Τοξικές σχέσεις

[EvanescenceQ]

Εστίασα στα ερωτικά διότι π.χ στις εργασιακές τοξικότητες απλά τρως τον συνάδελφο
αν δεν βάζει μυαλο ή σε τρώει αυτός. Δεν νιώθεις, δεν σε νοιάζει και πολύ. Κρύο αίμα.
Σιγά μην έχουμε συναισθήματα στην δουλειά. Εκεί πάμε για το μαρούλι.
Δεν αναφέρω τα αρνητικά συναισθήματα (στα ερωτικά με τοξικότητα)
διότι θέλει πολύ χώρο η ακριβής περιγραφή πέραν του ότι είναι γνωστή
η ανασφάλεια, η κριτική, το άγχος η πίεση κτλ. Σε όλους κι όλες τυχαίνει. Δεν τρέχει και κάτι.
Λύση: όποιος και να σε κρίνει-πιέζει, το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι να του κοτσάρεις στην μάπα
τα προσόντα σου τα οποία στο οτιδήποτε οφείλουν να είναι σε καλό η πολύ καλό επίπεδο.
Αυτό πρέπει να το κάνουμε όλοι μέχρι να φτάσει η γλώσσα στο πάτωμα.
Για εμάς πρώτα και μετά για την δυναμική μας.
Έπειτα μπορείς να αποδομήσεις τον άλλον που σου κουνιέται, αν συνεχίσει να σε κρίνει
χωρίς τοξικότητα αλλά με επιχειρήματα. Μέχρι να τρέμει. Τελείωσέ τον. Αναλώσιμος.
Όλα διορθώνονται αν έχεις σταθερή δυναμική. Και ναι, στην επόμενη πίστα (με άλλο άτομο)
θα πας μια χαρά μόνο και μόνο επειδή αυτός είναι άλλος άνθρωπος
και οφείλεις να πας ως κρυσταλλο.
Το τι θα κάνουν οι εναπομείναντες τοξικοί πίσω δεν σε απασχολεί διότι αν κάτι τελειώνει
κι ασχολείσαι, οδηγείσαι στην ανάλωση, κάτι που δεν ωφελεί. Καις το χωράφι και τέρμα.
Δεν θα σώσεις εσύ τον κόσμο.

Δανεική η αναφορά σε εσένα όπως κατάλαβες για την συζήτηση.

Ακριβως συμφωνω απλα ηταν λιγοδιαιτη η προηγουμενη απαντηση γιαυτο και αναρωτηθηκα.
Οπως τα λες ειναι

 

[Guest 381034]

Εγω ευχαριστω που απαντησες και ελπιζω να εισαι καλακαι να περνας ομορφα!
Αυτο ακριβως οπως το εθεσες δειχνει και την αλλοιωση αν θες που επιφερει η τοξικοτητα των εκαστοτε σχεσεων σε εμας τους ιδιους, σε οδηγούν στην τρέλα γιατι σε οδηγουν σε συμπεριφορες που δεν εισαι εσυ,ο πραγματικος εαυτος σου,απειλειται η ψυχολογικη ευημερια και η σωματικη επισης,εισαι γενικα σε εναν μονιμο παροξυσμο αγχους και αμυνας αν θες,μας φτάνουν στα άκρα μας. Καταρρακώνουν την αυτοεκτίμηση μας και επηρεάζουν αρνητικά την διάθεση μας. Γιατι ο τοξικός άνθρωπος θα σε φέρει σε τέτοιο σημείο που θα πρέπει πάντα να απολογείσαι, ακόμη και για πράγματα που δεν φταις και τροφοδοτειται να σε γεμιζει ενοχες.Η καλύτερη λύση είναι να κραταμε απόσταση γιατι δεν πρόκειται να τον αλλάξουμε τον αλλο και ολα αυτα που γραψαμε εδω.
Το οτι φυγαμε δειχνει και μια νικη αν θες,μια δικη μας προσωπικη νικη ασχετα τις οποιες επιπτωσεις,δεν γινεται να μεινει κανεις αλωβητος απο το καθε τι,ολα μας επηρεαζουν με τον τροπο τους.

Έχεις απόλυτο δίκιο, ήταν παρά πολύ τοξική όλη αυτή η κατάσταση. Δεν μπορούσα να φύγω όσο με βασάνιζαν κάποια αναπάντητα ερωτήματα. Μόλις όμως ανακάλυψα την αλήθεια, τότε μπόρεσα να την αφήσω πίσω μου και να συνεχίσω τη ζωή μου.
Είναι απίστευτα τραγικό το πως μπορεί μια όμορφη και ζωογόνα έλξη να εξελιχθεί σε κάτι τόσο ψυχοφθόρο...
Σήμερα είμαι πολύ καλύτερα κ σ´ευχαριστώ.

Να περνάς κι εσύ όμορφα !

 

[Guest 528707]

Πως μπορεις να χαρακτηρισεις εναν ανθρωπο που επιλεγει να συνεχισει την καθημερινοτητα του κουβαλωντας μια διαφωνια με ενα κοινωνικο συνολο ή με ενα ή δυο ανθρωπους συγκεκριμενα ακομα και σε προσωπικες του συζητησεις ?

Πως αντιλαμβανεται την έννοια "δεν ταιριαζουμε " ¨δεν συμφωνουμε " " δεν εχουμε κοινα συμφεροντα (οικονομικα) και αν αυτα ειναι ικανα να τους κατάταξη στου ασπονδους φιλους ,συγγενείς ή ακομα και εχθρους .

Επειτα πως αντιμετωπιζεις τετοιους εμμονικος ή και τοξικους ανθρωπους οταν επιμείνουν να εχουν μια τετοια αντιληψη ακομα και με το περασμα των ημερων-μηνων -χρονων ακομα και οταν ολα αυτα εχουν καταλαγιασει ?


Το ιδιο με εκεινους ?
Αξιζει ?
Τι κερδιζω ,τι χανω σε αυτη την περιπτωση ?
Θρέφω τελικα την δικη τους εμμονη ή η τοξικοτητα τους εχει εισχωρήσει πλεον και σε εμενα και αρχιζω και παρασύρομαι αλλοιώνοντας μου τον πραγματικο μου χαρακτηρα που μονιμως προβαλω αλλα οι πραξεις πλεον αλλα δειχνουν? ?

Απαξιωνοντας τους ?
Αυτο ειναι ικανο να τους κανει να αντιληφθουν πως τα σοβαροτερα προβληματα δεν ειναι μια διαφωνια ή μια αποκαλυψη του διπροσωπου και ακρως "ψευτικου προφιλ τους" μονο και μονο για προσωπικα ή άλλοτε οικονομικα ή και φιλικα συμφέροντα ?

Με το να ¨προσυλιτιζεις ¨το υπολοιπο συνολο(φιλικο ,κοινωνικο ,συγγενικό ) εναντίον αυτου που ειχε την ικανοτητα να το διακρινει και να ξεσκεπασει μια ενδεχομενη διπροσωπια ?


Αυτα και πολλα αλλα πολυ πιο καθοριστικα ειναι σκεψεις που συζητηθηκαν σε μια πολυ ωραια ομαδα με δυο σοβαρους και υπεροχους συντονιστες και πραγματικα αν ο καθενας μας καθίσει και δωσει μορφη σε αυτες τις σκεψεις, θα αντιληφθει τι πραγματικα εχει αξια να δινεις στην ζωη σου και ειδικα στις οικογενειακες-συγγενικές σχεσεις που πλεον εχουν γινει μαστιγα της εποχης μας και μας δηλητηριαζει η διάχυτη τοξικοτητα αυτων χωρις ομως να το αντιλαμβανομαστε ..


Πραγματικα δεν εχει καλυτερη μερα ,απο μια μερα που σε βαζει σε τοσο κρίσιμες-καθοριστικες σκεψεις που σε κανει να αναθεωρεις πολλα και το κυριοτερο πως σου δινει δυναμη να ξεσκεπαζεις ανθρωπους που δηλητηριαζουν αλλους ,ανυποψιαστους ..
Ισως καπως ετσι μπορεις να ελπιζεις οτι ολες αυτες οι σχεσεις μας καποτε αλλαξουν μορφη και παψουν να μας απασχολουν εφοσον τετοιες συμπεριφορες δεν θα βρισκουν εδαφος φοβουμενες την κοινωνικη υγιής απομόνωση ..


Αν παλι με ολο αυτο ενοχλησα την ροη του θεματος ας μεταφερθει απο τους συντινιστες εκει που πρεπει

Υπεροχη τροφη για σκεψη αλλά γι αυτους που πραγματικα αντεχουν να αντικρισουν τον ιδιο τους τον ευατο

 

[camil]

Νομίζω κάποιοι προβληματισμοί μου σχετικά με το οιδιπόδειο που κατάλαβα ότι υπήρχε-υπάρχει στο στενό οικογενειακό μου περιβάλλον (όχι στην καθαυτή οικογένειά μου, εκεί είχαμε άλλα θέματα) ταιριάζουν εδώ.
Μεγάλωσα σε μια εποχή με τα απόνερα κοινωνικών συμβιβασμών, γάμων χωρίς αγάπη κ.λπ.
Οι γυναίκες που ανέπτυξαν άρρωστη σχέση με τα αγόρια τους είχαν περάσει πολύ δύσκολα χρόνια απ' όσα ξέρω αλλά και από αυτά που υποπτεύομαι.
Παρόλο που με τις έμμεσες συμπεριφορές τους μου προξένησαν μεγάλο κακό (καταστροφή ψυχικής υγείας και μιας ολόκληρης ζωής) κάποιες φορές σκέφτομαι αν στη θέση τους θα φερόμουν με παρόμοιο τρόπο. Ξέρω πια πως για να επέλθει διαύγεια στον εγκέφαλο πρέπει να απαλύνεις τη θλίψη μέσα σου. Βολικά ίσως, κατέληξα πως όχι, τα τραύματά τους ούτε αιτιολογούν, ούτε δικαιολογούν τη συμπεριφορά τους. Ο άνθρωπος σύμφωνα με την ψυχολογία δε γεννιέται άγραφος πίνακας αλλά με κάποιες τάσεις. Αυτές οι τάσεις ίσως να μην εκδηλώνονταν με τέτοια ένταση αν δεν υπήρχαν αντίστοιχα βιώματα αλλά πάλι θα υπήρχαν. Γνωρίζω επίσης άτομα που πέρασαν πάρα πολύ άσχημα αλλά δεν προσπάθησαν ποτέ να δημιουργήσουν ίντριγκες ή να βλάψουν συνειδητά τους άλλους.
Υποθέτω πως μια γυναίκα που δεν πήρε, ή δεν ήθελε την αγάπη του συζύγου της προσκολλάτε στον γιο της. Να συμπεριφέρεται όμως σαν κτητική ερωμένη που δε θέλει το αγόρι της να παντρευτεί, ή να είναι με κάποια κοπέλα ή να θέλει όλη την προσοχή του είναι άρρωστο, δεν είναι αγάπη. Η αγάπη δε βλάπτει, όταν αγαπάς κάποιον θέλεις να τον βλέπεις ευτυχισμένο, χαρούμενο. Αυτές τις ένοιαζε μόνο να έχουν το αγόρι τους κοντά τους τις ανώμαλες. Ξέρω κι άλλες περιπτώσεις εκτός του στενού μου περιβάλλοντος. Φαντάζομαι πως όσο προχωρά η κοινωνία θα έχουμε όλο και λιγότερα τέτοια φαινόμενα.
Ο Σωκράτης είπε ότι κανένας δεν είναι κακός με τη θέληση του. Χωρίς να ισχυρίζομαι ότι είμαι μεγαλύτερο πνεύμα από τον Σωκράτη διαφωνώ. Απλώς αν κάποιος καταλάβαινε πόση δυστυχία του προσθέτει ή κακία του μπορεί να προσπαθούσε να την αποβάλλει.
Ποιό είναι το ρεζουμέ; Ότι πολλές φορές οι άνθρωποι είναι απλώς μαλάκες, ανεξαρτήτως περιστάσεων και βιωμάτων.