Τι είναι τέχνη για εσάς;

bisbirikos

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο bisbirikos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 53 ετών και επαγγέλεται Μουσικός. Έχει γράψει 812 μηνύματα.
ένας μη ολοκληρωμένος πίνακας λέγεται σπουδή στη ζωγραφική κι όχι έργο :)
Πιστευεις οτι για καποιον καλλιτεχνη υπαρχει ολοκληρωμενο εργο?

Για καποιον "καλλιτεχνη", υπαρχει.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

negative

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο negative αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 398 μηνύματα.
είναι τελείως τεχνικός ο όρος ''ολοκληρωμένο'' στην ουσία όχι ένα έργο δεν τελειώνει.:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Τότε να περιορίζεσαι μέχρι την αρχαία Ελλάδα και μέχρι την εποχή του Θεόφιλου.....

Όσο κι αν γίνεσαι εριστικός, σου υπόσχομαι πως δεν θα καταφέρεις να μ' εκνευρίσεις. Τον εαυτό σου υποβαθμίζεις έτσι κι όχι εμένα. Το μοντέλο καλλιεργημένου ανθρώπου που διακονείς δεν τιμά καθόλου την καλλιέργεια, να είσαι σίγουρος γι' αυτό...
Αλλά μιας και μιλάμε για τέχνη και τέχνη δεν είναι αποκλειστικά τα εικαστικά, θα σου χαρίσω ένα ποίημα του Νίκου Εγγονόπουλου, τη Δυσκολία...

Δεν υπάρχει έλλειψη καλλιτεχνών υπάρχει αδιαφορία για τους Έλληνες καλλιτέχνες.Υπάρχει αδιαφορία για την δημιουργία....

Αυτό δυστυχώς είναι πολύ μεγάλη αλήθεια και το προσυπογράφω...


Πρέπει να πω ότι η κινέζικη τέχνη έχει μπει πολύ δυναμικά στην παγκόσμια αγορά τα τελευταία χρόνια.
Η σύνδεση τέχνης και αγοράς και μάλιστα υπό την παγκοσμιοποιημένη της μορφή, σε κάποιο βαθμό με απωθεί, τουλάχιστον από την εικαστική πλευρά της τέχνης. Πιστεύεις πως η αγορά είναι απαραίτητη για την προώθηση της καλλιτεχνικής δημιουργίας στο δικό σου χώρο;



Και εγώ τώρα ''χάος'' αφού ξεκαθάρισες το χάος στον λόγο σου είμαι διευθετημένος να σου απαντήσω

Χάος στο λόγο μου; Βγάλ' τη σκούφια σου και βάρα μας...:clapup:

Μάλλον θα ήθελες να πεις "διατεθειμένος" αντί για "διευθετημένος", όμως εγώ που είμαι ευγενής ψυχή δεν θα σου κάνω υποδείξεις να περιοριστείς στο επίπεδο του γυμνασίου όπου ακόμη οι μαθητές μαθαίνουν τέτοια πράγματα. Θα μπορούσα ακόμη να πω πως οι απαίδευτοι αδυνατούν να κατανοήσουν τα αριστουργήματα που γράφω, αλλά δεν θα το κάνω, αντίθετα μ' εσένα που περιφέρεις την αυθεντία σου ολόγυρα...(Άρπα την!! "nobody here comes out alive"-The Doors:D:P)

Είχα δώσει μια απάντηση στην πιου πιου.....Είχα πει λοιπόν ότι δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα εάν κάποιο έργο ενός νέου-άγνωστου καλλιτέχνη είναι έργο τέχνης.Το μόνο που μπορώ να πω από την πλευρά του δημιουργού και αυτού που έχει πάρει κάποια παιδεία εκπαίδευση , πες το όπως θες, σε θεωρητικό αλλά κυρίως σε πρακτικό κομμάτι,είναι εάν αυτός ο άνθρωπος έχει κάποια ποιότητα στην δουλειά του,αν έχει μελετήσει αυτό που δουλεύει,αν έχει ασχοληθεί σοβαρά.
Και αυτό δεν φαίνεται μόνο από την ποιότητα της τεχνικής του αλλά και από τον τρόπο που στέκεται απέναντι στην τέχνη του και την σημερινή πραγματικότητα.Ο χρόνος τελικά θα κρίνει τι από όλα αυτά είναι έργα τέχνης και το τι όχι.
Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, δεν είναι δυνατόν να κρίνεις ένα έργο τέχνης, χωρίς να γνωρίζεις κάτι για αυτό; Ας πούμε σε ποια περίοδο φτιάχτηκε, ποιος το έφτιαξε (αν είναι νέος ή καταξιωμένος) κλπ;

Επίσης, μιλάς για τη σημερινή πραγματικότητα. Είναι κάτι που το σκέφτομαι εδώ και μέρες: Μήπως εμείς μιλάμε για Τέχνη γενικώς, ενώ εσύ αποκλειστικά για "Μοντέρνα Τέχνη"; Πολλά από αυτά που μας είπες και δυσκολευτήκαμε να παρακολουθήσουμε θα μπορούσαν να εξηγηθούν με βάση αυτήν την παραδοχή. Φοβάμαι πως το θέμα έχει γίνει μπάχαλο λόγω βασικών παρεξηγήσεων.

Όσο λοιπόν εγώ βελτιώνομαι και αφουγκράζομαι ότι συμβαίνει γύρω μου όσο ζωγραφίζω τόσο θα βελτιώνεται και η κρίση μου.Ποτέ δεν είπα ,ότι όλοι πρέπει να γνωρίζουν όλες τις πτυχές της τέχνης.Αλλά να γνωρίζει γενικά πράγματα τουλάχιστον και τι ρόλο έπαιξαν στην μετέπειτα πορεία.Για να μπορεί να έχει μια κρίση ποιο ενισχυμένη.Επίσης βοηθά και η ενημέρωση στο τι εκθέσεις γίνονται σε αυτή την χώρα και ποιοι είναι οι καλλιτέχνες αυτοί.
Άρα λοιπόν την σχέση σου με το έργο τέχνης πρέπει να την κτίσεις εσύ.
Η πρώτη σου φράση είναι πραγματικά άξια σεβασμού, αφού επιτέλους επιδεικνύεις την απαιτούμενη ταπεινότητα που πρέπει να κατέχει ένας καλλιτέχνης, ώστε να μπορεί να εξελίσσεται.
Θα παρατηρήσω απλά πως όταν εγώ ο απλός άνθρωπος μπαίνω σε μια έκθεση ή ένα μουσείο, δεν έχω την πολυτέλεια να γνωρίζω λεπτομέρειες περί των περιόδων και των τεχνοτροπιών, οπότε το μόνο μου "εργαλείο" είναι το αισθητικό μου κριτήριο και η επικοινωνία μου με το έργο. Έχεις δίκαιο στο ότι όσο περισσότερο ασχολείται κανείς, διαβάζει, ρωτάει, ενδιαφέρεται, τόσο το αισθητικό του κριτήριο γίνεται πιο περιεκτικό κι εκλεπτυσμένο και η επικοινωνία του με το έργο πιο ανοιχτόμυαλη, ανεμπόδιστη κι ειλικρινής.

Απεχθάνομαι τις μοντέρνες αναμνήσεις. Κατά κανόνα γράφονται από ανθρώπους, οι οποίοι είτε έχουν χάσει εντελώς τη μνήμη τους, είτε δεν έχουν κάνει τίποτα αξιομνημόνευτο στη ζωή τους. Αυτή είναι, όμως, αναμφίβολα η πραγματική αιτία της δημοτικότητάς τους, καθώς το κοινό νιώθει πάντοτε εξαιρετικά άνετα, όταν μια μετριότητα του απευθύνει τον λόγο.
υ.γ. ...μα μη ξεχνάμε, το πνεύμα ενός βαθιά ενημερωμένου ανθρώπου μοιάζει με παλαιοπωλείο διακοσμητικών αντικειμένων: όλο τέρατα και σκόνη και τα πάντα κοστολογημένα πολύ πάνω από την πραγματική τους αξία.
συμπληρωματικόν υ.γραφον: Τίποτε δεν προκαλεί τόση απήχηση όσο μια καλή κοινοτοπία. Κάνει τους πάντες να νιώθουν οικεία. :P (Ο.W. αφκόρς)

Τα παραπάνω βρίσκονται στο πνεύμα του αριστουργήματος του Κορνήλιου Φρέρη "Πώς να πετύχεις σαν ποιητής". Πόσο επίκαιρο το ποίημα, ειδικά εκεί που λέει για το πτυχίο...:D:P

Ναι αλλά όπως το θέσατε με την έννοια "φιλότεχνο" εννοείτε να μπει στη ψυχοσύνθεση του καλλιτέχνη... Αυτό που δεν κατάλαβα όμως είναι αν τελικά θεωρείτε ότι η τέχνη μπορεί να γίνει αντικείμενο εκπαίδευσης (δηλαδή εκμάθησης κάποιων δρόμων ερμηνείας και κατανόησης της) ή αν χάνεται τελικά μέσα στην υποκειμενικότητα της εξαιτίας της ιδιαιτερότητας του κάθε καλλιτέχνη.

Αυτήν την ερώτηση θα ήθελα να την υποβάλω κι εγώ.Από τη μέχρι τώρα συζήτηση, φαίνεται σημαντικό το ν' απαντηθεί.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
...τελικά η Τέχνη είναι όπως ο Έρωτας.

Όσο λιγότερο την αναλύεις, τόσο περισσότερο την αισθάνεσαι και την κατανοείς! :D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

negative

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο negative αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 398 μηνύματα.
Η σύνδεση τέχνης και αγοράς και μάλιστα υπό την παγκοσμιοποιημένη της μορφή, σε κάποιο βαθμό με απωθεί, τουλάχιστον από την εικαστική πλευρά της τέχνης. Πιστεύεις πως η αγορά είναι απαραίτητη για την προώθηση της καλλιτεχνικής δημιουργίας στο δικό σου χώρο;
Χάος στο λόγο μου; Βγάλ' τη σκούφια σου και βάρα μας...:clapup:
Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, δεν είναι δυνατόν να κρίνεις ένα έργο τέχνης, χωρίς να γνωρίζεις κάτι για αυτό; Ας πούμε σε ποια περίοδο φτιάχτηκε, ποιος το έφτιαξε (αν είναι νέος ή καταξιωμένος) κλπ;
Επίσης, μιλάς για τη σημερινή πραγματικότητα. Είναι κάτι που το σκέφτομαι εδώ και μέρες: Μήπως εμείς μιλάμε για Τέχνη γενικώς, ενώ εσύ αποκλειστικά για "Μοντέρνα Τέχνη"; Πολλά από αυτά που μας είπες και δυσκολευτήκαμε να παρακολουθήσουμε θα μπορούσαν να εξηγηθούν με βάση αυτήν την παραδοχή. Φοβάμαι πως το θέμα έχει γίνει μπάχαλο λόγω βασικών παρεξηγήσεων.
Σύνδεση τέχνης και αγοράς....είναι ένα άλλο θέμα που πιστεύω ότι θα με βρεις σύμφωνο σε πολλά σημεία.Αλλά είναι κάτι το απαραίτητο εάν επιθυμούμε να έχουμε κάποια στιγμή Ελληνική σημερινή σύγχρονη τέχνη ζωντανή.(η μοντέρνα τέχνη όπως και η μεταμοντέρνα έχουν περάσει) .
Η παρεξήγηση ήταν λοιπόν η εξής....Ψάχνοντας εγώ στο πολιτισμός και τέχνες στα εικαστικά βρίσκω ένα θέμα με τίτλο εναλλακτικές τέχνες......αντιδρώ και απαντώ ότι τα περισσότερα από αυτά που έχουνε ποστάρει δεν είναι τέχνη και ένα μέλος του ''στέκι''(fandago)με παραπέμπει να συνεχίσουμε τον διάλογο στο ''τι είναι τέχνη για εσάς'' και όχι στο ''εναλλακτικές τέχνες''.
Δεν νομίζω ότι ήταν τόσο δύσκολο να καταλάβει κανείς τι εννοώ....
Αδυνατώ να δεχτώ ότι σήμερα νεοέλληνες έχουν μια τέτοια αντίληψη περί εικαστικών...γιατί το να παρακολουθείς τέχνες και μάλιστα σύγχρονες τέχνες δεν είναι ότι ξαφνικά γίνεσαι ένας πολιτισμένος άνθρωπος αλλά ένας σκεπτόμενος άνθρωπος με υψηλή κρίση και άποψη που φεύγει απ τα όρια της τέχνης και γίνετε τρόπος ζωής.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Κατ' αρχάς, ευχαριστώ πολύ για τη διευκρίνιση, ότι άλλο η σύγχρονη και άλλο η μοντέρνα τέχνη. Απλά επειδή οι λέξεις "σύγχρονη" και "μοντέρνα" είναι συνώνυμες, είχα την εντύπωση πως λένε το ίδιο πράγμα και ως όροι.
Επίσης, το ότι δεν παρακολούθησα το θέμα "Εναλλακτικές Τέχνες", ίσως να ήταν ο λόγος που δεν κατάλαβα κάποια πράγματα. Είναι προφανής η παρεξήγηση. Πάντως η συζήτηση προσωπικά μου έχει προσφέρει τροφή για προβληματισμό και με τα πολλά άρχισα να σχηματίζω μια εικόνα.

Θα ήθελα να πω κάτι, ελπίζοντας ότι δεν πέφτω έξω: Κοιτώντας τα γλυπτά του Ron Mueck, τα συναισθήματα που μου δημιουργούνται είναι αρνητικά. Για κάποιο λόγο, τα έργα λειτουργούν επάνω μου προκαλώντας μου σχεδόν αποστροφή. Είναι άμεσα και δυνατά, μ' έναν τρόπο θα έλεγα αποτροπιαστικό.

Ωστόσο, δεν θα πω ότι δεν είναι έργα τέχνης, ούτε καν ότι δεν μου αρέσουν. Από τη στιγμή που με αγγίζουν συναισθηματικά, έστω και μ' αυτόν τον τρόπο, έχουν επιτελέσει το σκοπό τους και συνεπώς "μου αρέσουν". Άλλωστε η τεχνική και η ποιότητα στη δουλειά του, το ότι έχει μελετήσει και έχει ασχοληθεί σοβαρά, είναι περισσότερο από φανερά.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η τέχνη δεν έχει σχέση με το γούστο; Θα ήθελα τη γνώμη σου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

negative

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο negative αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 398 μηνύματα.
Πρέπει να σου πω ότι δεν πέφτεις έξω και πιθανότατα αυτός να είναι και ο σκοπός του καλλιτέχνη το αποτρόπαιο και αποκρουστικό...αλλά ποσά τέτοια γεγονότα και πρόσωπα δεν μας έχουν γεννήσει τέτοιου είδους συναισθήματα στην ζωή μας?
Για μένα είναι πολύ σημαντικό που ενώ στην ουσία έχεις μια πλασματική εικόνα του έργου του
Ron Mueck(αφού δεν το έχεις ζωντανό μπροστά σου),να σου γεννά τόσο έντονα συναισθήματα.Και αυτό τελικά είναι το ωραίο σήμερα για μένα, το να μπορείς να βρίσκεις κοινά και να σε αναγνωρίζεις.Να καταλαβαίνεις το τι θέλει να πει ο καλλιτέχνης χωρίς απαραίτητα να τον έχεις μπρος σου και να συνομιλείς.
Το ότι η τέχνη δεν έχει σχέση με το γούστο ......μπορώ να σου δώσω την δική μου εξήγηση...Ένα έργο τέχνης που δεν σου γεννά κανένα συναίσθημα, που σου είναι αδιάφορο, για σένα μπορεί να μην είναι τέχνη αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το συγκεκριμένο έργο παύει αν είναι ένα έργο τέχνης.Μπορεί να μην συγκινεί εσένα ή εμένα αλλά μπορεί να συγκινεί χιλιάδες άλλους ανθρώπους σε αυτόν τον κόσμο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Εδώ λοιπόν βρίσκεται και η δύσκολη ερώτηση.
Τα διάφορα αυτοκίνητα από τενεκεδάκια και τα λοιπά τεχνουργήματα που εσύ (πιθανώς σωστά) δεν θεωρείς ως τέχνη, δεν υπάρχει πιθανότητα να συγκινούν κάποιους βαθύτερα του απλού εντυπωσιασμού (βρε τον άτιμο πώς το έφτιαξε);
Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά μεταξύ τέχνης και "χειροτεχνίας" όπως τα αποκάλεσες;

Οι εκφράσεις των γλυπτών του Mueck έχουν κάτι το εσωτερικά αγωνιώδες. Δείχνουν άνθρωποι κλεισμένοι στον εαυτό τους, χωρίς επικοινωνία, με "κάτι πιο βαθύ να τους λερώνει". Άνθρωποι μεσόκοποι, με τα κορμιά μαραμένα ("Σαράντα χρόνια γίναν όλα πλαστικά, μαστίχα έγινε το κρέας σου, σιρόπι τα ιδανικά..."), με τα πρόσωπα χαρακωμένα από τα έντονα σημάδια του χρόνου, σαν να μην περιμένουν τίποτε απ' το σήμερα, πόσο μάλλον απ' το αύριο. Πρόκειται άραγε για σχόλιο πάνω στην αποξένωση που κυριαρχεί στην εποχή μας, ή εγώ που βρίσκομαι σήμερα σε φάση "Ερημίτη" θέλω να λάβω αυτό το μήνυμα από τα έργα του καλλιτέχνη και βλέπω ό,τι εμένα με εκφράζει απ' αυτό; (ειδικά το πρώτο που δημοσίευσες στην υπογραφή σου, μ' έπιασε απ' τα μούτρα, αν μπορώ να εκφράσω το πώς με άγγιξε)...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

negative

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο negative αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 398 μηνύματα.
Θα σου το πω απλά....ένας άνθρωπος που κάνει χειροτεχνία πόσο καιρό νομίζεις ότι θα την κάνει?ακόμα και εάν είναι στον χώρο της τέχνης.Πόσο καιρό θα μπορεί να λέει ψέμματα στον εαυτό του?Ο δημιουργός μέσο της τέχνης του κάνει σχέση με τον εαυτό του...δεν τον ''σηκώνει'' να πει για καιρό πολλά ψέμματα!!!

Μία χαρά τα βλέπεις όλα στον Ron Mueck...έτσι είναι ακριβώς.....είναι από τους αγαπημένους μου!!!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fandago

Διακεκριμένο μέλος

Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
Μπορεί κάποιος να μου πει γιατί λέμε έτσι τις Πολεμικές... Τέχνες; :worry:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γίδι

Τιμώμενο Μέλος

Η Γίδι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 22,554 μηνύματα.
Χε... Καλή απορία...
Νομίζω αναφέρεται πιο πολύ στο "σύνολο των γνώσεων και των εμπειριών, που είναι απαραίτητες για την άσκηση ενός επαγγέλματος, μιας δραστηριότητας", κάτι που απαιτεί επιδεξιότητα ή κάποια ειδική ικανότητα... Ο όρος είναι πολύ παλαιότερος, και τώρα που το σκέφτομαι, Art στα γερμανικά σημαίνει "τρόπος"... ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DrJ7000

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο DrJ7000 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 265 μηνύματα.
Περι τέχνης...
Διότι άλλος να ουμε σου δωνει την τέχνη του κι εσυ αρωτάς... και ποίον παρακαλώ το ηθικόν δίδαγμα του έργου; Δε κανει ρε μάγκα... μη τον προσβλίζεις τον καλλιτέχνη, τι θες να σου πει εν τελη; πως φτιαχνεται να πουμε το ραγού; Διότι πάσα έργο να πουμε δε σιάχνεται για χαβαλέ, είναι να διδάχνει κιόλας. Δεν είναι να ουμε " φαγαμε, ήπιαμε και το γλυκεράκι μας και αντε γειά χαρά και τα δέοντα στην κυρία μαμά σας" . Άπαξ και έριξε φινάλε να πουμε το έργο πρέπει να την ψαχουλευτείς που την πάει ο μάγκας τη δουλειά... ουτο πως και η ταινίαι τέχνης.

https://www.youtube.com/watch?v=O9u2I1kzck4

Τι άλλο να προσθέσει κανείς... :hehe:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Σας μεταφέρω από το σημερινό ένθετο "Gourmet" της Ελευθεροτυπίας της Κυριακής:

Το φαγητό ως τέχνη

Σύμφωνα με το Νίκο Δήμου, υπάρχει ένας συντηρητικός πουριτανισμός σχετικά με την εξίσωση του φαγητού με την τέχνη. "Γιατί" αναρωτιέται ο Δήμου "πρέπει ένα άριστο Pâté de foie gras aux truffes να είναι κατώτερο σαν απόλαυση, από μια άθλια παράσταση του Αντώνιος και Κλεοπάτρα;" Στο βαθμό που στη σύγχρονη τέχνη τα πάντα είναι επιτρεπτά, οπότε όλα και τίποτα μπορούν να είναι τέχνη, γιατί όχι και το φαγητό;

Το επιχείρημα ότι το φαγητό, επειδή είναι εφήμερο, δεν μπορεί να είναι τέχνη δε στέκει.
Αν έστεκε, θα έπρεπε να πούμε επίσης ότι μια θεατρική παράσταση, ένα μπαλέτο, μια συναυλία και μια όπερα δεν είναι τέχνες διότι οι παραστάσεις τους δε μένουν για πάντα όπως έχει μείνει ο Ερμής του Πραξιτέλη.

Ούτε ισχύει το επιχείρημα ότι το φαγητό δεν είναι τέχνη επειδή δεν φέρει βαθιά νοήματα.
Η μαγειρική μπορεί να είναι όπως η αφηρημένη τέχνη ή η μη προγραμματική μουσική:
μια αναπαραστατική, δίχως βαθύτερα νοήματα και συμβολισμούς, απλώς μια αισθητική φόρμα όπως οι πίνακες του Πόλοκ ή οι σουίτες για τσέλο του Μπαχ.

Είναι πλέον γενικά αποδεκτό ότι η υψηλή γαστρονομία της σύγχρονης εποχής έχει ξεφύγει από το στάδιο του κορεσμού ή της καθαρής σωματικής απόλαυσης και έχει προχωρήσει σε πολύπλοκες αισθητικές αναζητήσεις.

"Έιναι έργο τέχνης η κονσέρβα σούπας του Ουόρχολ, ενώ δεν είναι η ίδια η σούπα;"
ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ, κριτικός γεύσης


Αν κάποια στιγμή στο μέλλον η δημιουργική κουζίνα που τρώμε στα καλά εστιατόρια υπερβεί τα αισθητικά εσκαμμένα και τις προκαταλήψεις που ισχύουν για το φαγητό σήμερα και μετατραπεί σε τέχνη παραστατική και αφηρημένη, τότε πως θα είναι τα εστιατόρια στο μέλλον;

Στη θέση της φίνας γαστρονομίας haute cuisine που εδραίωσε ο Αντονέν Καρέμ, σε αντικατάσταση της μεσαιωνικής και αναγεννησιακής υπερβολής και στη θέση της μινιμαλ nouvelle cuisine της δεκαετίας του 1970, ο Φεράν Αντριά εισήγαγε, αυτό που αποκαλώ, art cuisine, μια κουζίνα που είναι τόσο αναρχική όσο η μοντέρνα τέχνη και τόσο απελευθερωτική όσο ο σουρεαλισμός.


Ferran Adria

Μια ματιά στο μέλλον του εστιατορίου δεν είναι παρά μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας. Αν μας καθοδηγεί κάτι, ούτως ώστε αυτά που θα προβλέψουμε να μην είναι απόλυτα επιστημονική φαντασία είναι αφ' ενός η μοριακή γαστρονομία και αφετέρου η επέλαση της art cuisine, δύο φαινόμενα στην εστίαση της νέας εποχής τα οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Η εξέλιξη του εστιατορίου και της μορφής που θα πάρει στο μέλλον είναι συνάρτηση της εξέλιξης και της δυναμικής τής σχέσης ανάμεσα στη μοριακή γαστρονομία και την art cuisine.

ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ

Το παστίτσιο τώρα δικαιώνεται! :clapup::clapup::clapup:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Η μαγειρική μπορεί να μη συγκαταλέγεται στις λεγόμενες "Καλές Τέχνες", όπως επιμένει ο φίλος Negative, όμως σίγουρα ανήκει στις "Απόκρυφες Τέχνες".
Το μόνο που έχω να παρατηρήσω ως αρνητικό στην άποψη του κυρίου Δήμου που δημοσιεύτηκε παραπάνω, είναι ότι ως τέχνη εννοεί μόνο αυτό που μπορεί ν' απολαύσει ο gourmet αστός μέσα σ' ένα από εκείνα τα εστιατόρια που για να μπεις πρέπει να ληστέψεις την απέναντι τράπεζα, εσύ ο κοινός θνητός.

Δεν γνώρισε τη γιαγιά μου ο κύριος Δήμου, αυτό είναι βέβαιο...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ipomoea

Νεοφερμένος

Η ipomoea αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 10 μηνύματα.
Με πολύ ενδιαφέρον διάβασα το θέμα..οι απαντήσεις τόσο διαφορετικού περιεχομένου και χαρακτήρα είναι μάλλον αναμενόμενες σε τέτοια ερωτήματα...εμείς οι άνθρωποι εχουμε την τάση να δίνουμε διαφορετική αξία στις λέξεις..όποιο ορισμό και να περιέχουν τα λεξικά..και αυτό είναι φυσιολογικό...φυσικά και η τέχνη δεν ειναι ιδια για όλους.Το πως αντιλαμβανόμαστε τις λέξεις και γενικότερα τον κόσμο γυρω μας είναι αποτέλεσμα υπερβολικά πολλων διαφορετικών ερεθισμάτων για να μπορέσουμε αυτή τη στιγμή να περιγράψουμε ενα μαγικο καλούπι που μοιράζει αντιλήψεις σε όλους.Εγώ για παράδειγμα θεωρώ ότι ένα αυτοκίνητο από κουτάκια κοκα-κολα θα μπορούσε-το τονίζω,θα μπορούσε-να είναι κάλλιστα τέχνη.με τον ιδιο τρόπο που αποτελεί τέχνη η μπανανα και το κονσερβοκούτι του andy worhol.Η κοκα-κολα ειναι ας πούμε ενα προιόν που ενώνει καθημερινά εμένα,με τον αξιαγάπητο πακιστανό που καθημερινα συναντω στο λεωφορείο,με τη Madonna,τον προθυπουργο και καθε ανθρωπο του δυτικού κόσμου ανεξαρτήτως ιδιότητας,εξουσίας,πολιτικής και οικονομικης καταστασης...ειναι λοιπον ισχυροτατο εργαλειο προβληματισμου ως πρωταγωνιστης της συγχρονης καθημερινοτητας.γιατι οχι λοιπον πρωτο υλικο για την τέχνη.αυτό που θέλω να πω είναι οτι το κοινό στο οποιο απευθυνεται ο καλλιτεχνης ισως εχει αναγκη να διαβασει κατι γραμμενο στη γλωσσα του....ας αφησουμε ενα ανοιχτο παραθυρο λοιπον.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

negative

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο negative αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 398 μηνύματα.
Εγώ για παράδειγμα θεωρώ ότι ένα αυτοκίνητο από κουτάκια κοκα-κολα θα μπορούσε-το τονίζω,θα μπορούσε-να είναι κάλλιστα τέχνη.με τον ιδιο τρόπο που αποτελεί τέχνη η μπανανα και το κονσερβοκούτι του andy worhol.Η κοκα-κολα ειναι ας πούμε ενα προιόν που ενώνει καθημερινά εμένα,με τον αξιαγάπητο πακιστανό που καθημερινα συναντω στο λεωφορείο,με τη Madonna,τον προθυπουργο και καθε ανθρωπο του δυτικού κόσμου ανεξαρτήτως ιδιότητας,εξουσίας,πολιτικής και οικονομικης καταστασης...ειναι λοιπον ισχυροτατο εργαλειο προβληματισμου ως πρωταγωνιστης της συγχρονης καθημερινοτητας.γιατι οχι λοιπον πρωτο υλικο για την τέχνη.
Τέχνη κάποιος μπορεί να κάνει με κουτάκια coca colla με μια μάζα σκουπιδιών και με ότι άλλο μπορείς να φανταστείς αρκεί ο δημιουργός να έχει το ανάλογο ταλέντο εκπαίδευση και εκτόπισμα.
Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι το υλικό , το μέσο , αλλά ο δημιουργός και το αποτέλεσμα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Skoulikadera---

Δραστήριο μέλος

Η Skoulikadera--- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Μαρούσι (Αττική). Έχει γράψει 736 μηνύματα.
Η τέχνη είναι είτε αντιγραφή είτε επανάσταση.
Paul Gauguin,1848-1903,Γάλλος ζωγράφος
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fandago

Διακεκριμένο μέλος

Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

AMELIA

Νεοφερμένος

Η AMELIA αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5 μηνύματα.
Έκφραση της διαφορετικής άποψης και αντίληψης του περιβάλλοντος
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
Έκφραση της διαφορετικής άποψης και αντίληψης του περιβάλλοντος

Η "διαφορά" της, έναντι ποιου, πως και γιατί; Επιπλέον, στο "περιβάλλον" ανήκει και η ίδια; Ή βρίσκεται "απέναντι", ως παρατηρητής; Η τέχνη εκφράζει και τον εαυτό της, μέσα στο περιβάλλον; Αν ναι, πως το εκφράζει;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top