Τα πιο ωραία βιβλία με θέμα την Αρχαία Ελλάδα, Φιλοσοφία και Κοινωνιολογία

[archaios19]

Όντως με καλυψες, και σε ευχαριστώ πολύ που έκατσες και το έγραψες όλο αυτό. Πολύ ενδιαφέρον να βλέπω το δικό σας pov, μιας και στον χώρο μου έχουμε συνηθίσει να κρίνουμε βάσει "βιολογίας".
Άρα, με λίγα λόγια, ακόμη και αν υπάρχουν πολλά κοινά μεταξύ των υλικών αγαθών και ενδυματολογίας μεταξύ Μυκηναίων και Μινωιτών, μέχρι να έχουμε σολιντ στοιχεία, δεν παίρνουμε τίποτα for granted, μιας και όντως μιλάμε για 4.000 χρόνια πριν.

Πολύ σωστά. Χαρά μου ήταν! Ένας προϊστορικός αρχαιολόγος σίγουρα θα σου έδινε ακόμη περισσότερα στοιχεία.

Για τα χάλκινα γλυπτά που λες έπαθα μια πλάκα όταν είδα τόσο μεγάλη συλλογή στο αρχαιολογικό μουσείο Πειραιά. Αλλα σίγουρα αυτά αποτελούν το 1% του πραγματικού αριθμού που υπήρξαν....

Ω ναι, αυτή είναι η εξαίρεση πράγματι. Τα χάλκινα του Πειραιά είναι πραγματικά μοναδικά. Δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν όλα τα γνωστά σωζόμενα χάλκινα έχουν βρεθεί στη θάλασσα, συνήθως σε ναυάγια. Πειραιάς, Δίας και Τζόκευ του Αρτεμισίου, Έφηβος των Αντικυθήρων, Πολεμιστές του Riace (Ρήγιο) της Ιταλίας. Στην πραγματικότητα είμαστε τυχεροί που όλα αυτά τα γλυπτά βυθίστηκαν και δεν έφτασαν στον προορισμό τους, γιατί αν έφταναν, σε κάποια φάση θα τα έλιωναν και θα τα χάναμε... Είναι αυτό που λέμε σαν αστείο εμείς οι αρχαιολόγοι, ότι η ατυχία και η καταστροφή των αρχαίων είναι ευλογία για εμάς (βλέπε Πομπηία)

Οι Ρωμαίοι να ναι καλά που ήταν οι μεγαλύτεροι fanboys του ελληνικού πολιτισμού και πήραν την σκυτάλη να διασώσουν πράγματα. Γενικά η Ιταλία είναι ένα οφθαλμολουτρο για λάτρες της τέχνης. Και τα έργα και η τεχνη της αναγέννησης ήταν το κάτι άλλο...

Πράγματι, ισχύει αυτό για τους Ρωμαίους, αν και οι προθέσεις δεν ήταν πάντοτε τόσο αγαθές. Πολλά ελληνικά γλυπτά εισέρρευσαν στην Ιταλία ως λάφυρα μετά την κατάκτηση του ελληνικού χώρου τον 2ο αιώνα π.Χ., ήταν επί της ουσίας κλοπιμαία... Αλλά εν συνεχεία όντως προσελάμβαναν και Έλληνες γλύπτες και επεδείκνυαν ας πούμε υγιή θαυμασμό!

 

[Grand Duchess]

βλέπε Πομπηία

Η Πομπηία πάει σε άλλο επίπεδο πιστεύω, δεν είναι μια "κατεστραμμένη" πόλη, είναι κυριολεκτικά μια πόλη που πάγωσε στον χρόνο. Σίγουρα θα την επισκεφτώ την επόμενη φορά που βρεθώ στους γείτονες.
Πάντως, άλλες ρωμαϊκές πόλεις που σώθηκαν έτσι σε μεγάλο βαθμό υπάρχουν και στην Τυνησία νομίζω.

Πολλά ελληνικά γλυπτά εισέρρευσαν στην Ιταλία ως λάφυρα

Τουλάχιστον δεν σήκωσαν τον μισό Παρθενώνα, και στην τελική συνέχισαν την κουλτούρα. Οι άλλοι που μας τα καβατζωσαν για να στολίζουν τις βίλες και τα μουσεία τους είναι το πρόβλημα.

σωζόμενα χάλκινα έχουν βρεθεί στη θάλασσα, συνήθως σε ναυάγια

Έχεις πολύ δίκιο, δεν το είχα σκεφτεί έτσι. Θυμάμαι που είδα φωτογραφίες από το βυθισμένο άγαλμα του γιου της Κλεοπάτρας φιλοπατωρ, το οποίο βρέθηκε άθικτο. Επέζησε από τον σεισμό που βύθισε το νησάκι αντιροδος που βρισκόταν τα ανάκτορα της και τσουπ.

Σκέψου πόσα κρύβονται κάτω στο Αιγαίο δηλαδή....ουαου.

 

[archaios19]

Η Πομπηία πάει σε άλλο επίπεδο πιστεύω, δεν είναι μια "κατεστραμμένη" πόλη, είναι κυριολεκτικά μια πόλη που πάγωσε στον χρόνο. Σίγουρα θα την επισκεφτώ την επόμενη φορά που βρεθώ στους γείτονες.
Πάντως, άλλες ρωμαϊκές πόλεις που σώθηκαν έτσι σε μεγάλο βαθμό υπάρχουν και στην Τυνησία νομίζω.

Σου το εύχομαι να την επισκεφθείς, κι εγώ την έχω απωθημένο... Βλ. και την δική μας 'Πομπηία', το προϊστορικό Ακρωτήρι στη Σαντορίνη, παρόμοια περίπτωση, αλλά φυσικά λιγότερο εντυπωσιακό.
Σωστά, στην Τυνησία, αλλά και τη Λιβύη (π.χ. Μεγάλη Λέπτις). Αλλά σίγουρα δεν συγκρίνονται με την Πομπηία, η οποία, όπως σωστά λες, πάγωσε στον χρόνο! Οι ρωμαϊκές πόλεις είναι κατά γενική ομολογία 'ανθεκτικές' χάρη στο τούβλο, το οποίο οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν κατά κόρον και αποδεικνύεται πολύ ανθεκτικό.

Τουλάχιστον δεν σήκωσαν τον μισό Παρθενώνα, και στην τελική συνέχισαν την κουλτούρα. Οι άλλοι που μας τα καβατζωσαν για να στολίζουν τις βίλες και τα μουσεία τους είναι το πρόβλημα.

Ναι, για να είμαστε πολύ ειλικρινείς, το έκαναν αυτό σε κάποιες περιστάσεις. Κυρίως αμέσως μετά την κατάκτηση της Ελλάδας, αλλά και αργότερα, πιο σποραδικά, με την αφαίρεση ας πούμε αρχιτεκτονικών μελών (κιόνων κυρίως). Τέτοια είναι η περίπτωση των Στύλων του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα, από όπου αφαιρέθηκαν κίονες από τον Σύλλα για να στολίσει ναό στη Ρώμη. Αλλά αυτές είναι κυρίως περιπτώσεις που συνδέονται με καταστροφές και επιδρομές. Οι Ρωμαίοι στην πραγματικότητα εμπνέστηκαν από την ελληνική τέχνη για την δικη τους, στην οποία όμως έδωσαν άλλο νόημα. Ενώ η ελληνική τέχνη αποσκοπεί κυρίως στην αφήγηση μυθικών γεγονότων και στην εξύμνηση των θεών, η ρωμαϊκή μιλάει για πραγματικά γεγονότα (μάχες, θριάμβους, ευεργεσίες αυτοκρατόρων) και έχει περισσότερο δοξαστικό και συνάμα διακοσμητικό χαρακτήρα.

Έχεις πολύ δίκιο, δεν το είχα σκεφτεί έτσι. Θυμάμαι που είδα φωτογραφίες από το βυθισμένο άγαλμα του γιου της Κλεοπάτρας φιλοπατωρ, το οποίο βρέθηκε άθικτο. Επέζησε από τον σεισμό που βύθισε το νησάκι αντιροδος που βρισκόταν τα ανάκτορα της και τσουπ.

Σκέψου πόσα κρύβονται κάτω στο Αιγαίο δηλαδή....ουαου.

Ω ναι, άπειρα... Το Αιγαίο είναι όντως γεμάτο ναυάγια, κυρίως βέβαια με φορτίο εμπορικών αμφορέων για τη διακίνηση κρασιού, λαδιού κλπ.

 

[Grand Duchess]

Οι ρωμαϊκές πόλεις είναι κατά γενική ομολογία 'ανθεκτικές' χάρη στο τούβλο, το οποίο οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν κατά κόρον και αποδεικνύεται πολύ ανθεκτικό.

Εδώ ακόμη και οι τεράστιες πόρτες στο κέντρο της Ρώμης που έχουν από την αρχαιότητα ακόμη είναι μια χαρά.
Ξερανε τι έφτιαχναν. Μετά ήρθαμε εμείς οι "μορφωμένοι" και σπάει το ξύλο σε 10 χρόνια. Τρομάρα μας

Ω ναι, άπειρα... Το Αιγαίο είναι όντως γεμάτο ναυάγια, κυρίως βέβαια με φορτίο εμπορικών αμφορέων για τη διακίνηση κρασιού, λαδιού κλπ

Εδώ δεν μπορούν καλά καλά να συντηρήσουν αρχαιολογικά τα artifacts που βρίσκονται στο έδαφος, σιγά μην κάτσουν να ασχοληθούν πολύ με την θάλασσα ...

 

[archaios19]

Εδώ ακόμη και οι τεράστιες πόρτες στο κέντρο της Ρώμης που έχουν από την αρχαιότητα ακόμη είναι μια χαρά.
Ξερανε τι έφτιαχναν. Μετά ήρθαμε εμείς οι "μορφωμένοι" και σπάει το ξύλο σε 10 χρόνια. Τρομάρα μας

Αχ, πόσο σωστό όμως αυτό...

Εδώ δεν μπορούν καλά καλά να συντηρήσουν αρχαιολογικά τα artifacts που βρίσκονται στο έδαφος, σιγά μην κάτσουν να ασχοληθούν πολύ με την θάλασσα ...

Πικρή αλήθεια. Για να καταλάβεις, υπάρχει μόνο μία υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού για τις ενάλιες (υποθαλάσσιες δηλαδή) αρχαιότητες σε όλη την Ελλάδα. Υπάρχει βέβαια και πολύ περιορισμένο εξειδικευμένο προσωπικό (και αρχαιολόγοι που μπορούν να κάνουν καταδύσεις, αλλά και ειδικοί συντηρητές όπως λες).

 

[Grand Duchess]

και αρχαιολόγοι που μπορούν να κάνουν καταδύσεις

Μόνο και μόνο από αυτό δυσχεραίνει πολύ το πράγμα, δύσκολο σπορ αυτό.
Αλλά φαντάσου πόσο τέλειο πρέπει να είναι...
Ήμαστε λίγο κακομαθημένοι οι Έλληνες. Ο μόνος λαός που κάθε πόλη του έχει αρχαιότητες και το θεωρούμε δεδομένο. Βλέπουμε αρχαίο θέατρο από το ίδιο θέατρο όπου έβλεπαν και οι πρόγονοι μας τόσα χρόνια πριν, και καθόμαστε στα ίδια μάρμαρα. Σε πιάνει μια υπαρξιακή κριση όταν το σκέφτεσαι αυτό.

 

[archaios19]

Μόνο και μόνο από αυτό δυσχεραίνει πολύ το πράγμα, δύσκολο σπορ αυτό.
Αλλά φαντάσου πόσο τέλειο πρέπει να είναι...

Έχω μία γνωστή που είναι ενάλια αρχαιολόγος. Δηλώνει πως είναι ταυτόχρονα συναρπαστικό και αγχωτικό ως εμπειρία. Απαιτείται όπως καταλαβαίνεις πολλή προσοχή.

Ήμαστε λίγο κακομαθημένοι οι Έλληνες. Ο μόνος λαός που κάθε πόλη του έχει αρχαιότητες και το θεωρούμε δεδομένο. Βλέπουμε αρχαίο θέατρο από το ίδιο θέατρο όπου έβλεπαν και οι πρόγονοι μας τόσα χρόνια πριν, και καθόμαστε στα ίδια μάρμαρα. Σε πιάνει μια υπαρξιακή κριση όταν το σκέφτεσαι αυτό.

Πολύ σωστά το θέτεις. Το πιο προβληματικό όμως για εμένα είναι ότι υπερηφανευόμαστε για την καταγωγή μας σπό τους αρχαίους Έλληνες, ενώ στην ουσία είτε δεν γνωρίζουμε τίποτα ή λίγα και εν μέρει λανθασμένα στοιχεία για αυτούς, είτε οι αρχαιότητες στην πράξη θεωρούνται δεδομένες, όπως λες, ή αδιάφορες. Ο Έλληνας αισθάνομαι ότι βαριέται τα Μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους.

 

[Grand Duchess]

και αγχωτικό ως εμπειρία. Απαιτείται όπως καταλαβαίνεις πολλή προσοχή.

Εννοείται, πολλά ατυχήματα έχουν γίνει και από πολύ έμπειρους δύτες.

Ο Έλληνας αισθάνομαι ότι βαριέται τα Μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους.

Δεν διδάσκεται καλά ούτε από το σπίτι ούτε και από τα σχολεία. Πιστεύω οφείλεται και λίγο το γεγονός ότι λόγω τουρκοκρατίας και της προτεραιότητας της επιβίωσης και της επανάστασης, οι μεγάλες ανακαλύψεις έγιναν από πολλούς ξένους αρχαιολόγους (οι οποίοι σαφώς πήραν και "σουβενίρ" πίσω στους τόπους τους) που εν τέλει οδήγησε στο να μην συγκινεί την αντίληψη του ελληνικου κόσμου όσο θα έπρεπε.
Επίσης, σε αντίθεση με τους Αιγύπτιους, οι οποίοι παιρνουν πολύ σοβαρά την μελέτη της αρχαίας τους κουλτούρας, παρότι θρησκευτικά έχουν μακρά αλλάξει από αυτήν, εμείς παθαμε ότι έπαθαν και οι μεσοανατολιτες: οι αβρααμικες θρησκείες κατέστρεψαν πολλά artifacts και στοιχεία του αρχαίου πολιτισμού, και χάθηκαν για πάντα.

Οι ξένοι δείχνουν μεγαλύτερη συγκίνηση επειδή δεν ζουν σε χώρες με τόσο πλούσιες ιστορίες.

 

[archaios19]

Δεν διδάσκεται καλά ούτε από το σπίτι ούτε και από τα σχολεία.

Συμφωνώ απολύτως, ιδίως για την οικογένεια.

Πιστεύω οφείλεται και λίγο το γεγονός ότι λόγω τουρκοκρατίας και της προτεραιότητας της επιβίωσης και της επανάστασης, οι μεγάλες ανακαλύψεις έγιναν από πολλούς ξένους αρχαιολόγους (οι οποίοι σαφώς πήραν και "σουβενίρ" πίσω στους τόπους τους) που εν τέλει οδήγησε στο να μην συγκινεί την αντίληψη του ελληνικου κόσμου όσο θα έπρεπε.

Μέχρι και σήμερα οι Ξένες αρχαιολογικές σχολές (πολλές στον αριθμό) εκείνες που παράγουν το σπουδαιότερο αρχαιολογικό έργο και ιδίως εκείνες δημοσιεύουν κιόλας. Έχουν χρήματα, παράγουν έργο, προωθούν την επιστήμη.
Οι Εφορείες Αρχαιοτήτων αντιθέτως σκάβουν, για να το πω λαϊκά, και μετά τελείωσε η υπόθεση. Δεν μελετούν ό,τι βρίσκουν, δεν δημοσιεύουν τα αποτελέσματα (φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις). Ο μέσος αρχαιολόγος του Υπουργείου Πολιτισμού αναλώνεται στην γραφειοκρατία παρά στην επιστημονική δουλειά. Αυτή η κατάσταση καθρεπτίζει και την ευρύτερη πρόσληψη της αρχαιότητας από την κοινωνία. Δεν θέλουμε και δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε την αρχαιότητα, όταν οι προτεραιότητες, οι ανάγκες δεν μας αφήνουν.

 

[Grand Duchess]

Συμφωνώ απολύτως, ιδίως για την οικογένεια.

Μέχρι και σήμερα οι Ξένες αρχαιολογικές σχολές (πολλές στον αριθμό) εκείνες που παράγουν το σπουδαιότερο αρχαιολογικό έργο και ιδίως εκείνες δημοσιεύουν κιόλας. Έχουν χρήματα, παράγουν έργο, προωθούν την επιστήμη.
Οι Εφορείες Αρχαιοτήτων αντιθέτως σκάβουν, για να το πω λαϊκά, και μετά τελείωσε η υπόθεση. Δεν μελετούν ό,τι βρίσκουν, δεν δημοσιεύουν τα αποτελέσματα (φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις). Ο μέσος αρχαιολόγος του Υπουργείου Πολιτισμού αναλώνεται στην γραφειοκρατία παρά στην επιστημονική δουλειά. Αυτή η κατάσταση καθρεπτίζει και την ευρύτερη πρόσληψη της αρχαιότητας από την κοινωνία. Δεν θέλουμε και δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε την αρχαιότητα, όταν οι προτεραιότητες, οι ανάγκες δεν μας αφήνουν.

Τα είπες όλα.
Η έρευνα πρώτα απ' όλα θέλει λεφτά. Και δεν εννοώ μόνο το σκάψιμο,.όπως είπες, που αυτό γίνεται, σιγά τα ωα. Το θέμα είναι το μετά. Λεφτά για fancy τεχνικές μελέτης όπως ακτινογραφίες, μέτρηση co2, βιολόγοι παλαιοντολόγοι κτλ κτλ το ελληνικό δημόσιο δεν δίνει.
Και αυτό δεν ισχύει μόνο σε εσάς, δυστυχώς ισχύει παντού, και στις θετικές επιστήμες και στις υγείας. Λεφτά γιοκ. Ιδιαίτερα μηχανήματα γιοκ. Έχ, τότε πως θα χτίσεις ελληνική βιβλιογραφία;
Γι'αυτό ακόμη και σε εσάς για την εποχή αυτή, η 3/4 βιβλιογραφία σας είναι στα Αγγλικα ή μεταφρασμένη.
Κατάντια.

 

[archaios19]

Τα είπες όλα.
Η έρευνα πρώτα απ' όλα θέλει λεφτά. Και δεν εννοώ μόνο το σκάψιμο,.όπως είπες, που αυτό γίνεται, σιγά τα ωα. Το θέμα είναι το μετά. Λεφτά για fancy τεχνικές μελέτης όπως ακτινογραφίες, μέτρηση co2, βιολόγοι παλαιοντολόγοι κτλ κτλ το ελληνικό δημόσιο δεν δίνει.
Και αυτό δεν ισχύει μόνο σε εσάς, δυστυχώς ισχύει παντού, και στις θετικές επιστήμες και στις υγείας. Λεφτά γιοκ. Ιδιαίτερα μηχανήματα γιοκ. Έχ, τότε πως θα χτίσεις ελληνική βιβλιογραφία;
Γι'αυτό ακόμη και σε εσάς για την εποχή αυτή, η 3/4 βιβλιογραφία σας είναι στα Αγγλικα ή μεταφρασμένη.
Κατάντια.

Ακριβώς έτσι. Εκεί φαίνεται πραγματικά, στην απουσία ελληνικής βιβλιογραφίας.
Αυτό που μας κάνει να προχωράμε νομίζω, ενώ γνωρίζουμε όλες αυτές τις συνθήκες, είναι η αγάπη για το αντικείμενο που γεννά και την ελπίδα ότι κάπως, κάποτε θα τα καταφέρουμε...

 

[Grand Duchess]

γνωρίζουμε όλες αυτές τις συνθήκες, είναι η αγάπη για το αντικείμενο που γεννά και την ελπίδα ότι κάπως, κάποτε θα τα καταφέρουμε...

Αααα και εσείς σαν και εμάς της υγείας χαχαχ.
Ας ελπίσουμε να καλυτερεύσουν κάπως τα πράγματα...

 

[Λένω]

Για θεωρητικούς κοινωνικού συμβολαίου ( από Γκρότιους να ξεκινήσεις καλύτερα) έχει ένα αξιόλογο εισαγωγικό βιβλίο με τα βασικότερα σημεία ο Κιτρομηλιδης!

"Νεότερη Πολιτική Θεωρία" του Πασχάλη Κιτρομηλίδη (https://www.politeianet.gr/books/ch...i-bibliothiki-neoteri-politiki-theoria-238439)

 

[Ουριήλ]

Τελείωσα κάποια βιβλία που μου είχατε προτείνει, ειδικά τα φιλοσοφικά.

Ψάχνω βιβλίο για την Κύπρο από τα αρχαία χρόνια μέχρι και τη νεότερη ιστορία. Έχετε να μου προτείνεται κάποιο βιβλίο;

 

[ilias90]

Τελείωσα κάποια βιβλία που μου είχατε προτείνει, ειδικά τα φιλοσοφικά.

Ποια διάβασες από τις προτάσεις και πώς σου φάνηκαν;

 

[Ουριήλ]

Περί ψυχής

Τα εις εαυτόν (η ουσία του Στωικισμού)

ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Το τα εις εαυτόν το διάβασα επίσης μαζί με Σενεκα και Επικτητο για να έχω μια ολοκληρωμένη εικόνα για το στωικισμο. Μπορώ να πω εξαιρετικά βιβλια ειδικά το τα εις εαυτόν, αλλά τα λεγόμενα του Επικτητου δεν μου άρεσαν αρκετά και πάνε αντίθετα με τον χαρακτήρα μου. Αν και καταλαβαίνω την ουσία του στωικισμου, δηλαδή να εισαι μια ήρεμη θάλασσα και να εμποδίσεις οτιδήποτε προκαλέσει αναταραχή, ως άνθρωπος που βασίζεται, λόγω χαρακτήρα παντα, στα συναισθήματα, μου προκάλεσαν πολλές σκέψεις... πχ κάτι που είπε ο Επικτητος: ''αν πεθάνει ένας συγγενής ενός φίλου σου κανε ότι λυπάσαι αλλά μέσα σου να είσαι ηρεμος", επίσης ότι πρεπει να αποφασίσεις εσύ πότε θα πεθάνεις, λέγοντας ότι η αυτοκτονία δεν ειναι ντροπη. Που το καταλαβαίνω μιας που διάβασα την ιστορια του.

Για τον Αυρήλιο δεν έχω λόγια και καταλαβαίνω γιατί τον θεωρούν από τους καλύτερους ηγέτες στην ιστορια.

Τώρα όσον αφορά την πολιτεία. Εξαίσιο βιβλιο, αν και με πήρε αρκετο χρονο για να το κατανοήσω καθ χρειάστηκε κάποια βίντεο με εξήγηση, μπορω να πω είναι από τα καλυτερα βιβλία.

Το τα εις εαυτον με μπερδεψε λιγάκι στην αρχή, μιας που θεωρούσε τη ψυχή ως ενέργεια ή κίνηση όπως και άλλοι αρχαίοι Έλληνες αλλά επίσης καλό βιβλιο.


Κάποια άλλα βιβλία που θα διαβάσω και διαβάζω τώρα είναι η ιστορια του Περικλη τησ Αθήνας, και ένα που θα σε ενδιέφερε Ηλία, τα λεγόμενα του Ερμη Τρισμεγιστου.

Μόλις τελειώσω αυτά θα συνεχίσω με την Κύπρο και με ένα από τα βιβλια αρχαιολογίας που με προτεινε ο αρχαίος και προς τον επόμενο μήνα με τα κοινωνιολογικα βιβλια

ΥΓ μπορεί να έκανα κάποια ορθογραφικά μιας που γράφω με καινούργιο κινητό όπου το autocorrect είναι λίγο...

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 8 Αυγούστου 2025

Ποια διάβασες από τις προτάσεις και πώς σου φάνηκαν;

Ηλία, μπορείς επίσης να μου προτείνεις βιβλία για το Νεοπλατονισμό;

 

[ilias90]

Το τα εις εαυτόν το διάβασα επίσης μαζί με Σενεκα και Επικτητο για να έχω μια ολοκληρωμένη εικόνα για το στωικισμο. Μπορώ να πω εξαιρετικά βιβλια ειδικά το τα εις εαυτόν, αλλά τα λεγόμενα του Επικτητου δεν μου άρεσαν αρκετά και πάνε αντίθετα με τον χαρακτήρα μου. Αν και καταλαβαίνω την ουσία του στωικισμου, δηλαδή να εισαι μια ήρεμη θάλασσα και να εμποδίσεις οτιδήποτε προκαλέσει αναταραχή, ως άνθρωπος που βασίζεται, λόγω χαρακτήρα παντα, στα συναισθήματα, μου προκάλεσαν πολλές σκέψεις... πχ κάτι που είπε ο Επικτητος: ''αν πεθάνει ένας συγγενής ενός φίλου σου κανε ότι λυπάσαι αλλά μέσα σου να είσαι ηρεμος", επίσης ότι πρεπει να αποφασίσεις εσύ πότε θα πεθάνεις, λέγοντας ότι η αυτοκτονία δεν ειναι ντροπη. Που το καταλαβαίνω μιας που διάβασα την ιστορια του.

Για τον Αυρήλιο δεν έχω λόγια και καταλαβαίνω γιατί τον θεωρούν από τους καλύτερους ηγέτες στην ιστορια.

Κοίτα, όταν διαβάζεις φιλοσοφία και δη αρχαίους, θαρρώ πως δεν χρειάζεται να εστιάσεις σε όσα έγραψαν περί επιστημών, αλλά στο μεταφυσικό κομμάτι και σε αυτό της πρακτικής φιλοσοφίας. Ειδικά ο στωικισμός είναι πρακτική φιλοσοφία (με πάρα πολλά κοινά με την ανατολική και ιδιαίτερα το ζεν) και τρόπος ζωής. Σε κάποιους ταιριάζει, σε άλλους όχι. Όμως όλοι μπορούν να επωφεληθούν έστω μαθαίνοντας (και) αυτή την οπτική για τη ζωή. Ο στωικισμός έχει δεχτεί αρκετή κριτική όσον αφορά στο ότι αποτελεί παθητική στάση ζωής, χωρίς να εστιάζει σε κοινωνικοπολιτικές αλλαγές.

Τώρα όσον αφορά την πολιτεία. Εξαίσιο βιβλιο, αν και με πήρε αρκετο χρονο για να το κατανοήσω καθ χρειάστηκε κάποια βίντεο με εξήγηση, μπορω να πω είναι από τα καλυτερα βιβλία.

Η Πολιτεία είναι (για εμένα) το κατ' εξοχήν φιλοσοφικό βιβλίο. Χωράει μέσα μεταφυσική, πολιτική, οντολογία, ηθική, γενικά όλους τους κλάδους της φιλοσοφίας.

Κάποια άλλα βιβλία που θα διαβάσω και διαβάζω τώρα είναι η ιστορια του Περικλη τησ Αθήνας, και ένα που θα σε ενδιέφερε Ηλία, τα λεγόμενα του Ερμη Τρισμεγιστου.

Φυσικά και με ενδιαφέρει ο Ερμητισμός. Γνωστικισμός, Ερμητισμός και Νεοπλατωνισμός έχουν πολλά κοινά μεταξύ τους και συνδυαστικά με Χριστιανισμό περιγράφουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το Εν (όσο είναι δυνατόν αυτό να περιγραφεί) και την (επαν)ένωση μαζί του.

Ηλία, μπορείς επίσης να μου προτείνεις βιβλία για το Νεοπλατονισμό;

Δύο που έχω διαβάσει:

https://www.public.gr/product/books/greek-books/anthropology-social-sciences/philosophy/neoplatonismos/0085775

Politeia

www.politeianet.gr

Το πρώτο είναι μια περιεκτική εισαγωγή στον Νεοπλατωνισμό ενώ το δεύτερο (βασικά είναι έξι βιβλία) τα κυριότερα σημεία του, μιας και ο Πλωτίνος είναι ο κύριος εκφραστής του Νεοπλατωνισμού. Όπως έχω ξαναγράψει, θεωρώ τόσο σημαντικό αυτό το Θρησκευτικό-φιλοσοφικό σύστημα γιατί μετέτρεψε τον Χριστιανισμό από Ιουδαϊκή αίρεση (όπως τον έφερε ο Παύλος) σε ολοκληρωμένο σύστημα πεποιθήσεων ενώ πάντρεψε μαζί του το Ελληνικό στοιχείο.

Η πλάκα είναι ότι Νεοπλατωνισμός και Χριστιανισμός βρίσκονταν σε μεγάλη σύγκρουση μεταξύ τους εκείνη την εποχή, παρόλα αυτά όλοι οι μεγάλοι Πατέρες (Ωριγένης, Αυγουστίνος, Κλήμης κ.α.) επηρεάστηκαν από αυτόν και εισήγαγαν στοιχεία του. Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η έννοια της «απορροής», εξηγώντας πως από το Εν απορρέει ο Νους, ο Πλατωνικός κόσμος των ιδεών δηλαδή, έπειτα η συλλογική ψυχή που ενώνεται με την ύλη (σώμα) και γίνεται ατομική ψυχή. Αλλά, μιας και είναι συλλογική και ατομική, το κομμάτι της αποτελεί το Θείο μέρος της ύπαρξής μας, αυτό που μας ενώνει όλους και μέσω της Θέωσης, μας ενώνει με τον Θεό.
«Εν το Παν, κι εκ του Ενός πολλά κι εκ των πολλών το Εν».

 

[Ουριήλ]

Κοίτα, όταν διαβάζεις φιλοσοφία και δη αρχαίους, θαρρώ πως δεν χρειάζεται να εστιάσεις σε όσα έγραψαν περί επιστημών, αλλά στο μεταφυσικό κομμάτι και σε αυτό της πρακτικής φιλοσοφίας. Ειδικά ο στωικισμός είναι πρακτική φιλοσοφία (με πάρα πολλά κοινά με την ανατολική και ιδιαίτερα το ζεν) και τρόπος ζωής. Σε κάποιους ταιριάζει, σε άλλους όχι. Όμως όλοι μπορούν να επωφεληθούν έστω μαθαίνοντας (και) αυτή την οπτική για τη ζωή. Ο στωικισμός έχει δεχτεί αρκετή κριτική όσον αφορά στο ότι αποτελεί παθητική στάση ζωής, χωρίς να εστιάζει σε κοινωνικοπολιτικές αλλαγές.

Η Πολιτεία είναι (για εμένα) το κατ' εξοχήν φιλοσοφικό βιβλίο. Χωράει μέσα μεταφυσική, πολιτική, οντολογία, ηθική, γενικά όλους τους κλάδους της φιλοσοφίας.

Φυσικά και με ενδιαφέρει ο Ερμητισμός. Γνωστικισμός, Ερμητισμός και Νεοπλατωνισμός έχουν πολλά κοινά μεταξύ τους και συνδυαστικά με Χριστιανισμό περιγράφουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το Εν (όσο είναι δυνατόν αυτό να περιγραφεί) και την (επαν)ένωση μαζί του.

Δύο που έχω διαβάσει:

https://www.public.gr/product/books/greek-books/anthropology-social-sciences/philosophy/neoplatonismos/0085775

Politeia

www.politeianet.gr

Το πρώτο είναι μια περιεκτική εισαγωγή στον Νεοπλατωνισμό ενώ το δεύτερο (βασικά είναι έξι βιβλία) τα κυριότερα σημεία του, μιας και ο Πλωτίνος είναι ο κύριος εκφραστής του Νεοπλατωνισμού. Όπως έχω ξαναγράψει, θεωρώ τόσο σημαντικό αυτό το Θρησκευτικό-φιλοσοφικό σύστημα γιατί μετέτρεψε τον Χριστιανισμό από Ιουδαϊκή αίρεση (όπως τον έφερε ο Παύλος) σε ολοκληρωμένο σύστημα πεποιθήσεων ενώ πάντρεψε μαζί του το Ελληνικό στοιχείο.

Η πλάκα είναι ότι Νεοπλατωνισμός και Χριστιανισμός βρίσκονταν σε μεγάλη σύγκρουση μεταξύ τους εκείνη την εποχή, παρόλα αυτά όλοι οι μεγάλοι Πατέρες (Ωριγένης, Αυγουστίνος, Κλήμης κ.α.) επηρεάστηκαν από αυτόν και εισήγαγαν στοιχεία του. Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η έννοια της «απορροής», εξηγώντας πως από το Εν απορρέει ο Νους, ο Πλατωνικός κόσμος των ιδεών δηλαδή, έπειτα η συλλογική ψυχή που ενώνεται με την ύλη (σώμα) και γίνεται ατομική ψυχή. Αλλά, μιας και είναι συλλογική και ατομική, το κομμάτι της αποτελεί το Θείο μέρος της ύπαρξής μας, αυτό που μας ενώνει όλους και μέσω της Θέωσης, μας ενώνει με τον Θεό.
«Εν το Παν, κι εκ του Ενός πολλά κι εκ των πολλών το Εν».

Ηλια πραγματικά αν αυτό δεν είναι σημάδι δεν ξέρω τι είναι. Έψαχνα βιβλια στη βιβλιοθήκη μου και δες τι βρήκα

 

[paskmak]

Ο,τι καλύτερο για όποιον μελετάει τις πιο εξελιγμένες μορφές πολεμικής αντιπαραθέσεις των αρχαίων Μακεδόνων και ελληνιστικών βασιλείων.

 

[ilias90]

View attachment 151265

Ηλια πραγματικά αν αυτό δεν είναι σημάδι δεν ξέρω τι είναι. Έψαχνα βιβλια στη βιβλιοθήκη μου και δες τι βρήκα

Συγχρονικότητα
Αν το διαβάσεις να μου πεις εντυπώσεις.