Πόσο εύκολα δοκιμάζετε νέες γεύσεις;

[Subject to change]

Πιστεύω πλέον ότι οι έλληνες γενικά δοκιμάζουν πάρα πολύ δύσκολα γεύσεις που δεν είναι κοντά σε αυτά που έχουν συνηθίσει... Παλιότερα είχα την εντύπωση ότι αυτό το έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι, και όχι μόνο οι έλληνες, αλλά και οι δικές μου εμπειρίες από το εξωτερικό, και άλλων που ακούω δείχνουν ότι μόνο στην Ελλάδα είμαστε τόσο διστακτικοί απέναντι στο (γευστικά) καινούριο.
Πιστεύετε ότι ισχύει κάτι τέτοιο; Ισχύει και σε σας;
Αν ναι, που πιστεύετε ότι οφείλεται;
Είναι κάτι που το έχω διαπιστώσει ακόμα και στα πιο ανοιχτόμυαλα άτομα που γνωρίζω, και πάντα με παραξένευε...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tetragrammaton]

Εγώ έχω δοκιμάσει μεταξύ των άλλων τοστ με τυρί και μαρμελάδα, μπουγατσάκι με σως κέτσαπ-μαγιονέζα, πατατάκια με παγωτό... Και είμαι πρόθυμος να δοκιμάσω αρκετά ακόμα! Δεν νομίζω ότι ανήκω σε αυτή την κατηγορία που αναφέρεις...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cibyllian]

Να πω την αλήθεια δεν το είχα σκεφτεί, αλλά νομίζω όντως ότι οι ξένοι έχουν μεγαλύτερη ευκολία στο να δοκιμάσουν νέες γεύσεις.
Εγώ προσωπικά δεν έχω κόλλημα στο να δοκιμάσω κάτι καινούργιο (εκτος από φασολάδα και πατσά, που τα σιχαίνομαι). Όμως μου έχει τύχει να μη φάω κάτι, επειδή δεν μου άρεσε οπτικά ή επειδή δε μου άρεσε η μυρωδιά του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nininaou]

Πολύ πιθανόν να ισχύει, αν το δούμε από ιστορική σκοπιά. Οι Έλληνες των τελευταίων γενεών των παππούδων μας δεν είχαν την πολυτέλεια να δοκιμάζουν καινούργιες γεύσεις. Σε περιόδους πολέμων, κατοχής έτρωγαν μάλλον παρόμοια πράγματα κάθε μέρα. Είναι λογικό αυτό να επηρέασε τη δεκτικότητά τους σε νέες γεύσεις. Το πέρασαν και στα παιδιά τους που έτρωγαν ό,τι μαγείρευαν στο σπίτι.

Πιστεύω ότι παίζει μεγάλο ρόλο το πόσο ανοιχτή σε νέες γεύσεις είναι η οικογένεια μας. Αυτό πρώτα μας επηρεάζει. Μιλώντας για τον εαυτό μου, υπάρχουν φαγητά που ούτε να τα δοκιμάσω δεν δέχομαι και τα αποκλείω. Όσο για τις γεύσεις, δεν το συζητάω. Και μάλλον αυτό οφείλεται στο ότι ποτέ δεν φτιάχτηκε κάτι εξτριμ στο σπίτι, όσο επηρεαζόμουν ακόμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fielda]

Εξαρτάται από τη διάθεσή μου εκείνη τη στιγμή. Για παράδειγμα, αν πεινάω πολύ δε θα πάρω κάτι καινούριο να δοκιμάσω αν δεν ξέρω πως είναι γιατί μπορεί να μη μου αρέσει και να μην το ακουμπήσω καν. Ισχύει πολύ αυτό που λέει η Σίμπυ, αν δε μου αρέσει κάτι οπτικά ή αν δε μυρίζει ωραία δε θα το δοκιμάσω ή τουλάχιστον θα είναι πιο δύσκολο. Μου έχει τύχει βέβαια να με πείσει μία φίλη μου να φάω κάτι που υπό άλλες συνθήκες ούτε που θα ακουμπούσα. Άρα στο έτσι κι έτσι είμαι εγώ μάλλον, ούτε απορρίπτω αμέσως κάτι καινούριο αλλά ούτε φτάνω στο άλλο άκρο του να θέλω να δοκιμάσω ό,τι καινούριο υπάρχει. Μάλλον λειτουργώ εκ του ασφαλούς, αν μου προτείνουν δηλαδή κάτι που άρεσε σε άλλους θα το δοκιμάσω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Βασικά δεν αναφέρομαι τόσο σε fast food ή πιάτα της ελληνικής κουζίνας που όλοι τα ξέρουμε και συνήθως το να μην τα τρώμε συνεπάγεται ότι όντως δεν τα γουστάρουμε (είτε εμφανισιακά, είτε λόγω μυρωδιάς, είτε επειδή τα δοκιμάσαμε στο παρελθόν).
Αναφέρομαι πχ σε διαφορετικές κουζίνες (πχ γιαπωνέζικη), πρωτότυπες γεύσεις παγωτών, γλυκά που δεν συνηθίζονται και τόσο στην Ελλάδα (πχ cheesecake), πιο "περίεργους" καφέδες κλπ (ναι, τα παραδείγματα που ανέφερα αφορούν πιο πολύ εμένα γιατί αυτά μου έρχονται πρώτα, μην περιοριστείτε εκεί ομως).

Και δεν αναφέρομαι σε φαγητά που δεν τα δοκιμάζουμε επειδή δεν μας αρέσει η όψη/μυρωδιά τους, αλλά σε φαγητά που δεν τα έχουμε δει ποτέ και τα ξέρουμε μόνο από περιγραφή. Πχ μου έχει μείνει μια φορά που είχα πάει Haagen Dazs με αρκετά άτομα και όλοι παρείγγειλαν παγωτό βανίλια ή σοκολάτα (άντε με καμία βάφλα) ενώ είχε τέτοια ποικιλία που είμαι σίγουρη ότι αν ήταν λίγο πιο τολμηροί, όλοι θα έβρισκαν κάτι που να τους άρεσε ΠΟΛΥ περισσότερο από αυτά!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tetragrammaton]

Σε σχέση με γεύσεις παγωτών, ψηφίζω μακράν ρούμι-σταφίδες από Δωδώνη και γιαούρτι-αγριοκέρασο από το Νούφαρο στο Ξυλόκαστρο.

Αυτά σου κάνουν;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fielda]

Λία μου ειδικά για τις γεύσεις παγωτών που λες έχω δοκμάσει παααρα πολλές και σχεδόν ποτέ δεν επιλέγω βανίλια ή σοκολάτα. Ωραίες γεύσεις έχει η Παγωτομανία αλλά ακόμα περισσότερο το Waffle House στη Βουλιαγμένη. Εκεί έχω φάει τα πιο τέλεια παγωτά και τις πιο περίεργες γεύσεις. Τώρα ειδικά που είναι και καλοκαίρι...

Όσον αφορά τις κουζίνες άλλων χωρών δεν μπορώ να πω ότι είμαι τόσο επιφυλακτική. Ίσα ίσα πολλές φορές έχω δοκιμάσει κάτι και δε ου έχει βγει καλό. Έχω παρατηρήσει πάντως ότι τα άτομα που δε δοκιμάζουν εύκολα καινούριες γεύσεις είναι είτε επειδή έχουν μεγαλώσει έτσι είτε επειδή δεν είναι σωστά ενημερωμένα. Πόσες φορές έχω ακούσει να επικρίνουν κάτι χωρίς καν να το έχουν δει πόσο μάλλον να το δοκιμάσουν κιόλας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Νομίζω ότι γενικά οι λαοί με μεγάλη κουλτούρα στο φαΐ έχουν μία διστακτικότητα... Και το δέχομαι από τους μεσογειακούς λαούς, γιατί είναι κι αποδεδειγμένα "καλή" η κουζίνα μας. Πολλοί ιταλοί φίλοι πχ είναι σαν εμάς.

Κατά τ' άλλα, ναι, έχω δει το σκηνικό. Να είμαστε σε ιαπωνικό, να τρώει η φιλενάδα μου ένα ψάρι μαγειρεμένο ... ε, ιαπωνικά, και να λέει "ε και τι, ψαράκι είναι, και με λαδορίγανη καλό θα 'ταν".
Προσωπικά δοκιμάζω ευχαρίστως τα πάντα, με τον ιχλίμπεντιχ πάμε τακτικά σε λιβανέζικο, τυνησιανό, ιαπωνικό, βιετναμέζικο, θιβετιανό, αφγανικό, της καραϊβικής...
Ωστόσο σπίτι προτιμάω να μαγειρεύω πιο μεσογειακά, αν και ποτέ δεν ήμουν της παραδοσιακής κουζίνας. Εννοώ δε μεγάλωσα με παστίτσιο και γεμιστά στο σπίτι.

Αλλά, ναι, αν συγκρίνω πχ με την ελβετική κουζίνα, θα καταλάβω γιατί ο Ελβετός θα λάμπει από χαρά και μέθη στο ελληνικό εστιατόριο, έχοντας στο ένα χέρι το ούζο και στο άλλο ένα κομμάτι "ochtapodàki". Και το παραδέχονται και οι ίδιοι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Corpse Bride]

Τρωω ο,τι να ναι εκτος απο μπαμιες :X

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Δεν ξέρω, νομίζω ότι η διστακτικότητα που λες ισχύει περισσότερο σε μεγαλύτερα άτομα. Δηλ. με φίλους πάω συνέχεια σε πολυεθνικά μαγαζιά και τρώω. Το μόνο ''δύσκολο'' να δεχτούν μερικοί είναι το σούσι. Οι γονείς μου όμως είναι δύσκολοι, όχι ότι θέλουν μόνο παστίτσιο και μπριζόλες, αλλά δεν θα ενθουσιαστούν στην πρόταση του ασιατικού.

Όταν λίγες δεκαετίες πριν οι άνθρωποι δεν είχαν τις επιλογές που έχουμε τώρα έμαθαν σε 1 πεπατημένη. Κι όλα αυτά περί του πόσο θρεπτική είναι η ντόπια κουζίνα συνέβαλλαν. Αλλά για εμάς τους νεώτερους δεν υπάρχει αυτό το θέμα.

Παρόλα αυτά, όπως ανέφερε και το Γιδάκι, όταν μαγειρεύω χρησιμοποιώ μεσογειακά υλικά. Κάτι μακριά από αυτά θα το φτιάξω για πειραματισμό και τώρα το καλοκαίρι δεν προτιμώ κάτι άλλο περισσότερο από 1 σαλατούλα ή ντάκο με ελληνικά υλικά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Palladin]

εγώ δεν έχω πρόβλημα να δοκιμάσω οτιδήποτε, αρκεί να μου αρέσει η μυρωδιά του. Πριν λίγες μέρες δοκίμασα σούσι και ταρ ταρ, παρόλο που η ιδέα των ωμών φαγητών δεν μου αρέσει. Εντάξει, η αλήθεια είναι ότι δεν μου άρεσαν καθόλου, όπως το περίμενα, αλλά δεν είχα πρόβλημα να δοκιμάσω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ninaki]

Όσον αφορά εμένα δεν διστάζω να δοκιμάζω νέες γεύσεις...δεν μπορώ να πώ για π.χ. αυτό το φαγητό δεν μου αρέσει αν δεν το έχω δοκιμάσει...μέχρι τώρα ότι και να έχω δοκιμάσει μου αρέσει..δεν υπάρχει κάτι που να μην μου αρέσει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Mocolate cranberry cake δε θέλω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cibyllian]

Αναφέρομαι πχ σε διαφορετικές κουζίνες (πχ γιαπωνέζικη), πρωτότυπες γεύσεις παγωτών, γλυκά που δεν συνηθίζονται και τόσο στην Ελλάδα (πχ cheesecake), πιο "περίεργους" καφέδες κλπ (ναι, τα παραδείγματα που ανέφερα αφορούν πιο πολύ εμένα γιατί αυτά μου έρχονται πρώτα, μην περιοριστείτε εκεί ομως).

Αααα αυτό εννοείς... τα δοκιμάζω όλα. Ακόμα και φίδι θα μπορούσα να φάω. Τρελαίνομαι για κινέζικο, για σούσι και ινδικό. Επίσης μ' αρέσει και η τσέχικη κουζίνα πολύ.

Και δεν αναφέρομαι σε φαγητά που δεν τα δοκιμάζουμε επειδή δεν μας αρέσει η όψη/μυρωδιά τους, αλλά σε φαγητά που δεν τα έχουμε δει ποτέ και τα ξέρουμε μόνο από περιγραφή. Πχ μου έχει μείνει μια φορά που είχα πάει Haagen Dazs με αρκετά άτομα και όλοι παρείγγειλαν παγωτό βανίλια ή σοκολάτα (άντε με καμία βάφλα) ενώ είχε τέτοια ποικιλία που είμαι σίγουρη ότι αν ήταν λίγο πιο τολμηροί, όλοι θα έβρισκαν κάτι που να τους άρεσε ΠΟΛΥ περισσότερο από αυτά!

Σε γλυκά και παγωτά επίσης δοκιμάζω τα πάντα και συνήθως δεν μου αρέσουν τα συνηθισμένα. Δεν μ' αρέσουν δηλαδή οι τούρτες σοκολάτας ή κρέμα, επίσης και παγωτό ποτέ δεν τρώω βανίλια η κρέμα, αλλά κάθε φορά διαφορετικό. Δεν δοκίμασα βέβαια ποτέ μου παγωτό ποπ κορν, ούτε και έφαγα ποτέ μου γλυκό ποπ κορν στο σινέμα, αλλά τρελαίνομαι για ένα γλυκάκι που είναι με φύλλα από καταϊφι, έχει μέσα τσιχλοτύρι (δεν ξέρω τι είδος) και το τρως με παγωτάκι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Σε φαγητα...ναι ειμαι πολυ δυσκολη....εχω παρατηρησει οτι τις περισσοτερες φορες οταν δοκιμαζα κατι περιεργο και λιγο εξω απο την ελληνικη κουζινα ηταν γευστικα για μενα αθλιο..
Βεβαια και με την ελληνικη κουζινα στο συνολο της δεν τα παω πολυ καλα....αλλα ενιγουει.....

Αααα...πολυ δυσκολα μου αρεσει επισης και η μαγειρικη καποιας αλλης εκτος αυτης με την οποια μεγαλωσα...της μαμας μου δλδ...

Τωρα οσον αφορα σε γλυκα, καφεδες, ποτα κ.ο.κ....δεν εχω κανενα μα κανενα προβλημα να δοκιμαζω το ο,τιδηποτε...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Affliction]

Αν δεν έχουν περίεργη οσμή ή αηδιαστική όψη δεν έχω πρόβλημα να δοκιμάσω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[katerina_s]

χμ εγω ειμαι λιγο περιεργη. δυσκολα θα δοκιμασω κατι που δεν θα μου κανει κλικ στο ματι.ολα περνανε απο αυτον τον ελεγχο πρωτα. αν μου κανει στο ματι θα το δοκιμασω, αν οχι....να παει απο κει που ρθε!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorelai]

Εχω δοκιμασει κινεζικη-γιαπονεζικη κουζινα, εκτος απο τα παραδοσιακα γλυκα τους τα περισσοτερα απο τα πιατα μου αρεσαν πολυ. Ακομα και οι σουπες κλπ. Ο τροπος που κανουν τα λαχανικα και το τηγανιτο ρυζι ειναι θεικος, καθως και τα μανιταρια που τα λατρευω ^^ Θα δοκιμαζα ανετα sushi αλλα δεν εχει κατσει. Για αλλες κουζινες δεν μπορω να πω γιατι δεν τις εχω δοκιμασει σε μαγαζι της προκοπης ή στη χωρα τους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vendetta]

Αρκετά εύκολα και συχνά...Ωστοσο πάντα μα πάντα προτιμώ το παραδοσιακό ελληνικό φαγητό...
Το καλύτερο παράξενο που έχω δοκιμάσει είναι σνίτσελ γαλοπούλας με μαρμελάδα από βατόμουρα στην Αυστρία...Και γενικά το φαγητό σε Γερμανία και Αυστρία αν και πολύ βαρύ ήταν εμπειρία ζωής για μένα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.