Φεύγουν οι παρενέργειες από αντικαταθλιπτικά;

[Υδροχόος]

Αυτό το έχω και εγώ. Βέβαια καμία σχέση με τα ζαναξ αυτά που παίρνω εγώ αλλά σου δίνουν μια απάθεια. Δηλαδή εκεί που σε αγχώνουν όλα και είσαι στην τσίτα, ξαφνικά δεν θα σε ένοιαζε και κομήτης να έπεφτε πάνω σου.

Κοίτα, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι απαραίτητο να παρθεί κάποιο αντικαταθλιπτικό (αν υποθέσουμε ότι τέτοιο παίρνεις...). Σε παρακολουθεί γιατρός, ξέρει το ιστορικό σου, οπότε όλα καλά, υποθέτω.

Ναι. Σκοπός τους είναι ν' αφαιρούν τα έντονα συναισθήματα, που με τη σειρά τους προκαλούν άγχος κ.λπ.

Είναι πολύ σημαντικό να εμπιστεύεσαι το γιατρό σου και να συζητάς μαζί του το οτιδήποτε παρατηρείς και σου φαίνεται πρωτόγνωρο...

 

[Joji]

Κοίτα, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι απαραίτητο να παρθεί κάποιο αντικαταθλιπτικό (αν υποθέσουμε ότι τέτοιο παίρνεις...). Σε παρακολουθεί γιατρός, ξέρει το ιστορικό σου, οπότε όλα καλά, υποθέτω.

Ναι. Σκοπός τους είναι ν' αφαιρούν τα έντονα συναισθήματα, που με τη σειρά τους προκαλούν άγχος κ.λπ.

Είναι πολύ σημαντικό να εμπιστεύεσαι το γιατρό σου και να συζητάς μαζί του το οτιδήποτε παρατηρείς και σου φαίνεται πρωτόγνωρο...

Φαντάζομαι την απάθεια στη δίνουν αντικαταθλιπτικά που χορηγούνται ΚΑΙ για το άγχος μαζί. Αλλιώς δεν μου βγάζει νόημα. Οι άνθρωποι με κατάθλιψη ΗΔΗ βιώνουν ένα μεγάλο επίπεδο απάθειας στην καθημερινότητά τους. Το χειρότερο είναι να συνυπάρχουν αυτά τα δύο. You're stuck ανάμεσα στο να σε νοιάζουν όλα και τίποτα ταυτόχρονα.

 

[adams33]

Οι πρώτες μέρες με αντικαταθλιπτικά φάρμακα

Αν και τα νεότερα αντικαταθλιπτικά της σεροτονίνης (όπως τα SSRIs και SNRIs) έχουν συνήθως λιγότερες ή λιγότερο σοβαρές παρενέργειες από τα παλαιότερα αντικαταθλιπτικά, μπορεί να εμφανιστούν διάφορες παρενέργειες παρόλο αυτά. Κατά τις πρώτες μέρες ή εβδομάδες της λήψης αντικαταθλιπτικών φαρμάκων, υπάρχει πιθανότητα να εμφανιστούν κάποιες ανεπιθύμητες ενέργειες ή ακόμα και να αισθανθεί χειρότερα κανείς, πριν αρχίσει να αισθάνεται πολύ καλύτερα.χία), μπορεί τις πρώτες ημέρες να συνταγογραφηθούν παράλληλα ηρεμιστικά (όπως το Xanax) για να ανακουφιστεί ο ασθενής.

Πόσος χρόνος χρειάζεται για να δράσουν τα αντικαταθλιπτικά;​

Οι εμπειρίες με τα αντικαταθλιπτικά ποικίλλουν. Συνήθως χρειάζονται αρκετές εβδομάδες προτού οι άνθρωποι αρχίσουν να αισθάνονται κάποιο όφελος. Οι περισσότεροι ασθενείς που πάσχουν από κατάθλιψη αρχίζουν να έχουν σημαντικά οφέλη μετά από περίπου 3-4 εβδομάδες. Κάποιοι μπορεί να νιώθουν νωρίτερα τα αποτελέσματα, ενώ άλλοι (οι πιο ηλικιωμένοι συνήθως) χρειάστηκαν 5-8 εβδομάδες για να αισθανθούν διαφορά στη διάθεσή τους.

Ο ειδικός ψυχίατρος συνταγογραφεί συνήθως μια χαμηλή δόση αντικαταθλιπτικού τις πρώτες μέρες και αυτό μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της πιθανότητας να εμφανιστούν παρενέργειες, ή στην ένταση αυτών εφόσον παρουσιαστούν.

Μερικοί άνθρωποι μπορεί να χρειαστεί να δοκιμάσουν διαφορετικά αντικαταθλιπτικά πριν βρουν αυτό που τους ταιριάζει. Δυστυχώς δεν είναι δυνατόν να προβλεφθεί το αν και πως θα ταιριάξει το αντικαταθλιπτικό φάρμακο στον οργανισμό του ασθενούς. Υπάρχουν ορισμένα τεστ DNA (φαρμακογονιδιωματική) που μπορούν να εξετάσουν το μεταβολισμό του φαρμάκου, αλλά δεν έχουν ιδιαίτερη αξία στην κλινική πράξη.

Τι μπορεί να παρατηρήσω τις πρώτες μέρες και εβδομάδες αφού ξεκινήσω αντικαταθλιπτικά;​

Ακολουθεί ένα γενικό χρονοδιάγραμμα που περιγράφει πότε μπορεί να περιμένετε να δείτε αποτελέσματα από τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα:

1η Ημέρα – Την πρώτη ημέρα λήψης ενός αντικαταθλιπτικού φαρμάκου, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα αισθανθούν απολύτως τίποτα. Μερικοί μπορεί να παρατηρήσουν παρενέργειες όπως ναυτία ή στομαχικές διαταραχές που μπορεί να είναι ήπιες.

1η Εβδομάδα – Σε μία εβδομάδα, οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να παρατηρήσουν κάποιες άλλες παρενέργειες όπως ανησυχία, προβλήματα ύπνου, διάρροια, ξηροστομία και σεξουαλικά προβλήματα. Ο ασθενής μπορεί να μην δει ακόμη τα επιθυμητά θετικά αποτελέσματα. Σε κάποιες περιπτώσεις, τις πρώτες ημέρες λήψης ενός αντικαταθλιπτικού, μπορεί κάποιος να αισθανθεί χειρότερα. Ωστόσο αυτό παρέρχεται μετά από μερικές ημέρες. Αν εμφανιστούν κάποιες παρενέργειες (και ιδίως ανησυχία), μπορεί τις πρώτες ημέρες να συνταγογραφηθούν παράλληλα ηρεμιστικά (όπως το Xanax) για να ανακουφιστεί ο ασθενής.

2 εβδομάδες – Μετά από 14 ημέρες θεραπείας, οι άνθρωποι μπορεί να δουν τις αρχικές παρενέργειές τους να εξαφανίζονται. Ίσως επίσης να παρατηρήσουν κάποιες θετικές αλλαγές στα αρχικά συμπτώματά τους, όπως βελτίωση της διάθεσης, πιο ευχάριστες σκέψεις, βελτιωμένο ύπνο και περισσότερη ενέργεια.

1ος Μήνας – Όταν κάποιος ολοκληρώσει τον πρώτο μήνα της θεραπείας του, συνήθως παρατηρείται μια σημαντική βελτίωση.

2 μήνες – Με την εξαίρεση των ηλικιωμένων (που μπορεί να χρειαστεί περισσότερος χρόνος), μέσα σε 2 μήνες το φάρμακο έχει δείξει τις δυνατότητες του για να σας βοηθήσει. Αν δεν έχετε βοηθηθεί ήδη, θα πρέπει να υπάρξει προβληματισμός.

3 μήνες – Στις 90 ημέρες από τη θεραπεία, τα πλήρη αποτελέσματα του αντικαταθλιπτικού θα είναι ενεργά, επομένως εάν τα συμπτώματα της κατάθλιψης είναι ακόμα έντονα, θα πρέπει να υπάρξει συζήτηση για το θέμα. Σε τρεις μήνες, οι άνθρωποι μπορεί επίσης να παρατηρήσουν κάποια αύξηση βάρους, η οποία θα μπορούσε να είναι μια παρενέργεια ή ένα σημάδι ότι έχει επιστρέψει η όρεξη κάποιο

Αντικαταθλιπτικά - πόσος χρόνος χρειάζεται για να δράσουν;​

6 Μήνες – Εάν τα συμπτώματα εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται καλά και αυτό είναι το πρώτο επεισόδιο κατάθλιψης, ο ψυχίατρος που σας παρακολουθεί θα μπορούσε να εξετάσει το ενδεχόμενο διακοπής των αντικαταθλιπτικών. Στους μήνες αυτούς θα ήταν πολύ σοφό να έχετε κάνει κάποιου είδους ψυχοθεραπεία, για να επεξεργαστείτε τα πραγματικά αίτια της κατάθλιψης και τον τρόπο που διαχειρίζεστε τη θλίψη, το στρες και τα συναισθήματά σας.
1 Έτος – Όπως και στο όριο των έξι μηνών, δεν αναμένονται νέες αλλαγές σε ένα έτος. Είναι μια άλλη καλή ευκαιρία να επανεκτιμήσετε την αντικαταθλιπτική θεραπεία για να δείτε εάν πρέπει να τροποποιηθεί ή να συνεχίσετε ως έχει.
Μετά από 1 έτος – Η τυπική διάρκεια θεραπείας με ένα αντικαταθλιπτικό είναι ένας χρόνος, αλλά πολλοί άνθρωποι τα χρησιμοποιούν περισσότερο. Μερικοί μπορεί να αισθάνονται ότι το φάρμακο έχει χάσει την αποτελεσματικότητά του με την πάροδο του χρόνου, αλλά πολλοί θα μπορούσαν να παραμείνουν στην ίδια δόση για ακόμα μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα (χρόνια). Εάν ο ασθενής έχει παρουσιάσει πολλαπλά επεισόδια κατάθλιψης στη ζωή του (υποτροπιάζουσα κατάθλιψη), τότε η αγωγή μπορεί να χρειάζεται για μεγαλύτερο διάστημα, μακροχρονίως ή και εφ΄όρου ζωής.
Αυτό είναι ένα τυπικό χρονοδιάγραμμα, αλλά υπάρχουν πάντα εξαιρέσεις στον κανόνα. Οι άνθρωποι θα πρέπει πάντα να είναι υπομονετικοί και να επικοινωνούν με τον ψυχίατρό τους για να διασφαλίζουν τις καλύτερες επιλογές για αυτούς.

Πως είναι οι πρώτες μέρες με αντικαταθλιπτικά φάρμακα - Αριστοτέλης Βάθης MD MSc ECP | Ψυχίατρος • Ψυχοθεραπευτής

Αν και τα νεότερα αντικαταθλιπτικά της σεροτονίνης (όπως τα SSRIs και SNRIs) έχουν συνήθως λιγότερες ή λιγότερο σοβαρές παρενέργειες από τα παλαιότερα

www.therapia.gr

 

[Υδροχόος]

Φαντάζομαι την απάθεια στη δίνουν αντικαταθλιπτικά που χορηγούνται ΚΑΙ για το άγχος μαζί. Αλλιώς δεν μου βγάζει νόημα. Οι άνθρωποι με κατάθλιψη ΗΔΗ βιώνουν ένα μεγάλο επίπεδο απάθειας στην καθημερινότητά τους. Το χειρότερο είναι να συνυπάρχουν αυτά τα part. You're stuck ανάμεσα στο να σε νοιάζουν όλα και τίποτα ταυτόχρονα.

Θα (σ)τα πω με απλά λόγια, και έτσι όπως εγώ τ' αντιλαμβάνομαι...

Τα αντικαταθλιπτικά (εξ όσων γνωρίζω...), δε σε κάνουν απαθή (κι ας σου φαίνεται έτσι, αρχικά...). Αφαιρούν τα οποιαδήποτε αρνητικά συναισθήματα σε "κρατάνε πίσω"...Ίσα - ίσα, σιγά σιγά, δίνουν ένα σπρώξιμο "ν' ανέβει" κάποιος. Να γίνει όπως ήταν (αν μπορώ να το πω έτσι...), πριν εμφανιστεί το οτιδήποτε στέκεται εμπόδιο στην καθημερινότητά του...Εδώ έρχεται και "κουμπώνει" κι αυτό που λες για την κατάθλιψη. Κατά την οποία, τα περισσότερα πράγματα βαλτώνουν, γιατί ο/η άλλος/η δεν μπορεί να τ' αντιμετωπίσει και τα βάζει "κάτω απ' το χαλί". Ίσως και γι' αυτό θα 'χεις ακούσει άλλοι να κοιμούνται συνεχώς, άλλοι να μην μπορούν ούτε ένα μπάνιο να κάνουν, κ.λπ...

Το αντικαταθλιπτικό, λοιπόν (ειδικά κάποια της "νέας γενιάς"...), έρχεται να δώσει μια ώθηση παραπάνω και να επανέλθουν τα πράγματα σε πιο φυσιολογικά επίπεδα, αν μπορώ να το πω έτσι. Που αυτό σημαίνει : και χωρίς αχρείαστο άγχος, κ.λπ. Δεν κάνουν θαύματα...Από την άποψη ότι δε θα πάρουν όλο το άγχος τού κόσμου. Απλά αυτό το άγχος, θα είναι τόσο όσο ώστε να είναι παραγωγικό και όχι καταστροφικό ("να γυρίζει προς τα μέσα"...)...

Έχω ακούσει, από ανθρώπους που τα παίρνουν, ότι βελτιώθηκε η κατάστασή τους και υποχώρησε όλο αυτό "το μαύρο" που κάθε μέρα τούς ρουφούσε, όλο και περισσότερο, στερώντας τους ακόμα και την ίδια τη ζωή. Το να ζουν όπως όλοι μας...Να παίρνουν αποφάσεις, να έχουν ευθύνες, καθήκοντα, υποχρεώσεις, κ.λπ...

Συγγνώμη αν δεν μπορώ να (σ)τα μεταφέρω και τόσο καλά, αυτά που θέλω να πω...

 

[Joji]

Λοιπόν, ένα update. Σήμερα είναι η 5η μέρα στα αντικαταθλιπτικά. Δεν μπορώ να πω ότι έχω παρατηρήσει ιδιαίτερη διαφορά, πέρα από αυτό που ανέφερα από πάνω. Δεν έχω πάθει κρίση πανικού so that's good. Επιμένουν οι ιδεοληψίες μου, ωστόσο τραβάω λιγότερο το μαλλί μου. Κάνω λιγότερες αρνητικές σκέψεις χωρίς να κάνω, όμως, θετικές. Γενικά, προσπαθώ να προσαρμοστώ στην ιδέα ότι μπορώ να περνάω καλά χωρίς να είναι όλα τέλεια. Βέβαια με το που άρχισα να τα παίρνω αρρώστησα και είμαι μέσα στο σπίτι τόσες μέρες, επομένως δεν μπορώ να έχω μια ολοκληρωμένη εικόνα. Στο σπίτι πάντα είμαι πιο χαλαρή γενικά.

 

[Ουριήλ]

Λοιπόν, ένα update. Σήμερα είναι η 5η μέρα στα αντικαταθλιπτικά. Δεν μπορώ να πω ότι έχω παρατηρήσει ιδιαίτερη διαφορά, πέρα από αυτό που ανέφερα από πάνω. Δεν έχω πάθει κρίση πανικού so that's good. Επιμένουν οι ιδεοληψίες μου, ωστόσο τραβάω λιγότερο το μαλλί μου. Κάνω λιγότερες αρνητικές σκέψεις χωρίς να κάνω, όμως, θετικές. Γενικά, προσπαθώ να προσαρμοστώ στην ιδέα ότι μπορώ να περνάω καλά χωρίς να είναι όλα τέλεια. Βέβαια με το που άρχισα να τα παίρνω αρρώστησα και είμαι μέσα στο σπίτι τόσες μέρες, επομένως δεν μπορώ να έχω μια ολοκληρωμένη εικόνα. Στο σπίτι πάντα είμαι πιο χαλαρή γενικά.

Καλημέρα Τζότζι, δεν έμπαινα τις προηγούμενες μέρες για να δω τι γίνεται. Θα ήθελα να σου πω υπομονή, το ψυχολογικό κομμάτι είναι ένα βάσαυσμο ζήτημα που αρκετοί το παραλλήπτουμε οικιοθελώς για διάφορους λόγους.

Τώρα που ο καιρός θα αρχίσει να φτιάχνει σιγά σιγά να βγαίνεις έξω για αέρα και όσο μπορείς να πηγαίνεις σε περισσότερο πράσινο με φύση.

Ξεκίνα μικρό χόμπι και φυσικά πάντα μα πάντα να ξέρεις ότι αξίζεις τα καλύτερα.

Υπομονή και δύναμη

Για να μιλήσω και ιατρικά για να δράσουν τα αντικαταθληπτικά χρειάζονται κάποιες μέρες, θα δεις μια διαφορά αλλά χρειάζεται και δύναμη από τον εαυτό σου. Προσπάθησε να αναπτύξεις ένα χόμπι που θα σε κάνει να αισθάνεσαι καλά. Το επόμενο βήμα είναι όταν ξεκουραστείς από το περίγυρο, να αρχίσεις να κοινωνικοποιήσε

 

[Joji]

Καλημέρα Τζότζι, δεν έμπαινα τις προηγούμενες μέρες για να δω τι γίνεται. Θα ήθελα να σου πω υπομονή, το ψυχολογικό κομμάτι είναι ένα βάσαυσμο ζήτημα που αρκετοί το παραλλήπτουμε οικιοθελώς για διάφορους λόγους.

Τώρα που ο καιρός θα αρχίσει να φτιάχνει σιγά σιγά να βγαίνεις έξω για αέρα και όσο μπορείς να πηγαίνεις σε περισσότερο πράσινο με φύση.

Ξεκίνα μικρό χόμπι και φυσικά πάντα μα πάντα να ξέρεις ότι αξίζεις τα καλύτερα.

Υπομονή και δύναμη

Για να μιλήσω και ιατρικά για να δράσουν τα αντικαταθληπτικά χρειάζονται κάποιες μέρες, θα δεις μια διαφορά αλλά χρειάζεται και δύναμη από τον εαυτό σου. Προσπάθησε να αναπτύξεις ένα χόμπι που θα σε κάνει να αισθάνεσαι καλά. Το επόμενο βήμα είναι όταν ξεκουραστείς από το περίγυρο, να αρχίσεις να κοινωνικοποιήσε

Ευχαριστώ πολύ Νίκο! Η αλήθεια είναι πως ακόμα και σήμερα είναι πολύ ταμπού το θέμα της ψυχολογίας. Μ'αρέσει να το συζητάω δημόσια και γενικά πέρα από το ότι με βοηθάει να μοιράζομαι την εμπειρία μου με μία ψυχική διαταραχή, θέλω να δουν και οι άλλοι ότι δεν είναι μόνοι και μπορούν να βρουν βοήθεια. Θα κάνω updates μία φορά την εβδομάδα (συνολικά 4 εβδομάδες μέχρι να ξαναδώ την ψυχίατρό μου). Την Τρίτη I double my dose οπότε εκεί ίσως φανεί η διαφορά. Παίρνω 5 mg αυτή τη στιγμή. Δεν έχω παρατηρήσει παρενέργεια πέρα από, ίσως, την αναγούλα.

 

[Ουριήλ]

Ευχαριστώ πολύ Νίκο! Η αλήθεια είναι πως ακόμα και σήμερα είναι πολύ ταμπού το θέμα της ψυχολογίας. Μ'αρέσει να το συζητάω δημόσια και γενικά πέρα από το ότι με βοηθάει να μοιράζομαι την εμπειρία μου με μία ψυχική διαταραχή, θέλω να δουν και οι άλλοι ότι δεν είναι μόνοι και μπορούν να βρουν βοήθεια. Θα κάνω updates μία φορά την εβδομάδα (συνολικά 4 εβδομάδες μέχρι να ξαναδώ την ψυχίατρό μου). Την Τρίτη I double my dose οπότε εκεί ίσως φανεί η διαφορά. Παίρνω 5 mg αυτή τη στιγμή. Δεν έχω παρατηρήσει παρενέργεια πέρα από, ίσως, την αναγούλα.

Κάνεις το καλύτερο με το να ανοίγεσαι, είναι όντως ταμπού, σε σημείο που μέχρι κι εγώ ο ίδιος όταν παιρνούσα μια φάση στη ζωή μου είχα αρνηθεί να συζητήσω πέρι ψυχολογικού κομματιού γιατί απλά έλεγα ότι είναι ένα χαζό κομμάτι που θα περάσει... τεράστιο λάθος.

Αναμένουμε updates και ευχαριστούμε που μεταδίδεις τις εμπειρίες σου, είμαι σίγουρος στο μέλλον ή μέχρι και τώρα αρκετοί θα πάρουν θάρος να κάνουν κάτι και με τις αόρατες ασθένειες

 

[Joji]

Κάνεις το καλύτερο με το να ανοίγεσαι, είναι όντως ταμπού, σε σημείο που μέχρι κι εγώ ο ίδιος όταν παιρνούσα μια φάση στη ζωή μου είχα αρνηθεί να συζητήσω πέρι ψυχολογικού κομματιού γιατί απλά έλεγα ότι είναι ένα χαζό κομμάτι που θα περάσει... τεράστιο λάθος.

Αναμένουμε updates και ευχαριστούμε που μεταδίδεις τις εμπειρίες σου, είμαι σίγουρος στο μέλλον ή μέχρι και τώρα αρκετοί θα πάρουν θάρος να κάνουν κάτι και με τις αόρατες ασθένειες

Ναι, στην αρχή ούτε εγώ ήθελα να το πολυ-συζητάω. Δεν ήθελα να ακουστώ attention seeker (χαζό αλλά πολλοί το σκέφτονται να ξέρεις). Και απλά λέω ''Δε γαμιέται, οι άνθρωποί μου είναι, πρέπει να ξέρουν''. Δεν συμφώνησαν όλοι με την αγωγή (πάλι ταμπού), αλλά αποδέχτηκαν ότι, στην τελική, εγώ ξέρω καλύτερα τι με ωφελεί. Η υποστήριξη που δέχτηκα από όλους είναι απίστευτη. Ακόμη και από τους νέους μου φίλους στο πανεπιστήμιο που δεν έχουμε τόση οικειότητα. Να ΣΥΖΗΤΑΤΕ. Μη το περνάτε μόνοι.

 

[Υδροχόος]

Λοιπόν, ένα update. Σήμερα είναι η 5η μέρα στα αντικαταθλιπτικά. Δεν μπορώ να πω ότι έχω παρατηρήσει ιδιαίτερη διαφορά, πέρα από αυτό που ανέφερα από πάνω. Δεν έχω πάθει κρίση πανικού so that's good. Επιμένουν οι ιδεοληψίες μου, ωστόσο τραβάω λιγότερο το μαλλί μου. Κάνω λιγότερες αρνητικές σκέψεις χωρίς να κάνω, όμως, θετικές. Γενικά, προσπαθώ να προσαρμοστώ στην ιδέα ότι μπορώ να περνάω καλά χωρίς να είναι όλα τέλεια. Βέβαια με το που άρχισα να τα παίρνω αρρώστησα και είμαι μέσα στο σπίτι τόσες μέρες, επομένως δεν μπορώ να έχω μια ολοκληρωμένη εικόνα. Στο σπίτι πάντα είμαι πιο χαλαρή γενικά.

Είναι νωρίς ακόμα. Εκεί...γύρω στις 2 εβδομάδες θα δεις (το είπε και ο Ουριήλ παραπάνω, που ξέρει πολύ καλύτερα...).

Έχεις κάνει άλματα, φαίνεται. Το "βλέπω" στα λόγια σου. Και μόνο που κατάλαβες ότι μπορούμε να περνάμε καλά, χωρίς να είναι όλα τέλεια, έχεις διασχίσει τη μισή διαδρομή...

Ευχαριστώ πολύ Νίκο! Η αλήθεια είναι πως ακόμα και σήμερα είναι πολύ ταμπού το θέμα της ψυχολογίας. Μ'αρέσει να το συζητάω δημόσια και γενικά πέρα από το ότι με βοηθάει να μοιράζομαι την εμπειρία μου με μία ψυχική διαταραχή, θέλω να δουν και οι άλλοι ότι δεν είναι μόνοι και μπορούν να βρουν βοήθεια. Θα κάνω updates μία φορά την εβδομάδα (συνολικά 4 εβδομάδες μέχρι να ξαναδώ την ψυχίατρό μου). Την Τρίτη I double my dose οπότε εκεί ίσως φανεί η διαφορά. Παίρνω 5 mg αυτή τη στιγμή. Δεν έχω παρατηρήσει παρενέργεια πέρα από, ίσως, την αναγούλα.

Ας είναι ό,τι θέλει και για όποιον θέλει. Όποιος το θέλει ως ταμπού, ταμπού και θα είναι...Γι' αυτό έχουμε γεμίσει μ' ανθρώπους με τόσα άλυτα ζητήματα. Που βασανίζουν όχι μόνο τους εαυτούς τους, αλλά και πολλούς άλλους ακόμα...

Πάμε στον παθολόγο, στον καρδιολόγο, στον πνευμονολόγο...αλλά στον ψυχολόγο - ψυχίατρο ταμπού. Οκ...

Να κάνεις όπως αγαπάς, να λες ό,τι θες και μέχρι εκεί που αισθάνεσαι εσύ άνετα...

Όλα να πάνε (και θα πάνε...) καλά εύχομαι...

 

[Joji]

Είναι νωρίς ακόμα. Εκεί...γύρω στις 2 εβδομάδες θα δεις (το είπε και ο Ουριήλ παραπάνω, που ξέρει πολύ καλύτερα...).

Έχεις κάνει άλματα, φαίνεται. Το "βλέπω" στα λόγια σου. Και μόνο που κατάλαβες ότι μπορούμε να περνάμε καλά, χωρίς να είναι όλα τέλεια, έχεις διασχίσει τη μισή διαδρομή...

Αλήθεια; Θα κλάψω. Ευχαριστώ πολύ. Χαίρομαι που φαίνεται αλλαγή. Πάντως, θα ξεκινήσω και ψυχοθεραπεία σύντομα. Εκεί είναι η περισσότερη δουλειά.

 

[Ουριήλ]

Ναι, στην αρχή ούτε εγώ ήθελα να το πολυ-συζητάω. Δεν ήθελα να ακουστώ attention seeker (χαζό αλλά πολλοί το σκέφτονται να ξέρεις). Και απλά λέω ''Δε γαμιέται, οι άνθρωποί μου είναι, πρέπει να ξέρουν''. Δεν συμφώνησαν όλοι με την αγωγή (πάλι ταμπού), αλλά αποδέχτηκαν ότι, στην τελική, εγώ ξέρω καλύτερα τι με ωφελεί. Η υποστήριξη που δέχτηκα από όλους είναι απίστευτη. Ακόμη και από τους νέους μου φίλους στο πανεπιστήμιο που δεν έχουμε τόση οικειότητα. Να ΣΥΖΗΤΑΤΕ. Μη το περνάτε μόνοι.

Μπράβο σου και συγχαρητήρια. Εγώ κάνω ακριβώς το αντίθετο και δεν γνωρίζω γιατί. Άρρωστος να είμαι, να έχω 40 πυρετό ποτέ δεν ενημερώνω κανέναν και κρατάω αμυντική στάση. Νιώθω άσχημα να με κοιτάνε με οίκτο, γιατί δεν θέλω να τους κάνω να ανησυχούν για εμένα.

Μια φίλη μου μου έχει πει ότι μπορεί να έχει κατάθλιψη και μιλάω μαζί της με τις ώρες αλλά ποτέ μα ποτέ δεν θα ανοιχτό για κάτι που περνάω.

Μπράβο και πάλι

 

[Υδροχόος]

Αλήθεια; Θα κλάψω. Ευχαριστώ πολύ. Χαίρομαι που φαίνεται αλλαγή. Πάντως, θα ξεκινήσω και ψυχοθεραπεία σύντομα. Εκεί είναι η περισσότερη δουλειά.

Αν και δε μου αρέσει να κάνω ανθρώπους να κλαίνε, θα σου πω ότι και το κλάμα λυτρωτικό είναι. Χρειάζεται που και που...Σαν τη βροχή, ένα πράμα. Που στο πέρασμά της "καθαρίζει"...Αλλά με μέτρο, έτσι ; Μη γίνουμε χάλια και με τη μάσκαρα ή το μολύβι...

Ωραία "δουλειά", όμως...Μέσα από σένα (εσύ θα μιλάς περισσότερο...) θα μάθεις πράγματα για σένα, που ούτε καν τα είχες διανοηθεί...

 

[Ουριήλ]

Αν και δε μου αρέσει να κάνω ανθρώπους να κλαίνε, θα σου πω ότι και το κλάμα λυτρωτικό είναι. Χρειάζεται που και που...Σαν τη βροχή, ένα πράμα. Που στο πέρασμά της "καθαρίζει"...Αλλά με μέτρο, έτσι ; Μη γίνουμε χάλια και με το μάσκαρα ή το μολύβι...

Ωραία "δουλειά", όμως...Μέσα από σένα (εσύ θα μιλάς περισσότερο...) θα μάθεις πράγματα για σένα, που ούτε καν τα είχες διανοηθεί...

το κλάμα είναι η άμυνα μας για τις παθήσεις του μυαλού. Μας κάνει μετά από λίγο να αισθανθούμε καλύτερα.

Όταν έχει κάποιος ψυχιατρικά και ψυχολογικά προβλήματα να μην φοβάστε αυτόν που κλαίει αλλά αυτόν που δεν ανοίγεται και φαίνεται και ψευτοχαρούμενος

 

[Joji]

Μπράβο σου και συγχαρητήρια. Εγώ κάνω ακριβώς το αντίθετο και δεν γνωρίζω γιατί. Άρρωστος να είμαι, να έχω 40 πυρετό ποτέ δεν ενημερώνω κανέναν και κρατάω αμυντική στάση. Νιώθω άσχημα να με κοιτάνε με οίκτο, γιατί δεν θέλω να τους κάνω να ανησυχούν για εμένα.

Μια φίλη μου μου έχει πει ότι μπορεί να έχει κατάθλιψη και μιλάω μαζί της με τις ώρες αλλά ποτέ μα ποτέ δεν θα ανοιχτό για κάτι που περνάω.

Μπράβο και πάλι

Ναι, και εγώ το παθαίνω αυτό να λέω ''Μήπως το παρακάνω και τους ανησυχώ συνέχεια;''. Αλλά μετά νιώθω τύψεις αν δεν μιλάω στους ανθρώπους μου για το πως όντως περνάω. Προσωπικά εγώ θέλω να μου λένε, και ας μη μπορώ να βοηθήσω άμεσα. Να νιώθουν ότι έχουν κάποιον. Όλοι αξίζουν να έχουν κάποιον.

 

[Azur]

Σταμάτησα την αντικαταθλιπτική αγωγή για πολλές μέρες και είχα ένα πλάκωμα στο στήθος, ένα φόβο ότι θα σταματούσε η καρδιά μου, μια στεναχώρια μεγάλη...

Εχθές, πήρα το αντιψυχωτικό χαπάκι, που παίρνω για τον ύπνο, και κοιμήθηκα μια χαρά!

Τη Δευτέρα είναι να πάω στο Μεσολόγγι, γιατί με καλεί ο στρατός, και ένα άγχος το 'χω όσο να πεις.

 

[Υδροχόος]

Μπράβο σου και συγχαρητήρια. Εγώ κάνω ακριβώς το αντίθετο και δεν γνωρίζω γιατί. Άρρωστος να είμαι, να έχω 40 πυρετό ποτέ δεν ενημερώνω κανέναν και κρατάω αμυντική στάση. Νιώθω άσχημα να με κοιτάνε με οίκτο, γιατί δεν θέλω να τους κάνω να ανησυχούν για εμένα.

Μια φίλη μου μου έχει πει ότι μπορεί να έχει κατάθλιψη και μιλάω μαζί της με τις ώρες αλλά ποτέ μα ποτέ δεν θα ανοιχτό για κάτι που περνάω.

Μπράβο και πάλι

Γιατί "στερείς" το δικαίωμα απ' αυτούς που σε νοιάζονται να ξέρουν για σένα ; Γιατί το βλέπεις ως οίκτο ;

Και δε λέω "ν' ανοίγεσαι" σε όλους (εκεί πάμε στο άλλο άκρο...), αλλά επιλεκτικά σε λίγους και καλούς...

Είναι, πέρα από απελευθερωτικό, και βοηθητικό. Πώς αλλιώς θα μάθουμε κιόλας ; Αν όχι και μ' αυτό το αλισβερίσι...Θα μου πεις, θα σου πω, κάτι θα μάθεις, κάτι θα μάθω, κάτι θα πάρεις, κάτι θα πάρω...Κάτι θα "κερδίσεις", κάτι θα "κερδίσω"...

 

[Samael]

Τα αντικαταθλιπτικά ξεκινούν να δουλεύουν ένα μήνα περίπου αφού κάποιος ξεκινήσει την πλήρη θεραπευτική δόση, χωρίς να σημαίνει πως δεν ξεκινούν να υπάρχουν μικρές βελτιώσεις απο τις πρώτες εβδομάδες. Φυσικά συνεχίζουν να βοηθούν μέσω δευτερευόντων φαινομένων όπως καλύτερο ύπνο, μεγαλύτερη όρεξη και καλύτερη διάθεση. Κατά τα άλλα, υπνηλία δεν προκαλούν. Ούτε απάθεια ή δεν ξέρω και εγώ τι. Δεν είναι ηρεμιστικά ούτως η άλλως. Γενικά δεν λειτουργούν απευθείας. Χρειάζονται αρκετό χρόνο για να φανούν τα ουσιαστικά αποτελέσματα και να ρυθμιστούν οι διάφοροι νευροδιαβιβαστές.

Επίσης δεν αποτελούν μαγική λύση. Απλώς αμβλύνουν τις αντιδράσεις του οργανισμού μειώνοντας το άγχος, οπότε σωματικά ανακουφίζεσαι, και λόγω αυτού αρχίζεις να ασχολείσαι περισσότερο με ο,τι απολάμβανες πριν το άγχος ή την κατάθλιψη.

 

[Aura]

Ούτε απάθεια ή δεν ξέρω και εγώ τι.

Ε καλά μη παίρνεις και όρκο..

Amotivational syndrome caused or related to SSRI dosage is also commonly known as apathy syndrome, SSRI-induced apathy syndrome, SSRI-induced apathy, and antidepressant apathy syndrome.

Amotivational syndrome - Wikipedia

en.wikipedia.org

Βέβαια όσο κρατάει η θεραπεία δεν νομίζω ότι είναι πρόβλημα, έτσι και αλλιώς μες στην κατάθλιψη και το άγχος θα είμαστε. Το θέμα είναι το μετά..

 

[Πάνθηρας!]

Κάπου διάβασα ότι μέσω των ούρων μπορεί να δεί κάποιος την αναλογία των νευροδιαβιβαστών.... αν υπολείπονται ή ειναι νορμάλ.

Ισχύει ;