Φιλοσοφικές συζητήσεις

[epote]

Τελικώς έχω ξεχωρίσει δύο.

1) Jordan Peterson.
2) Gabor Mate

Αξιέπαινοι για 'μένα και οι δυο.

ο Peterson ειναι μια ελεινη γλιτσα που βγαζει λεφτα πουλοντας φασισμο και μισογυνισμο κρυμενο ως επιστημη σε incels.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 30 Οκτωβρίου 2023

Η "εκθήλυνση" στους άνδρες έχει να κάνει - σε πνευματικό επίπεδο - με την υπευθυνότητα. Οι άνδρες γίνονται ολοένα και πιο ανεύθυνοι. Αυτή είναι προσωπική γνώμη φυσικά. Γενικά η υπευθυνότητα είναι κλειδί για τη νοηματοδότηση της ζωής και βασικός πυλώνας ψυχικής υγείας.

προσωπικη γνωμη εντελως αβασιμη βεβαια. AKA μια μαλακια και μιση.

 

[Luke87]

ο Peterson ειναι μια ελεινη γλιτσα που βγαζει λεφτα πουλοντας φασισμο και μισογυνισμο κρυμενο ως επιστημη σε incels.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 30 Οκτωβρίου 2023

προσωπικη γνωμη εντελως αβασιμη βεβαια. AKA μια μαλακια και μιση.

Για το Gabor Mate τι γνώμη έχεις;

 

[amarelia]

ο Peterson ειναι μια ελεινη γλιτσα που βγαζει λεφτα πουλοντας φασισμο και μισογυνισμο κρυμενο ως επιστημη σε incels.

Best description ever

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 6 Νοεμβρίου 2023

Για το Gabor Mate τι γνώμη έχεις;

δεν καταλαβαίνω γιατι εβαλες τον Mate και τον Peterson στην ίδια λίστα.
Ο Gabor είναι γιατρός και όσα λέει προέρχονται απο την μακροχρόνια ιατρική του εμπειρία και στα βιβλία του καταθέτει μαρτυρίες ανθρώπων τις οποίες εξηγεί physiologically με βάση την ιδιότητά του

 

[Luke87]

δεν καταλαβαίνω γιατι εβαλες τον Mate και τον Peterson στην ίδια λίστα.
Ο Gabor είναι γιατρός και όσα λέει προέρχονται απο την μακροχρόνια ιατρική του εμπειρία και στα βιβλία του καταθέτει μαρτυρίες ανθρώπων τις οποίες εξηγεί physiologically με βάση την ιδιότητά του

Νομίζω είναι και φιλόσοφος. Δεν μιλάει μόνο για επιστήμη. Ετσι δεν είναι?

 

[amarelia]

Νομίζω είναι και φιλόσοφος. Δεν μιλάει μόνο για επιστήμη. Ετσι δεν είναι?

Δεν ξέρω τι σημαίνει στις μέρες μας φιλόσοφος.
Δεν θα το έλεγα πως είναι.

 

[Luke87]

Δεν ξέρω τι σημαίνει στις μέρες μας φιλόσοφος.
Δεν θα το έλεγα πως είναι.

Νομίζω το λέει η λέξη βρε. Φιλό-σοφος δηλ ο φίλος της σοφίας! Δεν υπάρχουν θέματα να ασχοληθεί ένας διανοοούμενος σήμερα θες να πεις; H αλήθεια είναι πως υπάρχουν περισσότερα από κάθε άλλη φορά στην ανθρώπινη ιστορία.

 

[ilias90]

Επειδή ακούω συχνά για το ότι η φιλοσοφία είναι άχρηστη (άλλη μια ύβρις της σύγχρονης εποχής του θετικισμού), κάποιες σκέψεις για την φιλοσοφία, την ιδανική ενασχόληση του ανθρώπου (κατά τη γνώμη μου, προφανώς) στον ελεύθερό του χρόνο:

Ήταν φιλόσοφοι αυτοί που έφτιαξαν τη δομή και τους κανόνες της διαλεκτικής και της ρητορικής, ήταν φιλόσοφοι αυτοί που δημιούργησαν τα σπάργανα της σύγχρονης επιστήμης, ήταν φιλόσοφοι αυτοί που διέκριναν, έκριναν και κατηγοριοποίησαν τα πολιτικά συστήματα και ήταν φιλόσοφοι αυτοί που καθόρισαν τους ηθικούς κανόνες που διέπουν τη σύγχρονη δυτική κοινωνία (παρέα με τη Χριστιανική ηθική) και, τέλος, ήταν η φιλοσοφία που πάντοτε άναβε τη φωτιά για τα νέα ρεύματα κάθε εποχής και ήταν η φιλοσοφία αυτή που έφτιαξε αυτό που σήμερα αποκαλείται «δυτικός άνθρωπος.»

Ο Πλάτωνας μας έμαθε να μην μένουμε στη φαινομενολογία, να αντιληφθούμε ότι τα πράγματα δεν είναι (πάντα) αυτά που φαίνονται, μιλώντας μας για τον κόσμο των ιδεών. Ο Σωκράτης μας δίδαξε ότι ακόμα και η σπουδαιότερη ψυχή πρέπει να είναι ταπεινή, ο Αριστοτέλης μας απέδειξε ότι μπορεί να υπάρξει ο homo universalis πολύ πριν τον Ντα Βίντσι και οι Στωικοί μας έμαθαν έναν τρόπο ζωής που μπορεί μας κάνει να αντέξουμε κάθε κακουχία. Ο Καντ, αργότερα, έδειξε -αντίθετα σε όλους- ότι υπάρχει και μια απόλυτη και αυθύπαρκτη ηθική, πέρα από τη ρευστή που αλλάζει σε κάθε εποχή και κοινωνικό πλαίσιο και ο Χομπς μας άνοιξε τα μάτια κάνοντάς μας να καταλάβουμε, μια και καλή, τα κίνητρα με τα οποία δημιουργήθηκαν οι κοινωνίες και γιατί δεν πρέπει να υπάρξει ποτέ απόλυτη ελευθερία.

Κι αν σε όλη αυτή την υπέροχη πορεία της φιλοσοφίας δεν έλειψαν ποτέ οι εντάσεις, πολλές φορές με τις αντίπαλες πλευρές να υποστηρίζουν τελείως αντίθετες θέσεις, αυτό από μόνο του συνέβαλε στην όξυνση του πνεύματος όσων τις διάβαζαν και στην ενεργό συμμετοχή τους στο geist του Χένγκελ. Διότι, σε κάθε εποχή, πάντα θα υπάρχουν δύο αντίρροπες δυνάμεις (θεωρητικά, ιδεολογικά, πολιτικά κ.λπ.), που από τη σύγκρουσή τους θα προχωράει ο κόσμος.

 

[amarelia]

Νομίζω το λέει η λέξη βρε. Φιλό-σοφος δηλ ο φίλος της σοφίας! Δεν υπάρχουν θέματα να ασχοληθεί ένας διανοοούμενος σήμερα θες να πεις; H αλήθεια είναι πως υπάρχουν περισσότερα από κάθε άλλη φορά στην ανθρώπινη ιστορία.

Oχι μάλλον παρερμηνεύτηκαν τα λόγια μου, θεωρώ πως ο Gabor δεν ανήκει σε αυτήν την κατηγορία.
Κατα τ'άλλα φυσικά και υπάρχει χώρος για φιλοσοφία και φιλοσόφους αν και δεν ξέρω κατα πόσο αυστηρά καθορίζεται ο όρος και η ιδιότητα πρακτικά στην σημερινή εποχή, πχ ενας influencer podcaster που φιλοσοφεί είναι φιλόσοφος;
Δεν είμαι ειδική για τους όρους αυτούς, δεν γνωρίζω

 

[Luke87]

Oχι μάλλον παρερμηνεύτηκαν τα λόγια μου, θεωρώ πως ο Gabor δεν ανήκει σε αυτήν την κατηγορία.
Κατα τ'άλλα φυσικά και υπάρχει χώρος για φιλοσοφία και φιλοσόφους αν και δεν ξέρω κατα πόσο αυστηρά καθορίζεται ο όρος και η ιδιότητα πρακτικά στην σημερινή εποχή, πχ ενας influencer podcaster που φιλοσοφεί είναι φιλόσοφος;
Δεν είμαι ειδική για τους όρους αυτούς, δεν γνωρίζω

Και γιατί όχι. Το μόνο που σου μένει να κάνεις είναι να κρίνεις εαν αυτός που παρακολουθείς έχει να σου προσφέρει κάτι. Εχει να σε διδάξει κάτι.

 

[Samael]

Επειδή ακούω συχνά για το ότι η φιλοσοφία είναι άχρηστη (άλλη μια ύβρις της σύγχρονης εποχής του θετικισμού), κάποιες σκέψεις για την φιλοσοφία, την ιδανική ενασχόληση του ανθρώπου (κατά τη γνώμη μου, προφανώς) στον ελεύθερό του χρόνο:

Η φιλοσοφία δεν είναι άχρηστη, αλλά πιστεύω οτι στην πράξη είναι όλο το ζουμί και στη μάθηση μέσω της εμπειρίας και των αισθήσεων. Αυτά είναι στην καρδιά της φιλοσοφίας κατ'εμέ και όχι το να κάθεσαι και να συζητάς ώρες ατελείωτες χωρίς νόημα όπως έχουν πολλοί άνθρωποι στο νου τους οτι είναι η φιλοσοφία. Πρέπει να είναι στοχασμός αλλά να βασίζεται στην εμπειρία πρωτίστως και έπειτα να είναι ουσιαστικός.

 

[ilias90]

Η φιλοσοφία δεν είναι άχρηστη, αλλά πιστεύω οτι στην πράξη είναι όλο το ζουμί και στη μάθηση μέσω της εμπειρίας και των αισθήσεων.

Μα και αυτά που αναφέρεις εδώ, δηλαδή ο εμπειρισμός και η φαινομενολογία, φιλοσοφικά ρεύματα είναι και φιλόσοφοι συνέλαβαν και ανέλυσαν αυτούς τους τρόπους εύρεσης της αλήθειας (μέσω της εμπειρίας και των φαινομένων.) Γι' αυτό γράφω ότι η φιλοσοφία δόμησε ολόκληρη τη δυτική σκέψη, ακόμα και την επιστήμη και εκνευρίζομαι με όσους στην εποχή μας την υποτιμούν τόσο πολύ.

Αυτά είναι στην καρδιά της φιλοσοφίας κατ'εμέ και όχι το να κάθεσαι και να συζητάς ώρες ατελείωτες χωρίς νόημα όπως έχουν πολλοί άνθρωποι στο νου τους οτι είναι η φιλοσοφία. Πρέπει να είναι στοχασμός αλλά να βασίζεται στην εμπειρία πρωτίστως και έπειτα να είναι ουσιαστικός.

Έχει διάφορους τρόπους θέασης της αλήθειας στη φιλοσοφία. Υπάρχει και ο κλάδος της μεταφυσικής φιλοσοφίας, όπου εκεί εκ των πραγμάτων δεν υπάρχει εμπειρισμός αλλά a priori γνώση, μιας και έχουμε να κάνουμε με το υπερβατικό.

 

[Samael]

Μα και αυτά που αναφέρεις εδώ, δηλαδή ο εμπειρισμός και η φαινομενολογία, φιλοσοφικά ρεύματα είναι και φιλόσοφοι συνέλαβαν και ανέλυσαν αυτούς τους τρόπους εύρεσης της αλήθειας (μέσω της εμπειρίας και των φαινομένων.) Γι' αυτό γράφω ότι η φιλοσοφία δόμησε ολόκληρη τη δυτική σκέψη, ακόμα και την επιστήμη και εκνευρίζομαι με όσους στην εποχή μας την υποτιμούν τόσο πολύ.

Το ξέρω οτι είναι φιλοσοφικά ρεύματα, και έχουν επίσης τους περιορισμούς τους. Τα πάντα είναι φιλοσοφία στην ρίζα τους. Σε οτι αφορά την ανθρώπινη σκέψη τουλάχιστον. Πιστεύω οτι οι φιλόσοφοι στις αντίστοιχες εποχές διακρίθηκαν όχι επειδή ήταν σωστοί,ιδιοφυείς ή οτιδήποτε άλλο, αλλά επειδή δεν φοβόντουσαν να σκεφτούν βαθιά.

Δεν υποβαθμίζω καθόλου την αξία της αλλά ομολογώ απο την άλλη οτι ξινίζω λίγο όταν κάποιος αναφέρει οτι οι επιστήμες προήλθαν απο την φιλοσοφία. Όχι γιατί δεν ισχύει αλλά επειδή δίνει την εντύπωση οτι η φιλοσοφία είναι πανάκεια. Το οποίο δεν ισχύει, γιατί ούτως η άλλως και οι επιστήμες, και συγκεκριμένα οι φυσικές επιστήμες απέκλιναν στην συνέχεια πολύ.

Έχει διάφορους τρόπους θέασης της αλήθειας στη φιλοσοφία. Υπάρχει και ο κλάδος της μεταφυσικής φιλοσοφίας, όπου εκεί εκ των πραγμάτων δεν υπάρχει εμπειρισμός αλλά a priori γνώση, μιας και έχουμε να κάνουμε με το υπερβατικό.

Η φυσική και η μεταφυσική ας πούμε έχουν εντελώς άλλους στόχους. Η μεταφυσική ως κλάδος της φιλοσοφίας ασχολείται με ερωτήματα τα οποία δεν μπορούν να έχουν απάντηση, και εαν έχουν απάντηση τότε αυτή αλλάζει απο άνθρωπο σε άνθρωπο γιατί είναι human-centered. Δεν μπορεί να υπάρξει κάποιος καθολικός κανόνας με τον οποίον όλοι συμφωνούμε σε ένα ερώτημα και ο οποίος επιβάλλεται μέσω της διαδικασίας του πειράματος και της φυσικής πραγματικότητας.

Πιστεύω οτι αυτό είναι που αποθαρρύνει πολύ κόσμο απο το να ενδιαφερθεί. Μπορείς να αντλήσεις κάποια πνευματική ευχαρίστηση μεν απο την μελέτη αυτών των ερωτημάτων αλλά γρήγορα αντιλαμβάνεσαι οτι έχεις πέσει σε έναν τοίχο και ακόμα και τα όποια συμπεράσματα σου δεν μπορούν να σε βοηθήσουν με κανένα τρόπο στην καθημερινότητα σου.

Βέβαια κάποιος θα μπορούσε να κάνει argue οτι ο σκοπός είναι να επηρεαστεί η νοοτροπία και η κοσμοθεωρία σου, όχι να αποκτήσεις ένα πρακτικό skill για την καθημερινότητα σου. Το θέμα όμως είναι...ξέρεις πολύ κόσμο που είναι πραγματικά ανοιχτός να αλλάξει την κοσμοθεωρία του ;

 

[ilias90]

Το ξέρω οτι είναι φιλοσοφικά ρεύματα, και έχουν επίσης τους περιορισμούς τους. Τα πάντα είναι φιλοσοφία στην ρίζα τους. Σε οτι αφορά την ανθρώπινη σκέψη τουλάχιστον. Πιστεύω οτι οι φιλόσοφοι στις αντίστοιχες εποχές διακρίθηκαν όχι επειδή ήταν σωστοί,ιδιοφυείς ή οτιδήποτε άλλο, αλλά επειδή δεν φοβόντουσαν να σκεφτούν βαθιά.

Κάποιοι από αυτούς ήταν σίγουρα ιδιοφυείς, εννοείται όχι όλοι. Σίγουρα αυτό που τους διέκρινε όλους ήταν η οξυμένη ικανότητά τους να παρατηρούν. Από αυτή την ικανότητα απορρέει και η αναλυτική σκέψη. Βάλε και το γεγονός ότι ήταν από «καλές» οικογένειες, άρα δεν είχαν θέμα επιβίωσης και αρκετό χρόνο για διάβασμα και σκέψη, οπότε είχαν τα προαπαιτούμενα να γίνουν φιλόσοφοι.

Δεν υποβαθμίζω καθόλου την αξία της αλλά ομολογώ απο την άλλη οτι ξινίζω λίγο όταν κάποιος αναφέρει οτι οι επιστήμες προήλθαν απο την φιλοσοφία. Όχι γιατί δεν ισχύει αλλά επειδή δίνει την εντύπωση οτι η φιλοσοφία είναι πανάκεια. Το οποίο δεν ισχύει, γιατί ούτως η άλλως και οι επιστήμες, και συγκεκριμένα οι φυσικές επιστήμες απέκλιναν στην συνέχεια πολύ.

Δεν προήλθαν ακριβώς από τη φιλοσοφία οι επιστήμες, αλλά η επιστήμη με την ευρύτερη έννοιά της. Για την ακρίβεια, επιστήμη και φιλοσοφία δεν διαχωρίζονταν στην αρχαιότητα, από εποχής προσωκρατικών φιλοσόφων. Η αρχαία Ελληνική φιλοσοφία διαχωρίζονταν σε φυσική, ηθική και λογική. Από την πρώτη, προήλθε η φυσική και εν γένει οι επιστήμες, όταν έγινε ο διαχωρισμός αργότερα.
Επιπλέον, ο Αριστοτέλης -που προανέφερα- αποτελεί το αρχέτυπο του homo universalis, του πρότυπου του ανθρώπου, δηλαδή, που μελετά όλους τους τομείς της ζωής (θετικές, θεωρητικές επιστήμες, αισθητό και υπεραισθητό.). Ακριβώς το αντίθετο από τη σύγχρονη εποχή, η οποία χαρακτηρίζεται από αυστηρή εξειδίκευση.

Η φυσική και η μεταφυσική ας πούμε έχουν εντελώς άλλους στόχους. Η μεταφυσική ως κλάδος της φιλοσοφίας ασχολείται με ερωτήματα τα οποία δεν μπορούν να έχουν απάντηση, και εαν έχουν απάντηση τότε αυτή αλλάζει απο άνθρωπο σε άνθρωπο γιατί είναι human-centered. Δεν μπορεί να υπάρξει κάποιος καθολικός κανόνας με τον οποίον όλοι συμφωνούμε σε ένα ερώτημα και ο οποίος επιβάλλεται μέσω της διαδικασίας του πειράματος και της φυσικής πραγματικότητας.

Ναι, η μεταφυσική είναι εξ ορισμού αντίθετη από τη φυσική, γιατί εξετάζει ερωτήματα του τύπου «υπάρχει Θεός;» ή «υπάρχει ψυχή» και «τι συμβαίνει μετά τον θάνατο;», ερωτήματα που είναι υπερβατικά, αν θεωρήσεις ότι υπάρχει αυτό που ονομάζουμε υπερβατικό φυσικά, δηλαδή μια διάσταση του κόσμου στην οποία δεν ισχύουν οι φυσικοί νόμοι οπότε, προφανώς, δεν δύναται να εξεταστεί εμπειρικά. Αν υπάρχει δε, η αλήθεια είναι ότι δεν γίνεται να εξεταστεί εν γένει μέσω της λογικής, παρά μόνο να βιωθεί.

Πιστεύω οτι αυτό είναι που αποθαρρύνει πολύ κόσμο απο το να ενδιαφερθεί. Μπορείς να αντλήσεις κάποια πνευματική ευχαρίστηση μεν απο την μελέτη αυτών των ερωτημάτων αλλά γρήγορα αντιλαμβάνεσαι οτι έχεις πέσει σε έναν τοίχο και ακόμα και τα όποια συμπεράσματα σου δεν μπορούν να σε βοηθήσουν με κανένα τρόπο στην καθημερινότητα σου.

Μεγάλη συζήτηση αυτή που άνοιξες. Θεωρώ ότι αυτό ξεκάθαρα σχετίζεται με την οπτική σου για τον κόσμο. Παρόλα αυτά, υπάρχει κάτι πολύ βασικό στο συγκεκριμένο είδος φιλοσοφίας το οποίο, όχι μόνο μπορεί να σε βοηθήσει την καθημερινότητά σου, αλλά και να την ορίσει. Και αυτό δεν είναι άλλο από την απόκτηση νοήματος για αυτήν. Γιατί, για παράδειγμα, ένας νιχιλιστής δεν μπορεί να έχει νόημα για τη ζωή (αφού θεωρεί ότι όλα είναι τυχαιότητα και πιθανότητες), κάποιος που πιστεύει στο υπερβατικό πιστεύει και στο νόημα. Αυτά είναι αλληλένδετα. Τέλος, υπάρχει και η μέση λύση, στην οποία ναι μεν ένας άνθρωπος θεωρεί ότι η ζωή διέπεται από τυχαιότητα, παρόλα αυτά νοηματοδοτεί ο ίδιος τη ζωή του, απλώς το νόημα αυτό περιορίζεται στον κόσμο των φαινομένων. Θεωρώ σαν Ηλίας ότι είναι βασικό στη ζωή μας να υπάρχει νόημα, όποιας μορφής είναι αυτό, κυρίως για την ατομική (και συλλογική) ψυχολογία.

Το θέμα όμως είναι...ξέρεις πολύ κόσμο που είναι πραγματικά ανοιχτός να αλλάξει την κοσμοθεωρία του ;

Όχι. Για την ακρίβεια δεν ξέρω και πολύ κόσμο που θα το σκεφτεί καν.
Πάντως, να σου πω ότι ο λόγος και ο τρόπος σκέψης σου είναι φιλοσοφικός (ω, ναι), για την ακρίβεια θα τον κατέτασσα στην αναλυτική φιλοσοφία και αν μη τι άλλο συζητάς και δεν είσαι απόλυτος.

 

[epote]

Για το Gabor Mate τι γνώμη έχεις;

Δεν τον ξερω, λιγο που διαβασα εχει αναπτυξει ενα ψυχοκοινονικο μοντελο που ερμηνευει την ψυχοπαθολογια (με μια εμφαση στον εθισμο) βαση του παιδικου τραυματος. Ενταξει λογικα πραγματα.

Μα και αυτά που αναφέρεις εδώ, δηλαδή ο εμπειρισμός και η φαινομενολογία, φιλοσοφικά ρεύματα είναι και φιλόσοφοι συνέλαβαν και ανέλυσαν αυτούς τους τρόπους εύρεσης της αλήθειας (μέσω της εμπειρίας και των φαινομένων.) Γι' αυτό γράφω ότι η φιλοσοφία δόμησε ολόκληρη τη δυτική σκέψη, ακόμα και την επιστήμη και εκνευρίζομαι με όσους στην εποχή μας την υποτιμούν τόσο πολύ.

Η φιλοσοφια εχει περιοριστει στην επιστημιολογια και την ηθικη (και αυτη σιγα σιγα τη χανει) γιατι κατα τα αλλα απλα δημιουργησε επιστημες οι οποιες την αντικατεστησαν. Αυτο που παλιοτερα ηταν φιλοσοφια τωρα ειναι γλωσσολογια, φυσικη, μαθηματικα, ψυχολογια, κοινωνιολογια κτλ

 

[Luke87]

Δεν τον ξερω, λιγο που διαβασα εχει αναπτυξει ενα ψυχοκοινονικο μοντελο που ερμηνευει την ψυχοπαθολογια (με μια εμφαση στον εθισμο) βαση του παιδικου τραυματος. Ενταξει λογικα πραγματα.

Είναι φιλόσοφος. Εκτός από επιστήμονας. Συχνά συζητάει για το πόσο τοξική έχει γίνει η κοινωνία μας και πόσο ασφυκτιούν τα μέλη της. Και που να βλεπε αυτά που θα 'ρθουν. Που θα γίνουμε όλοι μας ρομπότ.

 

[Gianfranko]

Η εμφάνιση σου αντικατοπτρίζει την αδηφαγία σου.
Αν και όχι πάντα, εντούτοις, αποτελεί γενικώς τον μπούσουλα
να διακρίνει κανείς ποιός στέκεται απέναντι του.
Η παροιμιώδης φράση -έφαγε τον Ελλέβορο-
ακόμα και αυτό που δεν τρώγεται, δεν είναι τυχαία.

 

[Gianfranko]

Ο όρος <ευγενής άγριος>σας λέει τίποτα?
είναι στενά συνδεδεμένος με τον πατέρα του ρομαντισμού, Ρουσσώ!
Είναι.... ένας άνθρωπος πού έμεινε ανέγγιχτος από τις κοινωνικές καί πολιτισμικές μας μολύνσεις.

Αυτός ο άνθρωπος πίστευε ο Ρουσσώ, ζει σύμφωνα με τα αληθινά του αισθήματα,
έχει αποβάλλει τον εγωισμό και ζει εν πλήρη αρμονία με το περιβάλλον του.
υστ:
Κάποιος ανάμεσά μας?

 

[parafernalia]

Για να γίνεις ο άνθρωπος του Ρουσώ πρέπει να αποποιηθείς την ιδιοκτησία.
Να μην έχεις τίποτα άλλο δικό σου παρά μόνο το σώμα και το πνεύμα σου.
Το αντέχεις ως σκέψη ή κάθε φορά που κινδυνεύουν τα "αποκτηματάκια" σου τρέχεις να προφυλαχτείς;

Θέλει άντερα η ευγενής αγριάδα. Αναζητάς μια βαθύτερη ποιότητα που δεν στην εξασφαλίζει η ενδόμυχη βούληση. Δεν γεννιόμαστε ελεύθεροι αλλά σκλάβοι των γονιδίων μας, της οικογένειας, της κοινωνικής νόρμας. Στην πορεία κάποιοι λίγοι αποκτούν τη φρόνηση που σου δίνει η γνώση κερδίζοντας λίγους βαθμούς ελευθερίας παραπάνω, αλλά, μέχρι εκεί.

 

[Dark_kronos]

Για να γίνεις ο άνθρωπος του Ρουσώ πρέπει να αποποιηθείς την ιδιοκτησία.
Να μην έχεις τίποτα άλλο δικό σου παρά μόνο το σώμα και το πνεύμα σου.
Το αντέχεις ως σκέψη ή κάθε φορά που κινδυνεύουν τα "αποκτηματάκια" σου τρέχεις να προφυλαχτείς;

Θέλει άντερα η ευγενής αγριάδα. Αναζητάς μια βαθύτερη ποιότητα που δεν στην εξασφαλίζει η ενδόμυχη βούληση. Δεν γεννιόμαστε ελεύθεροι αλλά σκλάβοι των γονιδίων μας, της οικογένειας, της κοινωνικής νόρμας. Στην πορεία κάποιοι λίγοι αποκτούν τη φρόνηση που σου δίνει η γνώση κερδίζοντας λίγους βαθμούς ελευθερίας παραπάνω, αλλά, μέχρι εκεί.

Ένα ερώτημα είναι γιατί να θες να ζήσεις έτσι; Σε πιο σύγχρονα δεδομένα υπάρχει το ρεύμα του μινιμαλισμού, οπίου οι πιο "ακραίοι" μπορεί να ζουν με 100 ή 20 αντικείμενα, βολικότατα όμως δεν μετράνε ποτέ το σπίτι, ή το κάθε αντικείμενο που μπορεί να θεωρηθεί μέρος του σπιτιού (Πχ νιπτήρα, μπαταρία νιπτήρα κλπ) γιατί εύκολα ξεφεύγει το νούμερο έτσι, και βασικά δεν έχει καμία σημασία τελικά...
Άντε λοιπόν, και "κατάφερες" να ζεις με ένα τζιν, ένα μπλουζάκι, ένα πιρούνι, ένα μαχαίρι και ένα πιάτο, μέσα σε ένα σπίτι. Είσαι ο άνθρωπος του Ρουσώ, η πρέπει να αποποιηθεί και αυτά; Το σπίτι πως το συντηρείς; Λογικά μέσα από κάποια εργασία.
Στόχος λοιπόν, είναι να ζεις στο δάσος χωρίς ιδιοκτησία; Η σε μια μοντέρνα πραγματικότητα χωρίς αντικείμενα; Πως το πρώτο διαφέρει από τον "σκέτο" άγριο; Και στο δεύτερο πως η εργασία και η εξάρτηση από την κοινωνία και θεσμούς της σου επιτρέπει να είσαι εν τέλη ελεύθερος;

 

[parafernalia]

Ένα ερώτημα είναι γιατί να θες να ζήσεις έτσι;

Γιατί αυτός είναι ο δρόμος για μια αυθεντική ζωή. Ο,τιδήποτε άλλο αργά ή γρήγορα γίνεται καχέκτυπο, κάθε μέρα μια φωτοτυπία της προηγούμενης, δεν είσαι πραγματικά ΕΣΥ αλλά οι δεσμεύσεις σου. Υπάρχει όμως και κάτι βαθύτερο, πιο οντολογικό που αγγίζει τον πυρήνα της ύπαρξης. Όπως έλεγε ο Όργουελ:

"Πολεμάμε γιατί ουσιαστικά μας αλλοτριώνει κάτι, όχι επειδή δεν είχαμε τη δυνατότητα να πιούμε μπύρα, να τρυπάμε όσα βαρέλια μπορούμε... Κάποτε ο αφρός του θα μας μεθύσει.

Και τότε, καλή διαιώνιση..."