Φεμινισμός στον 21ο αιώνα και ισότητα των 2 φύλων

[edweimaste]

Ο άντρας ο μπέκρης που μεθοκοπάει στον καφενέ και δέρνει την γυναίκα του με ζωνάρι δεν υπάρχει πια,και αν κάποτε υπήρξε έχει εξαφανιστεί εδώ και πολλά χρόνια.





Μια φεμινίστρια που θα αποφάσιζε να κάνει οικογένεια δεν ξέρω τι θα θεωρούσε ιδανικό από την ίδια και τον σύντροφό της

Για το πρώτο...Μην αυταπατάσαι... Ακομη καλά κρατεί. Ειδικά τώρα με την οικονομική κρίση. "Ρομαντικό" να σκέφτεσαι ότι έχει εξαλειφθεί, αλλά θα σου "χαλασω" το όνειρο.

Τι προσδοκίες δηλαδή πιστεύεις ότι θα είχε αυτή η γυναίκα από τον άντρα της;

 

[Aura]

Μια φεμινίστρια που θα αποφάσιζε να κάνει οικογένεια δεν ξέρω τι θα θεωρούσε ιδανικό από την ίδια και τον σύντροφό της

Να σου πω εγώ την ιδανική ζωή αν και δεν με θεωρώ φεμινίστρια.

Καταρχήν δεν θα ήθελα να δουλεύω, όλα αυτά για την δημιουργικότητα τα ακούω βερεσέ. Θα μπορούσαμε για παράδειγμα να βγάζουμε κανένα χαρτζιλίκι με πιο δημιουργικά πράγματα. Δεν θα δούλευα και τα περισσότερα να τα δίνω σε νταντάδες καθαρίστριες και δασκάλες, είναι ηλίθιο .

Αυτό όμως σημαίνει ότι ο άντρας θα είχε μια καλοπληρωμένη και εύκολη δουλειά και δεν θα δούλευε όλη μέρα για να τα φέρουμε βόλτα γιατί και αυτό δεν είναι ευτυχία να έχεις τον άντρα σου συνέχεια κουρασμένο και αγχωμένο και αυτό όταν δεν λείπει .

Θα ήθελα να έχω ένα παθητικό εισόδημα και για να ξέρω ότι στην πρώτη στραβή θα μπορώ να αντεπεξέλθω οικονομικά γιατί με μια δουλίτσα και ένα νοίκι απλά δεν βγαίνεις όχι να σέρνεις και παιδιά μαζί σου και για να ξέρω ότι μπορώ να έχω κάποιου είδους ανεξαρτησία και όχι άντρα μου δώσε μου να αλλάξω κουρτίνες, δώσε μου να κάνω αυτό το σεμινάριο, δώσε μου να κεράσω τις φίλες μου , δώσε δώσε δώσε . Δεν υφίσταται αυτό όταν ο άλλος τα δουλεύει , όπως ντρέπεσαι να ξοδεύεις από τους γονείς σου, θα ντρέπεσαι και από τον άντρα σου. Θα μου πεις και η γυναίκα δουλεύει στο σπίτι , έλα όμως που δεν είναι το ίδιο, το να κάθεσαι σπίτι με τα παιδιά σου και το νοικοκυριό είναι σαν να έχεις χόμπι παρά δουλειά , είσαι σε ευνοημένη θέση και πάντα όταν είμαστε ευνοημένοι σε κάτι σε σχέση με τον δίπλα νιώθουμε ντροπή .

Το θέμα είναι ότι δεν διαβάσαμε ένα φεμινιστικό άρθρο στο διαδίκτυο και ξαφνικά σκίζουμε το σουτιέν μας για ανεξαρτησία, ούτε που με απασχολεί αυτό προσωπικά , αλλά τα είδαμε γύρω μας πως λειτουργούν , στους γονείς μας, στα ξαδέρφια μας , στους παππούδες μας , στους γύρω μας, εκτός αν εσείς δεν τα είδατε και όλοι ήταν και παραμένουν ευτυχισμένοι στη τέλεια οικογένεια τους . ''Καφενές'' δεν υπάρχει, τα άλλα όλα υπάρχουν μια χαρά .

 

[edweimaste]

Να σου πω εγώ την ιδανική ζωή αν και δεν με θεωρώ φεμινίστρια.

Καταρχήν δεν θα ήθελα να δουλεύω, όλα αυτά για την δημιουργικότητα τα ακούω βερεσέ. Θα μπορούσαμε για παράδειγμα να βγάζουμε κανένα χαρτζιλίκι με πιο δημιουργικά πράγματα. Δεν θα δούλευα και τα περισσότερα να τα δίνω σε νταντάδες καθαρίστριες και δασκάλες, είναι ηλίθιο .

Αυτό όμως σημαίνει ότι ο άντρας θα είχε μια καλοπληρωμένη και εύκολη δουλειά και δεν θα δούλευε όλη μέρα για να τα φέρουμε βόλτα γιατί και αυτό δεν είναι ευτυχία να έχεις τον άντρα σου συνέχεια κουρασμένο και αγχωμένο και αυτό όταν δεν λείπει .

Θα ήθελα να έχω ένα παθητικό εισόδημα και για να ξέρω ότι στην πρώτη στραβή θα μπορώ να αντεπεξέλθω οικονομικά γιατί με μια δουλίτσα και ένα νοίκι απλά δεν βγαίνεις όχι να σέρνεις και παιδιά μαζί σου και για να ξέρω ότι μπορώ να έχω κάποιου είδους ανεξαρτησία και όχι άντρα μου δώσε μου να αλλάξω κουρτίνες, δώσε μου να κάνω αυτό το σεμινάριο, δώσε μου να κεράσω τις φίλες μου , δώσε δώσε δώσε . Δεν υφίσταται αυτό όταν ο άλλος τα δουλεύει , όπως ντρέπεσαι να ξοδεύεις από τους γονείς σου, θα ντρέπεσαι και από τον άντρα σου. Θα μου πεις και η γυναίκα δουλεύει στο σπίτι , έλα όμως που δεν είναι το ίδιο, το να κάθεσαι σπίτι με τα παιδιά σου και το νοικοκυριό είναι σαν να έχεις χόμπι παρά δουλειά , είσαι σε ευνοημένη θέση και πάντα όταν είμαστε ευνοημένοι σε κάτι σε σχέση με τον δίπλα νιώθουμε ντροπή .

Αγαπητή, με όλο το σεβασμό. Σε ποια ελληνική πραγματικότητα ζεις;
(Αυτό που περιγράφεις θα σε οδηγήσει με μαθηματικη ακρίβεια στο να ζητήσεις τελικά από τον άντρα σου.)

 

[Aura]

Αγαπητή, με όλο το σεβασμό. Σε ποια ελληνική πραγματικότητα ζεις;
(Αυτό που περιγράφεις θα σε οδηγήσει με μαθηματικη ακρίβεια στο να ζητήσεις τελικά από τον άντρα σου.)

Για ιδανική ζωή λέμε, ιδανική ζωή λοιπόν για μένα( γιατί άλλη ολοκληρώνεται και μέσω των φιλοδοξιών της και της καριέρα της και είναι οκ ) είναι να έχεις ένα εισόδημα που θα χρειαστείς για μια σειρά από λόγους και μετά να κάθεσαι σπίτι σου με τα παιδιά σου όπου είναι σπάνιο να συμβεί οπότε καταλήγεις στη δουλειά .

 

[Guest 209912]

Αυτό όμως σημαίνει ότι ο άντρας θα είχε μια καλοπληρωμένη και εύκολη δουλειά και δεν θα δούλευε όλη μέρα για να τα φέρουμε βόλτα γιατί και αυτό δεν είναι ευτυχία να έχεις τον άντρα σου συνέχεια κουρασμένο και αγχωμένο και αυτό όταν δεν λείπει .

Αυτό που περιγράφεις δεν υπάρχει. Δεν υπάρχουν καλοπληρωμενες και εύκολες δουλειές, εκτός και ο άλλος είναι εσοδηματιας. Όλες οι δουλειές που δίνουν καλά λεφτά έχουν κούραση άγχη και ευθύνες. Οι μόνες τέτοιες δουλειές είναι στο δημόσιο.

Δεν υφίσταται αυτό όταν ο άλλος τα δουλεύει , όπως ντρέπεσαι να ξοδεύεις από τους γονείς σου, θα ντρέπεσαι και από τον άντρα σου.

Δηλαδη εσύ θα ντρέπεσαι να ζητήσεις απτον άντρα σου να αλλάξεις κουρτίνες αλλά θα είσαι οκ με το να πληρώνει αυτός όλα τα έξοδα; Makes no sense.

Θα μου πεις και η γυναίκα δουλεύει στο σπίτι , έλα όμως που δεν είναι το ίδιο, το να κάθεσαι σπίτι με τα παιδιά σου και το νοικοκυριό είναι σαν να έχεις χόμπι παρά δουλειά

Δεν είναι χόμπι, είναι δουλειά. Μια γυναίκα που βλέπει αυτό που κάνει ως δουλειά μπορεί να προσφέρει πολύ αξία και κάνει πολλά πράγματα και για το σπίτι και για τα παιδιά τα οποία δεν είναι αντικαταστασημα. Οι γυναίκες φρόντιζαν την οικιακή οικονομία, δεν πινανε απλά καφέ με τις φίλες τους.

, είσαι σε ευνοημένη θέση και πάντα όταν είμαστε ευνοημένοι σε κάτι σε σχέση με τον δίπλα νιώθουμε ντροπή .

Δεν είσαι σε ευνοημένη θέση, εκτός και αν εκμεταλλεύεσαι αυτή τη κατάσταση για να μην κάνεις απολύτως τίποτα και να λιώνεις σε ένα καναπέ στην TV.

Το θέμα είναι ότι δεν διαβάσαμε ένα φεμινιστικό άρθρο στο διαδίκτυο και ξαφνικά σκίζουμε το σουτιέν μας για ανεξαρτησία, ούτε που με απασχολεί αυτό προσωπικά , αλλά τα είδαμε γύρω μας πως λειτουργούν , στους γονείς μας, στα ξαδέρφια μας , στους παππούδες μας , στους γύρω μας, εκτός αν εσείς δεν τα είδατε και όλοι ήταν και παραμένουν ευτυχισμένοι στη τέλεια οικογένεια τους . ''Καφενές'' δεν υπάρχει, τα άλλα όλα υπάρχουν μια χαρά .

Η μέση οικογένεια όπως τα βλέπω εγώ εδώ που ζω αποτελείται από άντρα συνήθως αγρότη, γυναίκα που δουλεύει κάπου για 600 ευρώ ενώ ειναι παράλληλα νοικοκυρά και γιαγιάδες που μένουν λίγο παραπάνω να κρατάνε τα παιδιά. Το ζευγάρι 9/10 είναι χοντροί και άσχημοι ειδικά η γυναίκα γιατί τρώνε ότι να ναι και όλη μέρα τρέχουν. Κανείς δεν χωρίζει γιατί κανένας δεν είναι ανεξάρτητος.

 

[Guest 090132]

Εχ θα διατυπώσω μερικές σκέψεις πάνω σ´αυτά που είπατε για την κακοποίηση των γυναικών. Το να λες ότι μια γυναίκα δεν αναζητά βοήθεια διότι δεν διαθέτει κοινή λογική είναι κάπως ψιλόμισογύνικο, και αποτελεί επιχείρημα που χρησιμοποεί δυστυχώς το αντίπαλο δέος.

Οι ανθρώπινες σχέσεις και τα συναισθήματα που τις συνοδεύουν δε διέπονται πάντα από τη λογική. Δεν αγαπάμε πχ τους γονείς μας επειδή είναι λογικό να τους αγαπάμε. Η αγάπη, όπως και κάθε άλλο συναίσθημα άλλωστε, προκύπτει αυθόρμητα στον άνθρωπο, κάθε φορά που συντρέχουν ορισμένες συνθήκες. Οι συνθήκες, αυτές, ως μια δυναμική πραγματικότητα, υπόκεινται συνεχώς σε μεταβολές, και μπορούν στην τελική είτε να δυσχεραίνουν είτε να εξυγιάνουν ένα συναίσθημα. Δεν είναι ποτέ όμως απόρροια λογικής διεργασίας.

Το να ισχυρίζεται κανείς ότι μια κακοποιημένη γυναίκα, «επιλέγει» να παραμένει σε μια τοξική σχέση γιατί δεν διαθέτει κοινή λογική είναι και εσφαλμένο και μισογυνικό ουσιαστικά. Γιατί μετατοπίζει έτσι την βαρύτητα από την κακοποιητική πράξη (που θέλουμε να περιορίσουμε) , και αναγνωρίζει αυτομάτως ένα συνειδησιακό ελαφρυντικό στον κακοποιό. Με αλλά λόγια , είναι σαν να εννοεί ότι φταίει η γυναίκα για το ξύλο που τρώει, και όχι ο κακοποιός για την τοξική συμπεριφορά του. Μια τέτοια αντίληψη είναι ξεκάθαρα μισογυνική και τροφοδοτεί την βία, δεν την περιορίζει.

Επιπλέον, αν εξετάσεις οποιοδήποτε περιστατικό κακοποίησης, θα διαπιστώσεις ότι υπάρχουν ένα σωρό ψυχολογικοί λόγοι για τους οποίους ένα άτομο, όταν κακοποιείται, αδυνατεί ή δυσκολεύεται να αναζητήσει βοήθεια. Δεν είναι η έλλειψη «κοινής» λογικής που αποτελεί εμπόδιο, η συμπεριφορά αυτή δεν μπορεί να εκλογικευθεί τόσο εύκολα. Παρεμπιπτόντως, πιστεύετε ότι η έλλειψη κοινής λογικής στον άνδρα είναι αυτό που οδηγεί στον ξυλοδαρμό των γυναικών; Αναρωτηθείτε λίγο γιατί αυτομάτως παραγνωρίζουμε την κοινή λογική στους άνδρες, και εξηγήστε μου μετά γιατί δεν χρειαζόμαστε τον φεμινισμό.


Λέτε ότι οι κοινωνικές επιστήμες έχουν απομυθοποιηθεί, αλλά εγώ δεν βλέπω τον κομφορμισμό να πηγαίνει περίπατο στο διαδίκτυο. Όλη αυτή η συζήτηση υποδεικνύει ,εντελώς ειρωνικά, τον βασικό λόγο ύπαρξης των φεμινιστικών κινημάτων σήμερα.

 

[Aura]

Αυτό που περιγράφεις δεν υπάρχει. Δεν υπάρχουν καλοπληρωμενες και εύκολες δουλειές, εκτός και ο άλλος είναι εσοδηματιας. Όλες οι δουλειές που δίνουν καλά λεφτά έχουν κούραση άγχη και ευθύνες. Οι μόνες τέτοιες δουλειές είναι στο δημόσιο.



Δηλαδη εσύ θα ντρέπεσαι να ζητήσεις απτον άντρα σου να αλλάξεις κουρτίνες αλλά θα είσαι οκ με το να πληρώνει αυτός όλα τα έξοδα; Makes no sense.



Δεν είναι χόμπι, είναι δουλειά. Μια γυναίκα που βλέπει αυτό που κάνει ως δουλειά μπορεί να προσφέρει πολύ αξία και κάνει πολλά πράγματα και για το σπίτι και για τα παιδιά τα οποία δεν είναι αντικαταστασημα. Οι γυναίκες φρόντιζαν την οικιακή οικονομία, δεν πινανε απλά καφέ με τις φίλες τους.


Δεν είσαι σε ευνοημένη θέση, εκτός και αν εκμεταλλεύεσαι αυτή τη κατάσταση για να μην κάνεις απολύτως τίποτα και να λιώνεις σε ένα καναπέ στην TV.


Η μέση οικογένεια όπως τα βλέπω εγώ εδώ που ζω αποτελείται από άντρα συνήθως αγρότη, γυναίκα που δουλεύει κάπου για 600 ευρώ ενώ ειναι παράλληλα νοικοκυρά και γιαγιάδες που μένουν λίγο παραπάνω να κρατάνε τα παιδιά. Το ζευγάρι 9/10 είναι χοντροί και άσχημοι ειδικά η γυναίκα γιατί τρώνε ότι να ναι και όλη μέρα τρέχουν. Κανείς δεν χωρίζει γιατί κανένας δεν είναι ανεξάρτητος.

Υπάρχουν και πιο εύκολα λεφτά δεν είναι όλοι στην οικοδομή ούτε βαράνε όλοι 15ώρα για να ζήσουν τουλάχιστον στις παλιότερες εποχές υπήρχαν σίγουρα. Αλλά δεν κατάλαβα και τη δική σου λογική ότι δεν υπάρχουν εύκολες δουλειές , τότε στα λόγια μου έρχεσαι ότι η γυναίκα θα πρέπει να δουλεύει για να είναι πιο ευτυχισμένοι μαζί σαν ζευγάρι , από το να έχει τον άντρα της απών , κουρασμένο και αγχωμένο όλη την ώρα .

Και ναι δεν είναι το ίδιο αν υποθέσουμε ότι κάθεσαι στο νοικοκυριό σου σαν γυναίκα , να ζητάς από τον κουβαλητή γάλα για το παιδί ή φάρμακα για σένα και το ίδιο να θες ''κουρτίνες''. Το ίδιο σου φαίνεται ; Το ίδιο είναι να ζητήσω από τους γονείς μου σαν φοιτητής να μου πληρώσουν τα αγγλικά και το ίδιο για ντόλτσε βίτα;

Και εντάξει έτσι το βλέπεις εσύ. Αν εμένα ο άντρας μου σιχτιρίζει κάθε πρωί για την δουλειά του που θα κάνει αγγαρεία και θα τον τρώει το άγχος και εγώ ξυπνάω κεφάτη και ψυχικά ξεκούραστη το πρωί που θα κάθομαι σπίτι να διαβάζω τα παιδιά και να σφουγγαρίζω εγώ το λέω ευνοημένη θέση . Εκτός αν δούλευα σε μια οικογενειακή επιχείρηση πχ

 

[Guest 209912]

Υπάρχουν και πιο εύκολα λεφτά δεν είναι όλοι στην οικοδομή ούτε βαράνε όλοι 15ώρα για να ζήσουν τουλάχιστον στις παλιότερες εποχές υπήρχαν σίγουρα. Αλλά δεν κατάλαβα και τη δική σου λογική ότι δεν υπάρχουν εύκολες δουλειές , τότε στα λόγια μου έρχεσαι ότι η γυναίκα θα πρέπει να δουλεύει για να είναι πιο ευτυχισμένοι μαζί σαν ζευγάρι , από το να έχει τον άντρα της απών , κουρασμένο και αγχωμένο όλη την ώρα .

Και ναι δεν είναι το ίδιο αν υποθέσουμε ότι κάθεσαι στο νοικοκυριό σου σαν γυναίκα , να ζητάς από τον κουβαλητή γάλα για το παιδί ή φάρμακα για σένα και το ίδιο να θες ''κουρτίνες''. Το ίδιο σου φαίνεται ; Το ίδιο είναι να ζητήσω από τους γονείς μου σαν φοιτητής να μου πληρώσουν τα αγγλικά και το ίδιο για ντόλτσε βίτα;

Και εντάξει έτσι το βλέπεις εσύ. Αν εμένα ο άντρας μου σιχτιρίζει κάθε πρωί για την δουλειά του που θα κάνει αγγαρεία και θα τον τρώει το άγχος και εγώ ξυπνάω κεφάτη και ψυχικά ξεκούραστη το πρωί που θα κάθομαι σπίτι να διαβάζω τα παιδιά και να σφουγγαρίζω εγώ το λέω ευνοημένη θέση . Εκτός αν δούλευα σε μια οικογενειακή επιχείρηση πχ

Ενας μαναγκερ που έχει την ευθύνη για 20 άτομα και ακούει κάθε μέρα σκατο από το διευθυντή είναι σε πολύ χειρότερη θέση από έναν οικοδόμο. Εγώ δε ξέρω σε τι δουλειές αναφέρεσαι anyway που παίρνεις 2000 χιλιάρικα και εισαι yolo εκτός και αν μιλάμε για κανένα γιατρό που πέραν του ότι έχει επενδύσει καμία χρόνια σπουδών έχει και μεγάλη ευθύνη.

Οι κουρτίνες με το γάλα ναι είναι το ίδιο και εξηγώ γιατί. Αν εσύ ζητάς κουρτίνες ενώ σε ενδιαφέρει η ποιότητα ζωής του άντρα σου σημαίνει πως κι αυτός δεν γαμιεται όλη μέρα στη δουλειά αλλά οι κουρτίνες είναι μέσα στην νορμάλ αγοραστική του ικανότητα. Αν οι κουρτίνες δεν είναι στην αγοραστική του ικανότητα και πρέπει να ξεσκιστεί για να στις αγοράσει ενώ ταυτόχρονα εσύ έχεις παθητικό εισόδημα και αντί με αυτό το εισόδημα να βοηθάς στα βασικά έξοδα ώστε ο άλλος να μην τυρρανιεται αλλά αγοράζεις κουρτινες τότε απλά δεν σε νοιάζει για τον άλλο. Υπάρχει δηλαδή μια αντίφαση στον λογισμό του έχω παθητικό εισόδημα και το χρησιμοποιώ για κουρτίνες αλλά δεν θέλω ο άλλος να σκοζεται στην δουλειά, αφού αν έχεις παθητικό εισόδημα μπορείς να μην αγοράζεις κουρτίνες και ο άντρας σου να μην χρειάζεται να σκιζεται ακόμη και αν δεν έχει την πιο κερδοφόρα δουλειά.

Το σιχτιρισμα είναι μέρος του ανθρώπου. Ο άντρας σου μπορεί να είναι ΔΥ να τα ξινει όλη μέρα και πάλι να σιχτιριζει. Δεν έχει να κάνει με τις καταστάσεις του ανθρώπου αλλά το πως αυτός τις αντιλαμβάνεται και πως αντιδρά σε αυτές.

Η όλη ουσία του ζητήματος είναι πως αυτό το χαζό πρότυπο που έχει καλλιεργηθεί πως μια γυναίκα όλα τα μπορεί ειναι εντελώς ψεύτικο και καταστρεπτικο. Όταν μια γυναίκα δουλεύει η πρωτεραιοτητα είναι Πάντα η δουλειά και όχι η οικογένεια. Οι δουλειές έχουν ωράρια και υποχρεώσεις. Όταν έχεις πόστο ο άλλος σε θέλει εκεί και δεν τον νοιάζει άμα το παιδί αρρώστησε, θέλει φροντίδα ή είσαι κομμάτια. Σε πληρώνω σου λέει και απαιτώ να είσαι εδώ πάντα. Αυτό που γινεται είναι πως γυναίκα απλά τρέχει όλη μέρα και κάνει μισοδουλεις παντού. Ένα φαΐ στα γρήγορα, μια ξεπέτα τα παιδιά, και τρέξε ένα 10ωρο στη δουλειά και φυσικά χρονος για το ζευγάρι δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια, τα παιδιά μεγαλώνουν και παιδαγωγουνται από γιαγιάδες και δασκάλες κ.ο.κ.


Anyway, αυτή η κατάσταση είναι αναπόφευκτη για τα περισσότερα ζευγάρια σήμερα καθώς οι καλές για τους άντρες είναι πλέον λίγες και δεν μπορούν όλοι να συντηρησουν οικογένεια μόνοι τους. Απλά να κατανοούμε ότι η κατάσταση αυτή δεν είναι η σωστή αλλά η αναγκαία καθώς και τους λόγους που φτάσαμε εδώ.

 

[Μάρκος Βασίλης]

Τις εταιρίες πληροφορικής τις έφερα ως ένα παράδειγμα, γιατί είναι ένας κλάδος που δίνει σημασία στο μυαλό και όχι στα σωματικά, εξωτερικά ή άλλα χαρακτηριστικά και επειδή είναι σχετικά καινούριος κλάδος απασχόλησης.

Άρα η "εμφυλοποίηση" του κλάδου δεν συντελέστηκε προτού θεσπιστεί η ισότητα των δύο φύλων, επομένως γιατί τον εμφυλοποιουμε τώρα εμείς, οι εταιρίες, οι κυβερνήσεις, όταν είναι στατιστικά ξεκάθαρο ότι προσελκύονται οι άνδρες προτιμούν τις επιστήμες αυτές περισσότερο από τις γυναίκες;

Αρχικά, η θέσπιση της ισότητας των φύλων ξεκίνησε - δεν έχει συντελεστεί ακόμα :Ρ - νομικά σε κάποιες χώρες και λίγο ασύγχρονα.

Τώρα, στο ζήτημα της πληροφορικής, μπορώ να σκεφτώ πολλά που να ευθύνονται για αυτή τη μεταστροφή, αλλά κανένα δε με πείθει πλήρως, αν και όλα έχουν βάση. Δύο ενδεικτικά που έχω συναντήσει συχνά σε σχετικές συνεντεύξεις είναι τα εξής.

1. Η δουλειά του προγραμματισμού δεν είχε κύρος τότε, ειδικά στον χώρο των επιστημών - αυτό είναι ανεξάρτητο του φύλου, αλλά το έχω διαβάσει σε αρκετές συνεντεύξεις γυναικών επιστημόνων της εποχής που μεταπήδησαν από την πληροφορική σε άλλες επιστήμες.
2. Η δουλειά του προγραμματισμού θεωρούταν «ακαδημαϊκή αγγαρεία» σε πολλές περιπτώσεις, με αποτέλεσμα να είναι επί της ουσίας, υποβιβασμός, το να ασχολείσαι με αυτό.

Οπότε, η αποχώρηση των γυναικών - άρα και η αναπλήρωση των θέσεων από άνδρες - οδήγησε κάπως σε μία αναπλαισίωση του επαγγέλματος, του κύρους που απέδιδε κ.λπ. και κάπως έτσι άλλαξαν τα πράγματα. Όπως και να έχει, διατηρώ επιφυλάξει για το αν αυτή η ερμηνεία είναι πλήρης.

Ο νηπιαγωγος είναι κατεξοχήν γυναικείο επάγγελμα

Μέσα σε έξι λέξεις τόσος σεξισμός...

 

[Guest 209912]

Μέσα σε έξι λέξεις τόσος σεξισμός...

Ευχαριστώ αν προσπαθήσω νομίζω μπορώ και καλύτερα.

 

[Aura]

Οι κουρτίνες με το γάλα ναι είναι το ίδιο και εξηγώ γιατί.

Ναι σωστό και αυτό

Ε για ψυχολογικούς λόγους το λέω, δηλαδή και τα περίσσεια λεφτά να έχει ο άντρας σου χωρίς να πασχίζει να τα βγάλει θα ήσουν πιο φειδωλή γιατί είναι με τον δικό του ιδρώτα, κόπο και άγχος . Ενώ αν έχεις τα δικά σου είτε από δουλειά είτε από εισόδημα θα ήσουν πιο άνετη .

Απλά και αυτό το πρότυπο ο πατέρας είναι απών σε όλες τις οικογενειακές στιγμές και κάνει τον κουβαλητή και τα κάνει όλα η μητέρα σε σχέση με τα παιδιά και εμένα δεν μου αρέσει . Θέλει ισορροπίες και αναλόγως το ζευγάρι κάθε φορά τις δουλειές τους και τα σχετικά

 

[edweimaste]

Για ιδανική ζωή λέμε, ιδανική ζωή λοιπόν για μένα( γιατί άλλη ολοκληρώνεται και μέσω των φιλοδοξιών της και της καριέρα της και είναι οκ ) είναι να έχεις ένα εισόδημα που θα χρειαστείς για μια σειρά από λόγους και μετά να κάθεσαι σπίτι σου με τα παιδιά σου όπου είναι σπάνιο να συμβεί οπότε καταλήγεις στη δουλειά .

Άρα έτσι όπως τα λες αν έχω καταλάβει... Θα καταλήξεις να κάνεις μια ζωή που δεν την θες.

 

[Guest 209912]

Άρα έτσι όπως τα λες αν έχω καταλάβει... Θα καταλήξεις να κάνεις μια ζωή που δεν την θες.

Άρα είναι καλύτερο να κάνεις μια ζωή που δεν θες αλλά να ξέρεις τι θες ή να προσαρμόζεις αυτό που θες στη ζωή που κάνεις?

 

[Guest 090132]

πρέπει να καταλάβετε καποια στιγμή οτι υπάρχει μια γραμμή ανάμεσα στον κόσμο της φιλοσοφίας και τον κόσμο της πραγματικότητας...

 

[edweimaste]

Άρα είναι καλύτερο να κάνεις μια ζωή που δεν θες αλλά να ξέρεις τι θες ή να προσαρμόζεις αυτό που θες στη ζωή που κάνεις?

Αν ξέρεις τι θες τότε όλα είναι ξεκάθαρα. Αυτή είναι η γνώμη μου.
Αν δεν ξέρεις τι θες, άγεσαι και φέρεσαι ανάμεσα σε λύσεις εκτός πραγματικότητας. Οφείλουμε να ξέρουμε ποια είναι η πραγματικότητα γύρω μας και να επιλέγουμε το πως θα τη ζήσουμε. Να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε και το οποίο θα μας φέρει πιο κοντά στις επιθυμίες μας (αν ξέρουμε ποιες είναι αυτές)
Οπότε θα συμφωνήσω και με τα δύο που έθεσες.

πρέπει να καταλάβετε καποια στιγμή οτι υπάρχει μια γραμμή ανάμεσα στον κόσμο της φιλοσοφίας και τον κόσμο της πραγματικότητας...

Άρα παρομοιάζεις τη φιλοσοφία με αερολογίες και πρασσειν αλογα

 

[giannhs2001]

Αν και δεν ανέφερε τίποτα για δυναμικές γυναίκες, δυναμική Γιάννη δεν σημαίνει κοντοξυρισμένο μαλλί, δερμάτινη ζαρτιέρα με καρφιά και strap on... δεν ξέρω τι σκέφτηκες ακριβώς.

Αντίστοιχα η θηλυκότητα δεν έχει καμία σχέση με το κατά πόσο εξαρτάται στο έτερον ήμισυ, that is εκτός από κάτι παρακμιακά σενάρια συντηριτικών κοινωνιών όπου βλέπεις γυναίκες με ειδίκευση στα "οικιακά" να χουν μετατραπεί με τα χρόνια σε παχύσαρκες μηχανές θρέψης παιδιών από τον πολύ εγκλεισμό στο σπίτι, την έλλειψη κοινωνικοποίησης και το ψυχολογικό abuse. Αν αυτό για κάποιον δείχνει θηλυκότητα πάσο

δεν εννοούσα ποτέ αυτό και το ξέρεις. Εννοείται προτιμώ γενικά τους δυναμικούς ανθρώπους από τα άβουλα όντα αλλά τόνισα την διαφορά του δυναμισμού από το "δεν σηκώνω μύγα στο σπαθί μου". Το τελευταίο είναι κατακριτέο. Όχι δεν είναι θηλυκότητα αυτό που περιέγραψες. Αυτό είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που πιστεύω ότι τείνει να εξαφανιστεί.

 

[vassilis498]

θα πόνταρα αρκετά λεφτά στο γεγονός πως οι περισσότεροι οι οποίοι θεωρούν τον εαυτό τους τον πυλώνα μιας σχέσης ή ακόμη και ούτε καν αυτό, θα είχαν πρόβλημα με πολύ λιγότερα απ' το δε σηκώνω μύγα στο σπαθί μου.

Τα φαινόμενα abuse δεν υπάρχουν μόνο στις ελληνικές ταινίες του 60, υπάρχουν και ανάμεσα σε φοιτητές του 2020 όπου θα κάνουν σκηνές επειδή ο ένας από τους δύο έκανε ένα like παραπάνω στο instagram, επειδή βγήκε με κάποιον του αντίθετου φύλου και άλλα πολλά.

 

[Guest 209912]

Εχ θα διατυπώσω μερικές σκέψεις πάνω σ´αυτά που είπατε για την κακοποίηση των γυναικών. Το να λες ότι μια γυναίκα δεν αναζητά βοήθεια διότι δεν διαθέτει κοινή λογική είναι κάπως ψιλόμισογύνικο, και αποτελεί επιχείρημα που χρησιμοποεί δυστυχώς το αντίπαλο δέος.

Οι ανθρώπινες σχέσεις και τα συναισθήματα που τις συνοδεύουν δε διέπονται πάντα από τη λογική. Δεν αγαπάμε πχ τους γονείς μας επειδή είναι λογικό να τους αγαπάμε. Η αγάπη, όπως και κάθε άλλο συναίσθημα άλλωστε, προκύπτει αυθόρμητα στον άνθρωπο, κάθε φορά που συντρέχουν ορισμένες συνθήκες. Οι συνθήκες, αυτές, ως μια δυναμική πραγματικότητα, υπόκεινται συνεχώς σε μεταβολές, και μπορούν στην τελική είτε να δυσχεραίνουν είτε να εξυγιάνουν ένα συναίσθημα. Δεν είναι ποτέ όμως απόρροια λογικής διεργασίας.

Το να ισχυρίζεται κανείς ότι μια κακοποιημένη γυναίκα, «επιλέγει» να παραμένει σε μια τοξική σχέση γιατί δεν διαθέτει κοινή λογική είναι και εσφαλμένο και μισογυνικό ουσιαστικά. Γιατί μετατοπίζει έτσι την βαρύτητα από την κακοποιητική πράξη (που θέλουμε να περιορίσουμε) , και αναγνωρίζει αυτομάτως ένα συνειδησιακό ελαφρυντικό στον κακοποιό. Με αλλά λόγια , είναι σαν να εννοεί ότι φταίει η γυναίκα για το ξύλο που τρώει, και όχι ο κακοποιός για την τοξική συμπεριφορά του. Μια τέτοια αντίληψη είναι ξεκάθαρα μισογυνική και τροφοδοτεί την βία, δεν την περιορίζει.

Επιπλέον, αν εξετάσεις οποιοδήποτε περιστατικό κακοποίησης, θα διαπιστώσεις ότι υπάρχουν ένα σωρό ψυχολογικοί λόγοι για τους οποίους ένα άτομο, όταν κακοποιείται, αδυνατεί ή δυσκολεύεται να αναζητήσει βοήθεια. Δεν είναι η έλλειψη «κοινής» λογικής που αποτελεί εμπόδιο, η συμπεριφορά αυτή δεν μπορεί να εκλογικευθεί τόσο εύκολα. Παρεμπιπτόντως, πιστεύετε ότι η έλλειψη κοινής λογικής στον άνδρα είναι αυτό που οδηγεί στον ξυλοδαρμό των γυναικών; Αναρωτηθείτε λίγο γιατί αυτομάτως παραγνωρίζουμε την κοινή λογική στους άνδρες, και εξηγήστε μου μετά γιατί δεν χρειαζόμαστε τον φεμινισμό.


Λέτε ότι οι κοινωνικές επιστήμες έχουν απομυθοποιηθεί, αλλά εγώ δεν βλέπω τον κομφορμισμό να πηγαίνει περίπατο στο διαδίκτυο. Όλη αυτή η συζήτηση υποδεικνύει ,εντελώς ειρωνικά, τον βασικό λόγο ύπαρξης των φεμινιστικών κινημάτων σήμερα.

Κάθε άνθρωπος έχει την ευθύνη των επιλογών του. Ο άντρας που δέρνει την γυναίκα του έχει την ευθύνη του ξυλοδαρμού και η γυναίκα που δέρνεται έχει την ευθύνη της παραμονής σε μια νοσηρή σχέση. Το να δίνουμε ελαφρυντικά δεν οφείλει κανέναν, διότι οι πράξεις και οι συνέπειες τους παραμένουν οι ίδιες. Όπως εσύ μπορείς να ισχυριστείς ότι αυτή η γυναίκα έχει ψυχολογικά προβλήματα και γι αυτό υπομένει τους ξυλοδαρμούς έτσι μπορώ να ισχυριστώ κι εγώ ότι ο άντρας έχει ψυχολογικά προβλήματα και γι αυτό δέρνει την γυναίκα του και είσαι και μισανδριστης που ρίχνεις την ευθύνη στον άντρα αφού είναι φως φανάρι πως φταίνε οι γοννεις του που τον κακοποιούσανε και γι αυτούς οι δικοί τους και πάμε πίσω στον Αδάμ και την Εύα.

Οταν βάζεις σε έναν άνθρωπο την ταμπέλα του θύματος αυτομάτως αφαιρείς κάθε μορφή δύναμης από αυτό το άτομο να ελενξει την κατάσταση του, καθώς αυτός είναι ο ορισμός του θύματος, κάποιος που υπομένει μια κατάσταση χωρίς να μπορεί να την αλλάξει.

Το πρώτο βήμα για να αλλάξεις μια κατάσταση ειναι να καταλάβεις ότι έχεις την δύναμη να το κανεις και το δεύτερο είναι να κατανοήσεις το δικό σου μερίδιο ευθύνης σε αυτή την κατάσταση, καθώς αυτό θα σου δείξει και τις μεταβλητές του προβλήματος που μπορείς να ελενξεις για να το διορθώσεις.

Το να λες σε μια γυναίκα πως είναι το θύμα και πως όλο αυτό έγινε τυχαία επειδή υπάρχει ένας σαδιστής στο σπίτι της ειναι εντελώς ανεύθυνο και καταστροφικό για εκείνη, καθώς το μόνο που θα καταφέρεις εν τέλει είναι να την κάνεις να φύγει από την σχέση αυτη χωρίς να έχει γίνει καμία εσωτερική αλλαγή και να πάει στην επόμενη που θα είναι ακριβώς η ίδια.

Τέτοιου είδους κομπογιαννιτικες τακτικές κρύβουν από πίσω τους αηδιατικες πολιτικές σκοπιμότητες καθώς εκμεταλευονται την εύθραυστη ψυχολογική κατάσταση αυτών των γυναικών δίνοντας τους μια εκ των ουρανών σωτηρία - την θυματοποιηση τους ή όποια δίνει στην ψυχή τους όχι ένα φάρμακο, αλλά ένα ναρκωτικό για να μουδιασει ο πόνος. Αργότερα χρησιμοποιείται επιδέξια η εύθραυστη κατάσταση του ψυχισμου τους για να οργανωθούν οι γυναίκες αυτές σε αγελες και να εκπληρώσουν τις εκάστοτε σκοπιμότητες. Παλιά τα κόλπα, αλλά καλά.

Οποίος θέλει ουσιαστικά να βοηθήσει μια γυναίκα που κακοποιειται δεν προσπαθεί να την θυματοποιησει αλλά προσπαθεί να της δίξει όλη την ευθύνη που έχει η ίδια για αυτή την κατάσταση, διότι όταν αποδέχεσαι την ευθύνη για μια κατάσταση, αποδέχεσαι το γεγονός πως μπορούσες να είχες πράξει διαφορετικά και αυτό σε κανει να κατανοείς πως έχεις agency και μπορείς να δρας, που σημαίνει πως έχεις και την δύναμη όχι μόνο να φύγεις από την τωρινή κατάσταση αλλά να μην δημιουργήσεις και άλλες παρόμοιες στο μέλλον, καθώς δεν είσαι ένα θύμα έρμαιο της τύχης, αλλά ένας άνθρωπος με ευθύνη των πράξεων του και δύναμη.

Στην συνέχεια ο άντρας αυτής της γυναίκας χαρσκτιστιζεται όλως ο μυσογυνης θύτης που δέρνει λόγο της ανδρικής τοξικής φύσης του, έτσι ώστε πάντα να υπάρχει ένας λύκος στον οποίο να μπορέσει να στρέψει το βλέμμα του ή αγέλη των προβάτων για να παραμείνει συσπειρωμενη και καθοδηγουμενη.

Οι δυνατοί άνθρωποι δεν σχηματίζουν αγελες, στέκονται στα πόδια τους.

 

[Guest 090132]

Κάθε άνθρωπος έχει την ευθύνη των επιλογών του. Ο άντρας που δέρνει την γυναίκα του έχει την ευθύνη του ξυλοδαρμού και η γυναίκα που δέρνεται έχει την ευθύνη της παραμονής σε μια νοσηρή σχέση. Το να δίνουμε ελαφρυντικά δεν οφείλει κανέναν, διότι οι πράξεις και οι συνέπειες τους παραμένουν οι ίδιες. Όπως εσύ μπορείς να ισχυριστείς ότι αυτή η γυναίκα έχει ψυχολογικά προβλήματα και γι αυτό υπομένει τους ξυλοδαρμούς έτσι μπορώ να ισχυριστώ κι εγώ ότι ο άντρας έχει ψυχολογικά προβλήματα και γι αυτό δέρνει την γυναίκα του και είσαι και μισανδριστης που ρίχνεις την ευθύνη στον άντρα αφού είναι φως φανάρι πως φταίνε οι γοννεις του που τον κακοποιούσανε και γι αυτούς οι δικοί τους και πάμε πίσω στον Αδάμ και την Εύα.


Οταν βάζεις σε έναν άνθρωπο την ταμπέλα του θύματος αυτομάτως αφαιρείς κάθε μορφή δύναμης από αυτό το άτομο να ελενξει την κατάσταση του, καθώς αυτός είναι ο ορισμός του θύματος, κάποιος που υπομένει μια κατάσταση χωρίς να μπορεί να την αλλάξει.
Το να λες σε μια γυναίκα πως είναι το θύμα και πως όλο αυτό έγινε τυχαία επειδή υπάρχει ένας σαδιστής στο σπίτι της ειναι εντελώς ανεύθυνο και καταστροφικό για εκείνη, καθώς το μόνο που θα καταφέρεις εν τέλει είναι να την κάνεις να φύγει από την σχέση αυτη χωρίς να έχει γίνει καμία εσωτερική αλλαγή και να πάει στην επόμενη που θα είναι ακριβώς η ίδια.
Τέτοιου είδους κομπογιαννιτικες τακτικές κρύβουν από πίσω τους αηδιατικες πολιτικές σκοπιμότητες καθώς εκμεταλευονται την εύθραυστη ψυχολογική κατάσταση αυτών των γυναικών δίνοντας τους μια εκ των ουρανών σωτηρία - την θυματοποιηση τους ή όποια δίνει στην ψυχή τους όχι ένα φάρμακο, αλλά ένα ναρκωτικό για να μουδιασει ο πόνος. Αργότερα χρησιμοποιείται επιδέξια η εύθραυστη κατάσταση του ψυχισμου τους για να οργανωθούν οι γυναίκες αυτές σε αγελες και να εκπληρώσουν τις εκάστοτε σκοπιμότητες. Παλιά τα κόλπα, αλλά καλά.

Στην συνέχεια ο άντρας αυτής της γυναίκας χαρσκτιστιζεται όλως ο μυσογυνης θύτης που δέρνει λόγο της ανδρικής τοξικής φύσης του, έτσι ώστε πάντα να υπάρχει ένας λύκος στον οποίο να μπορέσει να στρέψει το βλέμμα του ή αγέλη των προβάτων για να παραμείνει συσπειρωμενη και καθοδηγουμενη.

Μισό λεπτό, μια γυναίκα που τρώει ξύλο από τον άνδρα της είναι θύμα με την κυριολεκτική έννοια της λέξης , τόσο σε κοινωνικό όσο και σε νομικό επίπεδο. Αυτό είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός και δεν μπορεί να μετριαστεί από κανένα ψυχολογικό αίτιο (τουλάχιστον όχι στην κοινή συνείδηση). Τώρα, αν το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό, όποτε ακούς για την παγκόσμια ημέρα εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών , είναι περιστατικά που τυχόν δικαιολογούν την βία κατά των γυναικών, τότε σίγουρα έχεις μισογυνικές τάσεις και μάλλον είσαι εν δυνάμει κακοποιός.

Το παραπάνω point προσπάθησα να μεταδώσω και στο μήνυμα που μου απάντησες, φέρνοντας τα ψυχολογικά αίτια ενός περιστατικού βίας ως παράδειγμα για να υπενθυμίσω απλά ότι η κακοποίηση είναι ένα πολυδιάστατο φαινόμενο, και όχι αποτέλεσμα χαμηλού iq όπως διατυπώνουν κάποιοι.

Ναι οκ, μπορείς θεωρητικά να πεις ότι έχει την ευθύνη
της παραμονής στην σχέση, αλλα ΔΕΝ μπορείς να την κατηγορήσεις γι’αυτό. Δεν είναι απλώς μισογυνικη αυτή η πρόταση, είναι εντελώς απάνθρωπη. Μπορείς ομως και καλό θα ήταν να κατηγορήσεις και να καταδικάσεις την τοξική συμπεριφορά όποτε την βλέπεις.

Αυτό που λες για το victim mentality δεν ισχύει σε περιπτώσεις λχ σωματικής κακοποίησης όπου όντως υπάρχει ένα θύμα. Ούτε ο φεμινισμός θυματοποιεί τις γυναίκες, οι αρχέγονες πατριαρχικές αντιλήψεις το κάνουν αυτό. Ίσα ίσα οι ακτιβιστές επιχειρούν να εμψυχώσουν όσες γυναίκες έχουν πέσει θύματα κακοποίησης και πολύ σπάνια ενδιαφέρονται να ξεμπροστιάσουν τον θύτη όπως λες εσύ. Εξάλλου αυτό το κάνουν και οι ειδήσεις, λολ.

Αν θες να επιτεθείς στον φεμινισμό, καλύτερα προσπάθησε να με πείσεις γιατί είναι τόσο κακό να πρεσβεύει κανείς τις ιδέες που αυτός προωθεί. Κατά τα αλλά, το εκτος πραγματικότητας αφήγημα της θυματοποίησης και μερικοί υπέρ το δέον SJWs δεν είναι πειστικά αντί επιχειρήματα για μενα.

 

[Guest 209912]

Τώρα, αν το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό, όποτε ακούς για την παγκόσμια ημέρα εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών , είναι περιστατικά που τυχόν δικαιολογούν την βία κατά των γυναικών, τότε σίγουρα έχεις μισογυνικές τάσεις και μάλλον είσαι εν δυνάμει κακοποιός.

Wtf πραγματικά.

Ναι οκ, μπορείς θεωρητικά να πεις ότι έχει την ευθύνη
της παραμονής στην σχέση, αλλα ΔΕΝ μπορείς να την κατηγορήσεις γι’αυτό. Δεν είναι απλώς μισογυνικη αυτή η πρόταση, είναι εντελώς απάνθρωπη. Μπορείς ομως και καλό θα ήταν να κατηγορήσεις και να καταδικάσεις την τοξική συμπεριφορά όποτε την βλέπεις.

Δες εδώ πως παίζεις με τις λέξεις απλά για να φανείς καλός ή επειδή δεν καταλαβαίνεις καν τι λες. Αν έχεις ευθύνη για κάτι είσαι υπευθυνος, που σημαίνει ότι φταις. Και να στο θέσω πιο ωμά. Η γυναίκα φταίει που μένει σε σχέση που τη δέρνουν. Και δεν έχει τίποτα μισογυνιστικο αυτή η πρόταση.

Αυτό που λες για το victim mentality δεν ισχύει σε περιπτώσεις λχ σωματικής κακοποίησης όπου όντως υπάρχει ένα θύμα. Ούτε ο φεμινισμός θυματοποιεί τις γυναίκες, οι αρχέγονες πατριαρχικές αντιλήψεις το κάνουν αυτό. Ίσα ίσα οι ακτιβιστές επιχειρούν να εμψυχώσουν όσες γυναίκες έχουν πέσει θύματα κακοποίησης και πολύ σπάνια ενδιαφέρονται να ξεμπροστιάσουν τον θύτη όπως λες εσύ. Εξάλλου αυτό το κάνουν και οι ειδήσεις, λολ.

Το victim mentality ισχύει σε κάθε κατάσταση την οποία με κάποιο προκάλεσες ενώ είχες την γνώση να πράξεις αλλιώς. Αν σου την πέσει τζιχαντιστης στην πλατεία είσαι θύμα συμφωνώ, δεν θα μπορούσες να κάνεις τίποτα γι αυτό. Αν σε δέρνει ο άντρας σου για 2η, 3η ή 100η φορά μπορούσες να κάνεις πολλά.

Αν θες να επιτεθείς στον φεμινισμό, καλύτερα προσπάθησε να με πείσεις γιατί είναι τόσο κακό να πρεσβεύει κανείς τις ιδέες που αυτός προωθεί. Κατά τα αλλά, το εκτος πραγματικότητας αφήγημα της θυματοποίησης και μερικοί υπέρ το δέον SJWs δεν είναι πειστικά αντί επιχειρήματα για μενα.

Η προσπάθεια εξίσωσης ανθρώπων πηγάζει από βαθύ φθόνο για το ωραίο, το ισχυρό, το όμορφο και το υγείες. Αυτό για να το καταλάβεις χρειάζεται να έχεις ένα συγκεκριμένο υπόβαθρο που δεν έχεις και δεν γίνεται να στο εξηγήσω γιατι δεν είναι ένα πράγμα που εξηγείται σε ένα μυνημα. Η γνώση σου της "άλλης" πλευράς προέρχεται από memes και reddit posts γι αυτό δεν καταλαβαίνεις τα βαθύτερα νοήματα και τις επιπτώσεις κινημάτων όπως ο φεμινισμος που δεν είναι τίποτα άλλο από παραλλαγες και παρακλάδια άλλων πραγμάτων.