Το όνειρο της γυναίκας...

[roumana]

Όταν και αν ποτέ φέρω κάποιο πλασματάκι σε αυτή τη ζωή επειδή θα έχω την ΑΠΟΛΥΤΗ ευθύνη πρέπει να έχω και τα αρ*ίδια και ας είμαι γυναίκα να του έχω τις κατάλληλες βάσεις και αυτό θα έρθει μόνο από μία ολοκληρωμένη, ουσιαστική και ευτυχισμένη σχέση.

Η γυναίκα "στην εφηβεία ονειρεύεται να συναντήσει[ερωτευτεί] τον άντρα της ζωής της (πλούσιο, όμορφο, έξυπνο) να παντρευτεί (φορώντας νυφικό) να έχει δυο παιδιά (που θα γίνουν διάσημοι όταν μεγαλώσουν) να μένει σε ωραίο σπίτι (με θέα την θάλασσα)."(Παολο Κοελο)

Με αφορμή το σχόλιο της χαμστερινας και το βιβλίο που μόλις τελείωσα(Π. Κοελο" Έντεκα λεπτά") λέω να συζητήσουμε για το όνειρο κάθε γυναίκας. Αναγνωρίζετε τον εαυτό σας σε αυτό το κλισέ? Γνωρίζετε γυναίκες που έκαναν το όνειρό τους πραγματικότητα?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[io-io]

Η γυναίκα "στην εφηβεία ονειρεύεται να συναντήσει[ερωτευτεί] τον άντρα της ζωής της (πλούσιο, όμορφο, έξυπνο) να παντρευτεί (φορώντας νυφικό) να έχει δυο παιδιά (που θα γίνουν διάσημοι όταν μεγαλώσουν) να μένει σε ωραίο σπίτι (με θέα την θάλασσα)."(Παολο Κοελο)

Εγω, και ας μην ειμαι στην εφηβεια, αλλα και οταν ημουν, ονειρευομουν να συναντησω/ερωτευτω τον αντρα των ονειρων μου που θα ειναι ομορφος στα δικα μου ματια γιατι θα ειμαι ερωτευμενη, και εξυπνος και αστειος και ενδιαφερων! Να παντρευτω, δεν ονειρευτηκα ποτε, αν και αναγνωριζω την αναγκαιοτητα του οταν κανεις παιδια. Να κανω παιδια, μαλλον δυο, πολυ αργοτερα βεβαια, και δεν με ενδιαφερει να γινουν διασημοι, αρκει να ειναι ευτυχισμενα με αυτο που κανουν! Και ναι, θελω να μεινω σε ωραιο σπιτι με θεα τη θαλασσα, αλλα τη θαλασσα καποιας μεγαλουπολης.

Βασικα, αυτο που θελω να πω, ειναι οτι το ονειρο της γυναικας, οπως και του καθε (αφηνω περιθωριο στατιστικου λαθους) ανθρωπου ειναι να βρει καποιον
που να την κανει ευτυχισμενη!Το πως οριζει ο καθενας την ευτυχια βεβαια, ειναι υποκειμενικο, αλλα δεν νομιζω οτι εξαρταται απο τα λεφτα του αντρα η τη διασημοτητα των παιδιων, η το νυφικο που θα φορεσεις. Αλλα απο την αγαπη.

[ρομαντικο mode off γιατι θα με πιασουν τα ζουμια πρωινιατικα]


ψ. Σου αρεσε το 11 λεπτα?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nana]

Δεν είχα τέτοια όνειρα στην εφηβεία.

Αυτά που θέλω τώρα είναι σε 5 χρόνια (χοντρικά) να είμαι με κάποιον που να θέλω και να με θέλει, να υπάρχει αγάπη κλπ κλπ. Όσον αφορά στα παιδιά θα ήθελα δύο, τα οποία θα γίνονταν στα πλαίσια ενός γάμου χωρίς νυφικό και τυμπανοκρουσίες (όπως έχω πει και σε άλλο θέμα).

Όσο για σπίτι, ένα σπίτι μεγάλο με θέα και ένα εξοχικό σε νησί πολύ καλά θα μου έπεφταν, αλλά αν το δω ρεαλιστικά, θα με ικανοποιούσε ένα δικό μου, αρκετά άνετο σπίτι σε κάποιο προάστιο.

Το βασικότερο όμως είναι να είμαι εγώ και η πιθανή οικογένειά μου καλά και ευτυχισμένη και να είναι έτσι τα πράγματα ώστε να μπορώ να έχω χρόνο, διάθεση για μένα και για την οικογένειά μου. Αυτός είναι και ο στόχος μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[adespoto]

Γιατί να κολλάμε τόσο πολύ σε κλισέ? Τι πάει να πει το όνειρο της γυναίκας? Όταν ήμουν στην εφηβεία ήθελα να γίνω γιατρός. Τώρα που κατάλαβα οτι δε γίνεται θέλω να πάρω το πτυχίο μου και να βρω μια δουλειά σε ένα σχολείο. Όλα τα άλλα θεωρώ οτι θα έρθουν από μόνα τους. Είμαι με έναν άθρωπο και θέλω να ζήσω μαζί του. Αν θεωρείται κι αυτό όνειρό το βάζω κι αυτό στη συλλογή μου. Απλά δε μου αρέσει καν ο όρος "όνειρο" γιατί μου μοιάζει σαν κάτι πολύ δύσκολα πραγματοποιήσημο. Προτιμώ τη λέξη "στόχος", μου αρέσει περισσότερο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Δεν καταλαβαίνω γιατί οι περισσότερες γυναίκες δεν πιστευουν καθόλου στον εαυτό τους και στις δικές τους δυνάμεις. Περιμένουν οι άλλοι (ο πρίγκηπας) να έρθουν να τις κάνουν ευτυχισμένες, οι άλλοι (τα διάσημα παιδιά) να τους δώσουν λίγη λάμψη. Αναλώνονται να κάνουν όνειρα για τον άντρα τους και τα παιδιά που θα κάνουν, αλλά σπανιότατα για τα δικά τους επιτεύγματα. Ονειρεύονται έναν πλούσιο και επιτυχημένο άντρα, αλλά σπανιότατα να γίνουν οι ίδιες πλούσιες και επιτυχημένες. Ονειρεύονται μορφωμένα και επιτυχημένα παιδιά, αλλά σπανιότατα μόρφωση και επιτυχία για τις ίδιες. Όταν δε βλέπουν κάποια γυναίκα που δεν επικεντρώνει όλα της τα όνειρα στους άλλους (άντρα, παιδιά) αλλά έχει αρκετά και για τον εαυτό της, συνήθως την κατηγορούν ως σκληρή, εγωίστρια και μουρμουρίζουν για το μαύρο κι άραχνο μέλλον που την περιμένει όταν θα γεράσει μόνη της και χωρίς παιδιά (καθώς θεωρούν οτι απαραίτητη προυπόθεση για να πετύχει όσα ονειρεύεται είναι ούτε να παντρευτεί, ούτε να τεκνοποιήσει. Βέβαια για τον άντρα είναι απόλυτα αποδεκτό να είναι και επιτυχημένος και σύζυγος και πατέρας. ). Δεν συμβαίνει σε όλες βέβαια αυτό, αλλά σε πολλές.
Τι να φταίει άραγε γι'αυτό; O τρόπος που γαλουχήθηκαν απο τις δικές τους μητέρες (καταπνίγοντας τα όποια όνειρα σχετικά νωρίς, αφήνοντας μόνο τα πολύ μικρά και χαμηλά); Η κοινωνία; Το dna?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

Δεν καταλαβαίνω γιατί οι περισσότερες γυναίκες δεν πιστευουν καθόλου στον εαυτό τους και στις δικές τους δυνάμεις. Περιμένουν οι άλλοι (ο πρίγκηπας) να έρθουν να τις κάνουν ευτυχισμένες, οι άλλοι (τα διάσημα παιδιά) να τους δώσουν λίγη λάμψη. Αναλώνονται να κάνουν όνειρα για τον άντρα τους και τα παιδιά που θα κάνουν, αλλά σπανιότατα για τα δικά τους επιτεύγματα. Ονειρεύονται έναν πλούσιο και επιτυχημένο άντρα, αλλά σπανιότατα να γίνουν οι ίδιες πλούσιες και επιτυχημένες. Ονειρεύονται μορφωμένα και επιτυχημένα παιδιά, αλλά σπανιότατα μόρφωση και επιτυχία για τις ίδιες. Όταν δε βλέπουν κάποια γυναίκα που δεν επικεντρώνει όλα της τα όνειρα στους άλλους (άντρα, παιδιά) αλλά έχει αρκετά και για τον εαυτό της, συνήθως την κατηγορούν ως σκληρή, εγωίστρια και μουρμουρίζουν για το μαύρο κι άραχνο μέλλον που την περιμένει όταν θα γεράσει μόνη της και χωρίς παιδιά (καθώς θεωρούν οτι απαραίτητη προυπόθεση για να πετύχει όσα ονειρεύεται είναι ούτε να παντρευτεί, ούτε να τεκνοποιήσει. Βέβαια για τον άντρα είναι απόλυτα αποδεκτό να είναι και επιτυχημένος και σύζυγος και πατέρας. ). Δεν συμβαίνει σε όλες βέβαια αυτό, αλλά σε πολλές.
Τι να φταίει άραγε γι'αυτό; O τρόπος που γαλουχήθηκαν απο τις δικές τους μητέρες (καταπνίγοντας τα όποια όνειρα σχετικά νωρίς, αφήνοντας μόνο τα πολύ μικρά και χαμηλά); Η κοινωνία; Το dna?

ενίοτε σε βρίσκω πολύ απόλυτη στις απόψεις σου και διαφωνώ μαζί σου αλλά στο συγκεκριμένο ποστ σου βγάζω το καπέλο!!!!!!

+1000000000000000000000000!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

θα ήθελα να εστιάσω σε ένα σημείο, λία: νομίζω ότι το να θέλει κάποιος τα παιδιά του να είναι επιτυχημένα δε συνεπάγεται αυτομάτως και το ότι ο ίδιος δεν είναι επιτυχημένος. Η μητέρα σου είναι μια επιτυχημένη επαγγελματίας, και το αυτό επιθυμεί για την κόρη της.
Δε λέω ότι δε συμβαίνει και αυτό που περιγράφεις, αν και άποψή μου είναι ότι ανήκει σε προηγούμενη δεκαετία και τώρα τείνει να εκλείψει..

Εγώ πάντως το βλέπω συχνότατα και δυστυχώς ακόμα και σε νέες κοπέλες.

ενίοτε σε βρίσκω πολύ απόλυτη στις απόψεις σου και διαφωνώ μαζί σου αλλά στο συγκεκριμένο ποστ σου βγάζω το καπέλο!!!!!!

+1000000000000000000000000!!!!

Χεχε, το ήξερα οτι εσύ θα συμφωνήσεις. Είσαι απο τα χαρακτηριστικά δείγματα όχι τέτοιας συμπεριφοράς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

Το δικό μου όνειρο΄απο μικρή ήταν να βρώ έναν άντρα ψηλό μελαχρηνό με γαλανα μάτια αδύνατο και με γυαλιά που θα με αγαπήσει, να πηγαίνουμε ταξίδια, να παντρευτούμε σε μια εκκλήσία με λευκό ιερό και να φοράω ένα ρόζ νυφικό....

ήθελα να κάνω υππασία έστω μια φορά και να κανουμε βόλτα στην θάλασσα πάνω στα άλογα, το όνειρό μου ήταν να πάρω μια επαγγελματική φωτογραφική μηχανή και να την πέρνω στα ταξίδια μου και ένα μικρό σπίτι που θα ζήσουμε μαζί για πάντα.....

Αυτά είναι αυτά που ονειρευτηκα αυτά έβλεπα τα βράδυα στον ύπνο μου και αυτά έλεγα όταν μηλούσαμε για πρίγκηπες και άλογα....

Τελικά το μόνο που δεν βγήκε ήταν ότι δεν είναι μελαχρινός άλλα ξανθός όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά που ήθελα τα έχει, και ότι δεν έχω πάρει σπίτι ακόμα τα υπόλοιπά έγιναν και όλα χάρη σε εκείνον, η ζωή μπορώ να πώ ότι με ευνόησε, μου έδωσε ύλη στα όνειρα που έκανα απο μικρό κορίτσι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[zarathustra]

Kαλό είναι να έχουν όνειρα οι γυναίκες αλλά όταν τα πραγματοποιούν να έχουν την μαγκιά και την ικανότητα να τα στηρίξουν.π.χ σήμερα βλέπω μάνες που φέρονται με τον χειρότερο τρόπο στα παιδιά τους.Δεν με ενδιαφέρει καθόλου αν είχαν όνειρο να κάνουν ενα παιδί απο την στιγμή που δεν ξέρουν να το μεγαλώνουν σωστά και του αφήνουν ψυχικά τραύματα...Πήγαινε κυρά μου να παρακολουθήσεις κάνα σεμινάριο γονέων και μετά τράβα και γκαστρώσου...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

Kαλό είναι να έχουν όνειρα οι γυναίκες αλλά όταν τα πραγματοποιούν να έχουν την μαγκιά και την ικανότητα να τα στηρίξουν.π.χ σήμερα βλέπω μάνες που φέρονται με τον χειρότερο τρόπο στα παιδιά τους.Δεν με ενδιαφέρει καθόλου αν είχαν όνειρο να κάνουν ενα παιδί απο την στιγμή που δεν ξέρουν να το μεγαλώνουν σωστά και του αφήνουν ψυχικά τραύματα...Πήγαινε κυρά μου να παρακολουθήσεις κάνα σεμινάριο γονέων και μετά τράβα και γκαστρώσου...

+1000000000000000000000000000000000000000000000000000000000

Πέστα σε παρακαλώ γιατί τα λέω και μου λένε πώς είμαι παράλογη

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Kαλό είναι να έχουν όνειρα οι γυναίκες αλλά όταν τα πραγματοποιούν να έχουν την μαγκιά και την ικανότητα να τα στηρίξουν.π.χ σήμερα βλέπω μάνες που φέρονται με τον χειρότερο τρόπο στα παιδιά τους.Δεν με ενδιαφέρει καθόλου αν είχαν όνειρο να κάνουν ενα παιδί απο την στιγμή που δεν ξέρουν να το μεγαλώνουν σωστά και του αφήνουν ψυχικά τραύματα...Πήγαινε κυρά μου να παρακολουθήσεις κάνα σεμινάριο γονέων και μετά τράβα και γκαστρώσου...

Αυτά συμβαίνουν όταν περιορίζουν όλα τους τα όνειρα σε ένα παιδί και έναν άντρα. Όταν δεν τους βγαίνουν όπως ακριβώς θα ήθελαν παθαίνουν υστερία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

(ξανα)συμφωνω με τη Λία .

Στο δια ταυτα... Υπάρχουν άπειρες εργαζόμενες που δεν έχουν καμία -ουσιαστική- σχέση με τα παιδιά τους. Αλλά υπάρχουν εξίσου άπειρες νοικοκυρές που επικεντρώθηκαν στο να μεγαλώσουν τα παιδιά τους-μόνο- και επίσης ... δεν τα έμαθαν ποτέ... Γιατί το μεγάλωμα των παιδιών δεν είναι μόνο να τους έχεις 10 φαγητά στο τραπέζι ούτε μόνο να τους έχεις 47 διαφορετικά επώνυμα συνολάκια.

Στον αντίποδα υπάρχουν άπειρες νοικοκυρές που έχουν θαυμάσια σχέση με τα παιδιά και άπειρες εργαζόμενες που επίσης έχουν θαυμάσια σχέση με τα παιδιά τους.

Απ'ολα έχει ο ... μπαχτσες

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

αφού το βλέπεις, δε μπορώ να το αντικρούσω. Κρίνοντας από μένα, μιας και το όνειρό μου είναι να κάνω δυο-τρία παιδιά, ναι, τα θέλω επιτυχημένα, σπουδαγμένα, σαν τους γονείς τους. (εννοώ ότι και εγώ, στην ηλικία σου είχα ως όνειρο την επαγγελματική αποκατάσταση και καταξίωση).
Εξάλλου δε μπορεί να παραμένει ως όνειρο κάτι που το έχεις επιτύχει...

Βρε dooo, δεν μιλάω για τέτοιες περιπτώσεις. Εγώ βλέπω συχνά γυναίκες που έχουν όνειρα ΜΟΝΟ για τον άντρα που θα βρουν και τα παιδιά που θα κάνουν (χωρίς το "πλέον").

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

Kαλό είναι να έχουν όνειρα οι γυναίκες αλλά όταν τα πραγματοποιούν να έχουν την μαγκιά και την ικανότητα να τα στηρίξουν.

αυτό μόνο οι ίδιες το ξέρουν και η κοινωνική πρόνοια που δύναται και υποχρεούται να επέμβει (στη περιπτωση των κακοποιημένων παιδιών).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

(ξανα)συμφωνω με τη Λία .

Στο δια ταυτα... Υπάρχουν άπειρες εργαζόμενες που δεν έχουν καμία -ουσιαστική- σχέση με τα παιδιά τους. Αλλά υπάρχουν εξίσου άπειρες νοικοκυρές που επικεντρώθηκαν στο να μεγαλώσουν τα παιδιά τους-μόνο- και επίσης ... δεν τα έμαθαν ποτέ... Γιατί το μεγάλωμα των παιδιών δεν είναι μόνο να τους έχεις 10 φαγητά στο τραπέζι ούτε μόνο να τους έχεις 47 διαφορετικά επώνυμα συνολάκια.

Στον αντίποδα υπάρχουν άπειρες νοικοκυρές που έχουν θαυμάσια σχέση με τα παιδιά και άπειρες εργαζόμενες που επίσης έχουν θαυμάσια σχέση με τα παιδιά τους.

Απ'ολα έχει ο ... μπαχτσες

Σωστή! Υπάρχουν πολλές εργαζόμενες που έχουν πολύ καλύτερη σχέση με τα παιδιά τους απ'οτι μερικές νοικοκυρές. Οι περισσότερες νοικοκυρές που βλέπω έχουν επικεντρωθεί στο να καθαρίζουν το σπίτι (που αν δούλευαν θα μπορούσαν να πληρώνουν μια καθαρίστρια γι'αυτό) παρά στο μεγάλωμα των παιδιών τους (που υποτίθεται οτι αυτός είναι ο λόγος που δεν δουλεύουν).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[zarathustra]

αυτό μόνο οι ίδιες το ξέρουν και η κοινωνική πρόνοια που δύναται και υποχρεούται να επέμβει (στη περιπτωση των κακοποιημένων παιδιών).

Σιγά μην το ξέρουν...και 100 άτομα να τους το λένε..θα λένε όχι,έχεις άδικο..μια χαρά το μεγαλώνω το βλαστάρι μου..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Eιστε εκτος θεματος για καμποσα ποστ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

@λία: οκ, υπάρχουν και τέτοιες γυναίκες..νομίζεις ότι οι σημερινές 40+άρες μεγάλωσαν με τη προτροπή για επαγγελματικές επιτυχίες και ολοκλήρωση της προσωπικότητας? με προτροπές για ένα καλό γάμο μεγάλωσαν και μάλιστα από μικρές...απλά αυτό για μένα, σήμερα, γίνεται σε πολύ μικρότερο ποσοστό και τολμώ να πω (μακάρι να μη διαψευστώ) ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι πλειοψηφία.

Δεν είναι πλειοψηφία αυτές που το κάνουν συνειδητά, συμφωνώ. Αυτές είναι ελάχιστες. Έχω δει όμως παααρα πολλές (και νέες) που το κάνουν υποσυνείδητα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Νομίζω πως κάπου το έχω ξαναπεί...
Η μητέρα μου ΟΥΔΕΠΟΤΕ με παροτρυνε να παντρευτώ, ειδικά σε μικρή ηλικία, ουδέποτε μου είπε πως η ευτυχία μου θα ήταν ένας άντρας και ένας καλός γάμος, παρ' όλ' αυτά εγώ από πολύ-πολύ μικρή, ήθελα να αποκτήσω παιδιά. Το μαρτυρούσαν (μου είπαν αργότερα) και οι ζωγραφιές μου στο σχολείο. (Παντού έβαζα έναν ήλιο ακόμα και όταν σχεδίαζα βροχή).

Οι αναζητήσεις μου ήταν πάντα καλλιτεχνικής φύσεως και από εκεί σαν παιδί έπαιρνα την μεγαλύτερη επιβεβαίωση (κέρδισα αρκετούς διαγωνισμούς ζωγραφικής όσο πήγαινα σχολείο).

Εισέπρατα αμέτρητη αγάπη και από τους δύο γονείς μου αν και η μεταξύ τους σχέση ποτέ δεν ήταν η καλύτερη...
Δεν είχαν αυτό που θα λέγαμε "Πετυχημένο γάμο".

Το δικό μου όνειρο παρ' ολ' αυτά ήταν πάντα, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, να αποκτήσω μια ευτυχισμένη οικογένεια. Δεν ήθελα δόξα, δεν ήθελα πολλά χρήματα, ήθελα Αγάπη και χρόνο να ασχολούμαι με τα πράγματα που με ευχαριστούσαν: Μουσική, ζωγραφική, χειροτεχνία, λογοτεχνία, φωτογραφία κτλ κτλ..
Αργότερα πρόσθεσα σε αυτά την αυτογνωσία και το διαλογισμό...

Τώρα που έχω ένα διαζύγιο, και ένα παιδί, λίγα πράγματα έχουν αλλάξει σε ότι αφορά τα όνειρά μου.
Θα ήθελα να έχω πάλι χρόνο να ασχολούμαι με αυτά που με ευχαριστούν, να έχω λύσει τα οικονομικά μου προβλήματα και να έχω Αγάπη. Ο Γάμος δε με ενδιαφέρει πια, αλλά ποτέ δεν έπαψα να πιστεύω στην εξιδανικευμένη Αγάπη και να έχω τη βεβαιότητα πως κάποια μέρα θα τη βρω.




(και τη βρήκα...)


EDIT: Το ξανασκέφτηκα!
Νομίζω πως αν το όνειρο μας είναι αυτό που γράφαμε στα λευκώματα μικρές, τότε ναι, ήθελα ένα γάμο. Αλλά από τότε μεγάλωσα (και δεν έχω κρατήσει κανένα λεύκωμα γμτ..) και τώρα τα όνειρά μου, έγιναν πολλά μικρά καθημερινά όνειρα που ένα-ένα παλεύω σιγά-σιγά να τα πραγματοποιήσω: Να έχει η κόρη μου ευκαιρίες, να βρω μια δουλειά που θα με βοηθάει να εξωτερικεύω τη δημιουργικότητά μου, να μαθαίνω κάθε μέρα κάτι καινούργιο, να έχω αγάπη και να μαθαίνω καθημερινά πως να γίνομαι άξια να την "υπηρετώ".

Κλείνω με μια δημοσίευση από το blog μου:

Success​

He has achieved success who has lived well, laughed often, and loved much;
who has gained the respect of intelligent men, and the
love of little children; who has filled his niche and
accomplished his task;
who has left the world better than he found it,
whether by an improved poppy, a perfect poem, or a rescued soul;
who has never lacked appreciation of earthʼs beauty, or
failed to express it;
who has always looked for the best in others and given
the best he had;
whose life was an inspiration;
whose memory a benediction.


B. A. Stanley

Έχει κατορθώσει την Επιτυχία αυτός που έζησε καλά, γέλασε συχνά, και αγάπησε πολύ.
Αυτός που κέρδισε το σεβασμό των ευφυών ανθρώπων, και την αγάπη των μικρών παιδιών.
Αυτός που "γέμισε" την υπαρξή του και ολοκλήρωσε το στόχο του.
Αυτός που έχει αφήσει τον κόσμο καλύτερο από ότι τον βρήκε,
είτε με μια βελτιωμένη παπαρούνα, ένα τέλειο ποίημα, ή μια διασωθείσα ψυχή.
Αυτός που δεν του έλειψε ποτέ η εκτίμηση της ομορφιάς της γης, και δεν απέτυχε να την εκφράσει.
Αυτός που έψαξε πάντα να βρει το καλύτερο στους άλλους και έδωσε το καλύτερο που είχε.
Αυτός που η ζωή του ήταν μια έμπνευση.
Αυτός που η μνήμη του μια ευλογία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Πάντα με ενδιέφερε πιο πολύ να έχω μια καλή σχέση κι ας μη παντρευτώ ποτέ. Γεμάτη έρωτα, πάθος, κατανόηση, επικοινωνία, ειλικρινεία και όλα αυτά που κάνουν μια ερωτική σχέση να είναι σχέση ζωής.

Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια υπάρχουν στιγμές που σκέφτομαι πως θα ήθελα πολύ κι ένα παιδί. Δύο μάλλον για να έχει το αδερφάκι που εγώ ποτέ δεν είχα (και γι αυτό η σκέψη πως πεθαίνουν οι γονείς μου είναι από τις χειρότερες πιθανές - όχι πως όσοι έχουν αδέρφια, χαίρονται, αλλά νιώθω πως τότε θα μείνω πραγματικά μόνη σε αυτό τον κόσμο.. αυτό, εκτός αν έχω προλάβει να κάνω δικά μου παιδια, μου έχουν πει πως αν έχεις παιδιά είναι πιο "ευκολη" μια τέτοια απώλεια).

Αλλά ποτέ δεν με ένοιαξε ο γάμος σαν γάμος. Ποτέ δεν με ένοιαξαν οι συμβατικότητες, τα πρέπει. Θα ήθελα κάποτε φυσικά να παντρευτώ, αλλά να το κάνω από τρελό έρωτα μετά από μικρή χρονικά σχέση και να σκάω από ευτυχία.. να είναι ένα μεγάλο πάρτυ, με λίγους και καλούς.

Έχω ζήσει το σενάριο του συζώ και τα έχω όλα στην τρίχα για τον αντρούλη κι ας δουλεύα κιόλας. Ευχαριστώ, λέω να μη ξαναπάρω. Δεν είμαι φτιαγμένη για να μένω σπίτι, παρόλο που μ' αρέσει πολύ να φροντίζω τους άλλους - θέλω όμως να το κάνω όποτε ΕΓΩ έχω χρόνο και διάθεση, όχι γιατί έτσι πρέπει!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.