Apro
Διάσημο μέλος



το ψέμα ανήκει στο παρελθόν και τη θέση του παίρνει η αλήθεια....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος


Η απεμπόληση ηθικών αρχών, χάριν της ωραιοποίησης (του ψεύδους) με υποχωρήσεις, αλλά και παραίτηση δικαιωμάτων, μήπως θεωρείται συνδιαλλαγή ή ακόμη και ξεπούλημα;;
Eίναι γεφύρωση ή υποχωρητικότητα; Είναι καλή διάθεση για επίλυση διαφορών ή μετριοπάθεια και εγκατάλειψη ηθικών αξιών;
H μέση λύση της ωραιοποίησης, εγώ πιστεύω ότι είναι τελικά....ακραία απόφαση!![]()
Ιδανικά, μόνο η αλήθεια θα ήταν ικανή να μας φέρνει εσωτερική ισορροπία.
Υπάρχει όμως και ανάγκη μιας «εξωτερικής» ας πούμε ισορροπίας. Εσύ χρησιμοποίησες τη λέξη «απεμπόληση» = ξεπούλημα = ιδιοτελείς λόγους του ψέματος.
Εγώ μιλάω για την ωραιοποιήσει για σχεδόν ανιδιοτελείς λόγους. Λέω σχεδόν, γιατί και εγώ εισπράττω χαρά όταν καταφέρνω να αποφύγω μια δυσάρεστη κατάσταση.
Πχ: Αν εγώ βλέπω την γιαγιά μου στεναχωρημένη, και της λέω «κούκλα είσαι σήμερα» και εκείνη χαμογελάει, το ξέρει και το ξέρω ότι είναι ψεμα αλλά και οι δυο έχουμε μια «καλύτερη πραγματικότητα.» Όχι δεύτερη πραγματικότητα, αλλά μια καλύτερη για λίγο.
Όταν το αγόρι με τον οποίο βγαίνεις ραντεβού σου λέει : «δεν μʼ αρέσεις γιατί έχεις στραβά πόδια», γιατί οι ηθικές του αρχές του λένε να πει πάντα την αλήθεια, τον θεωρείς τουλάχιστον κακότροπος. Αν πάλι είναι ευγενικός, βρίσκει έναν τρόπο – ψεμα να σε «αποφύγει».
Είναι η ευγένεια «ακραία απόφαση»;
… στην θεωρία, ναι, η αλήθεια είναι επιθυμητή απʼόλους. Στην πραγματικότητα, όλοι θέλουμε να την μάθουμε «με τρόπο».
Μήπως, λοιπόν, το κοινωνικό σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς το ψεμα?
Οι κοινωνικές συμπεριφορές βασίζονται στο αυτο.
Κάπου το εξηγούσε φανταστικά ο Χάος… που είναι αυτή ψυχή?
(ισιλ, αν μπορείς να βοηθήσεις…)
Πραγματικά με προβληματίζει το θέμα.

Γιαʼ αυτό και «σας ρωτάμε», κύριε Δεμνονα, που παραπονιέστε.

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος


Ιδανικά, μόνο η αλήθεια θα ήταν ικανή να μας φέρνει εσωτερική ισορροπία.
Υπάρχει όμως και ανάγκη μιας «εξωτερικής» ας πούμε ισορροπίας. Εσύ χρησιμοποίησες τη λέξη «απεμπόληση» = ξεπούλημα = ιδιοτελείς λόγους του ψέματος.
Εγώ μιλάω για την ωραιοποιήσει για σχεδόν ανιδιοτελείς λόγους. Λέω σχεδόν, γιατί και εγώ εισπράττω χαρά όταν καταφέρνω να αποφύγω μια δυσάρεστη κατάσταση.
Πχ: Αν εγώ βλέπω την γιαγιά μου στεναχωρημένη, και της λέω «κούκλα είσαι σήμερα» και εκείνη χαμογελάει, το ξέρει και το ξέρω ότι είναι ψεμα αλλά και οι δυο έχουμε μια «καλύτερη πραγματικότητα.» Όχι δεύτερη πραγματικότητα, αλλά μια καλύτερη για λίγο.
Όταν το αγόρι με τον οποίο βγαίνεις ραντεβού σου λέει : «δεν μʼ αρέσεις γιατί έχεις στραβά πόδια», γιατί οι ηθικές του αρχές του λένε να πει πάντα την αλήθεια, τον θεωρείς τουλάχιστον κακότροπος. Αν πάλι είναι ευγενικός, βρίσκει έναν τρόπο – ψεμα να σε «αποφύγει».
Είναι η ευγένεια «ακραία απόφαση»;
… στην θεωρία, ναι, η αλήθεια είναι επιθυμητή απʼόλους. Στην πραγματικότητα, όλοι θέλουμε να την μάθουμε «με τρόπο».
Μήπως, λοιπόν, το κοινωνικό σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς το ψεμα?
Οι κοινωνικές συμπεριφορές βασίζονται στο αυτο.
Κάπου το εξηγούσε φανταστικά ο Χάος… που είναι αυτή ψυχή?
(ισιλ, αν μπορείς να βοηθήσεις…)
Πραγματικά με προβληματίζει το θέμα.
Γιαʼ αυτό και «σας ρωτάμε», κύριε Δεμνονα, που παραπονιέστε.![]()
Προσωπικα θεωρω πως η χρηση του ψεματος εχει να κανει αποκλειστικα με την αυτοεκτιμηση και δημοσια εικονα μας.
Εξυπηρετουμε καθαρα τους εαυτους μας και κανεναν αλλο.
Τουτεστιν, για οσο διαστημα εχουμε προβληματα με τον εαυτο μας, δεν τον εχουμε αποδεχτει ως εχει, θα καταφευγουμε στη χρηση του ψεματος, οπως επισης θα ειμαστε και συχνοι αποδεκτες αυτου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος


Προσωπικα θεωρω πως η χρηση του ψεματος εχει να κανει αποκλειστικα με την αυτοεκτιμηση και δημοσια εικονα μας.
Εξυπηρετουμε καθαρα τους εαυτους μας και κανεναν αλλο.
Τουτεστιν, για οσο διαστημα εχουμε προβληματα με τον εαυτο μας, δεν τον εχουμε αποδεχτει ως εχει, θα καταφευγουμε στη χρηση του ψεματος, οπως επισης θα ειμαστε και συχνοι αποδεκτες αυτου.
Σαφώς και ο φόβος της απόρριψης μας κάνει να ωραιοποιήσουμε την εικόνα μας. Ιδικά στο ιντερνετ όπου δηλώνεις οτιδήποτε, και φαντάζεσαι ότι ο αποδέκτης το έχαψε.
Όταν όμως ωραιοποιείς την εικόνα του άλλου, και τον επηρεάζεις να σκέφτεται θετικά, είναι κακό?
Τέλος πάντων… δεν έχω καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα. Περιμένω να το βρούμε μαζί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος


Σαφώς και ο φόβος της απόρριψης μας κάνει να ωραιοποιήσουμε την εικόνα μας. Ιδικά στο ιντερνετ όπου δηλώνεις οτιδήποτε, και φαντάζεσαι ότι ο αποδέκτης το έχαψε.
Όταν όμως ωραιοποιείς την εικόνα του άλλου, και τον επηρεάζεις να σκέφτεται θετικά, είναι κακό?
Τέλος πάντων… δεν έχω καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα. Περιμένω να το βρούμε μαζί.
Kαι γιατι πρεπει κανεις να βοηθησει τον αλλο με ψεματα, δημιουργωντας του μια ομορφη αλλα ψευτικη πραγματικοτητα? Γιατι ειναι ψευτικη. Δεν ισχυουν εδω ημιμετρα και μεσοβεζικα πραγματα.
Προσωπικα ποτε δε με βοηθησε κατι τετοιο...ε, δε μου αρεσει να με "χαιδευουν" καθ αυτον τροπο.Το θεωρω υποκριτικο...Θελω να ξερω οτι καθε "αλλος" απεναντι μου θα ειναι απολυτα ειλικρινης, να γνωριζω που στεκομαι και που παταω.
Δε θελω να αναρωτιεμαι, εαν αυτη η την αλλη φορα που μου λεει κατι το κανει για να με κανει να νοιωσω απλα καλυτερα η εαν οντως το εννοει γιατι αυτο πραγματικα ισχυει.
Και στην τελικη, ποσο πραγματικα προσπαθει ο αλλος να βοηθησει εμενα και οχι το να προστατεψει τον ιδιο του τον εαυτο για να μη φανει στα ματια μου "κακος", μην και χαλασει η εικονα που εχω εγω για κεινον? Διοτι ναι, πολλες φορες η αληθεια για πολλους δεν ειναι και τοσο ευπεπτη και οι ιδιοι βαζουμε τους εαυτους μας σε ενα τρυπακι/παρε-δωσε ψεματος και ανειλικρινειας.
Γι' αυτο το λογο ανεφερα στην προηγουμενη αναρτηση μου, οτι με τον εναν η τον αλλο τροπο η χρηση του ψεματος εχει να κανει με εμας τους ιδιους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος


Δεν έχεις άδικο. Σε τίποτα.
Γι' αυτο το λογο ανεφερα στην προηγουμενη αναρτηση μου, οτι με τον εναν η τον αλλο τροπο η χρηση του ψεματος εχει να κανει με εμας τους ιδιους.
Ωστόσο, αν κάποιος από σας κατάφερε να είναι πάντα ειλικρινής ακόμα και με το να μην κρύψει ποτέ αυτά που σκέπτεται, γιατί και η μισή αλήθεια ψεμα είναι, πραγματικά σας θαυμάζω.
Εγώ δεν τα καταφέρνω. Αν δεν έχω κάτι ωραίο να πω, προτιμώ να μην πω τίποτα. Μόνο όταν το δικό μου φίλτρο πραγμάτων, καταστάσεων, συναισθημάτων μου λέει ότι εδώ χρειάζεται νυστέρι, μόνο τότε θα βγει η αλήθεια ωμή. Σπάνια και για ειδικές περιπτώσεις. Ιδαλλιώς… θα βγει «με τρόπο».
edit: Πάντα μιλάω για την αποφυγή δυσάρεστων καταστάσεων και διαφωνιών, έτσι? Μην αφήσω την εντύπωση ότι υποστηρίζω την μυθομανία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Apro
Διάσημο μέλος


κάποιος, μπορεί να ισχυριστεί και καθαρή διαίσθηση.... και αυτό είναι ένα ξεχωριστό και υπαρκτό συναίσθημα....
νομίζω άξιο, για να αναφερθεί..., είναι και αυτό, μία περίπτωση....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Φορτώνει...