα νομίζω αποδήχθηκαν πολύ καλύτερα.

Ποια παλαιότερα πολιτεύματα;

 

[Silver Queen]

1. Μα δεν είναι εγωκεντρικό να θες την προσωπική σου ευημερία και να ταυτίσεις τελικά, τη συλλογική ευημερία με την προσωπική σου - συνειδητοποιώντας, όμως, ότι το κάνεις γιατί έτσι επιτυγχάνεις υψηλότερη ατομική ωφέλεια. Ο αλτρουισμός είναι ένα επιφαινόμενο που «συγκαλύπτει» τα βαθύτερα αμιγώς εγωιστικά κίνητρα του κάθε ατόμου. Κι αυτό δεν είναι ούτε κακό ούτε κατακριτέο. Το αντίθετο είναι: ο εγωισμός είναι μία υγιής συμπεριφορά, στο σημείο που δεν αποσκοπεί στο να βλάψει άλλα άτομα αλλά να μας τοποθετήσει καλά μέσα στον κόσμο. Αποσκοπούμε στο να μεγιστοποιήσουμε την ατομική μας ωφέλεια και γι' αυτό συγκροτούμε κοινωνίες και μετά επιδιώκουμε να τις συντηρήσουμε. Αν δεν αποκομίζαμε όφελος από αυτήν την κατάσταση, δε θα το κάναμε εξ αρχής.
   
   Σημείωση: Λέγοντας όφελος δεν εννοώ μόνο το οικονομικό όφελος, αλλά, γενικά, ο,τιδήποτε έχει θετικό πρόσημο ατομικά.
2. Δε χρησιμοποίησες τον όρο «πεφωτισμένη» αλλά περιγράφεις μία μειονότητα που ξεχειλίζει από «αρετές» και «φώτιση». Αν, ωστόσο, ο ίδιος ο λαός δεν την επιλέξει, ποιο το νόημα; Έχουμε τις τύχες μας στα χέρια μας και αυτό είναι το εμπόδιο που η (περίπου) δημοκρατία μάς βάζει για να υπερβούμε. Να γίνουμε περισσότερο πολιτικά όντα, να αποκτήσουμε κοινωνική συνείδηση, να λάβουμε δράση.
   
   Επίσης, δε νομίζω ότι ο κοινωνικός κονφορμισμός είναι κάτι που δείχνει την έλλειψη αγάπης για τον «τόπο» μας. Ανέκαθεν είχαμε την τάση να μιμούμαστε και να υιοθετούμε συμπεριφορές άλλων ατόμων όταν βλέπαμε ότι αυτές μας εξυπηρετούσαν, δεν είναι φαινόμενο της εποχής μας αυτό. Αν δεν αγαπάμε πρώτα και κύρια τον εαυτό μας, δεν μπορούμε να αγαπήσουμε τίποτα άλλο μετά ειλικρινά.

Βεβαίως και το να ενδιαφέρεται κανείς για τον εαυτό του είναι θεμιτό και όλοι θα έπρεπε να αγαπάμε τον εαυτό μας.

Όμως εδώ επίτρεψέ μου να πω ότι η ατομικη ευημερία επιτυγχανεται μεσω της συλλογικής. Όχι το ανάποδο.

Ο λόγος μου για μια κοινωνία όμορφη και καλαίσθητη, δεν ήταν λόγος αλτρουισμου (καθώς δεν πιστεύω σε αυτόν), αλλά λόγος που καταδεικνύει την αναρχική αδικολογια που χρησιμοποιειτο προς όφελος ατομικό και μόνο. Μια προσπάθεια δικαιολόγησης της αισχροκερδιας φέροντας ως παράδειγμα το ατομικό συμφερον, δεν καλύπτει αυτό που έγραψα στο ποστ μου χτες, οταν έκανα λόγο για σκοταδισμό.

Δε γινεται να πατάμε επί πτωμάτων και να το αιτιολογουμε ως αγάπη προς τον εαυτό μας. Η αγάπη για τον εαυτό μας, η πραγματική αγάπη, συνεπάγεται και πάλι με την Αρχή της Καλαισθησίας.

Όποιος αγαπά και σέβεται τον εαυτό του, έχει εικόνα καλαίσθητη τόσο εξωτερικά, όσο και εσωτερικά. Φροντίζει και μορφώνει τον εαυτό του. Προσπαθεί να τον εξιψωσει σε έναν εαυτό καλύτερο και πιο χρήσιμο τόσο για τον ίδιο , όσο και για την κοινωνία.

Η αγάπη για τον εαυτό μας, αντηχει μια εναρμονισμενη μελωδία και μουσικότητα.

Η απληστία, που περιβάλλει τους περισσότερους, δεν είναι ίση με την ατομική αγάπη,αλλά ισούται με ενα τέρας που πεινάει συνεχώς και ποτε δεν χορταίνει.

Όσον αφορά την πεφωτισμενη μειονότητα, και πάλι, επαναλαμβάνω δεν το έθεσα με τέτοιο τρόπο. Τα ακριβή μου λόγια ήταν τα εξής : " Όσοι μπορούν και βλέπουν μπροστά, να άγουν και να συμμορφώσουν τους υπολοίπους, θεσπίζοντας νέους κανονισμούς και διατάγματα."

Έκανα λόγο για άτομα που πραγματικά αξίζουν και διέπονται από ιδέες που μπορούν να εξελίξουν μια χώρα και να την βγάλουν από τον σκοταδισμό της.
Όχι να μας εξουσιάζουν αμόρφωτοι και άτομα που δεν είναι χρήσιμα πάρα μόνο για τον εαυτό τους.

Οπως έγραψα, όλες οι εποχές έχουν άτομα ευφυή και ικανά να θεσπίσουν καινες ιδέες, καινους θεσμούς και καινα παραδείγματα. Αν δεν υπήρχαν τέτοια άτομα, τότε η ανθρωπότητα θα εμενε βυθισμένη στο σκοτάδι.

Το point μου είναι να μην αναπαραγαγεται η ίδια και η ίδια γερουσία. Θέλουμε φρέσκο αίμα, φρέσκες ιδέες, φρέσκα μυαλά, όχι απαρχαιωμενους μπακαλιάρους.

Όσο για τη Δημοκρατία, είναι γνωστό ότι η συνολική άποψη είναι πάντα λανθασμένη.

Είμαι οπαδός της δημοκρατίας, κατ εμε δεν έχει υπάρξει καλύτερο σύστημα, αλλά μια δημοκρατία που οδηγείται στην ασυδοσία και τέλος στην αναρχία, δεν είναι το σύστημα που επικροτώ.

Η δημοκρατία είναι θεσμός, που δίνει φωνή σε όλους να ακουστούν. Αποκαλύπτει και φωτίζει ιδέες διαφορετικές και αυτό οδηγεί στην εξέλιξη. Άλλο αυτό, κι άλλο γινομαστε το ποίμνιο που ο καθε βοσκός/λύκος το οδηγεί και σε διαφορετικά μονοπάτια.

Και ξέρεις γιατί γινόμαστε πρόβατα? Γιατί μας υπνωτιζουν επικαλούμενοι το ατομικό συμφέρον. Και καθώς όλοι προσπαθούν να επιτύχουν το ατομικό τους συμφέρον, καταλήγουν να κανιβαλιζουν.

Αηδία. Κανένα Κάλλος, καμία Μουσικότητα!

 

[Guest 209912]

Όσο για τη Δημοκρατία, είναι γνωστό ότι η συνολική άποψη είναι πάντα λανθασμένη.

Είμαι οπαδός της δημοκρατίας, κατ εμε δεν έχει υπάρξει καλύτερο σύστημα, αλλά μια δημοκρατία που οδηγείται στην ασυδοσία και τέλος στην αναρχία, δεν είναι το σύστημα που επικροτώ.

Την βλέπεις την τραγική αντίφαση ανάμεσα στις δύο προτάσεις σου έτσι?

 

[Silver Queen]

Την βλέπεις την τραγική αντίφαση ανάμεσα στις δύο προτάσεις σου έτσι?

Τη δημοκρατία την αντιλαμβάνομαι ως σύστημα που μου δίνει τη δυνατότητα να εκφραστώ ελεύθερα . Δε σημαίνει ότι αυτά που θα εκφράσω εγώ και οι λοιποί θα είναι σωστά ή πρακτικά. Αλλά θέλω να έχω αυτό το δικαίωμα /ελευθερία.

Δεν μπορώ να φανταστώ άλλο σύστημα που να μου παρέχει ελευθερία έκφρασης και σκέψης χωρίς να με καταπατα ως ανθρωπινο ον.

Αυτό δε σημαίνει οτι όλοι έχουν δίκιο. Πολλές φορές οι μάζα καθοδηγείται, αλλά αυτό είναι μέσα στο παιχνίδι.

Αυτό που κρατάω από το σύστημα είναι ότι είμαι ελεύθερη να έχω τη δική μου γνώμη και αρκετά διαβασμένη ώστε να μην ακολουθώ το πλήθος και τις λαικιζουσες απόψεις /θέσεις.

 

[Guest 209912]

Αυτό που κρατάω από το σύστημα είναι ότι είμαι ελεύθερη να έχω τη δική μου γνώμη και αρκετά διαβασμένη ώστε να μην ακολουθώ το πλήθος και τις λαικιζουσες απόψεις /θέσεις.

Όχι, είσαι ελεύθερη να έχεις τη δική σου γνώμη αλλά θα ακολουθήσεις αυτό που θέλει η μάζα γιατί αυτό ορίζει ο νόμος.

Την ίδια ελευθερία έκφρασης και σκέψης μπορείς να έχεις και σε συνταγματική μοναρχία. Ο τρόπος που ο άρχων λαμβάνει την εξουσία δεν είναι συνυφασμένος με το επίπεδο ελευθερίας της κοινωνίας.

 

[Μάρκος Βασίλης]

Βεβαίως και το να ενδιαφέρεται κανείς για τον εαυτό του είναι θεμιτό και όλοι θα έπρεπε να αγαπάμε τον εαυτό μας.

Όμως εδώ επίτρεψέ μου να πω ότι η ατομικη ευημερία επιτυγχανεται μεσω της συλλογικής. Όχι το ανάποδο.

Ο λόγος μου για μια κοινωνία όμορφη και καλαίσθητη, δεν ήταν λόγος αλτρουισμου (καθώς δεν πιστεύω σε αυτόν), αλλά λόγος που καταδεικνύει την αναρχική αδικολογια που χρησιμοποιειτο προς όφελος ατομικό και μόνο. Μια προσπάθεια δικαιολόγησης της αισχροκερδιας φέροντας ως παράδειγμα το ατομικό συμφερον, δεν καλύπτει αυτό που έγραψα στο ποστ μου χτες, οταν έκανα λόγο για σκοταδισμό.

Δε γινεται να πατάμε επί πτωμάτων και να το αιτιολογουμε ως αγάπη προς τον εαυτό μας. Η αγάπη για τον εαυτό μας, η πραγματική αγάπη, συνεπάγεται και πάλι με την Αρχή της Καλαισθησίας.

Όποιος αγαπά και σέβεται τον εαυτό του, έχει εικόνα καλαίσθητη τόσο εξωτερικά, όσο και εσωτερικά. Φροντίζει και μορφώνει τον εαυτό του. Προσπαθεί να τον εξιψωσει σε έναν εαυτό καλύτερο και πιο χρήσιμο τόσο για τον ίδιο , όσο και για την κοινωνία.

Η αγάπη για τον εαυτό μας, αντηχει μια εναρμονισμενη μελωδία και μουσικότητα.

Η απληστία, που περιβάλλει τους περισσότερους, δεν είναι ίση με την ατομική αγάπη,αλλά ισούται με ενα τέρας που πεινάει συνεχώς και ποτε δεν χορταίνει.

Όσον αφορά την πεφωτισμενη μειονότητα, και πάλι, επαναλαμβάνω δεν το έθεσα με τέτοιο τρόπο. Τα ακριβή μου λόγια ήταν τα εξής : " Όσοι μπορούν και βλέπουν μπροστά, να άγουν και να συμμορφώσουν τους υπολοίπους, θεσπίζοντας νέους κανονισμούς και διατάγματα."

Έκανα λόγο για άτομα που πραγματικά αξίζουν και διέπονται από ιδέες που μπορούν να εξελίξουν μια χώρα και να την βγάλουν από τον σκοταδισμό της.
Όχι να μας εξουσιάζουν αμόρφωτοι και άτομα που δεν είναι χρήσιμα πάρα μόνο για τον εαυτό τους.

Οπως έγραψα, όλες οι εποχές έχουν άτομα ευφυή και ικανά να θεσπίσουν καινες ιδέες, καινους θεσμούς και καινα παραδείγματα. Αν δεν υπήρχαν τέτοια άτομα, τότε η ανθρωπότητα θα εμενε βυθισμένη στο σκοτάδι.

Το point μου είναι να μην αναπαραγαγεται η ίδια και η ίδια γερουσία. Θέλουμε φρέσκο αίμα, φρέσκες ιδέες, φρέσκα μυαλά, όχι απαρχαιωμενους μπακαλιάρους.

Όσο για τη Δημοκρατία, είναι γνωστό ότι η συνολική άποψη είναι πάντα λανθασμένη.

Είμαι οπαδός της δημοκρατίας, κατ εμε δεν έχει υπάρξει καλύτερο σύστημα, αλλά μια δημοκρατία που οδηγείται στην ασυδοσία και τέλος στην αναρχία, δεν είναι το σύστημα που επικροτώ.

Η δημοκρατία είναι θεσμός, που δίνει φωνή σε όλους να ακουστούν. Αποκαλύπτει και φωτίζει ιδέες διαφορετικές και αυτό οδηγεί στην εξέλιξη. Άλλο αυτό, κι άλλο γινομαστε το ποίμνιο που ο καθε βοσκός/λύκος το οδηγεί και σε διαφορετικά μονοπάτια.

Και ξέρεις γιατί γινόμαστε πρόβατα? Γιατί μας υπνωτιζουν επικαλούμενοι το ατομικό συμφέρον. Και καθώς όλοι προσπαθούν να επιτύχουν το ατομικό τους συμφέρον, καταλήγουν να κανιβαλιζουν.

Αηδία. Κανένα Κάλλος, καμία Μουσικότητα!

Νομίζω ότι δεν ήμουν αρκετά σαφής.

Αρχικά, σε κανένα σημείο δεν περιόρισα τον όρο «ατομική ωφέλεια» στο οικονομικό όφελος. Η ωφέλεια για κάθε άτομο καθορίζεται από τρόπο που εξαρτάται αποκλειστικά από το ίδιο το άτομο - εντάξει, και το τι υπάρχει στο περιβάλλον του για να το ωφελήσει. Μπορεί π.χ. για ένα άτομο το οικονομικό όφελος από μία δραστηριότητα να μη συνεισφέρει θετικά στην ατομική του ωφέλεια.

Με αυτό στο μυαλό, κάθε συμπεριφορά μας αποσκοπεί στο να μεγιστοποιήσουμε την ατομική ωφέλεια. Ακόμα και όταν δρούμε με γνώμονα το «κοινό καλό», το κάνουμε γιατί αυτή η ενέργεια (προσδοκούμε να) προσφέρει κάτι θετικό σε εμάς, ατομικά. Σε κανένα σημείο της ζωής μας δε δρούμε με γνώμονα άλλο καλό πέρα από αυτό που εμείς θεωρούμε καλό για εμάς κάθε στιγμή. Μόνο αν δούμε αυτό το ζήτημα με ειλικρίνεια μπορούμε να δράσουμε ουσιαστικά προς τη δόμηση μίας υγιέστερης κοινωνίας.

Επίσης, ο λόγος σου περί δημοκρατίας πέφτει συνεχώς σε αντιφάσεις - όπως τις επεσήμανε και ο @hack3r. Πώς γίνεται να θεωρείς ταυτόχρονα:

• ότι η άποψη της πλειονότητας είναι λάθος,
• ότι πρέπει να μας εξουσιάζουν τα «ενάρετα» άτομα,
• ότι αυτά τα άτομα θα εκλεγούν από τη φαύλη μάζα που έχει, εν συνόλω, λάθος απόψεις,
• ότι η δημοκρατία είναι αυτό που πρέπει να ακολουθήσουμε.

Εννοώ, δεν γίνεται να τα δέχεσαι και τα τέσσερα ταυτόχρονα, δεν υπάρχει εσωτερική συνέπεια σε αυτά. Εγώ συμφωνώ με το τελευταίο αλλά διαφωνώ εν μέρει με όλα τα υπόλοιπα.

Σε σχέση, τώρα με το «Κάλλος», νομίζω ότι ο 20ος αιώνας στις τέχνες ήρθε να μας ανοίξει τα μάτια προς μία άλλη κατεύθυνση: ότι δεν υπάρχει κάποια καθολική έννοια του «ωραίου». Το ωραίο ίσως είναι για κάθε άνθρωπο εκεί που θέλει να το δει.

 

[Silver Queen]

Όχι, είσαι ελεύθερη να έχεις τη δική σου γνώμη αλλά θα ακολουθήσεις αυτό που θέλει η μάζα γιατί αυτό ορίζει ο νόμος.

Την ίδια ελευθερία έκφρασης και σκέψης μπορείς να έχεις και σε συνταγματική μοναρχία. Ο τρόπος που ο άρχων λαμβάνει την εξουσία δεν είναι συνυφασμένος με το επίπεδο ελευθερίας της κοινωνίας.

Στην συνταγματική μοναρχια ο άνθρωπος δεν έχει δύναμη. Ένας αποφασίζει για όλους. Όπως έχω γράψει στα παραπάνω ποστ μου, κανεις ποτέ δε θα πρέπει να έχει ή να αισθάνεται ότι έχει την απόλυτη εξουσία.

Οι αποφάσεις για να είναι όσο αντικειμενικες γίνεται θα πρέπει να λαμβάνονται από ομαδα ανθρώπων με όχι ιδια ατομικά συμφέροντα. Όπως πχ μια εφημερίδα θα πρέπει να έχει αρθρογράφους με διαφορετικες ιδεολογίες. Θα πρέπει όλες οι απόψεις να ακούγονται. Η μοναρχια καταλήγει σε δικτατορία.

 

[Guest 209912]

Στην συνταγματική μοναρχια ο άνθρωπος δεν έχει δύναμη. Ένας αποφασίζει για όλους. Όπως έχω γράψει στα παραπάνω ποστ μου, κανεις ποτέ δε θα πρέπει να έχει ή να αισθάνεται ότι έχει την απόλυτη εξουσία.

Ο μονάρχης δεν αποφασίζει για τα πάντα. Η εκτελεστική εξουσία ασκείται από εκλεγμένους αντιπροσώπους ώστε να υπάρχει ένας βαθμός αντικειμενικότητας και πολυφωνίας. Η δουλειά του μονάρχη είναι να είναι ο τελευταίος κριτής ώστε οι διάφοροι προδώτες του έθνους και λαμόγια να μην έχουν ασυδωσία κινήσεων επί της τετραετίας τους.

Η μοναρχια καταλήγει σε δικτατορία.

Ο μονάρχης έχει φυσική εξουσία που πηγάζει από το σύνταγμα. Αυτό του παρέχει την πολυτέλεια να είναι ένας άνθρωπος με αρετές και αξίες σε θέση εξουσίας. Ο δικτάτορας δεν μπορεί να το κάνει αυτό γιατί είναι απλά ένας σφετεριστής της εξουσίας και αναγκαστικά θα κάνει συμφωνίες με γουρούνια για να παραμείνει άρχων. Ο μονάρχης δεν έχει κίνητρο να γίνει δικτάτορας, όπως δεν έχεις εχεί κίνητρο να δικτάτορας στο ίδιο σου το σπίτι. Είναι δικό σου. Δεν στο παίρνει κανείς.

 

[paskmak]

(και μάλιστα σε μια περίοδο με πολλές "μαύρες σακούλες" π.χ. Συμφωνία των Πρεσπών)

Αποδείξεις;

 

[kastoras]

όχι μονο για πολιτικους ποθεν εσχες αλλα και για δικαστικους.

ΥΓ: Φυσικα αυτα μονο "δυσκολευουν" λιγο καποιον που θελει να κλεψει. Αν θελει πραγματικα, ευκολα παρακαμπτει το εμποδιο.

 

[Nelliel]

Εγώ γελάω με τους "Έλληνες πατριώτες" που ψήφισαν Βελόπουλο και αυτός έχει περισσότερα από 400.000 ευρώ στην Deutsche Bank

Κοντή μνήμη έχει ο κόσμος

Δεν τον χωνευω καθολου, αλλα τα 400χιλ για την ηλικια του και την δουλεια του, δεν ειναι πολλα. Με αποταμιευση και επενδυσεις (απλες με compound interest), ανετα φτανεις τα 400χιλ αν εχεις ξεκινησει να δουλευεις απο τα 24 σου. Αυτος ειναι 54. 30 χρονια δουλειας και compound interest σε πανε ανετα στα 400χιλ. Οι περισσοτεροι ομως αφηνουν τα λεφτα τους στις τραπεζες με μηδενικα επιτοκια και μετα βριζουν αυτους που εκαναν πιο εξυπνες επενδυσεις.

 

[Δημοσιοκαφρος-γραφος]

Δεν τον χωνευω καθολου, αλλα τα 400χιλ για την ηλικια του και την δουλεια του, δεν ειναι πολλα. Με αποταμιευση και επενδυσεις (απλες με compound interest), ανετα φτανεις τα 400χιλ αν εχεις ξεκινησει να δουλευεις απο τα 24 σου. Αυτος ειναι 54. 30 χρονια δουλειας και compound interest σε πανε ανετα στα 400χιλ. Οι περισσοτεροι ομως αφηνουν τα λεφτα τους στις τραπεζες με μηδενικα επιτοκια και μετα βριζουν αυτους που εκαναν πιο εξυπνες επενδυσεις.

Έχει και άλλες καταθέσεις απλά είναι ένας απατεώνας

 

[Silver Queen]

Ο μονάρχης δεν αποφασίζει για τα πάντα. Η εκτελεστική εξουσία ασκείται από εκλεγμένους αντιπροσώπους ώστε να υπάρχει ένας βαθμός αντικειμενικότητας και πολυφωνίας. Η δουλειά του μονάρχη είναι να είναι ο τελευταίος κριτής ώστε οι διάφοροι προδώτες του έθνους και λαμόγια να μην έχουν ασυδωσία κινήσεων επί της τετραετίας τους.

Κι αν ο μονάρχης είναι ο ίδιος διεφθαρμένος ? Τι μας κάνει βέβαιους ότι ο μονάρχης θα είναι ένας αντικειμενικός κριτής και υπερασπιστής του γενικού καλού?
Πόσους και πόσους μονάρχες έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα, και οι περισσότεροι σχεδόν όλοι, απεδείχθησαν το αντίθετο από αυτό που πάντα ελπίζουμε και επιθυμούμε.

Ο μονάρχης έχει φυσική εξουσία που πηγάζει από το σύνταγμα. Αυτό του παρέχει την πολυτέλεια να είναι ένας άνθρωπος με αρετές και αξίες σε θέση εξουσίας. Ο δικτάτορας δεν μπορεί να το κάνει αυτό γιατί είναι απλά ένας σφετεριστής της εξουσίας και αναγκαστικά θα κάνει συμφωνίες με γουρούνια για να παραμείνει άρχων. Ο μονάρχης δεν έχει κίνητρο να γίνει δικτάτορας, όπως δεν έχεις εχεί κίνητρο να δικτάτορας στο ίδιο σου το σπίτι. Είναι δικό σου. Δεν στο παίρνει κανείς.

Ο μονάρχης δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα απομεινάρι των αρχαίων αυτοκρατοριών, ο οποίος δε διαθέτει καμία φυσική εξουσία. Απλά το σύνταγμα (δηλαδή μια μικρή μερίδα ανθρώπων) ορίζει τι θα ισχύει και τι δε θα ισχύει, τι επιτρέπεται και τι όχι και ούτω καθεξής.
Ο δικτάτορας δεν σφετερίζεται την εξουσία, την κατακτά. Δια μέσου επιβολής , εξουσιάζει και διατάζει. Ό,τι θεωρεί σωστό ορίζεται ως σωστό και το ανάποδο.

Το πρόβλημα σε κάθε δημοκρατία που αποτυγχάνει είναι ότι ο λαός δε γνωρίζει την ουσιαστική σημασία της δημοκρατίας, πολύ πιθανόν για το λόγο ότι δεν την έχει ποτέ του γνωρίσει. Το ότι λέγεται και γράφεται ότι έχουμε δημοκρατία, δεν σημαίνει ότι παρουσιάζεται η πραγματική φύσης της επικρατούσας κατάστασης.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 21 Μαΐου 2020

Νομίζω ότι δεν ήμουν αρκετά σαφής.

Αρχικά, σε κανένα σημείο δεν περιόρισα τον όρο «ατομική ωφέλεια» στο οικονομικό όφελος. Η ωφέλεια για κάθε άτομο καθορίζεται από τρόπο που εξαρτάται αποκλειστικά από το ίδιο το άτομο - εντάξει, και το τι υπάρχει στο περιβάλλον του για να το ωφελήσει. Μπορεί π.χ. για ένα άτομο το οικονομικό όφελος από μία δραστηριότητα να μη συνεισφέρει θετικά στην ατομική του ωφέλεια.

Με αυτό στο μυαλό, κάθε συμπεριφορά μας αποσκοπεί στο να μεγιστοποιήσουμε την ατομική ωφέλεια. Ακόμα και όταν δρούμε με γνώμονα το «κοινό καλό», το κάνουμε γιατί αυτή η ενέργεια (προσδοκούμε να) προσφέρει κάτι θετικό σε εμάς, ατομικά. Σε κανένα σημείο της ζωής μας δε δρούμε με γνώμονα άλλο καλό πέρα από αυτό που εμείς θεωρούμε καλό για εμάς κάθε στιγμή. Μόνο αν δούμε αυτό το ζήτημα με ειλικρίνεια μπορούμε να δράσουμε ουσιαστικά προς τη δόμηση μίας υγιέστερης κοινωνίας.

Επίσης, ο λόγος σου περί δημοκρατίας πέφτει συνεχώς σε αντιφάσεις - όπως τις επεσήμανε και ο @hack3r. Πώς γίνεται να θεωρείς ταυτόχρονα:

• ότι η άποψη της πλειονότητας είναι λάθος,
• ότι πρέπει να μας εξουσιάζουν τα «ενάρετα» άτομα,
• ότι αυτά τα άτομα θα εκλεγούν από τη φαύλη μάζα που έχει, εν συνόλω, λάθος απόψεις,
• ότι η δημοκρατία είναι αυτό που πρέπει να ακολουθήσουμε.

Εννοώ, δεν γίνεται να τα δέχεσαι και τα τέσσερα ταυτόχρονα, δεν υπάρχει εσωτερική συνέπεια σε αυτά. Εγώ συμφωνώ με το τελευταίο αλλά διαφωνώ εν μέρει με όλα τα υπόλοιπα.

Σε σχέση, τώρα με το «Κάλλος», νομίζω ότι ο 20ος αιώνας στις τέχνες ήρθε να μας ανοίξει τα μάτια προς μία άλλη κατεύθυνση: ότι δεν υπάρχει κάποια καθολική έννοια του «ωραίου». Το ωραίο ίσως είναι για κάθε άνθρωπο εκεί που θέλει να το δει.

Δεν αρνούμαι την ατομική ωφέλεια, αρνούμαι να αποδεχτώ το κάθε όφελος που πηγάζει από τη διαφθορά και την επιθυμία καταπάτησης κάθε ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αυτό κατακρίνω .

Καμία αντίφαση δεν προκύπτει, απλά μπερδεύεσαι ή αφελώς και εν αγνοία σου "οδηγείσαι" από τον χάκερ.


Ναι η πλειονότητα όταν εκφραστεί ως μαζική σκέψη ή άποψη, λανθάνει. Αυτό όμως δεν μπορεί να σημαίνει ότι θα απαγορεύσουμε την κοινή γνώμη. Δεν υπάρχει κάποια αντίφαση , όλοι έχουν δικαίωμα να εκφραστούν , αλλά αυτό δε συνεπάγεται την ορθότητα των απόψεων. Δεν έγραψα ποτέ και πουθενά ότι τα άτομα που είναι χαρισματικά θα εκλεγούν από τη λανθάνουσα πλειοψηφία. Έγραψα, αυτά τα άτομα να άγουν προς ένα καλύτερο μέλλον. Δηλαδή να αρχίσει το σύστημα σιγά σιγά να γίνεται πιο αξιοκρατικό, ώστε άτομα που αξίζουν να μπορούν να ηγηθούν .

Όπως έχω γράψει, η δημοκρατία είναι ένα σύστημα, που παρέχει ελευθερία άποψης και γνώμης. Αν η δημοκρατία λειτουργούσε υπό τη γνήσια μορφή της, κι όχι υπό τον σφετερισμό που βλέπουμε να υφίσταται τώρα,τότε η αξιοκρατία θα μπορούσε να θριαμβεύσει.

Όσο για το Κάλλος , έχω την αρχή μου για αυτό. Το Κάλλος είναι νόμος, ένα ύψιστο απόκτημα/αγαθό. Δεν μπορεί να περιοριστεί στα πλαίσια μιας υποκείμενης υποκειμενικότητας. Ένας νόμος ισχύει, είτε τον αντιλαμβανόμαστε είτε όχι. Για εμένα το Κάλλος είναι ο ίδιος ο Δημιουργός, ο αρχιτέκτονας ενός τόσο σοφά μελετημένου δημιουργήματος, ενός κόσμου. *Φυσικά με την πολύ ευρεία έννοια του Δημιουργού, καθώς δεν πιστεύω σε ένα και μοναδικό ον*.
Η παραβίαση του Κάλλους λοιπόν, μας κάνει δύστυχους. Φέρει συνέπειες και ασχήμια.

 

[Guest 209912]

Κι αν ο μονάρχης είναι ο ίδιος διεφθαρμένος ? Τι μας κάνει βέβαιους ότι ο μονάρχης θα είναι ένας αντικειμενικός κριτής και υπερασπιστής του γενικού καλού?

Δεν υπάρχει βεβαιότητα στη ζωή σε κανένα σύστημα. Όλα πιθανοκρατικά λειτουργούν. Εσένα τι σε κάνει βέβαιοι ότι οι προθυπουργοί σήμερα δεν είναι διεφθαρμένοι?

Πόσους και πόσους μονάρχες έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα, και οι περισσότεροι σχεδόν όλοι, απεδείχθησαν το αντίθετο από αυτό που πάντα ελπίζουμε και επιθυμούμε.

Αναχρονιστικό και αυθαίρετο συμπέρασμα.

Το πρόβλημα σε κάθε δημοκρατία που αποτυγχάνει είναι ότι ο λαός δε γνωρίζει την ουσιαστική σημασία της δημοκρατίας, πολύ πιθανόν για το λόγο ότι δεν την έχει ποτέ του γνωρίσει. Το ότι λέγεται και γράφεται ότι έχουμε δημοκρατία, δεν σημαίνει ότι παρουσιάζεται η πραγματική φύσης της επικρατούσας κατάστασης.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 21 Μαΐου 2020

Ένας μηχανικός θα σου έλεγε πως όταν ένα σύστημα αποτυγχάνει συνεχώς φταίει το σύστημα και όχι το περιβάλλον.

Όπως έχω γράψει, η δημοκρατία είναι ένα σύστημα, που παρέχει ελευθερία άποψης και γνώμης. Αν η δημοκρατία λειτουργούσε υπό τη γνήσια μορφή της, κι όχι υπό τον σφετερισμό που βλέπουμε να υφίσταται τώρα,τότε η αξιοκρατία θα μπορούσε να θριαμβεύσει.

Ναι, και αν ο κομμουνισμός λειτουργούσε όπως τον είχε στο κεφάλι του ο Μαρξ κι ο Λένιν θα είχαμε τώρα μια ουτοπία και όχι 70εκ νεκρούς. Τα πολιτικά συστήματα κρίνονται από την εφαρμογή τους, όχι στη θεωρία. Και κάνεις λάθος, η δημοκρατία δεν σου παρέχει ελευθερία άποψης και γνώμης, αυτό που σου παρέχει η δημοκρατία είναι μια ψήφο. Η ελευθερία άποψης και γνώμης είναι προιόν του συντάγματος και της κοινωνικής δομής, όχι της δημοκρατίας. Αυτά τα στοιχεία μπορούν να υπάρξουν και σε μοναρχικά πολιτεύματα.

 

[challenger]

70εκ νεκρούς.

Σαν τα εκ που κόστισε ο Βαρουφάκης και αυτά τα νούμερα;

 

[juste un instant]

Καποιοι μπερδευουν τα εκ με τα δις...

Ναι, και αν ο κομμουνισμός λειτουργούσε όπως τον είχε στο κεφάλι του ο Μαρξ κι ο Λένιν θα είχαμε τώρα μια ουτοπία και όχι 70εκ νεκρούς

Η σύγχρονη δημογραφικη επιστημη κανει λογο για περισσοτερο απο 50 εκ. νεκρους μονο στην Κινα του Μαο με το great leap famine.

 

[Guest 875331]

Ο δικτάτορας δεν σφετερίζεται την εξουσία, την κατακτά. Δια μέσου επιβολής , εξουσιάζει και διατάζει. Ό,τι θεωρεί σωστό ορίζεται ως σωστό και το ανάποδο.

Όπως έχω γράψει, η δημοκρατία είναι ένα σύστημα, που παρέχει ελευθερία άποψης και γνώμης. Αν η δημοκρατία λειτουργούσε υπό τη γνήσια μορφή της, κι όχι υπό τον σφετερισμό που βλέπουμε να υφίσταται τώρα,τότε η αξιοκρατία θα μπορούσε να θριαμβεύσει.

Αυτό δεν ισχύει σε καμιά περίπτωση και για να στο κάνω λιανό θα σου πω ότι σε χώρες όπως το Καναδά, το ΗΒ, τη Σουηδία κλπ - χώρες δλδ που υποτίθεται ότι αποτελούν υποδείγματα μοντέρνας κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, αν εκφραστείς οπουδήποτε σε κάτι που διαφωνεί με τις απόψεις που επιβάλλει το κράτος θα φτάσεις μέχρι και δικαστήριο/φυλάκιση, ενώ ταυτόχρονα θα χάσεις τη δουλειά σου άμεσα.

Πέρα απ' αυτά, αυτό οπυ εννοεί ο χακεράς και που αντιτίθεται στην ιστορική αντίληψη που έχουμε λάβει εμείς ως πολίτες από το κράτος, είναι πως, σε περιόδους μοναρχίας, οι άνθρωποι είχαν πολυ περισσότερες ελευθερίες και η διαφθορά ήταν σε τέτοια επίπεδα που πρακτικα'δεν υπήρχε, για να μη μιλήσω για την ασφάλεια για όσους είχαν τη τύχη να μένουν σε πόλεις. Όλα αυτά έγιναν επειδή ο μονάρχης και οι λόρδοι του τότε είχαν πολύ μικρότερη δύναμη απ' τη συνεχώς αυξανόμενη ισχύ του κράτους. Η Αμερική εκδημοκρατίζοντας με τη βία όλη τη Δύση κατέληξε να την καταστρέφει αργά-αργά μέσω του ενός οχλοκράταη μετά του άλλου. Γτ ο εκλεγόμενος οχλοκράτης θα την κάνει σε 4-8 χρόνια... ενώ ο Μονάρχης έμενε για όλη του τη ζωή, επομένως το ένα σύστημα ενισχύει τη διαφθορά και το άλλο όχι. Να σημειώσω πως η δημοκρατία απέτυχε τραγικά και στην Αρχαία Ελλάδα.

 

[Silver Queen]

Δεν υπάρχει βεβαιότητα στη ζωή σε κανένα σύστημα. Όλα πιθανοκρατικά λειτουργούν. Εσένα τι σε κάνει βέβαιοι ότι οι προθυπουργοί σήμερα δεν είναι διεφθαρμένοι?

Βεβαιότητα δεν υπάρχει σαφέστατα, αλλά προσπαθούμε πάντα για το μέγιστο δυνατό. Το να έχουμε έναν μονάρχη πάνω από τα κεφάλια μας, δε μας εξασφαλίζει σίγουρα βεβαιότητα.

Αναχρονιστικό και αυθαίρετο συμπέρασμα.



Ένας μηχανικός θα σου έλεγε πως όταν ένα σύστημα αποτυγχάνει συνεχώς φταίει το σύστημα και όχι το περιβάλλον.

Καθόλου αυθαίρετο. Στατιστικώς πάντα μιλώντας , σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγεις. Η ιστορία υπάρχει για να μας διδάσκει.

Ναι, και αν ο κομμουνισμός λειτουργούσε όπως τον είχε στο κεφάλι του ο Μαρξ κι ο Λένιν θα είχαμε τώρα μια ουτοπία και όχι 70εκ νεκρούς. Τα πολιτικά συστήματα κρίνονται από την εφαρμογή τους, όχι στη θεωρία. Και κάνεις λάθος, η δημοκρατία δεν σου παρέχει ελευθερία άποψης και γνώμης, αυτό που σου παρέχει η δημοκρατία είναι μια ψήφο. Η ελευθερία άποψης και γνώμης είναι προιόν του συντάγματος και της κοινωνικής δομής, όχι της δημοκρατίας. Αυτά τα στοιχεία μπορούν να υπάρξουν και σε μοναρχικά πολιτεύματα.

Ο κομμουνισμός από τη Θεωρία είναι εξ αρχής λάθος, φυσικά και θα βγει λάθος και στην πράξη. Η δημοκρατία δε, μπορεί να επιτευχθεί πολύ καλύτερα από ότι επιτυγχάνεται τώρα. Είναι εφαρμόσιμη.
Η αλήθεια είναι ότι έχω αναγάγει στη δημοκρατία εκ παραδρομής όρους της ελευθερίας. Θες να το πούμε φιλελευθερισμό? Κανένα θέμα.

Το σύνταγμα δεν μπορώ να το πάρω στα σοβαρά. Οι άνθρωποι το προσαρμόζουν καθώς επίσης οι κοινωνικές ανάγκες και προσταγές, δεν υπάρχει αυτό να μας προστάζει. Σε μία απόλυτη μοναρχία θα μιλάγαμε για ένα διαφορετικό σύνταγμα με διαφορετικές προσταγές και κοινωνικούς όρους.

Και το πολίτευμα που σε εξουσιάζει σε μαθαίνει να σκέφτεσαι. Δεν είμαστε το ίδιο ελεύθεροι τόσο στο σώμα όσο και στη σκέψη σε ένα απολυταρχικό/κομμουνιστικό/μοναρχικό σύστημα .