Συναίσθημα ή λογική;

[Dreamer_SW]

Λογική περισσότερο. Υπάρχουν και εξάρσεις συναισθηματισμού που και που. Δεν είμαι αυθόρμητη. Ότι λέω το έχω σκεφτεί πρώτα. Αρκεί να μην έχω εκνευριστεί προηγουμένως και δεν έχω βγει έξω από τα ρούχα μου. Εκεί είμαι μια διαφορετική Zilda.

Κοίτα δρω συναισθηματικά παντού ανάλογα με την ψυχική μου κατάσταση και μετά μπορεί να έχω ενοχές αλλά και μερικές φορές σκέφτομαι πολύ να μην κάνω κάτι από φόβο πιο πολύ για τον άλλον. .....

Πόσο διαφορετική

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Libertus]

Ενδιαφέρον θέμα !

Κάποτε δρούσα με γνώμονα και τη λογική και το συναίσθημα.Ύστερα από διάφορα γεγονότα , συνειδητοποίησα ότι η λογική είναι το καλύτερο "όπλο" για να παίρνει κανείς αποφάσεις.Όπως λέει και ο αγαπητός ιστορικός Θουκυδίδης : "Η λογική είναι η μόνη αξία στην οποία μπορεί να στηριχτεί ο άνθρωπος".Κάπως έτσι διαμορφώνω απόψεις , γνώμες και οδηγούμαι σε αποφάσεις.Πιστεύω ότι το συναίσθημα μας παρασέρνει αρκετές φορές και δεν αντικρίζουμε αυτό που πραγματικά πρέπει να αντικρίσουμε.Ίσως η υπεροχή της λογικής με φαντάζει αναίσθητο κάποιες φορές , αλλά δεν πτοούμαι άμα πιστεύω ότι κάνω το σωστό.

Ό,τι είχα πει 7 χρόνια πριν.
Θα προσθέσω ότι το συναίσθημα αναμφίβολα παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή μας, αλλά οι ουσιαστικές λύσεις δίνονται από τη λογική. Δεν είναι βέβαια απίθανο η ίδια η λογική μας να εξαπατηθεί, επειδή κρίνουμε σε λανθασμένη βάση τα γεγονότα. Εκεί έρχεται το ένστικτο να κάνει τη δουλειά του, το οποίο θεωρώ σημαντική καθοδήγηση στη ζωή μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Zilda]

Κοίτα δρω συναισθηματικά παντού ανάλογα με την ψυχική μου κατάσταση και μετά μπορεί να έχω ενοχές αλλά και μερικές φορές σκέφτομαι πολύ να μην κάνω κάτι από φόβο πιο πολύ για τον άλλον. .....

Πόσο διαφορετική

Και εγώ έτσι ήμουν στην ηλικία σου. Μέχρι που με έπιασαν σοβαρά ψυχοσωματικά πχ είχα ιλιγγους που ζαλιζομουν και έπεφτα και με έτρεχαν οι γονείς μου στους γιατρούς για να δουν τι έχω. Μα όλες οι εξετάσεις έβγαιναν καθαρές...τι είχα τλκ;;
Άγχος και καταπίεση σωματοποιημενη πια. Όχι από τους δικούς μου ευτυχώς. Αλλά Από κάποιες καταστάσεις και κυρίως από τον τότε φίλο μου που με καταπίεζε, εγώ έκανα τα πάντα να τον ευχαριστήσω και τελικά ποτέ δεν ήταν ευχαριστημένος και εγώ πάντα κενή ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι περισσότερο και δεν το έκανα. Πιστεύω ότι ξεκάθαρα ενηλικιώθηκα γύρω στα 23. Μετά από αυτά τα περιστατικά. Τώρα κοιτάζω πρώτα η Zilda να είναι καλά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dreamer_SW]

Και εγώ έτσι ήμουν στην ηλικία σου. Μέχρι που με έπιασαν σοβαρά ψυχοσωματικά πχ είχα ιλιγγους που ζαλιζομουν και έπεφτα και με έτρεχαν οι γονείς μου στους γιατρούς για να δουν τι έχω. Μα όλες οι εξετάσεις έβγαιναν καθαρές...τι είχα τλκ;; Άγχος και καταπίεση σωματοποιημενη πια. Όχι από τους δικούς μου ευτυχώς. Αλλά Από κάποιες καταστάσεις και κυρίως από τον τότε φίλο μου που με καταπίεζε, εγώ έκανα τα πάντα να τον ευχαριστήσω και τελικά ποτέ δεν ήταν ευχαριστημένος και εγώ πάντα κενή ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι περισσότερο και δεν το έκανα. Πιστεύω ότι ξεκάθαρα ενηλικιώθηκα γύρω στα 23. Μετά από αυτά τα περιστατικά. Τώρα κοιτάζω πρώτα η Zilda να είναι καλά.

Εμένα με πιάνουν ψυχοσωματικά ακόμα και τώρα, γιατί είτε δράσω με συναίσθημα είτε με λογική κάποιες φορές δεν με αφήνουν. Ταχυπαλμίες, εφίδρωση, πόνος στην κοιλιά και ανακατωσούρα στο στομάχι, κρύα χέρια πλάκωμα στο θώρακα. Μία η άλλη είναι για εμένα . Ο καρδιολόγος όταν πάω για εξετάσεις μου βρίσκει 110 παλμούς και δεν είναι παθολογικό αλλά καθαρό άγχος και φόβο. Εδώ από τον φόβο για το αποτέλεσμα της εξέτασης μόνο στην ιδέα ότι θα μου πάρει παλμούς ανεβάζω μόνη μου.
Αλλά γενικά το συναίσθημα μου βγαίνει σε όλα είτε έχω δράσει με συναίσθημα είτε όχι ... Και σε ένα μήνυμα μπορεί να αγχωθώ επειδή μου βγαίνει το συναίσθημα

Κατάλαβα τι λες και εγώ κάνω πάντα αυτά που θα ευχαριστήσουν τους άλλους γιατί αν κοιτάω πρώτα να κάνω αυτά που θέλω εγώ θα νιώθω τύψεις ότι ο άλλος εξαιτίας μου δυσσαρεστήθηκε και και. Γενικά μου προκαλούν εύκολα ενοχές ....

Χαρούλη απλά κάποιες φορές το συναίσθημα υπερτερεί

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[RafAspa94]

Καμιά φορά το συναίσθημα σε τυφλώνει και δεν διακρίνεις αν αυτό που πας να κάνεις είναι σωστό ή λάθος . Εννοείται και είμαι υπέρ της λογικής γιατί τις περισσότερες φορές σου δείχνει την σωστή απόφαση και αποφεύγεις λάθη!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Angelique.]

Συναίσθημα ή λογική;

Ένστικτο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Indiana Jones]

Προσπαθώ να συνδυάζω και τα δύο αλλα το συναίσθημα νικάει τις πιο πολλές φορες. Πάντως δεν αφήνω τα συναισθήματα μου να με επηρεάσουν αρνητικά. Σπάνια συμβαίνει αυτό. Απλά σαν άνθρωπος ζητώ την αρμονία και να τα πηγαίνω καλά με όλους και να τους βοηθάω αν έχουν πρόβλημα. Δεν υπάρχει άσπρο ή μαύρο για μένα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πάνθηρας!]

Μπορεις να τα συνδυασεις και τα 2 σε ικανοποιητικο βαθμο. Συνδυασμος επειδη χρειάζονται και τα 2. Πχ δεν μπορεις να λειτουργησεις σε μια ερωτικη σχεση χωρις το συναισθημα αλλα δεν μπορεις και να εισαι συνεχως μονο με αυτο.

Οποτε αφου αρχικα ξέρεις οτι γνωρισες μια καλη περιπτωση δηλαδη

- Δεν ειναι μπλεγμένη με κακες παρέες.
- Δεν ειναι δύστροπος άνθρωπος (δικομανης - εμμονικά εγωϊστης - αποτομος-τρελή-κακομαθημενη κ.α.)
- Έχει το ιδιο επιπεδο με εσένα και ειναι καλλιεργημένος άνθρωπος
- Σου αρέσει και ταιριάζετε

μπορεις να προχωρησεις και να αφησεις τον εαυτο σου ελευθερο να ζησει έντονα το συναισθημα και την κάθε στιγμη. Οποτε επιλέγω το υβριδικο μοντέλο τον συνδυασμο λογικης και συναισθηματος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πύρος]

Χμμ... ωραίο θέμα συζήτησης γενικά..

Πάντα ένιωθα πολύ μεγαλύτερη οικειότητα με το συναίσθημα αλλά εμπράκτως μπορώ να πω ότι είμαι κατά βάσιν χρήστης κυρίως της λογικής και της έντονης σκέψης. Απλώς ταυτόχρονα είμαι υπερβολικά ευ-αίσθητος (με όλες τις έννοιες της λέξης) και έχω από πολύ μικρός ισχυρή ενσυναίσθηση. Έτσι, είμαι πολύ καλός στο να νοιάζομαι και να καταλαβαίνω τους άλλους αλλά συνεχώς υποβιβάζω και δεν κατανοώ τα δικά μου συναισθήματα..

Θα έλεγα λοιπόν ότι εξαρτάται

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[McManus]

Τα καταπιεσμενα συναισθηματα έδωσαν την θεση τους στην μιζερια και στην παρακρουση.
Αν παρατηρησουμε ακόμα και μεσα στο φόρουμ
σπανίως υπαρχει γέλιο και χαρα.

Οπότε πάμε με την λογικη με γνωμονα να περναμε καλά και σε οποιον αρεσει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 186240]

1658 ρεαξιο haha δείχνουν γέλιο και χαρά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Aleksa]

Πιστεύω το σωστό είναι να υπάρχει μια ισορροπία μεταξύ λογικής και συναισθημάτων.
Αν και αδιαμφισβήτητος νικητής στο τέλος αποδεικνύεται η λογική (ως οφείλει να είναι, καθότι τα συναισθήματα αλλάζουν με τον χρόνο), καλό είναι να μη τα παραβλέπουμε διότι αναλύοντάς τα, έχουμε τη δυνατότητα να τα διαχειριστούμε προς όφελός μας.
"Αφουγκραζόμαστε" το συναίσθημα, αλλά ακολουθούμε τη λογική.
Η συνεργασία τους ιδανική.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[McManus]

Είναι στη φύση του ανθρώπου να σκέφτεται λογικά αλλά (και) να ενεργεί παράλογα.

Ισορροπία δύσκολη άρα δεν την σκαλίζω με φρένα και χειρόφρενα.

Βλέποντας και κάνοντας αυτοσχεδιάζω, δεν σχεδιάζω.

Εγώ την έχω δει έτσι...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πύρος]

Βέβαια, ας μην ξεχνάμε ότι οι μεγαλύτεροι άνθρωποι στον κόσμο ακολούθησαν τα συναισθήματα και τα όνειρά τους και για αυτό πέτυχαν. Η λογική ήταν απλώς a means to an end για να τα καταφέρουν.

Θέλω να πω ότι ρεαλιστικά αποδεικνύεται ότι αν συνεχώς ακολουθούμε την λογική σκέψη και αδιαφορούμε για τα συναισθήματα θα καταλήξουμε απογοητευμένοι έως και δυστυχισμένοι...

Πραγαματικά θεωρώ ιδανικό να μάθουμε να τα ισορροπούμε.. και καλό είναι να αναπτύξουμε και την συναισθηματική μας σταθερότητα γιατί αν ακολουθήσεις τη λογική και αποκτήσεις πράγματα, δεν θα τα απολαύσεις ποτέ αν δεν έχεις ισορροπημένα συναισθήματα και ανθρωπιά. Όλα ξεκινούν από αυτά που νιώθουμε, και αυτά δίνουν αξία στη λογική ..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ariel99]

Αν και είμαι άτομο του συναισθηματος, όσες φορές αποφασίζω με γνώμονα το συναίσθημα δεν μου βγαίνει σε καλό. Οπότε πιστευω οτι πρεπει να κυριαρχεί η λογική

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Samael]

Αν και είμαι άτομο του συναισθηματος, όσες φορές αποφασίζω με γνώμονα το συναίσθημα δεν μου βγαίνει σε καλό. Οπότε πιστευω οτι πρεπει να κυριαρχεί η λογική

Πως μπορει να ορισει ομως καποιος την λογικη περα απο αυτα που θα εκαναν οι περισσοτεροι; Διοτι η λογικη δυσκολα προσδιοριζεται σε σχεση με την κοινη λογικη . Το ερωτημα ομως ειναι,κατα ποσο η κοινη λογικη βρισκεται πιο κοντα στο σωστο για εσενα απ'οτι το συναισθημα. Προσωπικα δεν βλεπω λογους που το ενα θα μπορουσε να υπερισχυσει με απολυτο τροπο εναντι του αλλου. Νομιζω οτι το καλυτερο ειναι καποιος να ακουει και τα δυο . Την λογικη διοτι ο ανθρωπος ειναι το πιο πρακτικο ζωο στη φυση και θελει να πραγματοποιει διαφορες τεχνικες εργασιες και το συναισθημα διοτι αυτο του επιτρεπει να δημιουργει,να λυπαται αλλα και να ειναι χαρουμενος. Σιγουρα μπορει να σε οδηγησει αρκετες φορες σε δυσκολες καταστασεις,ωστοσο η αδυναμια ειναι που σε κανει ανθρωπο καμια φορα . Εαν στερηθεις τα λαθη θα γλυτωσεις λυπες,αλλα θα στερηθεις και τις χαρες .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 896561]

Δεν καταλαβαίνω γιατί όλα πρέπει να τα εξετάζουμε σαν διλήμματα. Συνδυασμός των δύο, ξεκάθαρα.

Για παράδειγμα, σε ένα θέμα το οποίο επιφανειακά φαίνεται να είναι θέμα λογικής, όπως αυτό της αλλαγής ή μη εργασιακού χώρου, υπάρχει σαφέστα τα και ο παράγοντας συναίσθημα. Αν π.χ δουλεύω σε μια δουλειά και αμοίβομαι με ένα Α ποσό αλλά νιώθω πολύ όμορφα εκεί, θα το σκεφτώ αρκετά πριν αφήσω αυτή τη δουλειά για μια άλλη, που θα αμοίβομαι καλύτερα. Γιατί, είναι και θέμα λογικής ότι όπου αισθάνομαι καλύτερα θα έχω ανεβασμένη ψυχολογία, κάτι που συνεπάγεται και αυξημένη απόδοση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.