200 χρόνια από το 1821

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.


Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

giannhs2001

Επιφανές μέλος

Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 17,621 μηνύματα.
Ελλάδα και δύση έχουν πολλούς πολιτισμικούς και ιστορικούς δεσμούς, εξ ού και το φιλελληνικό κίνημα τότε.
αρχαία ελλάδα-ρώμη-χριστιανισμός-διαφωτισμός είναι μια πολιτισμική συνέχεια μέσα στην οποία γαλουχηθήκαμε και εμείς και η δύση.

το ισλάμ ανήκει σε ένα τελείως διαφορετικό πολιτισμικό πλαίσιο τελείως ξένο με το δικό μας με άλλη ιστορία και αξίες.

Τα γενέθλια του μουχάμαντ μου είναι αδιάφορα, θα συμφωνούσα όμως να γιορτάζαμε την κήρυξη της 1ης σταυροφορίας από τον Ουρβανό Β και να φωτιστεί η βουλή στα χρώματα του εύηχου και νοσταλγικού deus vult

Δεν διαφωνώ ότι υπάρχουν πολιτισμικοί δεσμοί αλλά ερωτώ το γιατί να εορτάζεται η επανάστασις των Ελλήνων στο εξωτερικό;

Τώρα για την σταυροφορία, εμμ wtf?

Αυτό που λες δεν ισχύει ο κάθε άνθρωπος δεν ανήκει πουθενά μπορεί να ζήσει όπου θέλει, ναι είμαστε Έλληνες όμως αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει αναγκάστηκα να μείνουμε εδώ. Επίσης αυτό με την επιστροφή που λες πάλι δεν ισχύει, καθώς και 10% ανάπτυξη να έχουμε σαν κράτος και ανεργία 9-10% οι Έλληνες οι οποίοι ζουν 5+ χρόνια στο εξωτερικό και εχουν φτιάξει την ζωή τους δεν θα επιστρέψουν πίσω και ορθά καθώς πλέον η ζωή τους έχει σταθεροποιηθει στο εξωτερικό.

Μήπως να πούμε και οι προλετάριοι δεν έχουνε πατρίδα τότε; Ο κάθε άνθρωπος ανήκει στην χώρα του. Κανένας δεν θα υποχρεώσει κανέναν. Όσοι θέλουν να μείνουν στο εξωτερικό με γεια τους με χαρά τους όμως υπάρχουν και εκείνοι που θέλουν να επιστρέψουν και είναι πολλοί. Σε κανέναν δεν είναι ευχάριστο πράγμα να φεύγει από την χώρα του και να γίνει ο "ξένος" σε μία άλλη. Πουθενά δεν θα είναι σαν το σπίτι σου. Εγώ από την άλλη πιστεύω ότι και άνθρωποι που ζουν για δεκαετίες στο εξωτερικό σαν καημό το έχουν να ξαναδούν την χώρα τους. Αυτοί που ίσως δεν θα ήθελαν να γυρίσουν και είναι όντως λογικό είναι εκείνοι που γεννήθηκαν στο εξωτερικό ( δεύτερες-τρίτες γενιές μεταναστών κλπ ) και έτσι δεν έχουν κάποιον ιδιαίτερο δεσμό με την πατρίδα τους.
 

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
Capture.JPG

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Captureo.JPG

Μαντώ Καραγιάννη
Capture.JPG

Μαντώ Καραγιάννη
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Volkswagen Fan

Επιφανές μέλος

Ο Fotis. αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών, επαγγέλεται Οικονομολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 27,206 μηνύματα.
View attachment 77872
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

View attachment 77873
Μαντώ Καραγιάννη
View attachment 77874
Μαντώ Καραγιάννη
Πολύ ωραία και συγκινητικά πλάνα.
 

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
Πολύ ωραία και συγκινητικά πλάνα.
Οντως,περα απο σημαια ειναι και πατριδα,κατι νιωθεις βαθια μεσα σου.
Εδω γεννηθηκαμε,εδω και η ιστορια μας αυτη ως εθνος,

"Γεώργιος Δροσίνης
Χῶμα Ἑλληνικὸ


Τώρα ποὺ θὰ φύγω καὶ θὰ πάω στὰ ξένα,
καὶ θὰ ζοῦμε μῆνες, χρόνους χωρισμένοι,
ἄφησε νὰ πάρω κάτι κι ἀπὸ σένα,
γαλανὴ πατρίδα, πολυαγαπημένη.
ἄφησε μαζί μου φυλαχτὸ νὰ πάρω,
γιὰ τὴν κάθε λύπη, κάθε τί κακό,
φυλαχτὸ ἀπ' ἀρρώστεια, φυλαχτὸ ἀπὸ Χάρο,
μόνο λίγο χῶμα, χῶμα ἑλληνικό!"

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Αγαπημενα στιγμιοτυπα :yes:


 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

paskmak

Διάσημο μέλος

Ο paskmak αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, επαγγέλεται Γιατρός και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 2,503 μηνύματα.
Καμιά πολιτιστική συνέχεια δεν υπάρχει ανάμεσα στο κίνημα του Διαφωτισμού και μια μεσαιωνική θρησκεία. Οι Διαφωτιστές ανέδειξαν ως κύρια μορφή πίεσης την Εκκλησία και αγωνίστηκαν επιθετικά ενάντια στον Χριστιανισμό. Η Εκκλησία αποκήρυξε τον Διαφωτισμό και τον θεώρησε κίνδυνο για την Ορθόδοξη παράδοση.


Μια χαρα υπάρχει συνεχεια, και μαλιστα από τον ιδιο χριστιανισμό ξεπήδησαν οι πρώτοι διαφωτιστές, οι οποίοι ήταν βαθια θρησκευόμενοι, αλλά αντίθετοι με την παπική διδασκαλία και απολυταρχία. Αργοτερα, εμφανίστηκαν και αθειστικες τάσεις.


Ο ανώτερος ορθόδοξος κλήρος ήταν τόσο ενάντια στην εξέγερση του 21, όσο και στις ιδέες του διαφωτισμού, διότι το υπάρχον οθωμανικό σύστημα τους βολευε. Το γεγονός ομως ότι οι ευρωπαϊκοί ορθόδοξοι ανατολικοί λαοί ήταν σε στενη σχεση, τόσο γεωγραφικά, αλλά περισσοτερο πολιτισμικά, με την δυση, οδήγησε σταδιακα και στην αλλαγή νοοτροπίας στην Ανατολική εκκλησία.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Δεν διαφωνώ ότι υπάρχουν πολιτισμικοί δεσμοί αλλά ερωτώ το γιατί να εορτάζεται η επανάστασις των Ελλήνων στο εξωτερικό;

Γιατί η εξέγερση του 21 μπορεί να έχει και οικουμενικό μήνυμα, ακριβώς όπως και της γαλλικής επανάστασης του 1789.
Αποτελεί έναν αγώνα απέναντι στην απολυταρχία και στην καταπίεση, ένας αγώνας-πρότυπο για όλους τους λαούς.
Βεβαια, σ αυτο έπαιξε ρολο και το ισχυρό κίνημα του φιλελληνισμού. Η Ελλάδα, όσο και «Ανατολική» και αν ήταν, αποτέλεσε την βάση για τον δυτικό πολιτισμο. Ένας λογος παραπάνω που η ελληνική επανάσταση έχει βαρύνουσα σημασια και ειναι πιο γνωστή πχ από την αντίστοιχη σερβική ή βουλγαρική, αν θελουμε να την συγκρίνουμε με γειτονικούς λαούς.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Poirot

Διάσημο μέλος

Ο τ. Aspiring Lawyer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,555 μηνύματα.
200 χρόνια από τότε που το μικρό ελληνικό κράτος ξεκίνησε τον αγώνα για την ανεξαρτησία! Έναν αγώνα που ομολογουμένως ξεκίνησε στραβά, που στο μεγαλύτερο μέρος του δεν πήγαινε πολύ καλά αλλά εν τέλει στέφθηκε με επιτυχία χάρη στην αυταπάρνηση των Ελλήνων αγωνιστών και τη συμβολή των συμμάχων.

Ας μην καταδικάζουμε πάντα την Ελλάδα ως τον φτωχό συγγενή της Ευρώπης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως όταν ελάμβαναν χώρα ο Διαφωτισμός, η Αναγέννηση, οι απαρχές της βιομηχανικής επανάστασης η Ελλάδα βρισκόταν, για 400 ολόκληρα χρόνια, κάτω από οθωμανική κατοχή. Είναι προφανές ότι μας κράτησε πίσω. Ίσως η ιστορικά ορθή σύγκριση των κατακτήσεων της μικρής Ελλάδας δεν πρέπει να γίνεται με τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης που τα 400 αυτά χρόνια προόδευσαν αλλά με χώρες που βρίσκονταν στο ίδιο καθεστώς με εμάς. Αν συγκριθούμε, για παράδειγμα, με τα υπόλοιπα Βαλκάνια, το βιωτικό μας επίπεδο είναι υψηλότερο κατά πολύ. Σε όλους τους χάρτες που παρουσιάζουν δεδομένα, κοιτάζοντας την περιοχή των Βαλκανίων, βλέπουμε τις περισσότερες φορές την Ελλάδα να έχει τις καλύτερες επιδόσεις.

Φυσικά και έχουμε τα στραβά μας, φυσικά και θα μπορούσαμε πολλά πράγματα να τα είχαμε κάνει διαφορετικά και πολύ καλύτερα. Δεν τα έχουμε καταφέρει και τόσο χάλια όμως.

Να αγαπάμε τη χώρα μας βλέποντας και τι έχει καταφέρει και τι μπορεί να βελτιωθεί.

1616336815661.png


Και να εκπέμψουμε εκ νέου το φως και το πνεύμα της αρχαίας Ελλάδας!
 

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
Και ο ανδριάντας του Θ. Κολοκοτρώνη
Θέση: Πλατεία Κολοκοτρώνη, Αθηνα, μπροστά απο την παλιά Βουλή

Στην εμπρόσθια όψη του βάθρου έχει χαραχθεί η επιγραφή: « Έφιππος χώρει γενναίε στρατηγέ ανά τους αιώνας διδάσκων τους λαούς πως οι δούλοι γίνονται ελεύθεροι.»

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης - Theodoros Kolokotronis 1.jpg
 

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.

Κωνσταντίνος Κανάρης​

162082033_2889019731354830_8511199813508824839_n-1-2.jpg

Ο Κωνσταντίνος Κανάρης γεννήθηκε το 1793 ή το 1795 στα Ψαρά, στους κόλπους μιας οικογένειας με μεγάλη ναυτική παράδοση. Ο πατέρας του Μιχαήλ ή Μικές Κανάργιος ή Κανάριος διατέλεσε επανειλημμένα δημογέροντας του νησιού και από τον γάμο του με τη Μαρία απέκτησε τρία αγόρια, τον Αναγνώστη, τον Γεώργιο και τον Κωνσταντίνο. Ο Κωνσταντής έμεινε ορφανός από μικρός και ακολούθησε το ναυτικό επάγγελμα με το επίθετο Κανάρης. Δούλεψε ως μούτσος στο μπρίκι του θείου του Δημήτρη Βουρέκα, που μετέφερε Σουλιώτες από την Πάργα στη Λευκάδα και έμαθε τα μυστικά της θάλασσας. Μετά τον θάνατο του θείου, ανέλαβε καπετάνιος του πλοίου του, με το οποίο πραγματοποίησε πολλά εμπορικά ταξίδια στη Μεσόγειο. Σε ηλικία 22 ετών παντρεύτηκε τη Δέσποινα Μανιάτη, κόρη γνωστής ναυτικής οικογένειας των Ψαρών, με την οποία απέκτησε επτά παιδιά. Ο Κανάρης δεν φαίνεται να είχε μυηθεί στη Φιλική Εταιρεία, αλλά όταν ξέσπασε η Επανάσταση, ήταν από τους πρώτους που έλαβαν μέρος στον Αγώνα. Κατατάχθηκε ως απλός ναύτης στον ψαριανό στολίσκο, που συγκρότησε ο φίλος του Νικολής Αποστόλης. Από τις πρώτες επιχειρήσεις άρχισε να εξειδικεύεται στα πυρπολικά και να γίνεται ο φόβος και ο τρόμος του τουρκοαιγυπτιακού στόλου. Η φήμη του γρήγορα ξεπέρασε τα στενά όρια του ελληνικού χώρου και έγραψαν γι' αυτόν ο λόρδος Βύρων, ο Βίκτωρ Ουγκώ, ενώ ο άγγλος ιστορικός Γκόρντον σημείωνε ότι «είναι ο πιο έξοχος εκπρόσωπος του ηρωισμού, που η Ελλάδα όλων των εποχών μπορεί να υπερηφανεύεται». Ο Κανάρης κέρδισε την εκτίμηση και των συναγωνιστών του και για τη σωφροσύνη του χαρακτήρα του. Γι' αυτό ανήλθε και στα υψηλότερα αξιώματα της Πολιτείας μετά την απελευθέρωση. Ο «ναύαρχος», όπως τον αποκαλούσε ο λαός, πέθανε επί των επάλξεων της πολιτικής στις 2 Σεπτεμβρίου 1877 και κηδεύτηκε με μεγαλοπρέπεια.

Στην σπάνια φωτογραφία φαίνεται το πρόσωπο του Κωνσταντίνου Κανάρη, όπως αποτυπώθηκε τη μέρα της κηδείας του στο σπίτι του, στην οδό Κυψέλης 54 στην Αθήνα. Ο θρυλικός ναύαρχος πριν πεθάνει είπε, ότι το μόνο που έχει να δώσει στο ελληνικό έθνος είναι η καρδιά του. Και την έδωσε. Μέχρι σήμερα φυλάσσεται μέσα σε μια λήκυθο στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο στην παλιά Βουλή. Ο μπουρλοτιέρης του Αγώνα άφησε την τελευταία του πνοή στις 2 Σεπτεμβρίου του 1877 σε ηλικία 84 ετών. Έπασχε από χρόνια ημιπληγία και κατέληξε από ανακοπή καρδιάς. Τα κατορθώματα του θρυλικού ναυάρχου σκόρπισαν τον πανικό στους Οθωμανούς και επηρέασαν αποφασιστικά την πορεία της επανάστασης. Διέπρεψε στη θάλασσα, με κορυφαία στιγμή την πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας στη Χίο, το 1822. Η καρδιά του Κανάρη Την καρδιά του Κανάρη αφαίρεσε από τη σορό του, ο γιατρός Ιωάννης Ζωχιός. Αμέσως μετά πέρασε στα χέρια του γλύπτη Θωμά Θωμόπουλου, ο οποίος ανέλαβε τη διατήρησή της. Φιλοτέχνησε μια ασημένια λήκυθο, ένα αγγείο που χρησίμευε για την φύλαξη ελαιόλαδου, και μια μαρμάρινη λάρνακα, για να τοποθετηθεί. Η λάρνακα μεταφέρθηκε στο Υπουργείο Ναυτικών το Νοέμβριο του 1929. Πολλές δεκαετίες μετά, το 1933, αποφασίστηκε να εκτίθεται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών, όπου υπάρχουν και άλλα σημαντικά εκθέματα του αγώνα....

Διαβάστε όλο το άρθρο: https://www.mixanitouxronou.gr/isto...ton-mpoyrlotieri-toy-1821-konstantino-kanari/
Αμφορέας-Κανάρη-1200x1102.jpg

Η λύκηθος με την μαρμάρινη λάρνακα στην οποία φυλάσσεται μέχρι σήμερα η καρδιά του Κωνσταντίνου Κανάρη (Πηγή φωτογραφίας: Εθνικό Ιστορικό Μουσείο)...
Στη μαρμάρινη λάρνακα ο γλύπτης έχει χαράξει με χρυσά γράμματα τα τοπωνύμια, στα οποία διαδραματίστηκαν οι ένδοξες ναυμαχίες του Κωνσταντίνου Κανάρη. Χίος, Ψαρά, Τσεσμέ και Αλεξάνδρεια. Στο επάνω μέρος της λάρνακας βρίσκεται σκαλισμένο το άγαλμα της Νίκης, ενώ έχει χαραχτεί η φράση «Χαίρε καρδία ναυάρχου Κανάρη»....

Ο απολογισμός ήταν 2.000 νεκροί Οθωμανοί, ανάμεσά τους και ο Καρά Αλής. Από την ένδοξη αυτή στιγμή, ο ναύαρχος του ’21 έμεινε γνωστός και ως «μπουρλοτιέρης«....

οικια-καναρη.jpg

Στην οικία του Κωνσταντίνου Κανάρη στην οδό Κυψέλης 54 υπάρχει μέχρι και σήμερα η μαρμάρινη πλακέτα που αναφέρει ότι εκεί έζησε ο θαρραλέος πυρπολητής της Επανάστασης (Πηγή φωτογραφίας: Google Maps)...

Η άρνηση του Κανάρη να λάβει τιμητική σύνταξη Ο Κανάρης έγινε υπουργός Ναυτικών σε τρεις κυβερνήσεις επί βασιλείας Όθωνα και έγινε δύο φορές πρωθυπουργός την περίοδο 1864 – 1865. Για να τον τιμήσουν, οι άνθρωποι του βασιλιά εξέδωσαν Διάταγμα με το οποίο ήθελαν να του χορηγήσουν μηνιαία σύνταξη χιλίων δραχμών. Ο μπουρλοτιέρης όμως, απάντησε αρνητικά με μια επιστολή προς τον εισηγητή της πρότασης και Υπουργό Ναυτικών Αθανάσιο Μιαούλη. Πίστευε ότι μια τέτοια κίνηση θα έδινε την εντύπωση του ατομικού συμφέροντος. Στην επιστολή του έγραφε: «Και άλλοτε, οσάκις μου εγένοντο τοιαύται προτάσεις υπό υπουργών, απήντησα με την αυτήν γλώσσαν..μίαν ημέραν το Ελληνικόν Έθνος θέλει αναγνωρίση και αποδόση αυτά εις την οικογένειάν μου». Ο Κανάρης αποσύρθηκε της πολιτικής και ιδιώτευσε στο σπίτι του στην Κυψέλη. Το Μάιο του 1877, σε ηλικία 82 ετών, επανήλθε στην πολιτική και ανέλαβε πρωθυπουργός στην οικουμενική κυβέρνηση που σχηματίστηκε για να αντιμετωπίσει τις ενδεχόμενες συνέπειες από τον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο. Έγινε ο πρώτος που συμπλήρωσε 4 πρωθυπουργίες, ενώ ήταν ο μόνος πρωθυπουργός που επί των ημερών του η Βουλή ψήφισε ή αναθεώρησε το Σύνταγμα της Ελλάδας δύο φορές, το 1844 και το 1864. Η δράση του πυρπολητή ενέπνευσε σημαντικούς Ευρωπαίους καλλιτέχνες και συγγραφείς, όπως ο Βίκτωρ Ουγκό, ο Μπερανζέ και ο Φον Χες. Ο Βρετανός ιστορικός Γκόρντον έγαρψε γι αυτόν ότι «είναι ο πιο έξοχος εκπρόσωπος του ηρωισμού, που η Ελλάδα όλων των εποχών μπορεί να υπερηφανεύεται»....

Ένας ανδριάντας του Κανάρη, με νησιώτικη φορεσιά και με το δαυλό στο δεξί χέρι, έτοιμος να πυρπολήσει την τουρκική ναυαρχίδα, έχει τοποθετηθεί προς τιμήν του στην Πλατεία Κυψέλης, φιλοτεχνημένος το 1876 από τον γλύπτη Λάζαρο Φυτάλη (1831 - 1909). Επίσης, μαρμάρινη προτομή του Κανάρη υπάρχει στο Πεδίον του 'Αρεως της Αθήνας, έργο του γλύπτη Μιχάλη Τόμπρου (1889 - 1974).

Κωνσταντίνος Κανάρης - Konstantinos Kanaris.JPG

Τίτλος έργου: Κώστας Κανάρης
Θέση: Πλ. Κανάρη
Έτος Κατασκευής: 1876
Υλικό Κατασκευής: Μάρμαρο
Καλλιτέχνης: Λάζαρος Φυτάλης

Κωνσταντίνος Κανάρης - Konstantinos Kanaris (1).jpg

Τίτλος έργου: Κωνσταντίνος Κανάρης
Θέση: Πεδίον του Άρεως, Λεωφόρος Ηρώων
Έτος Κατασκευής: 1937
Υλικό Κατασκευής: Μάρμαρο
Καλλιτέχνης: Μιχάλης Τόμπρος
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Εντυπωσιακή αναρρίχηση στους παγωμένους καταρράκτες στα Τζουμέρκα. Εκεί ο Καραϊσκάκης σχημάτισε επαναστατική ομάδα και ο Κατσαντώνης έστησε το λημέρι του (drone)...

Η κάμερα κατέγραψε από ψηλά το χιονισμένο όρος Στρογγούλα, μία από τις ψηλότερες κορυφές των Τζουμέρκων που ξεπερνά τα 2.100 μέτρα. Αναρριχητές ανέβηκαν το βουνό πλάι στους παγωμένους καταρράκτες. Λόγω του μεγάλου υψομέτρου η θερμοκρασία πέφτει αρκετούς βαθμούς κάτω από το μηδέν με αποτέλεσμα όλα να παγώνουν. Τα Τζουμέρκα είναι μια βραχώδης οροσειρά με απόκρημνες και άγριες κορυφές το νότιο τμήμα της Πίνδου. Δείτε το βίντεο του συνεργάτη μας Λάζαρου Τσάτσου που ανέβηκε στο Epirustravel eu – Drone Flights που δείχνει αναρριχητές να σκαρφαλώνουν στην χιονισμένη κορυφή του όρους Στρογγούλα:...
Τα Τζουμέρκα ή όπως αλλιώς ονομάζονται Αθαμανικά Όρη εκτιμάται ότι κατοικήθηκαν από τους Αθαμάνες πριν από 1600 π.Χ. Ήταν μια αρχαία ελληνική φυλή, από την οποία πήρε το όνομά της και η οροσειρά. Οι Αθανάμες έχτισαν πολλά φρούρια στην περιοχή, ανάμεσα στα οποία ήταν και το φρούριο Καλέντζι που κατασκευάστηκε κατά την ελληνιστική περίοδο. Τα Αθαμανικά Όρη άκμασαν μετά την τέταρτη Σταυροφορία το 1204, όταν δημιουργήθηκε το Δεσποτάτο της Ηπείρου, που περιλάμβανε εδάφη της Ηπείρου, της Αιτωλοακαρνανίας, νησιά του Ιονίου, αλλά και τμήματα της Αλβανίας, της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας και της Θράκης. Το 1480 η περιοχή κατελήφθη από τους Τούρκους. Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας τα Τζουμέρκα επειδή ήταν δυσπρόσιτα, έγιναν το κέντρο των κλεφταρματολών. Οι κλέφτες συνεργάζονταν και έπαιρναν πληροφορίες από τους τσέλιγκες της περιοχές. Στα Τζουμέρκα έδρασαν μεγάλοι οπλαρχηγοί όπως ήταν ο Κατσαντώνης....

anarixisi-1-logo-741x486.jpg
anarixisi-2-logo-1-768x525.jpg

Στα Πράμαντα που βρίσκεται στους πρόποδες της Στρογγούλας, έδρασε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης Στον οικισμό Πράμαντα που βρίσκεται στους πρόποδες της Στρογγούλας, έδρασε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, όπου σχημάτισε την πρώτη επαναστατική του ομάδα. Ο Καραϊσκάκης ανέβηκε στα Τζουμέρκα για να υψώσει τη σημαία της ελληνικής επανάστασης. Το 1821 οι Τούρκοι έκαψαν το χωριό Πράμαντα. Οι κάτοικοι κατέφυγαν στις πλαγιές της Στρογγούλας και κάποια στιγμή επέστρεψαν στο χωριό, αιφνιδίασαν τους κατακτητές και τους έδιωξαν. Όμως, πολλοί αποφάσισαν να καταφύγουν σε άλλες περιοχές, όπως στην Αιτωλοακαρνανία, στην Ευρυτανία, στην Άρτα και στην Πελοπόννησο για να γλιτώσουν τα αντίποινα. Πολέμησαν στο πλευρό μεγάλων οπλαρχηγών, όπως ο Κίτσος Τζαβέλας, ο Μάρκος Μπότσαρης, ο Γιώργος Καραϊσκάκης και ο Παπαφλέσσας. Κάποιοι από τους κατοίκους της Πράμαντας συμμετείχαν και στην επική μάχη της Πλάκας με αρχηγό τον Μάρκο Μπότσαρη. Οι Τούρκοι ήταν περισσότεροι. Περικύκλωσαν τους άνδρες του Μπότσαρη, με αποτέλεσμα οι Έλληνες να τραπούν σε φυγή. Οι κάτοικοι της Πράμαντας συμμετείχαν και σε άλλες σημαντικές μάχες, όπως η μάχη του Πέτα που έληξε με την ήττα των Ελλήνων. Όταν οι Μεγάλες Δυνάμεις οριοθέτησαν το νέο ελληνικό κράτος, τα χωριά στα Τζουμέρκα δεν εντάχθηκαν. Τα περισσότερα προσαρτήθηκαν κατά τον Α Βαλκανικό Πόλεμο το 1912. Αργότερα, κατά τη διάρκεια της κατοχής, τα Τζουμέρκα δέχτηκαν τις επιθέσεις των Γερμανών στρατιωτών καθώς εκεί δρούσα αντάρτικες ομάδες. Εκτιμάται ότι εκτελέστηκαν συνολικά 117 κάτοικοι. Πολλά χωριά, ανάμεσά τους και η Πράμαντα κάηκαν....

Διαβάστε όλο το άρθρο: https://www.mixanitouxronou.gr/enty...kai-o-katsantonis-estise-to-limeri-toy-drone/
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Γ. Καραϊσκάκης...
αγαλμα-παλιο.jpg

Η προτομή μέσα σε κομψό παρτέρι με σιδερένια κιγκλιδώματα, στα μέσα της δεκαετίας του 1950. Πίσω διακρίνεται ο κατάφυτος κήπος της οικίας Ταλιαδούρου, η οποία κατεδαφίστηκε για να κατασκευαστεί το εμπορικό κέντρο, στα τέλη της δεκαετίας του 1980 (φωτογραφία Αλεξίου, Μουσείο Πόλης).

Ο Καραϊσκάκης είχε ανυπότακτο χαρακτήρα, ζούσε για τη νίκη και όλοι είχαν να λένε για την παροιμιώδη αθυροστομία του. Είχε γεννηθεί το 1782 σε μια σπηλιά πάνω από το Μαυρομάτι Καρδίτσας και τον ακολουθούσε πάντα η φράση: «Ο γιος της καλογριάς», καθώς η μάνα του είχε βρει καταφύγιο στο κοντινό μοναστήρι. Η ίδια είχε γεννηθεί στην Σκουληκαριά της Άρτας. Το παιδί ήταν καρπός της σχέσης του αρματολού Δημήτρη Καραΐσκου και της μοναχής Ζωής Ντιμισκή, αδελφής του κλέφτη Κώστα Ντιμισκή και εξαδέλφης του οπλαρχηγού Γώγου Μπακόλα. Μεγάλωσε με τους θετούς γονείς του, μία οικογένεια Σαρακατσάνων, αφού η μητέρα του τον εγκατέλειψε μη αντέχοντας τον διασυρμό μιας παράνομης σχέσης και πέθανε όταν αυτός ήταν οκτώ ετών Από νεαρή ηλικία έδειξε την επαναστατική του διάθεση. Έγινε κλεφτόπουλο και η επανάσταση τον βρήκε καπετάνιο. Ωστόσο, τον πρώτο καιρό της επανάστασης, δεν πήρε μέρος, γιατί πολλοί ήταν εκείνοι που πίστευαν πως βρισκόταν σε συνεννόηση με τους Τούρκους, επειδή είχε θητεύσει στην αυλή του Αλή Πασά των Ιωαννίνων. Μάλιστα, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος τον κατηγόρησε, πως είχε: «μυστικήν ανταπόκρισην (καπάκια) με τον Ομέρ Βρυώνη και ότι συμφώνησε… να του παραδώσει Μεσολόγγι και Αιτωλικό». Γρήγορα όμως, ο Καραϊσκάκης απάντησε με πράξεις στους επικριτές του. Έλαβε μέρος στην επανάσταση και διακρίθηκε για την αγωνιστικότητά, τις ηγετικές και στρατηγικές του ικανότητες. Ξεχώριζε όμως και για το πλούσιο υβρεολόγιό του. Το 1823, έστειλε την εξής απάντηση στον Μαχμούτ Πασά: «Μου γράφεις ένα μπουγιουρντί, λέγεις να προσκυνήσω. Κι εγώ, πασά μου, ρώτησα τον πούτζον μου τον ίδιον κι αυτός μου αποκρίθηκε να μην σε προσκυνήσω κι αν έρθεις κατ’ επάνω μου, ευθύς να πολεμήσω». Ποιος σκότωσε τον Καραϊσκάκη ανήμερα της γιορτής του; Δολοφονήθηκε από Έλληνες ή από Τούρκους; Διαβάστε Πέθανε τον Απρίλιο του 1827, ανήμερα της ονομαστικής του εορτής, μετά από πυροβολισμό στην περιοχή του σημερινού Φλοίσβου (Νέου Φαλήρου). Κανείς δεν είπε με βεβαιότητα ποιός τον πυροβόλησε. Έλληνας ή εχθρός; Πολλοί συγγραφείς-ερευνητές μιλούν για δολοφονία οργανωμένη από τον Μαυροκορδάτο, αλλά τα στοιχεία είναι ελλιπή. Ο Καραϊσκάκης, όταν τον ρώτησαν ποιος ήταν ο δολοφόνος του, αν κι ετοιμοθάνατος, φέρεται να είπε: «Ξέρω ποιος το ‘κανε. Ας ζήσω και θα μου κλάσει τον μπούτσον». Όταν ο Κολοκοτρώνης έμαθε τον θάνατο του Καραϊσκάκη, έκατσε και άρχισε να μοιρολογά «σαν γυναίκα». Ίσως τον Καραϊσκάκη να τον λάβωσε θανάσιμα χέρι εχθρού κι όχι Έλληνα, αλλά και μόνο η πίστη πολλών, πως σκοτώθηκε από ελληνικό όπλο, δείχνει πόσο βαθιά ήταν η αρρώστια του διχασμού, που στοίχισε πολύ στην επανάσταση και προφανώς μας στοιχίζει ακόμη....

Διαβάστε όλο το άρθρο: https://www.mixanitouxronou.gr/g-karaiskakis-rotisa-ton-boutson-mou-ke-mou-ipe-na-mi-se-proskiniso/
Γεώργιος Καραϊσκάκης - George Karaiskakis.jpg

Τίτλος έργου: Γεώργιος Καραϊσκάκης
Θέση: Πεδίον του Άρεως, Λεωφόρος Ηρώων
Έτος Κατασκευής: 1937
Υλικό Κατασκευής: Μάρμαρο
Καλλιτέχνης: Φωκίων Ρωκ

Μικρός τόπος, μεγάλη ιστορία. Η Δομνίστα του Γεώργιου Καραϊσκάκη και του Άρη Βελουχιώτη. Γιατί την αποκαλούν «Αγία Λαύρα της Αντίστασης»...
Χωρίς-τίτλο-741x453.png

Η Δομνίστα, ένα μικρό χωριό της νοτιοανατολικής Ευρυτανίας, μόλις 35 χλμ μακριά από το Καρπενήσι βρίσκεται περιτριγυρισμένο από πυκνά δάση με έλατα και πανύψηλες βουνοκορφές....
Οι κάτοικοι της περιοχής συμμετείχαν ενεργά στην επανάσταση του 1821. Από εκεί ξεκίνησε η δράση των ξακουστών οπλαρχηγών Γιολδάσηδων κι εκεί έφτασε κατατρεγμένος λίγα χρόνια αργότερα, το 1824, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης μετά τη μάχη της Βράχας. Το μεγαλοπρεπές παρελθόν του χωριού, όμως, δεν είχε γραφτεί ακόμα. Το 1942, ο Άρης Βελουχιώτης ξεκίνησε σε εκείνο τον μικρό τόπο την αντιστασιακή ομάδα του ΕΛΑΣ. Η Δομνίστα αποκαλείται και «Αγία Λαύρα της Αντίστασης» και στην πλατεία του χωριού στήθηκε το μνημείο της Εθνικής Αντίστασης για να θυμίζει σε μικρούς και μεγάλους τη σημαντική συμβολή αυτού του τόπου....
Χωρίς-τίτλο-696x522.jpg

Εκθέματα στο Πνευματικό Μουσειακό Κέντρο Δομνίστας....

Μια μικρή ένοπλη ομάδα ξεκίνησε τη δράση της σε ένα μικρό χωριό. Και κάπως έτσι, η μικρή ομάδα έγινε ένα μαζικό επαναστατικό κίνημα και το μικρό χωριό, ένα τόπος με μεγάλη ιστορία....
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:


«Πούλα το λάδι γιατί θα πέσει η τιμή του». Αυτό ήταν το σύνθημα για τη δολοφονία του Οδυσσέα Ανδρούτσου. Τον φυλάκισαν στην Ακρόπολη, εκεί που πολέμησε τους Τούρκους και τον δολοφόνησαν οι συμπολεμιστές του...
Οδυσσεύς Ανδρούτσος - Ulysses Androutsos.jpg

Τίτλος έργου: Οδυσσέας Ανδρούτσος
Θέση: Πεδίον του Άρεως, Λεωφόρος Ηρώων
Έτος Κατασκευής: 1937
Υλικό Κατασκευής: Μάρμαρο
Καλλιτέχνης: Θανάσης Απάρτης

Στις 5 Ιουνίου 1825 ο αγωνιστής της επανάστασης, Οδυσσέας Ανδρούτσος δολοφονήθηκε στις φυλακές της Ακρόπολης. Τον είχε συλλάβει ο παλιός του φίλος και πρωτοπαλίκαρο του, Γιάννης Γκούρας, ύστερα από διαταγή του Ιωάννη Κωλέττη και Μαυροκορδάτου, οι οποίοι τον κατηγόρησαν ως «προδότη». Ο λόγος ήταν η συνεργασία του με τους Τούρκους του Ευρίπου, την περίοδο που ο Έλληνας αγωνιστής ήταν απογοητευμένος από τα πάθη του εμφυλίου και είχε συχνές διαφωνίες με τους πολιτικούς της εποχής. Η κυβέρνηση έχρισε τον Γκούρα αρχηγό μιας στρατιωτικής μονάδας για να τον συλλάβουν. Ο Ανδρούτσος παραδόθηκε στον άλλοτε φίλο του με τον όρο να τον στείλει στην Πελοπόννησο για να δικαστεί. Ωστόσο, ο Γκούρας τον οδήγησε στις φυλακές του πύργου Γούλα, που βρισκόταν στα προπύλαια της Ακρόπολης. Το παράδοξο της ιστορίας είναι ότι ο Ανδρούτσος φυλακίστηκε από πρώην συναγωνιστές του στο ίδιο μέρος όπου ο ίδιος είχε πολεμήσει τους Τούρκους. Εκεί το 1822 είχε χτίσει έναν απόρθητο Προμαχώνα για να ενισχύσει την άμυνα του ιερού βράχου και να προφυλάξει την περίφημη αρχαία πηγή της Κλεψύδρας, που υδροδοτούσε τους επαναστάτες κατά την πολιορκία τους από τους Τούρκους...

Odysseas_Promaxonas_collage.jpg

Η αποκαλούμενη «Ντάπια του νερού ή του Δυσσέα» χτίστηκε από τον Οδυσσέα Ανδρούτσο στην Ακρόπολη για να προστατευτεί η πηγή και το πηγάδι που ξεδίψαγε τους αγωνιστές. Η αναμνηστική επιγραφή με τον σταυρό (δεξιά) το μαρτυρά. Στην ίδια περιοχή ο γενναίος οπλαρχηγός είχε λίγα χρόνια αργότερα ο τραγικό τέλος από «αδελφικά» χέρια....

Όταν ο Καραϊσκάκης το έμαθε, προσπάθησε να τον απελευθερώσει χωρίς επιτυχία. Η δολοφονία του διατάχθηκε με την εξής αποκρυπτογραφημένη φράση: ‘’πούλα το λάδι γιατί θα πέσει η τιμή του’’. Το βράδυ της 4ης Ιουνίου οι Μαμούρης, Τριανταφυλλίνας, Τζαμάλας και Θεοχάρης εισήλθαν στο κελί του Ανδρούτσου, ο οποίος σηκώθηκε και έβρισε τους υποψήφιους δολοφόνους του. Χαρακτηριστικά τους είπε: «Ξέρω καλά ποιος σας έστειλε και γιατί ήρθατε στο κελί μου. Αν μου λύνατε το ένα χέρι θα βλέπατε ποιος είμαι και εγώ». Σύμφωνα με τον αυτόπτη μάρτυρα, τον φύλακα του κελιού, Κωνσταντίνο Καλατζή, τον βασάνισαν στρίβοντας του τα γεννητικά του όργανα ή κατ’άλλους του τα συνέθλιψαν με μια πέτρα. Αφού τον ξυλοκόπησαν άγρια στο πρόσωπο και στο σώμα, τον στραγγάλισαν. Στη συνέχεια πέταξαν το άψυχο σώμα του στα βράχια της Ακρόπολης, για να φανεί ως αυτοκτονία. Ο Γκούρας έστειλε επιστολή στην κυβέρνηση, στην οποία μιλούσε για τους ανθρώπους του Ανδρούτσου, τον Βρετανό ακόλουθό του, Τρελώνυ και τον Καπετάν Ιωάννη και για τον θάνατο του πρώην φίλου του. Το περιεχόμενο του γράμματος διασώθηκε από τον γραμματικό του Αντώνιο Γεωργαντά. “Σεβαστή Διοίκησις! Διά της από 30 Απριλίου αναφοράς μου, επληροφορήθη το περιστατικόν εις την υποψίαν του οποίου μ’ έκαμον να μετακομίσω τον Οδυσσέα από την μονήν του Δομπού εις το φρούριον των Αθηνών διά να φυλαχθή ασφαλέστερα προσώρας. Η καταστροφή των Σαλώνων μετά ταύτα παρά του άσπονδου εχθρού της Ελλάδος, η οποία θλίβει την ψυχήν μου, μ’ έκαμεν να πέσω εις την συλλογήν της και εις το στρατόπεδον τούτο, όπου έξαφνα χθες μοι παρρησιάσθη γράμμα από τον Αντιφρούραρχον Ιωάννη Μαμούρη 5 τρέχοντος, το οποίον μοι φανερώνει τας πανουργίας και μηχανάς όπου μεταχειρίσθη και εκεί ο Οδυσεύς διά να φύγει και αποτυχών καθ’ όλας τους τρόπους εσκοτώθη αφού εμηχανεύθη να φύγει από την Γούλιαν κρεμασμένος με σχοινιά και έπεσεν. αντίγραφον του γράμματος τούτου το περικλείω προς πληροφορίαν σας. Ούτως εστάθη το συμβεβηκός αυτού του ανθρώπου και ο θάνατός του από τας ιδίας του χείρας. Πληροφορείται προς τούτοις η σεβαστή Διοίκησις, ότι κατάρα του Θεού και του έθνους, έφθασε και εις το Σπήλαιον αυτού του ανθρώπου ……….. εστάθη άλλο συμβεβηκός εκεί. Άγνωστον διά ποίας αιτίας, εκτυπήθησαν ο Τρελώνυ με τους λοιπούς. Ένας κάποιος καπ. Ιωάννης το όνομα, εφονεύθη παρά του Τρελώνυ. Ο δε Τρελώνυ έλαβε δύο πληγάς και ευρίσκεται μέσα όπου ευρίσκονται και πέντε έξι ασήμαντοι άνθρωποι και δύο Τούρκοι κάποιος μπαμπαχμέντης και μουσταφάς. Μένω με βαθύτατο σέβας Εκ του στρατοπέδου της Μονής του Προφ. Ηλίου την 11 Ιουνίου 1825 Γιάννης Γκούρα» Ο Γιάννης Γκούρας έμεινε στην ιστορία ως προδότης και «δολοφόνος» του αγωνιστή Οδυσσέα Ανδρούτσου, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή εκεί που μερικά χρόνια πριν οι Αθηναίοι τον είχαν υποδεχτεί με ενθουσιασμό ως φρούραρχο της Ακρόπολης. Ο Ανδρούτσος τιμήθηκε αρκετά χρόνια αργότερα από το ελληνικό κράτος. Τιμήθηκε όμως και ο δολοφόνος του, ο οποίος απέκτησε τον «δικό» του δρόμο στην Πλάκα. Ισως δεν είναι το μοναδικό παράδοξο στην ελληνική ιστορία…...

Διαβάστε όλο το άρθρο: https://www.mixanitouxronou.gr/poul...-tous-tourkous-ke-ton-dolofonisan-i-simpolemi /

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Πώς απελευθερώθηκε η Καλαμάτα χωρίς να πέσει ούτε ένας πυροβολισμός! Οι Τούρκοι κάλεσαν τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη σε βοήθεια και αυτός εισέβαλε στην πόλη με επικεφαλής τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη...

Ένα πρωινό του Μαρτίου ο ιπποκόμος του Αρναούτογλου Σουλεϊμάν αγά, βοεβόδα της Καλαμάτας, πηγαίνοντας να ποτίσει τα άλογα σε πηγάδι έξω από την πόλη, ανακάλυψε ένα σπασμένο κιβώτιο γεμάτο πυρίτιδα και γύρω του πλήθος από ίχνη ανθρώπων και ζώων. Ανέφερε το γεγονός στον Αρναούτογλου και εκείνος συνέλαβε αμέσως όλους τους προκρίτους της Καλαμάτας. Την ίδια ημέρα, τούρκοι ανιχνευτές εντόπισαν ένα μεγάλο καραβάνι (250 υποζύγια) συνοδευόμενο από 250 ένοπλους άνδρες. Ήταν ο Νικηταράς και μετέφερε πυρομαχικά που είχε παραλάβει από την Καρδαμύλη. Ο Αρναούτογλου ρώτησε τους αιχμάλωτους πρόκριτους για το καραβάνι. Εκείνοι τού απάντησαν ότι ήταν χωρικοί που μετέφεραν ελαιόλαδο και αλάτι και ότι ήταν οπλισμένοι για να αποτρέψουν πιθανή ληστρική ενέργεια από τους κλέφτες. Ο Αρναούτογλου όμως δεν τους πίστεψε και ειδοποίησε τους Τούρκους της Καλαμάτας να ετοιμαστούν για να φύγουν. Με τους ολιγάριθμους άνδρες (150) που διέθετε δεν ήταν δυνατόν να υπερασπισθεί την πόλη. Όταν έμαθε όμως ότι τα περάσματα είχαν καταληφθεί από πολυάριθμες ομάδες κλεφτών, άλλαξε γνώμη και διέταξε να σταματήσουν οι προετοιμασίες για αναχώρηση....
Εν τω μεταξύ, πολλοί καπετάνιοι επικεφαλής των ομάδων τους, περικύκλωσαν την πόλη και μαθαίνουν για τη σύλληψη των προκρίτων. Τους στέλνουν, λοιπόν, ένα ψεύτικο απειλητικό γράμμα, με το οποίο απαιτούσαν μεγάλες ποσότητες τροφίμων και πυρομαχικών. Σε αντίθετη περίπτωση, η πόλη θα παραδιδόταν στις φλόγες. Οι πρόκριτοι έδωσαν το γράμμα στον Αρναούτογλου και όταν τον βεβαίωσε και ο Κύριλλος, ηγούμενος του μοναστηρίου του Αγίου Ηλία, ότι στα περίχωρα είχαν συγκεντρωθεί 2.000 κλέφτες, αποφυλάκισε τους προκρίτους. Αμέσως τους κάλεσε σε σύσκεψη για να αποφασίσουν τι θα πράξουν. Εκείνοι τού πρότειναν να ζητήσει τη βοήθεια του Πετρόμπεη, ο οποίος ήταν ηγεμόνας αναγνωρισμένος από την κεντρική διοίκηση. Οι Τούρκοι καλούν τον Μαυρομιχάλη σε βοήθεια και πέφτουν σε παγίδα Μην έχοντας άλλη επιλογή, ο τούρκος βοεβόδας ζήτησε ενισχύσεις από τον Πετρόμπεη, ώστε να προστατεύσει την πόλη από τους κλέφτες. Πράγματι, ο Μανιάτης πρόκριτος έστειλε τον γιο του, Ηλία Μαυρομιχάλη (19 ή 20 Μαρτίου) με 150 Μανιάτες που οχυρώθηκαν σε, στρατηγικής σημασίας, οικήματα της Καλαμάτας. Αυτό το σύνθημα περίμεναν οι οπλαρχηγοί, που είχαν συγκεντρωθεί στις Κιτριές και είχαν πείσει τον Πετρόμπεη να ηγηθεί του Αγώνα. Στην Αρεόπολη της Μάνης, ήδη από τις 17 Μαρτίου, στον ναό των Ταξιαρχών, έλαβε χώρα δοξολογία για την Επανάσταση. Στις 22 Μαρτίου 2.000 ένοπλοι με επικεφαλής τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, τους Μούρτζινους, τους Καπετανάκηδες, τους Κουμουντουράκηδες, τους Κυβέλλους, τους Χρηστέηδες και τον Παναγιώτη Βενετσανάκη, σφίγγουν τον κλοιό γύρω από την πόλη. Παράλληλα πλησιάζουν ο Παπαφλέσσας, με τον Νικηταρά και τον Αναγνωσταρά. Ο Αρναούτογλου εξαπέλυσε και αγγελιαφόρους προς όλες τις κατευθύνσεις ζητώντας βοήθεια, αλλά αυτοί συλλαμβάνονταν στον δρόμο από τους επαναστάτες. Οι Τούρκοι, θεωρώντας μικρή τη δύναμη που έστειλε ο Πετρόμπεης, ζήτησαν να έλθει ο ίδιος με περισσότερους άνδρες. Τότε ξεκίνησε και ο Πετρόμπεης με 2.000 Μανιάτες απ΄ όλα τα καπετανάτα της Μάνης και εισήλθε στην Καλαμάτα στις 23 Μαρτίου 1821. Μαζί του ήταν και οι Κολοκοτρώνης, Παπαφλέσσας, Νικηταράς, Αναγνωσταράς, Μούρτζινος και πολλοί άλλοι. Αμέσως, έστειλαν τελεσίγραφο στον Αρναούτογλου να παραδώσει τα όπλα μέσα σε διάστημα τριών ωρών. Οι Τούρκοι, έχοντας πέσει σε αυτήν την ευφυή παγίδα, αναγκάσθηκαν να παραδοθούν....
Η Καλαμάτα ήταν η πρώτη μεγάλη πόλη η οποία ελευθερώθηκε από τους επαναστατημένους Έλληνες. Την επόμενη ημέρα πραγματοποιήθηκε επίσημη δοξολογία για να εορτασθεί το γεγονός. Τους Τούρκους της πόλης τούς διασκόρπισαν σε διάφορα χωριά της Μάνης και της Μεσσηνίας, όπου τελικά θανατώθηκαν (ακόμη και ο Αρναούτογλου έτυχε της ίδιας μοίρας). Στις 25 Μαρτίου ο Πετρόμπεης συνέστησε τη Μεσσηνιακή Γερουσία και εξέδωσε προκήρυξη προς τις ευρωπαϊκές Αυλές, εξηγώντας τους λόγους της επανάστασης των Ελλήνων και ζητώντας τη συμπαράστασή τους. Το κείμενο της Προκήρυξης, το πρωτότυπο της οποίας σώζεται στα αρχεία του Foreign Office (βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών):...
Προειδοποίησις εις τας Ευρωπαϊκάς Αυλάς, εκ μέρους του φιλογενούς αρχιστρατήγου των Σπαρτιατικών στρατευμάτων Πέτρου Μαυρομιχάλη και της Μεσσηνιακής Συγκλήτου. Ο ανυπόφορος ζυγός της Οθωμανικής τυραννίας εις το διάστημα ενός και επέκεινα αιώνος, κατήντησεν εις μίαν ακμήν, ώστε να μην μείνη άλλο εις τους δυστυχείς Πελοποννησίους Γραικούς, ει μη μόνον πνοή και αυτή δια να ωθή κυρίως τους εγκαρδίους των αναστεναγμούς. Αι χείρες ημών αι δεδεμέναι μέχρι του νυν από τας σιδηράς αλύσσους της βαρβαρικής τυραννίας, ελύθησαν ήδη, και υψώθηκαν μεγαλοψύχως και έλαβον τα όπλα προς μηδενισμόν της βδελυράς τυραννίας....
Οι πόδες ημών οι περιπατούντες εν νυκτί και ημέρα εις τας εναγκαρεύσεις τας ασπλάγχνους τρέχουν εις απόκτησιν των δικαιωμάτων μας. Η κεφαλή μας η κλίνουσα τον αυχένα υπό τον ζυγόν τον απετίναξε και άλλο δεν φρονεί, ει μη την Ελευθερίαν. Η γλώσσα μας η αδυνατούσα εις το να προφέρη λόγον, εκτός των ανωφελών παρακλήσεων, προς εξιλέωσιν των βαρβάρων τυράννων, τώρα μεγαλοφώνως φωνάζει και κάμνει να αντηχή ο αήρ το γλυκύτατον όνομα της Ελευθερίας. Εν ενί λόγω απεφασίσαμεν, ή να ελευθερωθώμεν, ή να αποθάνωμεν. Τούτου ένεκεν προσκαλούμεν επιπόνως την συνδρομήν και βοήθειαν όλων των εξευγενισμένων Ευρωπαίων γενών, ώστε να δυνηθώμεν να φθάσωμεν ταχύτερον εις τον Ιερόν και δίκαιον σκοπόν μας και να λάβωμεν τα δίκαιά μας. Να αναστήσωμεν το τεταλαιπωρημένον Ελληνικόν γένος μας. Δικαίω τω λόγω η μήτηρ μας Ελλάς, εκ της οποίας και υμείς εφωτίσθητε, απαιτεί ως εν τάχει την φιλάνθρωπον συνδρομήν σας, και ευέλπιδες, ότι θέλει αξιωθώμεν, και ημείς θέλομεν σας ομολογή άκραν υποχρέωσιν, και εν καιρώ θέλομεν δείξη πραγματικώς την υπέρ της συνδρομής σας ευγνωμοσύνην μας. 1821 Μαρτίου 23 εν Καλαμάτα. Εκ του Σπαρτιατικού Στρατοπέδου Πέτρος Μαυρομιχάλης, αρχιστράτηγος του Σπαρτιατικού και Μεσσηνιακού στρατού....

Kalamata-prokiriksi-1821.jpg

23 Μαρτίου 1821 – Η Απελευθέρωση της Καλαμάτας

Ας θυμηθούμε τον εορτασμό για την απελευθέρωση της Καλαμάτας των τελευταίων ετών (φωτογραφίες)
kalamata-anaparastash-23-march-2018-6.jpg
IMG_8137.jpg
IMG_8146.jpg
καλαματα-στολισμος-επανασταση-kalamatain-4.jpg

2021
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Αυτή είναι η πρώτη φωτογραφία της Aκρόπολης μετά την τουρκοκρατία. Τα σχέδια για την ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης Αθήνας και οι αντιδράσεις των οικοπεδούχων...
Akropolis-1842-Josepf-Filibert-Girault-de-Prangey-700x442-1.jpg

Η παλαιότερη σωζόμενη φωτογραφία της Ακρόπολης είναι τραβηγμένη από τον Λόφο των Νυμφών και το Αστεροσκοπείο το 1842 από τον Josepf-Filibert Girault de Prangey. Ήταν ζωγράφος αλλά τον κέρδισε η τέχνη της φωτογραφίας που διδάχτηκε από τον εφευρέτη της Δαγκεροτυπίας Louis Daguerre. Έτσι την είδε ο Μακρυγιάννης κι ο Καραϊσκάκης. Οι περιγραφές που έχουν διασωθεί για την Αθήνα της εποχής εκείνης μετά τις περιπέτειες του απελευθερωτικού πολέμου είναι αποκαρδιωτικές....
Ο εκ των Αντιβασιλέων Georg Maurer, που έφθασε στην Αθήνα το 1833 κατά τη διάρκεια της πρώτης επίσκεψης του Όθωνα, έγραφε: «Η Αθήνα που πριν απ’ τον Απελευθερωτικό Πόλεμο αριθμούσε 3.000 περίπου σπίτια, τώρα δεν είχε ούτε 300. Τα άλλα είχαν μεταβληθεί σ’ έναν άμορφο σωρό από πέτρες». Η πόλη είχε υποστεί σοβαρότατες καταστροφές, ιδιαίτερα στο διάστημα της ενδεκάμηνης πολιορκίας της από τον Κιουταχή, μεταξύ Ιουνίου 1826 και Μαΐου 1827. Η τουρκική φρουρά αποχώρησε οριστικά από το φρούριο της Ακροπόλεως την 31η Μαρτίου 1833....
Η έρευνα για τα πρώτα βήματα της Αθήνας μετά την τουρκοκρατία, του ιστορικού στο Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών, Λεωνίδα Καλλιβρετάκη αναφέρει: Τον Νοέμβριο του 1831 οι αρχιτέκτονες Σταμάτης Κλεάνθης και Eduard Schaubert, μαθητές του σημαντικότερου ίσως Γερμανού νεοκλασικού αρχιτέκτονα Karl Friedrich Schinkel, εγκαθίστανται στην Αθήνα, όπου βάζουν μπρος το έργο της συστηματικής τοπογράφησης της πόλης και στη συνέχεια συντάσσουν την πολεοδομική τους πρόταση, εν όψει της πιθανής εγκατάστασης εκεί της πρωτεύουσας του νεοπαγούς κράτους. Πράγματι, τον Μάιο του 1832, η μετακαποδιστριακή Προσωρινή Κυβέρνηση τους αναθέτει την εκπόνηση του Νέου Σχεδίου της Πόλεως των Αθηνών, ανεξαρτήτως του εάν θα γίνει ή όχι πρωτεύουσα. Το σχέδιο συντάσσεται και υποβάλλεται τον Δεκέμβριο του 1832 και στις 29 Ιουνίου 1833 εγκρίνεται από την Αντιβασιλεία, που είχε εν τω μεταξύ αναλάβει τα ηνία του Κράτους, και επικυρώνεται με Βασιλικό Διάταγμα στις 6 Ιουλίου του ιδίου έτους....
Akropolis-Propylaia-572x400.jpg

Τι προέβλεπε το περίφημο πολεοδομικό σχέδιο Κλεάνθη και Σάουμπερτ Η Νέα Πόλη περιελάμβανε το ήμισυ περίπου της Παλαιάς, ενώ εκτεινόταν και προς τα δυτικά, βόρεια και ανατολικά αυτής. Το υπόλοιπο ήμισυ της Παλαιάς Πόλης, το οριζόμενο από τις οδούς Ηφαίστου, Πανδρόσου και Αδριανού, όπως αναφέραμε προηγουμένως, προβλεπόταν να απαλλοτριωθεί χάριν αρχαιολογικών ανασκαφών. Αλλά και το διατηρούμενο τμήμα της Παλαιάς Πόλης διετηρείτο μόνον ως γεωγραφική περιοχή, και όχι ως δομημένος χώρος, αφού προβλεπόταν στο μεγαλύτερο μέρος του να τμηθεί από νέες οδούς και να χωριστεί σε κανονικά οικοδομικά τετράγωνα. Το σχήμα των κυρίων αξόνων ήταν ένα ισοσκελές τρίγωνο με κορυφή τη σημερινή πλατεία Ομονοίας, σκέλη τις οδούς Πειραιώς και Σταδίου, και βάση την οδό Ερμού. Ο όλος προσανατολισμός είχε ως στόχους τον Πειραιά, το Στάδιο και, κυρίως, την Ακρόπολη, στα πόδια της οποίας η πόλη απλωνόταν σαν μια ανοικτή αγκαλιά. Στην κορυφή του τριγώνου προβλεπόταν η ανέγερση των Ανακτόρων: Η γεωμετρική κορυφή και η κορυφή της κρατικής εξουσίας σε μια συμβολική σύμπτωση. Ο προσανατολισμός των σκελών δεν ήταν τυχαίος: «Συναντώνται», όπως σημειώνουν οι Κλεάνθης και Schaubert στο υπόμνημά τους, «κατά τοιούτον τρόπον ώστε ο εξώστης των Βασιλικών ανακτόρων να απολαμβάνει ταυτοχρόνως του γραφικού Λυκαβηττού, του Παναθηναϊκού Σταδίου, της πλούσιας εις υπερήφανους αναμνήσεις Ακροπόλεως, και των πολεμικών και εμπορικών πλοίων του Πειραιώς» (Μπίρης 1938, σ. 16). Οι οδοί Πειραιώς και Σταδίου διακόπτονταν, συμμετρικά ως προς τα Ανάκτορα, από τις αντίστοιχες τετράγωνες πλατείες Μπόρσας (Χρηματιστηρίου) και Θεάτρου. Πρόκειται για τις σημερινές Πλατείες Κουμουνδούρου και Κλαυθμώνος, οι οποίες πράγματι είναι συμμετρικές, κάτι που δεν το συνειδητοποιεί κανείς εύκολα μέσα στο σημερινό χάος της Αθήνας. Κατέληγαν δε –οι Πειραιώς και Σταδίου– σε δυο κυκλικές πλατείες-όρια της Πόλης: η μεν πλατεία Κέκροπος στη μεγάλη διασταύρωση των προς δυσμάς παραδοσιακών υπεραστικών οδών της Παλαιάς Πόλης, όπου το σημερινό Γκάζι, η δε πλατεία Μουσών στην προς ανατολάς Πύλη των Μεσογείων, όπου η σημερινή πλατεία Συντάγματος. Η Αθήνα και η Ακρόπολη το 1869 (φωτο: Paul Baron des Granges) Το οδικό δίκτυο αναπτυσσόταν εν μέρει ακτινωτά, με κέντρα τις κυκλικές πλατείες, και εν μέρει παράλληλα και κάθετα προς τους βασικούς άξονες, πάντοτε με απόλυτη κανονικότητα. Η ευρύτερη περιοχή των Ανακτόρων περιβαλλόταν από μεγάλες λεωφόρους. Προβλέπονταν με ακρίβεια οι θέσεις όλων των δημοσίων κτιρίων και γενικότερα οι περιοχές όλων των λειτουργιών της Πόλης: Υπουργεία, Δικαστήρια, Στρατώνες, Αστυνομία, Ταχυδρομείο, Νομισματοκοπείο, Μητρόπολη, Ακαδημία, Βιβλιοθήκη, Χρηματιστήριο, Αγορές, Πάρκα, κλπ. Το σύνολο ήταν προγραμματισμένο να φιλοξενήσει όλες τις λειτουργίες μιας πρωτεύουσας και έναν πληθυσμό που προβλεπόταν να φθάσει το όριο των 40.000 κατοίκων. Οι διαμαρτυρίες των οικοπεδούχων Το σχέδιο εγκρίθηκε τον Ιούλιο το 1833. Εως το τέλος του χρόνου είχε αρχίσει η εφαρμογή του. Μόλις όμως χαράχθηκαν οι γραμμές του επί του εδάφους, και έγιναν με υλικό τρόπο αντιληπτές οι εκτάσεις που θα απαλλοτριώνονταν για την ανέγερση των δημοσίων κτιρίων, τη διαμόρφωση των πάρκων και του οδικού δικτύου, καθώς και για τις αρχαιολογικές ανασκαφές, ξέσπασε κύμα διαμαρτυριών από μέρους των ιδιοκτητών, ενώ εκτοξεύθηκαν και κατηγορίες για κερδοσκοπία. Τον Μάιο του 1834 ο εκ των Αντιβασιλέων Maurer επισκέφθηκε την πόλη για να μελετήσει επί τόπου την κατάσταση. Η κατακραυγή της οποίας έγινε μάρτυρας, οδήγησε την Αντιβασιλεία να διατάξει την αναστολή της εφαρμογής του σχεδίου στις 11 Ιουνίου 1834. Στη συνέχεια μετακλήθηκε ο διάσημος τότε Βαυαρός αρχιτέκτονας Leo von Klenze για να εξετάσει το όλο ζήτημα. Η επίσκεψη του Klenze βάστηξε από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο του 1834 και κατέληξε στην εκπόνηση ενός Νέου Σχεδίου, ή μάλλον μιας αναθεώρησης του αρχικού. Κύρια χαρακτηριστικά του ήσαν η μείωση της συνολικής έκτασης της πόλης, η μερική μείωση της έκτασης του χώρου των ανασκαφών με όριο την οδό Αδριανού, ο περιορισμός του πλάτους των δρόμων και της επιφάνειας των πλατειών, καθώς και η κατάργηση των εντός της πόλης λεωφόρων, η περιστολή του φαινομένου της κατάτμησης της Παλαιάς Πόλης: αντί της χάραξης πλήθους νέων δρόμων, προτάθηκε η διευθέτηση των παλαιών δρομίσκων, με ελαφρές διαπλατύνσεις και ευθυγραμμίσεις εδώ και εκεί. Τέλος, η μεταφορά των Ανακτόρων και συνεπώς όλου του διοικητικού κέντρου βάρους της πόλης από την πλατεία Ομονοίας στα υψώματα του Κεραμεικού....
Athens-Omonoia_-1858-700x513.jpg

Λεπτομέρεια του πανοράματος της Αθήνας πριν από το 1858. Λήψη από τον Λυκαβηττό. Διακρίνονται τα οικήματα γύρω από την πλατεία Ομόνοιας που παραμένει άχτιστη! Η φωτογραφία προέρχεται από το βιβλίο των Χάρη Γιακουμή και Τάσου Α. Ανδρέου «Μεταμορφώσεις των Αθηνών», του εκδοτικού οίκου Kallimages....

Οι αλλαγές Το Σχέδιο Klenze εγκρίθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου του 1834, ενώ ταυτόχρονα οριζόταν ότι την 1η Δεκεμβρίου, δηλαδή σε λιγότερο από δυόμισι μήνες, θα μεταφερόταν στην Αθήνα από το Ναύπλιο η έδρα του Κράτους. Το σχέδιο τέθηκε ευθύς αμέσως σε εφαρμογή. Οι τροποποιήσεις του Klenze περιόρισαν τις δυσχέρειες, χωρίς όμως και να τις εξαλείψουν. Η έναρξη των κατεδαφίσεων για τη διάνοιξη, καταρχήν, των νέων οδών Αιόλου, Ερμού και Αθηνάς, προσέκρουσε στις αντιδράσεις των κατοίκων, προς τους οποίους η Κυβέρνηση δεν είχε παραχωρήσει νέα οικόπεδα σε άλλη θέση, κατά τα συμφωνημένα. Οι εργασίες διακόπηκαν πολλές φορές, για να συνεχιστούν με αστυνομική συνδρομή, και υπό τις διαμαρτυρίες της ίδιας της Δημοτικής Αρχής. Προ της αδυναμίας της Κυβέρνησης να στηρίξει οικονομικά τις προβλεπόμενες απαλλοτριώσεις αποφασίστηκε, στις 11 Νοεμβρίου 1836, νέα μείωση του αρχαιολογικού χώρου, γνωστή ως τροποποίηση Hansen-Schaubert. Άλλες τροποποιήσεις μικρότερης κλίμακας ακολούθησαν σε όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα. Η έρημη Ομόνοια Η Αθήνα άργησε να επεκταθεί στο σύνολο της προβλεπόμενης από τα σχέδια έκτασης. Πράγματι, επί δεκαετίες τα όρια της παρέμεναν ουσιαστικά εκείνα της παλιάς πόλης. Είναι ενδιαφέρον να συνειδητοποιήσουμε ότι περιοχές που είναι σήμερα το κέντρο της πόλης, όπως η ίδια η Ομόνοια και όλη η βόρεια πλευρά της Πειραιώς, παρέμειναν σχεδόν έρημες ως τα 1870-1880. Το 1855, λόγου χάριν, όχι μόνον η Ομόνοια ήταν ακόμη τελείως άκτιστη, αλλά και γενικότερα όλη η περιοχή βορείως της Σοφοκλέους....
Το 1840, όταν άρχισε να λειτουργεί το πρώτο Αθηναϊκό θέατρο, βρισκόταν, όπως παρατηρούν οι αυτόπτες, «έξω από την Πόλη […] στη γυμνή, περιτριγυρισμένη από τα βουνά πεδιάδα». Αυτό το «έξω από την Πόλη» αντιστοιχεί σήμερα στη μικρή πλατεία μεταξύ των οδών Μενάνδρου και Σωκράτους, πίσω από τη Λαχαναγορά, στο πολύβουο κέντρο της πόλης, όπου επιβιώνει ως ανάμνηση η οδός Θεάτρου. Το θέατρο παρέμενε στο άκρο της πόλης ακόμη το 1855. Το ίδιο ισχύει και για τους πρόποδες του Λυκαβηττού, καθώς και για μεγάλο μέρος της Νεάπολης. Το 1841 ο Hans Christian Andersen εντυπωσιάστηκε από το σπίτι του Αυστριακού Πρέσβη απομονωμένο στην «άκρη της πόλης», με θέα στην «πλατιά ερημιά και τα ψηλά βουνά». Το σπίτι αυτό βρίσκεται στην οδό Φειδίου, μεταξύ Πανεπιστημίου και Ακαδημίας, πίσω από το κινηματοθέατρο Rex. Αργότερα, όπως φαίνεται στον χάρτη του 1855, η οικοδόμηση επεκτάθηκε και πέραν της οδού Ακαδημίας. Στον χάρτη του 1881 έχουμε κάποια σπίτια επί των οδών Σόλωνος και Σκουφά. Εντούτοις, η περιοχή του Στρέφη αποτελούσε ως τις αρχές σχεδόν του 20ού αιώνα το όριο της πόλης. Η Μονή Πετράκη, που βρίσκεται σήμερα στο τέρμα της οδού Αλωπεκής, στο Κολωνάκι, ήταν ακόμα στα 1880 ένα εξοχικό Μοναστήρι. Την ίδια εποχή η λεωφόρος Αλεξάνδρας ήταν μια ακατοίκητη ρεματιά μεταξύ των Τουρκοβουνίων και του Λυκαβηττού, και η Κυψέλη είχε κάποιες μετρημένες στα δάχτυλα μακρινές αγροικίες, και μερικές εξοχικές βίλες, όπου οι Αθηναίοι πήγαιναν εκδρομή. Η εξέλιξη αυτή συνδυάζεται με το ζήτημα του ρυθμού αύξησης του πληθυσμού της Αθήνας. Είναι αυτονόητο ότι η εγκαθίδρυση της πρωτεύουσας προκάλεσε μεγάλη συρροή νέων κατοίκων....
Athens-1910-600x364.jpg

Η Αθήνα μεγαλούπολη το 1910....
Από 12.000 περίπου στα 1834, ο αριθμός τους διπλασιάστηκε μέσα στην επόμενη δεκαετία. Εντούτοις, η πρόβλεψη των Κλεάνθη-Schaubert για 40.000 κατοίκους δεν πραγματοποιήθηκε πριν από τη δεκαετία του 1860, και το ορόσημο των 100.000 δεν ξεπεράστηκε πριν από τα τέλη της δεκαετίας του 1880. Η Αθήνα το 1869 . Φωτογραφία του William James Stillman Πηγή κειμένου: Η Αθήνα τον 19ο αιώνα. Η αρχαιολογία της Πόλεως των Αθηνών (Εθνικό Κέντρο Ερευνών)...

Διαβάστε όλο το άρθρο: https://www.mixanitouxronou.gr/afti...nis-athinas-ke-i-antidrasis-ton-ikopedouchon/
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Αργολίδα: Ελληνική σημαία εντυπωσιακών διαστάσεων στη Νέα Κίο - Την αφιέρωσαν στους γιατρούς​


3124773.jpg


Άλλη μια εντυπωσιακή ελληνική σημαία έκανε σήμερα, Τρίτη, την εμφάνισή της σε ελληνική πόλη και συγκεκριμένα στη Νέα Κιό της Αργολίδας με αφορμή τους εορτασμούς για τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση του 1821.
Η κίνηση αυτή προκάλεσε μεγάλη εντύπωση καθώς πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες ελληνικές σημαίες στη χώρα μας.




Την σημαία ο κύριος Αθανασόπουλος την αφιέρωσε στους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό που δίνουν κυριολεκτικά μάχη με τον φονικό ιό και φυσικά στους ήρωες γνωστούς και άγνωστους που αγωνίστηκαν δίνοντας την ζωή τους για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τον τούρκικο ζυγό.
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.

Μια γιγάντια ελληνική σημαία 1.600 τ.μ. από τους Έλληνες της Νοτίου Αφρικής​

Υπό την αιγίδα και με την υποστήριξη της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας του Υπουργείου Εξωτερικών, η Ελληνική Ομοσπονδία Συλλόγων Νοτίου Αφρικής γιόρτασε τη 200ή επέτειο από την Επανάσταση του 1821 με την κατασκευή μιας γιγάντιας υφασμάτινης ελληνικής σημαίας επιφάνειας 1600 τ.μ., με τη μεγέθυνση φωτογραφίας σε διαστάσεις ανάλογες προς το φυσικό μέγεθος του Mνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα, καθώς και με τη σύνθεση του «Τραγουδιού της Ελευθερίας» και τη συνοδευτική χορογραφία από νεαρούς ομογενείς
S-Africa-1.jpg


Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

25η Μαρτίου: Γέμισε σημαίες το Σύνταγμα – Οι τελευταίες πληροφορίες για τη στρατιωτική παρέλαση​

sintagma5.jpg
sintagma6.jpg


25η Μαρτίου: Τεράστιο πανό για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης​

Ένα τεράστιο πανό αναρτήθηκε το πρωί της Τρίτης (23/04) στην πρόσοψη του Δημαρχείου Θεσσαλονίκης, με αφορμή τη συμπλήρωση των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση και την απελευθέρωση του έθνους μας από τον τουρκικό ζυγό.
panp-thessaloniki.jpg

Στο συγκεκριμένο πανό αναγράφεται η φράση του γνωστού συγγραφέα και επαναστάτη, Ρήγα Φεραίου: «Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά», ενώ συμβολικά μέσα από τις χρονολογίες 1821 έως σήμερα σχηματίζεται ένας σταυρός.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Ο ναός του Ευαγγελισμού της Αλεξάνδρειας φωτίζεται στα χρώματα της γαλανόλευκης​


Capture.JPG

Η ελληνική κοινότητα της Αιγύπτου συμμετέχει ενεργά στους εορτασμούς για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821​

 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.

AK-92

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο AK-92 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 156 μηνύματα.
Σιγά την χώρα για να είστε περήφανοι!Δειτε και τους Έλληνες στο εξωτερικό, Αμερική, Καναδάς κτλπ που έχουν κάνει καριέρα έξω κανείς δεν έχει επιστρέψει στην ψωροκοσταινα! Εσείς νομίζεται ότι ζείτε ακόμα στην αρχαία Ελλάδα 😁
 

giannhs2001

Επιφανές μέλος

Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 17,621 μηνύματα.
Σιγά την χώρα για να είστε περήφανοι!Δειτε και τους Έλληνες στο εξωτερικό, Αμερική, Καναδάς κτλπ που έχουν κάνει καριέρα έξω κανείς δεν έχει επιστρέψει στην ψωροκοσταινα! Εσείς νομίζεται ότι ζείτε ακόμα στην αρχαία Ελλάδα 😁
Α εσύ δεν είσαι ο Αλβανός φασίστας ακραίος μισελληνας; Και έλεγα που χάθηκες. Ήρθες έδειξες το μίσος σου πάλι. Άιντε στο καλό.
 

AK-92

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο AK-92 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 156 μηνύματα.
Υποτεθείτε δημοκρατία έχουμε, ο καθένας λέει την άποψη του 😉
 

giannhs2001

Επιφανές μέλος

Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 17,621 μηνύματα.
Υποτεθείτε δημοκρατία έχουμε, ο καθένας λέει την άποψη του 😉
Η δημοκρατία κόβεται εκεί που προσβάλει τον άλλον. Αλήθεια, εσύ για την χώρα σου είσαι περήφανος; Απόγονος Πελασγών και Ιλλυριών; Ή μόνο ο Έλληνας δεν έχει δικαίωμα να είναι περήφανος για την χώρα του;
 

paskmak

Διάσημο μέλος

Ο paskmak αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, επαγγέλεται Γιατρός και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 2,503 μηνύματα.

giannhs2001

Επιφανές μέλος

Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 17,621 μηνύματα.
Ούτε καν αποδεδειγμένο ειναι αυτο.
το γνωρίζω, ειρωνικά το λέω προς τον φίλο ak92 ο οποίος από παλιά εδώ μπαίνει για να βρίζει την Ελλάδα 24/7. Τον ρωτάω ευθέως αφού μας κουνάει το δάχτυλο στα μούτρα λέγοντας μας πως είναι ανόητο να είμαστε περήφανοι για την χώρα μας, εκείνος για την δική του χώρα είναι περήφανος;
 

Guest 190013

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Η περηφάνια και ο πατριωτισμός ωστόσο δεν πρέπει να μετρούνται με το μήκος της σημαίας στο μπαλκόνι μας. Just saying.
 

giannhs2001

Επιφανές μέλος

Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 17,621 μηνύματα.
Ο ρατσισμός όμως ακόμα και κατά των Ελλήνων να είναι, παραμένει ρατσισμός. Αλλά στην αριστερά αυτά είναι ψιλά γράμματα.
 

AK-92

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο AK-92 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 156 μηνύματα.
Πρώτων έχω ελληνική υποικοτητα, τους βλέπω τους Έλληνες Γερμανίας που ζω, ολω κάτι ταβέρνες ανοίγουνε, εκμεταλεβοντε τους ομοεθνείς τους κτλπ 😁 οι Τούρκοι από την άλλοι έχουν από της πιο οργανωμένες κοινότητες και βγάζουν αθληταραδες που εκπροσωπούν την εθνική Γερμανίας πχ στο ποδόσφαιρο , κορυφαίους σκηνοθέτες κτλπ Τι περήφανος να είσαι για μια τέτοια χώρα σαν την Ελλάδα 😁 get serious will ya? Σαπίλα παντού, στο εκπαιδευτικό σύστημα, στον αθλητισμό και βάλε 😉 Οσω για την Αλβανία, πέρασε βαρύ κομμουνισμό, θα κάνει χρόνια να σύνελθη και να αναπτυχθεί!
 
Top